Kinderen
alle pijlers
opvoeding ; dát zouden meer mensen moeten doen .
donderdag 22 november 2007 om 12:56
vrijdag 23 november 2007 om 23:03
Borodini ; Ja, leuk gezegd dat als ze er om vragen ; maar er komt geen ( haast geen ) kind op het idee om te vragen of jij op zaterdag met ze naar het bos of een museum wil ; daar hebben ze toch ook geen reclamespotjes van , dus de Efteling kennen ze wel ,maar een museum niet ; sterker nog ze weten niet eens wat een museum is laat staan wat ze er zouden moeten doen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 23 november 2007 om 23:15
Kijken ! Met je oogjes ! En je handjes op je rug !
Er zijn écht leuke museums voor kinderen waar ze heel actief kunnen zijn en dingen mogen uitproberen .
je kan het zo gek niet noemen of er is wel een museum van . ( zelfs "de Kuip " heeft een museum
) Maar een kasteel bezoeken ( waar ze vaak dingen naspelen en kinderen mee mogen spelen ) , Madurodam , vliegtuigen kijken op Schiphol , open dag van de Brandweer .......alles wat leuk en stiekum toch leerzaam zonder dat je veiligheidsbeugels om hoeft en over de kop gaat vallen voor mij een beetje onder dezelfde noemer.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif){kind=small}
Je kan die wurmen niet vroeg genoeg duidelijk maken dat het leven geen lolletje is 
zaterdag 24 november 2007 om 00:02
Gut Zoyla,
Moet dat weer zo met sneren en flauwe opmerkinkjes?
Ik vind het zo hollands om te vinden dat je vooral alleen naar middelmatigheid mag streven, dat je vooral niet mag willen dat je kind uitblinkt, waar dan ook in.
Hoe ik het voor me zie? Ik denk dat ik genoeg ervaring heb met mensen die uitblinken in sport en kunstzinnige vakken én dat ik genoeg kritiek bezit om te kunnen constateren wanneer er sprake is van "leuk dat ie er plezier in heeft" en wanneer het een kwestie is van "goh, hij heeft écht talent". En net zoals ik me kan voorstellen dat iemand als Nippo of Miffy (sorry dat ik jullie even als voorbeeld gebruik
) door de kringen waar zij in verkeren hun kinderen makkelijker kunnen stimuleren om uit te blinken op academisch vlak, ben ik arrogant genoeg om te denken dat ik door de kringen waar ik danwel zelf in verkeer danwel vrij gemakkelijk toegang toe heb mijn zoon makkelijker kan stimuleren op kunstzinnig vlak. Zo gek lijkt me dat niet, ik ken een kindje dat opgroeit in paardenkringen met fokkerijen en stoeterijen en de hele familie rijdt uiteraard paard, dan is het natuurlijk niet gek dat dat kindje al bij de geboorte een paard kreeg, toch? En dan is het ook niet verwonderlijk dat wanneer dat kindje een talent voor een paardensport blijkt te hebben, dat de kans groter is dat zíj daar ver mee komt dan dat mijn zoon dat doet, of niet soms?
Moet dat weer zo met sneren en flauwe opmerkinkjes?
Ik vind het zo hollands om te vinden dat je vooral alleen naar middelmatigheid mag streven, dat je vooral niet mag willen dat je kind uitblinkt, waar dan ook in.
Hoe ik het voor me zie? Ik denk dat ik genoeg ervaring heb met mensen die uitblinken in sport en kunstzinnige vakken én dat ik genoeg kritiek bezit om te kunnen constateren wanneer er sprake is van "leuk dat ie er plezier in heeft" en wanneer het een kwestie is van "goh, hij heeft écht talent". En net zoals ik me kan voorstellen dat iemand als Nippo of Miffy (sorry dat ik jullie even als voorbeeld gebruik
) door de kringen waar zij in verkeren hun kinderen makkelijker kunnen stimuleren om uit te blinken op academisch vlak, ben ik arrogant genoeg om te denken dat ik door de kringen waar ik danwel zelf in verkeer danwel vrij gemakkelijk toegang toe heb mijn zoon makkelijker kan stimuleren op kunstzinnig vlak. Zo gek lijkt me dat niet, ik ken een kindje dat opgroeit in paardenkringen met fokkerijen en stoeterijen en de hele familie rijdt uiteraard paard, dan is het natuurlijk niet gek dat dat kindje al bij de geboorte een paard kreeg, toch? En dan is het ook niet verwonderlijk dat wanneer dat kindje een talent voor een paardensport blijkt te hebben, dat de kans groter is dat zíj daar ver mee komt dan dat mijn zoon dat doet, of niet soms?
Am Yisrael Chai!
zaterdag 24 november 2007 om 01:15
Ik heb er eigenlijk nog helemaal niet zo over nagedacht, maar ik vind muziekles eigenlijk ook wel heel belangrijk. Algemene vorming, ritmegevoel, het heeft ook te maken met wiskunde, mathematisch inzicht. Toen ik klein was deden we allemaal aan muziek, met mijn moeder als klapstuk; jarenlang speelde ze s avonds piano met een vriendin die dwarsfluit kwam spelen, als ik die klassieke stukken weer hoor, is het echt jeugdsentiment. Ikzelf ging met frisse tegenzin jarenlang naar pianoles, kan er eigenlijk niks meer van, maar vind het toch plezierig dat ik die basis mee heb gekregen.
Het is moeilijk te klassificeren, maar ik vind het dus ook gewoon een deel van een opvoeding. PP is er totaal niet mee opgevoed, en moet je m bijv. op de dansvloer zien.
Elf jaar Latijns Amerika heeft hem wel een beetje geholpen om de heupen los te maken, maar toch...
