Kinderen
alle pijlers
Kind (2 jr) plots overstuur bij wegbrengen gastouder
dinsdag 7 december 2021 om 09:27
Ons kind (deze week 2 jaar) breng ik al ruim een jaar naar een gastouder. Hij is daar dól gelukkig. Veel speelgoed, zijn beste vriendin, dolle pret. De gastouder noemt hij 'mama'. Hij loopt normaal naar binnen, jas nog aan, naar de speelhoek en kijkt niet op of om als ik vertrek. Hij heeft het er écht leuk en in de vakantie mist hij het ook.
Vanochtend was het opeens, uit het niks, anders. We kwamen de tuin in en BAM, brúllen. Ik dacht, er is iets. Pijn? Koud? Hij was vreselijk overstuur. Dat is zo atypisch dat ik (tegen de corona regels in) even mee naar binnen mocht. (Normaal is afscheid buiten) Kind opgewarmd, gecontroleerd of er geen pijntjes waren. Kind gekalmeerd, ik wil vertrekken en wéér zo overstuur. Uiteindelijk kind uitgelegd wat er gaat gebeuren (mama gaat naar huis, jij gaat hier spelen en ik haal je weer op, etc), aan gastouder gegeven en vertrokken. Kind hoorde ik buiten nog gillen. Maar ik vond het zó naar. Dit ken ik helemaal niet! Ik dacht dat dit was tot 18 maanden, maar in die periode hebben we er geen last van gehad. Schrok me rot!
Gaat dit lang aanhouden? Ik ben er helemaal van van slag.
Vanochtend was het opeens, uit het niks, anders. We kwamen de tuin in en BAM, brúllen. Ik dacht, er is iets. Pijn? Koud? Hij was vreselijk overstuur. Dat is zo atypisch dat ik (tegen de corona regels in) even mee naar binnen mocht. (Normaal is afscheid buiten) Kind opgewarmd, gecontroleerd of er geen pijntjes waren. Kind gekalmeerd, ik wil vertrekken en wéér zo overstuur. Uiteindelijk kind uitgelegd wat er gaat gebeuren (mama gaat naar huis, jij gaat hier spelen en ik haal je weer op, etc), aan gastouder gegeven en vertrokken. Kind hoorde ik buiten nog gillen. Maar ik vond het zó naar. Dit ken ik helemaal niet! Ik dacht dat dit was tot 18 maanden, maar in die periode hebben we er geen last van gehad. Schrok me rot!
Gaat dit lang aanhouden? Ik ben er helemaal van van slag.
dinsdag 7 december 2021 om 09:32
Geen tips, maar mijn zoontje van ook 2 jaar heeft sinds vorige week precies hetzelfde wanneer ik hem afzet op de opvang. Is elke dag jubelend naar binnen gegaan en nu is het dus elke ochtend heisa. Ook in het verleden nooit last van gehad. Soms huilt hij wel ruim een uur lang, lees ik dan achteraf in zijn heen-en-weer boekje. Leuk is het niet, ik vind het zelfs vreselijk, maar ja ik ga er dan maar vanuit dat het een fase is... Die dus blijkbaar niet noodzakelijk stopt met 18 maanden
dinsdag 7 december 2021 om 09:37
Ja, ik heb al weer een hele riedel vrolijke foto's binnen! Met een paar minuten was het voorbij. Zij schrok zich ook rot, dit was zo uit het niks! Ze is heel trouw met updates sturen, dat is echt heel fijn.
Nu ik zelf weer wat gekalmeerd ben snap ik het wel. Drukke periode, hij is echt aan het praten en taalontwikkeling, ik ben 26 weken zwanger, deze week zijn verjaardag...
Nu ik zelf weer wat gekalmeerd ben snap ik het wel. Drukke periode, hij is echt aan het praten en taalontwikkeling, ik ben 26 weken zwanger, deze week zijn verjaardag...
dinsdag 7 december 2021 om 09:46
Fijn dat het nu weer goed gaat! Ze klinkt als een lieve gastouder
Ons zoontje wordt volgende maand 2 en ik ben ook zwanger (27 weken)
Gisteravond ging hij ineens heel hard gillen en roepen in zijn bed. Ik ben even teruggegaan en toen gooide hij heel boos z'n knuffeltje uit bed. Ging weer gillen etc. Ik heb hem toen even gelaten en toen viel hij als een blok in slaap. Ik heb het gevoel dat er heel veel gebeurd in dat koppie. Die taalontwikkeling maakt ook veel indruk op hem. Het valt soms niet mee, om zo klein te zijn
Ons zoontje wordt volgende maand 2 en ik ben ook zwanger (27 weken)
Gisteravond ging hij ineens heel hard gillen en roepen in zijn bed. Ik ben even teruggegaan en toen gooide hij heel boos z'n knuffeltje uit bed. Ging weer gillen etc. Ik heb hem toen even gelaten en toen viel hij als een blok in slaap. Ik heb het gevoel dat er heel veel gebeurd in dat koppie. Die taalontwikkeling maakt ook veel indruk op hem. Het valt soms niet mee, om zo klein te zijn
dinsdag 7 december 2021 om 10:09
dinsdag 7 december 2021 om 10:18
Joh, net Sinterklaas (wat ie al een beetje snapt waarschijnlijk), het is pikkedonker als je de deur uit gaat (ga ik even vanuit) hij is bijna jarig (ik weet niet of je daar al iets over zegt?) en die fases zijn helaas niet in steen gehouwen (qua wanneer ze waar last van zouden moeten hebben, en vooral wanneer niet meer).
