Kinderen
alle pijlers
Je kind op het speciaal onderwijs
donderdag 11 juni 2020 om 13:49
Ik heb niet echt een speciale vraag, maar door een situatie vandaag werd ik even pijnlijk op de feiten gedrukt dat mijn kind op het speciaal onderwijs zit.
Mijn zoontje is nu net 5 en zit sinds dit schooljaar op speciaal onderwijs. Daarvoor reguliere kinderopvang met al de nodige problemen en 3 weken regulier onderwijs wat helemaal niet goed ging.
Op zijn school nu is hij ontzettend opgeleefd en heb ik mijn blije kind weer terug en thuis ook veel positieve veranderingen.
Dus overall voelt het heel goed.
Maar merk de laatste maanden dat ik toch nog best wel een acceptatieronde moet maken.
De huidige school is een orientatieplek, hier wordt bepaald op welke school hij het beste tot zijn recht komt en dat had ook nog regulier onderwijs kunnen zijn. Maar inmiddels is wel duidelijk dat dat sowieso niet gaat gebeuren. Omdat school ook nog niet helemaal hun vinger erop kan leggen en er nog verder onderzoek gaat plaatsvinden mag hij na de zomer nog wel terugkomen op zijn huidige school en dan zal er in de loop van dat schooljaar meer duidelijkheid komen ga ik vanuit en een advies.
Maar goed, wat ik al zei, ik heb nog wel wat acceptatie te ondergaan, ondanks dat ik heel blij ben met hoe het nu gaat. En de situatie van vandaag maakte dat dan ook weer pijnlijk duidelijk.
Daarom lijkt het me fijn om met andere ouders te kletsen over hoe het gaat, wat gaat goed, wat is moeilijk, tips en tricks voor elkaar. Lachen om de leuke dingen en verdriet delen.
Dus wees welkom, ik hoor jullie graag!
Mijn zoontje is nu net 5 en zit sinds dit schooljaar op speciaal onderwijs. Daarvoor reguliere kinderopvang met al de nodige problemen en 3 weken regulier onderwijs wat helemaal niet goed ging.
Op zijn school nu is hij ontzettend opgeleefd en heb ik mijn blije kind weer terug en thuis ook veel positieve veranderingen.
Dus overall voelt het heel goed.
Maar merk de laatste maanden dat ik toch nog best wel een acceptatieronde moet maken.
De huidige school is een orientatieplek, hier wordt bepaald op welke school hij het beste tot zijn recht komt en dat had ook nog regulier onderwijs kunnen zijn. Maar inmiddels is wel duidelijk dat dat sowieso niet gaat gebeuren. Omdat school ook nog niet helemaal hun vinger erop kan leggen en er nog verder onderzoek gaat plaatsvinden mag hij na de zomer nog wel terugkomen op zijn huidige school en dan zal er in de loop van dat schooljaar meer duidelijkheid komen ga ik vanuit en een advies.
Maar goed, wat ik al zei, ik heb nog wel wat acceptatie te ondergaan, ondanks dat ik heel blij ben met hoe het nu gaat. En de situatie van vandaag maakte dat dan ook weer pijnlijk duidelijk.
Daarom lijkt het me fijn om met andere ouders te kletsen over hoe het gaat, wat gaat goed, wat is moeilijk, tips en tricks voor elkaar. Lachen om de leuke dingen en verdriet delen.
Dus wees welkom, ik hoor jullie graag!
maandag 15 maart 2021 om 16:22
Soumis, wat fijn dat er stappen worden gemaakt en dat de aanpak van de juffen en begeleiders goed effect heeft.
Hier lijkt er weer een terugval te zijn.
Op school is het heel erg goed gegaan. Thuis is sinds een week of twee weer wat meer onrust en afgelopen weekend had zoon weer een ouderwetse meltdown.
Vreselijk om hem weer zo te zien.
De grofste taal komt er uit zijn mond en hij wil het liefst gooien met van alles en nog wat. Het lijkt wel of hij dan door iets buiten hemzelf wordt overgenomen.
Van een lieve slimme aardige jongen verandert hij in een super agressief onbereikbaar iemand.
Als de rust eenmaal weer is gekeerd is hij moe en extra aanhankelijk.
En wij zijn als ouder dan ook echt weer even op.
Ik merk dat ik weer snel terug schiet in de oude stresshouding.
Druk op de borst, schouders omhoog.....
Ben zo bang dat het weer zo’n heftige periode wordt.