Op de school hier in CR hebben ze ook muziekles, ik heb geen idee wat ze daar doen. Ik ga het es vragen...
en ik snap verders wel wat FV zegt over deuren niet bij voorbaat al dichtslaan. Het is zoals met Godsdienst. Als je je kind met "niks" opvoedt, en je zegt vervolgens: "Ja, maar hij mag later zelf kiezen of hij naar de kerk wil of niet", dan maak jij die keuze eigenlijk al voor hem, door het hem niet tenminste aan te bieden als keuze.
Ik ben zelf "niks" meer (wel mee opgevoed), maar lees mijn kinderen wel af en toe de kinderbijbel voor. Ze moeten wel weten waar het over gaat.
Als ze bij oma T zijn geweest te logeren, wil Grote Nijn altijd nog een paar dagen bidden voor het eten en zingen voor het slapen. :-D
Het is moeilijk te klassificeren, maar ik vind het dus ook gewoon een deel van een opvoeding. PP is er totaal niet mee opgevoed, en moet je m bijv. op de dansvloer zien.
Elf jaar Latijns Amerika heeft hem wel een beetje geholpen om de heupen los te maken, maar toch...Op de school hier in CR hebben ze ook muziekles, ik heb geen idee wat ze daar doen. Ik ga het es vragen...
en ik snap verders wel wat FV zegt over deuren niet bij voorbaat al dichtslaan. Het is zoals met Godsdienst. Als je je kind met "niks" opvoedt, en je zegt vervolgens: "Ja, maar hij mag later zelf kiezen of hij naar de kerk wil of niet", dan maak jij die keuze eigenlijk al voor hem, door het hem niet tenminste aan te bieden als keuze.
Ik ben zelf "niks" meer (wel mee opgevoed), maar lees mijn kinderen wel af en toe de kinderbijbel voor. Ze moeten wel weten waar het over gaat.
Als ze bij oma T zijn geweest te logeren, wil Grote Nijn altijd nog een paar dagen bidden voor het eten en zingen voor het slapen. :-D
zaterdag 24 november 2007 om 08:43
Oh ik bedoelde het echt niet flauw hoor Fash, het spijt me als het zo overkwam. Het is niet dat ik het per definitie met je oneens ben, alleen hoe eens sommige dingen waar je naar streeft ook mogen klinken, moet moet wél kúnnen, snap je wat ik bedoel?
Ik zie om mij heen tegenwoordig zoveel 'moeten'. Ouders willen beiden volledig, of iig bijna volledig blijven werken. Daarnaast gaan kinderen dus naar de overblijf, buitenschoolse opvang en als pa of moe of de oppas of oma ze dan op komt halen, volgt er een regen aan broodnodige algemene ontwikkeling.
Die in en in bleke snoetjes van die humpies vertellen me genoeg.
Waarom? Waarom vraag ik me oprecht af. Voor wiens lol dóe je het nu eigenlijk?
Omdat de sky the limit is voor jóu, of voor je kind?
Denk daar maar eens over na.
Liefs en echt echt echt niet lullig bedoeld,
Zoy
:-)
Ik zie om mij heen tegenwoordig zoveel 'moeten'. Ouders willen beiden volledig, of iig bijna volledig blijven werken. Daarnaast gaan kinderen dus naar de overblijf, buitenschoolse opvang en als pa of moe of de oppas of oma ze dan op komt halen, volgt er een regen aan broodnodige algemene ontwikkeling.
Die in en in bleke snoetjes van die humpies vertellen me genoeg.
Waarom? Waarom vraag ik me oprecht af. Voor wiens lol dóe je het nu eigenlijk?
Omdat de sky the limit is voor jóu, of voor je kind?
Denk daar maar eens over na.
Liefs en echt echt echt niet lullig bedoeld,
Zoy
:-)
zaterdag 24 november 2007 om 09:05
Wat schattig, Nijntje, van Grote Nijn.
Zoy,
Ik spreek zelf ook meerdere talen en heb nog nooit priveles gehad. En om te ontdekken of je kind muzikaal is, hoef je het echt niet op 83 clubjes te doen, dat ontdek je net zo makkelijk in het muziekschooltje op de hoek waar je begint met een doodordinaire blokfluit. Algemene ontwikkeling stimuleer je al door met je kind naar de bieb te gaan en door het bijvoorbeeld naar het jeugdjournaal te laten kijken, dus ik snap op mijn beurt weer niet waarom jij daar zo van van je stoel dondert.
Eén van mijn neefjes doet aan topsport en ook hij is gewoon begonnen bij de sportvereniging om de hoek, bij wijze van spreken. Waar het me om gaat is dat je je kind wél moet laten kennismaken met sport om uberhaupt ooit te kunnen ontdekken dát het talent heeft, van "laat ze maar gewoon buitenspelen en kind zijn" ga je zelf, maar vooral: gaat je kind er echt niet achterkomen dat het plezier in sport heeft en dat het er bovendien erg goed in is.
Zoy,
Ik spreek zelf ook meerdere talen en heb nog nooit priveles gehad. En om te ontdekken of je kind muzikaal is, hoef je het echt niet op 83 clubjes te doen, dat ontdek je net zo makkelijk in het muziekschooltje op de hoek waar je begint met een doodordinaire blokfluit. Algemene ontwikkeling stimuleer je al door met je kind naar de bieb te gaan en door het bijvoorbeeld naar het jeugdjournaal te laten kijken, dus ik snap op mijn beurt weer niet waarom jij daar zo van van je stoel dondert.
