Kinderen
alle pijlers
Moeite met kind van vriendin
maandag 15 november 2021 om 18:32
Even onder een andere nick ivm herkenbaarheid.
Ik heb een vriendin, ik ken haar al zon 20 jaar. Wij zijn met z'n drieën een vriendinnengroepje. We spreken voornamelijk af in trio vorm. Nu heeft vriendin A. een dochter. Deze dochter is nu 6 jaar.
Vriendin A neemt deze dochter overal mee naar toe. Toen ze nog een baby was ging ze mee met etentjes en was ze aan 1 stuk door aan het schreeuwen. (okay ze was een baby) Toen ze iets groter was, ging ze mee met etentjes, en dan pakte ze gewoon bestek van tafel en smeet ze door de hele zaak. Eigenlijk hadden vriendin B en ik besloten om maar even niet meer in restaurants af te spreken met A, omdat het echt gevaar voor eigen leven was. Wijnglazen werden zo omgestoten of je kreeg een mes naar je hoofd.
De frequentie werd iets afgebouwd en wij hadden altijd in ons hoofd, straks is ze groter, kan ze praten en dan komt het wel weer goed, dan weet ze dat ze niet met bestek moet gooien. Toen kwam corona. We hebben haar uiteindelijk bijna anderhalf jaar niet gezien (de dochter dan). Sinds begin dit voorjaar spreken we weer af, maar de dochter is nog steeds zo. Ze praat door iedereen heen. Ze schreeuwt nog steeds.
In de zomermaanden hadden we afgesproken in huis van vriendin B. (die had een nieuwe woning) daar heeft ze alles wat los en vast is, open gehaald los getrokken. B. heeft gezegd (tegen mij) dat ze liever niet meer afspreek met de dochter en voortaan alleen met mij wil afspreken. (want vriendin A neemt altijd dochter mee). Bij een andere gelegenheid was ik ook getuigen dat dochter echt tegen vriendin A aan het schreeuwen was, en haar in haar gezicht sloeg (schrok ik echt van).
Nu ben ik recent ook verhuisd, naar de andere kant van het land. Dus ze waren hier van de week. Het ligt misschien ook aan mij, ik heb geen kinderen en alles in dit huis is nieuw gekocht, ik heb echt met hartkloppingen hier gezeten. We gingen lunchen en toen wilde ze boter op mijn eetstoelen smeren. Daarna ging ze naar mijn slaapkamer heeft ze de takken van mijn bonsaiboom eraf te getrokken.
Vervolgens ging ze op mijn bed springen. Nu vind ik dat ouders hun eigen kinderen moeten aanspreken maar het ging mij te ver, dus ik zei "Wil je niet op mijn bed springen?" Dan kijkt ze mij recht aan en springt gewoon verder.
Toen ze mijn planten in mijn tuin ging terroriseren was ik er klaar mee en toen ben ik tegen haar uitgevallen. Toen is ze helemaal in janken uitgebarsten en was ze de rest van de middag stil.
Maar goed, wat mij betreft ze hier niet meer welkom. Ik vind het heel erg voor mijn vriendin, want die zit hier 24/7 in maar ga maar iemand anders huis terroriseren.
Ze kwam thuis en toen kreeg ik een appje van haar "Mijn dochter vond het heel leuk bij je, je hebt een heel leuk huis. Ze wil graag een keer komen logeren met mij erbij.".
Ik vind dit heel lastig, om tegen haar te zeggen dat haar dochter hier niet welkom is, zonder dat onze vriendschap hieronder te lijden heeft.
Iemand tips?
Ik heb een vriendin, ik ken haar al zon 20 jaar. Wij zijn met z'n drieën een vriendinnengroepje. We spreken voornamelijk af in trio vorm. Nu heeft vriendin A. een dochter. Deze dochter is nu 6 jaar.
Vriendin A neemt deze dochter overal mee naar toe. Toen ze nog een baby was ging ze mee met etentjes en was ze aan 1 stuk door aan het schreeuwen. (okay ze was een baby) Toen ze iets groter was, ging ze mee met etentjes, en dan pakte ze gewoon bestek van tafel en smeet ze door de hele zaak. Eigenlijk hadden vriendin B en ik besloten om maar even niet meer in restaurants af te spreken met A, omdat het echt gevaar voor eigen leven was. Wijnglazen werden zo omgestoten of je kreeg een mes naar je hoofd.
De frequentie werd iets afgebouwd en wij hadden altijd in ons hoofd, straks is ze groter, kan ze praten en dan komt het wel weer goed, dan weet ze dat ze niet met bestek moet gooien. Toen kwam corona. We hebben haar uiteindelijk bijna anderhalf jaar niet gezien (de dochter dan). Sinds begin dit voorjaar spreken we weer af, maar de dochter is nog steeds zo. Ze praat door iedereen heen. Ze schreeuwt nog steeds.
In de zomermaanden hadden we afgesproken in huis van vriendin B. (die had een nieuwe woning) daar heeft ze alles wat los en vast is, open gehaald los getrokken. B. heeft gezegd (tegen mij) dat ze liever niet meer afspreek met de dochter en voortaan alleen met mij wil afspreken. (want vriendin A neemt altijd dochter mee). Bij een andere gelegenheid was ik ook getuigen dat dochter echt tegen vriendin A aan het schreeuwen was, en haar in haar gezicht sloeg (schrok ik echt van).
Nu ben ik recent ook verhuisd, naar de andere kant van het land. Dus ze waren hier van de week. Het ligt misschien ook aan mij, ik heb geen kinderen en alles in dit huis is nieuw gekocht, ik heb echt met hartkloppingen hier gezeten. We gingen lunchen en toen wilde ze boter op mijn eetstoelen smeren. Daarna ging ze naar mijn slaapkamer heeft ze de takken van mijn bonsaiboom eraf te getrokken.
Vervolgens ging ze op mijn bed springen. Nu vind ik dat ouders hun eigen kinderen moeten aanspreken maar het ging mij te ver, dus ik zei "Wil je niet op mijn bed springen?" Dan kijkt ze mij recht aan en springt gewoon verder.
Toen ze mijn planten in mijn tuin ging terroriseren was ik er klaar mee en toen ben ik tegen haar uitgevallen. Toen is ze helemaal in janken uitgebarsten en was ze de rest van de middag stil.
Maar goed, wat mij betreft ze hier niet meer welkom. Ik vind het heel erg voor mijn vriendin, want die zit hier 24/7 in maar ga maar iemand anders huis terroriseren.
Ze kwam thuis en toen kreeg ik een appje van haar "Mijn dochter vond het heel leuk bij je, je hebt een heel leuk huis. Ze wil graag een keer komen logeren met mij erbij.".
Ik vind dit heel lastig, om tegen haar te zeggen dat haar dochter hier niet welkom is, zonder dat onze vriendschap hieronder te lijden heeft.
Iemand tips?
maandag 15 november 2021 om 19:25
Ik denk wel dat je vriendschap eronder zal lijden, als je zou zeggen dat haar dochter niet meer welkom is.
Misschien helpt het om met je vriendin te spreken en te zeggen dat je het op zich altijd gezellig vindt als ze er zijn, maar dat je wat huisregels hebt ter behoud van je spullen en dat je het lastig vindt om te beoordelen of ze het vervelend vindt als jij haar dochter aanspreekt op haar gedrag, omdat je weet en vindt dat dat eigenlijk bij de ouders ligt.
Misschien helpt het om met je vriendin te spreken en te zeggen dat je het op zich altijd gezellig vindt als ze er zijn, maar dat je wat huisregels hebt ter behoud van je spullen en dat je het lastig vindt om te beoordelen of ze het vervelend vindt als jij haar dochter aanspreekt op haar gedrag, omdat je weet en vindt dat dat eigenlijk bij de ouders ligt.
maandag 15 november 2021 om 19:27
Als de ouders het kind niet opvoeden zeg ik er dus echt wel wat van. Ook in een restaurant zou ik echt allang er wat van gezegd hebben en als het niet ophoudt en moeder er niets aan doet, had ik al afscheid genomen.
Ik zou ook zeggen dat kind pas weer mag komen als het zich kan gedragen. Dit is een kwestie van opvoeden.
Ik zou ook zeggen dat kind pas weer mag komen als het zich kan gedragen. Dit is een kwestie van opvoeden.
maandag 15 november 2021 om 19:27
Als je voor de omzeilende tactiek gaat dan kun je kiezen om met die vriendin eens te praten of dochter er echt altijd bij moet zijn omdat jij en B misschien eens iets willen doen wat niet geschikt is voor kinderen.
M.b.t jouw huis: gewoon niet meer bij jou afspreken en niet ingaan op het logeervoorstel.
M.b.t jouw huis: gewoon niet meer bij jou afspreken en niet ingaan op het logeervoorstel.
Nee heb je, ja kun je krijgen
maandag 15 november 2021 om 19:29
Ik zou gewoon zeggen: 'Sorry, maar dat zie ik niet zitten.' Huisregels leuk en wel, maar die vriendin heeft onderhand wel bewezen niks te doen om zelf haar kind te corrigeren en dochter luistert voor geen meter. Je hoeft niet je hele interieur te laten slopen om de goede vrede te bewaren. Daarbij is het sowieso je goed recht om zo'n logeerpartij niet te willen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 15 november 2021 om 19:33
Ik had allang gezegd dat je ook zonder kind wil afspreken. Kan je niet in de avonden afspreken?
En nee dat logeren zou ik meteen afkappen, anders word dat echt een ding waarbij je zonder een duidelijke nee eigenlijk mee in stemt.
Misschien wel een apje terug dat ik leuk vind dat vriendin komt logeren maar dan een keer zonder kind erbij.
En nee dat logeren zou ik meteen afkappen, anders word dat echt een ding waarbij je zonder een duidelijke nee eigenlijk mee in stemt.
Misschien wel een apje terug dat ik leuk vind dat vriendin komt logeren maar dan een keer zonder kind erbij.
maandag 15 november 2021 om 19:37
Wat vindt A ervan dat je haar kind aanpakt waardoor het gaat janken?
En wat is de reden dat ze haar kind zo raar behandelt?
Ik zou hier totaal geen begrip voor hebben. Dat kind kan er niets aan doen, maar mensen die hun kinderen weigeren op te voeden waardoor ze zo onaangepast zijn is volgens mij een vorm van kindermishandeling.
En wat is de reden dat ze haar kind zo raar behandelt?
Ik zou hier totaal geen begrip voor hebben. Dat kind kan er niets aan doen, maar mensen die hun kinderen weigeren op te voeden waardoor ze zo onaangepast zijn is volgens mij een vorm van kindermishandeling.
maandag 15 november 2021 om 19:37
Beetje raar dat dat kind het zo leuk vond bij jou, terwijl jij haar aan het huilen hebt gemaakt. Kan er alleen maar op duiden dat óf moeder óf kind (of allebei) ontzettend blij waren met de grenzen die jij eindelijk eens aangaf. Maar jij bent daar niet voor he, dat moet moeder lekker zelf doen. Dus nee, zo lang moeder zelf geen grenzen aan weet te geven zou ik er niet aan beginnen, en dat zou ik moeder vertellen ook.
maandag 15 november 2021 om 19:40
Het is lastig iemand aan te spreken op het gedrag van haar/zijn kinderen. De kans dat het je vriendschap zal schaden is groot.
Dat gezegd hebbende, zou ik ook geen zin hebben in zo'n kind in huis.
Kan je zeggen "Ik merk dat mijn huis niet is ingericht op kinderen en ik merk dat ik erg onrustig werd toen jullie er waren. Logeren bij mij lijkt me daarom niet zo'n goed idee, maar ik kom graag een keer naar jullie?"
Dat gezegd hebbende, zou ik ook geen zin hebben in zo'n kind in huis.
Kan je zeggen "Ik merk dat mijn huis niet is ingericht op kinderen en ik merk dat ik erg onrustig werd toen jullie er waren. Logeren bij mij lijkt me daarom niet zo'n goed idee, maar ik kom graag een keer naar jullie?"
maandag 15 november 2021 om 19:42
Iets in mij zegt dat dit topic uit een duim komt. Voor het geval dit niet zo is:
Vreselijk, die mensen die vastgeplakt zijn aan hun kind en niet meer in staat zijn om met vriendinnen af te praten zonder kind. Waarom is het kind er altijd bij?
Logeren zou ik afkappen. En laat mijn huis niet beschadigen door een onopgevoed kind. En daarnaast zou ik tegen vriendin zeggen dat ik af wil spreken zonder kind, gezellig met z'n drieen, net als vroeger.
Vreselijk, die mensen die vastgeplakt zijn aan hun kind en niet meer in staat zijn om met vriendinnen af te praten zonder kind. Waarom is het kind er altijd bij?
Logeren zou ik afkappen. En laat mijn huis niet beschadigen door een onopgevoed kind. En daarnaast zou ik tegen vriendin zeggen dat ik af wil spreken zonder kind, gezellig met z'n drieen, net als vroeger.
maandag 15 november 2021 om 19:46
Weet je wat ik denk?
Je vriendin stuurde een appje “mijn dochter vind het heel leuk bij je, ze wil graag een keer komen logeren bij je.”
Terwijl jij bent uitgevallen naar dat meisje (wat ik goed snap) Maar waar ze van schrok en ging huilen.
Hoe zou het komen dat ze het dan wel leuk vond en bij je zou willen logeren?
Omdat ze GRENZEN nodig heeft, (die élk kind nodig heeft) en jij die duidelijk hebt aangegeven naar haar.
Ik denk dus dat zij dat echt nodig heeft.
Als zij weinig tot nooit gecorrigeerd wordt door haar moeder dan leert zij ook niet hoever ze kan gaan en wat sociaal wenselijk gedrag is.
Eigenlijk zielig voor zo’n meisje, wat hier niets aan kan doen. Zij wordt als een irritant kind gezien hierdoor terwijl het hierin aan de opvoeding ligt.
Ik zou zeggen: blijf haar vooral corrigeren en je grenzen bewaken en uitspreken naar haar. Je vriendin laat dat kennelijk na. En laat toe dat dit gebeurd.
Ik vroeg mij eigenlijk nog af hoe je vriendin reageerde toen jij zo uitviel naar haar en ze de hele middag huilde en stil was?
Je vriendin stuurde een appje “mijn dochter vind het heel leuk bij je, ze wil graag een keer komen logeren bij je.”
Terwijl jij bent uitgevallen naar dat meisje (wat ik goed snap) Maar waar ze van schrok en ging huilen.
Hoe zou het komen dat ze het dan wel leuk vond en bij je zou willen logeren?
Omdat ze GRENZEN nodig heeft, (die élk kind nodig heeft) en jij die duidelijk hebt aangegeven naar haar.
Ik denk dus dat zij dat echt nodig heeft.
Als zij weinig tot nooit gecorrigeerd wordt door haar moeder dan leert zij ook niet hoever ze kan gaan en wat sociaal wenselijk gedrag is.
Eigenlijk zielig voor zo’n meisje, wat hier niets aan kan doen. Zij wordt als een irritant kind gezien hierdoor terwijl het hierin aan de opvoeding ligt.
Ik zou zeggen: blijf haar vooral corrigeren en je grenzen bewaken en uitspreken naar haar. Je vriendin laat dat kennelijk na. En laat toe dat dit gebeurd.
Ik vroeg mij eigenlijk nog af hoe je vriendin reageerde toen jij zo uitviel naar haar en ze de hele middag huilde en stil was?
maandag 15 november 2021 om 19:47
Nee dat is in mijn ogen geen “standaard” gedrag. Die van mij is 7 en kan zich (net zoals andere kinderen) best eens misdragen, maar kinderen van deze leeftijd moeten wel begrenst worden, anders gaan ze rare dingen doen. Is mijn ervaring dan:)
Ik neem kind trouwens ook niet mee naar vrienden zonder kinderen. Hij wil graag (mee) praten, spelen, rennen etc en dat is niet handig dan soms. Daarnaast wil ik dan ook gewoon even praten/koffie-wijn drinken/volwassen praat hebben. Als het moet zou het best kunnen hoor. Neem ik bak Lego mee en knutsel spul en of iPad, maar voor hem ook gewoon niet veel aan.
Kan je vriendin geen oppas etc regelen? Of dat jullie afspreken onder school/BSO tijd?
Als je het gesprek met haar liever niet aangaat, zou je nog kunnen overwegen om samen af te spreken bij een grote speeltuin/balorig etc. Jullie koffie/broodje, kind kan zich daar uitleven. Maar daar moet je dan net zin in hebben natuurlijk:)
Ik neem kind trouwens ook niet mee naar vrienden zonder kinderen. Hij wil graag (mee) praten, spelen, rennen etc en dat is niet handig dan soms. Daarnaast wil ik dan ook gewoon even praten/koffie-wijn drinken/volwassen praat hebben. Als het moet zou het best kunnen hoor. Neem ik bak Lego mee en knutsel spul en of iPad, maar voor hem ook gewoon niet veel aan.
Kan je vriendin geen oppas etc regelen? Of dat jullie afspreken onder school/BSO tijd?
Als je het gesprek met haar liever niet aangaat, zou je nog kunnen overwegen om samen af te spreken bij een grote speeltuin/balorig etc. Jullie koffie/broodje, kind kan zich daar uitleven. Maar daar moet je dan net zin in hebben natuurlijk:)
maandag 15 november 2021 om 19:48
Waarom zo omslachtig? Dat kind is onhandelbaar, vernielt, wordt niet gecorrigeerd en moeder doet alsof haar neus bloedt. En allemaal maar doen alsof er niets aan de hand is en op eieren lopen. Daar wordt echt niemand beter van.Pergamon schreef: ↑15-11-2021 19:40Het is lastig iemand aan te spreken op het gedrag van haar/zijn kinderen. De kans dat het je vriendschap zal schaden is groot.
Dat gezegd hebbende, zou ik ook geen zin hebben in zo'n kind in huis.
Kan je zeggen "Ik merk dat mijn huis niet is ingericht op kinderen en ik merk dat ik erg onrustig werd toen jullie er waren. Logeren bij mij lijkt me daarom niet zo'n goed idee, maar ik kom graag een keer naar jullie?"
En vriendschap... Als je haar al die tijd niet meer zonder dochter hebt gezien ( een oppas is vast geen optie met dat gedrag) kan je je afvragen hoeveel daar uberhaupt nog van over is.
maandag 15 november 2021 om 19:48
Ik vind het bijzonder knap van je dat je pas bij je tuin klaar was met dit kind.
Ik had op het moment dat ze vriendin sloeg al ingegrepen.
Trouwens, de eerste keer in restaurant was ik al in gesprek gegaan met vriendin.
Ik ben zelf moeder en snap wel wat kinderfratse maar ik zou echt tegen vriendin zeggen dat het op deze manier niet werkt.
Niet te doen, wat een terror
Ik had op het moment dat ze vriendin sloeg al ingegrepen.
Trouwens, de eerste keer in restaurant was ik al in gesprek gegaan met vriendin.
Ik ben zelf moeder en snap wel wat kinderfratse maar ik zou echt tegen vriendin zeggen dat het op deze manier niet werkt.
Niet te doen, wat een terror
maandag 15 november 2021 om 19:50
Helemaal eens, behalve met dat dikgedrukte gedeelte. Dat is TO's taak namelijk helemaal niet.jasmijn91 schreef: ↑15-11-2021 19:46Weet je wat ik denk?
Je vriendin stuurde een appje “mijn dochter vind het heel leuk bij je, ze wil graag een keer komen logeren bij je.”
Terwijl jij bent uitgevallen naar dat meisje (wat ik goed snap) Maar waar ze van schrok en ging huilen.
Hoe zou het komen dat ze het dan wel leuk vond en bij je zou willen logeren?
Omdat ze GRENZEN nodig heeft, (die élk kind nodig heeft) en jij die duidelijk hebt aangegeven naar haar.
Ik denk dus dat zij dat echt nodig heeft.
Als zij weinig tot nooit gecorrigeerd wordt door haar moeder dan leert zij ook niet hoever ze kan gaan en wat sociaal wenselijk gedrag is.
Eigenlijk zielig voor zo’n meisje, wat hier niets aan kan doen. Zij wordt als een irritant kind gezien hierdoor terwijl het hierin aan de opvoeding ligt.
Ik zou zeggen: blijf haar vooral corrigeren en je grenzen bewaken en uitspreken naar haar. Je vriendin laat dat kennelijk na. En laat toe dat dit gebeurd.
Ik vroeg mij eigenlijk nog af hoe je vriendin reageerde toen jij zo uitviel naar haar en ze de hele middag huilde en stil was?
maandag 15 november 2021 om 19:51
Voornu schreef: ↑15-11-2021 19:48Waarom zo omslachtig? Dat kind is onhandelbaar, vernielt, wordt niet gecorrigeerd en moeder doet alsof haar neus bloedt. En allemaal maar doen alsof er niets aan de hand is en op eieren lopen. Daar wordt echt niemand beter van.
En vriendschap... Als je haar al die tijd niet meer zonder dochter hebt gezien ( een oppas is vast geen optie met dat gedrag) kan je je afvragen hoeveel daar uberhaupt nog van over is.
Goeie vraag. Ik ben zelf nogal conflict vermijdend van mezelf, mogelijk komt het daar vandaan.
