Kinderen
alle pijlers
STELLING: ALs je beide fulltime blijft werken moet je ook geen kinderen nemen.
zondag 24 juni 2007 om 22:07
Nou goed, hier mijn dagindeling (doordeweeks);
7.00 opstaan (tenzij een van de kinderen daar anders over denkt :D)
7.20 zoon uit bed, aankleden, eet ontbijt aan de keukentafel
7.30 pleegdochter uit bed, schone luier, fles geven, aan tafel bij zoon.
7.45 pleegdochter aankleden
8.00 eerste oppaskindje komt binnen
8.30 volgende oppaskindjes komen binnen
9.00 pleegdochter en jongste oppaskindje doen een dutje
10.00 fruit eten met zoon en oudste oppaskindjes
10.30 oppaskindje wakker, fruithap geven
11.00 pleegdochter wakker, groentehap geven
11.15 daarna een fles voor pleegdochter
11.30 alle luiers verschonen
11.45 boterhammen smeren
11.55 speelgoed opruimen met de kinderen
12.00-12.15 brood eten aan tafel
12.30 pleegdochter gaat als 1e naar bed
12.35 andere kindjes gaan ook naar bed
12.45 jongste oppaskindje krijgt een fles en gaat daarna ook naar bed
13.00 Alle kindjes slapen, tijd om op te ruimen, afwas doen, strijken, ander huishoudelijk werk. Oppasschriftjes schrijven, urenlijsten of administratie doen (en even stiekem op het forum kijken ;))
14.00 Rond deze tijd wordt de 1e vaak al wakker
14.30-15.00 Alle kindjes zijn wakker, samen een koekje eten en bekertje drinken aan tafel. Pleegdochter krijgt tegelijkertijd een fles.
15.20 Alle kinderen hebben hun koekje op, pleegdochter gaat even in de box, jongste oppaskindje krijgt ook een fles.Oudste kinderen spelen zelf
16.00-16.30 pleegdochter doet nog een klein slaapje. Soms in de kinderwagen als we even een boodschapje gaan doen of naar de kinderboerderij, eendjes voeren of whatever. Tot 17.00 doen we een geplande activiteit (samen knutselen, uitstapje, kleien, maakt niet uit, maar dan hebben ze mijn volledige aandacht voor het spel)
17.00 Een oppaskindje wordt opgehaald. Pleegdochter wordt wakker, eten moet gekookt worden.
17.30 Eten, 1 van de oppaskindjes eet ook mee (dus EN zoon EN oppaskindje helpen met eten, en zelf iets naar binnen zien te krijgen :D
18.00 oppaskindje wordt opgehaald, snel de keuken opruimen
18.15 naar boven, beide kinderen tegelijk in bad (als oppaskindje tot 19.00 blijft, en dat gebeurd weleens, doe ik haar ook in bad)
18.45 Beide kinderen aangekleed weer beneden. Pleegdochter krijgt een fles pap. Zoon mag even televisie kijken
19.15 beide kinderen gaan naar boven. eerst pleegdochter naar bed. tanden poetsen van zoon en samen op het grote bed van papa en mama een boekje lezen. Daarna slapen in zijn eigen bedje
19.30 Beide kinderen liggen op bed. De rest van de avond klungel ik een beetje aan. Nog even een wasje aanzetten, wat strijken, vaatwasser uitruimen, alles klaarzetten voor de volgende (opvang)dag, administratie doen, en ja, even forummen tussendoor :P
22.30 Zelf naar bed
Mijn vriend werkt onregelmatig, dus zowel het ochtend als avondritueel doe ik regelmatig in mijn eentje. Tot vorige week hadden we ook nog een crisis-plaatsing in huis. Dan stond ik om half 7 op, om hem op tijd de deur uit te krijgen voor school, en was ik 's avonds bezig met hem als de kinderen op bed lagen (helpen met huiswerk), papieren rotzooi (je wil niet weten hoeveel formulieren je voor pleegkinderen in moet vullen! :o), gesprekken voeren, achter z'n kont aan zitten :D Dan lag ik vaak niet voor half 12 in bed.
