Kinderen
alle pijlers
Klagende collega's als je kolft..hoe doen jullie dat?
woensdag 9 april 2008 om 10:26
Sinds eind januari ben ik terug van zwangerschapsverlof, en aangezien ik BV geef, onderbreek ik twee keer per dag mijn werk om te kolven.
Nu krijg ik steeds meer opmerkingen van een zeer dominante collega, waaruit blijkt dat ze het er niet mee eens is dat ik kolf.
Toen afgelopen maandag de kolfkamer tijdelijk niet beschikbaar was, zei ze dat het tijd voor mij was om de BV te gaan afbouwen.
Ik besef heel goed dat het mijn zaak is, en niet die van mijn collega, of en hoe lang ik BV geef en kolf, maar inmiddels begint mijn andere collega ook vervelende opmerkingen te maken.
Mijn dochtertje is bijna 6 maanden oud, maar ik wil graag nog een paar maanden doorgaan met BV geven.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
Nu krijg ik steeds meer opmerkingen van een zeer dominante collega, waaruit blijkt dat ze het er niet mee eens is dat ik kolf.
Toen afgelopen maandag de kolfkamer tijdelijk niet beschikbaar was, zei ze dat het tijd voor mij was om de BV te gaan afbouwen.
Ik besef heel goed dat het mijn zaak is, en niet die van mijn collega, of en hoe lang ik BV geef en kolf, maar inmiddels begint mijn andere collega ook vervelende opmerkingen te maken.
Mijn dochtertje is bijna 6 maanden oud, maar ik wil graag nog een paar maanden doorgaan met BV geven.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
woensdag 9 april 2008 om 10:44
Wat ongepast van je collegas zeg. Ik zou die dominante collega erop aanspreken en vragen waarom ze zulke opmerkingen maakt.En daarna vriendelijk uitleggen waar je recht op hebt en of ze zich er dus niet meer mee wilt bemoeien.
Als dat niet helpt dan pas naar een leidingevende of pz en aankaarten hoe de sfeer op de afdeling is, terwijl je er gewoon recht op hebt. Laat je niet verlagen tot haar niveau. Tjonge en dat van een vrouw zeg.
Zoals anderen al zeiden, ik zou er zeker wat van zeggen, stress kan veel doen met je productie.
succes, ik ben zelf ook niet zo'n held in zulke dingen.
Als dat niet helpt dan pas naar een leidingevende of pz en aankaarten hoe de sfeer op de afdeling is, terwijl je er gewoon recht op hebt. Laat je niet verlagen tot haar niveau. Tjonge en dat van een vrouw zeg.
Zoals anderen al zeiden, ik zou er zeker wat van zeggen, stress kan veel doen met je productie.
succes, ik ben zelf ook niet zo'n held in zulke dingen.
woensdag 9 april 2008 om 10:48
quote:Poezewoes schreef op 09 april 2008 @ 10:43:
[...]
Ik zeg toch ook niet uitleggen dat je er recht op hebt? Gewoon benoemen dat zij blijkbaar een probleem heeft met jou recht op kolftijd. Maar dat dat niet jou probleem is.
Ik denk dat in de wijze van reageren op dit soort dommigheid, nuance wel heel belangrijk is. Dat in 'e'en zin duidelijk is waar het hier nu eigenlijk om gaat.
Ik bedoel dat je dat hele recht niet hoeft te benoemen. Probleem met recht heb jij het over. Gaat hem/haar niets aan dat je er recht op hebt als hij/zij dit niet weet.
Problemen met het feit dat ik kolf? Ga maar naar leidinggevende.
[...]
Ik zeg toch ook niet uitleggen dat je er recht op hebt? Gewoon benoemen dat zij blijkbaar een probleem heeft met jou recht op kolftijd. Maar dat dat niet jou probleem is.
Ik denk dat in de wijze van reageren op dit soort dommigheid, nuance wel heel belangrijk is. Dat in 'e'en zin duidelijk is waar het hier nu eigenlijk om gaat.
Ik bedoel dat je dat hele recht niet hoeft te benoemen. Probleem met recht heb jij het over. Gaat hem/haar niets aan dat je er recht op hebt als hij/zij dit niet weet.
Problemen met het feit dat ik kolf? Ga maar naar leidinggevende.
woensdag 9 april 2008 om 10:48
quote:yessie schreef op 09 april 2008 @ 10:46:
Niet iedereen is op de hoogte van het feit dat er kolfrecht bestaat, wisten mijn collega's ook niet. Dus dat zou ik toch wel zeggen. En verder negeren maar vervelend is het wel.
