Kinderen
alle pijlers
opvoeding ; dát zouden meer mensen moeten doen .
donderdag 22 november 2007 om 12:56
zaterdag 24 november 2007 om 14:32
Ik wou hier nog op reageren:
Ik zat vroeger op een gymnasium waar het merendeel van mijn klasgenoten van die super intelligente nerds waren, je kent het wel. Maar echt wel dat bijna iedereen in mijn klas ook muziekles had gehad hoor, sowieso kregen we het ook nog op school maar eigenlijk speelde iedereen wel een instrument of had ooit verplicht pianoles of klarinetles of dwarsfluitles of whatever gehad. En volgens mij deed ook iedereen in mijn klas aan sport, ik weet het niet precies meer maar ik ken écht van vroegah en ook nu nog eigenlijk niemand die sport en muziekles en dansles raar of overdreven vindt, of niet als kind zelf ook zo is opgevoed. Zo'n beetje mijn hele klas zat op hockey bijvoorbeeld. Dus tja, ze zullen ongetwijfeld bestaan, die mensen die jij bedoelt, maar ik dacht eigenlijk dat het heel erg burgerlijk en echt Dora Doorsnee van mij is om dat te willen. Ik kom gewoon uit de randstad, kom absoluut niet uit een rijk gezin, de meeste van mijn klasgenootjes kwamen ook gewoon uit Jan Modaal gezinnen, maar al onze ouders stonden op zaterdag langs het sportveld, fietsten op woensdagmiddag naar de gymzaal, het zwembad, de balletschool en op vrijdag gingen ze in colonne richting de muziekschool. En je was allemaal lid van de bieb.
Misschien is dat dan echt iets randstedelijks ofzo, maar van vroegah ken ik echt alleen Tokkie gezinnen waar je vooral niet mee mocht spelen omdat pa alcoholist was of moe een uitkering had of gastarbeidergezinnen of gezinnen uit de "slechte buurt" waar het níet normaal was om al die dingen te doen.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 24 november 2007 om 14:38
Ik bedenk me net dat ik vroegah ook echt dacht dat wij veeeeeeeeeeel armer dan al mijn vriendjes en vriendinnetjes waren, omdat wij geen piano hadden. Mijn vader had een gitaar en een viool, maar ik dacht als kind dat dat betekende dat wij sloebers waren, hahaha, want een piano was veul groter.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 24 november 2007 om 14:43
zaterdag 24 november 2007 om 14:43
En wat me ook te binnen schiet: dat je dan niet mocht afspreken om bij je vriendinnetje te gaan spelen, dat haar moeder dan zei "nee mop, morgen mag het wel, want Truusje moet vandaag naar pianoles, he?" En dan zei je: "ja, maar morgen moet ik zwemmen, dus dan kan ik niet." Dat waren echt hele normale conversaties, herinner ik me. Kan nog van al mijn vriendinnetjes bedenken wie waar naartoe moest. Apart dat dat in die 20-25 jaar ineens zoveel minder normaal is, als ik op deze discussie af moet gaan. Vond mezelf namelijk echt een megaburgertrutje, omdat ik steeds vaker merk dat ik gewoon in mijn moeder ben veranderd 
.
.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 24 november 2007 om 14:47
Dus tóch. Hahahaha, herinner me ook dat mijn vader wel zo'n electronisch ding had gekocht op een gegeven moment, zo'n keyboard, meeeeeeeen, schaamde me dood want dat was natuurlijk vet nep. Bij mijn beste vriendinnetje hadden ze zelfs twee pianos (moeder was ook pianolerares), dat vónd ik toch machtig. Alsof ze in een paleis woonden, met in elke kamer een piano. Reed er laatst toevallig een keer langs, bleek het gewoon een doodordinair rijtjeshuis, maar die piano's die deden het hem. Haar moeder leek ook op een prinses, hahaha.:
Een piano is ook heel veel duurder, Fash
Wij hadden geen instrumenten thuis. Mijn ouders kunnen ze ook niet bespelen. Maar mijn vader kan weer wel geweldig zingen.
