Kind wordt toiletbezoek geweigerd, waarom???

28-12-2007 20:42 1749 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben dus erg benieuwd of hier ook verkoopsters zijn en wat hier de reden van is.

Mijn dochter van 5 jaar moest vandaag in een kledingzaak ineens erg nodig plassen. Dus ik zei: vraag maar even bij de kassa. Dat deed ze al huppend en met de handen tussen haar benen.

En het werd geweigerd. Ik was zo boos, heb meteen alle koopwaar op de toonbank gelegd en gezegd aju! Als ze een volwassene weigeren oké, maar een kind van net 5 vind ik zo raar.

Nu is het voor mijn dochter nog weer extra moeilijk omdat ze een blaasprobleem heeft, ze voelt niet ruim van tevoren dat ze moet plassen en als ze het voelt moet ze ook meteen. Vandaag ging het dus mis en tijdens het rennen naar een café plaste ze in haar broek.

Ik kan me ook geen enkele reden bedenken waarom een (klein) kind niet even gebruik mag maken van het toilet.

Dus vandaar mijn vraag hier.
Alle reacties Link kopieren
Ik krijg hier het gevoel, dat er mensen zijn die zolang je baas maar zegt dat je je als hork moet gedragen, dat dat legitiem is of wordt. Dat is het nooit, je hebt je eigen verantwoordelijkheid.

Ik snap ook niet zo dat er mensen langs de kluis komen, er dan problemen zouden bestaan. Een kluis is een kluis omdat je er moeilijk inkomt zonder sleutel. En een kluis staat niet open.

Als mijn baas zou zeggen: "je hebt die oude mevrouw geholpen naar de wc te gaan en dat pik ik niet", dan is mijn antwoord: "ben je ook zo stoer als ik naar de krant stap om te zeggen dat namens jou ouden van dagen het maar in hun broek moeten doen?"
Alle reacties Link kopieren
@shi thx voor je support maar ik geloof dat ze het niet willen snappen.... erg jammer overigens want ik sta erop als een boeman en dat was nou ook weer niet de bedoeling....
Alle reacties Link kopieren
shining schreef op 29 december 2007 @ 23:02:

[...]





Maar als ze voor de werkgever wel werken?
En als ze voor de klandizie, op wie de werkgever immers aangewezen is voor zijn dagelijksch brood, nou niet werken?
.
Alle reacties Link kopieren
Shining, het is een afweging tussen risico en behulpzaamheid.



Voor wat betreft het geld: het ergste wat me kon gebeuren was dat ik 100 dollar kwijt zou zijn. Ik stelde me voor hoe het zou zijn als ik aan de andere kant van de wereld blut zou zijn, en dat leek me tamelijk dramatisch. De keuze was eenvoudig dus, mijn risico was klein in vergelijking met hun probleem.



Mensen binnenlaten: dat zou ik niet zondermeer doen. Het risico is natuurlijk dat je bestolen wordt of aangevallen. Als het gaat om bellen of toiletbezoek is het probleem relatief klein. De uitkomst zou voor mij afhankelijk zijn van hoe groot ik het risico inschat. Ik zou in zo'n geval zelf overigens nooit bij iemand aanbellen, een hoekje om te plassen kun je buiten ook wel vinden en iemand met een mobieltje dat je even mag gebruiken ook.



De dame in de winkel: het risico is dat ze spullen uit het magazijn steelt, en dat risico zou ik als zeer klein inschatten (en bovendien is het risico grotendeels voor de winkel, op misschien mijn handtas na). Als ik me in haar zou verplaatsen vind ik haar probleem relatief groot. Keuze makkelijk: ze mag naar het toilet.



En natuurlijk staat er begrijpelijkerwijs in de regels dat klanten in principe niet van het toilet gebruik mogen maken. Maar ik kan me niet voorstellen dat een werkgever daar mee bedoelt dat zieke bejaarden in een rolstoel dan maar in hun broek moeten poepen. En dat is nou net de afweging die degene die de regels toepast moet maken, oftewel het winkelpersoneel.
Alle reacties Link kopieren
Hee

Lastige disscussie he?!

Werk zelf in een winkel, waar ook geen klantentoilet is, erg lastig!

Bij ons doen we het in principe ook niet,ivm ook al eerder genoemde redenen!

Maar voor kinderen, zwangere vrouwen of andere 'gevallen', maken we wel eens een uitzondering, als het toelaat! Soms kan het gewoon echt niet, ivm personeel op de vloer. Dan kan iemand niet zomaar meelopen, want dan staat er niemand meer op de afdeling, gevolg: diefstal! En het gevaar van uitzonderingen is, dat sommigen er misbruik van gaan maken door elke keer als ze in onze winkel zijn even naar het toilet moeten (tja, je zou maar eens 0,50 cent moeten betalen!)
Alle reacties Link kopieren
bettyboob schreef op 29 december 2007 @ 23:03:

[...]



Meid ik ben niet helemaal van gister heur.........




gelukkig maar. :applause:



Ik kan er heel misschien wel begrip voor opbrengen dat je je aan de regels van de baas wil houden,maar er bestaat zoiets als medemenselijkheid en empathie en dat mis ik bij jou toch wel.

Dus je mag misschien niet van gisteren zijn,maar erg aardig ben je ook niet.
Alle reacties Link kopieren
Weet je, nog niet zo heel lang geleden had ik een hele lieve man met een gedeeltelijke dwarsleasie. Door die gedeeltelijke dwarsleasie (en dankzij het gebruiken van een blaaskathether gedurende een jaar) had die hele lieve vent van mij een ernstig slechte blaasfunctie.

Echt winkelen deed hij niet meer, omdat de ervaring hem leerde dat hij vrijwel nooit ergens naar de toilet mocht. Nu was hij een grote, brede, kale kerel met een uitstraling die door beton brak, dus hoopten wij dat het daar aan lag.

Mochten we langer de deur uit moeten, dan nam hij een urinaal mee. Ik hoef denk ik niemand uit te leggen hoe klein je je als kerel voelt om met zo'n ding in een pashokje te staan?

Maar ook geduren de kortere uitstapjes kon het mis gaan. Ik hoef hopelijk ook niemand uit te leggen hoe mensonterend het voor zo'n grote man is om met een natte spijkerbroek op zoek te gaan naar je auto?

En hoeveel pijn het doet om je grote, lieve man in de auto naast je te zien huilen, omdat mensen liever hard zijn dan hulpvaardig.



Maar okey, ik was in de naieve veronderstelling dat dit kwam doordat het hier een grote man betrof, en dat mensen er gewoon simpelweg vanuit gaan dat die wel op hun zelf kunnen p(l)assen.



Nu blijkt het hier hetzelfde te zijn voor (net zindelijke) kinderen, hoogzwagere vrouwen en bejaarden.

En dat vind ik eerlijk waar schrijnend!
Wat wilde ik nou toch typen?
Alle reacties Link kopieren
mimsey schreef op 29 december 2007 @ 23:09:



En hoeveel pijn het doet om je grote, lieve man in de auto naast je te zien huilen, omdat mensen liever hard zijn dan hulpvaardig.

Nee, dat hoef je mij niet uit te leggen, meid. Bah, bah en nog eens bah.
.
Nippo, uiteraard is het een afweging tussen menselijkheid en risico lopen. De één kiest voor risico lopen, de ander voor menselijkheid. Hoewel ik over het algemeen heel menselijk ben, zou ik in het geval van die 100 euro voor mezelf kiezen. Zou ik in het geval dat als er iemand aan mijn deur belt om te vragen of hij naar de wc mag ook voor mezelf kiezen en zou ik als ik in een winkel werk en klanten mogen niet naar de wc dit dus ook niet toestaan. Dan kunnen mensen wel zeggen dat ik hard ben, het zij zo. Dat betekent nog niet dat ik niet snap dat het heel vervelend is voor diegene die heel nodig naar de wc moet, want dat snap ik wel. Maaar in die gevallen denk ik wel aan mezelf ja. En dat kan hard overkomen, maar so be it.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
shining schreef op 29 december 2007 @ 22:39:

Als ik in een winkel zou werken en mijn baas zou niet willend at ik klanten naar de wc zou laten gaan, dan zou ik dat niet doen.