Vorig jaar heeft er zo ingehakt. Ik had zo gehoopt dat ik nu eindelijk kon gaan ontspannen.....
Probeer me vast te houden aan de gedachte dat inmiddels wel op een school zit waar ze niet snel schrikken van afwijkend gedrag, maar het valt niet mee.
Hier lijkt er weer een terugval te zijn.
Op school is het heel erg goed gegaan. Thuis is sinds een week of twee weer wat meer onrust en afgelopen weekend had zoon weer een ouderwetse meltdown.
Vreselijk om hem weer zo te zien.
De grofste taal komt er uit zijn mond en hij wil het liefst gooien met van alles en nog wat. Het lijkt wel of hij dan door iets buiten hemzelf wordt overgenomen.
Van een lieve slimme aardige jongen verandert hij in een super agressief onbereikbaar iemand.
Als de rust eenmaal weer is gekeerd is hij moe en extra aanhankelijk.
En wij zijn als ouder dan ook echt weer even op.
Ik merk dat ik weer snel terug schiet in de oude stresshouding.
Druk op de borst, schouders omhoog.....
Ben zo bang dat het weer zo’n heftige periode wordt.
Vorig jaar heeft er zo ingehakt. Ik had zo gehoopt dat ik nu eindelijk kon gaan ontspannen.....
Probeer me vast te houden aan de gedachte dat inmiddels wel op een school zit waar ze niet snel schrikken van afwijkend gedrag, maar het valt niet mee.
dinsdag 16 maart 2021 om 14:55
Hè, wat een tegenvaller Staop. Heb je enig idee wat de aanleiding is voor zijn gedrag? Raakt hij beetje bij beetje (weer) overprikkeld? Is er iets gebeurd op school, in de taxi of thuis? Nieuwe kinderen in de klas? Nieuwe juf? Ook al kun je het niet hard maken, misschien weet je toch intuitief wat er aan de hand is... Meteen weer in die stressstand schieten is heel erg herkenbaar. Dat heeft een paar jaar van relatief normaal gedrag nodig voordat dat minder heftig wordt. Bij mij althans.
Het is wetenschappelijk bewezen dat (intensief) sporten heel goed helpt tegen chronische stress. Het kalmeert je lijf en daardoor kom je uit die stress, in plaats van dat het steeds erger wordt. Misschien kun je daar iets mee.
Het is wetenschappelijk bewezen dat (intensief) sporten heel goed helpt tegen chronische stress. Het kalmeert je lijf en daardoor kom je uit die stress, in plaats van dat het steeds erger wordt. Misschien kun je daar iets mee.
dinsdag 16 maart 2021 om 17:53
We komen er niet achter wat maakt dat hij toch weer zo tekeer kan gaan.
Er is wel een nieuw kind in de klas bijgekomen, maar volgens de juf lijkt dat niet echt effect op hem te hebben.
Maar ja, misschien werkt dat juist thuis dan toch door ofzo.
Het lastige is dat zoon zelf niet goed onder woorden kan brengen wat er speelt.
We hopen dat een vorm van motorische therapie en behandeling hem wel gaat helpen, maar dat duurt weer voor zoiets geregeld is.
Het liefst zou ik eigenlijk meer hulp thuis willen. De huidige behandelaar heeft dit volgens mij toch niet echt in de aanbieding, dus dat zou weer betekenen dat we moeten zoeken naar een andere hulpclub, met weer allerlei wachttijden.....
Sporten is inderdaad iets wat goed helpt. Ik moet echt opletten dat ik dat blijf doen. De verleiding is soms groot om uitgeput op de bank neer te ploffen.
Zou eigenlijk het liefst even een weekend weg willen, maar denk dat we dan eerst echt een goede opvangplek moeten vinden voor zoon.
Er is wel een nieuw kind in de klas bijgekomen, maar volgens de juf lijkt dat niet echt effect op hem te hebben.
Maar ja, misschien werkt dat juist thuis dan toch door ofzo.
Het lastige is dat zoon zelf niet goed onder woorden kan brengen wat er speelt.
We hopen dat een vorm van motorische therapie en behandeling hem wel gaat helpen, maar dat duurt weer voor zoiets geregeld is.
Het liefst zou ik eigenlijk meer hulp thuis willen. De huidige behandelaar heeft dit volgens mij toch niet echt in de aanbieding, dus dat zou weer betekenen dat we moeten zoeken naar een andere hulpclub, met weer allerlei wachttijden.....
Sporten is inderdaad iets wat goed helpt. Ik moet echt opletten dat ik dat blijf doen. De verleiding is soms groot om uitgeput op de bank neer te ploffen.
