Kinderen
alle pijlers
Lompe CB arts
dinsdag 16 oktober 2007 om 13:01
Ik had vandaag een vervanger (vanwege herfstvakantie) maar ik ben helemaal een beetje over de zeik van het bezoek aan het bureau.
Om te beginnen, m'n dochter van 10 maanden blijkt een zeldzame bloedafwijking te hebben, waar we achter kwamen doordat ze heel erg lang spruw had.
Haar bloedbeeld lijkt op een leukemiebeeld, maar het is opgestuurd naar de VU en het COD (of COB oid.) Hieruit bleek dat het geen leukemie is.
Wat het nu wel is weten de artsen bij ons het ziekenhuis niet meer, dus we zijn doorgestuurd naar het AMC.
Ik vertelde dit op tegen de arts als antwoord op de vraag hoe het nu met haar ging.
Toen vertelde ze me dat ze in de praktijk (ze is huisarts) een babymeisje hadden gehad die een verdikte klier had en het bloed was opgestuurd naar de VU en het COD en ze bleek ook geen leukemie te hebben, en ook net als bij ons in onzekerheid wat ze dan wel had. Maar zegt ze; een half jaar later bleek het toch wel leukemie te zijn...
Toen kwam de wijkverpleegster binnen en ging ze weer verder met de onderzoeken.
Ik ging weg met zo'n kutgevoel, ik bedoel ze is árts.. Ze praat me op deze manier alleen maar meer zorgen aan.
En die hebben we eigenlijk al genoeg..
Zit erover te denken om m'n eigen wijkverpleegkundige hierover te bellen dat ik niet zit te wachten op bangmakerijverhalen.. Maar goed, ze was verder wel heel lief en misschien was het alleen een beetje lomp en stel ik me aan?
Om te beginnen, m'n dochter van 10 maanden blijkt een zeldzame bloedafwijking te hebben, waar we achter kwamen doordat ze heel erg lang spruw had.
Haar bloedbeeld lijkt op een leukemiebeeld, maar het is opgestuurd naar de VU en het COD (of COB oid.) Hieruit bleek dat het geen leukemie is.
Wat het nu wel is weten de artsen bij ons het ziekenhuis niet meer, dus we zijn doorgestuurd naar het AMC.
Ik vertelde dit op tegen de arts als antwoord op de vraag hoe het nu met haar ging.
Toen vertelde ze me dat ze in de praktijk (ze is huisarts) een babymeisje hadden gehad die een verdikte klier had en het bloed was opgestuurd naar de VU en het COD en ze bleek ook geen leukemie te hebben, en ook net als bij ons in onzekerheid wat ze dan wel had. Maar zegt ze; een half jaar later bleek het toch wel leukemie te zijn...
Toen kwam de wijkverpleegster binnen en ging ze weer verder met de onderzoeken.
Ik ging weg met zo'n kutgevoel, ik bedoel ze is árts.. Ze praat me op deze manier alleen maar meer zorgen aan.
En die hebben we eigenlijk al genoeg..
Zit erover te denken om m'n eigen wijkverpleegkundige hierover te bellen dat ik niet zit te wachten op bangmakerijverhalen.. Maar goed, ze was verder wel heel lief en misschien was het alleen een beetje lomp en stel ik me aan?
dinsdag 16 oktober 2007 om 19:58
mette, allereerst een dikke knuffel
Ik vindhet een domme opmerking van deze arts. Als arts heb je allerlei kennis en ervaring. En wat we onderandere leren, is af te gaan op feiten. Niet op N=1 studies: ik heb een keer iets mee gemaakt, dus dan is het steeds zo.
Verder ben je op het CB voor allerlei algemene controles. Deze CB-artsen hebben absoluut geen verstand van dit soort ingewikkelde aandoeningen. En dan mag je er ook niets over zeggen. DAt deze arts er iets over zij, heeft dezelfde waarde, dan als de buurvrouw iets zegt. Helaas nemen we soms van een arts meer aan!!!
Als je als arts iemand ergens voor wil waarschuwen, dan moet je je eerst in het ziektebeeld verdiepen. Dus info opvragen in dit geval bij het AMC (en die weten het ook nog niet, anders wist mette het ook wel), voordat je een advies geeft.
En verder in algemene termen spreken. Soms zijn uitslagen niet wat ze lijken.
Dit is een DOMME ARTS!!! Die populair wil zijn, ten koste van jou!!!.
Jij bent iemand die alles heel goed door heeft, en niet alles heel nonchalant wegwuift. Dus er is geen reden om je eens extra te laten schrikken. En dit is stom...
Ik kom niet vaak in opstand tegen domme collega's, maar dit is niet goed geweest...
Ook de laatste opmerking van star, dat artsen er geen doekjes om winden. Dan moet je wel weten waar het over gaat. En een CB-arts, die als huisarts ooit eens iets heeft meegemaakt, die praat echt onzin!!!
Bah, artsen zijn ook maar mensen die soms domme dingen doen
Ik vindhet een domme opmerking van deze arts. Als arts heb je allerlei kennis en ervaring. En wat we onderandere leren, is af te gaan op feiten. Niet op N=1 studies: ik heb een keer iets mee gemaakt, dus dan is het steeds zo.
Verder ben je op het CB voor allerlei algemene controles. Deze CB-artsen hebben absoluut geen verstand van dit soort ingewikkelde aandoeningen. En dan mag je er ook niets over zeggen. DAt deze arts er iets over zij, heeft dezelfde waarde, dan als de buurvrouw iets zegt. Helaas nemen we soms van een arts meer aan!!!
Als je als arts iemand ergens voor wil waarschuwen, dan moet je je eerst in het ziektebeeld verdiepen. Dus info opvragen in dit geval bij het AMC (en die weten het ook nog niet, anders wist mette het ook wel), voordat je een advies geeft.
En verder in algemene termen spreken. Soms zijn uitslagen niet wat ze lijken.
Dit is een DOMME ARTS!!! Die populair wil zijn, ten koste van jou!!!.
Jij bent iemand die alles heel goed door heeft, en niet alles heel nonchalant wegwuift. Dus er is geen reden om je eens extra te laten schrikken. En dit is stom...
Ik kom niet vaak in opstand tegen domme collega's, maar dit is niet goed geweest...
Ook de laatste opmerking van star, dat artsen er geen doekjes om winden. Dan moet je wel weten waar het over gaat. En een CB-arts, die als huisarts ooit eens iets heeft meegemaakt, die praat echt onzin!!!
Bah, artsen zijn ook maar mensen die soms domme dingen doen
dinsdag 16 oktober 2007 om 22:06
Praat me niet van lompe artsen en verpleegkundigen. Bij onze zoon ontdekte ze met 6 maanden een herseninfarct. Toen zei een verpleegkundige tussen neus en lippen door (terwijl ze een bed aan het verschonen was), misschien gaat hij wel nooit zitten....
Nou je begrijpt dat ik meteen moest janken toen ze de deur uit liep. Dat zég je toch niet zo tegen een moeder die al doodsangsten uitstaat. Ze hebben gewoon geen idee wat zo'n opmerking met je doet, zeker zo iemand die er - achteraf- 0,0 verstand van blijkt te hebben.
Gelukkig heeft ze ongelijk gekregen.
Nou je begrijpt dat ik meteen moest janken toen ze de deur uit liep. Dat zég je toch niet zo tegen een moeder die al doodsangsten uitstaat. Ze hebben gewoon geen idee wat zo'n opmerking met je doet, zeker zo iemand die er - achteraf- 0,0 verstand van blijkt te hebben.
Gelukkig heeft ze ongelijk gekregen.
dinsdag 16 oktober 2007 om 22:14
Het dossier van het bloedbeeld van Mette-Mare's dochter is in handen van een gespecialiseerd kinderarts. Dus daar moet iedere willekeurige andere arts, en zeker een CB-arts die het meisje niet eens kent, "afblijven" en zeker geen opmerkingen in de ruimte, over maken. Dus ja, ik vind het bijzonder lomp. Mette-Mare, heb je nog gebeld?
woensdag 17 oktober 2007 om 08:42
Ach Mette Mare, wat een ellende moet je toch met je meisje meemaken. IK wil je heel veel sterkte wensen.