Heb samen met hem op de tachtigste verjaardag van mijn oma memories voor haar gezongen. Helemaal goed.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 24 november 2007 om 14:51
Misschien is dat dan echt iets randstedelijks ofzo, maar van vroegah ken ik echt alleen Tokkie gezinnen waar je vooral niet mee mocht spelen omdat pa alcoholist was of moe een uitkering had of gastarbeidergezinnen of gezinnen uit de "slechte buurt" waar het níet normaal was om al die dingen te doen.
Waarom mocht je niet met die kinderen spelen dan? Misschien een gekke vraag, maar als kind had ik dat ook, dat sommige ouders niet heel gelukkig waren dat klasgenoten kwamen spelen, omdat mijn vader ook 'eene buuteland'r' is, en we misschien minder rijk waren dan zij. (maar zeker niet arm!)
Waarom mocht je niet met die kinderen spelen dan? Misschien een gekke vraag, maar als kind had ik dat ook, dat sommige ouders niet heel gelukkig waren dat klasgenoten kwamen spelen, omdat mijn vader ook 'eene buuteland'r' is, en we misschien minder rijk waren dan zij. (maar zeker niet arm!)
zaterdag 24 november 2007 om 14:54
Ik zag van de week een interessante docu op National Gepographic, over geniale kinderen. Daarin kwam ook naar voren dat als je kinderen op jonge leeftijd niet stimuleert in bv muziek, het heel wel kan zijn dat het daardoor op latere leeftijd ook niet meer muzikaal kán worden. Omdat bepaalde neurologische verbindingen die niet gebruikt worden, door de hersenen permanent afgesloten worden.
Opmerkingen als "als mijn kind naar muziekles wil, vraagt hij er zelf wel om" snap ik niet zo goed. Een kind kent toch dat hele brede spectrum van mogelijkheden niet eens? Geen kind wordt geboren met de wetenschap dat er leuke musea zijn, dat er zoiets als een piano bestaat en dat er mensen zijn die daar prachtige muziek uit kunnen krijgen, dat er theaters zijn, dat je kunt schilderen, etc.etc. Ik vind het mijn taak als ouder om mijn kinderen zoveel mogelijk van de (culturele) wereld te laten ervaren, dus ook muziek, theater, musea, bibliotheek etc. Belangrijker dan ze fysiek veel van de wereld te laten zien dmv vakanties aan de andere kant van de wereld.
Opmerkingen als "als mijn kind naar muziekles wil, vraagt hij er zelf wel om" snap ik niet zo goed. Een kind kent toch dat hele brede spectrum van mogelijkheden niet eens? Geen kind wordt geboren met de wetenschap dat er leuke musea zijn, dat er zoiets als een piano bestaat en dat er mensen zijn die daar prachtige muziek uit kunnen krijgen, dat er theaters zijn, dat je kunt schilderen, etc.etc. Ik vind het mijn taak als ouder om mijn kinderen zoveel mogelijk van de (culturele) wereld te laten ervaren, dus ook muziek, theater, musea, bibliotheek etc. Belangrijker dan ze fysiek veel van de wereld te laten zien dmv vakanties aan de andere kant van de wereld.
zaterdag 24 november 2007 om 14:59
Mij ma is (was) ook een buuteland'r hoor, en wij waren ook niet rijk. Maar toen wij weer in Nederland woonden (was ik 11 of 12 ofzo) had je van die buurten waar ik dan niet mocht komen. Want dat waren de asobuurten, dus dat mocht gewoon niet. En als je dan (zat toen inmiddels in de brugklas denk ik) eens een nieuwe vriendin meenam dan zei je moeder soms "ik heb liever niet meer dat je met dat meisje afspreekt, schat". Geen idee waarom dat was, ik nam dat dan gewoon aan. Later snapte ik wel dat dat meestal te maken had met het feit dat mijn ouders die ouders dan bijvoorbeeld een beetje aso vonden, of omdat ze hele andere overtuigingen hadden (jehovas of strenge grefo's of juist van de bhagwan enzo) of dat dat gezin dan "erom bekendstond". Waar ze om bekend stonden, geen idee eigenlijk. Maar zoals ik al zei, ik verander zelf ook in mijn moeder want heb mezelf er ook al eens op betrapt dat ik tegen mijn zoon zei: "ik heb liever niet dat je met dat kindje speelt, schat". Toen ging het om een kindje van een moeder die ik ervan verdenk alcoholist te zijn en die ik nogal aso vind, en mijn zoon mag niet met dat kindje spelen omdat ik hem brutaal en aso vindt, hij zegt dingen als kutwijf en klootzak en ik zie hem buiten ook vaak dingen slopen, terwijl hij ongeveer net zo oud als mijn zoon is, iets ouder denk ik (4 dus).