Zou eigenlijk het liefst even een weekend weg willen, maar denk dat we dan eerst echt een goede opvangplek moeten vinden voor zoon.
woensdag 17 maart 2021 om 08:33
Heb je geen pgb, Staop? Dat is voor ons echt de uitkomst gebleken. Maar onze zoon kan dan ook niet goed tegen groepen en drukte, in de klas zijn is echt meer dan genoeg voor een dag.
Op woensdag en zaterdag heeft hij standaard een pgb'er en is het 1-op-1. Fijn voor hem, om bij te komen. En ik vind het zelf ook heel prettig dat we met een paar mensen werken die we inmiddels goed kennen. En als we een keer klem zitten dan is er meestal wel een pgb'er die een keer extra kan.
Op woensdag en zaterdag heeft hij standaard een pgb'er en is het 1-op-1. Fijn voor hem, om bij te komen. En ik vind het zelf ook heel prettig dat we met een paar mensen werken die we inmiddels goed kennen. En als we een keer klem zitten dan is er meestal wel een pgb'er die een keer extra kan.
woensdag 17 maart 2021 om 10:51
Wij krijgen nu ook PGB voor gespecialiseerde oppas thuis, omdat zoon tot 14.30u naar de behandelgroep gaat 3xpwk en wij werken. Ben heel benieuwd, net een intake gehad met een (leek me) leuke oppas, maar het is even spannend of het door kan gaan gezien haar nieuwe collegerooster.
Verder veel ontwikkelingen: de floor play gaat deze week starten. Elke week komt een therapeut dit bij ons thuis doen. Heeft iemand hier ervaring mee?
En helaas vorige week gehoord dat de locatie waar zoon nu zit met zijn behandelgroep per 1/9 niet meer gebruikt kan worden, dus dat ze op zoek gaan naar nieuwe huisvesting. Heel jammer, want zoon zit hier erg op zijn plek en we hadden goede hoop dat hij hier tot z'n 5e kon blijven. Hopelijk wordt er een nieuwe locatie binnen onze woonplaats gevonden, anders moet zoon verder weg en dus ook met vervoer. Allemaal dingen die er weer bij (gaan) komen.
Verder veel ontwikkelingen: de floor play gaat deze week starten. Elke week komt een therapeut dit bij ons thuis doen. Heeft iemand hier ervaring mee?
En helaas vorige week gehoord dat de locatie waar zoon nu zit met zijn behandelgroep per 1/9 niet meer gebruikt kan worden, dus dat ze op zoek gaan naar nieuwe huisvesting. Heel jammer, want zoon zit hier erg op zijn plek en we hadden goede hoop dat hij hier tot z'n 5e kon blijven. Hopelijk wordt er een nieuwe locatie binnen onze woonplaats gevonden, anders moet zoon verder weg en dus ook met vervoer. Allemaal dingen die er weer bij (gaan) komen.
donderdag 18 maart 2021 om 09:45
Goedemorgen,
Zou ik hier mee mogen schrijven? Mijn zoon is 4,5 en hij zit (nog) niet op speciaal onderwijs. We zijn al 1,5 jaar bezig met hulp krijgen en dat lijkt nu eindelijk in zicht te komen. Of hij uiteindelijk naar sbo zal gaan, weet ik niet.
Ik heb wel behoefte aan een plek om mijn verhaal te kunnen doen bij mensen die hetzelfde ervaren. Bij vriendinnen kan ik vaak toch niet terecht merk ik. Hij is bijvoorbeeld niet zindelijk en dat is een punt van zorg en dan hoor ik vaak: mijn dochter plast ook wel eens in haar broek. Of we zouden zus moeten doen of zo moeten doen.
Ik zou hier dus graag mee willen schrijven en zal dan ook wat meer vertellen.
Zou ik hier mee mogen schrijven? Mijn zoon is 4,5 en hij zit (nog) niet op speciaal onderwijs. We zijn al 1,5 jaar bezig met hulp krijgen en dat lijkt nu eindelijk in zicht te komen. Of hij uiteindelijk naar sbo zal gaan, weet ik niet.
Ik heb wel behoefte aan een plek om mijn verhaal te kunnen doen bij mensen die hetzelfde ervaren. Bij vriendinnen kan ik vaak toch niet terecht merk ik. Hij is bijvoorbeeld niet zindelijk en dat is een punt van zorg en dan hoor ik vaak: mijn dochter plast ook wel eens in haar broek. Of we zouden zus moeten doen of zo moeten doen.
