perse niet erkennen van kind

16-05-2008 03:56 108 berichten
Alle reacties Link kopieren
De vader van mijn(nu nog ongeboren) kind en ik zijn sinds 3 maanden uit elkaar. Onze relatie was gedoemd te mislukken en ik heb ervoor gekozen dit kindje alleen op te voeden. Sinds ik bij hem weg ben praat hij over ons kind en wil hij perse het kind erkennen en een omgangs regeling(toen we nog samen waren was er geen belangstelling, dé reden waarom ik weg ben gegaan). Ik zie dat absoluut niet zitten vooral omdat ik niet wil dat er met dit kind gezeuld gaat worden. Ik heb voorgesteld dat hij het kindje kan bezoeken bij mij thuis maar dat wil hij niet. Hij wil dat het kind zijn naam draagt en een omgangsregeling via de rechter. Mijns inziens riekt dit naar treiterij en word er erg verdrietig van. Is er iemand die in een soort gelijke situatie heeft gezeten en de rechtzaak gewonnen heeft? Ik kreeg n.l. vandaag een brief van zijn advocaat..
Alle reacties Link kopieren
kleinezeehond schreef op 16 mei 2008 @ 13:49:

[...]





Dat mag je vragen , aleen staat niet mijn vraag of handelen ter discussie maar dat van TO en daar reageer ik op.
En laat jouw handelen nou net exact hetzelfde zijn als dat van TO. Dat maakt dus tegelijkertijd dat jouw handelen wel degelijk ter discussie staat.
Alle reacties Link kopieren
TO vraagt hier om advies omtrent een juridische zaak niet een mening over het kind een vader 'ontzeggen'



Men buitelt hier over elkaar heen om te roepen hoe verdorven TO wel niet is om erkenning door de vader niet te willen, maar weten jullie veel hoe de situatie zit?! TO zegt dat er tijdens de relatie geen interesse was in erkenning van de vaders kant, en nu het uit is ineens wel. Sterker meneer dreigt gelijk met een rechtszaak. Dat noem ik nou niet gelijk een nobele insteek van een vader die het zo goed met het ongeboren kind voor heeft maar eerder dat ook hij kostte wat het kost zijn gelijk wil krijgen. Ook hij lijkt dus niet uit het belang van het kind te denken, maar vooral ook ZIJN eigen belang (zijn achternaam willen afdwingen etc)



Dit kind wordt dus geboren tussen twee vijandige ouders die over zijn/haar bestaansrecht (nu al!) aan het vechten zijn. Ik hoop dat de ouders het zelf op kunnen lossen voordat men naar de rechter moet, anders voelt dat kind zich later schuldig dat er voor zijn/haar geboorte al ellende was over zijn bestaan en dat er potdomme een rechter aan toe moest komen om het te beslechten..



Kan de TO alleen sterkte en wijsheid toewensen (helaas geen ervaring voor juridisch advies) dat heeft ze denk ik meer nodig dan individuele meningen van forum diva's. Bedenk wel, twee vechten twee schuld!
Alle reacties Link kopieren
[b]ingers schreef op 16 mei 2008 @ 03:56:

De vader van mijn(nu nog ongeboren) kind en ik zijn sinds 3 maanden uit elkaar. Onze relatie was gedoemd te mislukken en ik heb ervoor gekozen dit kindje alleen op te voeden. Sinds ik bij hem weg ben praat hij over ons kind en wil hij perse het kind erkennen en een omgangs regeling(toen we nog samen waren was er geen belangstelling, dé reden waarom ik weg ben gegaan). Ik zie dat absoluut niet zitten vooral omdat ik niet wil dat er met dit kind gezeuld gaat worden. Ik heb voorgesteld dat hij het kindje kan bezoeken bij mij thuis maar dat wil hij niet. Hij wil dat het kind zijn naam draagt en een omgangsregeling via de rechter. Mijns inziens riekt dit naar treiterij en word er erg verdrietig van. Is er iemand die in een soort gelijke situatie heeft gezeten en de rechtzaak gewonnen heeft? Ik kreeg n.l. vandaag een brief van zijn advocaat..
Booyah, ik lees toch duidelijk dat de vader in de ogen van TO niks in te brengen heeft. Zij denkt te kunnen bepalen óf en wanneer hij hun kind mag zien, dus zo gek zijn de reacties hier niet. Ik ben het met de andere posters eens als zij stellen dat een vader ook rechten heeft. Als zij niet open staat voor een omgangsregeling is het niet zo gek dat hij een advocaat inschakelt.
Alle reacties Link kopieren
1: jij hebt een vetorecht als het gaat om het erkennen van je kindje wanneer hij het wel wil erkennen, en jij wilt dat niet.



2. hij kan dat bij de rechter aanvechten. wanneer de rechter van mening is dat jullie elkaar dwarszitten om het dwarszitten en niet in het belang van het kindje denken, dan besluit de rechter.



3. hij staat sterker als hij kan aantonen dat jullie een langdurige serieuze relatie hebben gehad (als het slechts gaat om het erkennen).



4. jij staat sterker als jij objectief kunt aantonen dat hij het puur doet om jou te treiteren.



5. bij erkennen krijgt hij nog geen gezag over jullie kindje. jij bent de ouder die bepaald waar en hoe en wat en waarom jullie kindje verblijft, tenzij jullie direct na de geboorte door het indienen van een verzoekschrift bij de rechtbank regelen dat hij ook gezag krijgt.



6. als hij jullie kindje niet erkent, krijgt jullie kindje van rechtswege jouw achternaam.



7. als hij jullie kindje wel erkent, heeft hij een veto-recht betreffende de achternaamskeuze.



8. probeer met elkaar in gesprek te gaan met een 3e niet betrokken partij. aan gevecht om een kind heb jij niets, heeft je ex niets, en het belangrijkste: JULLIE kindje heeft er al helemaal geen belang bij.



Succes!!
Alle reacties Link kopieren
Mijn vader is ook een discutabele vader en mijn ouders zijn toen ik 8 was gescheiden. Maar mijn moeder heeft ondanks haar eigen wrok jegens mijn vader nooit enig contact tussen hem en mij en mijn zusje in de weg gestaan. Zelfs als dat contact betekende dat het wispelturig was. Ik denk ook niet dat het aan haar was geweest om dat te doen, alleen slechts bewaker te zijn van het welzijn van haar kinderen. Pas als dat in het geding is, heb je als andere ouder redenen om dat contact anders vorm te willen geven.

Ik snap best dat verwarrende gevoelens naar een ex maken dat je niet zit te springen om contact. Maar het gaat nu eenmaal niet om jou in deze. Het gaat om je kind. En waardeloze partners zijn- ook al geloof je dit niet- soms toch nog echt prima vaders.
Alle reacties Link kopieren
Onwaarschijnlijk belachelijk madelief, dat een man nog steeds zo weinig rechten heeft....

Ik val bijna van mijn stoel : (
Alle reacties Link kopieren
Booyahh schreef op 17 mei 2008 @ 11:32:

TO vraagt hier om advies omtrent een juridische zaak niet een mening over het kind een vader 'ontzeggen'



Men buitelt hier over elkaar heen om te roepen hoe verdorven TO wel niet is om erkenning door de vader niet te willen, maar weten jullie veel hoe de situatie zit?! TO zegt dat er tijdens de relatie geen interesse was in erkenning van de vaders kant, en nu het uit is ineens wel. Sterker meneer dreigt gelijk met een rechtszaak. Dat noem ik nou niet gelijk een nobele insteek van een vader die het zo goed met het ongeboren kind voor heeft maar eerder dat ook hij kostte wat het kost zijn gelijk wil krijgen. Ook hij lijkt dus niet uit het belang van het kind te denken, maar vooral ook ZIJN eigen belang (zijn achternaam willen afdwingen etc)



Dit kind wordt dus geboren tussen twee vijandige ouders die over zijn/haar bestaansrecht (nu al!) aan het vechten zijn. Ik hoop dat de ouders het zelf op kunnen lossen voordat men naar de rechter moet, anders voelt dat kind zich later schuldig dat er voor zijn/haar geboorte al ellende was over zijn bestaan en dat er potdomme een rechter aan toe moest komen om het te beslechten..