Am Yisrael Chai!
zaterdag 24 november 2007 om 16:08
![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif){kind=small}
Je kan die wurmen niet vroeg genoeg duidelijk maken dat het leven geen lolletje is
zaterdag 24 november 2007 om 16:27
Grappig dat er zulke discussies ontstaan over een onderwerp dat zo basic is. Eigenlijk heb ik er nog geen seconde over nagedacht wat ik mijn kinderen (de oudste is nu 3) ga bijbrengen. Het zal zichzelf wel wijzen. Ik vind dat mijn ouders het erg goed hebben gedaan en vriend en ik zullen wel een beetje in dezelfde richting gaan sturen.
Zo vinden wij beiden sport en bewegen erg belangrijk en dat zal ik ook zeker proberen te stimuleren, net zozeer als lezen bijvoorbeeld. En hier in huis staan een piano en diverse gitaren, dus muziek zullen de kinderen ook wel leren kennen.
Wel ben ik van mening dat je niet alles kunt sturen. Zo verafschuw ik voetbal en ik hoop écht dat mijn zoon een andere sport zal gaan kiezen, maar als hij écht,écht wil, dan mag hij uiteraard op voetbal (maar please, laat hem een andere sport kiezen). En als ze willen mogen ze op muziekles, maar alleen als ze het echt leuk vinden. Ik heb vroeger heel lang pianoles gehad en ik vond het echt niet superleuk, studeerde ook nooit en gooide er eigenlijk met de pet naar. Heb de piano ook jarenlang niet meer aangeraakt en ben pas een jaar of 10 na het stoppen met de lessen weer wat recreatief gaan spelen. Ik heb dan ook niet het gevoel dat ik zonder die lessen een ander mens zou zijn geworden, denk ook niet echt dat ik het gemist zou hebben.
Theater vinden wij denk ik iets minder belangrijk, gewoon omdat het onze interesse wat minder heeft. We gaan wel, maar ik verwacht niet dat we maandelijks in het theater zullen gaan zitten.
Zelfde met museumbezoek: we gingen vroeger 1-2 keer per jaar en dat vond ik prima zo. Ik zie ons ook niet elke maand naar het museum gaan.
Uiteten deden we vroeger wel vrij veel en ik had me daar toch een hekel aan
. Ga ik dus zeker minder met de kinderen doen. Ze zullen wel leren hoe ze zich moeten gedragen, maar ze hoeven niet al te vaak mee uit eten in zo'n saai restaurant (lang tafelen is voor kinderen gewoon echt niet leuk).
Zo vinden wij beiden sport en bewegen erg belangrijk en dat zal ik ook zeker proberen te stimuleren, net zozeer als lezen bijvoorbeeld. En hier in huis staan een piano en diverse gitaren, dus muziek zullen de kinderen ook wel leren kennen.
Wel ben ik van mening dat je niet alles kunt sturen. Zo verafschuw ik voetbal en ik hoop écht dat mijn zoon een andere sport zal gaan kiezen, maar als hij écht,écht wil, dan mag hij uiteraard op voetbal (maar please, laat hem een andere sport kiezen). En als ze willen mogen ze op muziekles, maar alleen als ze het echt leuk vinden. Ik heb vroeger heel lang pianoles gehad en ik vond het echt niet superleuk, studeerde ook nooit en gooide er eigenlijk met de pet naar. Heb de piano ook jarenlang niet meer aangeraakt en ben pas een jaar of 10 na het stoppen met de lessen weer wat recreatief gaan spelen. Ik heb dan ook niet het gevoel dat ik zonder die lessen een ander mens zou zijn geworden, denk ook niet echt dat ik het gemist zou hebben.
Theater vinden wij denk ik iets minder belangrijk, gewoon omdat het onze interesse wat minder heeft. We gaan wel, maar ik verwacht niet dat we maandelijks in het theater zullen gaan zitten.
Zelfde met museumbezoek: we gingen vroeger 1-2 keer per jaar en dat vond ik prima zo. Ik zie ons ook niet elke maand naar het museum gaan.
Uiteten deden we vroeger wel vrij veel en ik had me daar toch een hekel aan
. Ga ik dus zeker minder met de kinderen doen. Ze zullen wel leren hoe ze zich moeten gedragen, maar ze hoeven niet al te vaak mee uit eten in zo'n saai restaurant (lang tafelen is voor kinderen gewoon echt niet leuk).
anoniem_17172 wijzigde dit bericht op 24-11-2007 16:30
Reden: gitaars...? Gitaren...
Reden: gitaars...? Gitaren...
% gewijzigd
zaterdag 24 november 2007 om 17:05
Over makkelijk leren als kind gesproken: mijn kinderen zijn inmiddels aan hun derde taal bezig, en ze vreten het als zoete koek. Ze spreken vloeiend Nederlands en Spaans, en sinds 2 maanden leren ze Engels. Ik had het nooit verwacht, maar ze bakken er al echt iets van! Na 2 maanden! Absurd snel. Ikzelf deed een half jaar over Spaans.
Kortom, zoals we altijd zeggen; kinderen zijn net sponsen, ze leren zo ongelovelijk snel. Dus ja, ik ben er wel voor om bepaalde basiskennis erin te pompen, deels spelenderwijs, deels met zachte dwang. Ze zullen er later profijt van hebben.
Kortom, zoals we altijd zeggen; kinderen zijn net sponsen, ze leren zo ongelovelijk snel. Dus ja, ik ben er wel voor om bepaalde basiskennis erin te pompen, deels spelenderwijs, deels met zachte dwang. Ze zullen er later profijt van hebben.
zaterdag 24 november 2007 om 17:28
Mijn kinderen hebben uit eten altijd geweldig gevonden .........en nee ; met een humpie ga je niet vier uur tafelen .:
Grappig dat er zulke discussies ontstaan over een onderwerp dat zo basic is. Eigenlijk heb ik er nog geen seconde over nagedacht wat ik mijn kinderen (de oudste is nu 3) ga bijbrengen. Het zal zichzelf wel wijzen. Ik vind dat mijn ouders het erg goed hebben gedaan en vriend en ik zullen wel een beetje in dezelfde richting gaan sturen. Niet in de richting van ZIJN ouders ??? Hebben die het niet goied gedaan dan ?
Zo vinden wij beiden sport en bewegen erg belangrijk en dat zal ik ook zeker proberen te stimuleren, net zozeer als lezen bijvoorbeeld. En hier in huis staan een piano en diverse gitaren, dus muziek zullen de kinderen ook wel leren kennen.
Wel ben ik van mening dat je niet alles kunt sturen. Zo verafschuw ik voetbal en ik hoop écht dat mijn zoon een andere sport zal gaan kiezen,Vast wel , als hij bijv. maar vaak genoeg hoort dat er alleen rare rotjochies op zitten of dat je hard wordt geschopt , of dat er altijd geschreeuwd wordt door gefrustreerde ouders, vást ; wij hebben onze kinderen ook altijd wijsgemaakt dat als je op hockeyt wil dat je dan twee voornamen met een streepje ertussen moet hebben
Theater vinden wij denk ik iets minder belangrijk, gewoon omdat het onze interesse wat minder heeft. We gaan wel, maar ik verwacht niet dat we maandelijks in het theater zullen gaan zitten.
Zelfde met museumbezoek: we gingen vroeger 1-2 keer per jaar en dat vond ik prima zo. Ik zie ons ook niet elke maand naar het museum gaan.
Uiteten deden we vroeger wel vrij veel en ik had me daar toch een hekel aan
Wat grappig dat iedereen ervan uit lijkt te gaan dat hun kinderen een kopie / cloon zijn van henzelf ; ik vond het niet leuk dus ......
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 24 november 2007 om 17:37
Mijn moeder vroeg trouwens (haar kennissen vroegen daarnaar) waarom we onze kinderen hier eigenlijk op een internationale school hadden gedaan, als we van plan zijn om hier maar een jaar te blijven, en ze niet gewoon op een Spaanstalige school te doen.
PP en ik vonden het wel leuk dat als je dan toch de gelegenheid hebt, het helemaal geen kwaad kan om ze nog een taal erbij te leren. En het bleek een gouwe greep, want de kinderen vinden het enorm leuk op die school met allemaal kinderen met verschillende nationaliteiten.
PP en ik vonden het wel leuk dat als je dan toch de gelegenheid hebt, het helemaal geen kwaad kan om ze nog een taal erbij te leren. En het bleek een gouwe greep, want de kinderen vinden het enorm leuk op die school met allemaal kinderen met verschillende nationaliteiten.
zaterdag 24 november 2007 om 17:39
Ja, maar Bianca, is dat niet iets wat elke ouder automatisch doet? Datgene wat je zelf leuk vindt projecteren op je kinderen? Ik weet zeker dat ik, als mijn zoon op voetbal wil, net zo enthousiast langs te kant sta te supporteren (vernikkelen) als dat hij zou zwemmen/judoën/atletieken, maar ik hoop natuurlijk wel dat hij een sport kiest die ik zelf ook leuk vind. Neemt niet weg dat ik ook voor een niet-leuke sport een enorm enthousiasme kan veinzen. Kijk, ik heb ook niet zo veel met schaken, maar ik kan het wel en als neefje komt, dan spelen we en is het net of ik schaken de mooiste sport te wereld vind (duhhh).
En qua pianoles, als ik maar 2 jaar les had gehad, had ik net zo veel plezier in het spelen gehad als na 8 jaar denk ik. Die 6 jaar extra hebben mij weinig opgebracht.
En uit eten gaan, mijn kinderen zijn nog jong en dus maken we het leuk voor hen (kleurpotloodjes mee, spelletje mee, van te voren buiten uitrazen en ze morgen zelf uitkiezen). Maar dat is anders uit eten gaan dan 4 uur tafelen, wat volgens mij geen kind onder de 10 jaar leuk vindt.
En qua pianoles, als ik maar 2 jaar les had gehad, had ik net zo veel plezier in het spelen gehad als na 8 jaar denk ik. Die 6 jaar extra hebben mij weinig opgebracht.
En uit eten gaan, mijn kinderen zijn nog jong en dus maken we het leuk voor hen (kleurpotloodjes mee, spelletje mee, van te voren buiten uitrazen en ze morgen zelf uitkiezen). Maar dat is anders uit eten gaan dan 4 uur tafelen, wat volgens mij geen kind onder de 10 jaar leuk vindt.
zaterdag 24 november 2007 om 19:58
Ik vraag me serieus af of je belangstelling voor kunst en cultuur opwekt bij een kind dat niet zo heel erg geïnteresseerd is. Mijn ouders hebben het echt geprobeerd (tot vervelens toe). Ze zijn echte museumliefhebbers, maar het is ze nooit gelukt om een echte liefhebber van mij te maken. Ik ga zo nu en dan naar een tentoonstelling over een onderwerp dat me interesseert, maar meer dan een drie a vier keer per jaar is het niet en gaat het ook niet worden.
Wat ik wel belangrijk vind, net als de meesten hier, dat mijn kinderen leren om zich een beetje fatsoenlijk te gedragen. Dat ze voor zichzelf op kunnen komen. En dat ze zich niet de hele dag volvreten met snoep. Fatsoenlijk met mes en vork eten. Netjes vragen als je iets wil. Dat ze een beetje doorzetten als het een keer tegenzit. Kortom: in mijn ogen de gebruikelijke belangrijke vaardigheden om mee te kunnen komen in deze maatschappij en aansluiting te kunnen vinden bij anderen. Kunnen ze altijd later zelf nog kiezen of ze dat willen of niet.
Wat ze dan verder leuk of interessant vinden mogen ze zelf uitmaken. Ze worden er echt niet slechter van als ze geen instrument bespelen en niet naar een museum gaan of nooit naar het theater. Als ze het leuk vinden: prima. Zo niet, dan toch lekker niet?
Wat ik wel belangrijk vind, net als de meesten hier, dat mijn kinderen leren om zich een beetje fatsoenlijk te gedragen. Dat ze voor zichzelf op kunnen komen. En dat ze zich niet de hele dag volvreten met snoep. Fatsoenlijk met mes en vork eten. Netjes vragen als je iets wil. Dat ze een beetje doorzetten als het een keer tegenzit. Kortom: in mijn ogen de gebruikelijke belangrijke vaardigheden om mee te kunnen komen in deze maatschappij en aansluiting te kunnen vinden bij anderen. Kunnen ze altijd later zelf nog kiezen of ze dat willen of niet.
Wat ze dan verder leuk of interessant vinden mogen ze zelf uitmaken. Ze worden er echt niet slechter van als ze geen instrument bespelen en niet naar een museum gaan of nooit naar het theater. Als ze het leuk vinden: prima. Zo niet, dan toch lekker niet?
zaterdag 24 november 2007 om 21:09
Fash, bij mijn stukje over die technische nerds, die jij ook kent maar die dus ook wel duidelijk meer interesses hadden, had ik mijn vader en zijn vrienden voor ogen, maar dat kan natuurlijk een generatie verschil zijn. Die vriendengroep is nu rond de 65 en kennen elkaar van hun studie uit delft. Allemaal daar een technische studie gedaan en bij elkaar een behoorlijke slimme groep, maar wel heel duidelijk maar op een paar gebieden. Als ik naar mijn vader kijk, die is afgestudeerd in elektrotechniek in delft, weet alles van techniek, wiskunde, statistiek, automatische besturingssystemen van ingewikkelde machines, maar niks van kunst, cultuur, en heel weinig van muziek. Leest heel veel, maar een heel beperkt genre, weet alles van financiele zaken, hypotheken, verzekeringen, computers en apparaten maar niks van literatuur, schilderkunst of algemene bijbelkennis. (al die andere dingen heb ik van mijn moeder meegekregen). Jouw uitspraak dat die soort beperkte mensen uit aso of laagopgeleide milieus komen kan ik dus niks mee, en illustreert dit hopelijk. Een heel beperkt milieu dat wel, ik heb daar, dankzij mijn moeder, wel veel van mee gekregen, maar heb dus hele andere dingen van mijn vader geleerd, waar ik ook heel veel aan heb. Ik snap best dat jij dit beperkt vindt en het niet begrijpt, maar het weerlegt hopelijk jouw idee dat dit alleen voorkomt in aso of laagopgeleide milieus.
zaterdag 24 november 2007 om 21:12
Ehm, als ik goed nadenk dan is mijn zoon één keer in het Groninger Museum geweest, 10 maanden oud, naar de tentoonstelling van Erwin Olaf. Interesseerde hem voor geen meter, vreemd hoor.
Liever naar de Hortus, daar smeekt hij me momenteel om, want daar hebben ze nu een dinosauriërtentoonstelling, is dat ook cultuur ? (Chinese cultuur, welteverstaan). Hij is er al met opa geweest maar wil zeker nóg een keer.
Oh, en Zoyla, als jouw kids willen leren schaken, dan bel je Moppeman maar, die baalt momenteel dat de kleine dammen heeft ontdekt, terwijl papa veel liever met hem schaakt.
Liever naar de Hortus, daar smeekt hij me momenteel om, want daar hebben ze nu een dinosauriërtentoonstelling, is dat ook cultuur ? (Chinese cultuur, welteverstaan). Hij is er al met opa geweest maar wil zeker nóg een keer.
Oh, en Zoyla, als jouw kids willen leren schaken, dan bel je Moppeman maar, die baalt momenteel dat de kleine dammen heeft ontdekt, terwijl papa veel liever met hem schaakt.
zaterdag 24 november 2007 om 21:13
ehhh, dit was het? of heb je mijn verdere uitleg ook nog gelezen? vind dit namelijk zo'n rot opmerking die alles totaal uit zijn verband rukt en die ik ook nooit zal maken. Het ging mij helemaal niet om dat zielige doofstomme kansloze jongetje uit kenia waar ik zo veel van geleerd heb en dat dat zo mooi onder de stralende zon daar in dat verre land mogelijk was. Het was een illustratie dat ik juist van iemand die weinig algemene ontwikkeling heeft (althans in onze westerse ogen, jongen was verdomd goed ontwikkeld op zijn gebied) veel geleerd heb en dat slimheid en opleiding niet perse wat met elkaar te maken hebben. Zonder dat ik er verder ook maar iets over zeg dat het niet eeuwig zonde is dat juist iemand als hij geen goede opleiding gehad heeft. Maar dat was niet mijn punt.:
[...]
Ben nog aan 't bijlezen maar ben 't tot nu toe volmondig met je eens
zaterdag 24 november 2007 om 21:20
Arwen, ik kan me goed voorstellen dat dat dan inderdaad een generatieverschil is.
Want ik ken een hoop 'technische nerds' (ben getrouwd met een natuurkundige, ik bedoel maar) en misschien zijn ze in hun latere, volwassen leven niet allemaal per se geïnteresseerd in allerlei kunstzinnigs, maar net als Fash ken ik maar bar weinig mensen van mijn eigen leeftijd, zeker als ik kijk naar de mensen die het gymnasium of vwo hebben gevolgd, die níet grootgebracht zijn met in ieder geval een basis van zowel muziek, als sport, als dansles en de andere aspecten die voor mij vallen onder het kopje algemene ontwikkeling.
Overigens, Fash, ik ben een rasechte tukker, dus het is niet alleen iets randstedelijks wat je beschrijft.
Want ik ken een hoop 'technische nerds' (ben getrouwd met een natuurkundige, ik bedoel maar) en misschien zijn ze in hun latere, volwassen leven niet allemaal per se geïnteresseerd in allerlei kunstzinnigs, maar net als Fash ken ik maar bar weinig mensen van mijn eigen leeftijd, zeker als ik kijk naar de mensen die het gymnasium of vwo hebben gevolgd, die níet grootgebracht zijn met in ieder geval een basis van zowel muziek, als sport, als dansles en de andere aspecten die voor mij vallen onder het kopje algemene ontwikkeling.
Overigens, Fash, ik ben een rasechte tukker, dus het is niet alleen iets randstedelijks wat je beschrijft.
zaterdag 24 november 2007 om 21:24
ik denk inderdaad generatie verschil, in de tijd dat mijn vader op school zat was, en dat is jaren 50, was er natuurlijk echt veel minder aanbod en minder geld. En op latere leeftijd is die interesse echt niet meer ontstaan, alhoewel die soms mee moet naar een tentoonstelling of museum met mijn moeder
Nu is er veel meer aandacht voor en wij zijn als kind ook al wel veel meer gestimuleerd om dingen te doen. Alhoewel dat wel voor het grootste gedeelte aan mijn moeder heeft gelegen. Als mijn vader met een technische nerd uit delft was getrouwd bij wijze van spreken, weet ik niet hoe mijn opvoeding eruit had gezien. Maar dan nog was ik niet uit een aso of laagopgeleid milieu gekomen.
Nu is er veel meer aandacht voor en wij zijn als kind ook al wel veel meer gestimuleerd om dingen te doen. Alhoewel dat wel voor het grootste gedeelte aan mijn moeder heeft gelegen. Als mijn vader met een technische nerd uit delft was getrouwd bij wijze van spreken, weet ik niet hoe mijn opvoeding eruit had gezien. Maar dan nog was ik niet uit een aso of laagopgeleid milieu gekomen.