Ik zou hier dus graag mee willen schrijven en zal dan ook wat meer vertellen.
donderdag 18 maart 2021 om 11:17
natuurlijk welkom, gedeeld leed maakt het dragelijker ...
is bij zoontje onderzoek gedaan? Vraag daarom zo dom, want bij ons bleek het in de nacht niet zindelijk zijn/worden veroorzaakt te worden door nierstenen (werd ontdekt toen hij bijna 7 was).
Oorzaak voor nierstenen de vele medicijnen die hij n.a.v. het ongelukt als baby had gehad.
Nierstenen bleken in het ziekenhuis dan wel niet zo "normaal" te zijn bij een kind van 7 (die hij achteraf dus al langer had) maar niet ontdekte nierproblemen bij jongetjes hoorden wij komt vaker voor en daaruit resulteren dus ook de niet zindelijk worden problematiek.
bij jongens merk je bv. blaasontsteking eigenlijk niet, omdat het niet zoveel voorkomt als bij meisjes, maar het kan wel en wordt vaak niet als optie gezien.
is bij zoontje onderzoek gedaan? Vraag daarom zo dom, want bij ons bleek het in de nacht niet zindelijk zijn/worden veroorzaakt te worden door nierstenen (werd ontdekt toen hij bijna 7 was).
Oorzaak voor nierstenen de vele medicijnen die hij n.a.v. het ongelukt als baby had gehad.
Nierstenen bleken in het ziekenhuis dan wel niet zo "normaal" te zijn bij een kind van 7 (die hij achteraf dus al langer had) maar niet ontdekte nierproblemen bij jongetjes hoorden wij komt vaker voor en daaruit resulteren dus ook de niet zindelijk worden problematiek.
bij jongens merk je bv. blaasontsteking eigenlijk niet, omdat het niet zoveel voorkomt als bij meisjes, maar het kan wel en wordt vaak niet als optie gezien.
livingston wijzigde dit bericht op 18-03-2021 11:18
Reden: tikfouten
Reden: tikfouten
0.52% gewijzigd
donderdag 18 maart 2021 om 12:44
Welkom, Tinkeltje. Waar gaat je zoon nu naartoe? Heeft hij een ontwikkelingsachterstand of verstandelijke beperking?
Vanaf 5 jaar vergoeden de meeste zorgverzekeringen incontinentiemateriaal. Als hij voorlopig nog niet zindelijk wordt is dat fijn om te regelen. Ook vanwege de grotere maten die je dan kunt krijgen. Tegen die tijd dus even de zorgverzekering bellen om te informeren.
Veel van onze kinderen worden later zindelijk, dus geef de hoop nog niet op! Mijn zoon is bij Seys (een kliniek voor zindelijkheidstraining) zindelijk geworden toen hij 8,5 was, omdat het thuis niet lukte. 's Nachts heeft hij nog wel een luier.
Vanaf 5 jaar vergoeden de meeste zorgverzekeringen incontinentiemateriaal. Als hij voorlopig nog niet zindelijk wordt is dat fijn om te regelen. Ook vanwege de grotere maten die je dan kunt krijgen. Tegen die tijd dus even de zorgverzekering bellen om te informeren.
Veel van onze kinderen worden later zindelijk, dus geef de hoop nog niet op! Mijn zoon is bij Seys (een kliniek voor zindelijkheidstraining) zindelijk geworden toen hij 8,5 was, omdat het thuis niet lukte. 's Nachts heeft hij nog wel een luier.
donderdag 18 maart 2021 om 14:11
Wat fijn toch om hier mee te lezen, dit wist ik bijv. niet.nansie schreef: ↑18-03-2021 12:44Vanaf 5 jaar vergoeden de meeste zorgverzekeringen incontinentiemateriaal. Als hij voorlopig nog niet zindelijk wordt is dat fijn om te regelen. Ook vanwege de grotere maten die je dan kunt krijgen. Tegen die tijd dus even de zorgverzekering bellen om te informeren.
Veel van onze kinderen worden later zindelijk, dus geef de hoop nog niet op! Mijn zoon is bij Seys (een kliniek voor zindelijkheidstraining) zindelijk geworden toen hij 8,5 was, omdat het thuis niet lukte. 's Nachts heeft hij nog wel een luier.
