Mijn kind is trans

DG2015 zondag 25 september 2022 om 13:10

Even getwijfeld over de titel van het topic omdat ik toch een beetje bang ben dat de discussie een draai zou kunnen krijgen waar ik niet zoveel mee kan. Ik wilde hem daarom misschien neutraal houden zodat het over het geheim gaat, maar tegelijkertijd zou ik ook graag horen wat ervaringsdeskundigen hierover te zeggen hebben. (En misschien zou het topic uiteindelijk ook kunnen meebewegen met de ontwikkelingen van mijn kind.)
Mijn kind (13) is bij mij uit de kast gekomen als trans. Zegt het een jaar te weten en vrienden (m/v/x) gebruiken al een tijd een andere naam en andere voornaamwoorden. Voor de zomervakantie heeft kind gesproken met een leraar op school en voelt zich daar gesteund. Ik wil mijn kind hier ook in bijstaan.
Nu had ik net na de vakantie een afspraak met die leraar, en omdat kind verwachtte dat die hun zou ‘outen’, heeft kind het aan mij verteld. Die angst was overigens ongegrond, maar nadat ik dat onderwerp in het gesprek heb aangesneden, hebben we er wel over gesproken. Sindsdien hebben we het met en zonder kind nog een paar keer besproken.
Kind heeft het nog niet aan vader en sibling verteld. Wil dat niet zelf doen (ook niet in een brief o.i.d.), wil dat niet samen doen en wil ook niet dat ik het vertel. Daardoor voelde ik me al in een lichte spagaat zitten; ik wil mijn kind eigenlijk niet uit die kast duwen, maar het voelt alsof ik dingen achterhoud omdat ik het niet aan mijn man verteld heb. En daarnaast is het heel belangrijk dat hij het als vader weet. Verder zou ik hier eigenlijk wel een klankbord in willen hebben en dat mis ik nu.
Die spagaat wordt langzaamaan een steeds acrobatischere toer, omdat kind op school herhaaldelijk heeft aangegeven te willen dat de nieuwe naam en voornaamwoorden gebruikt worden. Na de eerste keer heb ik aangegeven dat dat nog niet kan: ik vind dat ik daar geen toestemming voor kan geven zolang vader het nog niet weet. Vrijdagmiddag heeft kind weer aangegeven met andere naam en voornaamwoorden te willen worden aangesproken op school. Leraar heeft dit al min of meer in gang gezet en er is afgesproken dat kind in het weekend met vader zou gaan praten. En dat gebeurt dus niet. Kind vertelt niks en ik heb daarom weer gezegd dat er voorlopig op school qua aanspreekvormen dus ook niks kan veranderen. Op school weten steeds wat meer leerlingen ervan, mede doordat de leraar per ongeluk mijn kind met de voorkeursnaam heeft aangesproken.
We hebben nu dus een soort van patstelling bereikt (niet helemaal de juiste uitdrukking, want we zijn geen tegenstanders, maar we zitten wel vast). Kind wil verandering, ik heb zeker met de eerste stappen niet heel veel moeite, maar ben niet de enige die daar iets over in te brengen heeft of op zijn minst van moet weten. Mijn kind kennende blijft dit eindeloos voortduren, dus deze situatie moet doorbroken worden. Maar hoe? Moet ik het dan toch aan mijn man vertellen, of zijn er andere oplossingen?

"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"

silent-witness woensdag 1 maart 2023 om 19:29

Purplepeanut schreef: ↑
27-02-2023 19:07
Kind is nu een aantal keer bij de praktijkondersteuner geweest maar het staat een beetje stil. Er is een wachtlijststop voor genderzorg. Hij kan zich dus niet aanmelden voor begeleiding door een psycholoog. Wat je dan ondertussen geacht wordt te doen alsje hulp nodig hebt en hoe lang die stop duurt en hoe lang de wachtlijst is als je er ooit wel op mag weet ik niet. Het lijkt nogal uitzichtloos

Misschien staat er hier nog iets bij?

https://transvisie.nl/jeugd/behandelaars-2/

Sowieso is transvisie een prettige partij om contact mee te hebben. Wellicht daar eens de vraag stellen?

Not my circus, not my monkeys

DG2015 woensdag 1 maart 2023 om 19:35

Dank voor het delen, Wombat. Ik vind het erg lastig om neutrale informatie te vinden van wat nu het beste is om te doen als je kind met een dergelijke zelfgetrokken conclusie aankomt. Dit artikel geeft ook geen adviezen, maar het stuurt je in elk geval niet een heel duidelijke pro/contra-kant op, wat vaak toch wel het geval is.

"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"

Wombat woensdag 1 maart 2023 om 19:58

DG2015 schreef: ↑
01-03-2023 19:35
Dank voor het delen, Wombat. Ik vind het erg lastig om neutrale informatie te vinden van wat nu het beste is om te doen als je kind met een dergelijke zelfgetrokken conclusie aankomt. Dit artikel geeft ook geen adviezen, maar het stuurt je in elk geval niet een heel duidelijke pro/contra-kant op, wat vaak toch wel het geval is.

Het is ook heel moeilijk! De adviezen die ik uit het stuk haal zijn ook niet superconcreet maar wel dit:
- pubers kunnen meer dan volwassenen heel stellig zijn in iets en toch volgende maand weer iets anders vinden. Dus houd altijd die mogelijkheid open.
- en dat geldt extra bij kinderen bij wie de genderdysforie pas in de puberteit start
- de genderzorg heeft een tunnelvisie richting het diagnosticeren van genderdysforie, ook al proberen ze dat te vermijden. Heeft je kind eigenlijk iets anders dan loop je risico op een verkeerd traject.

Dat laatste is niet heel gek want het is heel moeilijk om echt neutraal ergens naar te kijken. Ook al denk je van wel, je kijkt altijd door je eigen gekleurde bril.
Het zou mij wel superhuiverig maken om een medisch traject in te gaan met een kind dat pas als puber deze omslag maakt en dat ook met pubernukken doet. Ik zou uitgaan van de werkhypothese ‘kind is ongelukkig en daar moeten we iets mee maar in transitie gaan is niet per se de uiteindelijke oplossing.
Een beetje zoals een jong kind soms zegt buikpijn te hebben. Dat is vaak niet letterlijk buikpijn, maar algemener ‘ik voel me niet lekker maar kan niet goed uitleggen wat het is dus ik zeg buikpijn.’
Maar dan is het natuurlijk nog wel een enorme puzzel wat te doen en hoe het zit. Concreet betekent het wel dat elke hulpverlener (psycholoog, pedagoog) een goede ingang kan zijn, ook als deze wachtlijst frustrerend dicht en lang is.

DG2015 woensdag 1 maart 2023 om 20:46

Ja, dat heb ik er inderdaad ook wel uit gehaald en dat zijn ook wel conclusies die ik grotendeels zelf had getrokken. Daarnaast houdt de psych die mijn kind ziet een grote slag om de arm voor wat betreft gender en ze houdt ook mijn kind voor dat terugkomen op de eerdere conclusie trans te zijn gewoon kan en mag. Ik ben ook niet zo bang in een koker terecht te komen. We zitten niet op een plek waar er geen weg terug is, én volgens mij zijn wij zelf ook alert genoeg.
Mijn man heeft dat wel vrij sterk, het gevoel dat als je één stap zet, er geen weg meer terug is. Maar ik kan dus geen betrouwbare informatie vinden over wat het met een kind doet als je wél de voorkeursnaam en voornaamwoorden gebruikt, vs als je dat niet doet. Mijn gevoel zegt heel sterk dat het beter is voor een kind om in elk geval door ouders te hebben die het steunen en (tot op zekere hoogte) meebewegen, mits er ruimte is om zich nog 'te bedenken', maar misschien zit ik er wel helemaal naast en blijk je het beter te kunnen laten rusten en een aantal jaar later nog eens te kunnen kijken hoe het kind er dan in staat. Maar over dat soort onderwerpen kan ik niet meer informatie vinden dan mensen die roepen 'het is een trend en ze zijn allemaal in de war, dus je moet ze begrenzen' of juist zeggen 'je moet een kind onvoorwaardelijk geloven want het leven is al moeilijk genoeg voor transpersonen'.

"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"

Wombat woensdag 1 maart 2023 om 22:54

Ik vrees dat de situatie nu nog maar zo kort op deze manier is, met zo’n hausse aan plotse genderdysfore pubers, dat we niet weten hoe zich dat uitkristalliseert en we alleen maar kunnen zeggen ‘de tijd zal het leren’. Ieders mening is precies dat en niet meer. Over 10 jaar weten we vast veel meer. Maar daar koop je nu niks voor.
Ik denk wel dat je gelijk hebt dat het goed is om je kind te steunen bij alle beslissingen die omkeerbaar zijn. Dus een nieuwe naam zodat kind zich gesteund voelt prima inderdaad.

Purplepeanut donderdag 2 maart 2023 om 08:03

Wombat schreef: ↑
01-03-2023 19:12
Wat een lastige situatie.
Ik raad je ook aan om dit artikel uit de Volkskrant te lezen. Genuanceerd en verhelderend.
https://www.volkskrant.nl/kijkverder/v/ ... r~v656797/

Kan het helaas niet lezen door de betaalmuur

Purplepeanut donderdag 2 maart 2023 om 08:13

DG2015 schreef: ↑
01-03-2023 18:59
Lastig hè? Een vriendin (in Engeland) heeft een transdochter en zij zijn het pad van privé-gezondheidszorg ingeslagen omdat de wachtlijst bij de NHS zo lang is. En dan nog is het heel ingewikkeld om zorg te krijgen. De ziektekostenverzekering vergoed in principe alle transzorg, maar stelt daar eisen aan die niet realistisch zijn, ook privé is het lastig om artsen te vinden die je willen/kunnen behandelen en veel apotheken zijn bang om recepten te vervullen die van bepaalde privéklinieken komen.
Ik ben enorm blij dat ons kind op school in elk geval bij de psycholoog terecht kan. Kan jouw kind niet aangemeld worden bij een psycholoog die niet verbonden is aan genderzorg maar er wel affiniteit mee heeft?

Het punt is ook mijn kind wordt dit jaar 18, hij gaat alleen naar de gesprekken met de praktijkondersteuner en hij deelt niets daarover met mij , hij neemt ons niet mee in het proces zeg maar. Bij de praktijkondersteuner speelt hij verder ook mooi weer hoe het met hem gaat. Ook op andere vlakken vind ik het niet zo lekker gaan, hij vindt zelf van wel. Ik ben onlangs een keer meegegaan om over de andere zaken te praten maar in principe hoeft hij ons niet te betrekken in het proces als ie dat niet wil, vanwege leeftijd heeft ie zelfbeschikking, zeker tegen de tijd dat ie uberhaupt ergens terecht kan. Mijn kind is best een eigenheimer en ik ben bang voor verkeerde beslissingen. Ik heb hem altijd als meisje gezien, ik steun zijn gevoelens maar ben het er niet perse mee eens dat ie een jongen is, wel dat ie hulp nodig heeft en zowel voor autisme als voor genderdysforie is dat op dit moment nauwelijks beschikbaar. Ik heb nog niet gekeken naar privé of onvergoede zorg. Ik denk dat ik binnenkort zelf maar weer eens een afspraak maak met de huisarts voor advies

Purplepeanut donderdag 2 maart 2023 om 09:15

DG2015 schreef: ↑
01-03-2023 20:46
Ja, dat heb ik er inderdaad ook wel uit gehaald en dat zijn ook wel conclusies die ik grotendeels zelf had getrokken. Daarnaast houdt de psych die mijn kind ziet een grote slag om de arm voor wat betreft gender en ze houdt ook mijn kind voor dat terugkomen op de eerdere conclusie trans te zijn gewoon kan en mag. Ik ben ook niet zo bang in een koker terecht te komen. We zitten niet op een plek waar er geen weg terug is, én volgens mij zijn wij zelf ook alert genoeg.
Mijn man heeft dat wel vrij sterk, het gevoel dat als je één stap zet, er geen weg meer terug is. Maar ik kan dus geen betrouwbare informatie vinden over wat het met een kind doet als je wél de voorkeursnaam en voornaamwoorden gebruikt, vs als je dat niet doet. Mijn gevoel zegt heel sterk dat het beter is voor een kind om in elk geval door ouders te hebben die het steunen en (tot op zekere hoogte) meebewegen, mits er ruimte is om zich nog 'te bedenken', maar misschien zit ik er wel helemaal naast en blijk je het beter te kunnen laten rusten en een aantal jaar later nog eens te kunnen kijken hoe het kind er dan in staat. Maar over dat soort onderwerpen kan ik niet meer informatie vinden dan mensen die roepen 'het is een trend en ze zijn allemaal in de war, dus je moet ze begrenzen' of juist zeggen 'je moet een kind onvoorwaardelijk geloven want het leven is al moeilijk genoeg voor transpersonen'.

Ik heb daar ook geen objectieve of wetenschappelijke info over maar ik weet uit eerdere ervaring dat het voor mijn kind belangrijk is het serieus te nemen. Ik steun mijn kind al maak ik me ook zorgen. Ik denk dat weigeren er in mee te gaan averechts zou werken
Ik volg daarin vooral mijn gevoel.

DG2015 donderdag 2 maart 2023 om 09:34

Purplepeanut schreef: ↑
02-03-2023 09:15
Ik heb daar ook geen objectieve of wetenschappelijke info over maar ik weet uit eerdere ervaring dat het voor mijn kind belangrijk is het serieus te nemen. Ik steun mijn kind al maak ik me ook zorgen. Ik denk dat weigeren er in mee te gaan averechts zou werken
Ik volg daarin vooral mijn gevoel.

Ik heb ook bij anderen gezien dat het gevoel in het verkeerde lichaam te zitten in elk geval niet afnam bij anderen waarbij ouders het (in eerste instantie) niet serieus genomen hebben. Mijn man staat daar dus toch anders in en het is lastig om daar tussendoor te laveren. Dus misschien ben ik ook meer op zoek naar publicaties om hem te overtuigen dan mezelf.

"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"

DG2015 donderdag 2 maart 2023 om 09:37

Purplepeanut, je hebt een DM

"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"

Purplepeanut donderdag 2 maart 2023 om 12:11

DG2015 schreef: ↑
02-03-2023 09:34
Ik heb ook bij anderen gezien dat het gevoel in het verkeerde lichaam te zitten in elk geval niet afnam bij anderen waarbij ouders het (in eerste instantie) niet serieus genomen hebben. Mijn man staat daar dus toch anders in en het is lastig om daar tussendoor te laveren. Dus misschien ben ik ook meer op zoek naar publicaties om hem te overtuigen dan mezelf.

Lijkt me lastig als je niet op 1 lijn zit.

Ik zit overigens ook niet op 1 lijn met de vader van kind maar wij zijn gescheiden en kind woont vnl bij mij

Purplepeanut donderdag 2 maart 2023 om 12:11

DG2015 schreef: ↑
02-03-2023 09:37
Purplepeanut, je hebt een DM

Thanks!

DG2015 vrijdag 3 maart 2023 om 09:37

Purplepeanut schreef: ↑
02-03-2023 12:11
Lijkt me lastig als je niet op 1 lijn zit.

Ik zit overigens ook niet op 1 lijn met de vader van kind maar wij zijn gescheiden en kind woont vnl bij mij

Is het ook. Ik vind het wel makkelijker om mee om te gaan sinds het besef kwam dat het vanuit hetzelfde gevoel komt; namelijk liefde en het beste voor je kind willen. Dat onze conclusies anders zijn is nog steeds lastig, maar dat maakt de kloof wel wat minder onoverkoombaar.

Daarnaast staat mijn man niet negatief tegen een eventuele transitie als het kind ouder is, maar is nu vooral heel terughoudend.

"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"

fruitshake vrijdag 3 maart 2023 om 09:44

Wat ik wel merk is dat het woord ''trans'' heel snel wordt geroepen. Ik voel mij ook niet perse vrouwelijk of zoiets, maar dat betekend niet dat ik gelijk een man wil zijn. Waar zijn tegenwoordig de jongensachtige meisjes of de meisjesachtige jongens gebleven? Het lijkt nu alsof je gelijk naar de 5de versnelling moet gaan. Waarom moet alles gelijk 100 procent mannelijk of 100 procent vrouwelijk worden? Waar is de midden-mode gebleven? 15 jaar geleden toen ik nog een puber was, was het veel minder een issue.

DG2015 vrijdag 3 maart 2023 om 09:55

Dat klopt, fruitshake. Maar dat is nu wel hoe er door jongere generaties naar gekeken wordt. Die is wel heel erg opgegroeid met hokjes: blauw speelgoed voor jongens, roze speelgoed voor meisjes, veel binairder dan in mijn tijd. En ik kan me wel voorstellen dat je dan ook sneller het gevoel hebt dat je niet in dat hokje past. Er zijn allerlei mogelijkheden die er in het verleden ook waren, maar waar geen label voor was, nonbinair, gender fluid, etc. Misschien heb je dan ook meer het gevoel dat je er een moet kiezen. Daarnaast staat gender losser van sekse dan toen wij opgroeiden; kans dat je daar dan ook sneller over na gaat denken.
Ik heb aan mijn kind ook weleens gevraagd waarom de conclusie is dat het gender anders is dan het geboortegeslacht, en niet dat hij gewoon een jongen is met vrouwelijke trekjes. Of misschien nonbinair. Maar nee, mijn kind is helemaal zeker.

"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"

Purplepeanut vrijdag 3 maart 2023 om 11:28

fruitshake schreef: ↑
03-03-2023 09:44
Wat ik wel merk is dat het woord ''trans'' heel snel wordt geroepen. Ik voel mij ook niet perse vrouwelijk of zoiets, maar dat betekend niet dat ik gelijk een man wil zijn. Waar zijn tegenwoordig de jongensachtige meisjes of de meisjesachtige jongens gebleven? Het lijkt nu alsof je gelijk naar de 5de versnelling moet gaan. Waarom moet alles gelijk 100 procent mannelijk of 100 procent vrouwelijk worden? Waar is de midden-mode gebleven? 15 jaar geleden toen ik nog een puber was, was het veel minder een issue.

Ja wat kan ik daar nou op zeggen, mijn kind voelt dat zo, dat ie in het verkeerde lichaam zit. Ik vind nonbinair, genderfluide of jongensachtig meisje ook prima maar zo voelt ie zich niet.

DG2015 vrijdag 3 maart 2023 om 13:09

Purplepeanut schreef: ↑
03-03-2023 11:28
Ja wat kan ik daar nou op zeggen, mijn kind voelt dat zo, dat ie in het verkeerde lichaam zit. Ik vind nonbinair, genderfluide of jongensachtig meisje ook prima maar zo voelt ie zich niet.

En dit natuurlijk.

"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"

fruitshake vrijdag 3 maart 2023 om 15:54

Purplepeanut schreef: ↑
03-03-2023 11:28
Ja wat kan ik daar nou op zeggen, mijn kind voelt dat zo, dat ie in het verkeerde lichaam zit. Ik vind nonbinair, genderfluide of jongensachtig meisje ook prima maar zo voelt ie zich niet.

Ik zeg ook niet dat trans niet bestaat. Dat bestaat zeker wel. Maar ik heb het gevoel alsof jongeren gelijk naar transgender gaan terwijl er 1001 haltes tussen liggen. Nu lijkt het net als een jongen nagellak op heeft of een meisje een pet draagt dat ze wel trans moeten zijn. Ook al denkt de jongere generatie dat ze erg open zijn, komt het naar mijn gevoel erg rigide over. Alles moet maar een plek hebben. Waarom kan iemand niet zijn zoals die wil zijn zonder er een label aan vast te plakken.

fruitshake vrijdag 3 maart 2023 om 16:00

DG2015 schreef: ↑
03-03-2023 09:55
Dat klopt, fruitshake. Maar dat is nu wel hoe er door jongere generaties naar gekeken wordt. Die is wel heel erg opgegroeid met hokjes: blauw speelgoed voor jongens, roze speelgoed voor meisjes, veel binairder dan in mijn tijd. En ik kan me wel voorstellen dat je dan ook sneller het gevoel hebt dat je niet in dat hokje past. Er zijn allerlei mogelijkheden die er in het verleden ook waren, maar waar geen label voor was, nonbinair, gender fluid, etc. Misschien heb je dan ook meer het gevoel dat je er een moet kiezen. Daarnaast staat gender losser van sekse dan toen wij opgroeiden; kans dat je daar dan ook sneller over na gaat denken.
Ik heb aan mijn kind ook weleens gevraagd waarom de conclusie is dat het gender anders is dan het geboortegeslacht, en niet dat hij gewoon een jongen is met vrouwelijke trekjes. Of misschien nonbinair. Maar nee, mijn kind is helemaal zeker.

Heel goed van je kind dat die het zeker weet. Ik denk ook dat jij het fantastisch aanpakt. Ik dacht altijd dat sekse biologisch is en gender cultureel. Ik snap als je je eigenlichaam als vreemd ervaart omdat jij weet dat je mentaal een andere geslacht ben dat dat vreselijk is. Maar soms heb ik het gevoel alsof mensen dat verwarren met niet in het hokje passen van wat een man moet zijn en wat een vrouw moet zijn. En dat vind ik erg zorgelijk.

Anoniem_64f0c7d7b71a9 zondag 5 maart 2023 om 10:24

DG2015 schreef: ↑
03-03-2023 09:55
Dat klopt, fruitshake. Maar dat is nu wel hoe er door jongere generaties naar gekeken wordt. Die is wel heel erg opgegroeid met hokjes: blauw speelgoed voor jongens, roze speelgoed voor meisjes, veel binairder dan in mijn tijd. En ik kan me wel voorstellen dat je dan ook sneller het gevoel hebt dat je niet in dat hokje past. Er zijn allerlei mogelijkheden die er in het verleden ook waren, maar waar geen label voor was, nonbinair, gender fluid, etc. Misschien heb je dan ook meer het gevoel dat je er een moet kiezen. Daarnaast staat gender losser van sekse dan toen wij opgroeiden; kans dat je daar dan ook sneller over na gaat denken.
Ik heb aan mijn kind ook weleens gevraagd waarom de conclusie is dat het gender anders is dan het geboortegeslacht, en niet dat hij gewoon een jongen is met vrouwelijke trekjes. Of misschien nonbinair. Maar nee, mijn kind is helemaal zeker.

Ik kom hier binnenvallen (sorry, wel meegelezen), maar ik denk dat dit zo is. Geslachten zijn veel stereotyper dan in mijn jeugd én er zijn ineens zoveel keuzemogelijkheden. Vroeger had je geen keuze, nu is die keuze er wel en ik denk dat dat ook stress op kan leveren. Ik dacht vroeger ook weleens: ik was liever een jongen geweest, maar ik ben dat nu eenmaal niet, dus ik moet het er maar mee doen. Nu kun je dus wel keuzes maken en is keuzes heel erg "in" onder de jeugd.

Wat dat betreft is het voor een grote groep lastiger geworden i.p.v. makkelijker. Dit staat los van de mensen met genderdysforie, die al vanaf heel jonge leeftijd aangeven zich een ander gender te voelen dan te zijn.

Enfin, hier ook een kind dat er mee worstelt. Maar ook geen stappen (durft of wil?) te maken. Ik zie kind meer als nonbinair (als ik dan toch een hokje moet kiezen). Steun kind wel zoveel mogelijk uiteraard en probeer mijn eigen bedenkingen vooral bij mijzelf te houden.

Kind heeft een vriend, die nu als jongen door het leven gaat, dus ziet wel dat er mogelijkheden zijn.

KooktMetKnoflook zondag 5 maart 2023 om 11:46

Purplepeanut schreef: ↑
02-03-2023 08:03
Kan het helaas niet lezen door de betaalmuur

Dat artikel is een aanrader maar je moet opletten hoe je het leest.
Als je wilt lezen dat we allemaal véél te snel achter een onzekere puber aanrennen kun je dat er makkelijk in vinden.
Wat ik lees is dat de eerste lange-termijn resultaten binnen beginnen te druppelen.
Dat er verschillende groepen transgenders lijken te zijn:
Je hebt kinderen die al vanaf héél jonge leeftijd zeker weten dat ze het verkeerde lichaam hebben.
En er tekent zich een groep af van voornamelijk meisjes met veel problemen in de puberteit (waaronder dingen in het autisme spectrum), die denken dat een transitie naar jongen al hun problemen in één keer oplost.
Er staat een voorbeeld van een meisje dat ingrijpende operaties heeft laten doen, maar er na haar puberteit achterkwam dat ze lesbisch is en niet transsexueel.

Dat puberteitsremmers misschien bij-effecten hebben (o.a. op bot- en hersenontwikkeling) die we nog niet kennen.

DG2015 schreef: ↑
02-03-2023 09:34
Mijn man staat daar dus toch anders in en het is lastig om daar tussendoor te laveren. Dus misschien ben ik ook meer op zoek naar publicaties om hem te overtuigen dan mezelf.

Ik verwacht wel dat je man er in kan lezen wat hij wil.

Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.

fruitshake zondag 5 maart 2023 om 12:49

KooktMetKnoflook schreef: ↑
05-03-2023 11:46

En er tekent zich een groep af van voornamelijk meisjes met veel problemen in de puberteit (waaronder dingen in het autisme spectrum), die denken dat een transitie naar jongen al hun problemen in één keer oplost.
Er staat een voorbeeld van een meisje dat ingrijpende operaties heeft laten doen, maar er na haar puberteit achterkwam dat ze lesbisch is en niet transsexueel.

Dat puberteitsremmers misschien bij-effecten hebben (o.a. op bot- en hersenontwikkeling) die we nog niet kennen.

Ik verwacht wel dat je man er in kan lezen wat hij wil.

Ik denk ook dat TV en sociale media zo'n transitie als een simpele operatie weergeven dat gelijk alles goed maakt. Maar dat is het niet. Daarnaast willen pubers graag bij een groep horen en nu is ''trans'' ook gelijk een groep geworden net zoals ''emo's'' dat waren toen ik een tiener was. Ik vind dat wel erg zorgelijk. Je anders kleden, make-up op doen en je haar knippen zijn wel heel wat anders dan gelijk een geslachtsoperatie ondergaan.

KooktMetKnoflook zondag 5 maart 2023 om 13:04

fruitshake schreef: ↑
05-03-2023 12:49
Ik denk ook dat TV en sociale media zo'n transitie als een simpele operatie weergeven dat gelijk alles goed maakt. Maar dat is het niet. Daarnaast willen pubers graag bij een groep horen en nu is ''trans'' ook gelijk een groep geworden net zoals ''emo's'' dat waren toen ik een tiener was. Ik vind dat wel erg zorgelijk. Je anders kleden, make-up op doen en je haar knippen zijn wel heel wat anders dan gelijk een geslachtsoperatie ondergaan.

Het is niet 'gelijk', dat is juist niet het geval.
De aanpak is om met puberteitsremmers een kind meer tijd te geven om na te denken voordat het lichaam zich vormt naar een man of een vrouw (spiermassa, kaaklijn, heupen enzovoorts).
Alleen weten we dus niet echt zeker of je zomaar in de puberteit een paar jaar op de pauzeknop kunt drukken.
En het debat is erg gepolariseerd waardoor je iemand die 'trans' roept niet in twijfel mag trekken.
Maar inmiddels lijkt er wel een groep te zijn die denkt trans te zijn maar dat niet is. Voor hen is die aanpak met puberteitsremmers helemaal niet de oplossing. Even kort door de bocht: Inderdaad, de mensen die vroeger emo's werden.

Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.

fruitshake zondag 5 maart 2023 om 13:12

KooktMetKnoflook schreef: ↑
05-03-2023 13:04
Het is niet 'gelijk', dat is juist niet het geval.
De aanpak is om met puberteitsremmers een kind meer tijd te geven om na te denken voordat het lichaam zich vormt naar een man of een vrouw (spiermassa, kaaklijn, heupen enzovoorts).
Alleen weten we dus niet echt zeker of je zomaar in de puberteit een paar jaar op de pauzeknop kunt drukken.
En het debat is erg gepolariseerd waardoor je iemand die 'trans' roept niet in twijfel mag trekken.
Maar inmiddels lijkt er wel een groep te zijn die denkt trans te zijn maar dat niet is. Voor hen is die aanpak met puberteitsremmers helemaal niet de oplossing. Even kort door de bocht: Inderdaad, de mensen die vroeger emo's werden.

Ik vind dat de mensen die 'echt' trans zijn alle hulp moeten krijgen die er bestaat. Maar die pubers die maar mee willen doen met zo'n groep moeten echt beter in de gaten worden gehouden. Er moet naar mijn mening meer gedaan worden aan mentale gezondheid. Zo kan je die meeloopgroep er uit filteren.

Purplepeanut zondag 5 maart 2023 om 14:02

fruitshake schreef: ↑
05-03-2023 12:49
Ik denk ook dat TV en sociale media zo'n transitie als een simpele operatie weergeven dat gelijk alles goed maakt. Maar dat is het niet. Daarnaast willen pubers graag bij een groep horen en nu is ''trans'' ook gelijk een groep geworden net zoals ''emo's'' dat waren toen ik een tiener was. Ik vind dat wel erg zorgelijk. Je anders kleden, make-up op doen en je haar knippen zijn wel heel wat anders dan gelijk een geslachtsoperatie ondergaan.

Ik vind je wel wat kort door de bocht, ik zie nergens dat een transitie als een simpele ingreep gepresenteerd wordt en van gelijk een geslachtsoperatie is al helemaal geen sprake, enig idee hoe lang de wachtlijst is als je er uberhaupt op kan? Ik ben ook bezorgd over de huidige ontwikkeling / toename maar je gaat nu tekort door de bocht

Actieve topics