Kinderen
alle pijlers
Slecht etende kinderen
woensdag 9 juni 2021 om 11:55
Hallo,
Ik heb twee dochters, 7 en 10 jaar oud, die behoorlijk slecht eten.
Het is ook steeds minder geworden want vroeger aten ze alles.
Die van 7 eet witbrood met jam, appelmoes in van die knijpzakjes, qua groente: broccoli en erwten. Verder kale pasta met kaas.
Die van 10 eet wel nog kaas op brood. En qua groente alleen een rauwe wortel.
Fruit eten ze beiden wel goed.
En patat, pizza, pannenkoeken natuurlijk ook
Ik weet dat er ergere gevallen zijn maar ik maar ik maak me toch een beetje zorgen, vooral omdat ik had verwacht dat het toch wel eens beter zou worden en juist niet slechter.
Gewoon loslatennen vitaminepillen erin gooien? Wat denken jullie?
Ik heb twee dochters, 7 en 10 jaar oud, die behoorlijk slecht eten.
Het is ook steeds minder geworden want vroeger aten ze alles.
Die van 7 eet witbrood met jam, appelmoes in van die knijpzakjes, qua groente: broccoli en erwten. Verder kale pasta met kaas.
Die van 10 eet wel nog kaas op brood. En qua groente alleen een rauwe wortel.
Fruit eten ze beiden wel goed.
En patat, pizza, pannenkoeken natuurlijk ook
Ik weet dat er ergere gevallen zijn maar ik maar ik maak me toch een beetje zorgen, vooral omdat ik had verwacht dat het toch wel eens beter zou worden en juist niet slechter.
Gewoon loslatennen vitaminepillen erin gooien? Wat denken jullie?
donderdag 10 juni 2021 om 17:04
Ook hierbij dacht ik dat ik dat bij mijn oudste briljant had aangepakt, die sliep tot 8 uur, bijna vanaf het begin.
En toen kwam mijn jongste.
Iedereen die denkt dat ie goed opvoedt moet eigenlijk een kind krijgen zoals mijn jongste. Om bescheidener te worden.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 10 juni 2021 om 17:05
Daarin ben ik mislukt. Mijn jongste was een drama slaper.
Maar op alle andere gebieden is hij supermakkelijk.
Komt allemaal door mij natuurlijk
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 10 juni 2021 om 17:09
Dat eten de mijne dus echt neverthenooitnietMaleficent schreef: ↑10-06-2021 17:00Vriendin van mij die deed alle groentes overal doorheen gepureerd en maakte bijv pompoenpannenkoeken en dat soort dingen. Zo kwamen er toch groentes in. Ik vind dat wel slim.
donderdag 10 juni 2021 om 17:10
Ik zit me nu te bedenken dat ik als kind nauwelijks rauwkost at. Af en toe een worteltje als mijn moeder die aan het schoonmaken was om te koken, of een radijsje. En dat was het wel. Mijn moeder gaf zelf niets om rauwe groente, dus daarom zal het nooit op tafel hebben gestaan. Geen idee meer wat 60 jaar geleden normaal was. maar ik vind rauwkost nog niks aan, snap het woord "snoep" in snoeptomaatjes of snoepkomkommer dus niet.
Maaltijdsalade in de zomer met een glaasje wijn op het terras, prima, maar kan me niet heugen wanneer ik zelf sla gekocht heb (zal wel n keer geweest zijn, dat ik eters had, en het als aanvulling op de maaltijd heb gebruikt, niet voor mezelf
Maaltijdsalade in de zomer met een glaasje wijn op het terras, prima, maar kan me niet heugen wanneer ik zelf sla gekocht heb (zal wel n keer geweest zijn, dat ik eters had, en het als aanvulling op de maaltijd heb gebruikt, niet voor mezelf
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 10 juni 2021 om 17:19
Tsja... Ik gruwel van gebakken lever, ga al kokhalzen als ik denk aan de geur. Maar als je mij gevangen neemt en me alleen maar gebakken lever voorschotelt, dan zal ik het op den duur wel gaan eten ja. Dus ja, ik kan mijn kind ook vast wel breken zodat hij eet wat ik wil, maar dat is niet wat ik wil.
donderdag 10 juni 2021 om 17:24
Ja, dit. Ik snap gewoon totaal niet waarom kinderen zoveel ellende door moeten maken.CHL schreef: ↑10-06-2021 17:19Tsja... Ik gruwel van gebakken lever, ga al kokhalzen als ik denk aan de geur. Maar als je mij gevangen neemt en me alleen maar gebakken lever voorschotelt, dan zal ik het op den duur wel gaan eten ja. Dus ja, ik kan mijn kind ook vast wel breken zodat hij eet wat ik wil, maar dat is niet wat ik wil.
En bij veel kinderen zal het allemaal wel loslopen, mss niet zo leuk, maar oké.
Maar wat Maleficent schreef, zo ging het bij mij ook, eten tot kokhalzen aan toe, maar ik moest en zou alles leren eten.
Ik lustte ook geen toetjes trouwens, maar ook die moesten op.
No way dat ik dat mijn kinderen ging aandoen.
Dan lusten ze maar wat minder, maar dat is eten tenminste wel een prettig moment van samenzijn.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 10 juni 2021 om 17:33
Dat klopt voor een deel, maar niet helemaal. Neem het fruit doerian. Enorme smerige stinklucht komt er vanuit die vrucht, het mag niet eens mee het vliegtuig in vanwege die stank. De smaak is echter heerlijk! Dit is natuurlijk een extreem voorbeeld, maar het kan soms echt van elkaar verschillen.
En ook aan geuren kun je leren wennen. Zet mij als kind gerookte zalm voor en ik vond het te smerig voor woorden (geur en smaak). Nu vind ik het heerlijk. Als kind lustte ik wel meer dingen niet die wat sterker smaakten of roken, maar die ik later wel ben gaan waarderen. Je smaak verandert ook als je ouder wordt en durft te proberen. Alcohollucht is nou ook niet bepaald smakelijk, en toch leren veel mensen wel om het te drinken en gaan het lekker vinden (meestal niet meteen).
donderdag 10 juni 2021 om 17:33
Ik zet ook vooral in op gezellig aan tafel, we zetten altijd een muziekje op, lachen en kletsen en eigenlijk is het in de avond net zo gezellig aan tafel als bij het ontbijt, waar de oudste dan wel goed eet.Solomio schreef: ↑10-06-2021 17:24Ja, dit. Ik snap gewoon totaal niet waarom kinderen zoveel ellende door moeten maken.
En bij veel kinderen zal het allemaal wel loslopen, mss niet zo leuk, maar oké.
Maar wat Maleficent schreef, zo ging het bij mij ook, eten tot kokhalzen aan toe, maar ik moest en zou alles leren eten.
Ik lustte ook geen toetjes trouwens, maar ook die moesten op.
No way dat ik dat mijn kinderen ging aandoen.
Dan lusten ze maar wat minder, maar dat is eten tenminste wel een prettig moment van samenzijn.
En vandaag aten we (niet geheel toevallig uiteraard) wat hij graag lust, en hij vond het eten zooooooo lekker ruiken dat hij niet kon wachten. Dat geeft ergens hoop, want soms vindt hij iets lekker ruiken wat ik aan het koken ben maar wil hij toch niet proeven, dus we hebben het regelmatig over dat reuk en smaak hand in hand gaan.
donderdag 10 juni 2021 om 17:37
Dwingen zal ik ze ook niet doen en ik hou het graag gezellig en ik ben flexibel. Die flexibiliteit houdt op als ik het idee heb dat het gedrag is ipv iets écht niet lusten (en dat zie doorgaans prima) want net als dat ik de maaltijd niet verpest door te dwingen gaan mijn koters de maaltijd niet verpesten door te jengelen en te zeuren.Solomio schreef: ↑10-06-2021 17:24Ja, dit. Ik snap gewoon totaal niet waarom kinderen zoveel ellende door moeten maken.
En bij veel kinderen zal het allemaal wel loslopen, mss niet zo leuk, maar oké.
Maar wat Maleficent schreef, zo ging het bij mij ook, eten tot kokhalzen aan toe, maar ik moest en zou alles leren eten.
Ik lustte ook geen toetjes trouwens, maar ook die moesten op.
No way dat ik dat mijn kinderen ging aandoen.
Dan lusten ze maar wat minder, maar dat is eten tenminste wel een prettig moment van samenzijn.
En die flexibiliteit reikt ook maar zo ver als praktisch is. Iemand alleen fruit serveren voor het avondeten en de ander enkel blanke vla daar beginnen we niet aan. We hebben hier een ritme in huis en daar past iedereen zich min of meer aan aan. En we passen dat zo aan dat iedereen zich er min of meer in kan vinden. Soms heb je pech en eet je dus minder omdat je het niet lekker vindt en soms heeft een ander pech en eet ie iets wat niet lekker is. Kokhalzen hoeft niemand. Bord leeg ook niet.
Lust je echt niks behalve blanke vla en bananen dan gaan we kijken met een kinderarts waar het mis gaat want dat is niet normaal en gezond en dat pak je dan dus ook op die manier aan
anoniem_404742 wijzigde dit bericht op 10-06-2021 17:39
0.69% gewijzigd
donderdag 10 juni 2021 om 17:38
Ik heb eens gelezen dat je smaakpapillen minder goed gaan werken naarmate je ouder wordt. Voor ons zijn die spruitjes dus minder intens van smaak als voor een kind. Sinds ik dat gelezen heb probeer ik er rekening mee te houden niet te sterk smakende groenten te kiezen voor de kinderen. Of spruitjes in de puree te verwerken, of gebakken spekjes erbij te doen, etc.rubiks schreef: ↑10-06-2021 17:33Dat klopt voor een deel, maar niet helemaal. Neem het fruit doerian. Enorme smerige stinklucht komt er vanuit die vrucht, het mag niet eens mee het vliegtuig in vanwege die stank. De smaak is echter heerlijk! Dit is natuurlijk een extreem voorbeeld, maar het kan soms echt van elkaar verschillen.
En ook aan geuren kun je leren wennen. Zet mij als kind gerookte zalm voor en ik vond het te smerig voor woorden (geur en smaak). Nu vind ik het heerlijk. Als kind lustte ik wel meer dingen niet die wat sterker smaakten of roken, maar die ik later wel ben gaan waarderen. Je smaak verandert ook als je ouder wordt en durft te proberen. Alcohollucht is nou ook niet bepaald smakelijk, en toch leren veel mensen wel om het te drinken en gaan het lekker vinden (meestal niet meteen).
donderdag 10 juni 2021 om 17:42
KloptAmy_Santiago schreef: ↑10-06-2021 17:38Ik heb eens gelezen dat je smaakpapillen minder goed gaan werken naarmate je ouder wordt. Voor ons zijn die spruitjes dus minder intens van smaak als voor een kind. Sinds ik dat gelezen heb probeer ik er rekening mee te houden niet te sterk smakende groenten te kiezen voor de kinderen. Of spruitjes in de puree te verwerken, of gebakken spekjes erbij te doen, etc.
En kinderen lusten als ze klein zijn graag zachte, zoete, vettige dingen (=moedermelk) maar dan pannenkoeken enzo
donderdag 10 juni 2021 om 17:43
Dat dacht een vriendin van mijn moeder ook; stuur haar maar naar mij, hier eet ze het wel. Ik weet niet meer wat ik moest eten daar, maar ik moest het wel opeten. Met als gevolg dat ik de tafel onderkotst heb.Quaintrelle schreef: ↑09-06-2021 18:16Hoe eten ze bij anderen? Mijn nicht en neefje aten ook geen groente en overal moest ketchup bij. Maar als ik mijn groentelasagna maakte dan vonden ze het heerlijk. Noemde die ook gewoon lasagna. Ze hoefden er ook geen ketchup bij.
Soms is het ook een bepaalde manier van controle dan het echt niet lusten denk ik. Zeker gezien ze het vroeger wel aten.
donderdag 10 juni 2021 om 17:45
Weet ik, maar daarom schrijf ik ook: voor een groot deel.rubiks schreef: ↑10-06-2021 17:33Dat klopt voor een deel, maar niet helemaal. Neem het fruit doerian. Enorme smerige stinklucht komt er vanuit die vrucht, het mag niet eens mee het vliegtuig in vanwege die stank. De smaak is echter heerlijk! Dit is natuurlijk een extreem voorbeeld, maar het kan soms echt van elkaar verschillen.
En ook aan geuren kun je leren wennen. Zet mij als kind gerookte zalm voor en ik vond het te smerig voor woorden (geur en smaak). Nu vind ik het heerlijk. Als kind lustte ik wel meer dingen niet die wat sterker smaakten of roken, maar die ik later wel ben gaan waarderen. Je smaak verandert ook als je ouder wordt en durft te proberen. Alcohollucht is nou ook niet bepaald smakelijk, en toch leren veel mensen wel om het te drinken en gaan het lekker vinden (meestal niet meteen).
Ik vind bijv rijstewafels stinken, maar ik lust ze wel.
En de meeste mensen vinden koffie lekker ruiken, maar lang niet iedereen vindt het lekker smaken.
Bottom line is wel dat je heel vaak al aan de geur kunt voorspellen of je iets lust en daarom vind ik dat idee dat ze iets moeten proeven een beetje achterhaald.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 10 juni 2021 om 17:47
Ik heb wel es de groentepan op tafel gezet met 6 vitaminepilletjes erin. Dachten ze dat we spinazie zouden eten, maar had ik tijdens het koken bedacht dat dat ook gewoon vies is, dus dat we dat lekker oversloegen.CHL schreef: ↑10-06-2021 17:33Ik zet ook vooral in op gezellig aan tafel, we zetten altijd een muziekje op, lachen en kletsen en eigenlijk is het in de avond net zo gezellig aan tafel als bij het ontbijt, waar de oudste dan wel goed eet.
En vandaag aten we (niet geheel toevallig uiteraard) wat hij graag lust, en hij vond het eten zooooooo lekker ruiken dat hij niet kon wachten. Dat geeft ergens hoop, want soms vindt hij iets lekker ruiken wat ik aan het koken ben maar wil hij toch niet proeven, dus we hebben het regelmatig over dat reuk en smaak hand in hand gaan.
Wilden ze de deksel niet van de pan halen, maar ik drong nogal aan. En toen werden ze erg vrolijk van die vitminepillen in de pan.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 10 juni 2021 om 17:49
De eerste 1,5 of 2 jaar werken die smaakpapillen nog helemaal niet goed, vandaar dat dreumesen vaak de gekste dingen nog lusten.Amy_Santiago schreef: ↑10-06-2021 17:38Ik heb eens gelezen dat je smaakpapillen minder goed gaan werken naarmate je ouder wordt. Voor ons zijn die spruitjes dus minder intens van smaak als voor een kind. Sinds ik dat gelezen heb probeer ik er rekening mee te houden niet te sterk smakende groenten te kiezen voor de kinderen. Of spruitjes in de puree te verwerken, of gebakken spekjes erbij te doen, etc.
Daarna gaan ze beter werken, en idd, met het ouder worden gaan ze weer minder goed werken.
Behalve de mijne, die zijn nog net zo overgevoelig als toen ik kind was.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 10 juni 2021 om 17:49
Hier 2 kinderen van 5 en 7. Ze eten ok vind ik, al zijn ze vooral fan van AVG. Iets nieuws proberen is echt wel een ding. Ook veel gerechten die vaak terugkomen, dus het aanbod is beperkt...
