Kinderen
alle pijlers
Puber zet zich steeds meer af
zaterdag 25 mei 2024 om 09:23
Ik weet niet of ik het verhaal kort kan houden, maar het komt erop neer dat ik steeds meer de verbinding met mijn zestienjarige dochter kwijt raak.
Ik ben mij er heel erg van bewust dat zij haar eigen keuzes, fouten en levenslessen mag beleven en dat ik als moeder een steeds grotere rol aan de zijlijn krijg.
Ze komt zelden nog thuis, zit dan op haar kamer. Komt nauwelijks beneden, eet vrijwel niet meer met broertje en mij aan tafel. De weekenden spendeert ze bij vrienden of vriendinnen waar ze ook logeert. Er is geen tot minimale interesse in andere familieleden, verjaardagen, etentjes. Ze wil er niet bij zijn, heeft andere plannen of komt simpelweg niet opdagen.
Op Moederdag, wat mij niet eens zoveel boeit, kreeg ik niet eens een appje of wat dan ook.
Ze is afgelopen jaar blijven zitten in de derde en heeft deze week besloten dat ze van school af wil en naar het mbo niveau 1. Zonder diploma en zonder overleg. Ze heeft mij achteraf verteld zich te hebben in willen schrijven nadat ik een melding van een aanvraag voor een digi d ontving.
Wat ik mijzelf constant voorhoud is dat het erbij hoort, dat ze het recht heeft zich los te willen maken van mij. En dat er misschien in de toekomst wel ruimte is om weer fijn met elkaar om te gaan. Het kost mij wel enorm veel energie en het maakt mij ook verdrietig. Ik mis haar. En ik vind het verdrietig dat ze nergens meer deel van wil zijn als het op ons kleine gezinnetje aankomt.
Afspraken zijn er niet met haar te maken. Ze komt en gaat wanneer ze wil. De teugels aantrekken heeft als resultaat dat ik haar gewoon dagen niet meer zie.
Met haar vader heeft ze het contact -wat al moeizaam verliep- sinds enige tijd ook verbroken. Op wat app berichten na spreken ze elkaar niet.
Ik vraag mij ook regelmatig af wat ik nou over het hoofd heb gezien of beter zou kunnen doen.
Ik begrijp dat ik er weinig aan kan veranderen, ik vind dit hele puber gedoe buitengewoon verschrikkelijk.
Komt dit wel goed als de hormonen en alles weer een beetje tot rust komen?
Ik ben mij er heel erg van bewust dat zij haar eigen keuzes, fouten en levenslessen mag beleven en dat ik als moeder een steeds grotere rol aan de zijlijn krijg.
Ze komt zelden nog thuis, zit dan op haar kamer. Komt nauwelijks beneden, eet vrijwel niet meer met broertje en mij aan tafel. De weekenden spendeert ze bij vrienden of vriendinnen waar ze ook logeert. Er is geen tot minimale interesse in andere familieleden, verjaardagen, etentjes. Ze wil er niet bij zijn, heeft andere plannen of komt simpelweg niet opdagen.
Op Moederdag, wat mij niet eens zoveel boeit, kreeg ik niet eens een appje of wat dan ook.
Ze is afgelopen jaar blijven zitten in de derde en heeft deze week besloten dat ze van school af wil en naar het mbo niveau 1. Zonder diploma en zonder overleg. Ze heeft mij achteraf verteld zich te hebben in willen schrijven nadat ik een melding van een aanvraag voor een digi d ontving.
Wat ik mijzelf constant voorhoud is dat het erbij hoort, dat ze het recht heeft zich los te willen maken van mij. En dat er misschien in de toekomst wel ruimte is om weer fijn met elkaar om te gaan. Het kost mij wel enorm veel energie en het maakt mij ook verdrietig. Ik mis haar. En ik vind het verdrietig dat ze nergens meer deel van wil zijn als het op ons kleine gezinnetje aankomt.
Afspraken zijn er niet met haar te maken. Ze komt en gaat wanneer ze wil. De teugels aantrekken heeft als resultaat dat ik haar gewoon dagen niet meer zie.
Met haar vader heeft ze het contact -wat al moeizaam verliep- sinds enige tijd ook verbroken. Op wat app berichten na spreken ze elkaar niet.
Ik vraag mij ook regelmatig af wat ik nou over het hoofd heb gezien of beter zou kunnen doen.
Ik begrijp dat ik er weinig aan kan veranderen, ik vind dit hele puber gedoe buitengewoon verschrikkelijk.
Komt dit wel goed als de hormonen en alles weer een beetje tot rust komen?
zaterdag 25 mei 2024 om 17:28
Ik werd door school gewoon gebeld over mijn 16-17 jarige kinderen als ze zich hadden misdragen of als er anderszins zorgen waren. En TO geeft zelf al aan dat er veel contact is met school dus het is op zijn minst raar te noemen dat ze geen contact op hebben genomen over een ingrijpend besluit als stoppen met school. Zeker gezien het feit dat een zestienjarige gewoon minderjarig is en dus nog onder de verantwoordelijkheid van de ouders valt als het gaat om de leerplichtwet. Maar misschien zit er wel een addertje onder het gras en is school helemaal niet op de hoogte, of heeft dochter op school verteld dat haar moeder haar besluit luid toejuichte, dat kan natuurlijk ook nog.
zaterdag 25 mei 2024 om 17:40
Heb ik toestemming van mijn kind nodig om informatie van school te krijgen?
Als je kind 16 jaar of ouder is, is de toestemming van je kind nodig om informatie uit het leerlingdossier te krijgen. De school moet jou als ouder wel laten weten hoe de voortgang van je kind is, tot je kind meerderjarig (18 jaar) is.
Bron: Ouder en jeugd Steunpunt
Als je kind 16 jaar of ouder is, is de toestemming van je kind nodig om informatie uit het leerlingdossier te krijgen. De school moet jou als ouder wel laten weten hoe de voortgang van je kind is, tot je kind meerderjarig (18 jaar) is.
Bron: Ouder en jeugd Steunpunt
zaterdag 25 mei 2024 om 19:29
Misschien ziet dochter de teamleider wel als vertrouwenspersoon of prettige sparringspartner.
Wat gaat dat doen met de relatie tussen moeder en dochter als moeder dochter tussen die communicatie uit haalt?
Als ik puber zou zijn in dit verhaal zou ik mijn moeder een bemoeial vinden en tot de teamleider zou ik me niet meer wenden, want blijkbaar is niets vertrouwelijk.
zaterdag 25 mei 2024 om 19:53
Vanaf 18 pas.
Dat is zo krom in Nederland. Vanaf je 16de mag je op medisch vlak alles zelf beslissen, maar als het om school gaat is dat pas vanaf 18.
zaterdag 25 mei 2024 om 19:54
Ah zo. Aanwezigheid en cijfers enzo moet wel.Merys schreef: ↑25-05-2024 17:40Heb ik toestemming van mijn kind nodig om informatie van school te krijgen?
Als je kind 16 jaar of ouder is, is de toestemming van je kind nodig om informatie uit het leerlingdossier te krijgen. De school moet jou als ouder wel laten weten hoe de voortgang van je kind is, tot je kind meerderjarig (18 jaar) is.
Bron: Ouder en jeugd Steunpunt
zaterdag 25 mei 2024 om 21:59
zaterdag 25 mei 2024 om 22:11
Een teamleider is geen vertrouwenspersoon. En dat zal de puber in dit verhaal al lang en breed weten gezien de gesprekken met de LPA.Flipflop schreef: ↑25-05-2024 19:29Misschien ziet dochter de teamleider wel als vertrouwenspersoon of prettige sparringspartner.
Wat gaat dat doen met de relatie tussen moeder en dochter als moeder dochter tussen die communicatie uit haalt?
Als ik puber zou zijn in dit verhaal zou ik mijn moeder een bemoeial vinden en tot de teamleider zou ik me niet meer wenden, want blijkbaar is niets vertrouwelijk.
Je gaat toch niet met een minderjarige dit soort zaken bekonkelen zonder ouders hierin te betrekken. Mbo ziet je al aankomen met je hete aardappel van een leerling die niet voldoet aan de kwalificatieplicht (dus hoog risico uitval) en onwetende ouders.
Ik kan het mij moeilijk voorstellen maar kan het ook niet uitsluiten. Ik zou willen weten wat er is besproken. Of het meer het schetsen van opties is geweest waar ze alvast over na zou kunnen denken en bespreken thuis of iets anders. Want je hebt het als tweedehands informatie dus ik zou dat graag uit de eerste hand willen vernemen.
Mijn puber vindt mij ook een bemoeial, dat heeft mij er nog nooit van weerhouden om mij er tegenaan te bemoeien. Wil hij dat niet meer dan moet hij zijn zaken beter organiseren en afhandelen. Tot die tijd is aangebroken bemoei ik mij er mee.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zondag 26 mei 2024 om 01:05
Ik zeg nergens dat de teamleider een vertrouwenspersoon is. Ik zeg dat dochter van TO diegene wellicht als vertrouwenspersoon of prettige sparringspartner ziet.lemoos2 schreef: ↑25-05-2024 22:11Een teamleider is geen vertrouwenspersoon. En dat zal de puber in dit verhaal al lang en breed weten gezien de gesprekken met de LPA.
Je gaat toch niet met een minderjarige dit soort zaken bekonkelen zonder ouders hierin te betrekken. Mbo ziet je al aankomen met je hete aardappel van een leerling die niet voldoet aan de kwalificatieplicht (dus hoog risico uitval) en onwetende ouders.
Ik kan het mij moeilijk voorstellen maar kan het ook niet uitsluiten. Ik zou willen weten wat er is besproken. Of het meer het schetsen van opties is geweest waar ze alvast over na zou kunnen denken en bespreken thuis of iets anders. Want je hebt het als tweedehands informatie dus ik zou dat graag uit de eerste hand willen vernemen.
Mijn puber vindt mij ook een bemoeial, dat heeft mij er nog nooit van weerhouden om mij er tegenaan te bemoeien. Wil hij dat niet meer dan moet hij zijn zaken beter organiseren en afhandelen. Tot die tijd is aangebroken bemoei ik mij er mee.
zondag 26 mei 2024 om 01:07
Dat kan. Maar diegene zal altijd aan moeten geven dat hij/zijngeen geheimhoudingsplicht heeft en dingen met de ouders zal bespreken wanneer hij/zij dit nodig acht, maar kon hier wel vooraf van zal verwittigen.
En stoppen met school is daar een van die dingen van.
zondag 26 mei 2024 om 12:19
Lastig TO. Wat doet deze situatie met jou?
Ik denk dat het belangrijk is om te gaan ontrafelen wat contextueel bijdraagt aan het gedrag (ouders/school/vrienden) en wat er intern bij haar speelt (‘zijns-kenmerken’ en evt nare gebeurtenissen).
En dat kan alleen door met je dochter de verbinding te zoeken en hulptroepen in te schakelen en met elkaar te verbinden.
- Kunnen jij en je dochter samen een paar dagen weg? Staat ze daarvoor open en is dat organisatorisch haalbaar?
- Zijn de psycholoog, school en jij met elkaar in contact? Is er gesproken over risico op thuiszitter te worden en is hiervoor een gezamenlijk plan van aanpak? Is de opdracht voor de psycholoog voldoende / wat is er evt aanvullend nodig en wat is er qua aanbod in de regio?
- Kan je iets bedenken om haar vriend (beter) te leren kennen? En meer gevoel te krijgen bij haar vriendinnen?
- (..)
Ik denk dat het belangrijk is om te gaan ontrafelen wat contextueel bijdraagt aan het gedrag (ouders/school/vrienden) en wat er intern bij haar speelt (‘zijns-kenmerken’ en evt nare gebeurtenissen).
En dat kan alleen door met je dochter de verbinding te zoeken en hulptroepen in te schakelen en met elkaar te verbinden.
- Kunnen jij en je dochter samen een paar dagen weg? Staat ze daarvoor open en is dat organisatorisch haalbaar?
- Zijn de psycholoog, school en jij met elkaar in contact? Is er gesproken over risico op thuiszitter te worden en is hiervoor een gezamenlijk plan van aanpak? Is de opdracht voor de psycholoog voldoende / wat is er evt aanvullend nodig en wat is er qua aanbod in de regio?
- Kan je iets bedenken om haar vriend (beter) te leren kennen? En meer gevoel te krijgen bij haar vriendinnen?
- (..)
zondag 26 mei 2024 om 13:21
Bij mij heeft de stap naar mbo 1 heel veel goed gedaan. (VWO afgestroomd naar mavo en daarna dus mbo1).
Ik spijbelde enorm, verkeerde vrienden (ik deed zelf geen drugs) en heb het enorm moeilijk gemaakt voor mijn moeder. Ik wilde perse van de middelbare af, en de enige optie was mbo 1 omdat ik geen startkwalificatie had.
Mijn moeder vond het afschuwelijk, maar juist omdat ze mij steunde en het uiteindelijk heeft geaccepteerd is onze band alleen maar beter geworden.
Van mbo 1 ben ik naar mbo 4 gegaan, daarna hbo en ik zit nu op de uni. Getrouwd, een koophuis en geen verkeerde vrienden meer.
Ik wil alleen maar zeggen, staar je niet blind op dat mbo 1 "laag" is en dat ze beter kan. Dat het "makkelijker" voor haar is om gewoon dit ene jaar nog af te maken. Want in haar hoofd is dat misschien helemaal niet zo makkelijk.
Ik spijbelde enorm, verkeerde vrienden (ik deed zelf geen drugs) en heb het enorm moeilijk gemaakt voor mijn moeder. Ik wilde perse van de middelbare af, en de enige optie was mbo 1 omdat ik geen startkwalificatie had.
Mijn moeder vond het afschuwelijk, maar juist omdat ze mij steunde en het uiteindelijk heeft geaccepteerd is onze band alleen maar beter geworden.
Van mbo 1 ben ik naar mbo 4 gegaan, daarna hbo en ik zit nu op de uni. Getrouwd, een koophuis en geen verkeerde vrienden meer.
Ik wil alleen maar zeggen, staar je niet blind op dat mbo 1 "laag" is en dat ze beter kan. Dat het "makkelijker" voor haar is om gewoon dit ene jaar nog af te maken. Want in haar hoofd is dat misschien helemaal niet zo makkelijk.
zondag 26 mei 2024 om 13:45
Louloualien schreef: ↑26-05-2024 13:21Bij mij heeft de stap naar mbo 1 heel veel goed gedaan. (VWO afgestroomd naar mavo en daarna dus mbo1).
Ik spijbelde enorm, verkeerde vrienden (ik deed zelf geen drugs) en heb het enorm moeilijk gemaakt voor mijn moeder. Ik wilde perse van de middelbare af, en de enige optie was mbo 1 omdat ik geen startkwalificatie had.
Mijn moeder vond het afschuwelijk, maar juist omdat ze mij steunde en het uiteindelijk heeft geaccepteerd is onze band alleen maar beter geworden.
Van mbo 1 ben ik naar mbo 4 gegaan, daarna hbo en ik zit nu op de uni. Getrouwd, een koophuis en geen verkeerde vrienden meer.
Ik wil alleen maar zeggen, staar je niet blind op dat mbo 1 "laag" is en dat ze beter kan. Dat het "makkelijker" voor haar is om gewoon dit ene jaar nog af te maken. Want in haar hoofd is dat misschien helemaal niet zo makkelijk.
Je klinkt als mijn dochter. Bedoel ik positief.
Ik heb haar gisteren gesproken, even bij haar op bed gaan hangen en ze vertelde dat ze heel lang heeft nagedacht over school en het gesprek met de teamleider ook de doorslag heeft gegeven.
Ze heeft het niet naar haar zin op school, zou graag met een meer beroepsgerichte nieuwe opleiding beginnen en ziet het als een schone lei/kans. Ik gun haar dat van harte en beschouw haar keuze ook niet als een downgrade of wat dan ook. Sommige mensen leren meer van de praktijk.
We hebben ook over vriendje en drugs etc gekletst, alle zaken waar ik mij zorgen over maak. Vriendje wil ze niet voorstellen omdat ze zelf niet weet of ze echt serieus met hem is. Drugs vind ze stom, een drankje is wel stoer.
Ik heb wel oprecht mijn zorgen uitgesproken en uitgelegd dat ik het gevoel heb dat ze van mij weg rent, dat ik de connectie kwijt raak en graag meer wil steunen ( en niet altijd bemoeien) in haar keuzes en dingen waar ze in het leven tegenaan loopt.
We hebben afgesproken dat ze meer gaat communiceren en minder haar eigen plan trekt uit “angst” voor mijn afkeuring. Waar die angst vandaan komt weet ik niet, ik ben geen straffende of boze ouder.
zondag 26 mei 2024 om 13:47
Ze is weleens een nacht weg, dit weekend was ze bij een vriendin met een groepje en vannacht liet ze weten bij vriendje te blijven.Sjaantje37 schreef: ↑26-05-2024 12:31Blijft ze ook nachten weg en is ze dan bij haar vriend? Gebruikt ze drugs?
Ze gebruikt geen drugs.
zondag 26 mei 2024 om 13:50
Wat fijn dat je een goed gesprek hebt gehad!Away schreef: ↑26-05-2024 13:45Je klinkt als mijn dochter. Bedoel ik positief.
Ik heb haar gisteren gesproken, even bij haar op bed gaan hangen en ze vertelde dat ze heel lang heeft nagedacht over school en het gesprek met de teamleider ook de doorslag heeft gegeven.
Ze heeft het niet naar haar zin op school, zou graag met een meer beroepsgerichte nieuwe opleiding beginnen en ziet het als een schone lei/kans. Ik gun haar dat van harte en beschouw haar keuze ook niet als een downgrade of wat dan ook. Sommige mensen leren meer van de praktijk.
We hebben ook over vriendje en drugs etc gekletst, alle zaken waar ik mij zorgen over maak. Vriendje wil ze niet voorstellen omdat ze zelf niet weet of ze echt serieus met hem is. Drugs vind ze stom, een drankje is wel stoer.
Ik heb wel oprecht mijn zorgen uitgesproken en uitgelegd dat ik het gevoel heb dat ze van mij weg rent, dat ik de connectie kwijt raak en graag meer wil steunen ( en niet altijd bemoeien) in haar keuzes en dingen waar ze in het leven tegenaan loopt.
We hebben afgesproken dat ze meer gaat communiceren en minder haar eigen plan trekt uit “angst” voor mijn afkeuring. Waar die angst vandaan komt weet ik niet, ik ben geen straffende of boze ouder.
En maak je niet te veel zorgen om die angst. Grote kans dat het niets met jou als ouder te maken heeft, maar dat het gewoon in haar hoofd zit en haar eigen onzekerheid is.
Ik hoop dat jullie er samen uit komen en rust krijgen
zondag 26 mei 2024 om 14:04
Soms is een nieuwe start precies wat ze nodig heeft en als er wat anders in zit dan wat ze nu gaat doen dan komt het er echt wel uit. Ze is 16 en moet nog minimaal tot haar 68. Het wordt alleen misschien niet meer de makkelijkste of de snelste weg. Dat is van latere zorg. Het is nu vooral belangrijk dat ze zich gehoord voelt en op een plek zit vanwaar ze weer veilig kan groeien en opbloeien. En als dat mbo1 is, dan is dat mbo1. Blijven hangen in de verkeerde omgeving is ook niet alles.
Maar ik zou wel met haar huisregels gaan instellen door samen te bespreken wat jullie verwachten van samen in een huis wonen en kijken of je elkaar daarin kunt vinden. Maak kleine stapjes en geef haar het idee dat ze controle heeft over de afspraken. Bijvoorbeeld niet meer mee naar de verjaardag van Tante Annie, maar wel áls je thuis eet, gezamenlijk aan tafel. Stel je huis open en laat die vriendinnen ook bij jou logeren (dan weet je gelijk wie het zijn, hoor je nog eens wat etc.).. Ze is 16 en contact met vader is iets tussen haar vader en haar. Ik zou hem wel informeren over de schoolkeuze. Daar heeft hij als vader recht op en dat zou ik ook zo tegen je dochter zeggen dat JIJ er niet tussen gaat zitten en hem de informatie geeft waar hij recht op heeft maar dat de keuze voor contact bij haar ligt.
Maar ik zou wel met haar huisregels gaan instellen door samen te bespreken wat jullie verwachten van samen in een huis wonen en kijken of je elkaar daarin kunt vinden. Maak kleine stapjes en geef haar het idee dat ze controle heeft over de afspraken. Bijvoorbeeld niet meer mee naar de verjaardag van Tante Annie, maar wel áls je thuis eet, gezamenlijk aan tafel. Stel je huis open en laat die vriendinnen ook bij jou logeren (dan weet je gelijk wie het zijn, hoor je nog eens wat etc.).. Ze is 16 en contact met vader is iets tussen haar vader en haar. Ik zou hem wel informeren over de schoolkeuze. Daar heeft hij als vader recht op en dat zou ik ook zo tegen je dochter zeggen dat JIJ er niet tussen gaat zitten en hem de informatie geeft waar hij recht op heeft maar dat de keuze voor contact bij haar ligt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