Zo heb ik dankzij dit topic dubbele kinderbijslag aangevraagd voor zoon in dit is ook goedgekeurd. Bedankt voor deze waardevolle 'tips'!
donderdag 18 maart 2021 om 15:08
Jammer hè, dat je dit soort dingen altijd via-via moet horen. Ik heb de meeste tips via andere ouders en via Facebook opgedaan.
Er zijn op Facebook heel veel besloten groepen! Daar vind je heel veel informatie en kun je zelf ook vragen stellen. Bijvoorbeeld: ouders van kinderen met autisme en verstandelijke beperking, zeldzame chromosoomafwijkingen, ziekte onbekend, ouders van kinderen met moeilijk instelbare epilepsie, specifieke diagnoses natuurlijk ook. En daarnaast vind ik 'Wat niemand weet' de de moeite waard.
Er zijn op Facebook heel veel besloten groepen! Daar vind je heel veel informatie en kun je zelf ook vragen stellen. Bijvoorbeeld: ouders van kinderen met autisme en verstandelijke beperking, zeldzame chromosoomafwijkingen, ziekte onbekend, ouders van kinderen met moeilijk instelbare epilepsie, specifieke diagnoses natuurlijk ook. En daarnaast vind ik 'Wat niemand weet' de de moeite waard.
donderdag 18 maart 2021 om 15:46
Er is eigenlijk nog niet zoveel gebeurd. We zagen altijd al dat hij slecht luistert en vaak zijn eigen plan trekt. Niet mee wil doen met de groep en dan veel aandacht gaat vragen. Ook veel negatief incl slaan en duwen. Naarmate de groep groter wordt, hoe stuurlozer hij wordt. Hij is bij tijden erg overprikkeld en dan niet meer te bereiken. Dan is het echt circus in huis.
Het viel ons altijd wel op, maar het werd nog onder peuter gedrag geschaard. Totdat hij 3,5 jaar was. En toen hebben we contact opgenomen met opvoedondersteuning. Zij zouden observeren, maar ivm Corona gebeurde er weinig. Uiteindelijk doorverwezen voor multidisciplinaire beoordeling in juni. In oktober waren we aan de beurt en zij hebben geïnventariseerd en toen is uiteindelijk in februari breed besproken en daar is nu ambulante begeleiding vanuit jeugdhulp gekomen. Dit wordt gedaan vanuit een dagbehandelingcentrum voor jonge kinderen. We wachten nu op de start daarvan. Ik heb vanmorgen gebeld om urgentie aan te geven en ze gaan proberen hem versneld in te plannen. Binnen het centrum gaan ze waarschijnlijk ook diagnostiseren.
Verder gaat het traag. Het zorgteam heeft de inventarisatie gedaan en ik vind het een zooitje. Traag, zeggen dat je de coördinatie overneemt en dan vervolgens afspraken niet nakomen. Afgelopen 1,5 jaar staat tot nu toe vooral in het teken van gesprekken met ons, observaties die niet doorgaan, oordelen op basis van telefoongesprekken en doorverwijzingen.
Hij draagt geen luier overdag en weet hoe het allemaal moet. Maar met name thuis gaat hij niet naar de wc. Waarschijnlijk heeft dat met spanning te maken en een stukje prikkelverwerking. We lopen bij de Poeppoli hiervoor.
Hij gaat naar een reguliere school, met gelukkig een goed zorgteam. Voor de start van school hebben we onze zorgen al aangegeven en dat was niet onterecht, na 4 weken zaten we al met de ib-er om tafel. Slecht luisteren, veel aandacht vragen, kinderen slaan. Het valt ons mee hoe hij het doet. Er is veel structuur op school en daar doet hij het goed op. Op school is hij meestal droog, op bepaalde dagen na als hij meer overprikkeld is. Gelukkig poept hij meestal wel op de wc. De school gaat nu zelf een gedragsspecialist inschakelen omdat het te lang duurt allemaal. Hij lijkt cognitief normaal intelligent.
Ik heb begrepen dat ze naar de hechting willen gaan kijken omdat ik een pnd heb gehad na hem. Dat vind ik wel heel heftig. Volgens mij kunnen ze dan gelijk de jongste daarin meenemen. Dit frustreert me ook wel, want ik heb toen al aan de bel getrokken dat ik me hier zorgen over maakte en toen werd er niks mee gedaan. Ik denk persoonlijk niet dat de pnd veel invloed op hem gehad heeft. Het contact was toen goed. De jaren er na zijn wel heftig geweest en ik denk dat hij daar wel last van gehad heeft.
