Kinderen
alle pijlers
Mijn dochter en haar vriend…
woensdag 14 februari 2024 om 08:38
Ik ben op zoek naar ervaringen en adviezen (mag ongezouten hoor, ik kan wel wat hebben). Dochter (17) heeft al een maand of tien een vriend (19). We hebben hem met open armen ontvangen. In de weekends slapen ze bij elkaar en doordeweeks zien ze elkaar ook regelmatig. We hebben hem leren kennen als een sociale, vriendelijke, gevoelige jongen met prachtige ogen en ik snap helemaal waarom dochter op hem viel. Door de maanden heen kregen we via dochter wat meer informatie over zijn achtergrond. Ik wil daar niet te diep op ingaan, maar hij heeft een heel moeilijke en onveilige jeugd gehad, een jeugd die je geen kind toewenst.
Dochter zit voorlopig nog op de middelbare. Vriend is 3 jaar geleden geslaagd. Daarna begon hij aan een vervolgopleiding waar hij al vrij snel mee stopte. Het schooljaar daarop begon hij aan een nieuwe opleiding waar hij ook al vrij snel mee stopte. Nu heeft hij een “tussenjaar”. Hij reist niet, hij werkt niet, zijn voornaamste dagbesteding is gamen en wachten tot dochter beschikbaar is om te zien. Hij verblijft afwisselend bij zijn moeder en een vaderfiguur. Hoe hij aan geld komt om regelmatig met dochter uit eten of naar de film te gaan? Geen idee.
Dochter heeft na schooltijd natuurlijk tijd nodig om te leren. Ze sport, ze heeft een bijbaan, ze spreekt af en toe nog met een vriendin af…. kortom, het is niet mogelijk hem dagelijks na school te zien. Wij hebben de indruk dat hij een bepaalde druk op haar uitoefent, boos wordt als dochter zegt niet te kunnen afspreken. Dit is op geen enkele manier bespreekbaar met dochter, die meteen haar stekels opzet als ze de indruk heeft dat we ons op enige manier willen bemoeien met haar relatie.
Maandag werd ik gebeld door een kennis uit de wijk. Zij vertelde zich zorgen te maken over dochter. Ze had gezien dat vriend haar hardhandig met zich meetrok op straat. Dochter duwde hem van zich af en er volgde een flink conflict. Kennis is naar buiten gegaan en achter ze aan gelopen. Vriend stapte na het conflict in de bus. Zij heeft dochter toen gevraagd of alles okay was, en verteld dat ze geschrokken was van wat ze gezien had. Kennis vertelde mij dat ze camerabeelden had. Die heeft ze naar me gestuurd. Daarop zie je alleen wat er voor haar deur gebeurde: dochter werd inderdaad erg hardhandig meegetrokken, het zag er heftig uit.
Ik ben het gesprek aangegaan met dochter, die alles bagatelliseerde: het viel wel mee, het was daarna uitgepraat, hij zou zoiets nooit meer doen…. Overigens hebben ze hier midden in de nacht ook wel eens een fikse ruzie gehad waarbij wij moesten ingrijpen (niet fysiek overigens).
Al met al weet ik niet wat nu wijsheid is. Man riep in zijn boosheid dat vriend hier niet meer welkom is, maar dat lijkt mij niets op te lossen. Ik heb hier nu meerdere gesprekken met dochter over gehad, balancerend op de grens tussen rode vlaggen aankaarten en hem als persoon in zijn waarde laten, en ik wil zelf heel graag in gesprek kunnen blijven. Als ze maar weet dat ze altijd bij ons terecht kan… Ik ben bang dat ze, als ze het gevoel krijgt dat wij hem afwijzen, helemaal niks meer vertelt.
Vriend komt hier vandaag of morgen en ik heb al aangekondigd dat ik het incident van maandag met hem ga bespreken. Dochter vindt dat tot mijn verbazing okay.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan? Inmiddels ben ik er niet meer van overtuigd dat het een fijne vriend voor dochter is, maar denk ik ook dat dochter zelf uiteindelijk het licht zal moeten zien… En misschien zie ik het allemaal wel verkeerd, dat kan natuurlijk ook.
Edit: vergeet ik nog te zeggen dat dochter een zeer uitgebreide vriendenkring had. Sinds ze zo ongeveer al haar beschikbare tijd met hem doorbrengt, is daar haast niemand meer van over.
Dochter zit voorlopig nog op de middelbare. Vriend is 3 jaar geleden geslaagd. Daarna begon hij aan een vervolgopleiding waar hij al vrij snel mee stopte. Het schooljaar daarop begon hij aan een nieuwe opleiding waar hij ook al vrij snel mee stopte. Nu heeft hij een “tussenjaar”. Hij reist niet, hij werkt niet, zijn voornaamste dagbesteding is gamen en wachten tot dochter beschikbaar is om te zien. Hij verblijft afwisselend bij zijn moeder en een vaderfiguur. Hoe hij aan geld komt om regelmatig met dochter uit eten of naar de film te gaan? Geen idee.
Dochter heeft na schooltijd natuurlijk tijd nodig om te leren. Ze sport, ze heeft een bijbaan, ze spreekt af en toe nog met een vriendin af…. kortom, het is niet mogelijk hem dagelijks na school te zien. Wij hebben de indruk dat hij een bepaalde druk op haar uitoefent, boos wordt als dochter zegt niet te kunnen afspreken. Dit is op geen enkele manier bespreekbaar met dochter, die meteen haar stekels opzet als ze de indruk heeft dat we ons op enige manier willen bemoeien met haar relatie.
Maandag werd ik gebeld door een kennis uit de wijk. Zij vertelde zich zorgen te maken over dochter. Ze had gezien dat vriend haar hardhandig met zich meetrok op straat. Dochter duwde hem van zich af en er volgde een flink conflict. Kennis is naar buiten gegaan en achter ze aan gelopen. Vriend stapte na het conflict in de bus. Zij heeft dochter toen gevraagd of alles okay was, en verteld dat ze geschrokken was van wat ze gezien had. Kennis vertelde mij dat ze camerabeelden had. Die heeft ze naar me gestuurd. Daarop zie je alleen wat er voor haar deur gebeurde: dochter werd inderdaad erg hardhandig meegetrokken, het zag er heftig uit.
Ik ben het gesprek aangegaan met dochter, die alles bagatelliseerde: het viel wel mee, het was daarna uitgepraat, hij zou zoiets nooit meer doen…. Overigens hebben ze hier midden in de nacht ook wel eens een fikse ruzie gehad waarbij wij moesten ingrijpen (niet fysiek overigens).
Al met al weet ik niet wat nu wijsheid is. Man riep in zijn boosheid dat vriend hier niet meer welkom is, maar dat lijkt mij niets op te lossen. Ik heb hier nu meerdere gesprekken met dochter over gehad, balancerend op de grens tussen rode vlaggen aankaarten en hem als persoon in zijn waarde laten, en ik wil zelf heel graag in gesprek kunnen blijven. Als ze maar weet dat ze altijd bij ons terecht kan… Ik ben bang dat ze, als ze het gevoel krijgt dat wij hem afwijzen, helemaal niks meer vertelt.
Vriend komt hier vandaag of morgen en ik heb al aangekondigd dat ik het incident van maandag met hem ga bespreken. Dochter vindt dat tot mijn verbazing okay.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan? Inmiddels ben ik er niet meer van overtuigd dat het een fijne vriend voor dochter is, maar denk ik ook dat dochter zelf uiteindelijk het licht zal moeten zien… En misschien zie ik het allemaal wel verkeerd, dat kan natuurlijk ook.
Edit: vergeet ik nog te zeggen dat dochter een zeer uitgebreide vriendenkring had. Sinds ze zo ongeveer al haar beschikbare tijd met hem doorbrengt, is daar haast niemand meer van over.
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
donderdag 15 februari 2024 om 11:28
Ik zou willen dat iemand zich toen zo om mij bekommerd had (al was ik natuurlijk wat ouder dan jouw dochter, wat het ook lastiger maakte).
Maar je hebt het prima aangepakt! Ga er trouwens maar wel vanuit dat dit gesprek niet echt het probleem oplost en dat er wel weer wat zal gaan voorvallen. Maar je dochter weet in ieder geval dat ze bij jullie terecht kan zonder bang te hoeven zijn dat je die vriend een ram voor zijn harses gaat geven, en zonder bang te hoeven zijn dat je haar (misschien foute) keuzes veroordeelt.
donderdag 15 februari 2024 om 11:53
Je kunt het ook zien als belangrijke levenservaring en haar de ruimte geven om zelf tot een inzicht te komen. Ik denk dat heel veel vrouwen (en vast ook wel mannen) in hun jonge jaren dit soort 'fouten' maken - ik kan er zelf ook over meepraten, en mijn oudste dochter ook. De kracht, zoals jij het noemt, ontstaat vaak júist door dit soort ervaringen.Lila-Linda schreef: ↑14-02-2024 08:50Is het een idee, dat je je dochter aan zichzelf gaat laten werken?
Er is ergens een voedingsbodem waarom ze dit nu nog niet als toxic ziet. Iets in haar, vindt dit goed
Ik zou haar, met een heel andere reden natuurlijk, proberen bij een therapeut te krijgen
De basis is aan de kracht van je dochter werken, deze vriend is slechts een uitvloeisel
@TO: ik denk dat je het goed aanpakt. Probeer neutraal te blijven, zodat hij bij jullie thuis blijft komen. Geef je dochter het vertrouwen dat jullie er voor haar zijn, en gun haar de ruimte om zichzelf beter te leren kennen, want naar anderen (jullie) luistert ze niet. Dit moet ze echt zelf doen.
Mijn dochter had ook een vriendje dat zij zelf, toen het eenmaal uit was, 'narcistisch' noemde. Wij vonden hem niet leuk, maar we namen hem wel mee op vakantie en nodigden hem vaak thuis uit, zodat hij niet de kans kreeg om haar in te lijven en van ons te vervreemden. Het is gelukkig uitgegaan - hij ging vreemd
- en inmiddels heeft ze een ongelooflijk lieve, leuke vriend die haar op handen draagt. Ze zegt zelf dat ze dankzij die slechte ervaring met het eerdere vriendje heeft ingezien wat écht belangrijk is.
donderdag 15 februari 2024 om 18:09
Wauw! Wat goed gedaan van je! En ook van je dochter...Janice schreef: ↑15-02-2024 07:55Bedankt voor alle reacties. Inmiddels is er gisteravond best veel gebeurd. Nogmaals met dochter gepraat voordat vriend zou komen. Ze vertelde dat ze bang was dat ik zou zeggen dat ze niet meer met hem mocht omgaan. Toen ik haar zei dat ik dat nooit zou zeggen en dat hij hier welkom bleef zolang zij dat wilde, viel er duidelijk een last van haar schouders. Ik kreeg de indruk dat ze toch wel degelijk de ernst van het “incident” inzag. Volgens haar had ze vriend ook gezegd dat dit de eerste en laatste keer was dat hij haar zoiets flikte en dat het de volgende keer over en uit was. We hebben het gehad over het aangeven/handhaven van grenzen in welke relatie dan ook, en dat het belangrijk is om daar consequent in te zijn. De kennis die het had zien gebeuren, heeft zelf ooit een gewelddadige relatie gehad en had aangeboden om daar een keer over te komen vertellen als dochter daar open voor stond. Ook om te benadrukken dat het bij haar ook begon met 1 incident en dat het telkens een stapje verder ging. Dochter vond dat fijn (had vroeger veel contact en een goede band met die kennis) en een afspraak is inmiddels gemaakt.
Toen vriend kwam, ging mijn man een blokje om. Hij zat nog zodanig zijn emotie (“hij moet met zijn gore tengels van mijn dochter afblijven en ik wil hem nooit meer zien”) dat hij het beter vond als ik het gesprek zou voeren. Vriend kwam direct naar me toe, beetje verlegen en onzeker, bood zijn excuses aan voor wat er gebeurd was, aan dochter maar ook aan mij. Ik heb hem heel heel heel duidelijk gemaakt dat ik wil dat hij mijn dochter met respect behandelt en dat zoiets als dit absoluut nooit meer mag gebeuren. Dochter vulde aan, “en anders is het klaar tussen ons, dat weet je.” We hebben lang gepraat, dochter zonder enige weerstand naar mij toe (waar ik eigenlijk wel op gerekend had). Ook over zijn jeugd en zijn huidige situatie. Ik ben open geweest over mijn eigen jeugd die veel minder heftig was dan de zijne, maar er waren wel overeenkomsten: zo ben ik net als hij vroeger mishandeld door een ouder. Verschil is wel dat ik zelf nooit fysiek ben geweest naar partner of kinderen. Ik heb hem gezegd dat ik hem best wil helpen om geschikte hulp te zoeken om zijn leven op de rit te krijgen, als hij daar voor open staat. Dat ik hem als persoon vanaf het begin een leuke, gevoelige en sociale jongen had gevonden. Maar dat dochter en haar welzijn natuurlijk voor mij op de eerste plaats staan. Ik heb hem ook gezegd dat hij bij ons gewoon welkom blijft.
En hoe nu verder? Afwachten maar. Ik blijf in gesprek met mijn dochter, binnenkort komt kennis langs, ik ga veilig thuis nog bellen voor advies en ik hoop dat dochter verstandig is. Ergens vraag ik me af of ik niet te soft ben geweest, zeker als ik de berichten van sommigen van jullie lees. Maar, mijn dochter kennende, ik wil onze band niet op het spel zetten en voorkomen dat zij de hakken in het zand zet en voor hem kiest ten koste van ons…
donderdag 15 februari 2024 om 18:10
Ik wil zo goed mogelijk voorbereid zijn op wat mogelijk nog gaat komen.MysteriousLight schreef: ↑15-02-2024 13:24Prima mee omgegaan, begrijp alleen niet waarom VT nog moet worden gebeld? De situatie is toch al afgehandeld?
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
donderdag 15 februari 2024 om 18:15
Je hebt het prima gedaan en je moet haar ook de kans geven haar grenzen te bewaken; maar dat lijkt ze best te kunnen.
Ze weet dat ze bij jou/jullie terecht kan, dat jullie haar vriend niet afwijzen, maar wel handelen uit zorg voor haar.
Je kunt toch niet gaan bellen voor situaties die misschien ooit, maar waarschijnlijk nooit gaan plaatsvinden.
Ik heb ook heel wat afgezien met dochter, nu 20. En nog steeds. Ze heeft een hele sterke wil en heeft nooit hulp in welke vorm dan ook willen aannemen. Er viel ook nergens over te praten, dus het was meer tegen haar praten in de hoop dat er iets bleef hangen. Ze weet wel dat als er iets is wij er altijd voor haar zijn.
donderdag 15 februari 2024 om 18:50
Als je dan voorbereid wil zijn, kun je dan beter gaan inlezen in hoe dit soort relaties werken, tot stand komen en hoe je eruit komt. Maar weet ook, als je daaraan begint, dat het je danig van je stuk kan brengen.
Ik zou het per keer bekijken. En vertrouwen op je gevoel en intuïtie. Waar je de ingang hebt bij je dochter. Zorg dat je een team met haar blijft. En dan niet tegen hem, maar voor haar en wat zij wil. Hoe zij het ziet. Laat jij haar gezonde ijkpunt zijn, zodat ze minder snel in zijn praatjes kan trappen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zaterdag 17 februari 2024 om 14:45
Precies dit. Ik vind het ook oneerlijk naar de jongen toe, terwijl hij heel schappelijk heeft gereageerd en zijn excuses heeft aangeboden. Dan lijkt het alsof hij niet een tweede kans heeft gekregen, wat iedereen verdient. Vraag me ook af of je dochter het chill vindt als je belt. Ik zou hem trippen als mijn moeder zou bellen naar VT.Doreia* schreef: ↑15-02-2024 18:50Als je dan voorbereid wil zijn, kun je dan beter gaan inlezen in hoe dit soort relaties werken, tot stand komen en hoe je eruit komt. Maar weet ook, als je daaraan begint, dat het je danig van je stuk kan brengen.
Ik zou het per keer bekijken. En vertrouwen op je gevoel en intuïtie. Waar je de ingang hebt bij je dochter. Zorg dat je een team met haar blijft. En dan niet tegen hem, maar voor haar en wat zij wil. Hoe zij het ziet. Laat jij haar gezonde ijkpunt zijn, zodat ze minder snel in zijn praatjes kan trappen.
mysteriouslight wijzigde dit bericht op 17-02-2024 14:45
Reden: spelfout
Reden: spelfout
0.05% gewijzigd
zaterdag 17 februari 2024 om 15:15
Tja, natuurlijk heeft hij zijn excuses aangeboden. En nee, je hoeft echt niet iedereen een tweede kans te geven. Zéker niet als je daarmee je eigen fysieke of mentale welzijn in gevaar brengt.MysteriousLight schreef: ↑17-02-2024 14:45Precies dit. Ik vind het ook oneerlijk naar de jongen toe, terwijl hij heel schappelijk heeft gereageerd en zijn excuses heeft aangeboden. Dan lijkt het alsof hij niet een tweede kans heeft gekregen, wat iedereen verdient. Vraag me ook af of je dochter het chill vindt als je belt. Ik zou hem trippen als mijn moeder zou bellen naar VT.
Dit gezegd hebbende, ik zou me inderdaad inlezen over hoe dit soort relaties werken. En het in de gaten blijven houden. Dit is het makkelijkst als je dochter je blijft vertrouwen.
zaterdag 17 februari 2024 om 15:29
Ach lieve vrouw, je klinkt als een superfijne moeder. Dat ten eerste. Ten tweede raakt het mij erg om te lezen dat jij op beelden kon zien hoe hij met je dochter omgaat. Dat breekt je hart. Ja, hij zal best issues hebben en ja daar zijn zeker ernstige redenen voor MAAR dat mag nooit reden zijn om frustratie en agressie op je partner of wie dan ook bot te vieren! Daar zou ik heel duidelijk in zijn. De enige juiste stap voor die jongen is hulp zoeken om zijn trauma’s aan te pakken. Dat is het enige dat hem kan helpen. Probeer dat rustog aan je dochter over te brengen en evt ook aan hem.
Sterkte
zaterdag 17 februari 2024 om 15:31
En dit inderdaad ook! Anders trekt ze na deze relatie de ene na de andere klaphark aan.Lila-Linda schreef: ↑14-02-2024 08:50Is het een idee, dat je je dochter aan zichzelf gaat laten werken?
Er is ergens een voedingsbodem waarom ze dit nu nog niet als toxic ziet. Iets in haar, vindt dit goed
Ik zou haar, met een heel andere reden natuurlijk, proberen bij een therapeut te krijgen
De basis is aan de kracht van je dochter werken, deze vriend is slechts een uitvloeisel
zaterdag 17 februari 2024 om 15:35
Dat klopt, hoe verleidelijk en voorstelbaar ook: niet doen dit! Tuurlijk denk en wil je dat als moeder vanuit je eerste impuls. Maar denk even verder zoals Doreia zegt, het zal alleen maar erger worden.Doreia* schreef: ↑14-02-2024 09:53Dan gaat vriend op hoge poten naar dochter: 'Weet je wat die moeder van je tegen mij zegt? Dat ik niet goed voor je ben! Dat ik maar bij je weg moet gaan! Na alles wat ik voor je doe? Het is verdorie Valentijnsdag en dan flikt je moeder mij dit?! Jij weet waarom ik dit verschrikkelijk vind he? Wéér iemand die mij alleen maar negatief benaderd! Ik probeer het toch gewoon goed te doen? Jij vind dat toch ook he liefje? Popje? Schatje? Jij weet wie ik écht ben! Je moeder kent me helemaal niet! Ik denk niet dat ik nog bij haar in een huis wil zijn. Zullen we voortaan maar bij mij gaan zitten? Want dan hoeft je moeder ook mijn akelige kop niet te zien. '
En dochter gaat er, om de lieve vrede en om hem te 'helpen' in mee, en POEF, weg is het zicht op dochter.
zaterdag 17 februari 2024 om 15:38
Dit lijkt mij een heel goed advies!gonniegijsje schreef: ↑14-02-2024 11:00Een in de basis goede vent uit een klote gezin die een jaar op de bank zit te gamen heeft een probleem. Die is depressief/ angstig/ gefrustreerd/ boos etc. Ik zou het volkomen anders insteken. In gesprek gaan over wat je ziet, dat je ziet dat hij niet lekker gaat,dat je je zorgen maakt over die ruzie en je dochter maar dat je denkt dat dit niet is hoe hij wil zijn, dat hij met zichzelf aan de slag moet en dat jullie dat willen supporten. Hij schreeuwt om hulp, geef hem dat. Wees een beetje de liefdevolle ouders die hij niet heeft.
Met uiteraard de grens dat hij wel ook met zijn tengels van dochter afblijft
zaterdag 17 februari 2024 om 15:48
Gewoon bellen om informatie en tips te vragen kan toch geen kwaad.MysteriousLight schreef: ↑17-02-2024 14:45Precies dit. Ik vind het ook oneerlijk naar de jongen toe, terwijl hij heel schappelijk heeft gereageerd en zijn excuses heeft aangeboden. Dan lijkt het alsof hij niet een tweede kans heeft gekregen, wat iedereen verdient. Vraag me ook af of je dochter het chill vindt als je belt. Ik zou hem trippen als mijn moeder zou bellen naar VT.
Het hoeft toch geen melding te zijn.
zaterdag 17 februari 2024 om 15:58
Precies, melding maken zou ik nu inderdaad niet doen. Maar je kunt ook gewoon bellen voor advies.
De kans is namelijk gewoon heel groot dat dit niet te laatste keer is. Zoals ik zeg, natuurlijk koos hij eieren voor zijn geld, en bood hij zijn excuses aan. Dat is gewoon een klassieker: er vindt geweld plaats, en daarna komt hij met excuses, zal hij een tijdje extra hard zijn best doen om lief en leuk over te komen. Maar vroeg of laat vervalt hij gewoon weer in zijn oude gedrag.
TO, Google eens op "Cycle of abuse": https://psychcentral.com/lib/emotional- ... igns#recap
zaterdag 17 februari 2024 om 16:07
Fijn dat je zo'n vertrouwen hebt in de medemens. Er is ook een theorie waarbij mensen al een bepaald vooroordeel van je hebben en je je platgezegd maar gedraagt naar dat vooroordeel, omdat je dat niet kan veranderen. Mensen vinden toch al dat je zo bent. Door zo'n vooroordeel al te hebben werk je het gedrag al in de schoenen.Muggle22 schreef: ↑17-02-2024 15:58Precies, melding maken zou ik nu inderdaad niet doen. Maar je kunt ook gewoon bellen voor advies.
De kans is namelijk gewoon heel groot dat dit niet te laatste keer is. Zoals ik zeg, natuurlijk koos hij eieren voor zijn geld, en bood hij zijn excuses aan. Dat is gewoon een klassieker: er vindt geweld plaats, en daarna komt hij met excuses, zal hij een tijdje extra hard zijn best doen om lief en leuk over te komen. Maar vroeg of laat vervalt hij gewoon weer in zijn oude gedrag.
TO, Google eens op "Cycle of abuse": https://psychcentral.com/lib/emotional- ... igns#recap
zaterdag 17 februari 2024 om 16:36
Nou ja, zeg... Dit heeft niets met mijn vertrouwen in mijn medemens te maken. Hier zijn gewoon gedegen onderzoeken naar gedaan.MysteriousLight schreef: ↑17-02-2024 16:07Fijn dat je zo'n vertrouwen hebt in de medemens. Er is ook een theorie waarbij mensen al een bepaald vooroordeel van je hebben en je je platgezegd maar gedraagt naar dat vooroordeel, omdat je dat niet kan veranderen. Mensen vinden toch al dat je zo bent. Door zo'n vooroordeel al te hebben werk je het gedrag al in de schoenen.
Ik heb ook helemaal niet gezegd dat iedereen zo in elkaar zit. Ik heb gezegd dat toxische, gewelddadige relaties vaak zo werken. Gelukkig mishandelen de meeste mensen hun partner niet
Maar deze jongeman heeft al bewezen dat hij hier wel toe in staat is. Daarom is het zaak om dit nu extra goed in de gaten te houden. Zelfs al heeft hij zijn excuses aangeboden.Ik snap niet zo goed waarom je deze jongen nu zo hard aan het verdedigen bent eerlijk gezegd. Dit is geen vooroordeel van mij, eerder een oordeel gebaseerd op eerder vertoond gedrag.
zaterdag 17 februari 2024 om 17:48
Ik zou inderdaad zeker geen melding doen bij VT hoor, maar ik dacht dat ik daar misschien ook voor advies terecht kon… Dochter heeft nu vakantie en heeft twee logeerafspraken staan met vriendinnen die ze lang niet gezien heeft, lijkt wel of er iets meer lucht en ruimte komt. Ik
Ik ben me intussen druk aan het inlezen, dank voor jullie tips en links.
Ik ben me intussen druk aan het inlezen, dank voor jullie tips en links.
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
zondag 18 februari 2024 om 01:53
Gewoon bellen, TO. VT is er ook voor advies. Je pakt het al heel goed aan, maar zij kunnen je helpen bij de volgende stappen. Want eerlijk gezegd denk ik niet dat het nu klaar is. Niet zolang die jongen geen passende hulp heeft.Janice schreef: ↑17-02-2024 17:48Ik zou inderdaad zeker geen melding doen bij VT hoor, maar ik dacht dat ik daar misschien ook voor advies terecht kon… Dochter heeft nu vakantie en heeft twee logeerafspraken staan met vriendinnen die ze lang niet gezien heeft, lijkt wel of er iets meer lucht en ruimte komt. Ik
Ik ben me intussen druk aan het inlezen, dank voor jullie tips en links.
maandag 19 februari 2024 om 02:03
Een vriend van mijn man heeft soortgelijks meegemaakt met zijn dochter. Ik weet dat hij er veel over sprak met mijn man en wat ik goed terug kon halen was dat zij hun dochter een zo leuk ( en vol ) mogelijk weekend en vakantie programma gaven.
Ze had een weekend baantje, gaf sportles aan kinderen en iedere vakantie vulden ze op met weggaan, op een kamp gaan, logeren en met vriendinnen mee. Zomervakantie was gewoon 6 weken niet thuis. Om maar te stimuleren om meer te ontwikkelen ipv aan zo’n sukkel vastgeplakt te zitten. Zowel hij als zijn vrouw deden ook veel 1 op 1 met haar. Zijn vrouw de shop/ weekendje op pad en hij lekker sporten, events bezoeken. De ellende heeft 1,5 jaar geduurd maar hij is weg goddank.
Ze had een weekend baantje, gaf sportles aan kinderen en iedere vakantie vulden ze op met weggaan, op een kamp gaan, logeren en met vriendinnen mee. Zomervakantie was gewoon 6 weken niet thuis. Om maar te stimuleren om meer te ontwikkelen ipv aan zo’n sukkel vastgeplakt te zitten. Zowel hij als zijn vrouw deden ook veel 1 op 1 met haar. Zijn vrouw de shop/ weekendje op pad en hij lekker sporten, events bezoeken. De ellende heeft 1,5 jaar geduurd maar hij is weg goddank.
maandag 19 februari 2024 om 10:37
Ik had die jonge ook even flink aan de tand gevoeld.
Laat ik ook eerlijk zijn als 1 van mijn jongens die zou doen, dan had ik hem ook aan de tand gevoeld. Je hoort respect voor elkaar te hebben, dat lijkt de jeugd nog wel eens te vergeten.
Verder zou ik eerlijk tegen haar zijn, en mij na het aan de tand voelen op afstand houden.
Laat ik ook eerlijk zijn als 1 van mijn jongens die zou doen, dan had ik hem ook aan de tand gevoeld. Je hoort respect voor elkaar te hebben, dat lijkt de jeugd nog wel eens te vergeten.
Verder zou ik eerlijk tegen haar zijn, en mij na het aan de tand voelen op afstand houden.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
