Kinderen
alle pijlers
Jonge moeders: waarom veroordelen?
vrijdag 13 juni 2008 om 15:09
Ik ben 24 en sinds 5 maanden moeder van een zoon. Ik wil even mijn frustratie kwijt over hoe er regelmatig rereageerd wordt op mijn jonge moederschap.
Het begon uiteraard al toen ik zwanger was (ik was toen 23). Mijn vriend en ik waren toen 4,5 jaar bij elkaar, hadden allebei een goede baan, een koophuis, kortom: we hadden (en hebben!) het goed voor elkaar. (Met bovenstaande wil ik overigens niet zeggen dat dit vereisten zijn om aan kinderen te beginnen, maar aangeven dat hier geen redenen kunnen zijn om onze keuze te veroordelen.) Ons kindje gaat naar het kdv, we hebben dus niemands hulp nodig en zijn niemand tot 'last'.
Regelmatig kreeg ik, wanneer ik vertelde dat ik zwanger was, de opmerking (bijvoorbeeld van collega's) "Goh, nu al?" Ik vind dit zo vreemd! Ik vraag toch ook niet aan vrouwen van midden 30 die zwanger zijn: "Goh, nu pas?". Ik kreeg zelfs een keer de opmerking: "Ik ben blij dat ik eerst van mijn leven genoten heb!". Alsof dat met kinderen niet kan. Mijn vriend en ik zijn gelukkiger dan ooit met de kleine erbij.
Onze keuze is weloverworgen gemaakt. Mede aangezien ik zelf jonge ouders heb (mijn moeder is nu 46), wilde ik zelf altijd jong moeder worden. Ik vind dat er vele voordelen aan zitten, bijvoorbeeld dat ik (als het goed is) langer van mijn kinderen kan genieten (en ook niet onbelangrijk: zij van mij!). Ik doe regelmatig leuke dingen met mijn moeder, zoals uit eten gaan en winkelen, mede doordat het leeftijdsverschil niet zo groot is. Ik heb een vriendin waarvan de ouders in de 60 zijn en zij ervaart dit als een nadeel (iets wat natuurlijk niet altijd zo hoeft te zijn).
Dat niet iedereen hier zo over denkt, ervaar ik wekelijks. Nu de kleine geboren is, krijg ik bijna dagelijks goedbedoelde adviezen. Ook van volslagen vreemden: laatst in een supermarkt vroeg een oudere vrouw aan me of mijn zoon het niet koud had! Om nog maar niet te spreken van de meewarige blikken die ik (op het kdv, bij het consultatiebureau en gewoon in de supermarkt als ik luiers op de band leg of mijn zoon mee heb) krijg van andere, oudere moeders. Ik vind dit erg vervelend. Waarom kunnen mensen niet gewoon respect hebben voor andermans keuze en moeten anderen altijd veroordeeld worden? Ik zeg toch ook niet dat oudere moeders egoïstisch zijn omdat ze, in de meeste gevallen, eerst voor hun carriere hebben gekozen? En dat het egoïsitsch is dat ze hun kinderen al op jonge leeftijd opzadelen met zieke of zelfs overleden ouders? Nee, ik vind dat iedereen dat voor zichzelf moet beslissen. Het zou prettig zijn als mensen de keuzes van anderen respecteren.
Het begon uiteraard al toen ik zwanger was (ik was toen 23). Mijn vriend en ik waren toen 4,5 jaar bij elkaar, hadden allebei een goede baan, een koophuis, kortom: we hadden (en hebben!) het goed voor elkaar. (Met bovenstaande wil ik overigens niet zeggen dat dit vereisten zijn om aan kinderen te beginnen, maar aangeven dat hier geen redenen kunnen zijn om onze keuze te veroordelen.) Ons kindje gaat naar het kdv, we hebben dus niemands hulp nodig en zijn niemand tot 'last'.
Regelmatig kreeg ik, wanneer ik vertelde dat ik zwanger was, de opmerking (bijvoorbeeld van collega's) "Goh, nu al?" Ik vind dit zo vreemd! Ik vraag toch ook niet aan vrouwen van midden 30 die zwanger zijn: "Goh, nu pas?". Ik kreeg zelfs een keer de opmerking: "Ik ben blij dat ik eerst van mijn leven genoten heb!". Alsof dat met kinderen niet kan. Mijn vriend en ik zijn gelukkiger dan ooit met de kleine erbij.
