Kinderen
alle pijlers
Noem je jezelf ik of mama/papa?
donderdag 10 december 2020 om 22:27
Even benieuwd.
Mijn jongste zei van de week dat het haar was opgevallen dat best veel ouders zichzelf mama of papa noemen. Als in "Kom je even bij mama?"
Ik noem mezelf nooit zo, ik zeg "Kom je even bij mij? "
Hoe meer ik er op ging letten, hoe meer ik het hoorde! Ik vind dat best gek! Ik krijg het echt niet uit mijn mond om mezelf mama te noemen. Maar ik lijk wel een minderheid! Maar misschien is het omdat we er nu op gingen letten..
Dus nu zijn we benieuwd hoe de verhoudingen liggen
Praten jullie over jezelf in de eerste of in de derde persoon?
Mijn jongste zei van de week dat het haar was opgevallen dat best veel ouders zichzelf mama of papa noemen. Als in "Kom je even bij mama?"
Ik noem mezelf nooit zo, ik zeg "Kom je even bij mij? "
Hoe meer ik er op ging letten, hoe meer ik het hoorde! Ik vind dat best gek! Ik krijg het echt niet uit mijn mond om mezelf mama te noemen. Maar ik lijk wel een minderheid! Maar misschien is het omdat we er nu op gingen letten..
Dus nu zijn we benieuwd hoe de verhoudingen liggen
Praten jullie over jezelf in de eerste of in de derde persoon?
vrijdag 11 december 2020 om 09:11
Doorenvogel schreef: ↑11-12-2020 07:55Bij mij ook.
Ik zeg ook tegen de poes, "ga maar even naar papa", als hij naar man's werkkamer wil.
vrijdag 11 december 2020 om 09:20
"Mama" dus met deze reden. Als ze ouder worden "ik"blijfgewoonbianca schreef: ↑10-12-2020 22:30Ligt ook aan de leeftijd.
Bij kleine kinderen zeg je de derde persoon. Zo leren ze jou aan te spreken.
vrijdag 11 december 2020 om 09:21
Ik heb 'anders' gestemd, want ik probeer het te combineren. Onze dochter is 1,5 jaar en ik iets als 'kom maar naar mama, kom maar naar mij toe' (bijv). In de hoop dat ze begrijpt dat ze naar me toe moet komen (mama dus), maar daaraan toegevoegd hoe ik het 'normaal gezien' zou zeggen (niet in derde persoon). Wel ja, dat laatste nog niet, maar ik bedoel dat ze op den duur die link kan leggen en dat ik het haar niet opnieuw aan moet leren.
Ik moet zeggen dat ik er probeer zoveel mogelijk op te letten, maar ik het niet altijd doe. Het is nog geen automatisme geworden, zeg maar.
Ik moet zeggen dat ik er probeer zoveel mogelijk op te letten, maar ik het niet altijd doe. Het is nog geen automatisme geworden, zeg maar.
Hakuna Matata
vrijdag 11 december 2020 om 09:24
Dat vroeg ik me dus al lezende van dit topic, af, hoe jullie dat dan doen als je zelf volwassen bent of je kinderen van dusdanige leeftijd dat ze volwassen of minstens puber zijn.Bloemetjefresia schreef: ↑11-12-2020 09:02[...] Mijn ouders zeggen dus ook dat moet je even aan papa vragen.
[...]
Mijn moeder zegt inderdaad ook 'Dat moet je even aan pap vragen'. Bij mijn man thuis gebruiken ze wel 'je vader' en 'je moeder' wat ik veel logischer vindt.
Ik zeg tegen mijn vader ook 'je moeder' als ik het over zijn moeder (mijn oma) heb. Toevallig de enige grootouder die nog leeft.
vrijdag 11 december 2020 om 09:25
vrijdag 11 december 2020 om 09:29
vrijdag 11 december 2020 om 09:32
Dat is grappig!
Ik ben het mezelf mama noemen tegen mijn kinderen aan het afleren.
Ik zeg wel “papa komt zo”
Mijn jongste corrigeert de juf altijd op school als er wordt gezegd “..moet je aan mama vragen” dan zegt hij “Het is toch niet jouw moeder, het is mijn moeder!” Schattig.
vrijdag 11 december 2020 om 09:32
Nu doe ik het niet veel meer, maar ik heb het lang wel gedaan. Eerst bij de oudste en dan weer bij een jonger kind. Er zit ook verschil in hoe ik met de oudste en met de jongste praat, andere zinnen, andere woorden, andere stem lijkt het soms wel. Lijkt me helemaal niet raar dat je taalgebruik aansluit bij de leeftijd en ontwikkeling van je kind, dus wel raar als je jezelf nog mama noemt tegen je kind van 6 (zonder andere onderliggende problemen) en niet raar tegen je kind van 1.
vrijdag 11 december 2020 om 09:35
vrijdag 11 december 2020 om 09:39
Vroeger noemde ik mezelf de dictator en chef Alles. Dus nu noemen mijn kinderen mij de dictator en ik mezelf haha-maar-ik-ben-wel-je-moeder (wat eigenlijk de overtreffende trap is van dictator).
Mama is voor mij de aanspreektitel voor mijn eigen moeder dus die neem ik zo snel niet voor iets anders in de mond. Voor moeders van andere kinderen in de klas van mijn kinderen vond ik het op één of andere manier altijd een beetje een infantiele term.
Ik heb werkelijk nog nooit stilgestaan bij ik-besef en dat soort dingen. En mijn kinderen doen het alle twee nog prima.
Mama is voor mij de aanspreektitel voor mijn eigen moeder dus die neem ik zo snel niet voor iets anders in de mond. Voor moeders van andere kinderen in de klas van mijn kinderen vond ik het op één of andere manier altijd een beetje een infantiele term.
Ik heb werkelijk nog nooit stilgestaan bij ik-besef en dat soort dingen. En mijn kinderen doen het alle twee nog prima.
vrijdag 11 december 2020 om 09:41
Ik vind dat ook altijd vreemd. De enige met wie ik het over 'papa en mama' heb is met mijn zusje. Tegen andere mensen zeg ik 'mijn vader en moeder' en zij zegt 'spap en smam'.Daveotion schreef: ↑11-12-2020 09:35Mijn schoonouders noemen elkaar nog steeds 'papa' en 'mama' in het bijzijn van de allang volwassen (30+) kinderen. De kinderen hebben het tegen andere mensen (tegen mij bijvoorbeeld) ook over 'papa en mama' als ze het over hun eigen ouders hebben.
Ik vind het van de pot gerukt en idioot.
vrijdag 11 december 2020 om 09:47
Hilarische reactieNYC schreef: ↑11-12-2020 09:36Zo heb ik ooit gelezen (in zo'n boekje met grappige kinderuitspraken) dat een kind een flard van een telefoongesprek had opgevangen. Vrouw belde iemand (pre mobieltjes tijdperk) en kreeg een kind aan de telefoon, waarop ze vroeg: "Mag ik mama even aan de telefoon?"
Na afloop van het telefoongesprek vroeg haar eigen kind: "Belde jij met de hemel?"
"Nee, hoe kom je daar zo bij?"
"Omdat je zei: mag ik mama aan de telefoon, maar jouw mama is toch allang dood?"
Mijn moeder had een kennis die, toen ik nog thuis woonde maar al in de twintig was, ook altijd aan mij vroeg of mama thuis was. Ik was te beleefd om daar een scherpe reactie op te geven maar wat heb ik mij daaraan geërgerd soms zeg.
Een tante van mijn moeder deed hetzelfde maar die vroeg vervolgens ook nog aan mij hoe het op school ging. Ze kon niet meer bijbenen dat sommige achterneven en -nichten al voorbij het school-/studeertijdperk waren.
vrijdag 11 december 2020 om 09:48
Een vriendin/kennis van me zei laatst dat ze het heel raar vond dat ik het haar had over ‘mijn vader en mijn moeder’ als het over mijn ouders gaat. Soms noem ik ook (naar haar) hun voornaam, omdat zij ze zo aanspreekt. Ze vond het tekenend voor de relatie. Zelf heeft zij het met mij, als het over haar ouders gaat, over ‘papa’ en ‘mama’. Kennelijk doet ze dat ook tegen collega’s e,d.
En dan doen of ik gek ben
Met mijn zus heb ik het wel over papa en mama, zij noemt ze tegen mij pap en mam. Mijn kinderen hebben het onderling ook over mama, als het over mij gaat, maar noemen mij ‘mam’.
Met ‘geef maar aan mama’ ben ik gestopt toen ze een jaar of vier waren.
En dan doen of ik gek ben
Met mijn zus heb ik het wel over papa en mama, zij noemt ze tegen mij pap en mam. Mijn kinderen hebben het onderling ook over mama, als het over mij gaat, maar noemen mij ‘mam’.
Met ‘geef maar aan mama’ ben ik gestopt toen ze een jaar of vier waren.
vrijdag 11 december 2020 om 09:52
Hier hetzelfde: alleen tegen mijn eigen zus.
Maar zij hebben het zo geleerd thuis. Mijn schoonouders praten ook nog steeds over hun eigen ouders met de termen "opa" en "oma".
Ik vind het vooral ook zo apart omdat je jezelf tot de rol van 'papa' en 'mama' beperkt, alsof je daarnaast niets meer bent. Lijkt me ook nogal seksloos voor je relatie.
vrijdag 11 december 2020 om 09:53
Die navelstreng is nog altijd niet doorgeknipt.KamilleT schreef: ↑11-12-2020 09:48Een vriendin/kennis van me zei laatst dat ze het heel raar vond dat ik het haar had over ‘mijn vader en mijn moeder’ als het over mijn ouders gaat. Soms noem ik ook (naar haar) hun voornaam, omdat zij ze zo aanspreekt. Ze vond het tekenend voor de relatie. Zelf heeft zij het met mij, als het over haar ouders gaat, over ‘papa’ en ‘mama’. Kennelijk doet ze dat ook tegen collega’s e,d.
En dan doen of ik gek ben
Met mijn zus heb ik het wel over papa en mama, zij noemt ze tegen mij pap en mam. Mijn kinderen hebben het onderling ook over mama, als het over mij gaat, maar noemen mij ‘mam’.
Met ‘geef maar aan mama’ ben ik gestopt toen ze een jaar of vier waren.
vrijdag 11 december 2020 om 09:59
Mijn moeder weet na veertig jaar huwelijk nog steeds niet hoe ze haar schoonmoeder aan moet spreken en dus noemt ze haar oma, maar meestal ontwijkt ze het. Mij ouders praten ook nog steeds tegen ons over hun eigen ouders in termen van opa en oma.Daveotion schreef: ↑11-12-2020 09:52Hier hetzelfde: alleen tegen mijn eigen zus.
Maar zij hebben het zo geleerd thuis. Mijn schoonouders praten ook nog steeds over hun eigen ouders met de termen "opa" en "oma".
Ik vind het vooral ook zo apart omdat je jezelf tot de rol van 'papa' en 'mama' beperkt, alsof je daarnaast niets meer bent. Lijkt me ook nogal seksloos voor je relatie.
Mijn schoonzus noemt mijn ouders ook papa en mama, net als haar eigen ouders. Dat vind ik ook zoiets raars. Dat deed ze al vanaf dag 1, dus het is niet dat dat zo gegroeid is in de loop der jaren.
Ik had het altijd over mijn ouders als ik tegen mijn broertje praatte over mijn ouders.
Mijn schoonouders noem ik bij de voornaam, soms als ze niet luisteren probeer ik het weleens met pa en ma, soms reageren ze dan wel
vrijdag 11 december 2020 om 10:00
Mijn oudste ging mij toen hij leerde praten aanspreken met ik omdat ik nooit over mezelf in derde persoon praatte. Toen ben ik ineens mezelf mama gaan noemen. Pas at ik bij een vriendin en toen ze wilde gaan afruimen zei ik nee joh, mama doet het wel even 
zo diep zit het dus inmiddels haha. Overigens noemt de oudste me inmiddels gewoon mama of bij voornaam, vind ik eigenlijk allemaal prima zolang het maar respectvol is. De jongste kan sinds kort ook met zeer doordringende toon Maaaaaaaaahaaaaaaahaaaaamaaaaaaa roepen dus dat gaat helemaal goed. Beide kinderen konden overigens veel eerder papa dan mama zeggen.
zo diep zit het dus inmiddels haha. Overigens noemt de oudste me inmiddels gewoon mama of bij voornaam, vind ik eigenlijk allemaal prima zolang het maar respectvol is. De jongste kan sinds kort ook met zeer doordringende toon Maaaaaaaaahaaaaaaahaaaaamaaaaaaa roepen dus dat gaat helemaal goed. Beide kinderen konden overigens veel eerder papa dan mama zeggen.
vrijdag 11 december 2020 om 12:07
Tenenkrommend ja.Cookielover schreef: ↑11-12-2020 10:32Vroeger mama, nu ik.
Wat ik raar vind (niet het hele topic doorgelezen, dus misschien al genoemd) is wanneer ouders onderling elkaar mama of papa noemen.
Dus dat ik, met kinderen erbij, tegen man zeg: 'Papa, wil jij nog wat drinken?'
vrijdag 11 december 2020 om 13:00
De man van mijn schoonzus (de zus van mijn man) zegt ook papa en mama tegen mijn schoonouders. Hij was al eerder in de schoonfamilie dan ik, dus ik weet eigenlijk niet of hij dat al vanaf dag 1 deed. Mijn man en ik noemen elkaars ouders bij de voornaam.