Maar goed, zo ziet mijn luie thuisblijfdag eruit ;) Heel druk, maar ik geniet intens!
zondag 24 juni 2007 om 22:07
Eowynn, kan me geheel vinden in jouw onbegrip naar de op voorhand al part-timende jonge dames...Heeft voor mij heel erg de zestigerjaren klank van:Een getrouwde vrouw werkt niet.YAK!( en dan hebben we het nog niet eens over het feit of er kinderen zijn of niet...)Woon in een dorp waar een groot deel van de bevolking elkaar dit soort gedachtengoed nog opdringt. Zelfstandig denken is er niet meer bij, en dat is iets waar ik als zelfredzaam wezentje toch maar heel weinig begrip voor op kan brengen.( en mijn overtuiging is in het algemeen toch echt dat ik voor zaken best begrip kan opbrengen, maar wellicht een andere mening heb, bij dit soort uitlatingen knaagt het bij mij dus zelfs al aan het begrip..)FV, ben ook heel benieuwd hoe de kwalitatieve invulling van de TBM eruit ziet. Om mij heen heb ik allerhande variantjes lopen, van gedienstig aan het heilige gezin, tot fulltime on the job met huisman. ( en alles ertussen in...) Zelf ik het voornamelijk het gevoel dat ik in een week gewoonweg meer doe dan iemand die alleen voor het huishouden zorgt. Mijn ervaring is dat het voornamelijk een kwestie is van prio's stellen en je tijd indelen. Ergens schreef iemand in de loop van de discussie dat ze geen hobby's meer had...kijk...dat is in mijn ogen dus een kwestie van priotiteiten stellen. Je hobby is in mijn ogen dan zo belangrijk dat je daar tijd voor vrij wilt maken of niet. Is dus een keuze. Zou ik thuisblijven dan zou ik me stierlijk vervelen...en heel veel doen wat niet met m'n zoons te maken heeft. Huishouden een volle dagtaak, wat mij betreft niet...Ja ten tijde van mijn overgrootmoeder, maar tegenwoordig? grtzJaspis
zondag 24 juni 2007 om 22:13
Ja, maar als je beiden full-time werkt en de kinderen zitten op de opavng, dan wordt je huis lang niet zo vies als wanneer er 24 per dag in geleefd wordt.
Mijn zoontje loopt de hele dag in en uit met vieze zandbaklaarzen, de vaat wordt vies, en ga zo maar door. Jouw huis is 's avonds net zo schoon als je m 's ochtends hebt achter gelaten. Het enige wat hetzelfde is, is de stapel was :D
zondag 24 juni 2007 om 22:16
Mamarleen, jij werkt gewoon, jij bent niet wat ik onder thuisblijfmoeder versta. Daar zou ik mijn handen ook wel aan vol hebben, maar daar heb ik het talent niet voor.
Ik was degene die geen hobby's meer had. Kwestie van priotiteiten stellen, klopt. En in die uren die ik niet werk, liggen mijn prioriteiten bij mijn kinderen. Maar ik zou best voor 's avonds een hobby kunnen zoeken. Hoewel ik op dit moment 's avonds vaak thuiswerk, omdat ik geen BSO heb maar elke dag op het schoolplein kan sta.
Ik was degene die geen hobby's meer had. Kwestie van priotiteiten stellen, klopt. En in die uren die ik niet werk, liggen mijn prioriteiten bij mijn kinderen. Maar ik zou best voor 's avonds een hobby kunnen zoeken. Hoewel ik op dit moment 's avonds vaak thuiswerk, omdat ik geen BSO heb maar elke dag op het schoolplein kan sta.
zondag 24 juni 2007 om 22:20
Hoezo, ik ben toch 24 uur per dag bij mijn kindjes, gewoon in mijn eigen huis. En moeder zijn is toch geen vak? Dan is dit dus niet mijn baan, ben namelijk gastMOEDER :D
Ik vind het maar vreemd allemaal; als je 32 uur werkt, maar wel iedere dag je kind uit school haalt, ben geen full-time werkende moeder (terwijl de definitie van full-time toch echt 32 uur of meer is) en als ik lekker thuis ben en naast mijn eigen kindjes nog voor andere kinderen zorg, ben ik geen tbm (hmmm, ben toch echt hele dagen thuis... :?)
Tja, ik weet het niet hoor. Ik zie mezelf eigenlijk als een werkende thuisblijfmoeder ;)
zondag 24 juni 2007 om 22:20
ik heb zelf nu beide kanten meegemaakt en wil even reageren op de vraag waarom je er dan voor kiest om thuisblijfmoeder te zijn.
Het hoeft niet altijd een keuze te zijn als in "ik ga stoppen en ik blijf bij mijn kindje omdat ik dat het beste vind voor mijn kind", het kan ook een samenloop van omstandigheden zijn dat je op dat moment besluit dat het misschien even het beste is.
Ik heb zelf jaren in het bedrijfsleven gewerkt, leuke carriere gemaakt, maar kon er niet aan wennen. Elke dag op kantoor zitten, politieke spelletjes, reorganisaties. Toen ik zwanger raakte en mijn jaarcontract niet verlengd werd, viel ik automatisch uit dat wereldje. Mijn man kreeg op dat moment een hele goede baan aangeboden maar wel met veel reistijd en veel standy diensten. Dus altijd oproepbaar en moeten kunnen komen. De keus werd gemaakt, ik zou voorlopig stoppen met werken en kijken waar mijn ambitie wel zou liggen en mijn man zou die droombaan aannemen. Resultaat, ik gelukkig, hij gelukkig.
Toen mijn zoontje er eenmaal was bleef ik dus thuis. Ik heb nagedacht waar wel mijn ambities lagen en heb daarin gesolliciteerd, en zie hier ik werk weer 2 dagen in de week, in een veel lagere functie. Maar oh wat ben ik blij in mijn werk. Ik geniet en kan stellig zeggen dat ik een leukere moeder ben als ik thuisben/2 dagen werk, dan dat ik nu nog in het bedrijfsleven had gezeten. (hoeveel dagen dan ook)
Wat me opviel is dat ik hoe dan ook veel commentaar kreeg. Thuisblijven? nou daar had iedereen een mening over, ik was de enige in de vriendenkring. De oudere garde om mij heen, vond het verstandig, want dat deden ze vroeger ook. (zo'n gruwel opmerking)
Toen ik aan het werk ging en dan op een lager niveau (bewust!) was het ook weer zonde, ik had zo veel gestudeerd ( en dat ook 7 jaar benut) maar was daar niet gelukkig in en nu wel. En de oudere garde vond het maar vreemd dat ik weer aan het werk ging.
Ik vind dat iedereen moet doen waar ie gelukkig van word. dat straal je uit naar je kind en dat is het belangrijkste.
Het hoeft niet altijd een keuze te zijn als in "ik ga stoppen en ik blijf bij mijn kindje omdat ik dat het beste vind voor mijn kind", het kan ook een samenloop van omstandigheden zijn dat je op dat moment besluit dat het misschien even het beste is.
Ik heb zelf jaren in het bedrijfsleven gewerkt, leuke carriere gemaakt, maar kon er niet aan wennen. Elke dag op kantoor zitten, politieke spelletjes, reorganisaties. Toen ik zwanger raakte en mijn jaarcontract niet verlengd werd, viel ik automatisch uit dat wereldje. Mijn man kreeg op dat moment een hele goede baan aangeboden maar wel met veel reistijd en veel standy diensten. Dus altijd oproepbaar en moeten kunnen komen. De keus werd gemaakt, ik zou voorlopig stoppen met werken en kijken waar mijn ambitie wel zou liggen en mijn man zou die droombaan aannemen. Resultaat, ik gelukkig, hij gelukkig.
Toen mijn zoontje er eenmaal was bleef ik dus thuis. Ik heb nagedacht waar wel mijn ambities lagen en heb daarin gesolliciteerd, en zie hier ik werk weer 2 dagen in de week, in een veel lagere functie. Maar oh wat ben ik blij in mijn werk. Ik geniet en kan stellig zeggen dat ik een leukere moeder ben als ik thuisben/2 dagen werk, dan dat ik nu nog in het bedrijfsleven had gezeten. (hoeveel dagen dan ook)
Wat me opviel is dat ik hoe dan ook veel commentaar kreeg. Thuisblijven? nou daar had iedereen een mening over, ik was de enige in de vriendenkring. De oudere garde om mij heen, vond het verstandig, want dat deden ze vroeger ook. (zo'n gruwel opmerking)
Toen ik aan het werk ging en dan op een lager niveau (bewust!) was het ook weer zonde, ik had zo veel gestudeerd ( en dat ook 7 jaar benut) maar was daar niet gelukkig in en nu wel. En de oudere garde vond het maar vreemd dat ik weer aan het werk ging.
Ik vind dat iedereen moet doen waar ie gelukkig van word. dat straal je uit naar je kind en dat is het belangrijkste.
zondag 24 juni 2007 om 22:20
In ons geval denk ik zeker dat het beter is zoals we het doen, want ik heb zowiezo geen vangnet voor als ons kind een dag ziek zou zijn en we beiden geen vrij konden krijgen. Achteraf ben ik nog blijer met onze keuze want onze zoon heeft epilepsie en heeft veel regelmaat en rust nodig en dat had hij niet gekregen zoals hij het van mij krijgt in een KDV.
En wat erbij komt; mijn zoontje (van toen 13/14 maanden) heeft 3 ziekenhuizen gezien in korte tijd. En veel vervelende onderzoeken gehad. Maar hij was zo lief en rustig steeds. Voelde zich zo vertrouwd bij ons dat het allemaal prima ging. Sliep overal en gaf de grootste glimlach als er weer een onderzoekje voorbij was aan de arts. De artsen zeiden dat ze het weinig meer tegen kwamen dat kindjes zo lief en rustig zijn omdat ze zoveel crechekinderen zien (niet mijn woorden, maar van vele artsen en verpleegsters). Dus ik ben (daardoor) niet overtuigd dat KDV zaligmakend zijn voor elk type kind. Als hij oud genoeg is gaat hij naar de PSZ. Daar leert hij ook spelen/delen etc en 2 vind ik een prima leeftijd daarvoor.
Maar als ik schrijf dat ik een eigen bedrijfje heb zeggen anderen altijd snel; ja voor jou geldt het niet, jij ontwikkelt je nog en je verdient zelf geld. Maar toch vind ik de toonzetting en alle TBM's onder 1 kam scheren niet prettig.
Stressed is just desserts spelled backwards
zondag 24 juni 2007 om 22:26
Cohelian, ik denk dat ook inderdaad.
Mamarleen, ontaarde huisvrouw, dat is heel wat anders dan ontaarde moeder. Gelukkig heeft mijn man wat meer huishoudelijke genen.
En afgestompte crecheleidsters vind ik niet erg, als ze maar goed billen poetsen en lief voor mijn kinderen zijn. Maar ik weet wel zeker dat mijn mna ze niet als partner zou willen.
Mamarleen, ontaarde huisvrouw, dat is heel wat anders dan ontaarde moeder. Gelukkig heeft mijn man wat meer huishoudelijke genen.
En afgestompte crecheleidsters vind ik niet erg, als ze maar goed billen poetsen en lief voor mijn kinderen zijn. Maar ik weet wel zeker dat mijn mna ze niet als partner zou willen.
zondag 24 juni 2007 om 22:26
zondag 24 juni 2007 om 22:35
Dat ik meer doe in een week, zoals Jaspis suggereerde. Ik merk het op mijn werk ook, als ik het druk heb kan ik heel veel doen, en als ik het minder druk heb komen de dingen niet af.