Onze keuze is weloverworgen gemaakt. Mede aangezien ik zelf jonge ouders heb (mijn moeder is nu 46), wilde ik zelf altijd jong moeder worden. Ik vind dat er vele voordelen aan zitten, bijvoorbeeld dat ik (als het goed is) langer van mijn kinderen kan genieten (en ook niet onbelangrijk: zij van mij!). Ik doe regelmatig leuke dingen met mijn moeder, zoals uit eten gaan en winkelen, mede doordat het leeftijdsverschil niet zo groot is. Ik heb een vriendin waarvan de ouders in de 60 zijn en zij ervaart dit als een nadeel (iets wat natuurlijk niet altijd zo hoeft te zijn).
Dat niet iedereen hier zo over denkt, ervaar ik wekelijks. Nu de kleine geboren is, krijg ik bijna dagelijks goedbedoelde adviezen. Ook van volslagen vreemden: laatst in een supermarkt vroeg een oudere vrouw aan me of mijn zoon het niet koud had! Om nog maar niet te spreken van de meewarige blikken die ik (op het kdv, bij het consultatiebureau en gewoon in de supermarkt als ik luiers op de band leg of mijn zoon mee heb) krijg van andere, oudere moeders. Ik vind dit erg vervelend. Waarom kunnen mensen niet gewoon respect hebben voor andermans keuze en moeten anderen altijd veroordeeld worden? Ik zeg toch ook niet dat oudere moeders egoïstisch zijn omdat ze, in de meeste gevallen, eerst voor hun carriere hebben gekozen? En dat het egoïsitsch is dat ze hun kinderen al op jonge leeftijd opzadelen met zieke of zelfs overleden ouders? Nee, ik vind dat iedereen dat voor zichzelf moet beslissen. Het zou prettig zijn als mensen de keuzes van anderen respecteren.
vrijdag 13 juni 2008 om 16:11
vrijdag 13 juni 2008 om 16:13
Ik beantwoord die vragen niet meer serieus....gewoon vragen wat ze ermee bedoelen en het merendeel begint te stotteren 'eh eh eh', zegt er niets mee te bedoelen (hou dan je kwaak!) of blijft stil.... 
Ik heb zelfs van een familielid geen felicitatie gekregen - zei gewoon niets over onze zw - omdat ze ervan uit gaat dat het zo vaak fout gaat voor week 12....ja dus?!?! Maar ja, zij wil zelf kinderen en kan mij wel schieten....vrouwen zijn echt hard onderling! Bah, plaatsvervangende schaamte soms om er eentje te zijn hahaha
Ik heb zelfs van een familielid geen felicitatie gekregen - zei gewoon niets over onze zw - omdat ze ervan uit gaat dat het zo vaak fout gaat voor week 12....ja dus?!?! Maar ja, zij wil zelf kinderen en kan mij wel schieten....vrouwen zijn echt hard onderling! Bah, plaatsvervangende schaamte soms om er eentje te zijn hahaha
vrijdag 13 juni 2008 om 16:15
Ik ben 26 en wanneer ik met mijn buurmeisje van 6 in de stad loop gaat iedereen er klakkeloos vanuit dat ze van mij is...
dát vind ik dan weer irritant!
En niemand die meewarrig reageerd t.o.v. mijn leeftijd en de hare, tis maar net wat je wilt horen en ik vind het al erg genoeg als ze mij 'mama' noemen dus gaan mijn oren daarna dicht.
Leven en laten leven,
geniet van je kleine!
dát vind ik dan weer irritant!
En niemand die meewarrig reageerd t.o.v. mijn leeftijd en de hare, tis maar net wat je wilt horen en ik vind het al erg genoeg als ze mij 'mama' noemen dus gaan mijn oren daarna dicht.
Leven en laten leven,
geniet van je kleine!
Ik denk altijd goed na voordat ik iets stoms zeg...
vrijdag 13 juni 2008 om 16:19
Haha, soms schieten dingen ook weer door naar een andere kant. Mijn moeder was 53 toen ze oma werd van mijn nichtje. Mijn moeder oogt jonger. En als ze weleens met mijn nichtje op stap ging, werd ze vaak aangesproken alsof ze de moeder van mijn nichtje was. Mijn moeder moest er weleens om lachen, hoor.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
vrijdag 13 juni 2008 om 16:31
Ik vind 23/24 ook niet zo bizar jong. Ik ben zelf 23 en kan me absoluut niet voorstellen dat ik een kind zou krijgen, maar mijn situatie is wel anders dan die van jou (ik studeer nog en mijn vriend is nu bezig met afstuderen). Ik kan me voorstellen dat als je gewoon een baan en een huis hebt je wel aan kinderen toe bent (niet dat dat bepalend is, maar je leven is toch anders dan wanneer je student bent!)
Het lijkt mij wel leuk om jong kinderen te krijgen. Zelf ga ik het uitstellen omdat ik na mijn studie nog wil werken en reizen, maar ik snap niet wat er "verkeerd" aan is als je op je 23e zwanger bent en gewoon een normaal leven hebt. Lijkt mij prima.
Het lijkt mij wel leuk om jong kinderen te krijgen. Zelf ga ik het uitstellen omdat ik na mijn studie nog wil werken en reizen, maar ik snap niet wat er "verkeerd" aan is als je op je 23e zwanger bent en gewoon een normaal leven hebt. Lijkt mij prima.
vrijdag 13 juni 2008 om 16:43
Ik was 22 toen mijn dochter geboren werd en ik heb dat soort opmerkingen nooit gehad of ik ben het vergeten dat kan ook nog.
Ik vind jou helemaal niet zo jong,ik zou je pas jong vinden als je 17 of 18 was en dan nog..
Ik moet zeggen dat ik bij mijn dochter op school wel 1 van de jongste moeders ben ik verbaas mij juist altijd over al die oude moeders en vaders daar.
Ik was 31 toen mijn zoon geboren en ik moet wel zeggen dat ik het deze keer bewuster allemaal meemaak dan bijna 11 jaar geleden toen mijn dochter werd geboren..
Ik vind jou helemaal niet zo jong,ik zou je pas jong vinden als je 17 of 18 was en dan nog..
Ik moet zeggen dat ik bij mijn dochter op school wel 1 van de jongste moeders ben ik verbaas mij juist altijd over al die oude moeders en vaders daar.
Ik was 31 toen mijn zoon geboren en ik moet wel zeggen dat ik het deze keer bewuster allemaal meemaak dan bijna 11 jaar geleden toen mijn dochter werd geboren..
vrijdag 13 juni 2008 om 16:48
Ach joh, je komt altijd wel iemand tegen die ergens iets van vindt... (briljant hé )
Ik was 21 toen de oudste werd geboren en 22 toen de jongste kwam. Hartstikke leuk! En nog steeds! Ik ben nu 39 en mijn kids 16 en 17. Als ik waar-dan-ook de leeftijd van mijn kinderen noem, krijg ik altijd eerst een verbaasde blik en vervolgens stéévast de vraag: Maar.... ehmmm... hoe oud ben jij dan? En als ik mijn leeftijd noem wordt er een snel rekensommetje gemaakt en komt de opmerking: 'Jeeeeeee, dan was je jong moeder.'
Ik heb dat overigens maar zelden opgevat als veroordelend. Moet er vaak wel om lachen.
En wat de kinderen betreft? 't Zijn pubers, in hun ogen ben ik stokoud.... een soort van fossiel.... net als iedereen van 30+....
)Ik was 21 toen de oudste werd geboren en 22 toen de jongste kwam. Hartstikke leuk! En nog steeds! Ik ben nu 39 en mijn kids 16 en 17. Als ik waar-dan-ook de leeftijd van mijn kinderen noem, krijg ik altijd eerst een verbaasde blik en vervolgens stéévast de vraag: Maar.... ehmmm... hoe oud ben jij dan? En als ik mijn leeftijd noem wordt er een snel rekensommetje gemaakt en komt de opmerking: 'Jeeeeeee, dan was je jong moeder.'
Ik heb dat overigens maar zelden opgevat als veroordelend. Moet er vaak wel om lachen.
En wat de kinderen betreft? 't Zijn pubers, in hun ogen ben ik stokoud.... een soort van fossiel.... net als iedereen van 30+....
vrijdag 13 juni 2008 om 16:50
Hahahaha die is erg leuk.
En aan TO, joh geniet er nou gewoon lekker van dat je jong moeder bent, ik zie daar ook namelijk een heleboel voordelen in ( of aan, hoe zeg je dat
) Er staat niet een perfecte leeftijd voor, sommigen beginnen op hun 40ste, en dat vinden de meeste weer te oud.Mensen vinden altijd wel iets om over te zeuren, dus trek het je niet aan en gebruik bovenstaande quote :-)
vrijdag 13 juni 2008 om 17:00
Ik was 25 bij mijn eerste en heb dit nooit meegemaakt. Volgens mij krijgt iedereen met een jonge baby iets te horen, er is altijd wel iemand die iets vindt en het ook nog nodig acht te melden. Dat heeft niet bijzonder veel met je leeftijd te maken.
Het kan me ook werkelijk niet boeien wat iemand die ik niet ken vindt. Snap ook niet dat jij je het zo aantrekt eigenlijk.
Het kan me ook werkelijk niet boeien wat iemand die ik niet ken vindt. Snap ook niet dat jij je het zo aantrekt eigenlijk.
vrijdag 13 juni 2008 om 17:01
mijn moeder was 20 toen ik geboren werd en als alles goed gaat wordt ze op haar 42 oma! ze is er helemaal vol van! verteld aan iedereen die het wil horen (en niet wil horen) dat ze oma gaat worden. ondertussen krijg ik de vraag of het wel gepland was antwoord ja en enorm gewenst! en is er zelfs een schoonzusje dat de opmerking maakte 'ik weet niet of ik jullie wel ga feliciteren' wij zijn namelijk 'onverantwoordelijk'. die opmerking heb ik maar even gelaten voor wat het is. het is nu tijd om te genieten van mijn zwangerschap en aan het eind van het jaar van mijn kindje, ik hoop dat ik dan ook zo in mijn schoenen sta dat ik al het commentaar maar naast me neerleg en geniet van ons gezinnetje.
en mijn moeder komt nu toe aan met mijn vader alleen op vakantie en lekker weekendjes weg zonder zorgen voor de kleine kinderen.
dat is dan weer een voordeel van jong kinderen 'krijgen'.
en mijn moeder komt nu toe aan met mijn vader alleen op vakantie en lekker weekendjes weg zonder zorgen voor de kleine kinderen.
dat is dan weer een voordeel van jong kinderen 'krijgen'.
vrijdag 13 juni 2008 om 17:09
En het voordeel van laat kinderen krijgen is dat je dat ervoor hebt gedaan, lekker weekendjes weg met z'n twee. Vind dat altijd zo'n raar argument. Net als; ik wil ze snel achterelkaar want dan ben ik ook weer snel uit de luiers. Daarom wil je toch geen kinderen?
Maar goed, volkomen offtopic. Ik heb als relatief jonge moeder in ieder geval niet het idee dat ik vanalles mis of gemist heb door niet eerst 'te leven'.
Maar goed, volkomen offtopic. Ik heb als relatief jonge moeder in ieder geval niet het idee dat ik vanalles mis of gemist heb door niet eerst 'te leven'.
vrijdag 13 juni 2008 om 17:35
Same here! Altijd dat rekensommetje. Ik moet er altijd een beetje om lachen. Tegenwoordig krijg ik wel veel positieve reacties, maar toen mijn oudste 2 klein waren, kreeg ik ook echt wel veel kritische (en soms botte) opmerkingen. Nu mijn meiden groot zijn en het er naar uitziet dat de opvoeding 'gelukt' is, vinden mensen het ineens leuk dat ik een jonge moeder ben en knap hoe we alles gedaan hebben etc. Ik vind dat wel leuk om te horen, maar had het liever 15 jaar geleden gehoord...:
Ach joh, je komt altijd wel iemand tegen die ergens iets van vindt... (briljant hé
Ik was 21 toen de oudste werd geboren en 22 toen de jongste kwam. Hartstikke leuk! En nog steeds! Ik ben nu 39 en mijn kids 16 en 17. Als ik waar-dan-ook de leeftijd van mijn kinderen noem, krijg ik altijd eerst een verbaasde blik en vervolgens stéévast de vraag: Maar.... ehmmm... hoe oud ben jij dan? En als ik mijn leeftijd noem wordt er een snel rekensommetje gemaakt en komt de opmerking: 'Jeeeeeee, dan was je jong moeder.'
vrijdag 13 juni 2008 om 18:48
Mijn eerste heeft 2 jaar geduurt. 22 dat ik stopte met de pil 24 dat ze kwam. Werd soms ook gevraagd foutje. Maar ach dat zegt meer over de mensen zelf dan over jou? Lag ook op het puntje van mijn tong om te vragen, Nee maar jij wel? Bij de 2e 26 zei iedereen je 1e? Wel jong. Nu de 3e 30 vragen er een hoop is het wel gepland? 3 Wijkt toch wat af van de norm. Maar als je er op je 23e aan toe bent om moeder te worden en de omstandigheden zijn er naar waarom wachten en je kind meer risico laten lopen. Ik zie alleen maar voordelen. En succes met de kleine.
vrijdag 13 juni 2008 om 19:07
Ik was 27 toen ik vertelde dat ik zwanger was en 28 toen mjin zoon geboren werd, wordt dinsdag 33 maar zie er jong uit (de meesten schatten mij nu 26/27) Als ik dan op het schoolplein kijk ben ik verreweg wel een van de jongere moeders. Ook ik kreeg en krijg opmerkingen over mijn 'leeftijd' Daarbij ben ik ook nog eens alleenstaand, hou op, schei uit over de opmerkingen, die zijn niet van de lucht. Zelfs op het CB kreeg ik steeds opmerkingen dat ik het moest aangeven als ik merkte dat ik het niet meer zou trekken.... Ik trek het prima, ik werk en kan prima voor mijn zoon zorgen. ik kreeg zelfs telefoonnummers van maatschappelijk werk notabene!
Ik trek me er niets van aan! Nooit gedaan ook trouwens, leg het lekker naast me neer. Dit lukt niet altijd, dan spuw ik mijn gal altijd even bij mijn moeder en als zij dan zegt dat ze vind dat ik het prima doe, kan ik er voorlopig weer even tegenaan!
Ik trek me er niets van aan! Nooit gedaan ook trouwens, leg het lekker naast me neer. Dit lukt niet altijd, dan spuw ik mijn gal altijd even bij mijn moeder en als zij dan zegt dat ze vind dat ik het prima doe, kan ik er voorlopig weer even tegenaan!
vrijdag 13 juni 2008 om 19:13
(Ik zeg toch ook niet dat oudere moeders egoïstisch zijn omdat ze, in de meeste gevallen, eerst voor hun carriere hebben gekozen? En dat het egoïsitsch is dat ze hun kinderen al op jonge leeftijd opzadelen met zieke of zelfs overleden ouders? Nee, ik vind dat iedereen dat voor zichzelf moet beslissen. )
Uit jouw reactie vind ik dat hier wel vooroordelen uit spreken, je zegt het niet maar denkt het blijkbaar wel. Ik denk zowiezo nooit dit soort dingen als ik jonge of oudere moeders zie... waarom kies je als oudere moeder eerst voor je carriere, misschien ben je gewoon niet eerder de juiste partner tegengekomen of zijn er andere redenen waarom het niet eerder van gekomen is. Ik vind dit echt stigma´s waar we überhaubt eens vanaf moeten
Risotje
Uit jouw reactie vind ik dat hier wel vooroordelen uit spreken, je zegt het niet maar denkt het blijkbaar wel. Ik denk zowiezo nooit dit soort dingen als ik jonge of oudere moeders zie... waarom kies je als oudere moeder eerst voor je carriere, misschien ben je gewoon niet eerder de juiste partner tegengekomen of zijn er andere redenen waarom het niet eerder van gekomen is. Ik vind dit echt stigma´s waar we überhaubt eens vanaf moeten
Risotje
vrijdag 13 juni 2008 om 19:35
Uit jouw reactie vind ik dat hier wel vooroordelen uit spreken, je zegt het niet maar denkt het blijkbaar wel. Ik denk zowiezo nooit dit soort dingen als ik jonge of oudere moeders zie... waarom kies je als oudere moeder eerst voor je carriere, misschien ben je gewoon niet eerder de juiste partner tegengekomen of zijn er andere redenen waarom het niet eerder van gekomen is. Ik vind dit echt stigma´s waar we überhaubt eens vanaf moeten
Risotje
Ik snap zelf ook wel dat carriëre maken niet de enige reden is waarom vrouwen op latere leeftijd voor kinderen kiezen. Ik denk dit soort dingen helemaal niet, het zijn de vooroordelen die ik hoor over vrouwen die later kinderen krijgen. Ik wilde met mijn verhaal juist hetzelfde duidelijk maken als jij. Jammer dat dat bij jou niet is overgekomen.
Risotje
Ik snap zelf ook wel dat carriëre maken niet de enige reden is waarom vrouwen op latere leeftijd voor kinderen kiezen. Ik denk dit soort dingen helemaal niet, het zijn de vooroordelen die ik hoor over vrouwen die later kinderen krijgen. Ik wilde met mijn verhaal juist hetzelfde duidelijk maken als jij. Jammer dat dat bij jou niet is overgekomen.
vrijdag 13 juni 2008 om 19:51
Ik snap niet zo goed wat leeftijd hier mee te maken heeft, volgens mij krijgt iedereen dit soort opmerkingen want 'men' heeft altijd wel iets te emmeren over iemand anders. Ik heb ook weleens commentaar gehad van andere mensen maar ik betrek dat toch echt niet op mijn leeftijd. Als iemand aan jou vraagt of je kind het niet te koud heeft, heeft dat niets met je leeftijd te maken. Ik zie daar ook werkelijk de link met je jonge moederschap niet.
Dat al die 'meewarige blikken' zijn omdat iedereen iets denkt van je leeftijd bedenk je zelf. Misschien kijken al die oudere moeders je wel met een blik van verstandhouding aan die jij verkeerd interpreteert. Ofzo.
Dat al die 'meewarige blikken' zijn omdat iedereen iets denkt van je leeftijd bedenk je zelf. Misschien kijken al die oudere moeders je wel met een blik van verstandhouding aan die jij verkeerd interpreteert. Ofzo.
vrijdag 13 juni 2008 om 21:48
Ik was met 21 zwanger vlak na mijn afstuderen. Met 22 moeder. Op straat kijken mensen je soms inderdaad wat vreemd aan maar het kon me een worst wezen. Ik ben trots op mijn kind en het was juist een hele bewuste keuze om op dat moment een kleine te krijgen. En ik kies ook voor een carriere, dus jong moeder zijn sluit dat zeker niet uit, integendeel. Mijn carriere speelde juist mee in de beslissing voor nu een kleintje. Maar goed, niets van aantrekken dus en als iemand een opmerking maakt kan je altijd nog zeggen dat jij nog je kleinkinderen achterna kan rennen terwijl de meesten dan al in een bejaardentehuis zitten achter de geraniums, bij wijze van spreke dan...
vrijdag 13 juni 2008 om 21:51
Ik was ook 24 toen nummer 1 werd geboren en 1 jaar en 11 dagen later kwam nummer 2. Heel de wereld viel er over. Maar het is mijn leven, dus! Nu ben ik 38 met twee leuke pubers die (heel wonderlijk) vinden dat ze een hele hippe moeder (en vader van pas 35) hebben en heel graag hun vriendjes mee naar huis nemen. Joh, laat je niet gek maken, zoals inderdezon al schreef, mensen blijven toch wel zeuren.
In ieder geval een meevaller voor mij, dat ik de kids op relatief jonge leeftijd heb gekregen, is dat ik nu al een tijdje in de overgang blijk te zijn en de kinderwens al vervuld is.
In ieder geval een meevaller voor mij, dat ik de kids op relatief jonge leeftijd heb gekregen, is dat ik nu al een tijdje in de overgang blijk te zijn en de kinderwens al vervuld is.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
