Kinderen
alle pijlers
Slimme dochter (groep 5) loopt over door extra werk
donderdag 26 september 2024 om 10:38
Hoi allemaal,
Mijn dochter (bijna 8, groep 5) is vrij slim voor haar leeftijd en leert snel. Op school springen ze daar goed op in door haar extra, uitdagend werk te geven. Dochter wil altijd alles het liefst als eerste af hebben en het daarnaast ook perfect doen. Ik heb het idee dat juf de boel aan het aftasten is en omdat dochter steeds snel klaar is, weer met een extra schrift komt. Inmiddels, we zitten nu in week 4, zijn het al 5 extra schriften. Ze moet tijdens het maken van het extra werk met een klasgenootje op de gang zitten en mist daardoor het contact met haar klas (geeft ze zelf aan). Het klasgenootje is autistisch en heeft moeite met samenwerken, wat ze lastig vindt. Tegelijk spiegelt ze zichzelf continu aan dit klasgenootje, ze wil het net zo goed en net zo snel doen.
We merken dat dochter over begint te lopen / overspannen lijkt te raken. Ze heeft veel huilbuien, is erg brutaal en bijdehand en heeft sinds school is gestart opeens weer 2x in bed geplast na 5 jaar zindelijkheid. Op school is ze juist heel rustig, afwachtend en vindt ze het spannend om zelf dingen aan te geven aan juf.
We gaan volgende week even langs juf om dit te bespreken. Dochter kan het extra werk aan en heeft de uitdaging ook echt nodig, maar omdat ze alles ‘af’ wil hebben en juf werk blijft aanbieden loopt ze over. Ze moet zelf ook leren dat het niet altijd perfect hoeft en ook zeker niet af hoeft.
Hoe dan ook, misschien hebben jullie tips en trucs. Gesprek met juf zal vast helpen en we geven ook aan dochter aan dat het feit dat ze het kan, nog niet betekent dat ze het ook allemaal moet doen. Feit blijft dat ze nog maar 7 is en ik vind het naar om haar zo te zien worstelen.
Mijn dochter (bijna 8, groep 5) is vrij slim voor haar leeftijd en leert snel. Op school springen ze daar goed op in door haar extra, uitdagend werk te geven. Dochter wil altijd alles het liefst als eerste af hebben en het daarnaast ook perfect doen. Ik heb het idee dat juf de boel aan het aftasten is en omdat dochter steeds snel klaar is, weer met een extra schrift komt. Inmiddels, we zitten nu in week 4, zijn het al 5 extra schriften. Ze moet tijdens het maken van het extra werk met een klasgenootje op de gang zitten en mist daardoor het contact met haar klas (geeft ze zelf aan). Het klasgenootje is autistisch en heeft moeite met samenwerken, wat ze lastig vindt. Tegelijk spiegelt ze zichzelf continu aan dit klasgenootje, ze wil het net zo goed en net zo snel doen.
We merken dat dochter over begint te lopen / overspannen lijkt te raken. Ze heeft veel huilbuien, is erg brutaal en bijdehand en heeft sinds school is gestart opeens weer 2x in bed geplast na 5 jaar zindelijkheid. Op school is ze juist heel rustig, afwachtend en vindt ze het spannend om zelf dingen aan te geven aan juf.
We gaan volgende week even langs juf om dit te bespreken. Dochter kan het extra werk aan en heeft de uitdaging ook echt nodig, maar omdat ze alles ‘af’ wil hebben en juf werk blijft aanbieden loopt ze over. Ze moet zelf ook leren dat het niet altijd perfect hoeft en ook zeker niet af hoeft.
Hoe dan ook, misschien hebben jullie tips en trucs. Gesprek met juf zal vast helpen en we geven ook aan dochter aan dat het feit dat ze het kan, nog niet betekent dat ze het ook allemaal moet doen. Feit blijft dat ze nog maar 7 is en ik vind het naar om haar zo te zien worstelen.
dinsdag 18 februari 2025 om 22:41
Lief dat je het vraagt! Wat betreft het uitdagende werk gaat het goed. Ze krijgt veel pluswerk maar mag ook mee doen met de leuke spelletjes e.d., ik hoor haar weinig klagen. Ze hebben haar vorige week 1 niveau (een half jaar) doorgetoetst maar ik weet niet of ze daar al is uitgevallen of dat ze om een andere reden niet verder hebben getoetst. Het oudergesprek is over een paar weken.
Op sociaal-emotioneel vlak gaat het minder. Ze komt vaak huilend uit school en ze heeft dan echt even een half uur nodig om alles van de dag te verwerken. Ik merk dat de verhoudingen in de klas een beetje beginnen uit te kristalliseren en dochter valt toch een beetje buiten de groep. Ze is (in tegenstelling tot de andere meiden) geen “meisje/meisje” en trekt meer naar de jongens. Met haar beste vriendin loopt het niet zo soepel de laatste tijd en we hebben het vermoeden dat dit deels bij de ouders vandaan komt. Ze hebben al eens aan gegeven dat het vriendinnetje erg onzeker is en ik heb het gevoel dat ze denken dat dit versterkt wordt door onze dochter. Maar goed, dat is een heel ander verhaal.
Dochter is erg van de regels en corrigeert anderen regelmatig als iets niet mag, wat uiteraard niet goed valt bij sommige klasgenoten. Ze toont soms weinig empathie en ziet dingen vooral vanuit haar eigen standpunt. Als iets niet lukt of als iemand anders ergens beter in is, kan ze daar enorm verdrietig en boos over zijn. Het zijn allemaal eigenschappen die volgens mij wel bij het HB-beeld passen en soms worstelen we er een beetje mee hoe we hiermee om moeten gaan. Gelukkig lijkt ze verder wel een blij kind, misschien is het ook gewoon de verwerking van de dag. Ze durft zichzelf te zijn en gaat blij naar school.
Voor onze jongste dochter (5 jaar, groep 2) werd ik vorige week bij de juf geroepen omdat ze i.p.v. het reguliere oudergesprek meteen een gesprek willen met ons en de IB-er erbij. Ze hebben opgemerkt dat dochter op alle vlakken voorloopt en willen sparren over wat we ermee doen en wat onze verwachtingen zijn. Voor ons geen verrassing aangezien ze al ruim een jaar kan lezen, ze is vooralsnog sneller dan de oudste. Wel fijn dat ze er vroeg bij zijn en we niet zo hoeven te ‘leuren’ als bij de oudste.
Sorry voor het lange verhaal maar het is wel fijn om weer even van me af te schrijven.
Op sociaal-emotioneel vlak gaat het minder. Ze komt vaak huilend uit school en ze heeft dan echt even een half uur nodig om alles van de dag te verwerken. Ik merk dat de verhoudingen in de klas een beetje beginnen uit te kristalliseren en dochter valt toch een beetje buiten de groep. Ze is (in tegenstelling tot de andere meiden) geen “meisje/meisje” en trekt meer naar de jongens. Met haar beste vriendin loopt het niet zo soepel de laatste tijd en we hebben het vermoeden dat dit deels bij de ouders vandaan komt. Ze hebben al eens aan gegeven dat het vriendinnetje erg onzeker is en ik heb het gevoel dat ze denken dat dit versterkt wordt door onze dochter. Maar goed, dat is een heel ander verhaal.
Dochter is erg van de regels en corrigeert anderen regelmatig als iets niet mag, wat uiteraard niet goed valt bij sommige klasgenoten. Ze toont soms weinig empathie en ziet dingen vooral vanuit haar eigen standpunt. Als iets niet lukt of als iemand anders ergens beter in is, kan ze daar enorm verdrietig en boos over zijn. Het zijn allemaal eigenschappen die volgens mij wel bij het HB-beeld passen en soms worstelen we er een beetje mee hoe we hiermee om moeten gaan. Gelukkig lijkt ze verder wel een blij kind, misschien is het ook gewoon de verwerking van de dag. Ze durft zichzelf te zijn en gaat blij naar school.
Voor onze jongste dochter (5 jaar, groep 2) werd ik vorige week bij de juf geroepen omdat ze i.p.v. het reguliere oudergesprek meteen een gesprek willen met ons en de IB-er erbij. Ze hebben opgemerkt dat dochter op alle vlakken voorloopt en willen sparren over wat we ermee doen en wat onze verwachtingen zijn. Voor ons geen verrassing aangezien ze al ruim een jaar kan lezen, ze is vooralsnog sneller dan de oudste. Wel fijn dat ze er vroeg bij zijn en we niet zo hoeven te ‘leuren’ als bij de oudste.
Sorry voor het lange verhaal maar het is wel fijn om weer even van me af te schrijven.
woensdag 19 februari 2025 om 12:21
Voor mijn oudste gold heel sterk dat ze op school de hele dag vrolijk en gezellig mee deed met alles, om vervolgens als ze thuis was alle prikkels, onderstimulering, frustratie, irritatie en boosheid af te reageren. Ze verveelde zich op school, was teveel bezig met alles om zich heen en was van slag als er iets niet ging zoals ze bedacht had.
Overigens merken we bij onze oudste ook dat groep 5 een andere dynamiek met zich mee brengt als groep 4. Er is onder de meiden wat meer gedoe. Dus gedeeltelijk zou het daar ook van kunnen.
Maar ik zou ook echt inzetten op meer onderzoek over je dochter. Wordt ze voldoende ondersteund met het pluswerk? Is het pluswerk haar eigen werk en moet het af zijn en wordt het nagekeken? Wordt ze nu voldoende ondersteund in het doormaken van de leerkuil? Doet ze genoeg dingen die nu net buiten haar comfortzone liggen zonder dat ze zo ver buiten liggen dat ze dicht slaat (bij HB kinderen is dit lijntje vaak heel dun omdat ze niet zo vaak blootgesteld worden aan dingen die ze niet kunnen en een lage frustratietolerantie hebben). Deze dingen zijn in de rest van haar leven gewoon heel belangrijk om gelukkig te zijn.
Overigens merken we bij onze oudste ook dat groep 5 een andere dynamiek met zich mee brengt als groep 4. Er is onder de meiden wat meer gedoe. Dus gedeeltelijk zou het daar ook van kunnen.
Maar ik zou ook echt inzetten op meer onderzoek over je dochter. Wordt ze voldoende ondersteund met het pluswerk? Is het pluswerk haar eigen werk en moet het af zijn en wordt het nagekeken? Wordt ze nu voldoende ondersteund in het doormaken van de leerkuil? Doet ze genoeg dingen die nu net buiten haar comfortzone liggen zonder dat ze zo ver buiten liggen dat ze dicht slaat (bij HB kinderen is dit lijntje vaak heel dun omdat ze niet zo vaak blootgesteld worden aan dingen die ze niet kunnen en een lage frustratietolerantie hebben). Deze dingen zijn in de rest van haar leven gewoon heel belangrijk om gelukkig te zijn.
woensdag 19 februari 2025 om 12:22
Overigens fijn dat het voor je jongste dochter nu anders gaat. Wij herkennen dit ook met onze jongste. En we zien het ook met de broertjes en zusjes van de klasgenoten van mijn oudste, daar gaat het allemaal veel makkelijker om dingen in gang te zetten omdat er een aanleiding is om kinderen door die "extra slim" bril te bekijken.
woensdag 19 februari 2025 om 12:48
Wel fijn om te horen dat de boosheid en frustratie na schooltijd herkenbaar is. Ik vind het prettig dat ze zich thuis veilig genoeg voelt om het eruit te gooien maar tegelijk vind ik het ook naar om haar zo verdrietig te zien.
Het pluswerk heb ik een beetje losgelaten de laatste maanden, aangezien ze daar niet meer over klaagt en met plezier naar school gaat. Ze werken bij vrijwel alle vakken groepsdoorbroken (ze verdelen de groepen 5 op niveau) en ze heeft daarnaast ook nog moeilijker pluswerk met een handvol andere kinderen. Of het wordt nagekeken weet ik niet.
Er is wel veel aandacht voor de leerkuil geweest aan het begin van het schooljaar. Ze hebben met het andere kind en mijn dochter losse lessen gegeven, specifiek over de valkuilen die horen bij hoogbegaafdheid (alleen werd het niet zo genoemd). Hoe je hersenen werken, waar je tegenaan kan lopen etc. Dat heeft mijn dochter erg geholpen.
Ze is wel echt een doorzetter en raakt extreem gefrustreerd als iets niet lukt, maar ze geeft niet op. Zo hadden ze op school een gast-sportles waar ze niet goed in was. Ze was heel verdrietig dat ze het zo slecht kon, boos op zichzelf en ze wil nu op die sport om het te leren. Ook was ze deze week bij een soort obstakel parcours met een hoge houten muur, waar ze net niet op kwam. Ze heeft het een uur lang onafgebroken geprobeerd, ze is er wel 100x op af gerend. Ik hoop dat ze met de tijd wat liever voor zichzelf wordt en accepteert dat ze niet alles hoeft te kunnen.
Mijn jongste is wat dat betreft een heel ander kind. Ze is leergierig, maar geeft makkelijker op als iets niet lukt. Waar de oudste heel erg zichzelf is, incl eigenzinnige kledingstijl e.d., wil de jongste niet opvallen. Ze kan al erg goed lezen, maar wil dit sinds een paar weken niet meer. “De andere kinderen vragen de hele tijd alles aan mij en dat vind ik niet leuk”. Met haar krijgen we straks hele andere issues denk ik.
Het pluswerk heb ik een beetje losgelaten de laatste maanden, aangezien ze daar niet meer over klaagt en met plezier naar school gaat. Ze werken bij vrijwel alle vakken groepsdoorbroken (ze verdelen de groepen 5 op niveau) en ze heeft daarnaast ook nog moeilijker pluswerk met een handvol andere kinderen. Of het wordt nagekeken weet ik niet.
Er is wel veel aandacht voor de leerkuil geweest aan het begin van het schooljaar. Ze hebben met het andere kind en mijn dochter losse lessen gegeven, specifiek over de valkuilen die horen bij hoogbegaafdheid (alleen werd het niet zo genoemd). Hoe je hersenen werken, waar je tegenaan kan lopen etc. Dat heeft mijn dochter erg geholpen.
Ze is wel echt een doorzetter en raakt extreem gefrustreerd als iets niet lukt, maar ze geeft niet op. Zo hadden ze op school een gast-sportles waar ze niet goed in was. Ze was heel verdrietig dat ze het zo slecht kon, boos op zichzelf en ze wil nu op die sport om het te leren. Ook was ze deze week bij een soort obstakel parcours met een hoge houten muur, waar ze net niet op kwam. Ze heeft het een uur lang onafgebroken geprobeerd, ze is er wel 100x op af gerend. Ik hoop dat ze met de tijd wat liever voor zichzelf wordt en accepteert dat ze niet alles hoeft te kunnen.
Mijn jongste is wat dat betreft een heel ander kind. Ze is leergierig, maar geeft makkelijker op als iets niet lukt. Waar de oudste heel erg zichzelf is, incl eigenzinnige kledingstijl e.d., wil de jongste niet opvallen. Ze kan al erg goed lezen, maar wil dit sinds een paar weken niet meer. “De andere kinderen vragen de hele tijd alles aan mij en dat vind ik niet leuk”. Met haar krijgen we straks hele andere issues denk ik.
vrijdag 21 februari 2025 om 10:04
Het is echt heel herkenbaar en wat mij betreft ook een teken aan de wand dat je hier iets mee moet. Je kind heeft blijkbaar toch nog iets anders nodig van school dan ze nu krijgt.fiona2018 schreef: ↑19-02-2025 12:48Wel fijn om te horen dat de boosheid en frustratie na schooltijd herkenbaar is. Ik vind het prettig dat ze zich thuis veilig genoeg voelt om het eruit te gooien maar tegelijk vind ik het ook naar om haar zo verdrietig te zien.
Het pluswerk heb ik een beetje losgelaten de laatste maanden, aangezien ze daar niet meer over klaagt en met plezier naar school gaat. Ze werken bij vrijwel alle vakken groepsdoorbroken (ze verdelen de groepen 5 op niveau) en ze heeft daarnaast ook nog moeilijker pluswerk met een handvol andere kinderen. Of het wordt nagekeken weet ik niet.
Er is wel veel aandacht voor de leerkuil geweest aan het begin van het schooljaar. Ze hebben met het andere kind en mijn dochter losse lessen gegeven, specifiek over de valkuilen die horen bij hoogbegaafdheid (alleen werd het niet zo genoemd). Hoe je hersenen werken, waar je tegenaan kan lopen etc. Dat heeft mijn dochter erg geholpen.
Ze is wel echt een doorzetter en raakt extreem gefrustreerd als iets niet lukt, maar ze geeft niet op. Zo hadden ze op school een gast-sportles waar ze niet goed in was. Ze was heel verdrietig dat ze het zo slecht kon, boos op zichzelf en ze wil nu op die sport om het te leren. Ook was ze deze week bij een soort obstakel parcours met een hoge houten muur, waar ze net niet op kwam. Ze heeft het een uur lang onafgebroken geprobeerd, ze is er wel 100x op af gerend. Ik hoop dat ze met de tijd wat liever voor zichzelf wordt en accepteert dat ze niet alles hoeft te kunnen.
Mijn jongste is wat dat betreft een heel ander kind. Ze is leergierig, maar geeft makkelijker op als iets niet lukt. Waar de oudste heel erg zichzelf is, incl eigenzinnige kledingstijl e.d., wil de jongste niet opvallen. Ze kan al erg goed lezen, maar wil dit sinds een paar weken niet meer. “De andere kinderen vragen de hele tijd alles aan mij en dat vind ik niet leuk”. Met haar krijgen we straks hele andere issues denk ik.
Dat je dochter niet meer klaagt over het pluswerk betekent niet dat ze nu krijgt wat ze nodig heeft, het kan betekenen dat het nu in elk geval afgekaderd is en duidelijk is wat ze moet doen, of dat het niet meer zo verschrikkelijk saai is maar nog maar een beetje en dat ze niet nog meer aandacht wil vragen.
En van die leerkuil, het zou wel fijn zijn als het maar een paar lesjes is opgelost, maar realiseer je, de meeste kinderen gaan de hele dag door de leerkuil, die gaan door de leerkuil met kleuren leren en oefneen met tellen als ze op het KDV of de peuterzaal zitten, met letters leren herkennen en werkjes doen in groep 1 en 2. Met leren lezen en rekenen in groep 3. Terwijl, als ik kijk naar mijn kind, die zag al die dingen een keer, haalde haar schouders op, zag ze nog een keer en het zat in haar hoofd. Die gaat dus nooit door die leerkuil (en ook in de HB klas eigenlijk nog te weinig naar mijn zin). Ik ben me nu bewust van mijn eigen vermijdingsdrang van de leerkuil en ik ben ruimschoots volwassen en ik vind het nog steeds heeeeeel ingewikkeld. Dus ik gun het je dochter dat ze daar het hele jaar aandacht aan besteden.
En ook bij onze jongste zien we heel andere issues. Waar onze oudste heel taakgericht is en alles doet wat je haar vraagt en daar heel goed op scoort interesseert onze jongste dat helemaal niet. Die scoort dus ook echt een veel "slechter rapport" scoort veel meer dingen als gemiddeld voor haar leeftijd. Maar die is ook enorm aan het duiken en gaat alles uit de weg. VInd het moeilijk om zichzelf aan het werk te zetten en vermijdt het liefste alles waar ze onzeker over is. Daar maak ik me ook zorgen over, maar de meesters zien haar goed en proberen haar te helpen, dus daar proberen we maar op te vertrowuen.
vrijdag 21 februari 2025 om 10:26
Bedankt voor jullie reacties Frizz en Kaaaaaaaatje, het is fijn om te horen dat het herkenbaar is en ik heb veel aan jullie reacties.
Ik weet niet zeker of ze vooral aan het begin van het schooljaar aandacht gaven aan de leerkuil of dat ze er nog steeds mee bezig zijn. Ze hebben dat specifieke boek (over een cheetah) wel afgerond volgens mij. Wat je zegt over dat het voor haar nu duidelijk en afgekaderd is wat ze moet doen, dat klopt. Dat was inderdaad de grootste issue aan het begin van het schooljaar en het zou best kunnen dat ze daarom niet meer klaagt en er tevreden over is.
Ik kan alleen niet goed inschatten of het genoeg is voor haar. We hebben geen intelligentietest gedaan en ik weet nog niet hoe ze door de IEP is gekomen. Ze hebben maar een half jaar doorgetoetst dus misschien is ze daar wel al uitgevallen en loopt ze helemaal niet zo ver voor als we denken. Aan de andere kant zie ik ook wat ik zie en zijn veel van haar eigenschappen wel passend bij Hb. Soms word ik er nog steeds onzeker van en blijft de vraag of ze niet 'gewoon slim' is en haar gedrag passend is bij een kind van 8.
Ik hoop meer duidelijkheid te hebben na het oudergesprek. En misschien ook wel na het oudergesprek van de jongste, want dan zitten we met een andere IB-er om tafel (die wellicht andere inzichten / tips heeft dan de IB-er van de bovenbouw).
Ik weet niet zeker of ze vooral aan het begin van het schooljaar aandacht gaven aan de leerkuil of dat ze er nog steeds mee bezig zijn. Ze hebben dat specifieke boek (over een cheetah) wel afgerond volgens mij. Wat je zegt over dat het voor haar nu duidelijk en afgekaderd is wat ze moet doen, dat klopt. Dat was inderdaad de grootste issue aan het begin van het schooljaar en het zou best kunnen dat ze daarom niet meer klaagt en er tevreden over is.
Ik kan alleen niet goed inschatten of het genoeg is voor haar. We hebben geen intelligentietest gedaan en ik weet nog niet hoe ze door de IEP is gekomen. Ze hebben maar een half jaar doorgetoetst dus misschien is ze daar wel al uitgevallen en loopt ze helemaal niet zo ver voor als we denken. Aan de andere kant zie ik ook wat ik zie en zijn veel van haar eigenschappen wel passend bij Hb. Soms word ik er nog steeds onzeker van en blijft de vraag of ze niet 'gewoon slim' is en haar gedrag passend is bij een kind van 8.
Ik hoop meer duidelijkheid te hebben na het oudergesprek. En misschien ook wel na het oudergesprek van de jongste, want dan zitten we met een andere IB-er om tafel (die wellicht andere inzichten / tips heeft dan de IB-er van de bovenbouw).
vrijdag 21 februari 2025 om 10:28
Ik hoop dat ik niet te zeurderig over kom, maar ik kon gisteren niet slapen en toen lag ik nog aan dit topic te denken.
Ik zie in de klassen van mijn kinderen dat ouders bij de oudste heel lang hopen dat het heus wel goed komt en dat je het gewoon even aan moet zien. En dat het heel vaak toch wat tegenvalt. Het is gewoon praktisch om het wat pessimistischer in te schatten zodat als het daadwerkelijk zover komt je ook actie kunt ondernemen
We zijn voor onze oudste in febuari vorig jaar bij het buurtteam geweest voor extra ondersteuning. Eind juli kon ze ergens terecht, en dat vonden ze toen nog mooi op tempo. Toen we een IQ test wilden was daar 3 maanden wachttijd voor, toen we gesprekken op school hadden over de overstap naar voltijds HB onderwijs duurde het regelmatig 4 weken voor we een vervolgafspraak hadden met de specialist van het samenwerkingsverband. Wat betekent dat je met intake gesprek, observeren, bespreken observatie zo weer 3 maanden verder bent. En dat was allemaal NIET omdat ze niet hun best iwlden doen, maar gewoon omdat er veel op hun bord ligt en alles gewoon veel tijd kost.
Dus ik gun je een kind dat hier genoeg aan heeft, maar bedenk ook even wat de vervolgstappen zijn als het niet genoeg is en welke je daaarvan nu alvast in gang zou kunnen zetten. Zo had ik achteraf vooral eerder naar het buurtteam gewild, daar ervoer ik echt een drempel, maar voor dochter was de hulp echt zo fijn, die is er echt door verandert.
Ik zie in de klassen van mijn kinderen dat ouders bij de oudste heel lang hopen dat het heus wel goed komt en dat je het gewoon even aan moet zien. En dat het heel vaak toch wat tegenvalt. Het is gewoon praktisch om het wat pessimistischer in te schatten zodat als het daadwerkelijk zover komt je ook actie kunt ondernemen
We zijn voor onze oudste in febuari vorig jaar bij het buurtteam geweest voor extra ondersteuning. Eind juli kon ze ergens terecht, en dat vonden ze toen nog mooi op tempo. Toen we een IQ test wilden was daar 3 maanden wachttijd voor, toen we gesprekken op school hadden over de overstap naar voltijds HB onderwijs duurde het regelmatig 4 weken voor we een vervolgafspraak hadden met de specialist van het samenwerkingsverband. Wat betekent dat je met intake gesprek, observeren, bespreken observatie zo weer 3 maanden verder bent. En dat was allemaal NIET omdat ze niet hun best iwlden doen, maar gewoon omdat er veel op hun bord ligt en alles gewoon veel tijd kost.
Dus ik gun je een kind dat hier genoeg aan heeft, maar bedenk ook even wat de vervolgstappen zijn als het niet genoeg is en welke je daaarvan nu alvast in gang zou kunnen zetten. Zo had ik achteraf vooral eerder naar het buurtteam gewild, daar ervoer ik echt een drempel, maar voor dochter was de hulp echt zo fijn, die is er echt door verandert.
vrijdag 21 februari 2025 om 10:56
En het vervelende is: daar geeft ook een IQ-onderzoek of doortoetsen niet altijd een antwoord op.
Het helpt (vind ik) wel om in elk geval een HB-specialist in arm te nemen om je eigen gedachten te toetsen en te sparren over wat nodig is.
•
zaterdag 22 februari 2025 om 12:40
Ik denk niet dat ze autisme heeft en de juffen / ib-er ook niet. Ze is sociaal, maakt makkelijk contact, speelt graag met anderen, heeft een brede fantasie, kan goed tegen drukte en tegen veranderingen.
Kaaaaaaaatje, je komt niet zeurderig over hoor. Ik vind het juist fijn dat er wordt meegedacht. Ik begrijp uit je posts dat een Hb school jouw kinderen veel heeft gebracht maar wij zijn daar (nog) niet. Dochter doet het prima op haar eigen school en heeft het (over het algemeen) erg naar haar zin. Het is een fijne en goede school, we hebben goed contact met de leerkrachten en de rest van het team en ze sturen erg op onderwijs op maat voor elk kind. Het moet wel heel slecht gaan met mijn dochter(s) om ze uit hun vertrouwde omgeving te halen, zeker aangezien school er alles aan probeert te doen om leerlingen passend onderwijs te geven.
Ik was zelf op school ook een slimme leerling en mocht groep 3 overslaan. Mijn moeder vond me te jong en vond dat geen goed idee, dus ik heb gewoon normaal onderwijs gehad (zonder pluswerk zoals je dat nu hebt). Ik ging fluitend door het VWO en ging op de Universiteit op mijn bek. Hetzelfde geldt voor mijn man. Daarom zijn we er wel alert op want ik weet dat die leerkuil op een gegeven moment sowieso wel komt. Tegelijk weet ik ook dat wij op zich prima (natuurlijk waren er issues) door die schooltijd door zijn gekomen op de reguliere manier.
Alle aandacht die er nu wel voor is, is in mijn ogen al een plus vergeleken met onze eigen tijd.
Kaaaaaaaatje, je komt niet zeurderig over hoor. Ik vind het juist fijn dat er wordt meegedacht. Ik begrijp uit je posts dat een Hb school jouw kinderen veel heeft gebracht maar wij zijn daar (nog) niet. Dochter doet het prima op haar eigen school en heeft het (over het algemeen) erg naar haar zin. Het is een fijne en goede school, we hebben goed contact met de leerkrachten en de rest van het team en ze sturen erg op onderwijs op maat voor elk kind. Het moet wel heel slecht gaan met mijn dochter(s) om ze uit hun vertrouwde omgeving te halen, zeker aangezien school er alles aan probeert te doen om leerlingen passend onderwijs te geven.
Ik was zelf op school ook een slimme leerling en mocht groep 3 overslaan. Mijn moeder vond me te jong en vond dat geen goed idee, dus ik heb gewoon normaal onderwijs gehad (zonder pluswerk zoals je dat nu hebt). Ik ging fluitend door het VWO en ging op de Universiteit op mijn bek. Hetzelfde geldt voor mijn man. Daarom zijn we er wel alert op want ik weet dat die leerkuil op een gegeven moment sowieso wel komt. Tegelijk weet ik ook dat wij op zich prima (natuurlijk waren er issues) door die schooltijd door zijn gekomen op de reguliere manier.
Alle aandacht die er nu wel voor is, is in mijn ogen al een plus vergeleken met onze eigen tijd.
zaterdag 22 februari 2025 om 13:51
zaterdag 22 februari 2025 om 14:55
Ik herken m’n oudste dochter hier erg in (6 jaar). Ze is erg van de regels, geen meisje meisje, slim en heel actief. Als iets niet lukt raakt ze erg gefrustreerd en soms ook kwaad. Ze wil (helaas) alles perfect doen en kunnen. Er is een aardige kans dat ze ADHD heeft, ze lijkt veel op mij en ik ben laat gediagnosticeerd.fiona2018 schreef: ↑19-02-2025 12:48Wel fijn om te horen dat de boosheid en frustratie na schooltijd herkenbaar is. Ik vind het prettig dat ze zich thuis veilig genoeg voelt om het eruit te gooien maar tegelijk vind ik het ook naar om haar zo verdrietig te zien.
Het pluswerk heb ik een beetje losgelaten de laatste maanden, aangezien ze daar niet meer over klaagt en met plezier naar school gaat. Ze werken bij vrijwel alle vakken groepsdoorbroken (ze verdelen de groepen 5 op niveau) en ze heeft daarnaast ook nog moeilijker pluswerk met een handvol andere kinderen. Of het wordt nagekeken weet ik niet.
Er is wel veel aandacht voor de leerkuil geweest aan het begin van het schooljaar. Ze hebben met het andere kind en mijn dochter losse lessen gegeven, specifiek over de valkuilen die horen bij hoogbegaafdheid (alleen werd het niet zo genoemd). Hoe je hersenen werken, waar je tegenaan kan lopen etc. Dat heeft mijn dochter erg geholpen.
Ze is wel echt een doorzetter en raakt extreem gefrustreerd als iets niet lukt, maar ze geeft niet op. Zo hadden ze op school een gast-sportles waar ze niet goed in was. Ze was heel verdrietig dat ze het zo slecht kon, boos op zichzelf en ze wil nu op die sport om het te leren. Ook was ze deze week bij een soort obstakel parcours met een hoge houten muur, waar ze net niet op kwam. Ze heeft het een uur lang onafgebroken geprobeerd, ze is er wel 100x op af gerend. Ik hoop dat ze met de tijd wat liever voor zichzelf wordt en accepteert dat ze niet alles hoeft te kunnen.
We zijn vorig jaar verhuisd en ze zit nu op een andere school. Voor de verhuizing had ze bijna altijd na school uitbarstingen. Ze was dan heel lastig te kalmeren. Sinds ze op de nieuwe school zit heeft ze die vrijwel nooit meer. Ik probeer er al even achter te komen wat het verschil is en ik denk dat het een combinatie is. Ze krijgt nu meer intellectuele uitdaging, leert actief en in een nieuwe taal. De vakken en het materiaal is een stuk gestructureerder, meer no nonsense. Blijkbaar past dat een stuk beter bij haar (vorige school was vrijeschoolonderwijs). Ze weet nu beter wat ze elke dag kan verwachten, en wat de leraren van haar verwachten.
Het klaslokaal zelf is aardig leeg en ze mag tussen de vakken door tekenen, waar ze erg van houdt. Op de hele lange dagen krijgt ze een flinke lunch en dat lijkt ook te helpen. Verder zijn we actiever, dus ze kan haar energie ook beter kwijt.
Het verschil tussen de twee scholen en hoe ze zelf is, is echt groot. We waren er niet achter gekomen als we niet hadden hoeven te verhuizen.
woensdag 26 februari 2025 om 18:41
En ook met IQ-test, diagnostiek en begeleiding blijf je soms tobben is mijn ervaring. Het klinkt een beetje stom om te zeggen, maar ik denk dat je vooral je verwachtingen niet te hoog moet leggen als ouder. Ook mijn kind, dat voor de buitenwereld een persoon lijkt te zijn, die alles mee heeft, heeft al haar hele leven haar interne gevechten en struggles. Het kan toeval zijn, maar het kind in ons gezin dat onbezorgd door het leven gaat én de sociale skills heeft, is bij ons het kind waarvan er geen vermoeden van hoogbegaafdheid is.
Hulp inroepen kan geen kwaad, maar de wachttijden zijn lang en ik vraag mij dikwijls af of we er nu echt wat aan gehad hebben. Soms denk ik, vooral bij jongste, dat een wandeling mee met iemand met een hond nog het meeste effect heeft...
donderdag 27 februari 2025 om 09:34
Elsy schreef: ↑22-02-2025 14:55We zijn vorig jaar verhuisd en ze zit nu op een andere school. Voor de verhuizing had ze bijna altijd na school uitbarstingen. Ze was dan heel lastig te kalmeren. Sinds ze op de nieuwe school zit heeft ze die vrijwel nooit meer. Ik probeer er al even achter te komen wat het verschil is en ik denk dat het een combinatie is. Ze krijgt nu meer intellectuele uitdaging, leert actief en in een nieuwe taal. De vakken en het materiaal is een stuk gestructureerder, meer no nonsense. Blijkbaar past dat een stuk beter bij haar (vorige school was vrijeschoolonderwijs). Ze weet nu beter wat ze elke dag kan verwachten, en wat de leraren van haar verwachten.
Wat ik me afvroeg: kan het niet ook door de leeftijd komen? Je geeft aan dat ze 6 is en jullie vorig jaar zijn verhuisd dus is dit niet ook de overgang van de kleuterklas naar groep 3 geweest?
Ik vraag me ook af of het het allemaal waard is inderdaad. Een reden voor mij om wel onderzoek te laten doen is als inderdaad blijkt dat ze hoogbegaafd is, ik dat haar dan kan uitleggen. Dat het bij haar allemaal net even anders werkt waardoor ze bepaalde problemen tegenkomt.
donderdag 27 februari 2025 om 10:06
Je kunt je ook afvragen of daarvoor onderzoek nodig is. Onze jongste is pas kort geleden getest (in het kader van diagnostiek ADD/ASS), maar is daarvoor al jaren als hoogbegaafd gezien. De test bevestigde een HB-score, maar voegde wat mij betreft helemaal niets toe (natuurlijk liet hij dingen zien tijdens de afname, maar ook dat waren dingen die iedereen al bekend waren). In zekere zin was de hoge score ook enigszins verstorend, omdat een ADD-diagnose nu (nog) niet gesteld mag worden. Over het laatste ben ik er nog niet uit of dit nu positief of negatief is.fiona2018 schreef: ↑27-02-2025 09:34Wat ik me afvroeg: kan het niet ook door de leeftijd komen? Je geeft aan dat ze 6 is en jullie vorig jaar zijn verhuisd dus is dit niet ook de overgang van de kleuterklas naar groep 3 geweest?
Ik vraag me ook af of het het allemaal waard is inderdaad. Een reden voor mij om wel onderzoek te laten doen is als inderdaad blijkt dat ze hoogbegaafd is, ik dat haar dan kan uitleggen. Dat het bij haar allemaal net even anders werkt waardoor ze bepaalde problemen tegenkomt.
Wat ik in mijn omgeving zie is dat vermoedens van ouders vrijwel altijd bevestigt worden door een IQ-test.
vrijdag 28 februari 2025 om 11:38
Het kan ook wel door de leeftijd komen al was de verandering aardig direct te merken. Ze ging vanuit de kleuterklas naar een kleuterklas. Pas een paar maanden erna is ze naar groep 3 gegaan. Naar groep 3 gaan heeft haar sowieso ook veel goeds gedaan. Ze was echt toe aan gestructureerd nieuwe dingen leren en minder met andere kinderen moeten spelen. Ze is wel jonger dan de anderen merken we. Ze is pas net 6 terwijl er nu kinderen 7 worden. De meisjes zijn al meer met echte meisjes dingen bezig, maar gelukkig vindt ze wel wat aansluiting.
Ik vroeg me af, zou je dochter ipv extra school werk een andere taal beter willen leren? Geen idee of het mogelijk is, maar ik merk dat het bij mijn dochter extra uitdaging geeft.
vrijdag 28 februari 2025 om 11:48
Ik pik dit stukje van ie reactie er even uit want net als Charlotte kwam het ook in mijn hoofd op. Weet je, mijn dochter op die leeftijd was precies zoals jij jouw dochter beschrijft. En nee toen dachten we ook niet aan ASS. En toch heeft ze het wel. Pas gediagnosticeerd op de middelbare. Inmiddels wel met overprikkeling door drukte, maar goed.
En mijn zoon (ADHD en ASS) is giga sociaal, kan prima tegen drukte en veranderingen. Maar heeft weer andere dingen. Ja beide kinderen ook een hoog IQ dus kijk daar zeker naar, maar mijn ervaring is dat er met HB/ASS/ADHD veel overlap in symptomen is. Zeg zeker niet dat het dat is hoor, maar wuif het niet te snel weg.
vrijdag 28 februari 2025 om 13:39
Joepiejoepie schreef: ↑28-02-2025 11:48Ik pik dit stukje van ie reactie er even uit want net als Charlotte kwam het ook in mijn hoofd op. Weet je, mijn dochter op die leeftijd was precies zoals jij jouw dochter beschrijft. En nee toen dachten we ook niet aan ASS. En toch heeft ze het wel. Pas gediagnosticeerd op de middelbare. Inmiddels wel met overprikkeling door drukte, maar goed.
En mijn zoon (ADHD en ASS) is giga sociaal, kan prima tegen drukte en veranderingen. Maar heeft weer andere dingen. Ja beide kinderen ook een hoog IQ dus kijk daar zeker naar, maar mijn ervaring is dat er met HB/ASS/ADHD veel overlap in symptomen is. Zeg zeker niet dat het dat is hoor, maar wuif het niet te snel weg.
Bedankt voor je reactie, het is inderdaad niet in mijn hoofd opgekomen (ook omdat juf en IB-er uitspraken hier niet aan te denken). Maar ik zal er toch eens over lezen na jullie reacties.
Dit is een goede tip! Ook voor anderen die eventueel meelezen. Dochter doet dit sinds kort. Op school leert ze met Duolingo Frans, thuis doet ze Engels. Ze vindt het enorm leuk en het geeft haar inderdaad een stukje extra uitdaging.
vrijdag 28 februari 2025 om 15:27
De resultaten van de IEP zijn online gezet en ze hebben inderdaad maar één niveau doorgetoetst, de IEP van eind groep 5. De afspraak was dat ze zouden doortoetsen tot ze zou uitvallen, maar dat hebben ze dus (nog) niet gedaan. Volgende week hebben we het oudergesprek dus dan zullen we het maar weer aankaarten. De scores waren overigens weer maximaal, de rest van het rapport was ook dik in orde.
vrijdag 28 februari 2025 om 17:58
Zucht, Fiona. En je gaat gewoon weer door om op te komen voor je kind.
Dan mogen ze gewoon de komende tijd haar steeds uit de klas halen voor IEP toetsen te maken bij de IB-er. Ik zou het dus ook niet gaan vragen, maar in zo'n gesprek (ik zou kijken of je dat in meer tijd dan die 10 minuten kan doen) terugkomen op de belofte van doortoetsen tot uitval en dat dit niet is gebeurt en dat je graag ziet dat kind de komende tijd doorgetoetst wordt tot ze uitvalt. Dat je begrijpt dat doortoetsen veel tijd neemt, toon veel begrip en erkenning en dat de IEP voor de hele klas moest worden gedaan, máár dat nu de tijd is voor individueel doortoetsen zodat jullie en leerkracht weten waar kind staat.
Dan mogen ze gewoon de komende tijd haar steeds uit de klas halen voor IEP toetsen te maken bij de IB-er. Ik zou het dus ook niet gaan vragen, maar in zo'n gesprek (ik zou kijken of je dat in meer tijd dan die 10 minuten kan doen) terugkomen op de belofte van doortoetsen tot uitval en dat dit niet is gebeurt en dat je graag ziet dat kind de komende tijd doorgetoetst wordt tot ze uitvalt. Dat je begrijpt dat doortoetsen veel tijd neemt, toon veel begrip en erkenning en dat de IEP voor de hele klas moest worden gedaan, máár dat nu de tijd is voor individueel doortoetsen zodat jullie en leerkracht weten waar kind staat.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
