Kinderen
alle pijlers
Meer vergoedingen IVF en ICSI
donderdag 13 maart 2008 om 10:07
Tegenwoordig worden 3 pogingen vergoed. Mijn nicht is gelukkig eindelijk zwanger via IVF. De laatste pogingen heeft zij echter zelf betaald en kunnen betalen. Had zij dit niet gekund had zij nooit kinderen gehad. Dit gegeven vind ik zo erg. Zo oneerlijk. Ik snap wel dat je niet oneindig door kan gaan maar 3 is wel erg weinig. Tel erbij op als een ontdooing niet goed lukt waardoor er geen terug plaatsing kan plaats vinden telt wel als poging.
zaterdag 22 maart 2008 om 22:37
En ik denk dat er gerust een kern van waarheid zit in Beukenootjes post. Sommige dames gaan hysterisch om met naderende ongesteldheden, testen een dikke week vantevoren en zijn dan helemaal in de wolken met 'iets wat een streep zou kúnnen zijn' of andere malligheid. Bij dit soort mensen zou loslaten misschien een zwangerschap bevorderen.
Dit geldt NIET voor mensen in de mm.
Dit geldt NIET voor mensen in de mm.
zaterdag 22 maart 2008 om 22:39
dat ligt aan je verzekeraar Selma, bij Unive kan je een 4e en 5e IVF vergoed krijgen, maar dan betall je 100 euro aan aanvullende verzekering. En aangezien ik dat best zou willen, doe ik het niet, omdat ik vind dat de 3 pogingen niet voor niets zijn, de kans met elke poging wordt kleiner, want bij een IVF wordt het meest gunstige moment uitgekozen, dat als het niet lukt het niet aan de omstandigheid heeft gelegen, hetzelfde met IUI. Als er in de eerste 3 pogingen geen zw.schap optreedt is de kans klein dat het in de daaropvolgende 3 pogingen wel lukt, en ja natuurlijk zijn er vrouwen waarbij het wel lukt, maar groot is die kans niet.
je betaald dus voor de medicijnen eigenlijk, en voor IVF de punctie erbij, plus de bevruchting en terugplaatsing.
je betaald dus voor de medicijnen eigenlijk, en voor IVF de punctie erbij, plus de bevruchting en terugplaatsing.
Maar ik schuw als MM-er er ook niet van daar iets van te zeggen.
zaterdag 22 maart 2008 om 22:48
Spannend. Alhoewel het na zo'n lange tijd vast niet meer 'leuk spannend' is.
En 25 april zal wel een bout-dag worden. En ook al sta je er niet echt bij stil vanbinnen doe je dat wel. Het zou mooi zijn als het nu raak is, dan is die dag ook niet meer zo beladen.
Ik ga nu naar bed, ik zal voor je duimen.
En 25 april zal wel een bout-dag worden. En ook al sta je er niet echt bij stil vanbinnen doe je dat wel. Het zou mooi zijn als het nu raak is, dan is die dag ook niet meer zo beladen.
Ik ga nu naar bed, ik zal voor je duimen.
zaterdag 22 maart 2008 om 23:35
Arwen, ik vind het niet erg hoor, dat mijn situatie erbij gehaald wordt. Ik denk alleen dat het niet te vergelijken is. Een baby die te vroeg geboren wordt heeft zorg nodig, dat is een keus tussen leven en dood. Een IVF poging niet vergoeden is dat niet.
En je weet nooit, zelfs in mijn geval niet, hoe een zwangerschap gaat aflopen, dus zeggen 'goh, als je de 40 weken niet haalt, betalen we niets'. Maar ik snap het punt wel.
En je weet nooit, zelfs in mijn geval niet, hoe een zwangerschap gaat aflopen, dus zeggen 'goh, als je de 40 weken niet haalt, betalen we niets'. Maar ik snap het punt wel.
zaterdag 22 maart 2008 om 23:42
zondag 23 maart 2008 om 09:55
Maar ik verkondig geen mening, ik zeg alleen dat er geen bewijs voor is. En ik zelf hecht meer waarde aan wetenschappelijk bewijs dan aan de mening van iedereen die hier in gelooft. Gelukkig doen de meeste artsen dat ook.
anoniem_62544 wijzigde dit bericht op 23-03-2008 10:10
Reden: spelfout
Reden: spelfout
% gewijzigd
zondag 23 maart 2008 om 10:09
Zo begrijp ik het ook idd. En nog 'preciezer' zou je dan kunnen zeggen dat het niet een kwestie is van dat er wel of geen zorg verleend wordt, maar van: prima als je kiest voor een derde zwangerschap, maar alle mediche kosten die voortvloeien uit een bekend risico moet je zelf betalen.
En dit kan je natuurlijk overal toepassen: als je rookt kies je bewust voor de risicos die daar mee gemoeid gaan. Dus als je medische kosten maakt die daar uit voortvloeien, zul je ze zelf moeten betalen. Of: als je door een opgelopen Chlamydia infectie verkleefde eileiders hebt: een bekend risico van onveilig vrijen, dus zelf alle medische kosten betalen die je onvruchtbaarheid met zich meebrengen. Ik vind het een onmogelijke discussie, heb er dan ook geen antwoord op.
Wat mij een interessant onderzoek lijkt is hoe het eigenlijk zou uitpakken als de behandelingen onbeperkt vergoed zouden worden. Ik ben benieuwd óf stellen wel zo onbeperkt door zouden gaan. Ik verwacht een aantal zeker wel, maar die voorbeelden kennen we nu ook. Zou het gros van de stellen inderdaad óók bijv 8 behandelingen aangaan, of ligt er toch eerder een grens? Zorgt bijv. de geestelijke belasting ervoor dat stellen dan ook na drie keer zeggen: ik stop ermee en accepteer dat het voor ons niet gaat lukken.
Want persoonlijk vind ik het grote bezwaar aan de 'drie keer vergoeden regel' dat het (en dat noemde ik al eerder) niet een eigen keus is. Wijze mannen en vrouwen bepalen dat drie keer genoeg. Dat een stel drie keer kans heeft op een kindje. En dat is gewoon hard als je in die situatie zit.
By the way: het stel uit Babyboom wat hier eerder aangehaald werd is nu wel zwanger. Voor veel mensen gaat/ging het aantal poging veel te ver, maar uiteindelijk is het dus wel gelukt........
zondag 23 maart 2008 om 10:18
O en als laatste (promise): ik denk dat de meeste stellen met vruchtbaarheidsproblematiek, anders dan eerder beweerd, net zo goed (of net zo slecht) als anderen in staat zijn om te berusten in hun 'lot'.
Problematische factor daarin is, denk ik, dat zolang je nog behandelingen kunt doen, er nog een kans is dat er een zwangerschap gerealiseerd kan worden. Het heel moeilijk om te berusten in iets wat voor je gevoel nog mogelijk is. Dus als je drie behandelingen hebt gehad en geen geld hebt voor een vierde behandeling, dan lijkt het mij persoonlijk heel erg moeilijk om dat te accepteren. Het geen geld hebben lijkt dan het enige obstakel en dat is natuurlijk best frustrerend.
Even heel plat gezegd: er wordt een worstje voor je neus gehouden, maar je kan er niet bij. So far voor 'gewoon accepteren dat het niet voor je is weggelegd'. Ik geef het ze te doen die dat 'gewoon' hebben geaccpeteerd.
Problematische factor daarin is, denk ik, dat zolang je nog behandelingen kunt doen, er nog een kans is dat er een zwangerschap gerealiseerd kan worden. Het heel moeilijk om te berusten in iets wat voor je gevoel nog mogelijk is. Dus als je drie behandelingen hebt gehad en geen geld hebt voor een vierde behandeling, dan lijkt het mij persoonlijk heel erg moeilijk om dat te accepteren. Het geen geld hebben lijkt dan het enige obstakel en dat is natuurlijk best frustrerend.
Even heel plat gezegd: er wordt een worstje voor je neus gehouden, maar je kan er niet bij. So far voor 'gewoon accepteren dat het niet voor je is weggelegd'. Ik geef het ze te doen die dat 'gewoon' hebben geaccpeteerd.
zondag 23 maart 2008 om 10:22
Zou dat ook te maken kunnen hebben met het feit dat wij later aan kinderen beginnen in Nederland?
Ik heb geen idee of het haalbaar is, maar je zou ook nog een ander soort stelsel kunnen bedenken misschien?
Bijvoorbeeld bij onvruchtbaarheidsproblemen waar een duidelijke diagnose is een x aantal behandelingen. Bij onbegrepen onvruchtbaarheid in combinatie met een bepaalde leeftijdsgrens geen of max 3 behandelingen ofzo.
Ik heb geen idee hoor, wil ook niemand kwetsen, maar ik heb wel het idee dat het goed is dat wijze heren en dames bepalen hoeveel pogingen vergoed worden. Anders zou je wellicht maar door en door en door kunnen gaan terwijl de kans van slagen nihil is. Heb je het recht op die behandelingen of is het een voorrecht. Ofzo.
Ik vind het een moeilijk onderwerp in elk geval. Ik gun iedereen die dat wenst het ouderschap, maar ben ook van mening dat je je er soms bij moet neerleggen als iets niet voor je weggelegd blijkt. Maar of ik dat zelf zou kunnen als ik onvruchtbaar zou zijn? Ik heb geen idee, ik denk eerlijk gezegd van niet...
zondag 23 maart 2008 om 10:32
Denk ook dat het komt omdat verminderde vruchtbaarheid steeds minder een taboe is, en steeds meer stellen de stap naar een arts nemen. En het feit dat we ouder aan kinderen beginnen gaat volgens mij niet helemaal meer op, aangezien de leeftijd om met kinderen te beginnen weer naar beneden gaat.
De gemiddelde vrouw krijgt op haar 29e haar 1e kind. Er vanuit gaande dat het niet de 1x raak is en een kind toch 8 maanden blijft zitten, is de vrouw 26/27 als ze begint met proberen.