We maken sinds een tijdje samen een weekmenu en daar hebben ze inspraak in. Ze mogen beiden 1 gerecht kiezen en de voorwaarde is dat we het niet vorige week ook al gegeten hebben. En uiteraard niet friet, pannekoeken of pizza.
Oudste hebben we vorig weekend naar google gestuurd om een nieuw recept te vinden. Dat "moet" ze vanaf nu elke week doen.
Ze kwam met best wel wat bijzonders (voor haar dan). De afspraak was dat ze het mee zou helpen koken. Gisteren was de dag; ze vond het super leuk om mee te koken. Ze heeft het geproefd maar vond het niet mega lekker (wij wel!). Toch heeft ze een behoorlijke portie gegeten; het leek haar te motiveren omdat ze het zelf gemaakt had. De jongste heeft er niks van gegeten, die hebben we een boterham met kaas gegeven.
Boterham met kaas is hier de enige andere optie als ze niets gegeten hebben. Ik schiet er namelijk niks mee op om er een naar bed te sturen met lege maag. Dan komen ze er nog 10 keer uit en kunnen ze niet slapen van de honger.
We maken sinds een tijdje samen een weekmenu en daar hebben ze inspraak in. Ze mogen beiden 1 gerecht kiezen en de voorwaarde is dat we het niet vorige week ook al gegeten hebben. En uiteraard niet friet, pannekoeken of pizza.
Oudste hebben we vorig weekend naar google gestuurd om een nieuw recept te vinden. Dat "moet" ze vanaf nu elke week doen.
Ze kwam met best wel wat bijzonders (voor haar dan). De afspraak was dat ze het mee zou helpen koken. Gisteren was de dag; ze vond het super leuk om mee te koken. Ze heeft het geproefd maar vond het niet mega lekker (wij wel!). Toch heeft ze een behoorlijke portie gegeten; het leek haar te motiveren omdat ze het zelf gemaakt had. De jongste heeft er niks van gegeten, die hebben we een boterham met kaas gegeven.
Boterham met kaas is hier de enige andere optie als ze niets gegeten hebben. Ik schiet er namelijk niks mee op om er een naar bed te sturen met lege maag. Dan komen ze er nog 10 keer uit en kunnen ze niet slapen van de honger.
donderdag 10 juni 2021 om 17:53
Mijn jongste was ook een extreem moeilijke eter.
Hij heeft ruim 2 jaar lang niets, geen hap, avondeten gehad. Wilde niks proeven, ook geen pizza of patat.
Wij kregen te horen er geen strijd van te maken en vooral het toetje blijven aanbieden want dat vond hij heerlijk.
Hij had dus nooit echt honger, en geen reden om overstag te gaan.
Wij zijn toen uit wanhoop toch met de 'toetjes-regel' begonnen.
Bleek als een tierelier te werken. Bij onze zoon heeft/ had het namelijk niks met het eten of de smaak of niet lusten te maken. Het was puur een controle ding.
Wij hoeven hem alleen maar zo ver te krijgen dat hij de eerste hap neemt, en dan gaat de rest als een trein (onafhankelijk van wat we eten). Alleen heet/ spicy lust hij echt niet. Hoeft hij dus ook niet meer te eten, hij krijgt een alternatief.
Controle proberen we hem op andere manieren te geven..bijv door te kiezen wat we eten, of op welke plek hij gaat zitten.
Ik kan me niet voorstellen dat ik in dit geval, met de toetjes- regel, mijn kind een trauma of eetstoornis aandoe.
We hebben het allemaal, zoon ook, veel gezelliger aan tafel.
Hij heeft ruim 2 jaar lang niets, geen hap, avondeten gehad. Wilde niks proeven, ook geen pizza of patat.
Wij kregen te horen er geen strijd van te maken en vooral het toetje blijven aanbieden want dat vond hij heerlijk.
Hij had dus nooit echt honger, en geen reden om overstag te gaan.
Wij zijn toen uit wanhoop toch met de 'toetjes-regel' begonnen.
Bleek als een tierelier te werken. Bij onze zoon heeft/ had het namelijk niks met het eten of de smaak of niet lusten te maken. Het was puur een controle ding.
Wij hoeven hem alleen maar zo ver te krijgen dat hij de eerste hap neemt, en dan gaat de rest als een trein (onafhankelijk van wat we eten). Alleen heet/ spicy lust hij echt niet. Hoeft hij dus ook niet meer te eten, hij krijgt een alternatief.
Controle proberen we hem op andere manieren te geven..bijv door te kiezen wat we eten, of op welke plek hij gaat zitten.
Ik kan me niet voorstellen dat ik in dit geval, met de toetjes- regel, mijn kind een trauma of eetstoornis aandoe.
We hebben het allemaal, zoon ook, veel gezelliger aan tafel.
donderdag 10 juni 2021 om 18:03
Maar is toch het hele ding: bij iemand die overgevoelig is voor texturen of door een stoornis moeite heeft met nieuwe dingen of gedoe heeft met z’n mondmotoriek helpt ‘opvoeden’ niet. Dat is namelijk gewoon een ander issue. En dat moet je aanpakken zoals past bij dat issue.
Als het gewoon ‘gedrag’ is, dus liever banaan dan stamppot, liever toetje dan boontjes en liever kale pasta dan tomatensaus, dan heeft opvoeden heus wel zin. Opvoeding is niet dat alles maakbaar is. Maar doen alsof dat niks toevoegt bij dit soort dingen is onzinnig. Want regelmatig is het gewoon strijd geworden, een moeder die zich schuldig voelt en zich zorgen maakt en een patroon wat zich keer op keer voortzet. Dat los je wél op met opvoeden en dat patroon doorbreken.
Iemand die snel kokhalst door gekke mondmotoriek (mijn kind bijv) die kun je niet dwingen niet te kokhalzen. En daar pas je dus met een logopedist het eten op aan om het zo te trainen. Maar dat los je niet op met ‘bord leegeten en je zit desnoods 4 uur aan tafel’. Daar los je überhaupt niks mee op.
Maar een kind dat enorm veel aandacht genereert door z’n eetgedoe en die leert dat weigeren uiteindelijk een banaan oplevert pak je wel anders aan. Daar haal je de strijd weg. Dat is ook opvoeden. Kaders scheppen: zo gedragen we ons aan tafel, zo gaan we om met eten. Zonder dwingen, maar door gewoon voor te doen en gezeur aan tafel niet te accepteren/ om te buigen/ af te leiden. Dan heeft opvoeden wel zin. Of als je weet dat je kind het echt gaat lusten en hem verplicht een hapje te nemen, dat is geen mishandeling. En nee dat dwing je niet af. Maar als je zo ver wilt gaan kun je een ander nergens toe dwingen want een kind wat niet in bed gaat liggen bind je niet vast en een kind dat niet wil eten prop je geen eten in z’n mond.
Maar een beetje ouder weet wel hoe zijn kind werkt en ziet het verschil tussen ‘lust ik echt echt echt niet’ en ‘ik heb liever wat anders en een hoop drama’
Als het gewoon ‘gedrag’ is, dus liever banaan dan stamppot, liever toetje dan boontjes en liever kale pasta dan tomatensaus, dan heeft opvoeden heus wel zin. Opvoeding is niet dat alles maakbaar is. Maar doen alsof dat niks toevoegt bij dit soort dingen is onzinnig. Want regelmatig is het gewoon strijd geworden, een moeder die zich schuldig voelt en zich zorgen maakt en een patroon wat zich keer op keer voortzet. Dat los je wél op met opvoeden en dat patroon doorbreken.
Iemand die snel kokhalst door gekke mondmotoriek (mijn kind bijv) die kun je niet dwingen niet te kokhalzen. En daar pas je dus met een logopedist het eten op aan om het zo te trainen. Maar dat los je niet op met ‘bord leegeten en je zit desnoods 4 uur aan tafel’. Daar los je überhaupt niks mee op.
Maar een kind dat enorm veel aandacht genereert door z’n eetgedoe en die leert dat weigeren uiteindelijk een banaan oplevert pak je wel anders aan. Daar haal je de strijd weg. Dat is ook opvoeden. Kaders scheppen: zo gedragen we ons aan tafel, zo gaan we om met eten. Zonder dwingen, maar door gewoon voor te doen en gezeur aan tafel niet te accepteren/ om te buigen/ af te leiden. Dan heeft opvoeden wel zin. Of als je weet dat je kind het echt gaat lusten en hem verplicht een hapje te nemen, dat is geen mishandeling. En nee dat dwing je niet af. Maar als je zo ver wilt gaan kun je een ander nergens toe dwingen want een kind wat niet in bed gaat liggen bind je niet vast en een kind dat niet wil eten prop je geen eten in z’n mond.
Maar een beetje ouder weet wel hoe zijn kind werkt en ziet het verschil tussen ‘lust ik echt echt echt niet’ en ‘ik heb liever wat anders en een hoop drama’
donderdag 10 juni 2021 om 18:17
Bij mijn familie begint het dan met: er staat niks op de kaart wat ik ken. ‘Dat lust ik niet want dat heb ik nog nooit gegeten.’ En dan een vies gezicht trekken als ik iets eet wat zij niet lusten, of er iets naars over zeggen. Bijvoorbeeld op wat voor smerigs het dan lijkt, of waar de structuur ze aan doet denken. Of de tomatensoep smaakt ‘pittiger dan die van Unox, bah’. Dingen onterecht retour naar de keuken. Ten slotte verontwaardigd doen omdat ze nog honger hebben.
(En die mensen vonden mij dus een slechte eter, met hun agv)
donderdag 10 juni 2021 om 19:04
Ik perkte mijn moeilijke eter wel enigszins in, etenswaren die op het eetlijstje stonden bleven daar ook staan. Dus niet opeens gaan afhaken. Met uitleg: want anders blijft er straks niets meer over, en iets minder lekker eten hoort er ook wel eens bij. Dat begreep ze, vond ze logisch (met logica en uitleg bereik ik bij mijn kind het meest). Dus tuurlijk zit er wel een opvoedkundig aspect mbt eten, maar wel met beleid en aandacht voor het kind zelf.
donderdag 10 juni 2021 om 19:14
Dit dus.Hastadepasta18 schreef: ↑10-06-2021 17:49
Boterham met kaas is hier de enige andere optie als ze niets gegeten hebben. Ik schiet er namelijk niks mee op om er een naar bed te sturen met lege maag. Dan komen ze er nog 10 keer uit en kunnen ze niet slapen van de honger.
Dan zou ik er liever een banaan in duwen dan dat ze niet slapen.
Of om 5u 's ochtends kabaal staan te maken omdat ze totaal uitgehongerd zijn.
Elke dag banaan gaat na een tijd waarschijnlijk ook vervelen, dus na een tijd stappen ze vanzelf wel over op een appel of een peer
.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
donderdag 10 juni 2021 om 19:46
Deze vind ik leuk! Volgens mij zijn mijn kinderen een beetje als die van jou
donderdag 10 juni 2021 om 20:13
Hier gelukkig goede eters, maar ik was zelf vroeger het kind wat bijna niks lekker vond. Veel dingen met lange tanden en best wel dingen die ik echt niet weg kreeg. En het nadeel voor mij was dat ik ook een beetje huiverig werd om nieuwe dingen te proberen. Er lag vaak zo'n druk op dat ik dingen niet lekker vond, dat het eten niet meer leuk was.
Dat ging er pas af toen ik op mezelf ging en zelf een gezin kreeg. Ik kon en mocht eten wat ik lekker vond, zonder druk en oordeel. Langzamerhand durfde ik ook steeds meer uit te proberen. Want misschien was het op een andere manier wel lekker? Dat was soms het geval en sommige dingen bleven echt een harde nee.
Heb toen voor mezelf besloten dat dat dikke prima was. Ik ga niet tegen heug en meug iets eten.
En dat heb ik meegenomen naar de kinderen. Iets niet lekker vinden, is okay. Je hebt dingen die je heerlijk vind,dingen die mwah zijn en dingen die je misschien gewoon echt niet lekker vind. Ik verwacht wel dat ze proeven. Dat hoeft geen grote hap te zijn, maar wil wel graag dat je het probeert.
(Grappig genoeg heb ik een dochter die alles wel uit probeert. Mijn ouders lachen zich de ziekte dat ik zo'n dochter produceert heb. Die probeert echt alles en vind t 9 van de 10 keer lekker.)
TO, weet je of het echt puur en alleen smaak is? Of kan het ook structuur zijn van bepaalde voedingsmiddelen? Kan het ook te maken hebben met bepaalde kruiden? Sommige mensen zijn superproevers en dan kan iets heel kleins zo overweldigend zijn qua smaak. Koriander smaakt voor sommige mensen bijvoorbeeld als zeep. Nou dan is de lol van eten er wel af.
Ik las dat je samen had gekookt, maar heb je ook gekeken naar de manier van bereiden? Als ik alleen al kijk naar mezelf: gekookte wortel eet ik wel, maar vind ik niet lekker. Een rauwe wortel heerlijk, evenals ik het rooster in de oven.
Stomen ipv koken maakte voor mij ook best wel een verschil. Daar zou je nog mee kunnen spelen.
En vast al wel bedacht, maar samen een menu maken? Eentje waarin je een paar dagen echt rekening houdt met dingen die ze lusten, zodat ze zeker weten dat ze eten hebben wat ze lekker vinden. Maar dat je ook dagen hebt waarin je experimenteert met eten wat jullie samen hebben uitgezocht?
Misschien dat het de druk er wat af kan halen.
Dat ging er pas af toen ik op mezelf ging en zelf een gezin kreeg. Ik kon en mocht eten wat ik lekker vond, zonder druk en oordeel. Langzamerhand durfde ik ook steeds meer uit te proberen. Want misschien was het op een andere manier wel lekker? Dat was soms het geval en sommige dingen bleven echt een harde nee.
Heb toen voor mezelf besloten dat dat dikke prima was. Ik ga niet tegen heug en meug iets eten.
En dat heb ik meegenomen naar de kinderen. Iets niet lekker vinden, is okay. Je hebt dingen die je heerlijk vind,dingen die mwah zijn en dingen die je misschien gewoon echt niet lekker vind. Ik verwacht wel dat ze proeven. Dat hoeft geen grote hap te zijn, maar wil wel graag dat je het probeert.
(Grappig genoeg heb ik een dochter die alles wel uit probeert. Mijn ouders lachen zich de ziekte dat ik zo'n dochter produceert heb. Die probeert echt alles en vind t 9 van de 10 keer lekker.)
TO, weet je of het echt puur en alleen smaak is? Of kan het ook structuur zijn van bepaalde voedingsmiddelen? Kan het ook te maken hebben met bepaalde kruiden? Sommige mensen zijn superproevers en dan kan iets heel kleins zo overweldigend zijn qua smaak. Koriander smaakt voor sommige mensen bijvoorbeeld als zeep. Nou dan is de lol van eten er wel af.
Ik las dat je samen had gekookt, maar heb je ook gekeken naar de manier van bereiden? Als ik alleen al kijk naar mezelf: gekookte wortel eet ik wel, maar vind ik niet lekker. Een rauwe wortel heerlijk, evenals ik het rooster in de oven.
Stomen ipv koken maakte voor mij ook best wel een verschil. Daar zou je nog mee kunnen spelen.
En vast al wel bedacht, maar samen een menu maken? Eentje waarin je een paar dagen echt rekening houdt met dingen die ze lusten, zodat ze zeker weten dat ze eten hebben wat ze lekker vinden. Maar dat je ook dagen hebt waarin je experimenteert met eten wat jullie samen hebben uitgezocht?
Misschien dat het de druk er wat af kan halen.
