Kinderen
alle pijlers
perse niet erkennen van kind
vrijdag 16 mei 2008 om 03:56
De vader van mijn(nu nog ongeboren) kind en ik zijn sinds 3 maanden uit elkaar. Onze relatie was gedoemd te mislukken en ik heb ervoor gekozen dit kindje alleen op te voeden. Sinds ik bij hem weg ben praat hij over ons kind en wil hij perse het kind erkennen en een omgangs regeling(toen we nog samen waren was er geen belangstelling, dé reden waarom ik weg ben gegaan). Ik zie dat absoluut niet zitten vooral omdat ik niet wil dat er met dit kind gezeuld gaat worden. Ik heb voorgesteld dat hij het kindje kan bezoeken bij mij thuis maar dat wil hij niet. Hij wil dat het kind zijn naam draagt en een omgangsregeling via de rechter. Mijns inziens riekt dit naar treiterij en word er erg verdrietig van. Is er iemand die in een soort gelijke situatie heeft gezeten en de rechtzaak gewonnen heeft? Ik kreeg n.l. vandaag een brief van zijn advocaat..
vrijdag 16 mei 2008 om 06:43
Wat een nare situatie.
Het beste wat je kan doen is je via een advocaat laten informeren wat de mogelijkheden zijn, ik weet niet waar je vandaan komt maar ik heb zelf een hele goede advocaat die altijd bereid is te luisteren in indien gewenst waarschijnlijk ook wel in goede advocaat bij jou in de buurt kan adviseren. Mijn advocate doet scheidings/zedenzaken.
Voor zover mij bekend is het zo dat:
Zelfs als de vader het kind erkent jij toestemming moet geven voor een gedeelde voogdij; in geval van een gedeelde voogdij heeft hij dezelfde rechten.
Dit weet ik zeker .Ik heb ook een zoon en woon inmiddels niet meer samen met de vader , het voogdijschap ligt bij mij omdat hij daar nooit aanspraak op heeft gemaakt..wat in mijn voordeel is want ik kan nu de bezoekregeling bepalen naar eigen goeddunken.
Ik weet niet of hij in dit stadium via de rechter al zoiets kan afdwingen. Het erkennen van een kind geeft hem vooralsnog geen bezoekrecht maar wel een onderhoudsplicht, een bezoekregeling kan via de rechter natuurlijk afgedwongen worden. het voogdijschap weet ik niet.
Als je nu zwanger bent is het natuurlijk zeer de vraag of de stress die dit met zich meebrengt goed is voor het ongeboren kind... ditis iets waar je je ex ook op zou kunnen wijzen . it is ook aallemaal wetenschappelijk aan te tonenen wellicht kan je dit bij zijn advocaat onder de aandacht brengen.
Tenslotte zal je ex zeggen dat zijn acties in het belang zijn van jullie nog ongeboren kind...en dat is deze bij jou stress-verhogende-situatie niet.
Ik weet niet wat de exacte toedrachjt is van jullie scheiding maar als hij dit werkelijk doet omdat hij het belang ziet van 2 ouders ...kun je daar misschien toch nog even met mensen in je directe omgving die van jou houden maar ook objectief durven zijn over praten.
stuur me evn een privebericht als je de gegevens wilt van mijn advocate.
Het beste wat je kan doen is je via een advocaat laten informeren wat de mogelijkheden zijn, ik weet niet waar je vandaan komt maar ik heb zelf een hele goede advocaat die altijd bereid is te luisteren in indien gewenst waarschijnlijk ook wel in goede advocaat bij jou in de buurt kan adviseren. Mijn advocate doet scheidings/zedenzaken.
Voor zover mij bekend is het zo dat:
Zelfs als de vader het kind erkent jij toestemming moet geven voor een gedeelde voogdij; in geval van een gedeelde voogdij heeft hij dezelfde rechten.
Dit weet ik zeker .Ik heb ook een zoon en woon inmiddels niet meer samen met de vader , het voogdijschap ligt bij mij omdat hij daar nooit aanspraak op heeft gemaakt..wat in mijn voordeel is want ik kan nu de bezoekregeling bepalen naar eigen goeddunken.
Ik weet niet of hij in dit stadium via de rechter al zoiets kan afdwingen. Het erkennen van een kind geeft hem vooralsnog geen bezoekrecht maar wel een onderhoudsplicht, een bezoekregeling kan via de rechter natuurlijk afgedwongen worden. het voogdijschap weet ik niet.
Als je nu zwanger bent is het natuurlijk zeer de vraag of de stress die dit met zich meebrengt goed is voor het ongeboren kind... ditis iets waar je je ex ook op zou kunnen wijzen . it is ook aallemaal wetenschappelijk aan te tonenen wellicht kan je dit bij zijn advocaat onder de aandacht brengen.
Tenslotte zal je ex zeggen dat zijn acties in het belang zijn van jullie nog ongeboren kind...en dat is deze bij jou stress-verhogende-situatie niet.
Ik weet niet wat de exacte toedrachjt is van jullie scheiding maar als hij dit werkelijk doet omdat hij het belang ziet van 2 ouders ...kun je daar misschien toch nog even met mensen in je directe omgving die van jou houden maar ook objectief durven zijn over praten.
stuur me evn een privebericht als je de gegevens wilt van mijn advocate.
vrijdag 16 mei 2008 om 06:51
Treiterij? En dat jij je ex hebt voorgesteld om het kindje BIJ JOU THUIS kan bezoeken is dan zeker geen treiterij? Dat hij zijn bloedeigen kind niet mag erkennen is zeker ook geen treiterij? Bah, wat heb ik toch een hekel aan moeders die hun eigen belang boven het belang van hun kind stellen. Ik geef je ex groot gelijk dat ie een advocaat heeft ingeschakeld.
vrijdag 16 mei 2008 om 06:52
Het lijkt mij een erg moeilijke situatie en ik kan begrijpen waarom jij het kind alleen wil opvoeden. Maar hij is wel de vader, dat is niet niks. Als hij het kindje wel wil erkennen als zijn kind vindt ik dat jij niet het recht hebt om dat tegen te houden. Geef hem op z'n minst een kans om te laten zien dat hij zijn best wil doen voor zijn kind. Ik weet waar ik het over heb, mijn vader heeft vanaf mijn 3e jaar niks meer van zich laten horen. Tot groot verdriet van mij en mijn moeder maar ik ben wel blij dat mijn moeder altijd openstond voor mijn vragen over hem. Ze heeft me ook geholpen met het contact leggen. Zorg dat je alles goed regelt en dat alles op papier staat maar ontneem hem niet de kans om voor zijn kindje te zorgen. En ontneem je kindje zijn vader bij voorbaat niet.
Mensen kunnen veranderen, misschien kon hij zich er de eerste drie maanden niets bij voorstellen. Kon hij niet wennen aan het idee dat hij vader zou worden. Hoe dan ook, als hij straks jullie kindje vast houdt, kan ik me niet voorstellen dat hij er niks bij voelt. Geef hem iig die kans.
Mensen kunnen veranderen, misschien kon hij zich er de eerste drie maanden niets bij voorstellen. Kon hij niet wennen aan het idee dat hij vader zou worden. Hoe dan ook, als hij straks jullie kindje vast houdt, kan ik me niet voorstellen dat hij er niks bij voelt. Geef hem iig die kans.
vrijdag 16 mei 2008 om 06:56
Zijn achternaam verplichten kan niet.Maar ik denk dat het voor het kind later beter is dat er staat wie zijn/haar vader is,dus erkent,dan dat hij leest dat zijn/haar vader onbekend is.
En eerlijk gezegt vind ik ook dat het kind daar recht op heeft.Net zoals jullie kind en de vader recht heeft op een omgangsregeling.
En eerlijk gezegt vind ik ook dat het kind daar recht op heeft.Net zoals jullie kind en de vader recht heeft op een omgangsregeling.
vrijdag 16 mei 2008 om 07:26
Ik kan me wel voorstellen dat je het kind je eigen achternaam geeft. Hij heeft daar niet meer recht op dan dat jij dat hebt. Ik zou in deze situatie mijn kind ook absoluut mijn naam geven.
Ik zou mijn kind echter niet de omgang met zijn/haar vader ontzeggen. Daar doe je voor je kind denk ik geen goed aan. Ik weet natuurlijk niet hoe deze man verder is, maar als je hebt ervaren dat hij bijv. onbetrouwbaar zou ik wel proberen alleen het ouderlijk gezag te behouden.
Ik zou mijn kind echter niet de omgang met zijn/haar vader ontzeggen. Daar doe je voor je kind denk ik geen goed aan. Ik weet natuurlijk niet hoe deze man verder is, maar als je hebt ervaren dat hij bijv. onbetrouwbaar zou ik wel proberen alleen het ouderlijk gezag te behouden.
vrijdag 16 mei 2008 om 07:28
De wet voorziet tegenwoordig ook in de rechten van de vader , zeker als de vader in dit stadium ageert..
Ik denk echt dat omdat je nu nog zwanger bent dat je je het beste door een goede advocaat kan laten voorlichten over het hoe wat en waarom. Deze zorgen zijn echt niet goed voor je ongeboren kindje
Ik gaf al eerder aan dat ik evt. een goede advocate ken.
De reden dat ik haar goed noem is omdat ze bij al mijn frustratie over mijn ex ( sorry ik ben ook maar een mens) heel goed in staat was om het belang van ons kind , namelijk goede omgang met beide ouders, als hoofddoel had . ....toen ik van mijn donderwolk was afgestapt zag ik dat ook in.
Daarnaast kan een jurist je de ins en outs geven mbt je rechten en plichten..
Ik kan me heel goed voorstellen dat je alles in eigen hand wil houden..zelfs al zegt een ieder dat het niet eerlijk en niet goed is voor je kind..Dat is mischien ook wel zo ..Maar ik snap heel goed dat je het zelf wilt regelen en je ex buiten de deur wilt houden dat is soms een gevoel wat niet uit te leggen is..
Misschien lukt het om er boven te zweven en te kijken ( samen met de vreselijke ex, nog beter ) wat echt goed is.
Als jij tijd nodig hebt om aan het idee te wennen dat je kind niet alleen van jou is ,zou je dat misschien ook kunnen uitleggen aan je ex .. Mensen reageren nou eenmaal heel primair als het om kinderen gaat ..dus dat jij dat doet is volgens mij normaal ..niet wenselijk maar wel normaal.
.
vrijdag 16 mei 2008 om 07:34
Natuurlijk voorziet de wet in rechten voor de vader, maar als de moeder dwars ligt bij bv een bezoekregeling kan de vader op zijn kop gaan staan....maar dan zal het hem niet lukken. En als de vader daar steeds voor naar de rechter zou moeten gaan lijkt me dat ook niet ideaal voor het kind. Helaas heb ik alleen maar negatieve ervaringen hiermee. Vaak willen de moeders alleen maar veel geld zien en de vaders kunnen naar een omgangsregeling fluiten!
Btw, je moet een adcocaat hebben die gespecialiseerd is in familiezaken!
Btw, je moet een adcocaat hebben die gespecialiseerd is in familiezaken!
vrijdag 16 mei 2008 om 07:50
Ik heb hier zelf niet alleen maar negatieve ervaringen mee. Ik ben achteraf dan ook heel blij met een advocate de mij fijntjes wees op de eventuele schade die ons kind zou oplopen als we ons niet als ouders gingen gedragen...
Ik heb zelf een zeer flexibele omgangsregeling die niet is vastgelegd bij de rechter en waar ik inderdaad als moeder en degene met de voogdijschap de eindbeslissing over neem.
Ik geloof echt dat een advocaat en praten met je ex de weg is naar een oplossing. Tenzij je ex natuurlijk een vuurgevaarlijke gek is ofzo...je ontkomt namelijk niet aan de vader van je kind en dat moet je diep in je hart ook niet willen...denk ik
Mijn moeder is 20 jaar lang boos geweest op mijn vader..ik zag hem pas toen ik 20 was..en hoorde toen ik de hele toedracht van het verhaal. Het is waar dat moeders soms onmogelijke eisen stellen aan vaders uit rancune.Omgekeerd kunnen vaders uit nijd ook goed het bloed onder je nagels vandaan halen..
.En daar heeft heeft dat arme kind echt niets mee te maken. Want uiteindelijk doen jullie het allebei daarvoor.
vrijdag 16 mei 2008 om 08:18
erkennen zal je niet onderuit kunnen, tenzij je ontkent dat hij de biologische vader is.
voor een kind is het van belang te weten waar het vandaan komt. aan dit recht wordt zelden getornd (tenzij de waarheid bijv. te schokkend is, zoals in de fritzl-zaak)
gezamenlijk gezag, kan je wel onderuit, als er geen communicatie mogelijk is, kan je betogen dat jullie niet in staat zijn samen beslissingen te nemen, bovendien heeft hij geen 'family life' met jullie kindje. hij zal geen opvoerder/verzorger worden.
het gezag is ook van belang in verband met wat er met jullie kindje gebeurt als je zou komen te overlijden.
voordeel van erkenning is alimentatie.
door erkenning maakt jullie kind ook deel uit van zijn familie (dus ook officieel erfgenaam en band met bijvoorbeeld opa en oma)
voor de achternaam hoef je niet bang te zijn. dat is een keuze, een rechter zal je daartoe nooit verplichten.
als je zelf toestemming geeft voor een erkenning, is dat voor jullie kind later vaak prettiger dan wanneer het moet vernemen dat de erkenning via de rechtbank is verlopen; hou daar rekening mee.
ook financieel is het procederen over een erkenning geen aanrader, dit geldt niet voor het gezag.
met betrekking tot de omgangsregeling geldt dat bezoeken bij jouw thuis inderdaad vaak niet werken. vader kan dan geen band opbouwen met kind, omdat jij erbij bent en hij daar nerveus van kan worden. opa's oma's en andere familieleden van zijn kant, zullen zo geen band met jullie kind opbouwen en jullie zullen telkens langere tijd met elkaar geconfronteerd worden. dit is meestal onwenselijk.
bij jonge kinderen vindt vaak veel omgang plaats, voor korte duur, bijvoorbeeld twee middagen of twee keer twee uur per week. voor een baby vindt de rechter de 'standaard' omgangsregeling van 1 weekend per 14 dagen en de helft van de vakanties vaak te zwaar en belastend.
als je borstvoeding gaat geven, zal de omgang in het begin helemaal beperkt zijn.
als je geen vertrouwen in je ex hebt, kun je ook voorstellen om de omgang plaats te laten vinden in bijzijn van familieleden of vrienden waarin jullie allebei vertrouwen hebben. je ontloopt dan de confrontatie (die je wel hebt bij omgang bij je thuis) en kan er zo toch op vetrouwen dat je kindje in goede handen is.
als er geen contra-indicaties zijn (zoals psychische stoornis of verslaving), zou ik persoonlijk aan het belang van jullie kindje denken en de omgang, hoe moeilijk ook, niet tegenwerken, maar dat is persoonlijk.
juridisch kun je het hem vrij lastig maken en de zaak vrij lang traineren.
voor een kind is het van belang te weten waar het vandaan komt. aan dit recht wordt zelden getornd (tenzij de waarheid bijv. te schokkend is, zoals in de fritzl-zaak)
gezamenlijk gezag, kan je wel onderuit, als er geen communicatie mogelijk is, kan je betogen dat jullie niet in staat zijn samen beslissingen te nemen, bovendien heeft hij geen 'family life' met jullie kindje. hij zal geen opvoerder/verzorger worden.
het gezag is ook van belang in verband met wat er met jullie kindje gebeurt als je zou komen te overlijden.
voordeel van erkenning is alimentatie.
door erkenning maakt jullie kind ook deel uit van zijn familie (dus ook officieel erfgenaam en band met bijvoorbeeld opa en oma)
voor de achternaam hoef je niet bang te zijn. dat is een keuze, een rechter zal je daartoe nooit verplichten.
als je zelf toestemming geeft voor een erkenning, is dat voor jullie kind later vaak prettiger dan wanneer het moet vernemen dat de erkenning via de rechtbank is verlopen; hou daar rekening mee.
ook financieel is het procederen over een erkenning geen aanrader, dit geldt niet voor het gezag.
met betrekking tot de omgangsregeling geldt dat bezoeken bij jouw thuis inderdaad vaak niet werken. vader kan dan geen band opbouwen met kind, omdat jij erbij bent en hij daar nerveus van kan worden. opa's oma's en andere familieleden van zijn kant, zullen zo geen band met jullie kind opbouwen en jullie zullen telkens langere tijd met elkaar geconfronteerd worden. dit is meestal onwenselijk.
bij jonge kinderen vindt vaak veel omgang plaats, voor korte duur, bijvoorbeeld twee middagen of twee keer twee uur per week. voor een baby vindt de rechter de 'standaard' omgangsregeling van 1 weekend per 14 dagen en de helft van de vakanties vaak te zwaar en belastend.
als je borstvoeding gaat geven, zal de omgang in het begin helemaal beperkt zijn.
als je geen vertrouwen in je ex hebt, kun je ook voorstellen om de omgang plaats te laten vinden in bijzijn van familieleden of vrienden waarin jullie allebei vertrouwen hebben. je ontloopt dan de confrontatie (die je wel hebt bij omgang bij je thuis) en kan er zo toch op vetrouwen dat je kindje in goede handen is.
als er geen contra-indicaties zijn (zoals psychische stoornis of verslaving), zou ik persoonlijk aan het belang van jullie kindje denken en de omgang, hoe moeilijk ook, niet tegenwerken, maar dat is persoonlijk.
juridisch kun je het hem vrij lastig maken en de zaak vrij lang traineren.
vrijdag 16 mei 2008 om 08:25
Ingers, je gedraagt je zelf als een klein kind en ik ben het dan ook helemaal eens met Traincha.
Je hebt eigenlijk gekregen wat je wilde, een vader die er voor zijn kind wil zijn, maar kennelijk wil jij helemaal de baas over dat kind zijn en de vader als een soort zaaddonor in de hoek wegzetten en als het jou uitkomt, mag hij uit die hoek vandaankomen en onder jouw toezicht bij jou thuis met dat kind spelen. Ik geef die man groot gelijk dat hij daar geen genoegen mee neemt.
Neem je verantwoording naar je kind toe, en beschouw je kind niet als 100% jouw eigendom, maar geef het ook zijn /haar recht op een vader.
Je hebt eigenlijk gekregen wat je wilde, een vader die er voor zijn kind wil zijn, maar kennelijk wil jij helemaal de baas over dat kind zijn en de vader als een soort zaaddonor in de hoek wegzetten en als het jou uitkomt, mag hij uit die hoek vandaankomen en onder jouw toezicht bij jou thuis met dat kind spelen. Ik geef die man groot gelijk dat hij daar geen genoegen mee neemt.
Neem je verantwoording naar je kind toe, en beschouw je kind niet als 100% jouw eigendom, maar geef het ook zijn /haar recht op een vader.
vrijdag 16 mei 2008 om 08:32
Misschien kun je een compromis sluiten: Hij erkent het kind, maar het krijgt jouw achternaam?
Verder eens met iedereen die schrijft dat je blij mag zijn met zo'n vader voor je kind. Het is ook zijn kind, hoe je het ook went of keert. Dat kun je niet meer terugdraaien en daar zul je het mee moeten doen. Liefst op een voor het kindje zo prettig mogelijke manier.
Verder eens met iedereen die schrijft dat je blij mag zijn met zo'n vader voor je kind. Het is ook zijn kind, hoe je het ook went of keert. Dat kun je niet meer terugdraaien en daar zul je het mee moeten doen. Liefst op een voor het kindje zo prettig mogelijke manier.
vrijdag 16 mei 2008 om 09:07
Kan niet anders dan het eens zijn met de reacties die hier al worden gegeven. Kijk niet alleen naar wat jij wilt en wat jij wel en niet ziet zitten, maar kijk met beslissingen over je kind in eerste instantie wat in het belang van je kind is. En een kindje heeft belang bij een moeder én een vader. Voor een kind is erkenning heel belangrijk, onder andere voor de ontwikkeling van zijn zelfbeeld en zijn gevoel voor eigenwaarde. Hoe zal een kind zich voelen als hij later het idee heeft dat hij er eigenlijk niet mocht zijn, dat zijn vader hem niet wilde? Dat wil je toch niet? Bovendien is het niet waar; vader wil dit kind wel.
Laat hem zijn kind erkennen en spreek met deskundigen over wat een goede omgangsregeling is voor een baby. Als het kind groter wordt kun je andere afspraken maken. Probeer er samen uit te komen in plaats van alles via de rechter, schakel desnoods een mediator in.
Laat hem zijn kind erkennen en spreek met deskundigen over wat een goede omgangsregeling is voor een baby. Als het kind groter wordt kun je andere afspraken maken. Probeer er samen uit te komen in plaats van alles via de rechter, schakel desnoods een mediator in.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 16 mei 2008 om 09:23
Je hebt er voor gekozen om een kind te maken met deze man... Tijd om volwassen te worden en de consequenties te aanvaarden.
En weet je zeker dat je liever geen omgangsregeling wil in het belang van het kind?? Of is het misschien toch gewoon eigenbelang??
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
vrijdag 16 mei 2008 om 09:26
o en even voor de duidelijkheid. Een kind krijgt tegenwoordig altijd de naam van de moeder, als je dat wil veranderen moet je dat speciaal aanvragen.
Je ex krijgt waarschijnlijk alleen een omgangsregeling, de voogdij en daarmee het belangrijkste beslissingsrecht, blijft meestal bij de moeder.
Dus ik weet niet waar je bang voor bent, maar laat je goed informeren en geef dan je kind en je ex waar ze recht op hebben.
Je ex krijgt waarschijnlijk alleen een omgangsregeling, de voogdij en daarmee het belangrijkste beslissingsrecht, blijft meestal bij de moeder.
Dus ik weet niet waar je bang voor bent, maar laat je goed informeren en geef dan je kind en je ex waar ze recht op hebben.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
vrijdag 16 mei 2008 om 09:30
Waarom was jullie relatie gedoemd te mislukken? Waarom hebben jullie besloten een kind te produceren? Of wilde jij gewoon een kind en was hij een veredelde zaaddonor? Wilde hij daarom eerst niets van een kind weten?
De vader heeft net zoveel rechten als jij. Ik lees niets over een gestoorde man, die crimineel is, mishandelt of andersoortig ellende toepast. Dat je het kind zijn achternaam niet wil geven, lijkt me geen probleem. Maar dat de vader zijn kind wil kennen, lijkt me niet meer dan logisch.
Waarom vat jij het willen erkennen van zijn kind op als treiteren? Wat is er gebeurd?
De vader heeft net zoveel rechten als jij. Ik lees niets over een gestoorde man, die crimineel is, mishandelt of andersoortig ellende toepast. Dat je het kind zijn achternaam niet wil geven, lijkt me geen probleem. Maar dat de vader zijn kind wil kennen, lijkt me niet meer dan logisch.
Waarom vat jij het willen erkennen van zijn kind op als treiteren? Wat is er gebeurd?
vrijdag 16 mei 2008 om 09:31
Waarom denk je eigenlijk dat het treiterij is? Zou het niet zo kunnen zijn dat hij zich nu pas realiseert dat hij straks daadwerkelijk vader wordt? En dat hij niet het risico wil lopen dat hij zijn kind nooit (of bijna nooit) zal zien? Dat hij juist daarom het kind graag wil erkennen en een omgangsregeling wil?
Denk even niet in je eigen belang maar in het belang van je kind: dit kind heeft een vader die er voor hem/haar wil zijn, het wil erkennen. Hoeveel vaders zijn er niet die totaal niet meer omkijken naar hun eigen kinderen?
Wees volwassen en realiseer je dat een kind recht heeft op beide ouders, dat jíj niet alleen mag beslissen over júllie kind.
En dat gezeul? Dat valt reuze mee hoor, tis maar hoe je het bekijkt. Van te voren goede afspraken maken, dat is wel heel belangrijk.
Denk even niet in je eigen belang maar in het belang van je kind: dit kind heeft een vader die er voor hem/haar wil zijn, het wil erkennen. Hoeveel vaders zijn er niet die totaal niet meer omkijken naar hun eigen kinderen?
Wees volwassen en realiseer je dat een kind recht heeft op beide ouders, dat jíj niet alleen mag beslissen over júllie kind.
En dat gezeul? Dat valt reuze mee hoor, tis maar hoe je het bekijkt. Van te voren goede afspraken maken, dat is wel heel belangrijk.
vrijdag 16 mei 2008 om 09:33
Dat iemand niet geschikt blijkt als "relatie materiaal" voor jou maakt iemand niet per defenitie een ongeschikte vader.
Het is jullie kind. niet alleen jou kind.
verder sluit ik mij aan bij lolapaloeza,;
je hebt ervoor gekozen om een kind te maken met deze man ... tijd om volwassen te worden en de consequenties te aanvaarden ....
Het is jullie kind. niet alleen jou kind.
verder sluit ik mij aan bij lolapaloeza,;
je hebt ervoor gekozen om een kind te maken met deze man ... tijd om volwassen te worden en de consequenties te aanvaarden ....
vrijdag 16 mei 2008 om 09:34
