Kinderen
alle pijlers
Moeite met kind van vriendin
maandag 15 november 2021 om 18:32
Even onder een andere nick ivm herkenbaarheid.
Ik heb een vriendin, ik ken haar al zon 20 jaar. Wij zijn met z'n drieën een vriendinnengroepje. We spreken voornamelijk af in trio vorm. Nu heeft vriendin A. een dochter. Deze dochter is nu 6 jaar.
Vriendin A neemt deze dochter overal mee naar toe. Toen ze nog een baby was ging ze mee met etentjes en was ze aan 1 stuk door aan het schreeuwen. (okay ze was een baby) Toen ze iets groter was, ging ze mee met etentjes, en dan pakte ze gewoon bestek van tafel en smeet ze door de hele zaak. Eigenlijk hadden vriendin B en ik besloten om maar even niet meer in restaurants af te spreken met A, omdat het echt gevaar voor eigen leven was. Wijnglazen werden zo omgestoten of je kreeg een mes naar je hoofd.
De frequentie werd iets afgebouwd en wij hadden altijd in ons hoofd, straks is ze groter, kan ze praten en dan komt het wel weer goed, dan weet ze dat ze niet met bestek moet gooien. Toen kwam corona. We hebben haar uiteindelijk bijna anderhalf jaar niet gezien (de dochter dan). Sinds begin dit voorjaar spreken we weer af, maar de dochter is nog steeds zo. Ze praat door iedereen heen. Ze schreeuwt nog steeds.
In de zomermaanden hadden we afgesproken in huis van vriendin B. (die had een nieuwe woning) daar heeft ze alles wat los en vast is, open gehaald los getrokken. B. heeft gezegd (tegen mij) dat ze liever niet meer afspreek met de dochter en voortaan alleen met mij wil afspreken. (want vriendin A neemt altijd dochter mee). Bij een andere gelegenheid was ik ook getuigen dat dochter echt tegen vriendin A aan het schreeuwen was, en haar in haar gezicht sloeg (schrok ik echt van).
Nu ben ik recent ook verhuisd, naar de andere kant van het land. Dus ze waren hier van de week. Het ligt misschien ook aan mij, ik heb geen kinderen en alles in dit huis is nieuw gekocht, ik heb echt met hartkloppingen hier gezeten. We gingen lunchen en toen wilde ze boter op mijn eetstoelen smeren. Daarna ging ze naar mijn slaapkamer heeft ze de takken van mijn bonsaiboom eraf te getrokken.
Vervolgens ging ze op mijn bed springen. Nu vind ik dat ouders hun eigen kinderen moeten aanspreken maar het ging mij te ver, dus ik zei "Wil je niet op mijn bed springen?" Dan kijkt ze mij recht aan en springt gewoon verder.
Toen ze mijn planten in mijn tuin ging terroriseren was ik er klaar mee en toen ben ik tegen haar uitgevallen. Toen is ze helemaal in janken uitgebarsten en was ze de rest van de middag stil.
Maar goed, wat mij betreft ze hier niet meer welkom. Ik vind het heel erg voor mijn vriendin, want die zit hier 24/7 in maar ga maar iemand anders huis terroriseren.
Ze kwam thuis en toen kreeg ik een appje van haar "Mijn dochter vond het heel leuk bij je, je hebt een heel leuk huis. Ze wil graag een keer komen logeren met mij erbij.".
Ik vind dit heel lastig, om tegen haar te zeggen dat haar dochter hier niet welkom is, zonder dat onze vriendschap hieronder te lijden heeft.
Iemand tips?
Ik heb een vriendin, ik ken haar al zon 20 jaar. Wij zijn met z'n drieën een vriendinnengroepje. We spreken voornamelijk af in trio vorm. Nu heeft vriendin A. een dochter. Deze dochter is nu 6 jaar.
Vriendin A neemt deze dochter overal mee naar toe. Toen ze nog een baby was ging ze mee met etentjes en was ze aan 1 stuk door aan het schreeuwen. (okay ze was een baby) Toen ze iets groter was, ging ze mee met etentjes, en dan pakte ze gewoon bestek van tafel en smeet ze door de hele zaak. Eigenlijk hadden vriendin B en ik besloten om maar even niet meer in restaurants af te spreken met A, omdat het echt gevaar voor eigen leven was. Wijnglazen werden zo omgestoten of je kreeg een mes naar je hoofd.
De frequentie werd iets afgebouwd en wij hadden altijd in ons hoofd, straks is ze groter, kan ze praten en dan komt het wel weer goed, dan weet ze dat ze niet met bestek moet gooien. Toen kwam corona. We hebben haar uiteindelijk bijna anderhalf jaar niet gezien (de dochter dan). Sinds begin dit voorjaar spreken we weer af, maar de dochter is nog steeds zo. Ze praat door iedereen heen. Ze schreeuwt nog steeds.
In de zomermaanden hadden we afgesproken in huis van vriendin B. (die had een nieuwe woning) daar heeft ze alles wat los en vast is, open gehaald los getrokken. B. heeft gezegd (tegen mij) dat ze liever niet meer afspreek met de dochter en voortaan alleen met mij wil afspreken. (want vriendin A neemt altijd dochter mee). Bij een andere gelegenheid was ik ook getuigen dat dochter echt tegen vriendin A aan het schreeuwen was, en haar in haar gezicht sloeg (schrok ik echt van).
Nu ben ik recent ook verhuisd, naar de andere kant van het land. Dus ze waren hier van de week. Het ligt misschien ook aan mij, ik heb geen kinderen en alles in dit huis is nieuw gekocht, ik heb echt met hartkloppingen hier gezeten. We gingen lunchen en toen wilde ze boter op mijn eetstoelen smeren. Daarna ging ze naar mijn slaapkamer heeft ze de takken van mijn bonsaiboom eraf te getrokken.
Vervolgens ging ze op mijn bed springen. Nu vind ik dat ouders hun eigen kinderen moeten aanspreken maar het ging mij te ver, dus ik zei "Wil je niet op mijn bed springen?" Dan kijkt ze mij recht aan en springt gewoon verder.
Toen ze mijn planten in mijn tuin ging terroriseren was ik er klaar mee en toen ben ik tegen haar uitgevallen. Toen is ze helemaal in janken uitgebarsten en was ze de rest van de middag stil.
Maar goed, wat mij betreft ze hier niet meer welkom. Ik vind het heel erg voor mijn vriendin, want die zit hier 24/7 in maar ga maar iemand anders huis terroriseren.
Ze kwam thuis en toen kreeg ik een appje van haar "Mijn dochter vond het heel leuk bij je, je hebt een heel leuk huis. Ze wil graag een keer komen logeren met mij erbij.".
Ik vind dit heel lastig, om tegen haar te zeggen dat haar dochter hier niet welkom is, zonder dat onze vriendschap hieronder te lijden heeft.
Iemand tips?
woensdag 17 november 2021 om 18:42
Zo kijk ik er ook naar.frambozentaartje schreef: ↑16-11-2021 17:27
Ik vind een aantal van mijn vriendinnen ook heel andere moeders dan ik zelf wil zijn, maar dat maakt me eigenlijk niet uit. Ze zijn misschien ook geen prettige collega/baas/partner, weet ik veel, als vriendin waardeer ik ze zeer en daar gaat het mij om.
woensdag 17 november 2021 om 18:47
Een vriendin kan nog zo’n fantastische vriendin zijn, maar als ze dr incontinente hondje wil meenemen naar mij thuis ben ik begripvol en vraag ik of ze iets anders wil regelen.
Als een vriendin staat toe te kijken hoe haar volstrekt normale hondje die helaas nooit uitgelaten wordt zijn poot optilt en tegen mijn bank pist is het geen vriendin meer.
Niet om die arme hond, die kan er niks aan doen, maar omdat mijn vriendin het niet normaal zal vinden om dat bij mij te laten gebeuren.
Als een vriendin staat toe te kijken hoe haar volstrekt normale hondje die helaas nooit uitgelaten wordt zijn poot optilt en tegen mijn bank pist is het geen vriendin meer.
Niet om die arme hond, die kan er niks aan doen, maar omdat mijn vriendin het niet normaal zal vinden om dat bij mij te laten gebeuren.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 17 november 2021 om 18:47
Wij zaten in de woonkamer te praten en zij ging dan door het hele huis spoken. Maar goed, ik dacht na 5 minuten waar is ze toch heen, want ik wil niet dat ze maar overal zit. En toen vond ik haar in de slaapkamer. Nu ik het zeg, was ik ook vergeten (of verdrongen) dat ze vervolgens een lade in mijn kast opende (op haar hoogte) en toen wilde ze in de lade klimmen. was blij dat ik haar toen soort van wegduwde ervan, want anders was mijn lade geloof ik gebroken.
woensdag 17 november 2021 om 18:51
woensdag 17 november 2021 om 19:03
Is dat kind misschien niet helemaal goedjes ?Kimberly1981 schreef: ↑17-11-2021 18:47Wij zaten in de woonkamer te praten en zij ging dan door het hele huis spoken. Maar goed, ik dacht na 5 minuten waar is ze toch heen, want ik wil niet dat ze maar overal zit. En toen vond ik haar in de slaapkamer. Nu ik het zeg, was ik ook vergeten (of verdrongen) dat ze vervolgens een lade in mijn kast opende (op haar hoogte) en toen wilde ze in de lade klimmen. was blij dat ik haar toen soort van wegduwde ervan, want anders was mijn lade geloof ik gebroken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 17 november 2021 om 19:05
In het eerste geval wil ik ook nog meedenken : wel in de tuin, maar niet binnen. En zeker niet op de bank.feow schreef: ↑17-11-2021 18:47Een vriendin kan nog zo’n fantastische vriendin zijn, maar als ze dr incontinente hondje wil meenemen naar mij thuis ben ik begripvol en vraag ik of ze iets anders wil regelen.
Als een vriendin staat toe te kijken hoe haar volstrekt normale hondje die helaas nooit uitgelaten wordt zijn poot optilt en tegen mijn bank pist is het geen vriendin meer.
Niet om die arme hond, die kan er niks aan doen, maar omdat mijn vriendin het niet normaal zal vinden om dat bij mij te laten gebeuren.
Of in TO’s geval : gerust een keertje ( niet altijd ) met kind maar dan wel op het strand, niet een high tea oid.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 17 november 2021 om 19:06
Door dit topic heb ik afgelopen dagen ook nagedacht over de vriendschap, en ik heb ik over voorvallen nagedacht, die ik soort van was vergeten. En ik besef nu dat het altijd gaat zoals zij dat wil, ongeacht wat wij zeggen.
Wij hebben afgelopen jaren echt wel dingen gezegd als het is leuk als we weer een keer onder volwassenen zijn, en dan kwam ze soms een dag van te voren met "Hey, het komt mijn vriend toch niet goed uit, vinden jullie het goed als ik dochter meeneem?" Of ze heeft het ook een keer gefikt dat ze al met dochter in de auto zat terwijl ze naar ons reed.
Wij gingen eerder altijd 1x per jaar een weekje met elkaar op vakantie. Maar de laatste keer is dus 6 jaar geleden geweest, omdat wij absoluut niet met haar dochter op vakantie willen.
Wij hebben laatst wel weer geopperd om zoiets te doen, maar toen het weer neigde naar dat dochter mee ging, begonnen wij van "Als je dochter meegaat, kunnen we dus niet s avonds/nachts weg, zij kan niet mee cafes in enzo"
We dachten dat ze zou zeggen, oh dan laat ik dochter bij vriend. (voordat ze dochter kreeg, was het echt een party animal en ging ze elk weekend uit) maar toen zei ze "oh moeilijk moeilijk, ik vind dat ook heel leuk, maar ik vind het ook leuk als dochter meegaat".
Toen hebben we het onderwerp maar weer naar de toekomst geschoven.