.




Goh... heb mezelf nooit beschouwd als iemand met een probleem met autoriteit, maar dit vind ik wel héél onderdanig. Echt op 't extreme af.

Waar ligt de grens, vraag ik me af? Dit is er namelijk voor mij al een stap overheen, maar waar ligt die grens bij jou? Wanneer zou je níet gehoorzamen? Als je baas je verbiedt naar buiten te gaan om te helpen wanneer er een ongeluk voor de deur gebeurt en er (nog) geen hulp is? Als je baas je verbiedt iemand die flauwvalt in je winkel een glaasje water aan te bieden? Of eerste hulp te verlenen? Als iemand wiens vliezen in de winkel breken of die een epileptische aanval krijgt, of een paniekaanval, je baas je verbiedt diegene mee te nemen naar een rustigere plekje (achter!) en een stoel aan te bieden? Oprechte nieuwsgierigheid.



ps Ik bazuin AL mijn ervaringen door aan al mijn vrienden, familie en eenieder die 't maar horen wil. Goeie en slechte ervaringen.
Alle reacties Link kopieren
mimsey schreef op 29 december 2007 @ 23:09:

Weet je, nog niet zo heel lang geleden had ik een hele lieve man met een gedeeltelijke dwarsleasie. Door die gedeeltelijke dwarsleasie (en dankzij het gebruiken van een blaaskathether gedurende een jaar) had die hele lieve vent van mij een ernstig slechte blaasfunctie.

Echt winkelen deed hij niet meer, omdat de ervaring hem leerde dat hij vrijwel nooit ergens naar de toilet mocht. Nu was hij een grote, brede, kale kerel met een uitstraling die door beton brak, dus hoopten wij dat het daar aan lag.

Mochten we langer de deur uit moeten, dan nam hij een urinaal mee. Ik hoef denk ik niemand uit te leggen hoe klein je je als kerel voelt om met zo'n ding in een pashokje te staan?

Maar ook geduren de kortere uitstapjes kon het mis gaan. Ik hoef hopelijk ook niemand uit te leggen hoe mensonterend het voor zo'n grote man is om met een natte spijkerbroek op zoek te gaan naar je auto?

En hoeveel pijn het doet om je grote, lieve man in de auto naast je te zien huilen, omdat mensen liever hard zijn dan hulpvaardig.



Maar okey, ik was in de naieve veronderstelling dat dit kwam doordat het hier een grote man betrof, en dat mensen er gewoon simpelweg vanuit gaan dat die wel op hun zelf kunnen p(l)assen.



Nu blijkt het hier hetzelfde te zijn voor (net zindelijke) kinderen, hoogzwagere vrouwen en bejaarden.

En dat vind ik eerlijk waar schrijnend!
Lieverd dit is ook harstikke erg,en ik lees ook vaak op je topic mee met tranen in mijn ogen en heel soms zet ik ook een klein stukje neer! :hug:



Maar ik probeer ook alleen aan te geven dat wij vaak wel willen maar het niet altijd mogelijk is...
Alle reacties Link kopieren
Shining: dus een uitbrandertje van je baas omdat je, o foei, een hulpbehoevende persoon hebt geholpen, vind jij erger dan de vernedering van die hulpbehoevende persoon?



Dat komt niet alleen hard over, dat IS enorm hard. Het maakt je geen leuker mens, hoor.
.
Alle reacties Link kopieren
Margaretha2 schreef op 29 december 2007 @ 23:12:

[...]





Goh... heb mezelf nooit beschouwd als iemand met een probleem met autoriteit, maar dit vind ik wel héél onderdanig. Echt op 't extreme af.

Waar ligt de grens, vraag ik me af? Dit is er namelijk voor mij al een stap overheen, maar waar ligt die grens bij jou? Wanneer zou je níet gehoorzamen? Als je baas je verbiedt naar buiten te gaan om te helpen wanneer er een ongeluk voor de deur gebeurt en er (nog) geen hulp is? Als je baas je verbiedt iemand die flauwvalt in je winkel een glaasje water aan te bieden? Of eerste hulp te verlenen? Als iemand wiens vliezen in de winkel breken of die een epileptische aanval krijgt, of een paniekaanval, je baas je verbiedt diegene mee te nemen naar een rustigere plekje (achter!) en een stoel aan te bieden? Oprechte nieuwsgierigheid.

Hallo nou praat je echt over iets heel anders,wat niet te vergelijken is mijn inziens....

ps Ik bazuin AL mijn ervaringen door aan al mijn vrienden, familie en eenieder die 't maar horen wil. Goeie en slechte ervaringen.
Bettyboob, we hebben het nu toch niet over zomaar iemand die moet plassen, maar over iemand als de moeder van Mariannanas. En dan vind ik (en ja, ik heb jaren in een winkel gewerkt), dat dat dus wel altijd kan.
Alle reacties Link kopieren
Mims :'-( :smooch: .



En shining, fijn hoor, dat je het dan wel zegt te snappen. Maar zolang jij niet handelt naar dat begrip dat je zegt te hebben, heeft een ander daar helemaal geen barst aan. Als ik een verhaal als van mims of mariannanas lees en me voorstel dat ik daar had gestaan, dan had degene die mij weigerde te helpen zijn zogenaamde begrip op een heel donkere plek mogen stoppen.
Je moet een grens trekken en ik ben niet onderdanig, maar ik hou me in 9 van de 10 keer wel aan de regels ja.

Ik begrijp dat het vervelend is, maar nogmaals, het is niet de verantwoordelijkheid van de winkelier.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook jaren in een winkel gewerkt (in de winkel van mijn moeder, toen ze nog gezond was, hoe wrang!). Ik wéét dus dat het soms lastig is om iemand naar het toilet te laten gaan, maar in noodgevallen deden wij het gewoon wél.
.
Alle reacties Link kopieren
Meiden voor vanavond hou ik ermee op...ben moe en wil gaan slapen :zzz:



Slaap lekker allemaal...
Alle reacties Link kopieren
:hug: @ mimsey.



Ik heb het een beetje meegekregen wat jou gezin is overkomen.

Maar wat jij nu schrijft krijg ik een brok van in mijn keel.

Vind het mensonterend dat ze jou man toiletbezoek hebben geweigerd. bah!
Alle reacties Link kopieren
Vervelend is een understatement. En verantwoordelijkheid heeft eenieder ook nog altijd persoonlijk in dit soort situaties.
lindy schreef op 29 december 2007 @ 23:16:

Het is wél mogelijk! Moet je gewoon muiten, mens.



Ik heb ooit eens van een baas (nou ja, honden hebben een baas) de opdracht gekregen iemand te benaderen voor een interview die net een dierbare had verloren, dat moest daar dan ook over gaan. Heb ik geweigerd en dus ook pertinent niet gedaan. Sommige dingen dóe je gewoon niet, ook al is zo iemand je ''meerdere''. Maar hou jij je vooral bij het befehl ist befehl principe.




Heb je het nou tegen mij? Zo ja, dan zou ik het op prijs stellen als je niet zo'n toon tegen me aanslaat.



Ik werk niet in een winkel, kan me alleen voorstellen dat als je klanten niet naar de wc mag laten gaan, dit niet toelaat, ik zou dat niet doen in ieder geval. Dat ik dan een naar mens ben, onderdanig, kinderachtig of hard, dat vind ik dan weer nergens op slaan, maar goed dat is jullie mening, prima.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het de verantwoordelijkheid van de winkelier om zijn klanten fatsoenlijk te behandelen. En de verantwoordelijkheid van ieder mens om het leven van een medemens niet moeilijker te maken.
Of allemaal tegelijk zelfs.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven