Mijn dochter en haar vriend…

14-02-2024 08:38 308 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben op zoek naar ervaringen en adviezen (mag ongezouten hoor, ik kan wel wat hebben). Dochter (17) heeft al een maand of tien een vriend (19). We hebben hem met open armen ontvangen. In de weekends slapen ze bij elkaar en doordeweeks zien ze elkaar ook regelmatig. We hebben hem leren kennen als een sociale, vriendelijke, gevoelige jongen met prachtige ogen en ik snap helemaal waarom dochter op hem viel. Door de maanden heen kregen we via dochter wat meer informatie over zijn achtergrond. Ik wil daar niet te diep op ingaan, maar hij heeft een heel moeilijke en onveilige jeugd gehad, een jeugd die je geen kind toewenst.

Dochter zit voorlopig nog op de middelbare. Vriend is 3 jaar geleden geslaagd. Daarna begon hij aan een vervolgopleiding waar hij al vrij snel mee stopte. Het schooljaar daarop begon hij aan een nieuwe opleiding waar hij ook al vrij snel mee stopte. Nu heeft hij een “tussenjaar”. Hij reist niet, hij werkt niet, zijn voornaamste dagbesteding is gamen en wachten tot dochter beschikbaar is om te zien. Hij verblijft afwisselend bij zijn moeder en een vaderfiguur. Hoe hij aan geld komt om regelmatig met dochter uit eten of naar de film te gaan? Geen idee.

Dochter heeft na schooltijd natuurlijk tijd nodig om te leren. Ze sport, ze heeft een bijbaan, ze spreekt af en toe nog met een vriendin af…. kortom, het is niet mogelijk hem dagelijks na school te zien. Wij hebben de indruk dat hij een bepaalde druk op haar uitoefent, boos wordt als dochter zegt niet te kunnen afspreken. Dit is op geen enkele manier bespreekbaar met dochter, die meteen haar stekels opzet als ze de indruk heeft dat we ons op enige manier willen bemoeien met haar relatie.

Maandag werd ik gebeld door een kennis uit de wijk. Zij vertelde zich zorgen te maken over dochter. Ze had gezien dat vriend haar hardhandig met zich meetrok op straat. Dochter duwde hem van zich af en er volgde een flink conflict. Kennis is naar buiten gegaan en achter ze aan gelopen. Vriend stapte na het conflict in de bus. Zij heeft dochter toen gevraagd of alles okay was, en verteld dat ze geschrokken was van wat ze gezien had. Kennis vertelde mij dat ze camerabeelden had. Die heeft ze naar me gestuurd. Daarop zie je alleen wat er voor haar deur gebeurde: dochter werd inderdaad erg hardhandig meegetrokken, het zag er heftig uit.

Ik ben het gesprek aangegaan met dochter, die alles bagatelliseerde: het viel wel mee, het was daarna uitgepraat, hij zou zoiets nooit meer doen…. Overigens hebben ze hier midden in de nacht ook wel eens een fikse ruzie gehad waarbij wij moesten ingrijpen (niet fysiek overigens).

Al met al weet ik niet wat nu wijsheid is. Man riep in zijn boosheid dat vriend hier niet meer welkom is, maar dat lijkt mij niets op te lossen. Ik heb hier nu meerdere gesprekken met dochter over gehad, balancerend op de grens tussen rode vlaggen aankaarten en hem als persoon in zijn waarde laten, en ik wil zelf heel graag in gesprek kunnen blijven. Als ze maar weet dat ze altijd bij ons terecht kan… Ik ben bang dat ze, als ze het gevoel krijgt dat wij hem afwijzen, helemaal niks meer vertelt.

Vriend komt hier vandaag of morgen en ik heb al aangekondigd dat ik het incident van maandag met hem ga bespreken. Dochter vindt dat tot mijn verbazing okay.

Hoe zouden jullie hiermee omgaan? Inmiddels ben ik er niet meer van overtuigd dat het een fijne vriend voor dochter is, maar denk ik ook dat dochter zelf uiteindelijk het licht zal moeten zien… En misschien zie ik het allemaal wel verkeerd, dat kan natuurlijk ook.

Edit: vergeet ik nog te zeggen dat dochter een zeer uitgebreide vriendenkring had. Sinds ze zo ongeveer al haar beschikbare tijd met hem doorbrengt, is daar haast niemand meer van over.
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het lijkt me, in deze tijd waar de meeste vrouwen rond hun 30ste hun eerste kind krijgen, ook behoorlijk eenzaam als piepjonge moeder.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
02-11-2024 19:41
Het lijkt me, in deze tijd waar de meeste vrouwen rond hun 30ste hun eerste kind krijgen, ook behoorlijk eenzaam als piepjonge moeder.
Hier in het oosten zijn ze wat jonger, begin 20 is bijna normaal. Ik was zelf ook begin 20
Voor iedereen een groene tuin
Alle reacties Link kopieren Quote
.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou heel hard en duidelijk zijn TO. Dat kan ook met liefde, maar ik zou er echt 0 doekjes om winden.

Ik zou haar uitleggen wat een baby en jong kind letterlijk de hele dag doet en dat als het kind thuis is, zij niks kan. Ze denkt misschien nu nog: ach uurtje school of even gezellig met vriendinnen kletsen kan wel. Ik zou al heel duidelijk maken dat dat feest 9 van de 10x niet doorgaat. Ik zou ook aangeven wat jij precies wil gaan doen als oma: ik ga maar 1 avond in de maand oppassen voor als jij iets sociaals wil doen maar tot uiterlijk 23:00 uur dus stappen zit er niet meer in. Want eigenlijk alle pubers die ik ken denken wel dat het uiteindelijk wel meevalt en dat ze dit wel even kunnen combineren. Ik zou haar heel duidelijk maken dat haar sociale leven en uiteindelijk daten met een ander, er de komende jaren gewoon niet in zit.

En qua abortus zou ik ook aangeven: niemand wil een abortus, ook vrouwen die de abortus wel nemen willen geen abortus. Maar de vraag is: wil je nu een kind en is dit eerlijk voor het kindje? Want een moeder van 18 is toch in 99% van de gevallen ook geen goed idee voor het kind. Als je volwassen bent geweest om seks te hebben zonder voldoende bescherming, moet je nu ook zo volwassen zijn en de niet-comfortabele keuze maken. Niet eens voor je eigen leven, maar ook voor dat van je kindje. En daarna asap een spiraal of prikpil erin.

En haar grootste angst moet inderdaad zijn dat hij nu wellicht nog zegt dat ie er niks mee wil. Totdat ie erachter komt hoe je haar ultiem dwars kunt zitten. Het wordt of loodzwaar omdat ze er alleen voor staat, of loodzwaar omdat hij wel voor ellende zorgt.

Heel veel sterkte TO.
Alle reacties Link kopieren Quote
Na een slapeloze nacht lees ik jullie reacties. Het voelt enorm fijn dat zoveel mensen meeleven. IRL weten nog maar weinig mensen het. Ik heb het mijn beste vriendinnen verteld.

Ik zie heel fijne tips voorbijkomen. Met FIOM ga ik aan de slag. En er was een link, moet ik even terugzoeken, over studenten die moeder worden. Bedankt!

Dochter zit op MBO en deed het daar tot nu toe heel goed. Zij zullen daar ongetwijfeld meedenken (ik geloof dat er voor MBO tegenwoordig ook wetgeving is om studievertraging en afhakers zoveel mogelijk te voorkomen als het om zwangere tieners/jonge moeders gaat)

Iemand vroeg naar zijn ouders en ik zag de vraag waarom zijn ouders het goed vinden dat hij geen vorm van dagbesteding heeft. Ik wil de privacy van deze jongen niet teveel schaden, maar hij heeft een gigantische rugzak. Een jeugd gehad die je je ergste vijand nog niet zou toewensen. Zijn woonsituatie is onlangs veranderd. Hij woont nu bij de enige volwassene/ouderfiguur in zijn leven die zich echt om hem lijkt te bekommeren. Die man heeft gezegd: "je bent van harte welkom bij mij en mijn gezin, maar jij gaat je leven beteren". Er is hulpverlening in gang gezet, hij moet een opleiding gaan doen (en dat is geen vrijblijvend iets, die man gaat mee naar alle gesprekken en het lijkt er nu toch echt op dat hij ergens gaat instromen), er zijn gesprekken rondom begeleid wonen, enz. Veel meer kan ik er niet over zeggen, het is een heel complex verhaal.

Dochter heeft inderdaad een jongere zus, die ook de consequenties zal voelen van de beslissing van oudste dochter, als die uiteindelijk toch besluit het kind te houden. Ook met haar praten we veel. Zij zag al vanaf het begin van die relatie de zaken heel duidelijk, en maakt zich nu ook veel zorgen, laat luid en duidelijk haar mening horen (abortus!), ook naar oudste dochter toe. Van haar zus neemt dochter meer aan dan van ons, ze zijn heel close. Wie weet heeft dat nog enige invloed...
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou heftig allemaal
Ik duim voor je TO
Je kan alleen maar duimen terwijl dochter haar keuze maakt.
Ik denk dat dochter een wereld vol pijn heeft als ze kiest om moeder te worden. Vooral omdat ze alles gaat missen wat haar peers wel zullen ervaren. En ze zou zomaar voor het moederschap kunnen kiezen want ze heeft tot nu toe laten zien dat ze niet de meest handige keuzes maakt. Ik zou me zorgen maken om haar beoordelingsvermogen tot nu toe, ze klinkt echt niet volwassen. Eerder als een kind. Ook het egocentrische van een kind. Sterkte hiermee TO
Alle reacties Link kopieren Quote
Als jullie er erg vroeg bij zijn heet het een overtijdsbehandeling in plaats van een abortus. Wellicht zorg dit ervoor dat dochter er wel voor open staat
Alle reacties Link kopieren Quote
ikkeh19 schreef:
03-11-2024 08:28
Als jullie er erg vroeg bij zijn heet het een overtijdsbehandeling in plaats van een abortus. Wellicht zorg dit ervoor dat dochter er wel voor open staat
ze is 11 weken zwanger.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat erg. Ik ben het eens met Cherimoya.
Heb zelf ook op die leeftijd een abortus ondergaan. (Ik was door mijn spiraal heen zwanger geworden van een ex vriend.) En ik heb er achteraf nooit spijt van gehad. Ik hoop dat je dochter snel een verstandige keuze durft te maken. Sterkte!
Groetjes!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach lieve Janice, wat een zorgen.
Misschien zou je bij je dochter kunnen benadrukken dat haar kindje een hele moeilijke, agressieve vader zal krijgen, die ongetwijfeld invloed zal willen uitoefenen. Via het kind.

Je dochter heeft gelukkig nu wel de keuze gemaakt om de relatie te beëindigen, maar die keuze heeft het kindje niet. Die zit zijn hele leven vast aan een nare vader. Ook als volwassene, altijd problemen, dat wil je toch niet. Zij is er zelf aan ontsnapt, maar zij moet zich goed realiseren dat dit niet geldt voor haar kindje
Alle reacties Link kopieren Quote
Deze jongen heeft toch een aandoening meen ik ergens gelezen te hebben. Dat kan erfelijk zijn, kind kan dus dezelfde aandoening krijgen.

Vriendin van mij zat in dezelfde situatie, zij heeft haar dochter woonruimte laten regelen. Zij wilde geen slaaptekort doordat er weer een baby in huis woont. Zij heeft een verantwoordelijke baan en kon echt geen slaaptekort gebruiken. Zelfde gold voor haar partner. Ze vond het ook niet wenselijk voor de andere kinderen.

To, denk er goed over na wat jij wel en niet wil. Voorkom dat jij verantwoordelijk wordt voor deze baby.

Stuur je dochter na het Fiom.

Heeft je dochter al nagedacht over haar inkomen? Studie? Opvang?

Wil ze haar kind deze vader aan doen? Als deze jongen straks wel een rol wil spelen kan dat schadelijk zijn voor het kindje.

Ik wens jullie veel wijsheid.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nog niet benoemd, maar wel iets om rekening mee te houden: ze willen uiteindelijk toch weer samen zijn om een gezin te vormen.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
03-11-2024 09:24
Nog niet benoemd, maar wel iets om rekening mee te houden: ze willen uiteindelijk toch weer samen zijn om een gezin te vormen.
En dat scenario is niet eens heel onwaarschijnlijk. Want wellicht ziet ze nú ij dat hij niet goed voor haar is, maar als ze straks 8 maanden zwanger is en de realiteit in gaat ziet lijkt het me niet eens heel gek als ze de boek gaat romantiseren. Want: samen kunnen wij dit, het is ons kind, ik wil een gezin, een supportsysteem. En de vraag is wel echt of dat in dit geval wenselijk is (voor zowel dochter als baby).
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
02-11-2024 17:52
Is het fiom niet tegen abortus en pro life?


Nee, FIOM is onafhankelijk en kan ik ook adviseren.

Waar dochter van TO wil wegblijven zijn organisaties die pretenderen onbevooroordeeld te zijn, maar ondertussen gelieerd zijn aan pro-life organisaties. Iemand noemde al VBOK, rond onbedoelde zwangerschap treden die op als SIRIZ. Niet intrappen TO, de visie waar zij voor staan is letterlijk: Elk mens is vanaf het begin waardevol en kwetsbaar, ook het ongeboren kind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
03-11-2024 09:24
Nog niet benoemd, maar wel iets om rekening mee te houden: ze willen uiteindelijk toch weer samen zijn om een gezin te vormen.
Ja, en soms zie je ook dat een meisje het kind nog als deur op een kier naar een relatie ziet.
Alle reacties Link kopieren Quote
-April- schreef:
03-11-2024 08:19
En ze zou zomaar voor het moederschap kunnen kiezen want ze heeft tot nu toe laten zien dat ze niet de meest handige keuzes maakt. Ik zou me zorgen maken om haar beoordelingsvermogen tot nu toe, ze klinkt echt niet volwassen. Eerder als een kind. Ook het egocentrische van een kind. Sterkte hiermee TO
Dit zou mij ook de grootste zorgen geven. Je dochter klinkt allesbehalve volwassen. Echt nog jong, kinderlijk, gevolgen niet overzien, heel reactief, deinend als een bootje op de zee. Dit zou mij juist grote zorgen geven in combinatie met een zwangerschap. Maar ik vermoed dat ze -juist vanwege deze ontwikkeling- moeilijk openstaat voor de nuchterheid die ze nodig heeft om een goede beslissing te maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
03-11-2024 16:59
Dit zou mij ook de grootste zorgen geven. Je dochter klinkt allesbehalve volwassen. Echt nog jong, kinderlijk, gevolgen niet overzien, heel reactief, deinend als een bootje op de zee. Dit zou mij juist grote zorgen geven in combinatie met een zwangerschap. Maar ik vermoed dat ze -juist vanwege deze ontwikkeling- moeilijk openstaat voor de nuchterheid die ze nodig heeft om een goede beslissing te maken.
Dat is het precies, en ik heb het gevoel dat ze op dit moment ook nog eens volledig geleid wordt door haar hormonen. Stemming gaat alle kanten op. We hebben goede gesprekken waarin ze best wat realiteitszin laat zien. We hebben moeilijke gesprekken waarin ze vindt dat we ons nergens mee hoeven te bemoeien. Het beste gaan de gesprekken nog die wij 1 op 1 hebben, zonder mijn man erbij (niets ten nadele van). Hoewel ze ook al in zijn armen heeft gehuild dat ze bang is, het allemaal niet weet, en zich zo ontzettend alleen voelt. Ze voelt zich erg in de steek gelaten door de verwekker, en alle incidenten van de afgelopen weken hebben haar wel doen inzien dat ze met hem geen relatie kan hebben en dat hij geen goede vader kan zijn. Maar het kind wil ze houden. En dan is ze weer boos als wij haar wijzen op de gevolgen die die beslissing gaat hebben. En dan vervloeken wij de dag dat deze jongen in haar leven is gekomen. Zojuist kreeg ik vanuit het niets van hem een app waarvan de honden geen brood lusten, hop, extra materiaal voor in het dossier. Wat een nachtmerrie.
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een nare wending. Sterkte Janice!

Een ongeplande zwangerschap kan volgens mij al erg lastig zijn als je in een goede relatie zit. Mijn grootste zorg zou hier ook zijn dat jouw dochter niet van haar ' (ex) vriend' kan loskomen en dat iedere stap strijd gaat opleveren als er een kind is. Heel goed dat je bewijsmateriaal verzamelt.

Wat dochter gaat kiezen, het heeft voor iedereen gevolgen, denk ik.
Ik geloof dat ik het eens ben met de mensen die aangeven om dochter met een neutraal persoon (FIOM) te praten. Diegene kan dan objectief alle punten en gevolgen voorleggen van wel/niet houden.

En ook zou ik juridisch alles laten uitzoeken (over gezag). Alle goeds. :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
FIOM ga ik morgenochtend meteen bellen. Ik heb een heel lijstje en wat vrije dagen opgenomen.
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kent je dochter of kennen jullie tienermoeders die een ontnuchterend gesprek met dochter kan voeren? Zodat ze ziet dat het niet alleen maar leuk lief en aardig is zo'n babietje? Iemand die haar de realiteit kan meegeven als tienermoeder? Zijn er tienermoederhuizen bij jullie in de buurt die een inkijkje in haar toekomstige leven kunnen geven als ze doorgaat met deze zwangerschap?

Overigens denk ik dat je als ouder best wat gas terug mag geven op je boze tienerdochter als ze geconfronteerd wordt met een reality check. Zij heeft dit niet alleen op haar schouders geladen, maar op alle betrokken eromheen. Jullie als ouders, de jongere zus. Dus dat zij het niet wil horen is leuk, maar dat is natuurlijk geen basis voor een vervolg. Ze zal ook moeten gaan luisteren naar wat haar keuze voor de anderen in haar leven voor gevolgen gaan hebben, incl een kind dat op deze wijze de wereld ingebracht wordt. Ik zou daar als ouder best boos om worden om dit prinsessengedrag.