Hier in huis is nu gelukkig wel rust. We zien goed wat hij nodig heeft. Ik heb vorig jaar een cursus gedaan van How to talk to kids en dat pas ik consequent toe en we merken dat hij het daar goed op doet.
Sorry heel verhaal.
Het viel ons altijd wel op, maar het werd nog onder peuter gedrag geschaard. Totdat hij 3,5 jaar was. En toen hebben we contact opgenomen met opvoedondersteuning. Zij zouden observeren, maar ivm Corona gebeurde er weinig. Uiteindelijk doorverwezen voor multidisciplinaire beoordeling in juni. In oktober waren we aan de beurt en zij hebben geïnventariseerd en toen is uiteindelijk in februari breed besproken en daar is nu ambulante begeleiding vanuit jeugdhulp gekomen. Dit wordt gedaan vanuit een dagbehandelingcentrum voor jonge kinderen. We wachten nu op de start daarvan. Ik heb vanmorgen gebeld om urgentie aan te geven en ze gaan proberen hem versneld in te plannen. Binnen het centrum gaan ze waarschijnlijk ook diagnostiseren.
Verder gaat het traag. Het zorgteam heeft de inventarisatie gedaan en ik vind het een zooitje. Traag, zeggen dat je de coördinatie overneemt en dan vervolgens afspraken niet nakomen. Afgelopen 1,5 jaar staat tot nu toe vooral in het teken van gesprekken met ons, observaties die niet doorgaan, oordelen op basis van telefoongesprekken en doorverwijzingen.
Hij draagt geen luier overdag en weet hoe het allemaal moet. Maar met name thuis gaat hij niet naar de wc. Waarschijnlijk heeft dat met spanning te maken en een stukje prikkelverwerking. We lopen bij de Poeppoli hiervoor.
Hij gaat naar een reguliere school, met gelukkig een goed zorgteam. Voor de start van school hebben we onze zorgen al aangegeven en dat was niet onterecht, na 4 weken zaten we al met de ib-er om tafel. Slecht luisteren, veel aandacht vragen, kinderen slaan. Het valt ons mee hoe hij het doet. Er is veel structuur op school en daar doet hij het goed op. Op school is hij meestal droog, op bepaalde dagen na als hij meer overprikkeld is. Gelukkig poept hij meestal wel op de wc. De school gaat nu zelf een gedragsspecialist inschakelen omdat het te lang duurt allemaal. Hij lijkt cognitief normaal intelligent.
Ik heb begrepen dat ze naar de hechting willen gaan kijken omdat ik een pnd heb gehad na hem. Dat vind ik wel heel heftig. Volgens mij kunnen ze dan gelijk de jongste daarin meenemen. Dit frustreert me ook wel, want ik heb toen al aan de bel getrokken dat ik me hier zorgen over maakte en toen werd er niks mee gedaan. Ik denk persoonlijk niet dat de pnd veel invloed op hem gehad heeft. Het contact was toen goed. De jaren er na zijn wel heftig geweest en ik denk dat hij daar wel last van gehad heeft.
Hier in huis is nu gelukkig wel rust. We zien goed wat hij nodig heeft. Ik heb vorig jaar een cursus gedaan van How to talk to kids en dat pas ik consequent toe en we merken dat hij het daar goed op doet.
Sorry heel verhaal.
donderdag 18 maart 2021 om 16:14
Tinkeltje, wat bedoel je met de jongste daarin meenemen? Heb je na hem ook een pnd gehad? Of zie je hetzelfde gedrag bij je jongste?
Wat naar dat je een postpartum depressie hebt gehad. Ben je daar inmiddels goed van hersteld? Ik hoop dat snel duidelijk wordt wat er aan de hand is en wat je zoon nodig heeft qua school en begeleiding. Dat scheelt voor jou/jullie veel gepieker.
Wat naar dat je een postpartum depressie hebt gehad. Ben je daar inmiddels goed van hersteld? Ik hoop dat snel duidelijk wordt wat er aan de hand is en wat je zoon nodig heeft qua school en begeleiding. Dat scheelt voor jou/jullie veel gepieker.
donderdag 18 maart 2021 om 16:36
Bij de jongste heb ik ook een pnd gehad, veel heftiger dan bij de oudste (we hebben 2 kinderen). Hij is te jong om al iets te kunnen zien, maar ik maak me bij hem meer zorgen om de hechting. Liever voorkomen dan genezen.
Ik ben tot op zekere hoogte hersteld maar ik heb sowieso veel last van depressieve gevoelens die schommelen in mijn cyclus. Daar wordt nu aan gewerkt. Van de laatste pnd hebben we nog wel het een en ander te verwerken. De jongste is nu 14 maanden.
En dank je wel. Ik probeer me niet te veel zorgen te maken. Voor mijn gevoel doen we qua aanpak nu wel alles wat we kunnen en daar houdt mijn invloed ook wel op. Verder ontwikkelt hij zich wel verder en heb ik maar tot op zekere hoogte invloed op hoe dat zal verlopen. Rechtsom of linksom komen we er wel. Dat probeer ik mezelf maar voor te houden. Ik heb niet overal invloed op.
Ik ben tot op zekere hoogte hersteld maar ik heb sowieso veel last van depressieve gevoelens die schommelen in mijn cyclus. Daar wordt nu aan gewerkt. Van de laatste pnd hebben we nog wel het een en ander te verwerken. De jongste is nu 14 maanden.
En dank je wel. Ik probeer me niet te veel zorgen te maken. Voor mijn gevoel doen we qua aanpak nu wel alles wat we kunnen en daar houdt mijn invloed ook wel op. Verder ontwikkelt hij zich wel verder en heb ik maar tot op zekere hoogte invloed op hoe dat zal verlopen. Rechtsom of linksom komen we er wel. Dat probeer ik mezelf maar voor te houden. Ik heb niet overal invloed op.
donderdag 18 maart 2021 om 16:53
Hi dames, ik wil ook wel meeschrijven als dat mag?
Ik herken best wel wat van wat Tinkeltje schrijft, incl de PND. Mijn kind is pas 2.5 dus nog wat jonger en ik sta nog aan het begin. Tot een tijdje terug ging het eigenlijk prima alleen begon me langzaam op te vallen dat oogcontact niet zo natuurlijk ging. Ondertussen zie ik nog wel wat meer trekjes en begin ik me te zorgen te maken. Ook meer negativiteit helaas: veel boos, slaan en bijten, wegrennen, etc.
Hechting, ASS, ADHD komt allemaal langs in m’n gedachten (en google). Maar omdat er geen concrete achterstand oid is wordt het door anderen al snel gebagatelliseerd met ‘Joh maar praten gaat toch juist goed? Het is gewoon een dwarse peuter!’. Dat is heus goed bedoeld maar ik vind het best lastig om nergens terecht te kunnen met mijn zorgen. Het lijkt me fijn om hier misschien wat herkenning te vinden.
Ik herken best wel wat van wat Tinkeltje schrijft, incl de PND. Mijn kind is pas 2.5 dus nog wat jonger en ik sta nog aan het begin. Tot een tijdje terug ging het eigenlijk prima alleen begon me langzaam op te vallen dat oogcontact niet zo natuurlijk ging. Ondertussen zie ik nog wel wat meer trekjes en begin ik me te zorgen te maken. Ook meer negativiteit helaas: veel boos, slaan en bijten, wegrennen, etc.
Hechting, ASS, ADHD komt allemaal langs in m’n gedachten (en google). Maar omdat er geen concrete achterstand oid is wordt het door anderen al snel gebagatelliseerd met ‘Joh maar praten gaat toch juist goed? Het is gewoon een dwarse peuter!’. Dat is heus goed bedoeld maar ik vind het best lastig om nergens terecht te kunnen met mijn zorgen. Het lijkt me fijn om hier misschien wat herkenning te vinden.
donderdag 18 maart 2021 om 18:27
Gaat je kind naar een kdv? Wij zijn ooo rond 2-2,5 met het onderzoekstraject gestart en dat begon met oa een observatie op het kdv door een orthopedagoog. Toen is het balletje gaan rollen.Positivevibes schreef: ↑18-03-2021 16:53Hi dames, ik wil ook wel meeschrijven als dat mag?
Ik herken best wel wat van wat Tinkeltje schrijft, incl de PND. Mijn kind is pas 2.5 dus nog wat jonger en ik sta nog aan het begin. Tot een tijdje terug ging het eigenlijk prima alleen begon me langzaam op te vallen dat oogcontact niet zo natuurlijk ging. Ondertussen zie ik nog wel wat meer trekjes en begin ik me te zorgen te maken. Ook meer negativiteit helaas: veel boos, slaan en bijten, wegrennen, etc.