Eén van mijn neefjes doet aan topsport en ook hij is gewoon begonnen bij de sportvereniging om de hoek, bij wijze van spreken. Waar het me om gaat is dat je je kind wél moet laten kennismaken met sport om uberhaupt ooit te kunnen ontdekken dát het talent heeft, van "laat ze maar gewoon buitenspelen en kind zijn" ga je zelf, maar vooral: gaat je kind er echt niet achterkomen dat het plezier in sport heeft en dat het er bovendien erg goed in is.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 24 november 2007 om 09:12
Ik heb er nog eens even over na lopen denken, maar kan er geen ei van bakken tot nog toe. Het klinkt dan wel erg Nederlands in jou oren, die zgn misplaatste middelmatigheid, maar hoe je het ook wendt op keert, we leven hier nu eenmaal in Nederland, met de daarbij behordende cultureel bepaalde houding dus. Kan je je tegen verzetten wat je wil, maar daar heb je dan vooral jezelf zo mee. Omdat het gewoon arrogant over kan komen bij ons nuchtere hollander. Zegt vast meer over ons kaaskoppen, heb je alvast gelijk in. Maar zo is het wel.
En ik vind het persoonlijk ook erg neerbuigend over komen als je andermans kinderen die om welke persoonlijke reden dan ook, niet op muziekles, sport, schaken en volksdansen zitten, meteen maar achtergesteld te noemen. En te claimen dat hun ouders voor hun deuren gesloten houden ( doelbewust wel te verstaan, want zo komt het wel een beetje over in je relaas).
Ik weet niet, het voelt me toch een beetje als 'ik ben lekker beter dan jou, nenenenenene'. Kan aan mij liggen hoor, ben de eerste om dat te erkennen
Ik vind namelijk een boel, maar ik probeer mijn mening zo veel mogelijk en pubiek voor me te houden. Omdat ik gewoonweg de wijheid niet in pacht heb, én het naadje van de kous niet weet. Ik kan het dan wel sneu vinden dat Charlotje nooit met mijn Roosje kan spelen, omdat ze naar turnen, toneel, zangles en badmintonles moet na school, maar ik hou daar wel wijselijk mijn mond over. Ze zouden wel geld over hebben denk ik dan gekscherend. Of gewoon andere prioriteiten stellen.
Moeten ze vooral dóen.
Maar zulke mensen moeten niet gaan verwachten dat wij allemaal maar die norm aannemen, omdat we anders massaal onze kinderen tekort doen, want daar pass ik voor.
Ik vind muzieles ook belangrijk, maar kan het me niet veroorloven. Pats! Deur op je neus!
En ik vind het persoonlijk ook erg neerbuigend over komen als je andermans kinderen die om welke persoonlijke reden dan ook, niet op muziekles, sport, schaken en volksdansen zitten, meteen maar achtergesteld te noemen. En te claimen dat hun ouders voor hun deuren gesloten houden ( doelbewust wel te verstaan, want zo komt het wel een beetje over in je relaas).
Ik weet niet, het voelt me toch een beetje als 'ik ben lekker beter dan jou, nenenenenene'. Kan aan mij liggen hoor, ben de eerste om dat te erkennen
Ik vind namelijk een boel, maar ik probeer mijn mening zo veel mogelijk en pubiek voor me te houden. Omdat ik gewoonweg de wijheid niet in pacht heb, én het naadje van de kous niet weet. Ik kan het dan wel sneu vinden dat Charlotje nooit met mijn Roosje kan spelen, omdat ze naar turnen, toneel, zangles en badmintonles moet na school, maar ik hou daar wel wijselijk mijn mond over. Ze zouden wel geld over hebben denk ik dan gekscherend. Of gewoon andere prioriteiten stellen.
Moeten ze vooral dóen.
Maar zulke mensen moeten niet gaan verwachten dat wij allemaal maar die norm aannemen, omdat we anders massaal onze kinderen tekort doen, want daar pass ik voor.
Ik vind muzieles ook belangrijk, maar kan het me niet veroorloven. Pats! Deur op je neus!
zaterdag 24 november 2007 om 09:14
Mijn kinderen hoeven niets qua clubjes en opleidingen. Ik zal wel eea stimuleren. Maar moeten is er niet bij.
Ik hoop dat ze later gaan studeren aangezien we beiden gepromoveerd zijn en onze studies er leuk hebben gevonden. Ik zal het ook stimuleren.Maar als ze echt niet willen of kunnen... dat geeft niets.
Net als sport of andere clubjes, alleen als ze het willen. Ik zal het aanbieden, en stimuleren, keertje samen gaan kijken...alleen houdt het daarbij op.
Dwang werkt averechts.
Ik hoop dat ze later gaan studeren aangezien we beiden gepromoveerd zijn en onze studies er leuk hebben gevonden. Ik zal het ook stimuleren.Maar als ze echt niet willen of kunnen... dat geeft niets.
Net als sport of andere clubjes, alleen als ze het willen. Ik zal het aanbieden, en stimuleren, keertje samen gaan kijken...alleen houdt het daarbij op.
Dwang werkt averechts.
zaterdag 24 november 2007 om 09:16
Ja, maar voor je latent talent hebt aangeboord, moet je nogal wat shoppen begrijp ik. Dáár heb ik met 3 kids en een beperkt inkomen toch echt de middelen niet voor. Het spijt me.
En de bieb, ja, daar lid van zijn, vind ik behoorlijk normaal. Lezen, zelf dingen opzoeken, dat is wel een essentieel onderdeel van mijn opvoeding inderdaad.
Jij sprak zonder scholing meerdere talen zeg je toch?
Dat zegt mij genoeg. Als het talent, en de interesse er in zitten, komen ze er linksom of rechtsom, echt wel uit....
En de bieb, ja, daar lid van zijn, vind ik behoorlijk normaal. Lezen, zelf dingen opzoeken, dat is wel een essentieel onderdeel van mijn opvoeding inderdaad.
Jij sprak zonder scholing meerdere talen zeg je toch?
