Kinderen
alle pijlers
Is het allemaal veel zwaarder nu dan 5/10/15 jaar geleden??
zondag 3 september 2023 om 12:37
Denken jullie dat het moederschap de laatste pakweg 5 jaar als zwaarder wordt ervaren, of zwaarder is dan een jaar of 5/10/15 jaar geleden?
En dan heb ik het over de fase waarin je in het kleine spul zit. Dreumesen, peuters, kleuters.
Als ik om mij heen kijk dan zie ik collega's het enorm zwaar hebben met hun jongere kinderen. Op de socials zijn de huilende moeders en het eerlijke verhaal vertellen, die het allemaal even teveel vinden in zwang en populair. Als ik de reacties lees dan lijkt half moederend instagram bijna overspannen. Op het forum laatst ook een topic van iemand die het, in mijn ogen iig, prima voor elkaar heeft. De buurvrouw die regelmatig zucht hoe zwaar het is, dat ze meer me-time nodig heeft en de kinderen graag even hier parkeert voor een uurtje rust.
Dit topic is niet generatiebashend bedoeld. Ik ben oprecht benieuwd of het nu zwaarder is. Spelen er zaken die ik (met al wat oudere kinderen) niet meer zie? Ben ik vergeten hoe zwaar het was? Wij stuurden elkaar flauwe memes over wijn, en monsters. Ik heb echt wel eens gejankt van vermoeidheid. Had ik dan steun gehad aan een andere moeder op het internet met heel veel volgelingen die mij betraand toesprak? Of zorgt dit er juist voor dat je het moederschap door een te zware bril gaat zien? Was die bril door instaperfect vooraf juist te roze?
Was me-time 10 jaar terug heus ook een ding, maar werd er minder over gesproken? Voelde men zich 15 jaar terug erg alleen in die fase, en was het fijn geweest als die generatie ook in de pauze even lekker stoom had kunnen afblazen, ipv relativerende grappen over wallen en je krijgt er zoveel voor terug.
Ik ben heel benieuwd wat jullie gedachten hierover zijn. Of je het herkent, of juist helemaal niet.
En dan heb ik het over de fase waarin je in het kleine spul zit. Dreumesen, peuters, kleuters.
Als ik om mij heen kijk dan zie ik collega's het enorm zwaar hebben met hun jongere kinderen. Op de socials zijn de huilende moeders en het eerlijke verhaal vertellen, die het allemaal even teveel vinden in zwang en populair. Als ik de reacties lees dan lijkt half moederend instagram bijna overspannen. Op het forum laatst ook een topic van iemand die het, in mijn ogen iig, prima voor elkaar heeft. De buurvrouw die regelmatig zucht hoe zwaar het is, dat ze meer me-time nodig heeft en de kinderen graag even hier parkeert voor een uurtje rust.
Dit topic is niet generatiebashend bedoeld. Ik ben oprecht benieuwd of het nu zwaarder is. Spelen er zaken die ik (met al wat oudere kinderen) niet meer zie? Ben ik vergeten hoe zwaar het was? Wij stuurden elkaar flauwe memes over wijn, en monsters. Ik heb echt wel eens gejankt van vermoeidheid. Had ik dan steun gehad aan een andere moeder op het internet met heel veel volgelingen die mij betraand toesprak? Of zorgt dit er juist voor dat je het moederschap door een te zware bril gaat zien? Was die bril door instaperfect vooraf juist te roze?
Was me-time 10 jaar terug heus ook een ding, maar werd er minder over gesproken? Voelde men zich 15 jaar terug erg alleen in die fase, en was het fijn geweest als die generatie ook in de pauze even lekker stoom had kunnen afblazen, ipv relativerende grappen over wallen en je krijgt er zoveel voor terug.
Ik ben heel benieuwd wat jullie gedachten hierover zijn. Of je het herkent, of juist helemaal niet.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
zaterdag 9 september 2023 om 04:18
Daar heb je gelijk in. Ik had mijn posts beter achterwege kunnen laten, sta er nu ook niet meer achter (waren sommige dingen maar zo simpel als gewoon iets leren te doen).nicole123 schreef: ↑08-09-2023 23:44Maar dat hoeft voor een ander dus niet zo te gelden. Sommigen zullen wat aan je ervaring hebben, anderen helemaal niet. In een topic als deze (zie nog even de titel), moet je in mijn ogen oppassen om bij die groep niet over te komen als 'als je het nou gewoon even doet of ervaart zoals ik dan heb je geen probleem meer', m.a.w. 'je zeurt of doet het jezelf aan als je het dan nog steeds als zwaar ervaart'. Zeker met of in combinatie met een uitspraak als 'Eerlijk gezegd denk ik dat het veel nuttiger is om tijd met je kinderen ook te (leren) beschouwen als tijd voor jezelf.', die echt gericht is aan anderen. Ik snap nu dat je het goed bedoelt en anderen alleen maar wil helpen door je eigen oplossing en ervaring te beschrijven, die voor sommigen mogelijk helpend kan zijn. Maar dit soort uitspraken en voorbeelden kunnen - zeker zonder de nuances en de worstelingen erbij die je in de latere posts beschrijft - voor mensen die zich er niet in herkennen juist een averechts effect hebben.