Wij hebben afgelopen jaren echt wel dingen gezegd als het is leuk als we weer een keer onder volwassenen zijn, en dan kwam ze soms een dag van te voren met "Hey, het komt mijn vriend toch niet goed uit, vinden jullie het goed als ik dochter meeneem?" Of ze heeft het ook een keer gefikt dat ze al met dochter in de auto zat terwijl ze naar ons reed.
Wij gingen eerder altijd 1x per jaar een weekje met elkaar op vakantie. Maar de laatste keer is dus 6 jaar geleden geweest, omdat wij absoluut niet met haar dochter op vakantie willen.
Wij hebben laatst wel weer geopperd om zoiets te doen, maar toen het weer neigde naar dat dochter mee ging, begonnen wij van "Als je dochter meegaat, kunnen we dus niet s avonds/nachts weg, zij kan niet mee cafes in enzo"
We dachten dat ze zou zeggen, oh dan laat ik dochter bij vriend. (voordat ze dochter kreeg, was het echt een party animal en ging ze elk weekend uit) maar toen zei ze "oh moeilijk moeilijk, ik vind dat ook heel leuk, maar ik vind het ook leuk als dochter meegaat".
Toen hebben we het onderwerp maar weer naar de toekomst geschoven.
woensdag 17 november 2021 om 19:09
Is haar vriend misschien moeilijk erin dat dochter bij hem blijft?Kimberly1981 schreef: ↑17-11-2021 19:06Door dit topic heb ik afgelopen dagen ook nagedacht over de vriendschap, en ik heb ik over voorvallen nagedacht, die ik soort van was vergeten. En ik besef nu dat het altijd gaat zoals zij dat wil, ongeacht wat wij zeggen.
Wij hebben afgelopen jaren echt wel dingen gezegd als het is leuk als we weer een keer onder volwassenen zijn, en dan kwam ze soms een dag van te voren met "Hey, het komt mijn vriend toch niet goed uit, vinden jullie het goed als ik dochter meeneem?" Of ze heeft het ook een keer gefikt dat ze al met dochter in de auto zat terwijl ze naar ons reed.
Wij gingen eerder altijd 1x per jaar een weekje met elkaar op vakantie. Maar de laatste keer is dus 6 jaar geleden geweest, omdat wij absoluut niet met haar dochter op vakantie willen.
Wij hebben laatst wel weer geopperd om zoiets te doen, maar toen het weer neigde naar dat dochter mee ging, begonnen wij van "Als je dochter meegaat, kunnen we dus niet s avonds/nachts weg, zij kan niet mee cafes in enzo"
We dachten dat ze zou zeggen, oh dan laat ik dochter bij vriend. (voordat ze dochter kreeg, was het echt een party animal en ging ze elk weekend uit) maar toen zei ze "oh moeilijk moeilijk, ik vind dat ook heel leuk, maar ik vind het ook leuk als dochter meegaat".
Toen hebben we het onderwerp maar weer naar de toekomst geschoven.
woensdag 17 november 2021 om 19:14
En wie van de drie is niet helemaal goedjes?blijfgewoonbianca schreef: ↑17-11-2021 19:13Kan zij nou niet zonder dochter of dochter niet zonder haar ?
Kind, moeder of vriendin?
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 17 november 2021 om 19:14
woensdag 17 november 2021 om 19:21
Dit idee heb ik ook. Want als dochter bij ons is, dan zit hij thuis gewoon tv te kijken. Dus het lijkt mij dat dochter dan ook thuis kan blijven. Maar goed thuis is ze ook wakker tot laat. Dus ik geloof dat hij het een beetje als me time ziet als ze weg zijn.
woensdag 17 november 2021 om 21:54
Waarom zijn jullie niet gewoon assertief tegen die meid? Jammer dan gaan wij gewoon met z'n 2 zolang jij nog met je kind op vakantie wil. We zien je wel weer als je kind volwassenen is of wanneer je je ervan los kan maken.Kimberly1981 schreef: ↑17-11-2021 19:06Door dit topic heb ik afgelopen dagen ook nagedacht over de vriendschap, en ik heb ik over voorvallen nagedacht, die ik soort van was vergeten. En ik besef nu dat het altijd gaat zoals zij dat wil, ongeacht wat wij zeggen.
