Kinderen
alle pijlers
Moeite met kind van vriendin
maandag 15 november 2021 om 18:32
Even onder een andere nick ivm herkenbaarheid.
Ik heb een vriendin, ik ken haar al zon 20 jaar. Wij zijn met z'n drieën een vriendinnengroepje. We spreken voornamelijk af in trio vorm. Nu heeft vriendin A. een dochter. Deze dochter is nu 6 jaar.
Vriendin A neemt deze dochter overal mee naar toe. Toen ze nog een baby was ging ze mee met etentjes en was ze aan 1 stuk door aan het schreeuwen. (okay ze was een baby) Toen ze iets groter was, ging ze mee met etentjes, en dan pakte ze gewoon bestek van tafel en smeet ze door de hele zaak. Eigenlijk hadden vriendin B en ik besloten om maar even niet meer in restaurants af te spreken met A, omdat het echt gevaar voor eigen leven was. Wijnglazen werden zo omgestoten of je kreeg een mes naar je hoofd.
De frequentie werd iets afgebouwd en wij hadden altijd in ons hoofd, straks is ze groter, kan ze praten en dan komt het wel weer goed, dan weet ze dat ze niet met bestek moet gooien. Toen kwam corona. We hebben haar uiteindelijk bijna anderhalf jaar niet gezien (de dochter dan). Sinds begin dit voorjaar spreken we weer af, maar de dochter is nog steeds zo. Ze praat door iedereen heen. Ze schreeuwt nog steeds.
In de zomermaanden hadden we afgesproken in huis van vriendin B. (die had een nieuwe woning) daar heeft ze alles wat los en vast is, open gehaald los getrokken. B. heeft gezegd (tegen mij) dat ze liever niet meer afspreek met de dochter en voortaan alleen met mij wil afspreken. (want vriendin A neemt altijd dochter mee). Bij een andere gelegenheid was ik ook getuigen dat dochter echt tegen vriendin A aan het schreeuwen was, en haar in haar gezicht sloeg (schrok ik echt van).
Nu ben ik recent ook verhuisd, naar de andere kant van het land. Dus ze waren hier van de week. Het ligt misschien ook aan mij, ik heb geen kinderen en alles in dit huis is nieuw gekocht, ik heb echt met hartkloppingen hier gezeten. We gingen lunchen en toen wilde ze boter op mijn eetstoelen smeren. Daarna ging ze naar mijn slaapkamer heeft ze de takken van mijn bonsaiboom eraf te getrokken.
Vervolgens ging ze op mijn bed springen. Nu vind ik dat ouders hun eigen kinderen moeten aanspreken maar het ging mij te ver, dus ik zei "Wil je niet op mijn bed springen?" Dan kijkt ze mij recht aan en springt gewoon verder.
Toen ze mijn planten in mijn tuin ging terroriseren was ik er klaar mee en toen ben ik tegen haar uitgevallen. Toen is ze helemaal in janken uitgebarsten en was ze de rest van de middag stil.
Maar goed, wat mij betreft ze hier niet meer welkom. Ik vind het heel erg voor mijn vriendin, want die zit hier 24/7 in maar ga maar iemand anders huis terroriseren.
Ze kwam thuis en toen kreeg ik een appje van haar "Mijn dochter vond het heel leuk bij je, je hebt een heel leuk huis. Ze wil graag een keer komen logeren met mij erbij.".
Ik vind dit heel lastig, om tegen haar te zeggen dat haar dochter hier niet welkom is, zonder dat onze vriendschap hieronder te lijden heeft.
Iemand tips?
Ik heb een vriendin, ik ken haar al zon 20 jaar. Wij zijn met z'n drieën een vriendinnengroepje. We spreken voornamelijk af in trio vorm. Nu heeft vriendin A. een dochter. Deze dochter is nu 6 jaar.
Vriendin A neemt deze dochter overal mee naar toe. Toen ze nog een baby was ging ze mee met etentjes en was ze aan 1 stuk door aan het schreeuwen. (okay ze was een baby) Toen ze iets groter was, ging ze mee met etentjes, en dan pakte ze gewoon bestek van tafel en smeet ze door de hele zaak. Eigenlijk hadden vriendin B en ik besloten om maar even niet meer in restaurants af te spreken met A, omdat het echt gevaar voor eigen leven was. Wijnglazen werden zo omgestoten of je kreeg een mes naar je hoofd.
De frequentie werd iets afgebouwd en wij hadden altijd in ons hoofd, straks is ze groter, kan ze praten en dan komt het wel weer goed, dan weet ze dat ze niet met bestek moet gooien. Toen kwam corona. We hebben haar uiteindelijk bijna anderhalf jaar niet gezien (de dochter dan). Sinds begin dit voorjaar spreken we weer af, maar de dochter is nog steeds zo. Ze praat door iedereen heen. Ze schreeuwt nog steeds.
In de zomermaanden hadden we afgesproken in huis van vriendin B. (die had een nieuwe woning) daar heeft ze alles wat los en vast is, open gehaald los getrokken. B. heeft gezegd (tegen mij) dat ze liever niet meer afspreek met de dochter en voortaan alleen met mij wil afspreken. (want vriendin A neemt altijd dochter mee). Bij een andere gelegenheid was ik ook getuigen dat dochter echt tegen vriendin A aan het schreeuwen was, en haar in haar gezicht sloeg (schrok ik echt van).
Nu ben ik recent ook verhuisd, naar de andere kant van het land. Dus ze waren hier van de week. Het ligt misschien ook aan mij, ik heb geen kinderen en alles in dit huis is nieuw gekocht, ik heb echt met hartkloppingen hier gezeten. We gingen lunchen en toen wilde ze boter op mijn eetstoelen smeren. Daarna ging ze naar mijn slaapkamer heeft ze de takken van mijn bonsaiboom eraf te getrokken.
Vervolgens ging ze op mijn bed springen. Nu vind ik dat ouders hun eigen kinderen moeten aanspreken maar het ging mij te ver, dus ik zei "Wil je niet op mijn bed springen?" Dan kijkt ze mij recht aan en springt gewoon verder.
Toen ze mijn planten in mijn tuin ging terroriseren was ik er klaar mee en toen ben ik tegen haar uitgevallen. Toen is ze helemaal in janken uitgebarsten en was ze de rest van de middag stil.
Maar goed, wat mij betreft ze hier niet meer welkom. Ik vind het heel erg voor mijn vriendin, want die zit hier 24/7 in maar ga maar iemand anders huis terroriseren.
Ze kwam thuis en toen kreeg ik een appje van haar "Mijn dochter vond het heel leuk bij je, je hebt een heel leuk huis. Ze wil graag een keer komen logeren met mij erbij.".
Ik vind dit heel lastig, om tegen haar te zeggen dat haar dochter hier niet welkom is, zonder dat onze vriendschap hieronder te lijden heeft.
Iemand tips?
woensdag 17 november 2021 om 22:25
Ja of ze mist regels en structuur, ik las net ook dat ze tot laat opblijft.Kimberly1981 schreef: ↑17-11-2021 22:23Ik denk dat het, zoals iemand anders hier zei, een grote schreeuw om aandacht is.
woensdag 17 november 2021 om 23:12
Voor een kind dat wellicht structuur nodig heeft is dat niet best..Kimberly1981 schreef: ↑17-11-2021 22:31Ja klopt ook. Ze gaat naar bed wanneer ze wil en soms is dat pas als ouders ook naar bed gaan.
donderdag 18 november 2021 om 08:03
Het klinkt alsof ze een enorme plaat voor haar kop heeft, ze moet dringend wakker geschud worden en niet langer met fluwelen handschoentjes worden aangepakt. Misschien valt 't kwartje en lukt 't haar weer een leuke vriendin te worden en zo niet ben je haar beter kwijt dan rijk.Doortjee schreef: ↑17-11-2021 22:20Dat zijn ze ook en als je de vriendschap wil behouden zou ik het ook zeker niet zo zeggen zoals Redbulletje het zegt.
Kijk, het is jammer dat ze zelf niet erkent dat het niet zo heel erg leuk is om die dochter er altijd bij te hebben. In alle eerlijkheid, ik vind het heerlijk om met mijn vriendinnen alleen af te spreken.. En dat die vent dan thuis tv zit te kijken is natuurlijk ook waardeloos. Ik zou het brengen als: Goh, ik mis het wel dat we ff tijd met ons samen hebben. Kan (vriend) niet een dagje bij haar blijven? Kunnen we lekker ff rustig lunchen..
Bij mij is het juist andersom. Mijn vriendinnen zeggen; Neem mee, maar ik denk: neeee, ff niet...
Bijzondere situatie dus! Ook het gedrag zou ik van mijn kind (en die is ontzettend druk) niet accepteren!
donderdag 18 november 2021 om 10:17
Dat inderdaad, maar ik kan me niet voorstellen dat kinderen zitten te wachten op jou...niet zozeer jij als persoon, maar alle kindvrijen...Wij hadden een keer met een ander stel afgesproken bij hun thuis en ze hadden echt hun best gedaan om kind zich te laten vermaken: speelgoed neergezet, tekenspullen tevoorschijn gehaald etc. Kind gedroeg zich verder prima, maar we konden ook geen uren blijven, zoals zonder kind wel had gekund om bijvoorbeeld een lang spel te doen... Nu is kind ouder en gaat hij bij een vriendje spelen als we met kindvrijen willen afspreken. Niet omdat kind zich misdraagt of niet welkom is, wel omdat het voor kind ook niet echt denderend is... en een heel enkel keertje moet hij toch mee, dan neemt ie maar donald duck pockets meeaardbei35 schreef: ↑15-11-2021 20:43Nou ja, jij liever dan ik
Ik heb bij vriendinnen die kids hebben altijd gezegd dat ik niet de suikertante wil worden en dat ik snap dat nu ze een ander leven hebben dat we daar rekening mee moeten houden (beide kanten), maar ik als kindvrij mens niet zit te wachten op hun kids.
donderdag 18 november 2021 om 10:30
Eens met wat hier veelal geschreven wordt.
Ik heb zelf een kind van 3 en vind het heel waardevol om mijn vriendinnen ook zonder kinderen te zien/spreken.
De meesten bij ons hebben (sinds kort) kinderen. Bij 1 zijn de kinderen ook, op zijn zachtst gezegd, minder aangepast. Zij spelen niet, zelf zitten constant aan haar geplakt, rammen en raggen ook met speelgoed, maken enorm veel kabaal.
Het favoriete speelgoed van mijn dochter ruim ik vaak ook uit het zicht als ze komen.
Deze kinderen krijgen ook weinig tot geen grenzen en zijn eigenlijk gewoon stoorzenders.
Ook vind ik het voor de vriendinnen zonder kinderen niet zo tof als ze constant met de kinderen opgescheept zitten. We spreken dus soms af met wel kinderen erbij (als het bij 1 van ons thuis overdag is), dat vinden ze ook leuk. Vooral 1, is echt een soort tante voor mijn dochter en komt graag 1 op 1 langs om met haar te spelen, knutselen etc.
Maar daarnaast vind ik het ook belangrijk (misschien nog wel belangrijker) om zonder kinderen af te spreken. Lekker uit eten te gaan, of 's avonds ergens te borrelen, een spel te spelen, naar een feestje te gaan. Je hebt toch andere gesprekken als er geen kinderen bij zijn.
Dus ik vind dat je echt wel je grenzen mag aangeven en ook dat je je zorgen mag uiten. Zoals anderen ook aangaven: in het ergste geval doet ze er niks mee of wordt ze boos. In het beste geval verandert er iets
Ik heb zelf een kind van 3 en vind het heel waardevol om mijn vriendinnen ook zonder kinderen te zien/spreken.
De meesten bij ons hebben (sinds kort) kinderen. Bij 1 zijn de kinderen ook, op zijn zachtst gezegd, minder aangepast. Zij spelen niet, zelf zitten constant aan haar geplakt, rammen en raggen ook met speelgoed, maken enorm veel kabaal.
Het favoriete speelgoed van mijn dochter ruim ik vaak ook uit het zicht als ze komen.
Deze kinderen krijgen ook weinig tot geen grenzen en zijn eigenlijk gewoon stoorzenders.
Ook vind ik het voor de vriendinnen zonder kinderen niet zo tof als ze constant met de kinderen opgescheept zitten. We spreken dus soms af met wel kinderen erbij (als het bij 1 van ons thuis overdag is), dat vinden ze ook leuk. Vooral 1, is echt een soort tante voor mijn dochter en komt graag 1 op 1 langs om met haar te spelen, knutselen etc.
Maar daarnaast vind ik het ook belangrijk (misschien nog wel belangrijker) om zonder kinderen af te spreken. Lekker uit eten te gaan, of 's avonds ergens te borrelen, een spel te spelen, naar een feestje te gaan. Je hebt toch andere gesprekken als er geen kinderen bij zijn.
Dus ik vind dat je echt wel je grenzen mag aangeven en ook dat je je zorgen mag uiten. Zoals anderen ook aangaven: in het ergste geval doet ze er niks mee of wordt ze boos. In het beste geval verandert er iets
donderdag 18 november 2021 om 11:19
Klinkt alsof die moeder denkt dat opvoeden betekent dat je de beste vriendin van je dochter bent.
Daar ben ik het hartgrondig mee oneens. Als ouders heb je de rotbaan om degene te zijn die grenzen stelt, die 'nee' zegt. Klinkt alsof zij dat fout anders ziet.
Daar ben ik het hartgrondig mee oneens. Als ouders heb je de rotbaan om degene te zijn die grenzen stelt, die 'nee' zegt. Klinkt alsof zij dat fout anders ziet.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
donderdag 18 november 2021 om 18:36
Kimberly1981 schreef: ↑15-11-2021 20:08Maar haar woorden, haar dochter laat haar niet alleen het huis uitgaan, die wil altijd mee. Overdag of avond.
Is dat meisje zo sterk dan? Deze situatie heeft je vriendin echt zelf gecreëerd, hoor.
donderdag 18 november 2021 om 19:11
Eigenlijk is de titel:
Moeite met het feit dat vriendin haar kind verwaarloost door haar nul komma nul grenzen te stellen.
Ouderwetse term masr m.i echt het kind van de rekening in wording.
Kan vriendin over een jaar of 10 huilie huilie komen doen waarom haar dochter toch zo ontspoord is en dat ze dat niet snapt blablabla
Moeite met het feit dat vriendin haar kind verwaarloost door haar nul komma nul grenzen te stellen.
Ouderwetse term masr m.i echt het kind van de rekening in wording.
Kan vriendin over een jaar of 10 huilie huilie komen doen waarom haar dochter toch zo ontspoord is en dat ze dat niet snapt blablabla
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
donderdag 18 november 2021 om 21:18
Wat je sowieso kan doen, is Veilig Thuis om advies vragen. Je hoeft dan niet eens namen te noemen. Gewoon de situatie voorleggen en eens kijken of ze nog advies hebben.
Anoniem een melding doen kan ook.
In het meest integere geval ga je eerst met haar praten, en zeg je haar dat je dit overweegt. Maar ik snap dat dat in veel situaties echt te ingewikkeld is. Dan is anoniem in ieder geval een alternatief.
Maar nogmaals, je hoeft niet meteen een melding te doen. Gewoon eens advies inwinnen kan ook.
Anoniem een melding doen kan ook.
In het meest integere geval ga je eerst met haar praten, en zeg je haar dat je dit overweegt. Maar ik snap dat dat in veel situaties echt te ingewikkeld is. Dan is anoniem in ieder geval een alternatief.
Maar nogmaals, je hoeft niet meteen een melding te doen. Gewoon eens advies inwinnen kan ook.
donderdag 18 november 2021 om 22:09
Ja ik ook.
Dat is m.i de discussie en niet het getruttekut over op welke manier de vriendschap te behouden.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
donderdag 18 november 2021 om 22:52
Zover ik weet, komt deze manier van “opvoeden” vaker voor. Toevallig doet een van mijn vriendinnen (waar ik inmiddels helemaal niet meer mee afspreek, omdat ik haar kind niet als voorbeeld wil voor de mijne) het bijna precies hetzelfde als de vriendin van TO. Haar meest close vriendinnen willen nog lang geen kinderen vanwege haar.Jufjoke schreef: ↑18-11-2021 21:18Wat je sowieso kan doen, is Veilig Thuis om advies vragen. Je hoeft dan niet eens namen te noemen. Gewoon de situatie voorleggen en eens kijken of ze nog advies hebben.
Anoniem een melding doen kan ook.
In het meest integere geval ga je eerst met haar praten, en zeg je haar dat je dit overweegt. Maar ik snap dat dat in veel situaties echt te ingewikkeld is. Dan is anoniem in ieder geval een alternatief.
Maar nogmaals, je hoeft niet meteen een melding te doen. Gewoon eens advies inwinnen kan ook.
Want haar dochter bepaalt alles. Eet alleen wit brood met chocopasta, patat, pannenkoeken/poffertjes, pizza, chips, chocola, ijs (alleen Magnums!) en ohja, toch nog heel gezond: banaan. Meer niet. Kind is 8 en slaapt nog bij moeder in bed, gaan tegelijk naar bed, want ze slaapt niet zonder haar moeder. Heeft ruim tot haar 5de borstvoeding gekregen (op zichzelf niet negatief, maar om aan te tonen dat moeder alles “op verzoek” doet, ze heeft dat doorgetrokken tot in het extreme). Kind is erg brutaal, negatief, verwend en ontevreden. Pest andere kinderen. Trapt tegen alles aan wat ze op straat tegen komt en vandaliseert daarom nog weleens wat. Slaat en schopt haar moeder als ze haar zin niet krijgt. Dus krijgt ze in vrijwel alles haar zin. Ze geeft andere volwassenen een grote mond. Trekt ook de woonkamers van vriendinnen van haar moeder overhoop. Denkt dat ze mag gaan en staan waar ze wil bij anderen thuis. Denkt zolang ze kan lopen al dat alle volwassenen haar volgen, dus ook bij gezamenlijk uitjes (dus dat zij letterlijk de route bepaalt). Nog steeds.
Claimt ALTIJD speelgoed van andere kinderen (gaat keihard krijsen als ze het beoogde speelgoed niet mee mag nemen naar huis). Ze mocht daardoor vroeger van haar moeder altijd speeltjes van bijv het zwembad stelen. En in de winkels koopt haar moeder altijd iets wat ze wil hebben. Ze gaat altijd laat slapen: films kijken en chips eten op bed tot een uur of 23:00/00:00 met haar moeder. Ook doordeweeks. Krijgt altijd random cadeautjes dus is absoluut niet dankbaar als ze iets krijgt. And the list goes on and on.
Deze vriendin vindt dat ze haar kind de perfecte jeugd en opvoeding geeft. De vader van het kind is een Marokkaan, in zijn kringen wordt dit grotendeels heel normaal gevonden. En nee, ik zeg niet dat álle Marokkanen dit oké vinden. Maar de mensen in zijn kringen wel. Een bepaalde groep Marokkanen en trouwens ook Tokkies hebben dit m.i. met elkaar in gemeen.
donderdag 18 november 2021 om 23:10
Zolang een kind er gezond & geliefd uitziet en goed ontwikkelt, kan VT er niets aan veranderen. Iedereen mag namelijk zijn of haar eigen opvoedstijl hanteren. Vaak functioneren deze kinderen prima op school, want als moeder er niet bij is, kunnen deze kinderen zich meestal prima gedragen. Zolang er maar duidelijke regels en grenzen zijn. De moeder waar ik het over heb, vindt dat laatste maar niks, dus haar kind mag behalve naar school (omdat dat nu eenmaal verplicht is) absoluut nergens heen. Dus toen ze klein was niet naar de crèche of de peuterspeelzaal, nu niet naar de BSO. En zeker niet bij vriendjes/vriendinnetjes logeren. Spelen ook niet zonder haar erbij.
vrijdag 19 november 2021 om 07:33
VT kan niet zozeer iets veranderen. Maar wellicht kunnen ze to tips geven. En het zou zomaar kunnen dat als ze moeder met een bezoekje vereren, dat moeder toch wel open blijkt te staan voor hulp in de opvoeding. Lijkt me de moeite van het proberen waard.Lotus90 schreef: ↑18-11-2021 23:10Zolang een kind er gezond & geliefd uitziet en goed ontwikkelt, kan VT er niets aan veranderen. Iedereen mag namelijk zijn of haar eigen opvoedstijl hanteren. Vaak functioneren deze kinderen prima op school, want als moeder er niet bij is, kunnen deze kinderen zich meestal prima gedragen. Zolang er maar duidelijke regels en grenzen zijn. De moeder waar ik het over heb, vindt dat laatste maar niks, dus haar kind mag behalve naar school (omdat dat nu eenmaal verplicht is) absoluut nergens heen. Dus toen ze klein was niet naar de crèche of de peuterspeelzaal, nu niet naar de BSO. En zeker niet bij vriendjes/vriendinnetjes logeren. Spelen ook niet zonder haar erbij.