zaterdag 9 september 2023 om 06:23
dat vind ik niet. Natuurlijk is het voor iedereen zwaar, maar er is gewoon een mogelijkheid dat ouders ook gewoon dingen leuk gaan vinden die ze dachten niet leuk te vinden. Ik vind het echt leuk om met de lego te spelen, en dat is prima, dat mag gewoon gezegd worden. En als iemand anders dat niet leuk vindt: even goede vrienden. Je zei het misschien wat onhandig waardoor het voor sommigen fout voelde, maar de kern van: sommige dingen die je kind speelt, zijn voor volwassenen eigenlijk soms ook best geinig, deel ik wel.
Nou heb ik makkelijk praten, want hiervoor werd door iemand al gezegd: dood moe, ballen in de lucht houden etc. Dat heb ik niet, en dat komt niet omdat ik zo'n enorm fitte ubermoeder ben, dat komt omdat ik fulltime werk en mijn man parttime. Wij hebben een klassiek rollenpatroon, maar andersom zeg maar. Nu doe ik wel meer dan alleen op zondag het vlees snijden, maar ik merk wel dat ik minder moe ben dan de meeste moeders om me heen omdat ik simpelweg minder verschillende taken heb.
zaterdag 9 september 2023 om 06:30
Ik vond je posts juist prima. Uitgaan van positief, namelijk wat kan ik er zelf aan doen om het beter voor mezelf en daardoor ook voor mijn kind te maken.
zaterdag 9 september 2023 om 08:08
En ik vind het juist echt lastig om het geduld op te brengen om met mijn kinderen mee te spelen, vind er echt niks aan.Enchine schreef: ↑08-09-2023 17:52Niet echt heel vaak. Wat niet wegneemt dat ik kan genieten van spelen samen met een kind. Maar ik vind lego ook nog steeds leuk en speeltuinen en klimdingen en trampolineparken ook. Dus in feite ben ik denk ik de kleuterfase nooit ontgroeid (ik vind zelfs kiekeboe, strijkkralen en verstoppertje spelen nog steeds oprecht leuk.
Ik ga wel heel graag met ze op pad naar bijv de dierentuin, een pretpark of een gewone speeltuin. Van die eerste 2 laad ik zelf meestal ook op. In de speeltuin lees ik zelf een boek en ik help ze wel met duwen op de schommel enzo. Maar ik ben blij dat ze nu niet meer de leeftijd hebben dat ik ze met alles moet helpen. En ik maak heel graag foto's, dat is ook een hobby die wel deels met kinderen te combineren is
zaterdag 9 september 2023 om 08:13
Maar dat maakt een wereld van verschil. Jij haalt veel van je voldoening en energie uit je werk en in mijn ogen wordt het daardoor een stuk makkelijker om van de tijd met je gezin te genieten. Ik merk dat persoonlijk wel, dat als ik thuis kom van mijn werk ik het heerlijk kan vinden om een boekje voor te lezen, terwijl als ik de hele dag met de kinderen ben 10x datzelfde boekje lezen als een opgave voelt. De oplossing 'houd vooral de gezinsbal hoog en laat andere ballen vallen, ga minder werken/sporten/etc en leer je energie uit activiteiten met je kinderen halen' zal volgens mij dan ook voor veel moeders averechts werken. Voor hen zou het juist beter werken om hun leven meer in te richten zoals jij doet, dus dat ze zich meer op de andere ballen gaan richten en hun man meer op de gezinsbal. Je me-time maar uit de tijd met de kinderen moeten halen omdat je verder nauwelijks iets voor jezelf hebt lijkt me funest op de langere termijn. Tenzij je het type 'oermoeder' bent die van zichzelf al heel erg geniet van Duplo bouwen en knutselen.florence13 schreef: ↑09-09-2023 06:23Nou heb ik makkelijk praten, want hiervoor werd door iemand al gezegd: dood moe, ballen in de lucht houden etc. Dat heb ik niet, en dat komt niet omdat ik zo'n enorm fitte ubermoeder ben, dat komt omdat ik fulltime werk en mijn man parttime. Wij hebben een klassiek rollenpatroon, maar andersom zeg maar. Nu doe ik wel meer dan alleen op zondag het vlees snijden, maar ik merk wel dat ik minder moe ben dan de meeste moeders om me heen omdat ik simpelweg minder verschillende taken heb.
Als je het enkel leest als tip 'probeer van de tijd met je kinderen ook voor jezelf wat leuks te maken' dan ben ik het overigens wel met jullie eens. Daar is niks mis mee. Maar niet als oplossing voor teveel ballen hooghouden en een gebrek aan me-time / voldoening en energie uit andere dingen kunnen halen.
zaterdag 9 september 2023 om 08:32
Sportieve reactie! Je bedoelde ze goed hoor en met de verduidelijkingen en context van je latere posts kan ik het een stuk beter plaatsen. Juist doordat je het nuanceert en je eigen strubbelingen erbij aangeeft leer ik er weer van en herken ik mezelf er meer in.
In dit soort topics is er al snel het gevaar dat goedbedoelde tips en eigen ervaringen verkeerd kunnen overkomen, vooral als het geschreven is alsof het voor iedereen de oplossing zou zijn. Vergelijk het met de veel gegeven tip van buiten wandelen voor mensen die een depressie hebben. Voor sommigen helpt dat misschien (deels), voor anderen helemaal niet. En of je het verwoordt als 'je moet gewoon gaan wandelen' of 'in mijn persoonlijke geval hielp wandelen' scheelt daarbij een heleboel.
zaterdag 9 september 2023 om 08:56
Wat apart, dat het als 2 verschillende dingen gezien wordt.
Je hebt een kind, dat is toch geen apart project?
En nee niet alles is leuk, mijn zoon had slaapproblemen en mijn dochter overleefde als baby op het nippertje hersenvliesontsteking en is door imuunziekte veel ziek geweest daarna.
Wat ik denk dat er in deze tijd het probleem is, is meer het idee dat ontspanning en iets " leuks" doen voor jezelf een soort " moeten" is.
Mensen willen teveel.
Maar ook mensen zonder kinderen hebben soms zware tijden in hun leven. Dat is soms gewoon zo.
Je hebt een kind, dat is toch geen apart project?
En nee niet alles is leuk, mijn zoon had slaapproblemen en mijn dochter overleefde als baby op het nippertje hersenvliesontsteking en is door imuunziekte veel ziek geweest daarna.
Wat ik denk dat er in deze tijd het probleem is, is meer het idee dat ontspanning en iets " leuks" doen voor jezelf een soort " moeten" is.
Mensen willen teveel.
Maar ook mensen zonder kinderen hebben soms zware tijden in hun leven. Dat is soms gewoon zo.
zaterdag 9 september 2023 om 09:00
eens hoor, je hebt gewoon meer nodig dan alleen maar spelen, soms wil je ook gewoon letterlijk iets alleen doen. Dat vind ik dan vaak weer lastig, want als ik veel uren gewerkt heb (ik heb zo'n baan waarin je veel uren maakt) zit er toch vaak het schuldgevoel als ik iets voor mezelf doe, want ja, ik ben al zoveel aan het werk en spendeer die dan al niet met kind.nicole123 schreef: ↑09-09-2023 08:13Maar dat maakt een wereld van verschil. Jij haalt veel van je voldoening en energie uit je werk en in mijn ogen wordt het daardoor een stuk makkelijker om van de tijd met je gezin te genieten. Ik merk dat persoonlijk wel, dat als ik thuis kom van mijn werk ik het heerlijk kan vinden om een boekje voor te lezen, terwijl als ik de hele dag met de kinderen ben 10x datzelfde boekje lezen als een opgave voelt. De oplossing 'houd vooral de gezinsbal hoog en laat andere ballen vallen, ga minder werken/sporten/etc en leer je energie uit activiteiten met je kinderen halen' zal volgens mij dan ook voor veel moeders averechts werken. Voor hen zou het juist beter werken om hun leven meer in te richten zoals jij doet, dus dat ze zich meer op de andere ballen gaan richten en hun man meer op de gezinsbal. Je me-time maar uit de tijd met de kinderen moeten halen omdat je verder nauwelijks iets voor jezelf hebt lijkt me funest op de langere termijn. Tenzij je het type 'oermoeder' bent die van zichzelf al heel erg geniet van Duplo bouwen en knutselen.
Als je het enkel leest als tip 'probeer van de tijd met je kinderen ook voor jezelf wat leuks te maken' dan ben ik het overigens wel met jullie eens. Daar is niks mis mee. Maar niet als oplossing voor teveel ballen hooghouden en een gebrek aan me-time / voldoening en energie uit andere dingen kunnen halen.
Ik denk wel dat je als ouders (als je dus inderdaad niet alleenstaande ouder bent) je elkaar ook me-time moet gunnen, en daar gaat het vaak mis. Ik zie mannen wel eens het argument maken 'ja ik wil nu even zitten, want ik heb de hele dag gewerkt' en dat herken ik ook wel, maar zo is het natuurlijk niet, want thuis met kinderen spenderen is ook niet altijd een walk-in-the-parc en dat is ook gewoon vermoeiend.
Ik kom er sociaal gezien ook altijd makkelijk vanaf, ik zie vrouwen die parttime werken waar vaak meer verschillende ballen hoog houden van verwacht wordt dan van mij, want bij mij is het toch altijd: 'ja maar zij werkt ook heel veel uur'. Al die zaken waar vriendinnen die parttime werken tegen aanlopen (ja maar helpen op school, ja maar tijd maken voor koffie met buurvrouw die eenzaam is, ja maar mantelzorgen etc) die worden simpelweg gewoon niet van mij verwacht want ik werk veel en ook niet van mijn man (want dat is een man).
Natuurlijk heeft dat ook een keerzijde, want ik ben wel moeder, en dat moet gecombineerd met dat werk en dat is ook flink aanpoten, en ik moet het gezeur aanhoren dat het oneerlijk zou zijn voor kind dat ik veel werk (terwijl nooit iemand dat zou zeggen als de rollen omgedraaid waren)
zaterdag 9 september 2023 om 09:01
ik denk sowieso dat mensen te veel willen. Maar het zien als een project herken ik eigenlijk wel, in mijn hoofd werkt dat zo, ik bedoel dat niet zo negatief als dat het klinkt, maar net als bij projecten moet je plannen, prioritiseren, organiseren. Dus ik vind een kind eigenlijk wel een project.Tafelkleed schreef: ↑09-09-2023 08:56Wat apart, dat het als 2 verschillende dingen gezien wordt.
Je hebt een kind, dat is toch geen apart project?
En nee niet alles is leuk, mijn zoon had slaapproblemen en mijn dochter overleefde als baby op het nippertje hersenvliesontsteking en is door imuunziekte veel ziek geweest daarna.
Wat ik denk dat er in deze tijd het probleem is, is meer het idee dat ontspanning en iets " leuks" doen voor jezelf een soort " moeten" is.
Mensen willen teveel.
Maar ook mensen zonder kinderen hebben soms zware tijden in hun leven. Dat is soms gewoon zo.
zaterdag 9 september 2023 om 09:22
florence13 schreef: ↑09-09-2023 09:00eens hoor, je hebt gewoon meer nodig dan alleen maar spelen, soms wil je ook gewoon letterlijk iets alleen doen. Dat vind ik dan vaak weer lastig, want als ik veel uren gewerkt heb (ik heb zo'n baan waarin je veel uren maakt) zit er toch vaak het schuldgevoel als ik iets voor mezelf doe, want ja, ik ben al zoveel aan het werk en spendeer die dan al niet met kind.
Ik denk wel dat je als ouders (als je dus inderdaad niet alleenstaande ouder bent) je elkaar ook me-time moet gunnen, en daar gaat het vaak mis. Ik zie mannen wel eens het argument maken 'ja ik wil nu even zitten, want ik heb de hele dag gewerkt' en dat herken ik ook wel, maar zo is het natuurlijk niet, want thuis met kinderen spenderen is ook niet altijd een walk-in-the-parc en dat is ook gewoon vermoeiend.
Ik kom er sociaal gezien ook altijd makkelijk vanaf, ik zie vrouwen die parttime werken waar vaak meer verschillende ballen hoog houden van verwacht wordt dan van mij, want bij mij is het toch altijd: 'ja maar zij werkt ook heel veel uur'. Al die zaken waar vriendinnen die parttime werken tegen aanlopen (ja maar helpen op school, ja maar tijd maken voor koffie met buurvrouw die eenzaam is, ja maar mantelzorgen etc) die worden simpelweg gewoon niet van mij verwacht want ik werk veel en ook niet van mijn man (want dat is een man).
Natuurlijk heeft dat ook een keerzijde, want ik ben wel moeder, en dat moet gecombineerd met dat werk en dat is ook flink aanpoten, en ik moet het gezeur aanhoren dat het oneerlijk zou zijn voor kind dat ik veel werk (terwijl nooit iemand dat zou zeggen als de rollen omgedraaid waren)
Wat ik daarnaast ook zie, is dat vrouwen die veel werken ook beter zijn in plannen. (Of dat vrouwen die beter zijn in plannen met kunnen werken)
Ik werk op een school en ouderhulp komt vaak juist van de (veel) werkende moeders. Die schuiven even met wat uren, of nemen en snipperdag als ze het belangrijk vinden om er bij te zijn.
Terwijl ik uit de mond van weinig of niet werkende vrouwen wel eens hoor dat ze niet zo weinig of helemaal niet zijn gaan werken om steeds maar op school te helpen.
En die moeders met baan doen dan altijd heel effectief mee. Deze klus moet gedaan, en om x-tijd heen ik het volgende dus dóóóór. Die verprutsen geen tijd aan koffie en thee. Terwijl degenen die verder niets met op de planning hebben nog even gaan zitten met koffie na afloop want verder geen plannen en best gezellig.
Beiden worden gewaardeerd overigens.
zaterdag 9 september 2023 om 09:30
klopt, ik doe vanalles op school en ben daarna inderdaad meteen weer op doorreis, maar het wordt (sociaal gezien) minder van me verwacht.Andersom schreef: ↑09-09-2023 09:22Wat ik daarnaast ook zie, is dat vrouwen die veel werken ook beter zijn in plannen. (Of dat vrouwen die beter zijn in plannen met kunnen werken)
Ik werk op een school en ouderhulp komt vaak juist van de (veel) werkende moeders. Die schuiven even met wat uren, of nemen en snipperdag als ze het belangrijk vinden om er bij te zijn.