Hechting, ASS, ADHD komt allemaal langs in m’n gedachten (en google). Maar omdat er geen concrete achterstand oid is wordt het door anderen al snel gebagatelliseerd met ‘Joh maar praten gaat toch juist goed? Het is gewoon een dwarse peuter!’. Dat is heus goed bedoeld maar ik vind het best lastig om nergens terecht te kunnen met mijn zorgen. Het lijkt me fijn om hier misschien wat herkenning te vinden.
donderdag 18 maart 2021 om 18:52
Ja 3 dagen per week. Zoiets lijkt mij ook de eerste stap, we zijn nu aan het overleggen.
Hoe is het bij jullie verder gegaan? Had je snel een diagnose en/of een plan?
Eigenlijk was de noodopvang met 4 vaste kindjes en 2 leidsters achteraf ideaal. Als ik nu het verschil zie, kan ik me niet voorstellen dat het in een klas met 30 kleuters straks gaat werken.
donderdag 18 maart 2021 om 18:56
vrijdag 19 maart 2021 om 10:30
misschien heeft iemand er wat aan, wat ik/wij hebben geprobeerd
homeopatische behandelingen - gemengde resultaten
osteopatische behandelingen - goede resultaten in bewegelijkheid, alertheid, verbeterde waarneming en interactie (ik noem dat vaak kinder fysiotherapie)
ergotherapie - hele goede resultaten, eerste jaren wekelijkse sessies
logotherapie - hele goede resultaten in articulatie etc. maar ook tongspanning en kaakspanning en dus tandenpositie
concentratietraining - goede resultaten, alleen gevoel dat het stagneert
traumatherapie - hele goede resultaten qua zelfbewustzijn, verwerking van angsten en zorgen van het kind zelf
EMDR Therapie - voor mij als moeder hele goede resultaten in de verwerking van alle zorgen
Fysiotherapie - voor mij als moeder omdat de spanning toch in je nek/schouders gaat zitten
speciaal onderwijs - beste keus voor ons kind want kleine groep, individueel tempo en vooral begrip voor kind
homeopatische behandelingen - gemengde resultaten
osteopatische behandelingen - goede resultaten in bewegelijkheid, alertheid, verbeterde waarneming en interactie (ik noem dat vaak kinder fysiotherapie)
ergotherapie - hele goede resultaten, eerste jaren wekelijkse sessies
logotherapie - hele goede resultaten in articulatie etc. maar ook tongspanning en kaakspanning en dus tandenpositie
concentratietraining - goede resultaten, alleen gevoel dat het stagneert
traumatherapie - hele goede resultaten qua zelfbewustzijn, verwerking van angsten en zorgen van het kind zelf
EMDR Therapie - voor mij als moeder hele goede resultaten in de verwerking van alle zorgen
Fysiotherapie - voor mij als moeder omdat de spanning toch in je nek/schouders gaat zitten
speciaal onderwijs - beste keus voor ons kind want kleine groep, individueel tempo en vooral begrip voor kind
vrijdag 19 maart 2021 om 10:40
Dat is heel naar om te zien, PositiveV. Heel begrijpelijk dat je daar heel bezorgd over bent. Denk je dat hij echt vaardigheden verliest? Of sluit hij zich vooral af voor zijn omgeving?
Wij zien bij onze zoon ook soms een periode waarin hij achteruitgaat, vaardigheden verliest. Het meeste komt gelukkig wel weer terug na verloop van tijd. Bij mijn zoon komt het door zijn epilepsie.
Wij zien bij onze zoon ook soms een periode waarin hij achteruitgaat, vaardigheden verliest. Het meeste komt gelukkig wel weer terug na verloop van tijd. Bij mijn zoon komt het door zijn epilepsie.
vrijdag 19 maart 2021 om 11:23
vrijdag 19 maart 2021 om 13:23
Zoon is eerst geobserveerd door een orthopedagoog, zij was tevens van het sociaal team van onze gemeente. Zij zag ook afwijkend gedrag en mede dankzij haar kwam zoon daarna op een vroegdiagnostiek-groep terecht waar uiteindelijk de diagnose autisme is gesteld. Inmiddels zit zoon op een behandelgroep. Van observatie tot diagnose heeft 3/4 jaar geduurd, veel wachtlijsten en Corona... en het duurt lang dus je moet geduld hebben. Ik heb er vorig jaar ook een topic over geopend, misschien daar eens kijken?Positivevibes schreef: ↑18-03-2021 18:52Hoe is het bij jullie verder gegaan? Had je snel een diagnose en/of een plan?
Eigenlijk was de noodopvang met 4 vaste kindjes en 2 leidsters achteraf ideaal. Als ik nu het verschil zie, kan ik me niet voorstellen dat het in een klas met 30 kleuters straks gaat werken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