Wat betreft lompe artsen die onnadenkende dingen zeggen, ik heb het helaas ook allemaal meegemaakt. Zoonlief had bij de geboorte een hartafwijking en na de operatie was niet duidelijk of hij zwaar gehandicapt zou zijn of niet of iets er tussenin. Een vervangende huisarts heeft jaren later doodleuk geroepen dat sommige hersenbeschadigingen pas op latere leeftijd duidelijk worden, verpleegkundigen op de kinderafdeling zeiden doodleuk 'de meeste kindjes moeten nog een keer aan het hart geopereerd', terwijl de cardioloog net hele goede prognoses had afgegeven. CB artsen hebben dingen gezegd waar mijn mond van openviel. Echt, je wil het niet weten.
In het begin maakte ik me er vreselijk druk om en kwetste het me ook echt. Maar na een paar keer was ik er klaar mee en had ik wel mijn woordje klaar.
Sterkte meis, ik hoop dat alles goed komt met je meisje. En blijf afgaan op wat de behandelende artsen zeggen en trek je vooral niks aan van CB artsen, dat zijn echt de domste artsen is mijn ervaring.
Wat betreft lompe artsen die onnadenkende dingen zeggen, ik heb het helaas ook allemaal meegemaakt. Zoonlief had bij de geboorte een hartafwijking en na de operatie was niet duidelijk of hij zwaar gehandicapt zou zijn of niet of iets er tussenin. Een vervangende huisarts heeft jaren later doodleuk geroepen dat sommige hersenbeschadigingen pas op latere leeftijd duidelijk worden, verpleegkundigen op de kinderafdeling zeiden doodleuk 'de meeste kindjes moeten nog een keer aan het hart geopereerd', terwijl de cardioloog net hele goede prognoses had afgegeven. CB artsen hebben dingen gezegd waar mijn mond van openviel. Echt, je wil het niet weten.
In het begin maakte ik me er vreselijk druk om en kwetste het me ook echt. Maar na een paar keer was ik er klaar mee en had ik wel mijn woordje klaar.
Sterkte meis, ik hoop dat alles goed komt met je meisje. En blijf afgaan op wat de behandelende artsen zeggen en trek je vooral niks aan van CB artsen, dat zijn echt de domste artsen is mijn ervaring.
woensdag 17 oktober 2007 om 09:08
Bedankt meiden
Star, zoals ik al eerder heb gezegd vind ik het niet erg als een arts mij de dingen verteld zoals ze zijn. Maar de invallende consultatiebureauarts weet niets van Nova en haar dossier, en kan dus ook geen vergelijking maken met iemand uit haar praktijk. En de uitslagen zijn zo dat ze geen leukemie heeft, en er zijn geen redenen om de testresultaten in twijfel te trekken. En met haar verhaal krijg je toch de neiging om dat te gaan doen, en je dus weer meer zorgen te maken.
Nou ik heb ze net gesproken, maar ik krijg deze arts niet te spreken. Moet een klachtenformulier invullen.
Ik heb gezegd dat ik er geen officiele klacht van wil maken,want ik heb er ook geen zin om er veel energie in te steken en ze voor de rest best heel lief. Maar ze gaan het wel bespreken. Dus ik word wel teruggebeld door de arts.
We moeten trouwens 31 oktober naar het AMC dus hopen dan meer duidelijkheid te krijgen over Noof d'r bloedbeeld.
Star, zoals ik al eerder heb gezegd vind ik het niet erg als een arts mij de dingen verteld zoals ze zijn. Maar de invallende consultatiebureauarts weet niets van Nova en haar dossier, en kan dus ook geen vergelijking maken met iemand uit haar praktijk. En de uitslagen zijn zo dat ze geen leukemie heeft, en er zijn geen redenen om de testresultaten in twijfel te trekken. En met haar verhaal krijg je toch de neiging om dat te gaan doen, en je dus weer meer zorgen te maken.
Nou ik heb ze net gesproken, maar ik krijg deze arts niet te spreken. Moet een klachtenformulier invullen.
Ik heb gezegd dat ik er geen officiele klacht van wil maken,want ik heb er ook geen zin om er veel energie in te steken en ze voor de rest best heel lief. Maar ze gaan het wel bespreken. Dus ik word wel teruggebeld door de arts.
We moeten trouwens 31 oktober naar het AMC dus hopen dan meer duidelijkheid te krijgen over Noof d'r bloedbeeld.
woensdag 17 oktober 2007 om 19:29
even over die echo, mij is dat ook verteld, ik had een prima echo, alles klopte, maar zij de echoscopiste, dit is geen garantie en een aantal dingen kunnen we niet zien. Dus die vergelijking met die echo gaat mank. En verder, ik snap jouw boosheid mette, een arts die er te weinig van afweet zou dat moeten zeggen, en verder geen uitspraken erover doen. Maar toch vind ik het ook niet lomp, maar gewoon een praktijk voorbeeld, waar je uiteraard niet op zit te wachten. Ik vind het dus niet gepast dat ze er iets over zegt, maar een opmerking als bijv, nou ja het zal wel meevallen of gelukkig is het geen leukemie, kan ook niet, want dat weet ze helemaal niet, ze weet er namelijk niks van af zonder bloeduitslagen of iets dergelijks. En is dus niet eerlijk, maar zal niet als lomp gezien worden.
woensdag 17 oktober 2007 om 20:34
Jemig wat een domme doos. Maar goed, persoonlijk heb ik geen hoge pet op van cb artsen trouwens. Een mooi voorbeeld van hoe het ook kan:
Mijn zoon was door zijn behandelend dermatologe waar ik echt een heeeeeeel goed contact mee heb ( zij is de arts die hem het langst kent en het regelmatigst ziet en ik mag haar erg graag, vooral omdat ze overduidelijk zo dol is op mijn zoontje, dan vind ik je al snel leuk natuurlijk
) doorgestuurd naar de kinderarts omdat ze een aantal zaken niet vertrouwde. Uit voorzorg wilde ze hem weer een keer goed laten onderzoeken, bloedbeeld en dergelijke ivm allergie. Allemaal leuk en wel, zoontje werd onderzocht door de kinderarts, bloed geprikt, allemaal niks aan de hand en eigenlijk bij het laatste tussen neus en lippen door onderzoekje ( de arts zei nog "oh ja, ik zal hem nog even meten en wegen enzo, kijk ik hem ff helemaal na") ontdekte zij een vergrote milt en sterk vergrote lymfeklieren. En het was duidelijk dat ze erg schrok, ze haalde er een andere arts bij, ging zijn dossier nogmaals goed doorlezen, ontdekte daarin wat dingen die haar ook zorgen baarden uit eerdere onderzoeken, kortom, het hele allergie verhaal was van de baan want oei, dit wees wellicht op iets veel ernstigers.
Ondanks dat ik kon merken dat ze schrok en niet verwacht had iets te vinden, handelde ze het heel goed af allemaal. Ze vertelde dat er verschillende mogelijkheden waren en noemde die wel ook, maar benadrukte dat ik de bloedonderzoeken mocht afwachten. Wel was ze nog vaag over wat het allemaal kon zijn.
Maar goed, door haar schrik ging ik natuurlijk toch maar even googlen op de symptomen die allemaal ter sprake waren gekomen en ja hoor, de combinatie van symptomen leverde een aantal ziekten op, maar het vaakst leukemie. En tja, het feit dat ze een spoedafspraak voor een echo bij kinderoncologie had ingepland had me natuurlijk ook niet rustiger gemaakt.
Enniewee, ik belde dus een dag later zijn behandelend dermatologe, een arts die dus niet alleen mijn zoon het beste kent, maar ook het meeste inzicht heeft in zijn dossier en zijn klachten en zijn ontwikkeling enzo, en die zei slechts "sorry, ik kan echt niks inhoudelijks zeggen want het is ten eerste mijn vakgebied niet en ten tweede wil ik je niet onnodig bang maken en niet onterecht geruststellen". Wel zei ze erachteraan: maar ik snap dat je heel bang bent en dus mag je wel even lekker tegen me aanjanken of van je afpraten en je mag me totdat het onderzoek geweest is ook net zo vaak bellen als je wil. Ze maakte zelfs nog haar excuses dat ZIJ die milt niet had ontdekt, terwijl dat idd helemaal haar vakgebied niet is en mijn zoon ook nooit op die manier door haar onderzocht wordt!
Echt fantastisch vond ik dat, er zijn dus gelukkig wel artsen die echt precies weten hoe ze op bange ouders moeten reageren. Echt, ik vond haar al super maar ben nu helemaal dol op haar.
Nou ja, aan dit verhaal heeft MetteMare helemaal niks natuurlijk.
MetteMare,
Ik hoop dat jouw ervaringen met het AMC ( want daar was dit) net zo positief zullen zijn als die van mij en dat de uitslag voor jouw dochter net zo goed uitpakt als bij mijn zoon, want bij hem bleek het een storm in een glas water, het viel allemaal heel erg mee.
Sterkte, de onzekerheid is slopend. En een knuffel voor je dochter!
Mijn zoon was door zijn behandelend dermatologe waar ik echt een heeeeeeel goed contact mee heb ( zij is de arts die hem het langst kent en het regelmatigst ziet en ik mag haar erg graag, vooral omdat ze overduidelijk zo dol is op mijn zoontje, dan vind ik je al snel leuk natuurlijk
) doorgestuurd naar de kinderarts omdat ze een aantal zaken niet vertrouwde. Uit voorzorg wilde ze hem weer een keer goed laten onderzoeken, bloedbeeld en dergelijke ivm allergie. Allemaal leuk en wel, zoontje werd onderzocht door de kinderarts, bloed geprikt, allemaal niks aan de hand en eigenlijk bij het laatste tussen neus en lippen door onderzoekje ( de arts zei nog "oh ja, ik zal hem nog even meten en wegen enzo, kijk ik hem ff helemaal na") ontdekte zij een vergrote milt en sterk vergrote lymfeklieren. En het was duidelijk dat ze erg schrok, ze haalde er een andere arts bij, ging zijn dossier nogmaals goed doorlezen, ontdekte daarin wat dingen die haar ook zorgen baarden uit eerdere onderzoeken, kortom, het hele allergie verhaal was van de baan want oei, dit wees wellicht op iets veel ernstigers. Ondanks dat ik kon merken dat ze schrok en niet verwacht had iets te vinden, handelde ze het heel goed af allemaal. Ze vertelde dat er verschillende mogelijkheden waren en noemde die wel ook, maar benadrukte dat ik de bloedonderzoeken mocht afwachten. Wel was ze nog vaag over wat het allemaal kon zijn.
Maar goed, door haar schrik ging ik natuurlijk toch maar even googlen op de symptomen die allemaal ter sprake waren gekomen en ja hoor, de combinatie van symptomen leverde een aantal ziekten op, maar het vaakst leukemie. En tja, het feit dat ze een spoedafspraak voor een echo bij kinderoncologie had ingepland had me natuurlijk ook niet rustiger gemaakt.
Enniewee, ik belde dus een dag later zijn behandelend dermatologe, een arts die dus niet alleen mijn zoon het beste kent, maar ook het meeste inzicht heeft in zijn dossier en zijn klachten en zijn ontwikkeling enzo, en die zei slechts "sorry, ik kan echt niks inhoudelijks zeggen want het is ten eerste mijn vakgebied niet en ten tweede wil ik je niet onnodig bang maken en niet onterecht geruststellen". Wel zei ze erachteraan: maar ik snap dat je heel bang bent en dus mag je wel even lekker tegen me aanjanken of van je afpraten en je mag me totdat het onderzoek geweest is ook net zo vaak bellen als je wil. Ze maakte zelfs nog haar excuses dat ZIJ die milt niet had ontdekt, terwijl dat idd helemaal haar vakgebied niet is en mijn zoon ook nooit op die manier door haar onderzocht wordt!
Echt fantastisch vond ik dat, er zijn dus gelukkig wel artsen die echt precies weten hoe ze op bange ouders moeten reageren. Echt, ik vond haar al super maar ben nu helemaal dol op haar.
Nou ja, aan dit verhaal heeft MetteMare helemaal niks natuurlijk.
MetteMare,
Ik hoop dat jouw ervaringen met het AMC ( want daar was dit) net zo positief zullen zijn als die van mij en dat de uitslag voor jouw dochter net zo goed uitpakt als bij mijn zoon, want bij hem bleek het een storm in een glas water, het viel allemaal heel erg mee.
Sterkte, de onzekerheid is slopend. En een knuffel voor je dochter!
Am Yisrael Chai!
donderdag 18 oktober 2007 om 20:17
Fashionvictim, bedankt voor je verhaal. Ik kan me voorstellen dat je zo goed met haar overweg kan.
De Cb arts vroeg mij naar Nova spruw en ik vertelde dit verhaal, en dat we het dus moesten afwachten. Ik denk dat ze mij op de een of andere manier gerust wilde stellen met een praktijk verhaal, alleen een verhaal met slechte afloop helpt mij niet verder.
Ik vroeg niet om een geruststelling oid, want ik weet dat ze je dat niet kunnen geven. Maar zo'n verhaal was natuurlijk ook niet helemaal de bedoeling
Ik vertelde het alleen maar zodat ze het in haar dossier kon schrijven.
M'n man vroeg tijdens het bezoek aan de kinderarts; moeten we ons zorgen maken? Hij zei toen "tja.. dat weet ik niet, hoe graag ik jullie zou willen geruststellen blijft het feit dat haar bloed niet goed is"
En zo is het ook, hij weet ook niet wat ze heeft en daarom kan hij onze zorgen niet weghalen, en dat vind ik een duidelijk antwoord, en dat verwacht ik ook van een arts.
Maar als ik er niet om vraag bij het cb, dan zit ik er niet op te wachten dat de enige zekere factor in dit verhaal (dat er uit de testen is gebleken dat het geen leukemie is) in twijfel getrokken wordt door een cbarts met een vaag verhaal uit haar praktijk.
Ik wil jullie allemaal bedanken voor jullie mening!
Ik laat tegen die tijd wel weten wat ze gevonden hebben.
De Cb arts vroeg mij naar Nova spruw en ik vertelde dit verhaal, en dat we het dus moesten afwachten. Ik denk dat ze mij op de een of andere manier gerust wilde stellen met een praktijk verhaal, alleen een verhaal met slechte afloop helpt mij niet verder.
Ik vroeg niet om een geruststelling oid, want ik weet dat ze je dat niet kunnen geven. Maar zo'n verhaal was natuurlijk ook niet helemaal de bedoeling
Ik vertelde het alleen maar zodat ze het in haar dossier kon schrijven.
M'n man vroeg tijdens het bezoek aan de kinderarts; moeten we ons zorgen maken? Hij zei toen "tja.. dat weet ik niet, hoe graag ik jullie zou willen geruststellen blijft het feit dat haar bloed niet goed is"
En zo is het ook, hij weet ook niet wat ze heeft en daarom kan hij onze zorgen niet weghalen, en dat vind ik een duidelijk antwoord, en dat verwacht ik ook van een arts.
Maar als ik er niet om vraag bij het cb, dan zit ik er niet op te wachten dat de enige zekere factor in dit verhaal (dat er uit de testen is gebleken dat het geen leukemie is) in twijfel getrokken wordt door een cbarts met een vaag verhaal uit haar praktijk.
Ik wil jullie allemaal bedanken voor jullie mening!
Ik laat tegen die tijd wel weten wat ze gevonden hebben.