Kan de TO alleen sterkte en wijsheid toewensen (helaas geen ervaring voor juridisch advies) dat heeft ze denk ik meer nodig dan individuele meningen van forum diva's. Bedenk wel, twee vechten twee schuld!
Ik wil niet lullig doen, maar t kind moet nog geboren worden. En alle vaders-in-spe vertonen op een bepaald moment angsthazen gedrag. Moet zo'n vent dan maar continue het handje van zijn zwangere vrouw/vriendin vasthouden? En ik weet niet over je het hele topic gelezen hebt, maar er kwam van een alinea van TO voorbij uit een eerder topic waaruit bleek dat ze beiden wel degelijk blij waren met de komst van hun kind. Als vader nou absoluut geen knip voor de neus waard is, dan wordt het weer een ander verhaal, maar hij wil zijn kind wel degelijk erkennen als ze zijne wat impliceert dat ie ervoor wil zorgen. Als TO dit absoluut niet wil, dan zou ik als vader zeggen: prima, maar kom dat later ook niet bij me aankloppen voor kinderalimentatie. En die weigering van die erkenning zou ik dan ook zwart op wit willen hebben.
Alle reacties Link kopieren
intiem schreef op 17 mei 2008 @ 12:35:

Onwaarschijnlijk belachelijk madelief, dat een man nog steeds zo weinig rechten heeft....



Ik val bijna van mijn stoel : (




eerlijk is eerlijk: ik vind het niet zo belachelijk. een man heeft niet zo weinig rechten. de man kan net zoveel rechten verkrijgen als de vrouw, hij moet daar alleen voor naar de rechter. de wetgever heeft nou eenmaal een keuze moeten maken welke van de twee ouders van rechtswege in beginsel de makkelijkste rechten heeft. en aangezien een vrouw het kind draagt en baart begrijp ik dit wel, omdat als je het andersom zou hebben, dan zou het een stuk lastiger worden in geval van een vader die hem gesmeerd is. dan zou een kind geen juridische ouder hebben, begrijp je? en bovendien, als een man gewoon het vaderschap zou kunnen opeisen, dan zou dat betekenen dat een 1 of andere gek die weet dat mevrouw x in haar eentje een kind krijgt, gewoon naar de burgerlijke stand zou kunnen gaan en kunnen gaan zeggen: hallo, ik de vader van kindje Q van mevrouw X. Schrijf hem maar op mijn naam. En dan vervolgens naar mevrouw X gaan en het kindje opeisen en daar vrolijk mee naar de speeltuin oid gaan. Probeer het vanuit dat perspectief eens te zien.



kort samengevat: de man kan echt wel het voor elkaar krijgen dat het kind ook juridisch zijn kind word, en hij kan ook zorgen voor een omgangsregeling. het enige lastige is dat hij dit via de rechter moet doen. ik vind het juist goed dat de man deze rechten via de rechter kan verkrijgen, omdat je dan situaties voorkomt dat mensen het gedwongen met zn 2en gaan proberen op te lossen, maar er alleen meer problemen van komen.



overigs (behoorlijk off toipic), een gehuwde man die bij zijn vrouw een kind krijgt, is van rechtswege juridische vader van dat kind en heeft ook van rechtswege gezamelijk met zijn vrouw gezag.

mocht een gehuwde vrouw met een andere man dan haar echtgenoot een kind krijgen, dan zou de echtgenoot dat kind kunnen gaan ontkennen, moet die andere man het kind gaan erkennen en dan is de biologische vader ook de juridische vader.. Wil de biologische vader dan ook nog het gezag samen met de moeder hebben, dan nog een verzoekschriftje indienen.

dus alles is mogelijk om te regelen, je moet er alleen wat moeite voor doen.



on topic: TO staat sterk in de rechtbank als zij kan ontkennen dat de relatie niet serieus en bestendig was of als zij kan aantonen dat de ex het echt alleen maar doet om TO te treiteren, en dat hij niet zijn eigen of die van het kind zijn/haar belangen probeert te beschermen. wat ze ook zou kunnen doen, bedenk ik me nu: trouwen met een ander voor dat het kindje geboren wordt. dan is de echtgenoot van rechtswege de juridische vader van het kindje en staat de ex als een machteloze buitenstaander er buiten. maar goed, is dat in het belang van het kind????



ps sorry voor het ontbreken van de hoofdletters, maar heb haast dus dan is dit sneller ;)
Alle reacties Link kopieren
Madeliefff schreef op 17 mei 2008 @ 14:03:

[...]





eerlijk is eerlijk: ik vind het niet zo belachelijk. een man heeft niet zo weinig rechten. de man kan net zoveel rechten verkrijgen als de vrouw, hij moet daar alleen voor naar de rechter. de wetgever heeft nou eenmaal een keuze moeten maken welke van de twee ouders van rechtswege in beginsel de makkelijkste rechten heeft. en aangezien een vrouw het kind draagt en baart begrijp ik dit wel, omdat als je het andersom zou hebben, dan zou het een stuk lastiger worden in geval van een vader die hem gesmeerd is. dan zou een kind geen juridische ouder hebben, begrijp je? en bovendien, als een man gewoon het vaderschap zou kunnen opeisen, dan zou dat betekenen dat een 1 of andere gek die weet dat mevrouw x in haar eentje een kind krijgt, gewoon naar de burgerlijke stand zou kunnen gaan en kunnen gaan zeggen: hallo, ik de vader van kindje Q van mevrouw X. Schrijf hem maar op mijn naam. En dan vervolgens naar mevrouw X gaan en het kindje opeisen en daar vrolijk mee naar de speeltuin oid gaan. Probeer het vanuit dat perspectief eens te zien.

Nou, ik denk niet dat het zo gaat Madelieff. De moeder kan dan nog altijd ontkennen dat die gek de vader is.
Alle reacties Link kopieren
Madeliefff schreef op 17 mei 2008 @ 12:28:

7. als hij jullie kindje wel erkent, heeft hij een veto-recht betreffende de achternaamskeuze.

Succes!!
Volgens mij klopt dat niet. Het kind krijgt in principe de achternaam van de moeder, tenzij de ouders beide toestemming geven dat ze kiezen voor de achternaam van de vader toch?
Klopt ook niet. Vriend heeft ons kind erkend, maar als ik zou willen, kan het echt wel mijn naam krijgen, ook als híj dat niet wil.
Alle reacties Link kopieren
Aangezien jullie niet samenwonen of getrouwd zijn, krijgt jouw kind automatisch jouw achternaam tenzij jij hem toestemming geeft. Dat is punt een. Punt twee, hij hoeft het kind niet aan te geven, bij mijn oudste dochter heeft mijn vader dat gewoon gedaan. Ik was ook als enige ouder bekend en had het volledige ouderlijke gezag. Kon ex niks aan doen.



Wat hij helaas wel kon doen was mij voor de rechter slepen om erkenning af te dwingen. Idd gewoon treiterij, het was gewoon een machtsspelletje.... Een omgangsregeling heeft hij trouwens niet meer, de kinderbescherming en bureau jeugdzorg achten dit niet in het belang van mijn dochter. Maar dat heeft weer hele andere redenen.
Alle reacties Link kopieren
De man heeft te weinig rechten...HA! Was het maar zo! De "man" kan moeder namelijk letterlijk jaaaaarenlang rechtzaal in en uit slepen als de "man" daar trek in heeft. Uit wraak, omdat ze hem niet meer wil.
Alle reacties Link kopieren
Tja. In oktober is het nog jubeldejubel over hoe betrokken Lief is bij de o zo gewenste zwangerschap. In mei is het ineens met terugwerkende kracht een relatie die tot mislukken gedoemd is geweest en had ex-Lief eveneens met terugwerkende kracht geen belangstelling. En toont hij die belangstelling, dan is het ineens "treiterij".

Túúrlijk. Hij weet dat er over een tijdje een kind van hem op de wereld is. Dat hij dat kind graag wil zien, graag wil leren kennen, graag bij het leven van dat kind betrokken wil zijn, dat is uiteráárd pure treiterij van de moeder @-(



Tot nog toe roept dit eigenlijk bij mij alleen maar de vraag op waarom mensen die volwassen genoeg zijn om seks te hebben, níet volwassen genoeg zijn om vanuit het belang van een kind te redeneren zodra een kind zich aandient.
Alle reacties Link kopieren
Madeliefff schreef op 17 mei 2008 @ 14:03:

[...]

on topic: TO staat sterk in de rechtbank als zij kan ontkennen dat de relatie niet serieus en bestendig was of als zij kan aantonen dat de ex het echt alleen maar doet om TO te treiteren, en dat hij niet zijn eigen of die van het kind zijn/haar belangen probeert te beschermen. wat ze ook zou kunnen doen, bedenk ik me nu: trouwen met een ander voor dat het kindje geboren wordt. dan is de echtgenoot van rechtswege de juridische vader van het kindje en staat de ex als een machteloze buitenstaander er buiten. maar goed, is dat in het belang van het kind????




En dit vind je niet achterlijk Madelief? Dat je als vrouw (omdat je nu eenmaal de heilige moeder bent) een rechter zo makkelijk kunt overtuigen, omdat jij geen zin hebt in een vader in beeld????

Nou, ik wel!
Alle reacties Link kopieren
Madeliefff schreef op 17 mei 2008 @ 14:03:

[...]





on topic: TO staat sterk in de rechtbank als zij kan ontkennen dat de relatie niet serieus en bestendig was of als zij kan aantonen dat de ex het echt alleen maar doet om TO te treiteren, en dat hij niet zijn eigen of die van het kind zijn/haar belangen probeert te beschermen. wat ze ook zou kunnen doen, bedenk ik me nu: trouwen met een ander voor dat het kindje geboren wordt. dan is de echtgenoot van rechtswege de juridische vader van het kindje en staat de ex als een machteloze buitenstaander er buiten. maar goed, is dat in het belang van het kind????

Dus zwangere TO moet op zoek naar een potentiele huwelijkskandidaat en zorgen dat ze nog voor de bevalling in het huwelijk treedt....ik hoop niet dat jij een juriste bent.....
Alle reacties Link kopieren
[quote]traincha2 schreef op 17 mei 2008 @ 19:07:

foutje
Alle reacties Link kopieren
toch jammer dat TO niet reageert..
Alle reacties Link kopieren
traincha2 schreef op 17 mei 2008 @ 19:07:

[...]





Dus zwangere TO moet op zoek naar een potentiele huwelijkskandidaat en zorgen dat ze nog voor de bevalling in het huwelijk treedt....ik hoop niet dat jij een juriste bent.....




Ik denk dat je door mijn post's wel kunt raden of ik nou wel of niet een juriste ben ;)



Nee, zwangere TO moet (mocht ik het voor het zeggen hebben) echt niet op zoek gaan naar iemand om mee te trouwens om zo de vader buiten spel te gaan zetten.

Maar aangezien TO dus absoluut niet wil dat haar ex de juridische vader van het kindje kan gaan worden, zeg ik alleen wat een 'goede' (tussen haakjes omdat ik het wel tegen mijn waarden en normen in gaat) manier om er voor te zorgen dat hij idd niets meer kan beginnen om de erkenning er door heen te krijgen. Ik zeg alleen maar waar een 'maas in de wet' is om er wel voor te zorgen dat ze van die ellende af is.



Kijk, stel, ex blijkt een achterlijke malloot, is agressief, is weet ik hoeveel vaak al veroordeeld, en heeft voor de zoveelste keer TO inelkaar geramd, dan zou ik dus wel kijken of mijn beste vriend die vrijgezel is, op huwelijkse voorwaarden niet met mij een boterbriefje zou kunnen gaan halen. Niet om een relatie met hem aan te gaan, maar juist om die ex die gevaarlijk is, buiten de deur te houden ;) In dat geval zou ik dus wel overwegen om dit te flikken. Maar goed, ik heb geen idee wat voor relatie TO en haar ex hadden... Ik zou als ik haar was gewoon ff contact gaan opnemen met een advocaat en de gehele situatie uitleggen. Want aan de hand van het stukje van TO hier kan ik alleen maar gissen wat in haar situatie de beste oplossing voor het kind is.
Alle reacties Link kopieren
Dan hoop ik dat ze tot inzicht is gekomen.
Alle reacties Link kopieren
Madeliefff schreef op 17 mei 2008 @ 19:27:

[...]





Ik denk dat je door mijn post's wel kunt raden of ik nou wel of niet een juriste ben ;)



Nee, zwangere TO moet (mocht ik het voor het zeggen hebben) echt niet op zoek gaan naar iemand om mee te trouwens om zo de vader buiten spel te gaan zetten.

Maar aangezien TO dus absoluut niet wil dat haar ex de juridische vader van het kindje kan gaan worden, zeg ik alleen wat een 'goede' (tussen haakjes omdat ik het wel tegen mijn waarden en normen in gaat) manier om er voor te zorgen dat hij idd niets meer kan beginnen om de erkenning er door heen te krijgen. Ik zeg alleen maar waar een 'maas in de wet' is om er wel voor te zorgen dat ze van die ellende af is.

Linksom of rechtsom: uiteindelijk "adviseer" je TO dat ze op zoek moet gaan naar een huwelijkskandidaat om daar voor de bevalling nog mee te gaan trouwen, zodat ex helemaal geen recht van spreken heeft. En nee: ik haal niet uit je post dat je jurist bent, want als dat het geval is dan ben je in mijn ogen een hele beroerde, want dit adviseer je je clienten niet.
Alle reacties Link kopieren
Het feminisme heeft een monster gebaard.
Alle reacties Link kopieren
hahaha
Alle reacties Link kopieren
Ik vind dit soort situaties ook moeilijk voorstelbaar. Een gewenste geplande zwangerschap in oktober met een betrokken partner, en in februari al uit elkaar met als de reden dat hij niet betrokken genoeg zou zijn. Daar zitten maar een paar maanden tussen, en die worden ook nog vertroeld door zwangerschapshormonen en een situatie waar aan gewend moet worden. Gaan mensen tegenwoordig zo snel uit elkaar, of denken ze niet na voor ze aan kinderen beginnen?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben het regelmatig niet met Madelieff eens maar ik lees in haar post niet dat ze TO aanraadt om met een ander te trouwen. Juridisch gezien zou dit wel het hele erkenningsverhaal dichtspijkeren maar het lijkt me niet wenselijk omdat dan de familierechtelijke betrekkingen ontstaan met de "beste vriend/ echtgenoot". Tuurlijk kun je evt. alimentatiekwesties wel redelijk dichttimmeren met huwelijkse voorwaarden, maar dat geldt niet voor de kinderalimentatie dus beste vriend/echtgenoot zou na de scheiding dan nog verantwoordelijk zijn voor de kinderalimentatie. Hij is immers de juridische vader. Kortom; het kan, maar lijkt mij verre van handig.



Wat dan wel? 1. Regel een advocaat, 2 .Laat je door die advocaat alsjeblieft voorlichten over het belang van je kind. Dat is wat er nu centraal staat. Niet wat jij wilt, wat hij gedaan heeft dat hem een vreselijke ex maakt, maar het belang van jullie kindje. Een kindje dat jullie een aantal maanden geleden samen hebben verwekt in een relatie waarvan je toen (mag ik hopen) het idee had dat je samen een kindje op de wereld zou kunnen zetten en samen zou kunnen opvoeden. 3. Zoek samen met de advocaat van je ex en je ex een mediator en praat over jullie problemen en los ze op.



Neem je kind zijn/haar vader niet af, maar zoek samen met je ex, de vader van je kindje naar een oplossing.



Sterkte ermee.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven