Slechte eigenschappen dochter

Twijfelinde woensdag 29 maart 2023 om 20:39

Laat ik vooropstellen dat mijn oudste dochter van 9 een geweldige, slimme en creatieve meid is. Toch pieker ik steeds meer over een paar slechte karaktereigenschappen die ik ook bij haar zie. Zeker in vergelijking met mijn twee jongere kinderen, valt het mij op dat dochter weinig doorzettingsvermogen heeft, graag het beste voor zichzelf wil en snel piept. Een paar concrete voorbeelden:

- Na lang zeuren mocht zij van ons een duur instrument bespelen waar ze helemaal idolaat van is, maar nu na een jaar is 10 minuten per dag oefenen vaak al teveel gevraagd. Moeilijke oefeningen wil ze sowieso niet proberen, waardoor ze nu al stagneert terwijl ze zoveel talent heeft en zelf zegt dat ze graag verder wil komen.
- Dochter babbelt graag en dat is vaak super gezellig, maar ze geeft de andere kinderen geen enkele ruimte om ook iets te vertellen. Als ik haar zo nu en dan onderbreek om een ander ook de kans te geven gaat ze enorm mokken.
- Ze is erg jaloers op haar broertje en zusje, als zij een keer iets hebben wil ze het meteen ook. Op hun verjaardagen probeert ze bijvoorbeeld steeds de aandacht naar zichzelf toe te trekken. Ook haalt ze haar (veel bescheidenere) zusje vaak over om iets met haar te delen of aan haar te geven.
- Ze is ontzettend kleinzerig. Klaagt voortdurend over hoofdpijn, buikpijn, pijn in haar voeten, vermoeidheid, kleine schaafwondjes... altijd is er wel wat, terwijl er eigenlijk nooit echt iets aan de hand is. Heel sfeerbepalend.

Dit klinkt wel heel negatief nu ik het zo teruglees, maar ik moet ook eerlijk toegeven dat dochter en ik een beetje in een negatieve spiraal aan het raken zijn. Ik stoor mij aan dit gedrag en merk dat ik soms mijn geduld begin te verliezen terwijl ik dat helemaal niet wil. Soms omdat ik het ook zo vervelend vind voor haar broertje en zusje, maar nog vaker omdat ik me dan zorgen over haar maak. Hoe moet het later als ze echt dingen moet doen die ze niet leuk vindt om verder te komen? En wat als mensen zich aan haar gedrag gaan storen? Dat wil ik niet voor haar, het is zo'n leuke meid maar ze zit zichzelf ontzettend in de weg op deze manier.

Hoe zouden jullie op dit soort gedrag reageren?

Procne vrijdag 31 maart 2023 om 12:49

Vage schreef: ↑
31-03-2023 12:32
Ik vind het wonderlijk dat als je zegt hierdoor in een negatieve spiraal te raken met je kind, dat je dan niet eerst naar jezelf kijkt als moeder.

Dat is juist het enige gedeelte waar je iets aan kan veranderen.

Het zal niet makkelijk zijn, maar de intentie of de nieuwsgierigheid zijn er niet eens, lijkt het.

Dat doet ze toch juist wel? TO vraagt adviezen over hoe zij zelf moet reageren.

Maar volgens de reacties hier ben je blijkbaar meteen gediskwalificeerd als moeder als je niet al het gedrag van je bloedjes altijd kunt waarderen. En heeft je kind dan meteen voor de rest van z’n leven een trauma.

Ook wat betreft de kritiek op het vergelijken van je kinderen. Natuurlijk moet je niet je kinderen tegen elkaar uitspelen of ‘neem eens een voorbeeld aan je zusje’ zeggen. Maar IEDERE ouder met meer dan één kind maakt wel eens in gedachten een vergelijking. Als is het maar dat het je opvalt dat Kind A anders reageert op een situatie dan Kind B. Juist door te vergelijken kun je er als ouder achter komen of de reactie ‘gewoon bij de leeftijd hoort’ of dat Kind A misschien een andere aanpak nodig heeft.

Doreia* vrijdag 31 maart 2023 om 12:49

Haarclipje schreef: ↑
31-03-2023 12:40
Ik ben nog niet zo goed in quoten maar zo lukt het vast ook:
Ik ben inderdaad de oudste.
Er was bij ons thuis wel een combinatie van factoren waardoor het liep zoals het liep, dus wat er bij ons is gebeurd hoeft bij jullie zeker niet te gebeuren.

Er was (voor mij) echt geen ruimte voor positieve individuele persoonlijke aandacht, dat is al een verschil met de situatie van jou Twijfelinde.
Ook werd er zeker niet over (na)gesproken. Dat maakte het zo eenzaam denk ik als kind.
Terwijl ik echt hele lieve ouders heb in het algemeen.
Maar zo zie je wat stress / verwachtingen / interactie/ teleurstelling kan doen, ook in hele gewone gezinnen.

Als ik je reacties lees snap ik dat je schrikt en dat je je niet herkent in andere reacties. Dat komt denk ik omdat er nu een vergrootglas ligt op één aspect van je gezin. Terwijl jullie veel meer zijn dan dat.

Hoe merkte ik de ergernis... ik zit er over na te denken...
Concreet weet ik nog dat er veel op mij gemopperd werd, zonder dat daar iets liefdevols tegenover stond.
Ik wist dat als ik in paniek raakte of hard moest huilen, dat ik dat zelf moest oplossen. Want vaak kwam er dan een opmerking "overdrijven" of "valt wel mee".
Daarmee was mijn verdriet of angst niet over, maar speelde het meer intern af.
Je bent dan als kind toch op jezelf aangewezen.

Ik merkte ongeduld en onbegrip door bijvoorbeeld een opmerking, een boze reactie, zuchten, eigenlijk dingen die heel normaal zijn als mens/moeder wanneer je emotie toont. Het is lastig te verbergen voor je eigen kind helaas

Dit herken ik ook.
Er werd mij geen manier getoond om het wél op te kunnen lossen. Alleen dat mijn gekozen manier niet juist was. Maar wat dan wél een juiste reactie was? Geen enkel idee.

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

Haarclipje vrijdag 31 maart 2023 om 12:52

Ik herken mezelf in mijn eigen kind(eren) en ik ben nu het wiel aan het uitvinden. Want hoe doe je het dan wel? Dat is nog best lastig!

Ik erken altijd hun gevoel. En van daaruit hebben we het erover.
Vaak naderhand als de kalmte is teruggekeerd.
Soms zijn ze dan inderdaad 10 minuten aan het krijsen.
En ik sta erbij als een soort van goed geplante stoïcijnse boom, ik kan het niet goed omschrijven.
Het compleet accepteren van de emoties des levens

Ik moet zeggen dat het nu bijna nooit meer voorkomt bij de kinderen, die 'buien'. Ze weten dat ik ze begrijp en dat scheelt enorm in hun beleving. Anders ga je als kind alleen maar harder gillen om gehoord en begrepen te worden.
En dan heb ik het alleen even over de emoties, nog niet over het aandacht opeisen of het puffen over het muziek oefenen.
Maar ik geloof dat daar ook al goede tips over voorbij zijn gekomen.
Tenminste, voor mij was het ook leerzaam om te lezen hoe anderen dit aanpakken!

Want wat ik zeg: we zitten als ouders denk ik allemaal ergens een wiel uit te vinden

Susan vrijdag 31 maart 2023 om 13:03

Procne schreef: ↑
31-03-2023 12:49
Dat doet ze toch juist wel? TO vraagt adviezen over hoe zij zelf moet reageren.

Maar volgens de reacties hier ben je blijkbaar meteen gediskwalificeerd als moeder als je niet al het gedrag van je bloedjes altijd kunt waarderen. En heeft je kind dan meteen voor de rest van z’n leven een trauma.

Ook wat betreft de kritiek op het vergelijken van je kinderen. Natuurlijk moet je niet je kinderen tegen elkaar uitspelen of ‘neem eens een voorbeeld aan je zusje’ zeggen. Maar IEDERE ouder met meer dan één kind maakt wel eens in gedachten een vergelijking. Als is het maar dat het je opvalt dat Kind A anders reageert op een situatie dan Kind B. Juist door te vergelijken kun je er als ouder achter komen of de reactie ‘gewoon bij de leeftijd hoort’ of dat Kind A misschien een andere aanpak nodig heeft.

Precies.

Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

Bbubbels vrijdag 31 maart 2023 om 13:08

Procne schreef: ↑
31-03-2023 12:49
Dat doet ze toch juist wel? TO vraagt adviezen over hoe zij zelf moet reageren.

Maar volgens de reacties hier ben je blijkbaar meteen gediskwalificeerd als moeder als je niet al het gedrag van je bloedjes altijd kunt waarderen. En heeft je kind dan meteen voor de rest van z’n leven een trauma.

Ook wat betreft de kritiek op het vergelijken van je kinderen. Natuurlijk moet je niet je kinderen tegen elkaar uitspelen of ‘neem eens een voorbeeld aan je zusje’ zeggen. Maar IEDERE ouder met meer dan één kind maakt wel eens in gedachten een vergelijking. Als is het maar dat het je opvalt dat Kind A anders reageert op een situatie dan Kind B. Juist door te vergelijken kun je er als ouder achter komen of de reactie ‘gewoon bij de leeftijd hoort’ of dat Kind A misschien een andere aanpak nodig heeft.

Neutraal vergelijken is niet meer dan logisch. Kind A doet iets op een andere manier dan Kind B. Het wordt wel schadelijk als je er een waardeoordeel aan hangt als ouder die voortkomt uit je eigen referentiekader. Zoals iemand eerder al zei, je moet je er als ouder goed bewust van zijn dat je zelf bepaalde "allergieën" kan hebben, die niet per se slecht zijn. Als je kind een ander slaat dan mag je dat best als onacceptabel gedrag bestempelen en benoemen, maar als je ene kind iets minder ambitieus oid is dan de ander, dan doet dat echt veel met een zelfbeeld van een kind als je dat gaat vergelijken. Want jij vindt dat misschien lui, maar misschien is kind wel heel efficient oid. En ook luiheid is nog niet zo'n slechte kwaliteit op zichzelf. Ik ben ook wel eens onwijs lui, gelukkig mag dat gewoon.

meisje85 vrijdag 31 maart 2023 om 13:46

Ik zou willen dat het nog geaccepteerd was om op m'n 37e in janken uit te barsten omdat ik door de regen moet fietsen, want dan zou ik dat direct doen. Heb er ook een takkehekel aan. Aan fietsen. En aan fietsen in de regen nog meer. Dus tja, ik snap het wel. En nee, je komt er nergens mee, maar ik kan me prima verplaatsen in het gevoel én de neiging er een drama van te maken. Dat is ook gewoon iets waar je overheen groeit toch? Het is toch juist iets wat bij uitstek laat zien hoe jong ze eigenlijk nog is? Doet ze over 2 jaar echt niet meer hoor.

Youk79 vrijdag 31 maart 2023 om 13:53

Twijfelinde schreef: ↑
31-03-2023 12:04

Natuurlijk mogen we onszelf zijn, maar we moeten toch zeker ook rekening met anderen houden en moeite voor iets kunnen doen als dat nodig is? Moet ik dan als een cheerleader staan te juichen als mijn dochter over anderen heen dendert of een heel drama maakt van een 10 minuten door de regen fietsen omdat ze dan zo lekker zichzelf is? Want dat is de indruk die ik krijg van dit soort reacties.

Dat hoeft zeker niet, maar het is mij ook nog niet helemaal duidelijk wat je nu wel doet in zulke situaties. Wil je dat vertellen?

Over het algemeen denk ik dat hoewel je gelijk hebt dat je geen speelbal bent van je emoties, het voor jou wel belangrijk is om te accepteren dat je dochter een gevoeliger/emotioneler/labieler/dramatischer persoon is dan jij bent. Van daaruit kun je zeker nog bijsturen, maar dan is het echte oordeel eraf.

Het is zoals het is

Youk79 vrijdag 31 maart 2023 om 13:54

En rekening houden met anderen moet zeker, maar op je negende wel gedoseerd en daarin wordt zeker meestal meer verwacht van het oudste kind. Als dat dan niet haar ‘sterkste’ punt is of gewoon minder bij haar past kan dat wat wringen.

Het is zoals het is

Sjulia vrijdag 31 maart 2023 om 14:05

meisje85 schreef: ↑
31-03-2023 13:46
Ik zou willen dat het nog geaccepteerd was om op m'n 37e in janken uit te barsten omdat ik door de regen moet fietsen, want dan zou ik dat direct doen. Heb er ook een takkehekel aan. Aan fietsen. En aan fietsen in de regen nog meer. Dus tja, ik snap het wel. En nee, je komt er nergens mee, maar ik kan me prima verplaatsen in het gevoel én de neiging er een drama van te maken. Dat is ook gewoon iets waar je overheen groeit toch? Het is toch juist iets wat bij uitstek laat zien hoe jong ze eigenlijk nog is? Doet ze over 2 jaar echt niet meer hoor.

Haha inderdaad. Ik had gister echt een kutdag en het lijkt me heerlijk even flink uit te huilen en te klagen. Weigeren door te fietsen. Lange uithalen.
Ik willll dit nietttttt.

Ik denk echt dat je je daarna ook best opgelucht kan voelen. Dan is het er tenminste uit.

Anoniem_66f12e42e6b3c vrijdag 31 maart 2023 om 14:09

Procne schreef: ↑
31-03-2023 12:49
Dat doet ze toch juist wel? TO vraagt adviezen over hoe zij zelf moet reageren.

Maar volgens de reacties hier ben je blijkbaar meteen gediskwalificeerd als moeder als je niet al het gedrag van je bloedjes altijd kunt waarderen. En heeft je kind dan meteen voor de rest van z’n leven een trauma.

Ook wat betreft de kritiek op het vergelijken van je kinderen. Natuurlijk moet je niet je kinderen tegen elkaar uitspelen of ‘neem eens een voorbeeld aan je zusje’ zeggen. Maar IEDERE ouder met meer dan één kind maakt wel eens in gedachten een vergelijking. Als is het maar dat het je opvalt dat Kind A anders reageert op een situatie dan Kind B. Juist door te vergelijken kun je er als ouder achter komen of de reactie ‘gewoon bij de leeftijd hoort’ of dat Kind A misschien een andere aanpak nodig heeft.

Als het vergelijken ertoe leidt het dat je de dingen die jij minder vindt aan je ene kind afzet tegen de dingen die je positief vindt aan je andere kind, dan wordt het wel vervelend, dat vergelijken.

En ieder mens reageert anders op een situatie, je kunt als ouder toch niet verwachten dat je kinderen allemaal hetzelfde zijn. Nogmaals, kinderen zijn net mensen.

Susan vrijdag 31 maart 2023 om 14:11

Bbubbels schreef: ↑
31-03-2023 13:08
Neutraal vergelijken is niet meer dan logisch. Kind A doet iets op een andere manier dan Kind B. Het wordt wel schadelijk als je er een waardeoordeel aan hangt als ouder die voortkomt uit je eigen referentiekader. Zoals iemand eerder al zei, je moet je er als ouder goed bewust van zijn dat je zelf bepaalde "allergieën" kan hebben, die niet per se slecht zijn. Als je kind een ander slaat dan mag je dat best als onacceptabel gedrag bestempelen en benoemen, maar als je ene kind iets minder ambitieus oid is dan de ander, dan doet dat echt veel met een zelfbeeld van een kind als je dat gaat vergelijken. Want jij vindt dat misschien lui, maar misschien is kind wel heel efficient oid. En ook luiheid is nog niet zo'n slechte kwaliteit op zichzelf. Ik ben ook wel eens onwijs lui, gelukkig mag dat gewoon.

Maar is het een waardeoordeel of is het ook gewoon wel relevant voor het verhaal en je reactie? Hoe de andere kinderen reageren beïnvloedt de situatie wel. Als je kind begint met een instrument bespelen, het valt toch tegen, je kind stopt en je denkt daarna nooit meer aan dat instrument dan is dat anders dan wanneer je kind stopt maar vervolgens wordt geconfronteerd met een zusje dat wel volhoudt en daar de vruchten van plukt, en dan vervolgens baalt. Dat maakt de situatie anders, want dat maakt dat je het minder makkelijk oplost door gewoon te zeggen: stop er maar gewoon mee.

Dat geldt ook voor het voorbeeld dat ze haar zusje vaak overhaalt dingen met haar te delen of aan haar te geven. Als haar zusje assertief genoeg is om gewoon nee te zeggen dan kun je dat waarschijnlijk gewoon grotendeels door de zusjes zelf laten oplossen, dat is anders dan in dit geval: een (waarschijnlijk jonger?) zusje dat zich snel laat overreden en dat je dus toch min of meer zult moeten beschermen hiertegen als je niet wil dat ze alles aan de oudste afstaat.

Als de andere kinderen mondig genoeg zijn om zelf hun beurt te pakken aan tafel, is het ook anders dan wanneer ze wat meer timide zijn maar je weet dat ze toch ook wel heel graag aan het woord komen.

In zo'n situatie kun je er toch niet onderuit dat je ook benoemt hoe de andere kinderen zich hierin opstellen? En op een ander moment zal TO zich misschien weer zorgen maken om het feit dat haar andere dochter weinig assertief is en snel over zich heen laat lopen, en dan voor zichzelf weten: daar hoef ik me bij de oudste juist geen zorgen om te maken, want die kan dat wel.

Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

Twijfelinde vrijdag 31 maart 2023 om 14:18

Youk79 schreef: ↑
31-03-2023 13:53
Dat hoeft zeker niet, maar het is mij ook nog niet helemaal duidelijk wat je nu wel doet in zulke situaties. Wil je dat vertellen?

Wat ik nu doe is dit soort dingen afkappen. Dan zeg ik iets als 'hup, je bent niet van suiker en we moeten nu eenmaal naar school, geen gezeur meer.' Of 'Ik heb je de hele week nog niet zien oefenen en morgen is de muziekles al. Hoelaat ga je vandaag oefenen?' Of 'Ik weet dat je pijn in je voeten hebt, maar we moeten nu eenmaal nog naar huis lopen het is niet anders. Er de hele tijd over blijven zeuren helpt niet.' Of 'Jij bent al de hele tijd aan het woord, nu mag zusje ook even iets vertellen.' Dat soort dingen.

Een deel van de tijd luistert ze dan wel, een deel van de tijd gaat ze mokken. Als ze luistert geef ik haar later nog een compliment, als ze gaat mokken negeer ik dat of stuur ik haar naar haar kamer tot ze weer een beetje gezellig kan doen.

Twijfelinde vrijdag 31 maart 2023 om 14:20

Susan schreef: ↑
31-03-2023 14:11
Maar is het een waardeoordeel of is het ook gewoon wel relevant voor het verhaal en je reactie? Hoe de andere kinderen reageren beïnvloedt de situatie wel. Als je kind begint met een instrument bespelen, het valt toch tegen, je kind stopt en je denkt daarna nooit meer aan dat instrument dan is dat anders dan wanneer je kind stopt maar vervolgens wordt geconfronteerd met een zusje dat wel volhoudt en daar de vruchten van plukt, en dan vervolgens baalt. Dat maakt de situatie anders, want dat maakt dat je het minder makkelijk oplost door gewoon te zeggen: stop er maar gewoon mee.

Dat geldt ook voor het voorbeeld dat ze haar zusje vaak overhaalt dingen met haar te delen of aan haar te geven. Als haar zusje assertief genoeg is om gewoon nee te zeggen dan kun je dat waarschijnlijk gewoon grotendeels door de zusjes zelf laten oplossen, dat is anders dan in dit geval: een (waarschijnlijk jonger?) zusje dat zich snel laat overreden en dat je dus toch min of meer zult moeten beschermen hiertegen als je niet wil dat ze alles aan de oudste afstaat.

Als de andere kinderen mondig genoeg zijn om zelf hun beurt te pakken aan tafel, is het ook anders dan wanneer ze wat meer timide zijn maar je weet dat ze toch ook wel heel graag aan het woord komen.

In zo'n situatie kun je er toch niet onderuit dat je ook benoemt hoe de andere kinderen zich hierin opstellen? En op een ander moment zal TO zich misschien weer zorgen maken om het feit dat haar andere dochter weinig assertief is en snel over zich heen laat lopen, en dan voor zichzelf weten: daar hoef ik me bij de oudste juist geen zorgen om te maken, want die kan dat wel.

Klopt dit is de reden dat ik het zo opschrijf.

Anoniem_64d71ea4e498d vrijdag 31 maart 2023 om 14:22

Is het mogelijk om vaste oefenmomenten af te spreken?
Zou het helpen om elke avond bij het naar bed gaan even 1 op 1 met haar te zitten om de dag door te spreken? En haar dus op een ander moment dan aan tafel uit te leggen dat iedereen wat wil vertellen en of zij ideeën heeft hoe dat voor elkaar te krijgen? En jouw ideeën daarover geven.
Het klagen zou ik even toe laten, erkennen dat het ook gewoon balen is dat het regent, maar dat het nu nou eenmaal zo is en er dan verder niet meer op in gaan.
Of 10 minuten voor vertrek al met een knipoog aangeven dat we straks door de regen gaan diegenen dus dat ze alvast kan beginnen met klagen. Maar die humor moet je liggen. Sowieso wat meer humor op dat soort momenten haalt de anger eruit. Ook voor jezelf.

Susan vrijdag 31 maart 2023 om 14:26

Ik vind door de regen fietsen ook wel echt een straf, moet ik zeggen, dus in dat opzicht snap ik dochter heel goed, maar ik snap TO ook, want dat gebeurt precies op een moment dat er weinig tijd is en je dus wel in de hup-niet-zeuren-modus zal moeten gaan op een gegeven moment omdat ze toch op tijd op school zal moeten komen.

Tenzij je vindt dat je zo ver moet gaan in het erkennen van haar gevoel dat je haar dan maar gaat brengen met de auto, maar gezien de andere discussies over dit onderwerp kan ik me haast niet voorstellen dat de meeste mensen hier dat een optie vinden.

Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

Doreia* vrijdag 31 maart 2023 om 14:27

Twijfelinde schreef: ↑
31-03-2023 14:18
Wat ik nu doe is dit soort dingen afkappen. Dan zeg ik iets als 'hup, je bent niet van suiker en we moeten nu eenmaal naar school, geen gezeur meer.' Of 'Ik heb je de hele week nog niet zien oefenen en morgen is de muziekles al. Hoelaat ga je vandaag oefenen?' Of 'Ik weet dat je pijn in je voeten hebt, maar we moeten nu eenmaal nog naar huis lopen het is niet anders. Er de hele tijd over blijven zeuren helpt niet.' Of 'Jij bent al de hele tijd aan het woord, nu mag zusje ook even iets vertellen.' Dat soort dingen.