Wij hebben afgelopen jaren echt wel dingen gezegd als het is leuk als we weer een keer onder volwassenen zijn, en dan kwam ze soms een dag van te voren met "Hey, het komt mijn vriend toch niet goed uit, vinden jullie het goed als ik dochter meeneem?" Of ze heeft het ook een keer gefikt dat ze al met dochter in de auto zat terwijl ze naar ons reed.
Wij gingen eerder altijd 1x per jaar een weekje met elkaar op vakantie. Maar de laatste keer is dus 6 jaar geleden geweest, omdat wij absoluut niet met haar dochter op vakantie willen.
Wij hebben laatst wel weer geopperd om zoiets te doen, maar toen het weer neigde naar dat dochter mee ging, begonnen wij van "Als je dochter meegaat, kunnen we dus niet s avonds/nachts weg, zij kan niet mee cafes in enzo"
We dachten dat ze zou zeggen, oh dan laat ik dochter bij vriend. (voordat ze dochter kreeg, was het echt een party animal en ging ze elk weekend uit) maar toen zei ze "oh moeilijk moeilijk, ik vind dat ook heel leuk, maar ik vind het ook leuk als dochter meegaat".
Toen hebben we het onderwerp maar weer naar de toekomst geschoven.
woensdag 17 november 2021 om 22:11
Ja hij is wel de vader.
woensdag 17 november 2021 om 22:12
Ja door dit topic besef ik ook dat we dit dus kennelijk gewoon kunnen zeggen. Ik dacht altijd dat moeders heel gevoelig waren als het over hun kinderen gingen.redbulletje schreef: ↑17-11-2021 21:54Waarom zijn jullie niet gewoon assertief tegen die meid? Jammer dan gaan wij gewoon met z'n 2 zolang jij nog met je kind op vakantie wil. We zien je wel weer als je kind volwassenen is of wanneer je je ervan los kan maken.
woensdag 17 november 2021 om 22:15
Ja lullig misschien maar dit dacht ik ook. Is geen normaal gedrag voor een kind.
woensdag 17 november 2021 om 22:18
Ja dat laatste heb je wel gelijk in hoor. Het zal ongetwijfeld een harde boodschap voor haar zijn. Toch denk ik dat eerlijk zijn de beste oplossing is.Kimberly1981 schreef: ↑17-11-2021 22:12Ja door dit topic besef ik ook dat we dit dus kennelijk gewoon kunnen zeggen. Ik dacht altijd dat moeders heel gevoelig waren als het over hun kinderen gingen.
woensdag 17 november 2021 om 22:20
Dat zijn ze ook en als je de vriendschap wil behouden zou ik het ook zeker niet zo zeggen zoals Redbulletje het zegt.Kimberly1981 schreef: ↑17-11-2021 22:12Ja door dit topic besef ik ook dat we dit dus kennelijk gewoon kunnen zeggen. Ik dacht altijd dat moeders heel gevoelig waren als het over hun kinderen gingen.
Kijk, het is jammer dat ze zelf niet erkent dat het niet zo heel erg leuk is om die dochter er altijd bij te hebben. In alle eerlijkheid, ik vind het heerlijk om met mijn vriendinnen alleen af te spreken.. En dat die vent dan thuis tv zit te kijken is natuurlijk ook waardeloos. Ik zou het brengen als: Goh, ik mis het wel dat we ff tijd met ons samen hebben. Kan (vriend) niet een dagje bij haar blijven? Kunnen we lekker ff rustig lunchen..
Bij mij is het juist andersom. Mijn vriendinnen zeggen; Neem mee, maar ik denk: neeee, ff niet...
Bijzondere situatie dus! Ook het gedrag zou ik van mijn kind (en die is ontzettend druk) niet accepteren!