Terwijl ik uit de mond van weinig of niet werkende vrouwen wel eens hoor dat ze niet zo weinig of helemaal niet zijn gaan werken om steeds maar op school te helpen.
En die moeders met baan doen dan altijd heel effectief mee. Deze klus moet gedaan, en om x-tijd heen ik het volgende dus dóóóór. Die verprutsen geen tijd aan koffie en thee. Terwijl degenen die verder niets met op de planning hebben nog even gaan zitten met koffie na afloop want verder geen plannen en best gezellig.
Beiden worden gewaardeerd overigens.
wat betreft plannen: dat is hier ook zo, onze hele week is gepland, ik weet op zondag wat ik de hele week ga eten en maak dan dus de boodschappenlijst bijvoorbeeld. Maar ook sociale afspraken gaan hier alleen gepland, nooit spontaan. Ik kan me voorstellen dat sommige mensen dat niet zouden willen, maar man en ik houden om te beginnen niet van dat soort spontane dingen.
florence13 wijzigde dit bericht op 09-09-2023 09:33
14.74% gewijzigd
zaterdag 9 september 2023 om 09:32
Als ik soms lees dat mensen vooraf ook bedenken wat ze hun kind " mee" willen geven, en wat ze allemaal gedaan en gezien moeten hebben.florence13 schreef: ↑09-09-2023 09:01ik denk sowieso dat mensen te veel willen. Maar het zien als een project herken ik eigenlijk wel, in mijn hoofd werkt dat zo, ik bedoel dat niet zo negatief als dat het klinkt, maar net als bij projecten moet je plannen, prioritiseren, organiseren. Dus ik vind een kind eigenlijk wel een project.
Bij ons waren de kinderen er gewoon en we leefden gewoon, echt nooit zo overdreven nagedacht hoe en wat.
Maar dat is met alles tegenwoordig.
Honderden besprekingen. Als collega's onderling wat hebben gelijk allerlei coaching er op.
Kinderen worden met allerlei leerlingvolgsystemen in de gaten gehouden.
Zelfs voor konijnen is een gebruiksaanwijzing.
Nog even en dan kunnen zij ook in therapie.
zaterdag 9 september 2023 om 09:35
Dat idee met dat meegeven heb ik ook niet zo, natuurlijk als ik er over nadenk wil je je kind meegeven dat het zichzelf mag zijn, etc. Maar dat is volgens mij niet wat je bedoelt, ik heb verder ook geen 'masterplan' over welke bucketlist mijn kind zou moeten hebben. Dat gecoach herken ik eigenlijk niet in mijn eigen leven, ik weet dat het samenlevingsbreed wel zo is, maar blijkbaar heb ik werk/sociale kring waar weinig gecoached wordt.Tafelkleed schreef: ↑09-09-2023 09:32Als ik soms lees dat mensen vooraf ook bedenken wat ze hun kind " mee" willen geven, en wat ze allemaal gedaan en gezien moeten hebben.
Bij ons waren de kinderen er gewoon en we leefden gewoon, echt nooit zo overdreven nagedacht hoe en wat.
Maar dat is met alles tegenwoordig.
Honderden besprekingen. Als collega's onderling wat hebben gelijk allerlei coaching er op.
Kinderen worden met allerlei leerlingvolgsystemen in de gaten gehouden.
Zelfs voor konijnen is een gebruiksaanwijzing.
Nog even en dan kunnen zij ook in therapie.
Overigens: als je konijn therapie nodig heeft, dat kan hier: https://www.tinleygedragstherapievoordi ... ijnen.html
zaterdag 9 september 2023 om 09:55
Tafelkleed schreef: ↑09-09-2023 09:32Als ik soms lees dat mensen vooraf ook bedenken wat ze hun kind " mee" willen geven, en wat ze allemaal gedaan en gezien moeten hebben.
Bij ons waren de kinderen er gewoon en we leefden gewoon, echt nooit zo overdreven nagedacht hoe en wat.
Maar dat is met alles tegenwoordig.
Honderden besprekingen. Als collega's onderling wat hebben gelijk allerlei coaching er op.
Kinderen worden met allerlei leerlingvolgsystemen in de gaten gehouden.
Zelfs voor konijnen is een gebruiksaanwijzing.
Nog even en dan kunnen zij ook in therapie.
Precies dit. Gewoon voor je ( zelf gewenste) kinderen zorgen, zonder je af te vragen of dit in het schema onder me- time valt of niet.
zaterdag 9 september 2023 om 10:08
Ik heb het helemaal niet over kinderen als project. Ik heb het erover dat er genoeg vrouwen zijn voor wie tijd met hun kinderen doorbrengen niet de manier is waardoor ze opladen, waar ze energie van krijgen. En dat zij juist wel van andere dingen, los van hun kinderen, energie krijgen. Dus ja, me-time en tijd met de kinderen zijn voor veel mensen 2 verschillende dingen. Tegen die mensen zeggen dat dat aanstelleritis is of ze zich nog maar meer weg moeten cijferen helpt echt niet.Tafelkleed schreef: ↑09-09-2023 08:56Wat apart, dat het als 2 verschillende dingen gezien wordt.
Je hebt een kind, dat is toch geen apart project?
En nee niet alles is leuk, mijn zoon had slaapproblemen en mijn dochter overleefde als baby op het nippertje hersenvliesontsteking en is door imuunziekte veel ziek geweest daarna.
Wat ik denk dat er in deze tijd het probleem is, is meer het idee dat ontspanning en iets " leuks" doen voor jezelf een soort " moeten" is.
Mensen willen teveel.
Maar ook mensen zonder kinderen hebben soms zware tijden in hun leven. Dat is soms gewoon zo.
En houd alsjeblieft op met dat 'ik had het objectief veel zwaarder, dus anderen zijn aanstellers'. Denk je nou echt dat dat helpend is voor moeders die het wel als zwaar ervaren of wil je vooral jezelf even op de borst kloppen? Wat meer empathie zou je niet misstaan.
zaterdag 9 september 2023 om 10:13
Ook zo lekker empathisch. Niet zeuren, maar gewoon doorploeteren als moeder. Jij wilde kinderen, dus moet je maar al je voldoening daaruit halen en je tijd met de kinderen als vrije tijd zien (en dan ook nog even het huishouden doen, want je bent toch thuis). Dat vaders dat heel anders aanpakken en over hen compleet andere maatschappelijke verwachtingen zijn dat laten we maar even buiten beschouwing want je bent nou eenmaal niet de vader maar de moeder dus niet zeiken maar jezelf wegcijferen. Ja, zo gaat het vast beter.
zaterdag 9 september 2023 om 10:19
Overigens vind ik 'me-time' ook een blegh-woord, maar dat wil niet zeggen dat mensen geen tijd nodig zouden hebben om op te laden. Net als dat 'papadag' voor velen een blegh-woord is, maar dat niet betekent dat het niet goed en belangrijk zou zijn dat een vader zorgt voor zijn kinderen.
En hoe je je leven inricht in een project of schema gieten hoeft voor mij ook niet, maar ik zie hier ook niemand die dat wel zegt. Door dat ervan te maken maak je er expres een soort karikatuur van.
En hoe je je leven inricht in een project of schema gieten hoeft voor mij ook niet, maar ik zie hier ook niemand die dat wel zegt. Door dat ervan te maken maak je er expres een soort karikatuur van.
zaterdag 9 september 2023 om 10:23
Je moet van mij helemaal niks. En dat man- vrouw ding ervan maken hoeft ook niet. Als de vader het oppakt helemaal prima. Maar iemand moet het wel doen en hopelijk voor de kinderen ook willen en fijn vinden.nicole123 schreef: ↑09-09-2023 10:13Ook zo lekker empathisch. Niet zeuren, maar gewoon doorploeteren als moeder. Jij wilde kinderen, dus moet je maar al je voldoening daaruit halen en je tijd met de kinderen als vrije tijd zien (en dan ook nog even het huishouden doen, want je bent toch thuis). Dat vaders dat heel anders aanpakken en over hen compleet andere maatschappelijke verwachtingen zijn dat laten we maar even buiten beschouwing want je bent nou eenmaal moeder dus niet zeiken maar jezelf wegcijferen. Ja, zo gaat het vast beter.
Ik denk dat als je zo tegen je leven en het ouderschap aankijkt, je hulp zou moeten zoeken. Want empathie alleen gaat je dan niet helpen.
zaterdag 9 september 2023 om 10:36
Je schrijft: 'Gewoon voor je ( zelf gewenste) kinderen zorgen, zonder je af te vragen of dit in het schema onder me- time valt of niet.' Daar staat toch echt: als moeder moet je maar doorploeteren en niet zeuren.72Jelle schreef: ↑09-09-2023 10:23Je moet van mij helemaal niks. En dat man- vrouw ding ervan maken hoeft ook niet. Als de vader het oppakt helemaal prima. Maar iemand moet het wel doen en hopelijk voor de kinderen ook willen en fijn vinden.
Ik denk dat als je zo tegen je leven en het ouderschap aankijkt, je hulp zou moeten zoeken. Want empathie alleen gaat je dan niet helpen.
En ik maak er juist wel een man-vrouw ding van, omdat het voor mannen wél maatschappelijk geaccepteerd is dat ze hun energie niet puur uit hun kinderen halen, maar uit hun werk, sport of biertje met hun vrienden. Als een vrouw het het zwaar vindt met de kinderen ligt de oplossing er vaak veel meer in dat taken en verantwoordelijkheden gelijker verdeeld worden dan roepen dat de vrouw maar niet zo moet zeuren en zichzelf moet wegcijferen. Daarmee maak je het alleen maar erger. Hoezo 'als de vader het oppakt is dat prima', maar over de vrouw zeggen dat ze die kinderen toch zelf gewenst heeft dus haar tijd eraan spenderen heeft ze maar te doen? Alsof voor vrouwen hun leven compleet in het teken van de kinderen zetten een must is en voor mannen een optie. Als we daar nou gelijker in gaan denken en handelen, dan is volgens mij dat hele probleem van het zwaar vinden met de kinderen opgelost.
nicole123 wijzigde dit bericht op 09-09-2023 10:40
15.79% gewijzigd
zaterdag 9 september 2023 om 10:39
Ik wil nog even als voetnoot hieraan toevoegen dat mijn posts toch wat verkeerd begrepen zijn en heel erg geïnterpreteerd worden als "me-time is niet nodig, dat moet je maar leren tijdens het spelen met je kinderen te hebben".nicole123 schreef: ↑09-09-2023 08:13Maar dat maakt een wereld van verschil. Jij haalt veel van je voldoening en energie uit je werk en in mijn ogen wordt het daardoor een stuk makkelijker om van de tijd met je gezin te genieten. Ik merk dat persoonlijk wel, dat als ik thuis kom van mijn werk ik het heerlijk kan vinden om een boekje voor te lezen, terwijl als ik de hele dag met de kinderen ben 10x datzelfde boekje lezen als een opgave voelt. De oplossing 'houd vooral de gezinsbal hoog en laat andere ballen vallen, ga minder werken/sporten/etc en leer je energie uit activiteiten met je kinderen halen' zal volgens mij dan ook voor veel moeders averechts werken. Voor hen zou het juist beter werken om hun leven meer in te richten zoals jij doet, dus dat ze zich meer op de andere ballen gaan richten en hun man meer op de gezinsbal. Je me-time maar uit de tijd met de kinderen moeten halen omdat je verder nauwelijks iets voor jezelf hebt lijkt me funest op de langere termijn. Tenzij je het type 'oermoeder' bent die van zichzelf al heel erg geniet van Duplo bouwen en knutselen.
Als je het enkel leest als tip 'probeer van de tijd met je kinderen ook voor jezelf wat leuks te maken' dan ben ik het overigens wel met jullie eens. Daar is niks mis mee. Maar niet als oplossing voor teveel ballen hooghouden en een gebrek aan me-time / voldoening en energie uit andere dingen kunnen halen.
Terwijl ik probeerde aan te geven dat het makkelijker is een paar dingen goed te doen dan heel veel dingen half. Want hoeveel energie sommige activiteiten ook in potentie kunnen geven: van ze half of met onvoldoende aandacht kunnen doen, wordt bijna niemand vrolijk en heb je kans dat het je juist energie gaat kosten i.p.v. opleveren.
En op welke activiteit je je dan focust, en welke activiteiten je afstoot of uitbesteedt, dat verschilt per persoon: voor de een zal werk en persoonlijke groei heel belangrijk zijn, de ander vindt tijd met de kinderen heel belangrijk, een ander hecht aan een opgeruimd huis (opgeruimd huis, opgeruimd hoofd), weer een ander vindt sporten en toewerken naar een evenement heel belangrijk en weer een ander wil regelmatig stappen en festivals bezoeken.
En daarin kan iedereen keuzes maken. Bijvoorbeeld door in het half jaar dat je traint voor een sportevenement geen commissiewerk te doen. En niet die cursus op je werk. En wel het huishouden uit te besteden. En in het jaar dat je gaat verhuizen en verbouwen dus even niet fanatiek te sporten. En als partners voor elkaar in kunnen springen, dus als ik veel werk heb aan iets, dan maakt mijn man even pas op de plaats en daarin wisselen we elkaar af.
Ik zie het in mijn omgeving vaak misgaan wanneer vrouwen (maar ook mannen) alles blijven doen en niets afstoten. En zichzelf dan langzaam voorbij lopen (wat de omgeving vaak al ziet gebeuren). Want heel eerlijk gezegd, ik kon ook niet genieten van het voorlezen aan mijn kinderen als ik ondertussen zat te bedenken wat ik die avond nog allemaal moest doen of was vergeten die dag. Of dan 's naast in paniek wakker schieten omdat ik een belangrijke datum van een dierbare vergeten was.
anoniem_65f028dcedbdc wijzigde dit bericht op 09-09-2023 10:44
3.75% gewijzigd
zaterdag 9 september 2023 om 10:40
Met tijd is het net als met geld. Als er minder van is, dan word je creatiever met wat er wél is. Wij werken allebei fulltime, maar ik heb niet het idee tijd te kort te komen. Ik weet hoeveel tijd we hebben, en daarin kunnen we prima plannen wat we willen. Als je meer tijd hebt (ik ben ooit een tijd werkloos geweest zonder kinderen) kun je ook meer tijd ongemerkt aan van alles en nogwat “uitgeven”.Andersom schreef: ↑09-09-2023 09:22Wat ik daarnaast ook zie, is dat vrouwen die veel werken ook beter zijn in plannen. (Of dat vrouwen die beter zijn in plannen met kunnen werken)
Ik werk op een school en ouderhulp komt vaak juist van de (veel) werkende moeders. Die schuiven even met wat uren, of nemen en snipperdag als ze het belangrijk vinden om er bij te zijn.
Terwijl ik uit de mond van weinig of niet werkende vrouwen wel eens hoor dat ze niet zo weinig of helemaal niet zijn gaan werken om steeds maar op school te helpen.
En die moeders met baan doen dan altijd heel effectief mee. Deze klus moet gedaan, en om x-tijd heen ik het volgende dus dóóóór. Die verprutsen geen tijd aan koffie en thee. Terwijl degenen die verder niets met op de planning hebben nog even gaan zitten met koffie na afloop want verder geen plannen en best gezellig.
Beiden worden gewaardeerd overigens.
zaterdag 9 september 2023 om 10:46
Daar ben ik het helemaal mee eens, Enchine. Belangrijk denk ik dat het dan niet altijd de kinderen hoeven te zijn waar die focus op ligt en dat de rest dan maar minder of afgestoten moet al je moeder bent. Een keuze kan ook zijn dat bijv je man minder gaat werken of dat je een dag extra opvang afneemt, zodat je meer kunt focussen op bepaalde dingen bereiken in je werk, op trainen voor een marathon of waar je ook maar voldoening of rust uit haalt. Ik ben het op zich helemaal eens met dat het een opluchting kan zijn als het niet en-en-en hoeft van jezelf.
zaterdag 9 september 2023 om 10:49
Eens. Ik ben veel productiever en daadkrachtiger als ik veel te doen heb. Als ik heel veel tijd heb dan word ik juist sloom en inefficiënt. Ik zou dramatisch zijn als thuisblijfmoeder denk ik.luiwammes schreef: ↑09-09-2023 10:40Met tijd is het net als met geld. Als er minder van is, dan word je creatiever met wat er wél is. Wij werken allebei fulltime, maar ik heb niet het idee tijd te kort te komen. Ik weet hoeveel tijd we hebben, en daarin kunnen we prima plannen wat we willen. Als je meer tijd hebt (ik ben ooit een tijd werkloos geweest zonder kinderen) kun je ook meer tijd ongemerkt aan van alles en nogwat “uitgeven”.
zaterdag 9 september 2023 om 10:50
Ja, ik vind oprecht dat je best wat mag klagen, of mag kijken naar andere oplossingen, maar verder moet doorploeteren. Dat is namelijk ook het leven. Nergens staat dat het allemaal leuk moet zijn, dat is een luxe verwachting.
Er zijn onder mannen trouwens ook genoeg die het kostwinnerschap zwaar vinden of hun baan verschrikkelijk. Ook die zullen door moeten ploeteren.
Mijn kinderen zijn nu groter, maar nu komt de zorg voor mijn ouders. Dat is ook echt jezelf wegcijferen.
Ik hoop oprecht dat je een fijne balans gaat vinden.
Er zijn onder mannen trouwens ook genoeg die het kostwinnerschap zwaar vinden of hun baan verschrikkelijk. Ook die zullen door moeten ploeteren.
Mijn kinderen zijn nu groter, maar nu komt de zorg voor mijn ouders. Dat is ook echt jezelf wegcijferen.
Ik hoop oprecht dat je een fijne balans gaat vinden.
zaterdag 9 september 2023 om 10:55
Dat bedoel ik dus met dat de focus voor iedereen anders zal liggen. Als iemand heel veel energie van zijn of haar werk krijgt, dan richt je je leven rond je werk in. Een ander zal minder lol uit zijn werk halen en dan leg je meer focus op dingen die je wel energie geven. Daar ligt wat mij betreft helemaal geen waardeoordeel in, het ene is niet beter dan het andere (uiteraard zal er wel altijd een minimum inkomen nodig zijn).nicole123 schreef: ↑09-09-2023 10:46Daar ben ik het helemaal mee eens, Enchine. Belangrijk denk ik dat het dan niet altijd de kinderen hoeven te zijn waar die focus op ligt en dat de rest dan maar minder of afgestoten moet al je moeder bent. Een keuze kan ook zijn dat bijv je man minder gaat werken of dat je een dag extra opvang afneemt, zodat je meer kunt focussen op bepaalde dingen bereiken in je werk, op trainen voor een marathon of waar je ook maar voldoening of rust uit haalt. Ik ben het op zich helemaal eens met dat het een opluchting kan zijn als het niet en-en-en hoeft van jezelf.
Mijn prioriteit is bijvoorbeeld niet een opgeruimd huis. Ik vind een opgeruimd huis wel fijn, maar niet zo fijn blijkbaar dat ik er veel energie in wil stoppen. Dus het is hier zelden opgeruimd en wel redelijk schoon. En wat een buitenstaander daar van vindt boeit mij weinig. Ik kies dus vaak voor andere dingen i.p.v. opruimen en dat geldt ook voor mijn man.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