Je hebt de ervaring met je dochter dat je heel lang heel geduldig bent geweest, heel veel ruimte hebt geboden aan haar liefdesleven in de hoop dat ze zelf tot inzichten zou komen en in plaats daarvan is het alleen maar van kwaad tot erger gegaan. Ik denk dat het tijd wordt dat ze aangesproken gaat worden op haar keuzes en de verantwoordelijkheid die erbij hoort. En als dat betekent dat ze boos en pissig is en als een drama konijn wegloopt, nou, laat maar even betijen hoor. de confrontatie mijden is denk ik niet het beste antwoord in deze.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat weinig moeders van welke leeftijd dan ook openlijk zullen zeggen dat ze zouden willen dat ze er nooit aan begonnen waren.
Alle reacties Link kopieren Quote
En een opvangplek voor jonge moeders is geen Beekse Bergen.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorem_Ipsum schreef:
03-11-2024 20:15
Ik denk dat weinig moeders van welke leeftijd dan ook openlijk zullen zeggen dat ze zouden willen dat ze er nooit aan begonnen waren.
Ik was 40 toen mijn kind geboren werd. 2.5 jaar bezig geweest zwanger te worden als bewust alleenstaand moeder, 2x ivf, woonruimte, werk, netwerkje om me heen.

Ik zou niet zeggen dat ik er nooit aan had moeten beginnen. Maar het is bij tijd en wijlen zwaar. En dat is zonder aggressive ex/vader, in een situatie waar het allemaal redelijk voor elkaar was. Netwerkje is weggevallen, kind heeft diagnose die meer zorg vraagt, die leuke partner die papa kan zijn is er niet gekomen, voor elke scheet die ik alleen wil doen heb ik oppas nodig, mijn hoofd is verantwoordelijk voor alles.

Op mijn 18e had ik dit mezelf niet toegewenst, nu (47 en 7 inmiddels) is heus mn grootste geluk, maar daar heeft dochter van TO nog tijd voor, in de toekomst, als de kaarten beter zijn geschud in haar en het kindjes voordeel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Veel sterkte TO! En dochter ook.

Laat haar het topic lezen.
Er komen veel verschillende ervaringen voorbij - niet alleen meningen maar echte levenservaring.
Ze staat nu voor een zeer volwassen keuze en daar hoort bij dat ze niet meer de luxe heeft om alleen informatie tot zich te nemen die haar bevalt.

Ze moet ook beseffen dat géén keuze ook een duidelijke keuze is. Dit probleem gaat niet vanzelf weg.

En tot slot: De keuze om een kindje te houden heeft een grote invloed op de rest van haar leven.
Studie: Sommige mensen maken alsnog hun studie af. Fijn voor ze. Heel veel mensen doen dat niet. Dus: Geen goede baan, maar van ongeschoold werk naar ongeschoold werk.
Lamzak: Ze zit aan deze agressieve kerel vast. Want die kan omgang eisen als hij daar zin in heeft. Voor de rest van haar leven.
Relaties: Is nog door niemand genoemd. Maar als deze lamzak helemaal onverwacht niet een steun en toeverlaat is waar ze gelukkig mee oud kan worden... hoe makkelijk kan ze dan een andere relatie vinden als zij al een kindje heeft én een ex die regelmatig aan de deur stennis komt schoppen? Haar kansen op goede, stabiele, fijne relaties zijn niet uitgesloten... maar de kans dat haar leven aan elkaar hangt van de korte gebroken relaties is wél een stuk groter.

Ze maakt een volwassen keuze voor de rest van haar leven.
Dan moet ze wel iets verder denken dan "ik wil het houden¨.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oef wat heftig zeg. Ik ben helemaal niet zo gauw voor abortus, dat is ook nogal wat , maar in dit geval zou ik daar toch echt wel voor kiezen. Helaas heb je daar niets aan - uiteindelijk bepaalt dochter, baas in eigen buik en dat is een groot goed. Maar dochter lijkt die keuze totaal niet te kunnen overzien. En dat is ook niet gek. Het is zo groot en levensveranderend.

En jij kunt natuurlijk wel zeggen dat zij haar verantwoordelijkheid moet pakken als ze het kind houdt, en dat het haar kind is en niet het jouwe. Maar puntje bij paaltje laat je je kind en kleinkind vast niet zomaar afglijden als het haar inderdaad niet lukt om alles te regelen en te overzien.
En dat is nog los van zeer problematische en onberekenbare vader. Die ellende krijg je er dan ook nog bij. Voor zijn herstel lijkt het me ook niet goed trouwens.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven