Kinderen
alle pijlers
perse niet erkennen van kind
vrijdag 16 mei 2008 om 03:56
De vader van mijn(nu nog ongeboren) kind en ik zijn sinds 3 maanden uit elkaar. Onze relatie was gedoemd te mislukken en ik heb ervoor gekozen dit kindje alleen op te voeden. Sinds ik bij hem weg ben praat hij over ons kind en wil hij perse het kind erkennen en een omgangs regeling(toen we nog samen waren was er geen belangstelling, dé reden waarom ik weg ben gegaan). Ik zie dat absoluut niet zitten vooral omdat ik niet wil dat er met dit kind gezeuld gaat worden. Ik heb voorgesteld dat hij het kindje kan bezoeken bij mij thuis maar dat wil hij niet. Hij wil dat het kind zijn naam draagt en een omgangsregeling via de rechter. Mijns inziens riekt dit naar treiterij en word er erg verdrietig van. Is er iemand die in een soort gelijke situatie heeft gezeten en de rechtzaak gewonnen heeft? Ik kreeg n.l. vandaag een brief van zijn advocaat..
vrijdag 16 mei 2008 om 09:39
Quote van TO van 6 oktober
Mijn lief is OVER THE MOON! hij is super trots dat het zo snel is gelukt. Alleen beseffen we het niet zo erg denk ik. Ik ben nu in het buitenland voor mijn werk. Ik was al over tijd toen ik vertrok. Hij stond er op dat ik zou testen. Terwijl ik aan het piesen was verschenen de twee strepen al. Liselot, je hebt denk ik gelijk. Het zal de schrik zijn. Ben blij dat pijn in de buik niet zo raar is.--------------------------------------------------------------------------------
ik krijg niet echt het idee dat het hem heen hoeja interesseerde
Mijn lief is OVER THE MOON! hij is super trots dat het zo snel is gelukt. Alleen beseffen we het niet zo erg denk ik. Ik ben nu in het buitenland voor mijn werk. Ik was al over tijd toen ik vertrok. Hij stond er op dat ik zou testen. Terwijl ik aan het piesen was verschenen de twee strepen al. Liselot, je hebt denk ik gelijk. Het zal de schrik zijn. Ben blij dat pijn in de buik niet zo raar is.--------------------------------------------------------------------------------
ik krijg niet echt het idee dat het hem heen hoeja interesseerde
vrijdag 16 mei 2008 om 09:40
ik snap wel een beetje dat het moeilijk voor je is om hem in de rol van vader te erkennen omdat hij, zoals je zelf zegt, er in het begin helemaal niet naar om keek.. Dat is lastig en dat moet heel vervelend voor je zijn geweest om het allemaal alleen te beleven terwijl je in een relatie zat die niet meer werkte..
Maar ben het eens met mijn voorgangers die zeggen dat het voor JULLIE kindje belangrijk is om beide ouders te kennen en ook ouders te hebben die een duidelijke rol spelen in zijn leven.
Kun je je eigen rancune aan de kant zetten en hem een kans geven een rol te spelen?
Je hebt eigenlijk ook weinig keus.. door zwanger te worden heb je hem al deelgenoot gemaakt van de rest van je leven.. Tijd om dat in te zien??
Maar ben het eens met mijn voorgangers die zeggen dat het voor JULLIE kindje belangrijk is om beide ouders te kennen en ook ouders te hebben die een duidelijke rol spelen in zijn leven.
Kun je je eigen rancune aan de kant zetten en hem een kans geven een rol te spelen?
Je hebt eigenlijk ook weinig keus.. door zwanger te worden heb je hem al deelgenoot gemaakt van de rest van je leven.. Tijd om dat in te zien??
vrijdag 16 mei 2008 om 10:20
Nou Ingers, dit zin waarschijnlijk niet de reactie waar je op hoopte of misschien zelfs wel vanuit ging.
Mijn partner was ook niet écht in de wolken van mijn eerste zwangerschap, vond mijn vermoeiheid en misselijkheid maar aanstellerij, wist hij veel, niets te zien of te voelen en een partner die alleen maar op de bank of in bed hangt....
Ik ben echter niet opgestapt en nu blijkt dat hij de leukste vader van de hele wereld is voor mijn kinderen. Soms uiten mensen zich anders dan je zelf graag zou willen, dat maakt hen niet minder goed dan je zelf bent.
Je openingspost klinkt als een sterk staaltje vadertje pesten, behalve dat van die achternaam doet hij echt geen vreemde voorstellen in mijn ogen. Relax en zet je hakken niet zo in het zand, er is er maar één daar de dupe van en dat is jullie kindje, beeb, wondertje, weet ik veel hoe je het noemen wilt.
Mijn partner was ook niet écht in de wolken van mijn eerste zwangerschap, vond mijn vermoeiheid en misselijkheid maar aanstellerij, wist hij veel, niets te zien of te voelen en een partner die alleen maar op de bank of in bed hangt....
Ik ben echter niet opgestapt en nu blijkt dat hij de leukste vader van de hele wereld is voor mijn kinderen. Soms uiten mensen zich anders dan je zelf graag zou willen, dat maakt hen niet minder goed dan je zelf bent.
Je openingspost klinkt als een sterk staaltje vadertje pesten, behalve dat van die achternaam doet hij echt geen vreemde voorstellen in mijn ogen. Relax en zet je hakken niet zo in het zand, er is er maar één daar de dupe van en dat is jullie kindje, beeb, wondertje, weet ik veel hoe je het noemen wilt.
vrijdag 16 mei 2008 om 10:31
"Mama, waarom ken ik mijn papa niet?"
"Ach schat je vader wilde er wel voor jou zijn, maar daar had ik helemaal geen zin in..."
Een vriendin van mij van is zonder vader opgegroeid, omdat de vader geen kinderen wilde, dit heeft heel veel invloed op haar leven en relaties, nu heeft jouw baby een vader die er wel wilt zijn, maar dat wil jij haar ontnemen?
"Ach schat je vader wilde er wel voor jou zijn, maar daar had ik helemaal geen zin in..."
Een vriendin van mij van is zonder vader opgegroeid, omdat de vader geen kinderen wilde, dit heeft heel veel invloed op haar leven en relaties, nu heeft jouw baby een vader die er wel wilt zijn, maar dat wil jij haar ontnemen?
vrijdag 16 mei 2008 om 10:38
Ah, zo te zien was dit kindje door jullie BEIDEN enorm gewenst, als ik zo eens naar dat oude topic kijk....
Dan lijkt het me niet meer dan redelijk dat je de vader van je kindje ook zijn rechten gunt. Rechten als in een normale omgangsregeling met zijn kindje.
Treiterij? Inderdaad.....treiterij van jou om hem nu een hak te willen zetten.
Dan lijkt het me niet meer dan redelijk dat je de vader van je kindje ook zijn rechten gunt. Rechten als in een normale omgangsregeling met zijn kindje.
Treiterij? Inderdaad.....treiterij van jou om hem nu een hak te willen zetten.
vrijdag 16 mei 2008 om 10:43
vrijdag 16 mei 2008 om 12:22
Tenzij het kind gevaar loopt bij zijn vader (breed te interpreteren, onveilige psychische situatie is ook gevaar) en zijn ontwikkeling in vertrouwen, liefde en veiligheid in de weg staat, zie ik geen enkele reden het contact tussen de vader en zijn kind uit de weg te gaan. Zoals al gezegd, dat jullie relatie geen stand houdt is 1 ding, dat zegt verder niks over hem als vader.
En ik snap dat je dan als man niet zit te wachten op bezoekjes aan huis van de moeder. Hij is toch geen misdadiger die gecontroleerd moet worden? Laat hem dan zijn eigen band op eigen wijze opbouwen. Is misschien nog lekker voor jou, want dat geeft jou de ruimte om ook eens wat anders te doen.
En ik snap dat je dan als man niet zit te wachten op bezoekjes aan huis van de moeder. Hij is toch geen misdadiger die gecontroleerd moet worden? Laat hem dan zijn eigen band op eigen wijze opbouwen. Is misschien nog lekker voor jou, want dat geeft jou de ruimte om ook eens wat anders te doen.
vrijdag 16 mei 2008 om 12:39
Als je geen doorgewinterde forumster bent, dan zijn sommige reacties erg fel en keihard. Tenminste vind ik.
Verder ben ik het er zeker mee eens dat je op zijn minst hem een kans moet geven. Blijkt achteraf dat hij geen goede vader is (brengt kind in gevaar mentaal of lichamelijk), kan je nog andere acties ondernemen. Maar ik vind niet dat je per definitie vooraf kunt zeggen niets meer met hem te maken willen hebben. Hij heeft net zoveel rechten als jij!
vrijdag 16 mei 2008 om 13:01
TO ik heb de reacties niet doorgelezen dus reageer alleen op je openingspost .....
wat was je relatie met de vader van je ongeboren kind? woonden jullie samen, waren jullie geregistreerd partner of niet, getrouwd ja of nee?
de vader van mijn destijds ongeboren kind is in de zwangerschap wegggegaan, we woonden samen met samenlevingskontrakt. Ook hij wilde het kind erkennen. Ik heb hier 'nee' op gezegd. Hij heeft hier verder niks mee gedaan. dochter draagt gewoon mijn achternaam.
wat was je relatie met de vader van je ongeboren kind? woonden jullie samen, waren jullie geregistreerd partner of niet, getrouwd ja of nee?
de vader van mijn destijds ongeboren kind is in de zwangerschap wegggegaan, we woonden samen met samenlevingskontrakt. Ook hij wilde het kind erkennen. Ik heb hier 'nee' op gezegd. Hij heeft hier verder niks mee gedaan. dochter draagt gewoon mijn achternaam.
vrijdag 16 mei 2008 om 13:20
Mag ik vragen hoe je dit aan je dochter gaat verklaren later? Als mijn moeder dit had gedaan zou ik haar nooit vergeven. Het hangt er vanaf wat voor verschrikkelijks hij heeft gedaan, heeft hij je mishandeld, was t een crimineel, verslaafde? Mijn biologische vader sloeg mijn moeder, toch stond ze altijd open voor contact tussen hem en mij en was ze er altijd voor me als ik vragen had. Misschien vind je dit een belachelijk felle reactie maar ik word hier boos van.
vrijdag 16 mei 2008 om 13:40
Kinderen hebben 2 ouders. Geen moeder en ook geen vader heeft het recht om een kind 1 van de deze te ontnemen omdat het hem/haar niet uitkomt. Anders ben je geen ouder in mijn ogen maar een egoistisch individu met enkel een eigen agenda.
Had je eerder bedacht dat deze man niet degene was met wie je een kindje wilde opvoeden? Je bent amper zwanger en je maakt nu al zoveel problemen...Ongelofelijk. Niets om trots op te zijn.
Als volwassene dien je communiceren en het belang van je kind voorop te stellen. De vader wil het kind erkennen en een rol in het leven van dit kind. En dat is niet meer dan logisch. Jij bent niet degene die even kan bepalen welke rol dat zal zijn en op welke voorwaarden. Grow up en deal with it.
Had je eerder bedacht dat deze man niet degene was met wie je een kindje wilde opvoeden? Je bent amper zwanger en je maakt nu al zoveel problemen...Ongelofelijk. Niets om trots op te zijn.
Als volwassene dien je communiceren en het belang van je kind voorop te stellen. De vader wil het kind erkennen en een rol in het leven van dit kind. En dat is niet meer dan logisch. Jij bent niet degene die even kan bepalen welke rol dat zal zijn en op welke voorwaarden. Grow up en deal with it.
vrijdag 16 mei 2008 om 13:52
Er wordt hier wel snel vanuit gegaan dat TO allerlei achterliggende motieven heeft. Geen wonder dat ze niet meer reageert, zou ik ook van schrikken. En hoe langer TO niet reageert, hoe feller de reacties worden......
Er spelen nogal wat emoties mee in zulk soort situaties, waardoor het niet altijd even makkelijk is om je eigen belangen en gevoelens opzij te schuiven voor die van je kind. Zeker als je er middenin zit, is het gevoel dat jouw belang ook het belang van je kind is heel erg groot.
Dat heeft volgens mij niets te maken met dat ze er op uit is vader te treiteren of om het k*twijf te spelen. Eeerder dat TO er nog niet goed over heeft nagedacht of vanaf deze kant naar heeft gekeken. Getuige ook onderstaande quotes van MisPixy:
Er spelen nogal wat emoties mee in zulk soort situaties, waardoor het niet altijd even makkelijk is om je eigen belangen en gevoelens opzij te schuiven voor die van je kind. Zeker als je er middenin zit, is het gevoel dat jouw belang ook het belang van je kind is heel erg groot.
Dat heeft volgens mij niets te maken met dat ze er op uit is vader te treiteren of om het k*twijf te spelen. Eeerder dat TO er nog niet goed over heeft nagedacht of vanaf deze kant naar heeft gekeken. Getuige ook onderstaande quotes van MisPixy:
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 16 mei 2008 om 14:53
vrijdag 16 mei 2008 om 15:40
Het belang van het kind staat voorop. Zijn er bepaalde redenen waarom je het kindje niet met hem mee zou willen laten gaan of wil dat hij/zij geen contact mag hebben metzijn/haar vader?
Dat hij het erkend wil ook zeggen dat hij allimentatie moet gaan betalen wat natuurlijk wel prettig is.
Buiten dat staat opd e geboorteakte ook de naam van vader vermeld als hij het heeft erkend wat ik zelf prettiger zou vinden als naam vader: onbekend.
Dat het zijn achternaam moet dragen hoeft niet hiervoor moet jij toestemming geven. In deze situatie zou ik daar zelf niet voor gekozen hebben. Maar mijn kinderen dragen wel de acternaam van hun vader omdat wij tjdens de zwangerschap maar nu ook nog bij elkaar zijn.
Het gezag moet hij aanvragen als de kleine geboren is dat kan niet eerder. Hiervoor moet jij wel toestemming geven maar dat kan via de rechter wel afgedwongen worden door hem. Als jij hem nu tegen werkt en hij dat allemaal gaat verzamelen is de kans groter dat hij dan ook het gezag zal krijgen.
Wees eerlijk, hij is de vader en heeft ook rechten. Hou hem niet teveel af dat kanje kind je later alleen maar kwalijk gaan nemen.
Dat hij het erkend wil ook zeggen dat hij allimentatie moet gaan betalen wat natuurlijk wel prettig is.
Buiten dat staat opd e geboorteakte ook de naam van vader vermeld als hij het heeft erkend wat ik zelf prettiger zou vinden als naam vader: onbekend.
Dat het zijn achternaam moet dragen hoeft niet hiervoor moet jij toestemming geven. In deze situatie zou ik daar zelf niet voor gekozen hebben. Maar mijn kinderen dragen wel de acternaam van hun vader omdat wij tjdens de zwangerschap maar nu ook nog bij elkaar zijn.
Het gezag moet hij aanvragen als de kleine geboren is dat kan niet eerder. Hiervoor moet jij wel toestemming geven maar dat kan via de rechter wel afgedwongen worden door hem. Als jij hem nu tegen werkt en hij dat allemaal gaat verzamelen is de kans groter dat hij dan ook het gezag zal krijgen.
Wees eerlijk, hij is de vader en heeft ook rechten. Hou hem niet teveel af dat kanje kind je later alleen maar kwalijk gaan nemen.