Mamarleen, jij draagt je steentje bij aan de maatschappij en verdient je eigen geld. Daarmee ben je niet wat ik onder een thuisblijfmoeder versta, want je werkt aan huis.
Mamarleen, jij draagt je steentje bij aan de maatschappij en verdient je eigen geld. Daarmee ben je niet wat ik onder een thuisblijfmoeder versta, want je werkt aan huis.
zondag 24 juni 2007 om 22:36
En ik vind ook; als je echt een gave baan hebt met veel verantwoordelijkheden dan heb je ook wel recht van spreken maar come on. Ik ken ook genoeg mensen die na een dag werken afgestompter zijn dan van een dag met de kinderen bezig zijn. Van de hele dag data inkloppen in excel of dozen inpakken en geroddel en gezeik tussen het personeel onderling daar hoor ik er genoeg over klagen. Kan me niet voorstellen dat dat zaligmakend is hoor.
Stressed is just desserts spelled backwards
zondag 24 juni 2007 om 22:38
Hier schrijf je toch iets anders. En je schreef net dat je huis niet al te schoon was, dat hoef ik hier niet te doen, zit ik gelijk met een kind wat ziek is.
En nog een opmerking, FV schreef geloof ik dat thuisblijfmoeders zo weinig op school doen. Hier zijn het juist de werkende moeders die niks uitvreten op school, daar voelen ze zich te goed voor. Als ik ergens helpen kan, dan ben ik er.
zondag 24 juni 2007 om 22:40
Als je werkt, lijken je dagen toch ook op elkaar?
Elke dag die klere file, die saaie vergadering, je mailtjes checken, je telefoontjes afhandelen. Wéér tegen die vervelenede collega zijn ongeschoren kop aankijken. Ga d'r maar aanstaan ;)
Huisvrouw zijn ís ook saai.
En of thuisblijfmama's nu wel of niet meer quality time aan hun kroost besteden of niet, het is wel hun moeder die altijd elke dag door diezelfde constante factor is. Of ze nu een boek leest op de bank ( dream on :P ) of de was doet, of met de kleine in de buggy de boodschapjes haalt. Ze ís er wel.
Geen gewissel in de leidsters op het kdv. Geen overvolle groepen. Gewoon relax 1 op 1. Saai? Ja absoluut. Maar kinderen houden van saai. Die hebben echt geen behoefte om elke dag allerhande uitstapjes te ondernemen hoor. Zwemmen, theater, musea, speeltuinen, tentoonstellingen, pretparken, muziekles. Doe je dat niet allemaal vooral voor jezelf? Kijk mij eens actief met mijn kind bezig zijn! Is het niet je eigen goedmakertje, voor je alle dagen aan het werk zijn? Ja ik denk ook maar wat hardop.
Zonder dollen. Ik denk dat wat je ook kiest, je wel mede het belang van je kind voorop moet zetten. Maakt het jouw een fijnere moeder door fulltime aan het werk te zijn. Én doet jouw kind het daar serieus goed op. Dan is dat toch prima? Dan hoef je je daar toch niet schuldig om te voelen, of jezelf daar om te verantwoorden?
Tegenover mij iig niet.
Míjn keuze zou het alleen niet zijn. Volledig thuis zijn voor mijn kinderen, zou mijn keuze overigens ook niet zijn. Ik doe het liever gewoon en-en. Maar soms heb je het niet voor het uitkiezen.
Ik zat net in between jobs toen mijn oudste dochter kanker kreeg. Dank ik even god op mijn blote knietjes dat ik geen baan had op dat moment. Zou van ellende niet hebben geweten wat ik dán zou moeten doen.
Mijn dagen zijn iig ab-so-luut níet saai. Tenminste als je ziekenhuis in, ziekenhuis uit, regelen dit, regelen dat, bellen zus, bellen zo, medicijnen geven, kots ruimen, andere kinderen bezighouden, boekhouder spelen etc niet saai vindt. Dan heb ik een heel afwisselend en vooral DRUK bestaan.
Overigens gaan mijn 2 jongsten wel degelijk naar een kdv. 3 hele dagen in de week wel. Foei! Wat een straf.
Gelukkig doen mijn kindjes het er heel goed op. En voel ik me nul schuldig. Ik denk zelfs, dat een creche een heel goede aanvulling is op mijn opvoeding hier thuis. Sterker nog, ik pleit ervoor, dat alle kindjes iig 2 dagen in de week naar een creche zouden moeten kunnen gaan. Ook als de moeder niet werken. Ik vind het namelijk een heel goede plek om er heel veel te leren en sociale vaardigheden op te doen. Maar fulltime? Nee, dat zou mijn eerste keuze niet zijn.
Zoals Fash 2 moeders 'kent' die thuis zijn en niets met hun kroost ondernemen. Zo 'ken' ik er 2 die idd ook fulltime werken. En door de weeks zo uitgeblust zijn, dat het eten van de traitteur is, snel snel in bad en in bed, en dan uitgerangeerd zelf met een glas wijn hun nest in duiken. Om vervolgens het weekend te gebruiken om boodschappen te doen. De krant te lezen, en sávonds de kindjes bij oma te stallen, omdat zij en hun mannen uit eten gaan, want die hebben elkaar de hele week ook nog niet gezien.
Is ook een clichee verhaal natuurlijk. Maar laten we onze ogen voor die kant van het verhaal ajb ook niet sluiten.
Voor de rest moet iedereen het lekker zelf weten. Vind alleen die vooroordelen van de niet werkende mama's over wel werkende mama's en andersom, altijd kant nog wal slaan. Maar ja, wie ben ik?
X
Elke dag die klere file, die saaie vergadering, je mailtjes checken, je telefoontjes afhandelen. Wéér tegen die vervelenede collega zijn ongeschoren kop aankijken. Ga d'r maar aanstaan ;)
Huisvrouw zijn ís ook saai.
En of thuisblijfmama's nu wel of niet meer quality time aan hun kroost besteden of niet, het is wel hun moeder die altijd elke dag door diezelfde constante factor is. Of ze nu een boek leest op de bank ( dream on :P ) of de was doet, of met de kleine in de buggy de boodschapjes haalt. Ze ís er wel.
Geen gewissel in de leidsters op het kdv. Geen overvolle groepen. Gewoon relax 1 op 1. Saai? Ja absoluut. Maar kinderen houden van saai. Die hebben echt geen behoefte om elke dag allerhande uitstapjes te ondernemen hoor. Zwemmen, theater, musea, speeltuinen, tentoonstellingen, pretparken, muziekles. Doe je dat niet allemaal vooral voor jezelf? Kijk mij eens actief met mijn kind bezig zijn! Is het niet je eigen goedmakertje, voor je alle dagen aan het werk zijn? Ja ik denk ook maar wat hardop.
Zonder dollen. Ik denk dat wat je ook kiest, je wel mede het belang van je kind voorop moet zetten. Maakt het jouw een fijnere moeder door fulltime aan het werk te zijn. Én doet jouw kind het daar serieus goed op. Dan is dat toch prima? Dan hoef je je daar toch niet schuldig om te voelen, of jezelf daar om te verantwoorden?
Tegenover mij iig niet.
Míjn keuze zou het alleen niet zijn. Volledig thuis zijn voor mijn kinderen, zou mijn keuze overigens ook niet zijn. Ik doe het liever gewoon en-en. Maar soms heb je het niet voor het uitkiezen.
Ik zat net in between jobs toen mijn oudste dochter kanker kreeg. Dank ik even god op mijn blote knietjes dat ik geen baan had op dat moment. Zou van ellende niet hebben geweten wat ik dán zou moeten doen.
Mijn dagen zijn iig ab-so-luut níet saai. Tenminste als je ziekenhuis in, ziekenhuis uit, regelen dit, regelen dat, bellen zus, bellen zo, medicijnen geven, kots ruimen, andere kinderen bezighouden, boekhouder spelen etc niet saai vindt. Dan heb ik een heel afwisselend en vooral DRUK bestaan.
Overigens gaan mijn 2 jongsten wel degelijk naar een kdv. 3 hele dagen in de week wel. Foei! Wat een straf.
Gelukkig doen mijn kindjes het er heel goed op. En voel ik me nul schuldig. Ik denk zelfs, dat een creche een heel goede aanvulling is op mijn opvoeding hier thuis. Sterker nog, ik pleit ervoor, dat alle kindjes iig 2 dagen in de week naar een creche zouden moeten kunnen gaan. Ook als de moeder niet werken. Ik vind het namelijk een heel goede plek om er heel veel te leren en sociale vaardigheden op te doen. Maar fulltime? Nee, dat zou mijn eerste keuze niet zijn.
Zoals Fash 2 moeders 'kent' die thuis zijn en niets met hun kroost ondernemen. Zo 'ken' ik er 2 die idd ook fulltime werken. En door de weeks zo uitgeblust zijn, dat het eten van de traitteur is, snel snel in bad en in bed, en dan uitgerangeerd zelf met een glas wijn hun nest in duiken. Om vervolgens het weekend te gebruiken om boodschappen te doen. De krant te lezen, en sávonds de kindjes bij oma te stallen, omdat zij en hun mannen uit eten gaan, want die hebben elkaar de hele week ook nog niet gezien.
Is ook een clichee verhaal natuurlijk. Maar laten we onze ogen voor die kant van het verhaal ajb ook niet sluiten.
Voor de rest moet iedereen het lekker zelf weten. Vind alleen die vooroordelen van de niet werkende mama's over wel werkende mama's en andersom, altijd kant nog wal slaan. Maar ja, wie ben ik?
X
zondag 24 juni 2007 om 22:42
zondag 24 juni 2007 om 22:43
Mij valt in jouw en de andere schemas op dat er eigenlijk in mijn ogen echt superweinig aandacht aan het kind zelf besteed wordt. Ik vind het toch vooral een opsomming van heel veel huishouden waar het kind dan zogenaamd bij mag 'helpen'. En net als Nippo zie ik er niets in staan wat ik niet ook allemaal doe.
Ik werk dus wel, maar zoals Jaspis ook al vertelde vindt men dat van mij normaal, want alleenstaand en dus stoer en zielig.
Maar om je vraag te beantwoorden: mijn kind volgt inderdaad zijn eigen ritme. Op dagen dat hij niet uit zichzelf wakker wordt voordat ik weg moet, bel ik de crèche en mijn werk dat hij en ik allebei later komen omdat ik vind dat een kind zijn slaap nodig heeft. Ook wordt hij door een oppas opgehaald omdat hij nu eenmaal op tijd moet eten ( en zou ik een partner hebben dan zou mijn partner dat deel dus voor zijn rekening moeten nemen).
Ik besteed sowieso zo te lezen veel meer 1 op 1 tijd met mijn kind dan de gemiddelde thuisblijfmoeder en die indruk heb ik irl ook. Huishouden doe ik eigenlijk zo goed als nooit als mijn zoon thuis en wakker is, dat doe ik op tijden dat hij slaapt en dat soort dingen gaan dus, zoals Nippo ook al zei, slechts ten koste van míjn bezigheden en niet van de zijne.
Ik denk inderdaad dat het vooral een kwestie van plannen en prioriteiten stellen is, mijn zoon is altijd mijn eerste prioriteit, dan mijn werk, en dan komen de nutteloze dingen eens aan bod en dat zijn ook de enige dingen die er bij inschieten ( al moet ik zeggen dat ik zelf vind dat ik echt heel veel vrije tijd heb, ik ben alleen aan huis gebonden wegens slapend kind, maar tijd zat om te bellen, te forummen en tv te kijken en zelfs om hobbies te hebben).
Am Yisrael Chai!