Een deel van de tijd luistert ze dan wel, een deel van de tijd gaat ze mokken. Als ze luistert geef ik haar later nog een compliment, als ze gaat mokken negeer ik dat of stuur ik haar naar haar kamer tot ze weer een beetje gezellig kan doen.

Is dit hoe jij thuis ook bent opgevoed? Met 'niet zeuren, kop derveur?'
Want zoals je doet, maakt de situatie in mijn optiek alleen maar erger.

JIJ: hup, je bent niet van suiker en we moeten nu eenmaal naar school, geen gezeur meer.
IK: aaaah, neeeee, het reeegeeeeeent!! Dochter! Het reeeegeeeeent! We moeten fietsen in de regen. Getsiederrie! En ik he? Ik, ik, moet ook nooooggggg teeeruuuuug! Kom je mee, regenkleding aan, snel fietsen en je weet: 'het meeste valt ernaast!

JIJ: Ik heb je de hele week nog niet zien oefenen en morgen is de muziekles al. Hoelaat ga je vandaag oefenen?
IK: Lieverd, vandaag even oefenen. Welk liedje mag je oefenen? Oh, vet! Dat is echt een mooi liedje, die ken ik wel. Zullen we even luisteren op youtube? Zal ik kijken of ik hem straks mee kan zingen, als je het liedje wat in de vingers hebt? Jeetje, wat kun jij al goed noten lezen zeg! En je word steeds beter merk ik wel. Kom, even beginnen. Ik luister graag!

JIJ Ik weet dat je pijn in je voeten hebt, maar we moeten nu eenmaal nog naar huis lopen het is niet anders. Er de hele tijd over blijven zeuren helpt niet.
IK: Hoe kun je pijn in je voeten hebben? Zitten je schoenen nog goed? Waar zitten je tenen? En je hak? Heb je misschien lood gegeten? Dat zakt je voet in wist je dat? Kom, loop op je tenen tot die boom. En dan loop je op je hakken naar het einde van de weg. Helpt huppelen?

JIJ: 'Jij bent al de hele tijd aan het woord, nu mag zusje ook even iets vertellen.'
IK: Lieverd, als dit verhaal klaar is, gaan we naar Liesje luisteren.

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

Twijfelinde vrijdag 31 maart 2023 om 14:29

Doreia* schreef: ↑
31-03-2023 12:49
Dit herken ik ook.
Er werd mij geen manier getoond om het wél op te kunnen lossen. Alleen dat mijn gekozen manier niet juist was. Maar wat dan wél een juiste reactie was? Geen enkel idee.

Hier gaan mensen vast weer over vallen, maar op zo'n moment (want dit soort dingen zeg ik inderdaad ook wel) hoop ik dat mijn kind zich gewoon even over haar gevoel heenzet. Ik wil haar daarmee leren dat je geen speelbal hoeft te zijn van al je gevoelens en dat je die gevoelens ook gewoon even opzij kan zetten als de situatie daarom vraagt. Dus wat je dan wel moet doen is jezelf gewoon even vermannen en je aandacht verleggen. Dat probeer ik ook voor te leven.

Voor de duidelijkheid: dan doel ik dus bijvoorbeeld op geen zin hebben om door de regen te fietsen of een beetje jaloers zijn op het verjaardagscadeau van je zusje.

yourlocalhero vrijdag 31 maart 2023 om 14:32

Doreia* schreef: ↑
31-03-2023 14:27
Is dit hoe jij thuis ook bent opgevoed? Met 'niet zeuren, kop derveur?'
Want zoals je doet, maakt de situatie in mijn optiek alleen maar erger.

JIJ: hup, je bent niet van suiker en we moeten nu eenmaal naar school, geen gezeur meer.
IK: aaaah, neeeee, het reeegeeeeeent!! Dochter! Het reeeegeeeeent! We moeten fietsen in de regen. Getsiederrie! En ik he? Ik, ik, moet ook nooooggggg teeeruuuuug! Kom je mee, regenkleding aan, snel fietsen en je weet: 'het meeste valt ernaast!

JIJ: Ik heb je de hele week nog niet zien oefenen en morgen is de muziekles al. Hoelaat ga je vandaag oefenen?
IK: Lieverd, vandaag even oefenen. Welk liedje mag je oefenen? Oh, vet! Dat is echt een mooi liedje, die ken ik wel. Zullen we even luisteren op youtube? Zal ik kijken of ik hem straks mee kan zingen, als je het liedje wat in de vingers hebt? Jeetje, wat kun jij al goed noten lezen zeg! En je word steeds beter merk ik wel. Kom, even beginnen. Ik luister graag!

JIJ Ik weet dat je pijn in je voeten hebt, maar we moeten nu eenmaal nog naar huis lopen het is niet anders. Er de hele tijd over blijven zeuren helpt niet.
IK: Hoe kun je pijn in je voeten hebben? Zitten je schoenen nog goed? Waar zitten je tenen? En je hak? Heb je misschien lood gegeten? Dat zakt je voet in wist je dat? Kom, loop op je tenen tot die boom. En dan loop je op je hakken naar het einde van de weg. Helpt huppelen?

JIJ: 'Jij bent al de hele tijd aan het woord, nu mag zusje ook even iets vertellen.'
IK: Lieverd, als dit verhaal klaar is, gaan we naar Liesje luisteren.

Wat een prachtig staaltje omdenken

Doreia* vrijdag 31 maart 2023 om 14:33

Twijfelinde schreef: ↑
31-03-2023 14:29
Hier gaan mensen vast weer over vallen, maar op zo'n moment (want dit soort dingen zeg ik inderdaad ook wel) hoop ik dat mijn kind zich gewoon even over haar gevoel heenzet. Ik wil haar daarmee leren dat je geen speelbal hoeft te zijn van al je gevoelens en dat je die gevoelens ook gewoon even opzij kan zetten als de situatie daarom vraagt. Dus wat je dan wel moet doen is jezelf gewoon even vermannen en je aandacht verleggen. Dat probeer ik ook voor te leven.

Voor de duidelijkheid: dan doel ik dus bijvoorbeeld op geen zin hebben om door de regen te fietsen of een beetje jaloers zijn op het verjaardagscadeau van je zusje.

Hoop is uitgestelde teleurstelling.
Je verteld haar niet wat je WEL van haar verwacht.
Dat moet ze maar ruiken.

Weet jij zélf wel (oprechte vraag) hoe je haar andere manieren bij kan brengen?
Volgens mij ben jij zelf ook niet opgevoed met verschillende manieren hoe je kan reageren. Klopt dat? En loop jij daar nu met je kind tegenaan.
Je voedt op zoals jij bent opgevoed, maar dat schuurt nu en nu weet je niet hoe je het om kunt buigen. Geeft niet, daarmee heb jij al meer inzicht dan je ouders en zlefinzicht is de stap op weg naar verandering.

doreia* wijzigde dit bericht op 31-03-2023 14:34

0.44% gewijzigd

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

meisje85 vrijdag 31 maart 2023 om 14:33

Twijfelinde schreef: ↑
31-03-2023 14:29
Hier gaan mensen vast weer over vallen, maar op zo'n moment (want dit soort dingen zeg ik inderdaad ook wel) hoop ik dat mijn kind zich gewoon even over haar gevoel heenzet. Ik wil haar daarmee leren dat je geen speelbal hoeft te zijn van al je gevoelens en dat je die gevoelens ook gewoon even opzij kan zetten als de situatie daarom vraagt. Dus wat je dan wel moet doen is jezelf gewoon even vermannen en je aandacht verleggen. Dat probeer ik ook voor te leven.

Voor de duidelijkheid: dan doel ik dus bijvoorbeeld op geen zin hebben om door de regen te fietsen of een beetje jaloers zijn op het verjaardagscadeau van je zusje.

Maar 'geen speelbal zijn van je gevoelens' is heel wat anders dan: 'je gevoelens opzij zetten en jezelf vermannen'. Want met dat laatste zeg je feitelijk gewoon: je gevoelens doen er niet toe.

Twijfelinde vrijdag 31 maart 2023 om 14:34

Doreia* schreef: ↑
31-03-2023 14:27
Is dit hoe jij thuis ook bent opgevoed? Met 'niet zeuren, kop derveur?'
Want zoals je doet, maakt de situatie in mijn optiek alleen maar erger.

JIJ: hup, je bent niet van suiker en we moeten nu eenmaal naar school, geen gezeur meer.
IK: aaaah, neeeee, het reeegeeeeeent!! Dochter! Het reeeegeeeeent! We moeten fietsen in de regen. Getsiederrie! En ik he? Ik, ik, moet ook nooooggggg teeeruuuuug! Kom je mee, regenkleding aan, snel fietsen en je weet: 'het meeste valt ernaast!

JIJ: Ik heb je de hele week nog niet zien oefenen en morgen is de muziekles al. Hoelaat ga je vandaag oefenen?
IK: Lieverd, vandaag even oefenen. Welk liedje mag je oefenen? Oh, vet! Dat is echt een mooi liedje, die ken ik wel. Zullen we even luisteren op youtube? Zal ik kijken of ik hem straks mee kan zingen, als je het liedje wat in de vingers hebt? Jeetje, wat kun jij al goed noten lezen zeg! En je word steeds beter merk ik wel. Kom, even beginnen. Ik luister graag!

JIJ Ik weet dat je pijn in je voeten hebt, maar we moeten nu eenmaal nog naar huis lopen het is niet anders. Er de hele tijd over blijven zeuren helpt niet.
IK: Hoe kun je pijn in je voeten hebben? Zitten je schoenen nog goed? Waar zitten je tenen? En je hak? Heb je misschien lood gegeten? Dat zakt je voet in wist je dat? Kom, loop op je tenen tot die boom. En dan loop je op je hakken naar het einde van de weg. Helpt huppelen?

JIJ: 'Jij bent al de hele tijd aan het woord, nu mag zusje ook even iets vertellen.'
IK: Lieverd, als dit verhaal klaar is, gaan we naar Liesje luisteren.

Ik ben zo ook wel opgevoed ja, dat klopt. Maar daar kijk ik positief op terug.

Ik denk dat mijn dochter zich belachelijk gemaakt zou voelen als ik het zo zou aanpakken als jij hier beschrijft met die regen en de pijn in de voeten bijvoorbeeld. Daar is ze ontzettend gevoelig voor als ik het eens op zo'n manier (of zoals Moiren schrijft) probeer op te lossen. Over de muzieklessen is wel een goeie, die neem ik mee.

Vage vrijdag 31 maart 2023 om 14:35

Is dat hoe je ook met jezelf omgaat? Gevoelens aan de kant, hup, niet zeuren, even doorzetten?

Het valt me ook op dat elke reactie op haar gedrag begint met iets negatiefs.

je bent niet van suiker
Ik heb je de hele week nog niet zien oefenen
Jij bent al de hele tijd aan het woord

Zelfs bij volwassenen gaan dan doorgaans de hakken in het zand, want kritiek ontvangen doet best pijn.

Doreia* vrijdag 31 maart 2023 om 14:36

Twijfelinde schreef: ↑
31-03-2023 14:34
Ik ben zo ook wel opgevoed ja, dat klopt. Maar daar kijk ik positief op terug.

Ik denk dat mijn dochter zich belachelijk gemaakt zou voelen als ik het zo zou aanpakken als jij hier beschrijft met die regen en de pijn in de voeten bijvoorbeeld. Daar is ze ontzettend gevoelig voor als ik het eens op zo'n manier (of zoals Moiren schrijft) probeer op te lossen. Over de muzieklessen is wel een goeie, die neem ik mee.

Oh zeker hoor.
Ik denk dat mijn 9 jarige zoon ook met zijn ogen zou rollen als ik dat met die schoenen zou doen. Misschien zou ik zeggen, iets van: loop anders op je handen? Geef je je voeten wat rust. En dan vind hij me ZO STOM dat hij vergeet te zeuren over zijn voeten, denk ik.
De regen gezeur van mij zou hij wel weer grappig vinden.

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

Twijfelinde vrijdag 31 maart 2023 om 14:36

meisje85 schreef: ↑
31-03-2023 14:33
Maar 'geen speelbal zijn van je gevoelens' is heel wat anders dan: 'je gevoelens opzij zetten en jezelf vermannen'. Want met dat laatste zeg je feitelijk gewoon: je gevoelens doen er niet toe.

Maar soms is dat toch ook gewoon zo? Vind jij bijvoorbeeld dan echt dat alle gevoelens er op alle momenten toe doen?

Anoniem_64d71ea4e498d vrijdag 31 maart 2023 om 14:37

meisje85 schreef: ↑
31-03-2023 14:33
Maar 'geen speelbal zijn van je gevoelens' is heel wat anders dan: 'je gevoelens opzij zetten en jezelf vermannen'. Want met dat laatste zeg je feitelijk gewoon: je gevoelens doen er niet toe.

Je hoeft natuurlijk ook niet in alles te blijven hangen. Krijg je een heel zwaar leven van (dat liedje wordt hier graag geplakt). Daarbij is voortdurend geklaag ook gewoon vermoeiend.
Volgens mij moest ik als kind ook wel eens 10 meter achter de rest lopen, zodat anderen mijn geklaag niet hoefden te horen. Krijg je niets van hoor.

Actieve topics