Vind ik verre van oud.
Ik snap jou redenering/bedenking Maeve, maar ook aan een stel met onbegrepen onvruchtbaarheid scheelt iets, want waarom geen zwangerschap? Aangezien het voorkomt dat de man prima zaad produceert qua aantal, beweegelijkheid en vorm, kan het toch zijn dat de bevruchtingscapaciteit niet aanwezig is. Enzymen in de kop van de spermacel niet aanwezig, dus de zaadcellen kunnen een eicel niet binnendringen. En hoe cru dat ook is.....daar kom je alleen achter bij IVF.
Stel dat dat ook prima in orde is, alleen het stel matched gewoon niet met elkaar, vind ik niet dat je zo'n stel moet laten betalen. Het is geen medische nood, maar voor die stellen wel nood.
Ga de eieren in de pan gooien.
Fijne pasemus.
zondag 23 maart 2008 om 10:32
Beukenootje: Psychische factoeren kunnen idd de zwangerschap beinvloeden. Maar niet zo erg als jij doet vermoeden. En hoe langer het duurt hoe meer je er mee bezig bent.
Ik zelf was 22 dat ik stopte met de pil. Na 15 maanden en 2 miskramen verder werd ik zwanger van mijn dochter. Waarbij ik de laatste maanden dag en nacht bezig was met zwanger worden. Dat is niet iets wat je uit kunt schakelen.
Mooncatcher: Ik betaal veel premie, daar heb ik voor gekozen, omdat ik dat wilde. Het geeft mij een stukje rust, en een minder schuldgevoel dat ik zelf ook meebetaal aan iets wat ik graag wil
Wat een grote flauwekul. Hier betaal ik graag premie/belasting voor. Doen ze eindelijk eens verstandige dingen van mijn belastingcenten. En zoals ik al eerder zij. Als ze geld willen besparen kunnen ze beter eerst al die geld verslindende managers ontslaan met hun achterlijke ideeen.
En nu mijn gevoel. Voor mij zijn mijn kinderen een eerste levensbehoefte. Ik betaal met liefde belasting voor mensen die iets extra's nodig hebben om zwanger te worden en voor de kinderen van Eowynn. Het verschil is alleen kinderen via IVF hebben een grotere kans op goede gezondheid dan een kind wat hoogstwaarschijnlijk te vroeg geboren wordt en zich op de couv verder moet ontwikkelen.
Ik zelf was 22 dat ik stopte met de pil. Na 15 maanden en 2 miskramen verder werd ik zwanger van mijn dochter. Waarbij ik de laatste maanden dag en nacht bezig was met zwanger worden. Dat is niet iets wat je uit kunt schakelen.
Mooncatcher: Ik betaal veel premie, daar heb ik voor gekozen, omdat ik dat wilde. Het geeft mij een stukje rust, en een minder schuldgevoel dat ik zelf ook meebetaal aan iets wat ik graag wil
Wat een grote flauwekul. Hier betaal ik graag premie/belasting voor. Doen ze eindelijk eens verstandige dingen van mijn belastingcenten. En zoals ik al eerder zij. Als ze geld willen besparen kunnen ze beter eerst al die geld verslindende managers ontslaan met hun achterlijke ideeen.
En nu mijn gevoel. Voor mij zijn mijn kinderen een eerste levensbehoefte. Ik betaal met liefde belasting voor mensen die iets extra's nodig hebben om zwanger te worden en voor de kinderen van Eowynn. Het verschil is alleen kinderen via IVF hebben een grotere kans op goede gezondheid dan een kind wat hoogstwaarschijnlijk te vroeg geboren wordt en zich op de couv verder moet ontwikkelen.
zondag 23 maart 2008 om 10:41
ik pleit nog steeds voor drie realistische pogingen,
de grens van drie vind ik prima , je moet niet tot in de einde der dagen ermee doorwillen gaan.
maar als je het dan over drie hebt, dan wel drie realistische pogingen, mét een terugplaatsing van een embryo.
nu als er een IVF poging mislukt door omstandigheden telt dat gewoon als een poging , zonder dat een terugplaatsing kan plaatsvinden ... dat vind ik zuur.
de grens van drie vind ik prima , je moet niet tot in de einde der dagen ermee doorwillen gaan.
maar als je het dan over drie hebt, dan wel drie realistische pogingen, mét een terugplaatsing van een embryo.
nu als er een IVF poging mislukt door omstandigheden telt dat gewoon als een poging , zonder dat een terugplaatsing kan plaatsvinden ... dat vind ik zuur.
zondag 23 maart 2008 om 10:45
Mooncatcher: Misschien verkeerd geschreven. Ik bedoel zo moet je je niet voelen. Jij kan er ook niets aan doen dat je behandelingen nodig hebt. Waarschijnlijk als jij ze niet nodig had, had je ook graag betaald voor mensen die het wel nodig hebben. Het is al rot genoeg daar hoef je je helemaal niet schuldig over te voelen.