SuccesVind persoonlijk dat dat de taak van de leidinggevende is. Voordat to terug ging naar haar werk had hij/zij de situatie duidelijk kunnen maken voor de collega's. Dan weet ook meteen iedereen dat ze er niet over moeten zeuren omdat dat nou eenmaal de situatie is!
Niet iedereen is op de hoogte van het feit dat er kolfrecht bestaat, wisten mijn collega's ook niet. Dus dat zou ik toch wel zeggen. En verder negeren maar vervelend is het wel.
SuccesVind persoonlijk dat dat de taak van de leidinggevende is. Voordat to terug ging naar haar werk had hij/zij de situatie duidelijk kunnen maken voor de collega's. Dan weet ook meteen iedereen dat ze er niet over moeten zeuren omdat dat nou eenmaal de situatie is!
woensdag 9 april 2008 om 10:52
Ik heb zelf ook een keer maanden lang het werk van een zwangere collega erbij moeten doen. Toen ze terugkwam bedankte ze mij dat ik dat gedaan had en ze vertelde dat ze blij was met mijn inspanningen. Daardoor voelde ik me ook erkend in mijn werk, heb nooit meer één boze gedachte over haar niet-werkbare tijd gehad.
Jouw recht betekent namelijk niet automatisch haar plicht.
Jouw recht betekent namelijk niet automatisch haar plicht.
woensdag 9 april 2008 om 10:53
OK, ik snap wat je bedoelt Star. Ik vind het zo agressief over komen als je helemaal niks 'geeft' in zo'n situatie.
Misschien weten ze inderdaad niet dat het een recht is. Door dat even aan te stippen leg je het probleem terug waar het hoort: bij hun.
Maar ja, dat zou mijn manier zijn. Ik ben zelf niet gehaaid genoeg om goed om te gaan met de tegenreacties, als ik wat agressiever zou reageren.
Misschien weten ze inderdaad niet dat het een recht is. Door dat even aan te stippen leg je het probleem terug waar het hoort: bij hun.
Maar ja, dat zou mijn manier zijn. Ik ben zelf niet gehaaid genoeg om goed om te gaan met de tegenreacties, als ik wat agressiever zou reageren.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 9 april 2008 om 10:54
Ik heb ook lang gekolfd op mijn werk, ik probeerde dit altijd in overleg met mijn collega's te doen (wanneer het ons allen het beste uit zou komen). toen mijn recht op kolven verlopen was heb ik veelal in de pauze gekolfd en kwam eerder of bleef langer. Gelukkig heb ik erg soepele collega's die mij de tijd en ruimte gaven waardoor ik het 1,5 jaar vol kon houden.
Ik zou ze dus wijzen op je recht en het belang ervan uitleggen en aangeven hoe belangrijk jij het vind en kijken of je in overleg tot elkaar kunt komen. kun je het niet in een werkoverleg aankaarten? zo van, ik merk dat er mensen zijn die het vervelend vinden dat.. maar ik heb recht op... etc..
Ik zou ze dus wijzen op je recht en het belang ervan uitleggen en aangeven hoe belangrijk jij het vind en kijken of je in overleg tot elkaar kunt komen. kun je het niet in een werkoverleg aankaarten? zo van, ik merk dat er mensen zijn die het vervelend vinden dat.. maar ik heb recht op... etc..
woensdag 9 april 2008 om 10:55
Ik denk dat ik toch wel lichtelijk over mijn theewater zou gaan bij zulk soort bemoeienissen. Als ik haar heb uitgelegd wat mijn rechten zijn en zze gaat wederom over de schreef:
Ik denk dat ik haar dan bij de eerstvolgende opmerking zeggen, kom es mee? En haar vervolgens bij de arm zou nemen en haar zonder pardon bij de baas in het kantoor zou zetten. Dan zou ik zeggen in bijzijn van de baas: Dit is de plaats waar je je ongenoegen kunt uiten over het feit dat ik in de baas zijn tijd kolf. Dus doe het hier vooral, en val mij er niet mee lastig met je steken onder water iedere keer. En dan gewoon weer teruglopen naar mn kolfkamer.
Zulk soort moet je meteen goed op hun plek zetten, oog om oog tand om tand. En haar plek is bij de directe leidinggevende zodat die weet hoe zijn personeel in elkaar steekt.
Ik denk dat ik haar dan bij de eerstvolgende opmerking zeggen, kom es mee? En haar vervolgens bij de arm zou nemen en haar zonder pardon bij de baas in het kantoor zou zetten. Dan zou ik zeggen in bijzijn van de baas: Dit is de plaats waar je je ongenoegen kunt uiten over het feit dat ik in de baas zijn tijd kolf. Dus doe het hier vooral, en val mij er niet mee lastig met je steken onder water iedere keer. En dan gewoon weer teruglopen naar mn kolfkamer.
Zulk soort moet je meteen goed op hun plek zetten, oog om oog tand om tand. En haar plek is bij de directe leidinggevende zodat die weet hoe zijn personeel in elkaar steekt.
woensdag 9 april 2008 om 10:56
Ik zou wel uitkijken met schermen met je rechten. Als een collega zich miskend voelt dan kan het ook werken als olie op het vuur. Als jij begint met schermen met je rechten dan voelt de collega zich waarschijnlijk nog steeds miskend maar krijgt nu ook nog te horen dat ze geen recht heeft op haar gevoel.
Heb je ze al verteld dat je blij bent dat zij het werk van je hebben over genomen, of hebben ze dat helemaal niet gedaan?
Heb je ze al verteld dat je blij bent dat zij het werk van je hebben over genomen, of hebben ze dat helemaal niet gedaan?
woensdag 9 april 2008 om 10:58
quote:Vl43inder schreef op 09 april 2008 @ 10:52:
Ik heb zelf ook een keer maanden lang het werk van een zwangere collega erbij moeten doen. Toen ze terugkwam bedankte ze mij dat ik dat gedaan had en ze vertelde dat ze blij was met mijn inspanningen. Daardoor voelde ik me ook erkend in mijn werk, heb nooit meer één boze gedachte over haar niet-werkbare tijd gehad.
Jouw recht betekent namelijk niet automatisch haar plicht.
Dat is hartstikke lief van je collega, maar ik vind hier dat zoiets door het bedrijf erkend moet worden. Als je werkdruk verdubbelt wordt omdat je collega met zwangerschapsverlof gaat, dan moeten ze of voor vervanging zorgen, of je taken uit de handen nemen, of je compenseren voor je extra werk.
Ik zit nu zelf in de ziektewet tijdens zwangerschap en weet dat mijn collega's nu extra werk moeten doen en ze mij waarschijnlijk niet de meest geweldige persoon in de wereld vinden. Maar ik zit hier niet voor mijn lol en kan er ook niks aan doen. En het stoort me dat bedrijven het maar onderling tussen collega's uit laten vechten, het bevordert relaties tussen collega's helemaal niet.
Maar dat is een heel ander verhaal..
Ik heb zelf ook een keer maanden lang het werk van een zwangere collega erbij moeten doen. Toen ze terugkwam bedankte ze mij dat ik dat gedaan had en ze vertelde dat ze blij was met mijn inspanningen. Daardoor voelde ik me ook erkend in mijn werk, heb nooit meer één boze gedachte over haar niet-werkbare tijd gehad.
Jouw recht betekent namelijk niet automatisch haar plicht.
Dat is hartstikke lief van je collega, maar ik vind hier dat zoiets door het bedrijf erkend moet worden. Als je werkdruk verdubbelt wordt omdat je collega met zwangerschapsverlof gaat, dan moeten ze of voor vervanging zorgen, of je taken uit de handen nemen, of je compenseren voor je extra werk.
Ik zit nu zelf in de ziektewet tijdens zwangerschap en weet dat mijn collega's nu extra werk moeten doen en ze mij waarschijnlijk niet de meest geweldige persoon in de wereld vinden. Maar ik zit hier niet voor mijn lol en kan er ook niks aan doen. En het stoort me dat bedrijven het maar onderling tussen collega's uit laten vechten, het bevordert relaties tussen collega's helemaal niet.
Maar dat is een heel ander verhaal..
woensdag 9 april 2008 om 10:59
Wow, wat een reactie's allemaal, bedankt!
Mijn collega (inderdaad een vrouw) heeft zelf kinderen, en is heel goed op de hoogte van het kolfrecht. Maar omdat ze zelf niet heeft gekolft, vindt ze blijkbaar dat ik dat ook niet mag.
Helaas ben ik zelf aanmerkelijk minder assertief/dominant dan die collega, dus daar zit hem ook het grootste probleem wat mij betreft. Bah, ik heb er vanochtend vanaf half 6 van wakker gelegen (terwijl mijn dochtertje nu eindelijk doorslaapt), en ga dus morgen (want dan moet ik weer) met trillende knieën naar mijn werk..
Meer tips zijn welkom!
Mijn collega (inderdaad een vrouw) heeft zelf kinderen, en is heel goed op de hoogte van het kolfrecht. Maar omdat ze zelf niet heeft gekolft, vindt ze blijkbaar dat ik dat ook niet mag.
Helaas ben ik zelf aanmerkelijk minder assertief/dominant dan die collega, dus daar zit hem ook het grootste probleem wat mij betreft. Bah, ik heb er vanochtend vanaf half 6 van wakker gelegen (terwijl mijn dochtertje nu eindelijk doorslaapt), en ga dus morgen (want dan moet ik weer) met trillende knieën naar mijn werk..
Meer tips zijn welkom!
woensdag 9 april 2008 om 11:03
Als zij er van op de hoogte is zou ik toch al mijn moed bij elkaar gaan schrapen en haar zeggen dat ze zich er niet mee te bemoeien heeft. Dat zij geen bv gaf , of niet kolfde, wil niet zeggen dat niemand dat moet doen natuurlijk.
Gewoon 1x duidelijk en je er daarna niet meer druk om maken. Lukt het niet dan zou ik wel naar je leidinggevende gaan om te vragen of hij\zij de "zeurkous" aan kan spreken op haar gedrag, of samen met jou om de tafel te gaan zitten.
Gewoon 1x duidelijk en je er daarna niet meer druk om maken. Lukt het niet dan zou ik wel naar je leidinggevende gaan om te vragen of hij\zij de "zeurkous" aan kan spreken op haar gedrag, of samen met jou om de tafel te gaan zitten.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
woensdag 9 april 2008 om 11:03
Waar bemoeit ze zich mee? Wat zit haar dwars? Ik denk dat ik zou proberen haar dat laatste te vragen, als het me zou lukken, want ik denk eerder dat ik uit m'n slof zou schieten... Kun je haar niet vragen waarom heeft ze er zoveel moeite mee heeft dat je kolft?
Veel sterkte, ik vind het goed dat je door wil gaan met borstvoeding geven. Laat het niet afhangen van zo'n vervelende collega...
Veel sterkte, ik vind het goed dat je door wil gaan met borstvoeding geven. Laat het niet afhangen van zo'n vervelende collega...
woensdag 9 april 2008 om 11:04
quote:bloempje797 schreef op 09 april 2008 @ 10:58:
[...]
Dat is hartstikke lief van je collega, maar ik vind hier dat zoiets door het bedrijf erkend moet worden. Als je werkdruk verdubbelt wordt omdat je collega met zwangerschapsverlof gaat, dan moeten ze of voor vervanging zorgen, of je taken uit de handen nemen, of je compenseren voor je extra werk.
Je kunt wel vinden/eisen/er recht op hebben dat dat door het bedrijf erkend moet worden. Maar als dit niet voor de volle 100% gebeurt dan kun je niets anders doen dan dealen met de situatie. En ik ben van mening dat je zelf beter eerst kunt geven dan kunt nemen.
Ook als er vervanging is (die ingewerkt moet worden, begeleid, etc.)en ook als je voor extra werk gecompenseerd wordt, mensen hebben gewoon behoefte aan mondelinge erkenning voor hun werk.
[...]
Dat is hartstikke lief van je collega, maar ik vind hier dat zoiets door het bedrijf erkend moet worden. Als je werkdruk verdubbelt wordt omdat je collega met zwangerschapsverlof gaat, dan moeten ze of voor vervanging zorgen, of je taken uit de handen nemen, of je compenseren voor je extra werk.
Je kunt wel vinden/eisen/er recht op hebben dat dat door het bedrijf erkend moet worden. Maar als dit niet voor de volle 100% gebeurt dan kun je niets anders doen dan dealen met de situatie. En ik ben van mening dat je zelf beter eerst kunt geven dan kunt nemen.
Ook als er vervanging is (die ingewerkt moet worden, begeleid, etc.)en ook als je voor extra werk gecompenseerd wordt, mensen hebben gewoon behoefte aan mondelinge erkenning voor hun werk.
woensdag 9 april 2008 om 11:07
Haha, dat zou misschien wel een idee zijn, Fleurtje!
Er zitten zeer zeker tips bij waar ik iets mee kan, zoals naar de leidinggevende gaan, of aankaarten in het werkoverleg.
Maar, zoals al gezegd, ik ben niet de meest assertiefste, bovendien heb ik in dit soort situaties (als iets me echt hoog zit), de neiging om te gaan huilen, en daar bereik ik natuurlijk niets mee.
Dus ik ben eigenlijk nog op zoek (maar misschien vraag ik wel om het onmogelijke) naar tips om kalm, en beheerst, naar haar toe te reageren.
Er zitten zeer zeker tips bij waar ik iets mee kan, zoals naar de leidinggevende gaan, of aankaarten in het werkoverleg.
Maar, zoals al gezegd, ik ben niet de meest assertiefste, bovendien heb ik in dit soort situaties (als iets me echt hoog zit), de neiging om te gaan huilen, en daar bereik ik natuurlijk niets mee.
Dus ik ben eigenlijk nog op zoek (maar misschien vraag ik wel om het onmogelijke) naar tips om kalm, en beheerst, naar haar toe te reageren.