Het komt weer goed!
Het komt weer goed!
dinsdag 7 december 2021 om 10:26
Irish_Wasser_Woman schreef: ↑07-12-2021 10:18Joh, net Sinterklaas (wat ie al een beetje snapt waarschijnlijk), het is pikkedonker als je de deur uit gaat (ga ik even vanuit) hij is bijna jarig (ik weet niet of je daar al iets over zegt?) en die fases zijn helaas niet in steen gehouwen (qua wanneer ze waar last van zouden moeten hebben, en vooral wanneer niet meer).
Het komt weer goed!
Nee, Sinterklaas bleek hij TOTAAL niet in geïnteresseerd. Cadeau's? Liever met een oud autootje achter de bank rustig spelen. Ik heb alles uitgepakt en riep dan wat het was. Dan kwam hij af en toe even kijken. We hebben het bewust heel klein en bescheiden gehouden.
Verjaardag hebben we nog heel weinig over gezegd. Misschien een keertje tussen neus en lippen door? We benoemen wel vaak de baby.
Het komt ook wel goed. Maar hormonen en dan onverwacht zo'n innig verdrietig kind trok ik even heel slecht.
dinsdag 7 december 2021 om 10:27
Meekijken? Waren ze bang dat jij een slechte ouder was?
dinsdag 7 december 2021 om 10:27
_melon schreef: ↑07-12-2021 10:09Mijn dochter heeft dit een paar weken gehad toen ze net 3 was. Was echt niet leuk, maar het was ook zomaar ineens weer over. Ze heeft sindsdien bij het binnengaan van de opvang wel een knuffeltje bij zich wat ze in haar tas doet zodra haar vriendinnetje er is. Prima zo.
Ik hoop dat het snel weer voorbij is!!
dinsdag 7 december 2021 om 10:30
Eh nee? Er komt gewoon af en toe iemand van de organisatie waar ze advies aan kunnen vragen (weet niet wat de exacte titel is, iemand met pedagogische kennis in elk geval) en die hadden ze gevraagd om ook eens mee te kijken of ze nog tips had wat betreft dochter.
Waarom zouden ze dan meteen denken dat ik een slechte ouder ben?
Oh wacht, jij dacht thuis? Nee, meekijken met hoe dochter daar in de groep meedraaide.
dinsdag 7 december 2021 om 10:31
nausicaa schreef: ↑07-12-2021 10:30Eh nee? Er komt gewoon af en toe iemand van de organisatie waar ze advies aan kunnen vragen (weet niet wat de exacte titel is, iemand met pedagogische kennis in elk geval) en die hadden ze gevraagd om ook eens mee te kijken of ze nog tips had wat betreft dochter.
Waarom zouden ze dan meteen denken dat ik een slechte ouder ben?
Oh wacht, jij dacht thuis? Nee, meekijken met hoe dochter daar in de groep meedraaide.
Oooh ik dacht inderdaad dat jij onder het vergrootglas kwam te liggen! Vond het al zo'n overtrokken reactie haha!
Nee, dat meedenken is hartstikke fijn. Onze gastouder heeft ook een pedagogische achtergrond op HBO niveau en ik vind dat zeer waardevol.
dinsdag 7 december 2021 om 10:33
Een paar maanden later hadden we ineens drama’s met slapen. Dochter was altijd een hele goede slaper, ging liggen en slapen. En ineens volkomen overstuur. De weg van de minste weerstand bleek er maar naast gaan liggen (op een matrasje). En na een tijdje dan weggaan als ze sliep. En ineens vond ze het weer prima als ik weg ging. Zoals ik zei, peuters….
dinsdag 7 december 2021 om 11:16
Yes, heel herkenbaar. Zoontje is nu 2 jaar en 9 maanden en ook hier is het sinds een paar weken weer bal. Verlatingssangst kan zomaar ineens de kop opsteken en is zeker niet over met 18 maanden. Hier is het vaak een periode van een paar weken en dan is het ook ineens weer over.
Wat helpt: heel goed voorbereiden wat er gaat gebeuren die dag. En vervolgens het afscheid kort houden. En je vooral niet schuldig voelen: vaak is het na een paar minuten weer OK en jouw taak is om jouw kind hier doorheen te helpen. Dat doe je door te laten zien dat je na een dag fijn spelen altijd weer terugkomt.
Veel succes!
Wat helpt: heel goed voorbereiden wat er gaat gebeuren die dag. En vervolgens het afscheid kort houden. En je vooral niet schuldig voelen: vaak is het na een paar minuten weer OK en jouw taak is om jouw kind hier doorheen te helpen. Dat doe je door te laten zien dat je na een dag fijn spelen altijd weer terugkomt.
Veel succes!
dinsdag 7 december 2021 om 13:46
Mijn dochter is nu 7 en zit in groep 4. ze heeft het bij vlagen nog wel eens. Vooral als ze moe is. Dan wil ze bij mij blijven. Het is lastig maar meestal ook na 5 minuten weer over als ik eenmaal weg ben. altijd zo geweest.Due-scimmie schreef: ↑07-12-2021 09:32Mijn ervaring is dat ze dit gewoon bij momenten hebben. Minstens eens per jaar hebben we wel een of meerdere van deze weken.
Don't cry, buy a bag and move on.