Dat zegt mij genoeg. Als het talent, en de interesse er in zitten, komen ze er linksom of rechtsom, echt wel uit....
zaterdag 24 november 2007 om 09:25
Zoyla,
Ik vind muziekles dusdanig belangrijk dat ik daar andere dingen voor laat, voor mij is muziekles gewoon een vast onderdeel van de opvoeding, zoals luiers kopen een vast onderdeel van babyverzorging was. Geen keuze dus, daar moet je gewoon geld voor apart houden want dat hoort er nu eenmaal bij, zo zie ik dat.
En ik snap echt niet wat er arrogant aan is om te zeggen dat ik vind dat je bij voorbaat je kind keuzes ontzegt als je het niet kennis laat maken met kunstzinnige vorming. Net wat Nijntje zegt, muziekvorming bijvoorbeeld is niet alleen handig als je een instrument wil bespelen, het zorgt er bijvoorbeeld ook voor dat je kind zijn lichaam beter leert kennen en daar vrijer mee om kan gaan. Het is goed voor het ritmegevoel, voor de motoriek, voor de ademhaling, voor het zelfvertrouwen, voor leren spreken/presenteren in het openbaar en vooral: het is ook gewoon hartstikke leuk. Jij, en bepaalde andere tegenstanders in deze discussie weten het inmiddels zo te laten klinken alsof je kind muziekles geven een enorme straf is, alsof je kinderen daar kicking and screaming naar toe moet slepen, maar wat ik eerder al zei: ik heb letterlijk nog NOOIT een kindje (peuter/kleuterleeftijd) gezien dat NIET van muziek hield. Volgens mij is het een natuurlijke interesse en is het juist zo dat ouders die er zo als jij over denken die natuurlijke interesse AFleren ipv dat ik mijn kind onder dwang iets door zijn strot douw. Waarom zouden kinderdagverblijven en kleuterscholen anders zoveel aandacht aan liedjes leren besteden als al die kinderen daar zo vreselijk door getraumatiseerd worden? Het is in de eerste plaats léuk voor een kind, maar dat is mijn mening.
Ik vind muziekles dusdanig belangrijk dat ik daar andere dingen voor laat, voor mij is muziekles gewoon een vast onderdeel van de opvoeding, zoals luiers kopen een vast onderdeel van babyverzorging was. Geen keuze dus, daar moet je gewoon geld voor apart houden want dat hoort er nu eenmaal bij, zo zie ik dat.
En ik snap echt niet wat er arrogant aan is om te zeggen dat ik vind dat je bij voorbaat je kind keuzes ontzegt als je het niet kennis laat maken met kunstzinnige vorming. Net wat Nijntje zegt, muziekvorming bijvoorbeeld is niet alleen handig als je een instrument wil bespelen, het zorgt er bijvoorbeeld ook voor dat je kind zijn lichaam beter leert kennen en daar vrijer mee om kan gaan. Het is goed voor het ritmegevoel, voor de motoriek, voor de ademhaling, voor het zelfvertrouwen, voor leren spreken/presenteren in het openbaar en vooral: het is ook gewoon hartstikke leuk. Jij, en bepaalde andere tegenstanders in deze discussie weten het inmiddels zo te laten klinken alsof je kind muziekles geven een enorme straf is, alsof je kinderen daar kicking and screaming naar toe moet slepen, maar wat ik eerder al zei: ik heb letterlijk nog NOOIT een kindje (peuter/kleuterleeftijd) gezien dat NIET van muziek hield. Volgens mij is het een natuurlijke interesse en is het juist zo dat ouders die er zo als jij over denken die natuurlijke interesse AFleren ipv dat ik mijn kind onder dwang iets door zijn strot douw. Waarom zouden kinderdagverblijven en kleuterscholen anders zoveel aandacht aan liedjes leren besteden als al die kinderen daar zo vreselijk door getraumatiseerd worden? Het is in de eerste plaats léuk voor een kind, maar dat is mijn mening.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 24 november 2007 om 09:38
Nou, ik heb uiteraard wel gewoon op school gezeten, dat lijkt me logisch. En mijn ouders hebben mij gewoon zelf engels geleerd voordat ik de schoolleeftijd had, omdat ik dat leuk vond. En ze hebben er wel altijd voor gezorgd dat ik op scholen zat waar meer dan gemiddelde aandacht voor taal en kunstonderwijs was. Dus het is wel degelijk van huis uit gestimuleerd en daar heb ik nu erg veel profijt van (net als mijn broertje die dankzij die stimulans inmiddels al 10 jaar in Engeland woont en daar vanaf dag 1 een hele goede baan had omdat hij near-native speaker is).
Dat bedoel ik met keuzes openlaten, als mijn ouders hadden gezegd dat we vooral normaal moesten doen en dat we toch in Nederland woonden, hadden wij misschien geen van beiden ooit bedacht dat er een hele wereld voor ons open lag en waren we wellicht nooit beiden op jonge leeftijd naar het buitenland verhuisd.
Mijn broertje heeft zijn vrouw ontmoet doordat hij haar steeds tegenkwam bij concerten in het buitenland, die reisde de halve wereld over om naar concerten te gaan en mijn ouders vonden dat alleen maar leuk. Als ie het zelf betaalde mocht hij wat hun betreft naar een concert in Timboektoe, als hij daar blij van werd. En nu zijn ze al 10 jaar dolgelukkig samen
Am Yisrael Chai!
zaterdag 24 november 2007 om 09:39
Ik denk inderdaad ook dat muziek een natuurlijke interesse is. Zingen, samen dansen, vinden volgens mij alle kleintjes gewoon leuk en gezellig.
Muziekles zou inderdaad wel meer aandacht aan besteed mogen worden op school. Want alhoewel ze bij ons op school ( jenaplan onderwijs, dus toch net wat meer met kunstzinnige vorming bezig dan een openbare basisschool schat ik zo in) veel naar musea wordt gegaan, met drukpersen wordt gewerkt, aan weeksluiting, thema's en zang en dans wordt gedaan, blijft het sumier natuurlijk.
Maar nee, ik ga niet met 3 kids op de fiets door weer en wind naar de stad voor muziekles. Wat we wél doen nu, als sinterklaas kado, dat weet Iris alleen nog niet, is haar prive gitaarles geven. Ze wil al tijden op gitaarles, en omdat lichamelijk gezien voetbal even op de lange baan is geschoven, willen we haar dit aanbieden. Ze is gek op gitaar muziek. En thuisles is voor haar de enige optie momenteel.
Mijn vader kan ontzettend goed gitaar spelen en heeft ook een heel goede gitaar staan. We proberen nog via via wat te regelen daar in dus. In die zin vind ik muziek echt wel heel belangrijk.
Ik zou alleen een ander niet veroordelen om het feit muziekles bijv niet belangrijk te vinden. Moeten ze allemaal zelf weten.
Net zoals ik zoiets als 'the sky is the limit' een beetje overdone vind klinken. Weet niet waarom, maar krijg altijd een beetje jeuk van dat soort uitspraken
Muziekles zou inderdaad wel meer aandacht aan besteed mogen worden op school. Want alhoewel ze bij ons op school ( jenaplan onderwijs, dus toch net wat meer met kunstzinnige vorming bezig dan een openbare basisschool schat ik zo in) veel naar musea wordt gegaan, met drukpersen wordt gewerkt, aan weeksluiting, thema's en zang en dans wordt gedaan, blijft het sumier natuurlijk.
Maar nee, ik ga niet met 3 kids op de fiets door weer en wind naar de stad voor muziekles. Wat we wél doen nu, als sinterklaas kado, dat weet Iris alleen nog niet, is haar prive gitaarles geven. Ze wil al tijden op gitaarles, en omdat lichamelijk gezien voetbal even op de lange baan is geschoven, willen we haar dit aanbieden. Ze is gek op gitaar muziek. En thuisles is voor haar de enige optie momenteel.
Mijn vader kan ontzettend goed gitaar spelen en heeft ook een heel goede gitaar staan. We proberen nog via via wat te regelen daar in dus. In die zin vind ik muziek echt wel heel belangrijk.
Ik zou alleen een ander niet veroordelen om het feit muziekles bijv niet belangrijk te vinden. Moeten ze allemaal zelf weten.
Net zoals ik zoiets als 'the sky is the limit' een beetje overdone vind klinken. Weet niet waarom, maar krijg altijd een beetje jeuk van dat soort uitspraken
zaterdag 24 november 2007 om 09:45
Wat een overdreven reactie, Zoyla, over die inbleke snoetjes en oververmoeide kindertjes met 83 clubjes en weinig speeltijd. Niemand heeft dat zo genoemd, niemand is dat denkelijk hier van plan. Ikzelf heb ook én een instrument bespeeld én altijd gesport én ben op dansles geweest. Daar ben ik echt neit moe van geworden hoor, zeker aangezien die dingen toch niet in een week moeten worden afgewerkt op hun 5e.
Het gaat hier om een basis. Om kennismaken met iets waar je later plezier van hebt, mocht je er wat mee willen. Zoals eerder gezegd: Probeer maar eens noten te leren lezen of een instrument te leren bespelen als volwassene die nog nooit iets op dat vlak heeft ervaren. Erg lastig. Maar er zijn er veel, hoor, die als ze volwassen zijn dat tóch nog leuk zouden vinden en ervan balen het nooit te hebben meegekregen. En ze zullen hier, net als de regel die jij stelde, ook een instrument moeten kiezen en daar in ieder geval bijvoorbeeld een jaar wat mee moeten. Daarna pas mogen ze eventueel switchen, omdat ik vind dat ze het wél een kans moeten geven en binnen een paar weken heb je dat nog niet echt gedaan.
Dansles is pas vanaf een jaar of 14. Hier is het overigens, voor zover ik weet, volkomen normaal dat kinderen op die leeftijd gaan dansen. Ik ken geen gezinnen waarbij dat niet gebeurd. En dan hoeven ze, wederom, niet tot niveau Ster te gaan. Maar Brons, de basis, zullen ze wel leren. Daarna kiezen ze zelf maar of ze verder willen.
En dan sport. Dat mensen dát niet belangrijk vinden vind ik nog het meest absurde wat ik heb gehoord. Mijn kinderen zullen leren dat sporten een onderdeel van hun leven is. Niet alleen omdat die beweging nú gezond voor ze is en omdat ik vind dat ze een basisconditie moeten krijgen, moeten leren wat het is om sportief bezig te zijn, te kunnen winnen en verliezen, leren wat het inhoudt met een team aan een doel bezig te zijn, maar ook omdat ik ze wil bijbrengen dat het normaal is de discipline op te brengen om een x aantal keren in de week te gaan sporten. Iets dat duidelijk niet meer normaal is, maar ik hoop mijn kinderen bij te brengen dat het niet alleen léuk is om te gaan sporten, maar ook een gewoonte om te gaan sporten en geen opgave die je moet opbrengen om het overgewicht kwijt te raken dat je kreeg door teveel lui op de bank te hangen met een zak chips.
Als je dit bij elkaar optelt is het echt niet zoveel, hoor, Zoyla. En ik maak me er werkelijk geen zorgen over of mijn kinderen er oververmoeid door zullen raken.
En wat dat moeten betreft: Mijn kinderen hoeven niet alleen maar dingen te doen die ze leuk vinden. Dat vind ik namelijk ook een onderdeel van de opvoeding: Leren dat sommige dingen gewoon moeten, omdat het hoort bij je ontwikkeling. Ik ging ook wel eens met tegenzin naar ballet of muziekles, omdat ik net een lekker boek aan het lezen was. Maar uiteindelijk vond ik het, wanneer ik er eenmaal was, altijd enorm gezellig en leuk en nu, als volwassene, ben ik enorm blij met de basis die ik heb meegekregen.
Al die basisvaardigheden, als je ze niet wilt gebruiken als volwassene, zijn je niet tot last als je ze hebt. Maar ze kunnen een enorm gemis zijn als je ze niet hebt en een enorm toegevoegde waarde hebben wanneer ze je wél zijn bijgebracht. En dat ben ik dan ook zeker van plan te doen.
Het gaat hier om een basis. Om kennismaken met iets waar je later plezier van hebt, mocht je er wat mee willen. Zoals eerder gezegd: Probeer maar eens noten te leren lezen of een instrument te leren bespelen als volwassene die nog nooit iets op dat vlak heeft ervaren. Erg lastig. Maar er zijn er veel, hoor, die als ze volwassen zijn dat tóch nog leuk zouden vinden en ervan balen het nooit te hebben meegekregen. En ze zullen hier, net als de regel die jij stelde, ook een instrument moeten kiezen en daar in ieder geval bijvoorbeeld een jaar wat mee moeten. Daarna pas mogen ze eventueel switchen, omdat ik vind dat ze het wél een kans moeten geven en binnen een paar weken heb je dat nog niet echt gedaan.
Dansles is pas vanaf een jaar of 14. Hier is het overigens, voor zover ik weet, volkomen normaal dat kinderen op die leeftijd gaan dansen. Ik ken geen gezinnen waarbij dat niet gebeurd. En dan hoeven ze, wederom, niet tot niveau Ster te gaan. Maar Brons, de basis, zullen ze wel leren. Daarna kiezen ze zelf maar of ze verder willen.
En dan sport. Dat mensen dát niet belangrijk vinden vind ik nog het meest absurde wat ik heb gehoord. Mijn kinderen zullen leren dat sporten een onderdeel van hun leven is. Niet alleen omdat die beweging nú gezond voor ze is en omdat ik vind dat ze een basisconditie moeten krijgen, moeten leren wat het is om sportief bezig te zijn, te kunnen winnen en verliezen, leren wat het inhoudt met een team aan een doel bezig te zijn, maar ook omdat ik ze wil bijbrengen dat het normaal is de discipline op te brengen om een x aantal keren in de week te gaan sporten. Iets dat duidelijk niet meer normaal is, maar ik hoop mijn kinderen bij te brengen dat het niet alleen léuk is om te gaan sporten, maar ook een gewoonte om te gaan sporten en geen opgave die je moet opbrengen om het overgewicht kwijt te raken dat je kreeg door teveel lui op de bank te hangen met een zak chips.
Als je dit bij elkaar optelt is het echt niet zoveel, hoor, Zoyla. En ik maak me er werkelijk geen zorgen over of mijn kinderen er oververmoeid door zullen raken.
En wat dat moeten betreft: Mijn kinderen hoeven niet alleen maar dingen te doen die ze leuk vinden. Dat vind ik namelijk ook een onderdeel van de opvoeding: Leren dat sommige dingen gewoon moeten, omdat het hoort bij je ontwikkeling. Ik ging ook wel eens met tegenzin naar ballet of muziekles, omdat ik net een lekker boek aan het lezen was. Maar uiteindelijk vond ik het, wanneer ik er eenmaal was, altijd enorm gezellig en leuk en nu, als volwassene, ben ik enorm blij met de basis die ik heb meegekregen.
Al die basisvaardigheden, als je ze niet wilt gebruiken als volwassene, zijn je niet tot last als je ze hebt. Maar ze kunnen een enorm gemis zijn als je ze niet hebt en een enorm toegevoegde waarde hebben wanneer ze je wél zijn bijgebracht. En dat ben ik dan ook zeker van plan te doen.
zaterdag 24 november 2007 om 09:51
Ik veroordeel het ook niet, ik vind het alleen jammer voor die kinderen omdat ik weet hoe leuk het is. En ik denk net als MissD dat als je bepaalde dingen niet als kind al leert, dat je als volwassene daar gewoon wel wat last cq. hinder van kan ondervinden.
Bijvoorbeeld met taal, dat bedacht ik net nog: het is een feit dat kinderen die op jonge leeftijd twee talen leren, later elke volgende taal makkelijker aanleren dan kinderen die maar 1 taal geleerd hebben. Ik weet niet meer precies hoe het zit, maar het heeft iets te maken met het feit dat kinderen daardoor beter de structuur van taal snappen. Met andere woorden: als je je kind al heel jong twee talen leert, zal het op de middelbare school gemakkelijker het verplichte taalonderwijs aankunnen dan wanneer het maar 1 taal kent. En aangezien jonge kinderen taal heel gemakkelijk oppikken (als je bijvoorbeeld met je kind naar het buitenland verhuist, spreekt je kind in de regel sneller de nieuwe taal dan jijzelf), waarom zou je dat dan niet een beetje spelenderwijs stimuleren? Dat hoeft helemaal niet zo zwaarwichtig hoor, kinderen kunnen al redelijk wat vreemde taal oppikken van televisie kijken en liedjes zingen, bijvoorbeeld.
Bijvoorbeeld met taal, dat bedacht ik net nog: het is een feit dat kinderen die op jonge leeftijd twee talen leren, later elke volgende taal makkelijker aanleren dan kinderen die maar 1 taal geleerd hebben. Ik weet niet meer precies hoe het zit, maar het heeft iets te maken met het feit dat kinderen daardoor beter de structuur van taal snappen. Met andere woorden: als je je kind al heel jong twee talen leert, zal het op de middelbare school gemakkelijker het verplichte taalonderwijs aankunnen dan wanneer het maar 1 taal kent. En aangezien jonge kinderen taal heel gemakkelijk oppikken (als je bijvoorbeeld met je kind naar het buitenland verhuist, spreekt je kind in de regel sneller de nieuwe taal dan jijzelf), waarom zou je dat dan niet een beetje spelenderwijs stimuleren? Dat hoeft helemaal niet zo zwaarwichtig hoor, kinderen kunnen al redelijk wat vreemde taal oppikken van televisie kijken en liedjes zingen, bijvoorbeeld.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 24 november 2007 om 09:59
Ik vind het wel leuk dat MK engels al verstaat, liedjes zingt, eist dat ik ze vertaal en dan met de woordjes gaat spelen.
"Maaamaa, skewkwoo is een voogegeschrikker, toch?"
Dat ze 13 maanden oud was en een vriendin vroeg "Where's your nose?" en dat ze die zo aanwees. Vrinedin schrok zich de t*ring, die had eigenlijk geen reactie verwacht
"Maaamaa, skewkwoo is een voogegeschrikker, toch?"
Dat ze 13 maanden oud was en een vriendin vroeg "Where's your nose?" en dat ze die zo aanwees. Vrinedin schrok zich de t*ring, die had eigenlijk geen reactie verwacht
zaterdag 24 november 2007 om 11:19
Gaat het er dan niet vooral om dat je je eigen intresses bewust en onbewust doorgeeft? In wat voor vorm je het giet maakt dan volgens mij geen wezenlijk verschil.
Dus als je thuis bv regelmatig muziek draait/maakt en daarmee bezig bent (luisteren, dansen, er over praten), krijgt je kind dat automatisch mee, kost niets want daar hoef je geen les voor te hebben. Ik ken genoeg mensen die geen noten kunnen lezen, maar wel retemuzikaal zijn en een instrument bespelen.
Dat lijkt me beter dan 'muziek' in 1 lesuurtje gepropt door ouders die er geen wezenlijke binding mee hebben en er de rest van de tijd geen interesse voor hebben behalve als behang. Het is een ander uiterste, maar kan me voorstellen dat ook dat voorkomt. Dan is het slepen naar les/bibliotheek/museum en tegenzin kweken.
Dus als je thuis bv regelmatig muziek draait/maakt en daarmee bezig bent (luisteren, dansen, er over praten), krijgt je kind dat automatisch mee, kost niets want daar hoef je geen les voor te hebben. Ik ken genoeg mensen die geen noten kunnen lezen, maar wel retemuzikaal zijn en een instrument bespelen.
Dat lijkt me beter dan 'muziek' in 1 lesuurtje gepropt door ouders die er geen wezenlijke binding mee hebben en er de rest van de tijd geen interesse voor hebben behalve als behang. Het is een ander uiterste, maar kan me voorstellen dat ook dat voorkomt. Dan is het slepen naar les/bibliotheek/museum en tegenzin kweken.
zaterdag 24 november 2007 om 11:41
Ik heb niet het hele topic gelezen, want lig voornamelijk ziekerig op de bank, maar wel laatste paar pagina's gelezen en rest beetje gescand. Vind het heel goed om een kind te stimuleren, om het je interesses over te brengen. Om het kennis te laten maken met van alles en nog wat, met sport, Kunst, Cultuur, talen, Muziek. Leuk en heel erg goed. Maar ik zou wel blijven kijken naar wat mijn kind echt wil. Als het een keertje niet naar, noem bijv. pianoles, zou willen zou ik het erheen stúren, maar als het gewoon echt in het algemeen níet wil, dan is de lol eraf en hoeft het er echt niet mee door te gaan. Liever een kind dat later vrij normale, hopelijk wel leuke, baan heeft en gelukkig is, dan een doodongelukkige concertpianist. Mocht het wel gelukkig zijn, pianospelend, dan zou ik mijn best doen het zo goed mogelijk te stimuleren en te steunen en het alle kansen te bieden er eventueel een professie van te maken.
Zelf heb ik de Toneelschool gedaan, maar, das wel echt een nadeel van een Kunst-studie, werk vinden in die sector is heel erg moeilijk. Het kan heel goed dat je kind van het conservatorium komt of van de Kunstacademie, en dan administratief werk gaat doen of in de Horeca gaat werken, omdat het gewoon geen werk kan vinden in de Kunsten-sector. Over dat risico zou ik mijn kind ook vertellen als het voor de keuze staat een opleiding te kiezen.
Belangrijkste is het geluk van het kind, maar zolang het leuk is is stimuleren heel goed. Ik ben heel erg blij dat Chica in elk geval twee, misschien 3 talen leert van huis uit en dat ik haar dingen kan gaan bieden als dansles of sport of muziekles. Boekjes lezen en wandelen in bos enzo vind ik ook belangrijk. Museumbezoek vond ze tot nu toe heel leuk, we zijn naar een museum geweest (paar keer al nu) wat erg geschikt is voor kinderen.
Naturalis
Ze begon heel blij te springen de laatste keer, toen ze de ingang van het gebouw herkende.
Mijn moeder had vroeger weinig geld en wel vijf kinderen, maar we mochten allemaal op een les, sport of muziek, dat mochten we zelf kiezen. Ik heb jaren op turnen gezeten. Maar, toen ik zelf aangaf niet meer te willen (toen ik wat ouder werd, werd het me te competitief en vond ik het niet meer leuk) werd daar ook geen probleem van gemaakt. Als ik soms turnstertjes op TV zie die heel ongelukkig (vast voor een deel projectie hoor) kijken en niet menstrueren en gewrichtsproblemen krijgen, denk ik, dat zou mij dus te ver gaan. Topsporten is echt geen pretje. Het is een heel zwaar leven. Zelfde geldt trouwens voor concertpianisten, die hebben heel wat op moet offeren om te komen waar ze zijn.
Stimuleren is leuk, pushen niet. Algemene ontwikkeling meegeven, JA, persé er een topturnster, prima ballerina of concertpianiste van maken, NEE. Maar als ze zelf aangeven die kant op te willen, wel stimuleren en steunen. Dat is het zo'n beetje resumerend.
(vage lange post, waarvan ik de koorts lekker de schuld geef voor het gemak )
Zelf heb ik de Toneelschool gedaan, maar, das wel echt een nadeel van een Kunst-studie, werk vinden in die sector is heel erg moeilijk. Het kan heel goed dat je kind van het conservatorium komt of van de Kunstacademie, en dan administratief werk gaat doen of in de Horeca gaat werken, omdat het gewoon geen werk kan vinden in de Kunsten-sector. Over dat risico zou ik mijn kind ook vertellen als het voor de keuze staat een opleiding te kiezen.
Belangrijkste is het geluk van het kind, maar zolang het leuk is is stimuleren heel goed. Ik ben heel erg blij dat Chica in elk geval twee, misschien 3 talen leert van huis uit en dat ik haar dingen kan gaan bieden als dansles of sport of muziekles. Boekjes lezen en wandelen in bos enzo vind ik ook belangrijk. Museumbezoek vond ze tot nu toe heel leuk, we zijn naar een museum geweest (paar keer al nu) wat erg geschikt is voor kinderen.
Naturalis
Ze begon heel blij te springen de laatste keer, toen ze de ingang van het gebouw herkende.
Mijn moeder had vroeger weinig geld en wel vijf kinderen, maar we mochten allemaal op een les, sport of muziek, dat mochten we zelf kiezen. Ik heb jaren op turnen gezeten. Maar, toen ik zelf aangaf niet meer te willen (toen ik wat ouder werd, werd het me te competitief en vond ik het niet meer leuk) werd daar ook geen probleem van gemaakt. Als ik soms turnstertjes op TV zie die heel ongelukkig (vast voor een deel projectie hoor) kijken en niet menstrueren en gewrichtsproblemen krijgen, denk ik, dat zou mij dus te ver gaan. Topsporten is echt geen pretje. Het is een heel zwaar leven. Zelfde geldt trouwens voor concertpianisten, die hebben heel wat op moet offeren om te komen waar ze zijn.
Stimuleren is leuk, pushen niet. Algemene ontwikkeling meegeven, JA, persé er een topturnster, prima ballerina of concertpianiste van maken, NEE. Maar als ze zelf aangeven die kant op te willen, wel stimuleren en steunen. Dat is het zo'n beetje resumerend.
(vage lange post, waarvan ik de koorts lekker de schuld geef voor het gemak
)
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
zaterdag 24 november 2007 om 12:51
Tuurlijk overdreef ik met die bleke snoetjes die ik als voorbeeld aangaf :-)
Maar punt is denk ik desondanks wel duidelijk toch?
En ik ben het nogmaals, helemaal niet met jullie oneens overigens. Integendeel. Het is alleen een beetje de manier waarop het gebracht wordt, waar ik nu en dan wat uitslag in mijn nek van krijg. Maar wat ik al zei, das mijn probleem dan, toch?
X
Maar punt is denk ik desondanks wel duidelijk toch?
En ik ben het nogmaals, helemaal niet met jullie oneens overigens. Integendeel. Het is alleen een beetje de manier waarop het gebracht wordt, waar ik nu en dan wat uitslag in mijn nek van krijg. Maar wat ik al zei, das mijn probleem dan, toch?
X
zaterdag 24 november 2007 om 14:05
Maar een kind hoeft toch niet koste wat het kost járen aan een bepaalde sport te doen? Of persé concertpianist te worden? Kind zou hier op muziekles moeten, waarbij het instrument in overleg gaat. Mag het kind dus zelf kiezen. Maar niet deze week piano, en volgende week viool, omdat piano toch niet zo heel leuk is. En dan de week erna weer triangel. Er wordt dan wel eerst goed overlegd, dat kind zeker weten een bepaald instrument wil, en dan wordt het jaar of de cursusduur uitgezeten. Niet leuk? Jammer, want we hadden het er van tevoren over gehad. Zelfde geldt ook voor een sport, en helemaal bij een teamsport.
En is er geen mogelijkheid om via de NSO of BSO dergelijke cursussen te doen, tegen een gereduceerd tarief? Ben totaal nog niet thuis in dat wereldje, maar zo kun je natuurlijk verschillende dingen combineren qua agenda.
Overigens lijkt het me óók bij een klein gezinsinkomen wel mogelijk om 1 of 2 keer per jaar naar een museum (of bijvoorbeeld dierentuin, kan ook informatief zijn) of een theatervoorstelling te gaan. Het hoeft niet wekelijks, maar jaarlijks moet toch wel lukken? Iedere maand sparen, of bijvoorbeeld voor een verjaardag vragen/geven als cadeau?
Er wordt dan wel eerst goed overlegd, dat kind zeker weten een bepaald instrument wil, en dan wordt het jaar of de cursusduur uitgezeten. Niet leuk? Jammer, want we hadden het er van tevoren over gehad. Zelfde geldt ook voor een sport, en helemaal bij een teamsport. En is er geen mogelijkheid om via de NSO of BSO dergelijke cursussen te doen, tegen een gereduceerd tarief? Ben totaal nog niet thuis in dat wereldje, maar zo kun je natuurlijk verschillende dingen combineren qua agenda.
Overigens lijkt het me óók bij een klein gezinsinkomen wel mogelijk om 1 of 2 keer per jaar naar een museum (of bijvoorbeeld dierentuin, kan ook informatief zijn) of een theatervoorstelling te gaan. Het hoeft niet wekelijks, maar jaarlijks moet toch wel lukken? Iedere maand sparen, of bijvoorbeeld voor een verjaardag vragen/geven als cadeau?
