Puber zet zich steeds meer af

25-05-2024 09:23 113 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet of ik het verhaal kort kan houden, maar het komt erop neer dat ik steeds meer de verbinding met mijn zestienjarige dochter kwijt raak.

Ik ben mij er heel erg van bewust dat zij haar eigen keuzes, fouten en levenslessen mag beleven en dat ik als moeder een steeds grotere rol aan de zijlijn krijg.

Ze komt zelden nog thuis, zit dan op haar kamer. Komt nauwelijks beneden, eet vrijwel niet meer met broertje en mij aan tafel. De weekenden spendeert ze bij vrienden of vriendinnen waar ze ook logeert. Er is geen tot minimale interesse in andere familieleden, verjaardagen, etentjes. Ze wil er niet bij zijn, heeft andere plannen of komt simpelweg niet opdagen.

Op Moederdag, wat mij niet eens zoveel boeit, kreeg ik niet eens een appje of wat dan ook.

Ze is afgelopen jaar blijven zitten in de derde en heeft deze week besloten dat ze van school af wil en naar het mbo niveau 1. Zonder diploma en zonder overleg. Ze heeft mij achteraf verteld zich te hebben in willen schrijven nadat ik een melding van een aanvraag voor een digi d ontving.

Wat ik mijzelf constant voorhoud is dat het erbij hoort, dat ze het recht heeft zich los te willen maken van mij. En dat er misschien in de toekomst wel ruimte is om weer fijn met elkaar om te gaan. Het kost mij wel enorm veel energie en het maakt mij ook verdrietig. Ik mis haar. En ik vind het verdrietig dat ze nergens meer deel van wil zijn als het op ons kleine gezinnetje aankomt.

Afspraken zijn er niet met haar te maken. Ze komt en gaat wanneer ze wil. De teugels aantrekken heeft als resultaat dat ik haar gewoon dagen niet meer zie.

Met haar vader heeft ze het contact -wat al moeizaam verliep- sinds enige tijd ook verbroken. Op wat app berichten na spreken ze elkaar niet.

Ik vraag mij ook regelmatig af wat ik nou over het hoofd heb gezien of beter zou kunnen doen.

Ik begrijp dat ik er weinig aan kan veranderen, ik vind dit hele puber gedoe buitengewoon verschrikkelijk.

Komt dit wel goed als de hormonen en alles weer een beetje tot rust komen?
Ik zou hier proffesionele hulp bij zoeken. Begin bij jezelf als zij niet meewil.
Mijn puber weet: ze mag van alles als ze maar happy is en haar school op niveau is en wij zijn als ouder ook niet de pinautomaat en de huishouding.
Waar betaalt dochter dit uithuizige gebeuren van, ken je die mensen waar ze vaak is, wie maakt haar kamer schoon, hoe worden haar kleren gewassen, wat eet ze.
Dat weet ze blijkbaar allemaal zo te regelen dat ze wel leuk gekleed van alles mee kan doen en ze leeft ook nog dus ze eet.
Zo'n stunt als je school niet halen alleen al is hier telefoon inleveren en direct uit school en bijbaan thuis.
En dat verhaal van niv 1, daar moet een gesprek over komen, geen besluit vanuit haar zo eind mei.

En ik ben dus zo'n moeder die die meiden/jongens het nummer van de ouders vraagt. Ik word zelf ook regelmatig geappt door ouders die zich even voorstellen of die mensen komen hun kind hier ophalen en stellen zich even voor.
Vindt niemand gek.
Ik zou dus starten met meer onderzoek. Wat doet ze eigenlijk de hele dag, met wie is ze.
Het is niet voor iedereen haalbaar maar met zo'n eigengereide tante die afzakt naar niv 1 moet je eigenlijk even alles stoppen en je focus daarop richten, tenminste, dat zou ik doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat zijn de gevolgen voor haar als ze niet komt opdagen of als ze afspraken niet nakomt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor dochter zelf is vorig jaar al een psycholoog ingeschakeld waar ze heen gaat en waar ik ook terugkoppeling van krijg als het gaat om de moeder en dochter relatie.

De “strengere” aanpak heb ik al geprobeerd. Ze heeft nadat er in 2 jaar tijd 4 iPhones gesloopt zijn, geen toffe telefoon meer en minimale mb op haar abbo. Ze heeft een bijbaan, het geld komt wel op haar jongerenrekening binnen waar ik het grootste gedeelte direct overboek naar een spaarrekening waar ze niet bij kan. Zakgeld gaat daar ook heen, onder het mom dat als ze zich niet kan gedragen/aan afspraken houden, ik geen pinautomaat ben.

Wat niet wegneemt dat ik wel kleding etc voor haar betaal, zorg dat er tegoed op haar schoolpas staat voor lunch.

Haar kamer ruimt ze zo nu en dan na lag gedoe op. Haar huisdier wordt door haar broertje verzorgd. Vrienden komen hier weleens langs, haar vriendinnen ken ik ook wel. Soms eten ze mee. Haar vriendje ken ik weer niet, daar is ze ook vaak, maar blijkbaar kan of wil ze hem niet voorstellen.
Alle reacties Link kopieren Quote
De reden dat ik haar bankzaken beheer, is het feit dat ze echt niet met geld kan omgaan. Alles gaat op aan Mac, vapes, uitgaan of online shoppen en desnoods doet ze dat met achteraf betalen.

Consequenties halen echt niks uit. Ze vertrekt gewoon als ik even de hond uitlaat of naar mijn werk bent. Zet lokatie uit. Of zegt dat ze moet werken, knutselt een heel rooster in elkaar waarop dat zichtbaar is en ik kom haar vervolgens in het winkelcentrum tegen. Dat soort dingen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit klinkt niet echt als 'normaal' puber gedrag.
Dit klinkt als een kind wat erg met zichzelf in de knoop zit.
En als een kind wat denkt dat ze alles zelf moet doen, moet kunnen en moet regelen zonder hulp van anderen.

Ik denk dat jij aan de slag moet om te kijken waar je weer terug in de verbinding kan komen met haar. En dan in de rol van begeleider/mentor, niet in de rol van opvoeder zoals je de eerste 12 jaar hebt moeten zijn.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Away schreef:
25-05-2024 09:53
Voor dochter zelf is vorig jaar al een psycholoog ingeschakeld waar ze heen gaat en waar ik ook terugkoppeling van krijg als het gaat om de moeder en dochter relatie.

De “strengere” aanpak heb ik al geprobeerd. Ze heeft nadat er in 2 jaar tijd 4 iPhones gesloopt zijn, geen toffe telefoon meer en minimale mb op haar abbo. Ze heeft een bijbaan, het geld komt wel op haar jongerenrekening binnen waar ik het grootste gedeelte direct overboek naar een spaarrekening waar ze niet bij kan. Zakgeld gaat daar ook heen, onder het mom dat als ze zich niet kan gedragen/aan afspraken houden, ik geen pinautomaat ben.

Wat niet wegneemt dat ik wel kleding etc voor haar betaal, zorg dat er tegoed op haar schoolpas staat voor lunch.

Haar kamer ruimt ze zo nu en dan na lag gedoe op. Haar huisdier wordt door haar broertje verzorgd. Vrienden komen hier weleens langs, haar vriendinnen ken ik ook wel. Soms eten ze mee. Haar vriendje ken ik weer niet, daar is ze ook vaak, maar blijkbaar kan of wil ze hem niet voorstellen.

Dit zou voor mij een hele rode vlag zijn.

🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩
Alle reacties Link kopieren Quote
Away schreef:
25-05-2024 09:56
De reden dat ik haar bankzaken beheer, is het feit dat ze echt niet met geld kan omgaan. Alles gaat op aan Mac, vapes, uitgaan of online shoppen en desnoods doet ze dat met achteraf betalen.

Consequenties halen echt niks uit. Ze vertrekt gewoon als ik even de hond uitlaat of naar mijn werk bent. Zet lokatie uit. Of zegt dat ze moet werken, knutselt een heel rooster in elkaar waarop dat zichtbaar is en ik kom haar vervolgens in het winkelcentrum tegen. Dat soort dingen.
Dat is wel heel veel werk om bewust te misleiden. Hoe reageer jij dan als jij haar tegenkomt? Ik ben er voor om kinderen van deze leeftijd hun eigen keuzes te laten maken en daar dan zelf de gevolgen van te laten meemaken. Dus ik zou zeker niet haar eigen verdiende geld afnemen, maar wel laten merken dat ik het naar vind dat ze me misleidt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kaarsjevoordesfeer schreef:
25-05-2024 10:08
Dit zou voor mij een hele rode vlag zijn.

🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩
Laat maar, verkeerd gelezen
Nothing happens for a reason
Alle reacties Link kopieren Quote
Hebben jullie geen regels?

Heeft je dochter een kwetsbaarheid? Psychisch of een knauw gekregen van de scheiding?
faceofoz wijzigde dit bericht op 25-05-2024 10:26
62.59% gewijzigd
Kaarsjevoordesfeer schreef:
25-05-2024 10:08
Dit zou voor mij een hele rode vlag zijn.

🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩
Eens.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit is geen normale puber. Contact verbreken met je vader doe je ook niet zomaar, zonder dat daar veel verdriet aan vooraf is gegaan.

Deze meid is doodongelukkig.

Bespreek eens met de psycholoog de mogelijkheid van familietherapie of iets dergelijks.

Je raakt haar kwijt en een ongelukkige 16 jarige die niet thuis wil zijn, is een heel makkelijk slachtoffer voor kwaadwillende mensen.
dropdrop wijzigde dit bericht op 25-05-2024 10:46
0.64% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Qua opleiding zou ik het gesprek met haar aangaan hoe ze denkt dat allemaal praktisch te gaan uitvoeren. Dus als ze dat wil dan zelf inschrijven, zelf betalen etc. En hoe denkt ze dat te gaan bekostigen? Als zij een dergelijke volwassen beslissing wil nemen zal ze het ook als volwassene zelf moeten regelen. Vraag me af hoe ver ze dan komt.
Dit klinkt als een kind met problemen, eens met de rest.

Ik zou hier hulp voor gaan zoeken. Ook voor jou, hoe kan je haar wel bereiken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus het gaat al langer niet goed, jij beheert financiën en toch heeft ze geld, je weet niet waar ze is en wie haar vriendje is en school gaat slecht. Dit zijn wel heel erg veel rode vlaggen bij elkaar.
Hoe oud is het vriendje bijvoorbeeld?
Mijn eerste angst zou zijn dat ze in een crimineel circuit of de prostitutie aan het belanden is of al zit en onvoldoende weerbaar is voor wat er daar gebeurt.
En misschien is dat niet zo maar jij kunt het op deze manier niet weten. En ze is 16, geen 26.
Dat kan je niet zo laten gebeuren toch? Dit is zoals anderen al zeggen geen gangbaar pubergedrag.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hulp zoeken,en snel! Want deze griet gaat de verkeerde kant op!

Ik lees hier een aantal keer dat ze ongelukkig moet zijn, verdriet aan vooraf gegaan etc.
Ja, die zijn er inderdaad. Maar vergis je niet in hoeveel pubers er zijn met grootheidswaanzin! Die van mening zijn dat ze hun eigen beslissingen wel kunnen maken en die ouwe l#llen van thuis niet nodig hebben. Die snappen toch niks van het leven!
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat zegt school over haar mentale welzijn? Hoe ze zich gedraagt en met wie ze omgaat?
Eens met de rest. Hopelijk komt hier ook nog iemand schrijven met een achtergrond in de jeugdzorg. Dat ben ik niet. Verre van. Ik herken alleen helemaal niets van dit gedrag bij mijn eigen kinderen. En de ene pubervriend die hier regelmatig vertoeft om de thuissituatie te ontvluchten, heeft ook nog veel contact met beide ouders, blijft de verbinding zoeken, blijft hopen op een betere sfeer thuis. Je klinkt als een fijne moeder, dus ik denk dat hulp inschakelen nu inderdaad jouw eerste stap moet zijn. Er gaat iets grondig mis. En dat is niet jouw schuld, maar je moet nu wel in actie komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat moeilijk voor jullie. Je doet zo je best maar je bent de verbinding kwijt. Hoe voelt het voor jou?

Is het mogelijk dat je zelf in gesprek gaat met de psycholoog, om te praten en je te laten begeleiden?

Weet dat je ontzettend belangrijk voor haar bent, ook al merk je dat niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het punt is, als zij besluit mij te blokkeren, niks laat weten, geen lokatie meer deelt, zeer sporadisch reageert… dan valt er zo weinig nog te onderzoeken of te contacten.

Ik krijg het gevoel dat ze niks meer met mij te maken wil hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben ook zeer kritisch naar mijzelf. Het loslaten of vertrouwen hebben levert niets op. Strengere zijn maakt dat ze helemaal verdwijnt. Ik ben echt best wanhopig, en probeer het hoofd koel te houden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Away schreef:
25-05-2024 11:01
Ik ben ook zeer kritisch naar mijzelf. Het loslaten of vertrouwen hebben levert niets op. Strengere zijn maakt dat ze helemaal verdwijnt. Ik ben echt best wanhopig, en probeer het hoofd koel te houden.
Pfoeh... geen tips behalve wat anderen al aangegeven, maar wat moet dat moeilijk voor je zijn :hug:

Alle reacties Link kopieren Quote
Ze krijgt begeleiding van een een psycholoog schrijf je. Ik zou daar om te beginnen eens je zorgen neerleggen (er rekening mee houdend dat ze zich aan geheimhouding moet houden).

Is er verder sprake van een diagnose?
Of een ingewikkelde thuissituatie? Nu of in het verleden?
Hoe gaat het met jou / zit jij goed in je vel?
Alle reacties Link kopieren Quote
Bijzonder dat je het allemaal zo goedpraat "het hoort erbij". Nee, dat hoort het niet, dit is totaal niet normaal pubergedrag.

Heb je wel eens naar haar uitgesproken dat je je zorgen maakt? In plaats van alleen maar of streng te doen, of alles los te laten, kun je natuurlijk ook het gesprek insteken dat je heel graag voor haar klaarstaat en dat je het gevoel hebt dat er iets mis is.
Away schreef:
25-05-2024 09:53
Voor dochter zelf is vorig jaar al een psycholoog ingeschakeld waar ze heen gaat en waar ik ook terugkoppeling van krijg als het gaat om de moeder en dochter relatie.
Kun je met hulp van deze psycholoog wellicht een begeleid gesprek met je dochter aangaan? Alleen terugkoppeling krijgen klinkt niet als voldoende om de verbinding tussen jullie te kunnen herstellen. En dat je hier professionele hulp bij nodig hebt, is overduidelijk. Dit is te ver ontspoort om het nog met een leuke tip van een forum op te kunnen lossen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven