Kinderen
alle pijlers
STELLING: ALs je beide fulltime blijft werken moet je ook geen kinderen nemen.
zondag 24 juni 2007 om 13:46
zondag 24 juni 2007 om 13:52
En waar ben je nou precies kwaad over? Dat begrijp ik echt niet. Het gaat alsmaar over neerkijken op andere keuzes, maar dat is echt een minderwaardigheidscomplex van degenen die dat er in willen lezen. Het staat namelijk nergens. Ik begrijp die keuze niet en zou er zelf bijzonder afgestompt van raken, maar heb nergens een waardeoordeel over anderen uitgesproken.
Wat een ander zelf doet moet hij of zij betreft niet helemaal zelf weten, want het heeft consequenties voor de hele maatschappij. Maar daar gaat deze discussie niet over.
zondag 24 juni 2007 om 14:19
Kijk, nu komen we ergens! ;) Dit dekt precies de lading die ik voel en lees. Wat jammer is, dat jij (Nippo) dan als argument gebruikt: Het gaat alsmaar over neerkijken op andere keuzes, maar dat is echt een minderwaardigheidscomplex van degenen die dat er in willen lezen, terwijl ik toch duidelijk aangeef dat ik geen thuisblijfmoeder ben, dus mij niet persoonlijk aangesproken voel. Maar toch lees ik wel overal dat oordeel in door. En dat komt denk ik, door je manier van schrijven, zoals Marleen aangeeft. Maar stiekem denk ik dat jij er echt zo over denkt. Ik kan je niet op 'de letter pakken', maar het is was ik tussen de regels doorlees.
Bijvoorbeeld dat je je vorige berichtje afsluit met dat je niet altijd je eigen keuzes mag maken omdat dat 'consequenties voor de maatschappij' heeft. Op de een of andere manier lees ik dan toch dat jij niet vindt: ik ben blij met mijn keuze, en laat een ander zijn/haar eigen keuze maken en in zijn waarde. Maar goed, je schrijft het niet letterlijk, dus als je dan blijft volhouden dat je het ook niet zo bedoelt, dan is de tip van Marleen een goede. Als je die manier van schrijven gebruikt dan houdt je het voor de lezer ook echt bij jezelf.
zondag 24 juni 2007 om 14:39
Het zal wel zijn omdat ik een werkende moeder ben en dus minder afgestompt:P, maar ik zie dit toch echt als een retorische vraag die gesteld wordt om aan te geven dat je niet alleen maar moeder bent, ook niet als thuisblijfmoeder. En de opmerking zijn sowieso in het algemeen gesteld, maar wel duidelijk vanuit een eigen idee en met de nodige vraagtekens. Geen aanval dus, eerder een vraag. Vind het een beetje mierenneukerij en denk dat het ook echt wel met subjectief lezen te maken heeft dat er zo over de opmerkingen van Nippo wordt gevallen. Waarom voelen werkende moeders zich niet aangevallen als iemand roept dat het toch echt veel beter voor kinderen is om het eerste jaar niet teveel van de ouders te worden gescheiden? En een oordeel vellen? Dat doe je dan altijd als je je eigen mening over een onderwerp geeft. Ook als je als thuisblijfmoeder zegt dat het voor je kind zo goed is dat jij er altijd bent, want dat impliceert net zo goed dat het alternatief slecht of minder is (hey, een deja-vu voortkomende uit ongeveer 87.985 BV v. FV discussies;))
Nippo mag toch wel aangeven wat haar ervaring was en aan andere vragen hoe zij dit zien en zich oprecht, serieus afvragen wat anderen dan doen om de dag door te komen, omdat het er bij neer kwam dat billendoekjes en kinderboerderijdieren toch wel een erg groot deel van de dag in beslag namen? (let op; deze vraag is ook retorisch!;))
Ik vraag het mezelf ook af, wat je doet op een thuisblijfdag en hoe je, als je 'fulltime' thuisblijft, er voor zorgt dat je je blijft ontwikkelen. Je kunt uiteraard zeeën van boeken lezen, documentaires zien, een autodidactische thuisblijf-taalcursus volgen, maar bij mij raakten dat soort ideeën toch vrij snel ondergesneeuwd onder enorme bergen babyspeelgoed, was, luiers, eindeloze keren zelfde boekje voorlezen en voedingen en slaapjes. Ik had verlof, aangevuld met vakantie, tot dochter 7,5 maand was en toen voelde het ook wel als genoeg, dat thuisblijven. Ik weet dat ik het niet fulltime zou willen doen. Merk ook dat m'n dochter het heel erg leuk vindt om met andere kinderen te spelen op het kdv. Ze gaat er vier dagen per week met heel veel plezier heen. Voor haar lijkt het me niet leuk om 7 dagen per week alleen maar met haar moeder en/of vader te zijn. Zeker niet als die ook niet de hele dag aandacht kan geven, omdat er ook nog dingen in huis moeten gebeuren. (let op: dat betekent niet dat ik een oordeel vel over mensen die wel zeven dager per week bij de kinderen thuis blijven). (je kunt niet voorzichtig genoeg zijn tegenwoordig;))
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
zondag 24 juni 2007 om 14:40
tjonge jonge wat wordt er door sommigen denigrerend over tbm geschreven. Niet zo bedoeld, maar ondertussen. Niks meer te melden behalve de kinderboederij en vieze billen en 24 uur per dag je kind zien en verder niks. Moet je zo eens schrijven als tbm, over ouders die veel werken en hun kind in de creche gooien omdat ze hun eigen ontwikkeling zo belangrijk vinden en hun bankrekening graag zien groeien. (dit is overigens totaal niet mijn mening, maar net zo ongenuanceerd). Ik heb het zelden over mijn werk thuis, geen zin in om daar savonds dan weer over te praten na een dag werken, en het werk van mijn vriend is mij veel te ingewikkeld en is ook geen dagelijkse gesprekskost. Onze dochter daarintegen wel. En jezelf ontwikkelen? dat staat los van waar je werkt en hoeveel je werkt. Ik werk 20uur per week en vind dat een mooi evenwicht. Ik snap niet hoe ouders allebei fulltime kunnen werken, niet omdat ik niet begrijp dat je dat niet wil, of omdat ik je dan een slechtere ouder vind (alhoewel ik allebei echt fulltime wel heel veel vind), maar meer dat ik dan denk, mijn god, waar haal je de energie vandaan? ik zou na een maand neerstorten van moeheid. En wat dannas geloof ik schreef, over vriendinnen met wie je wat te bespreken hebt, dat staat totaal los van hoeveel ze werken, ik heb ze in alle soorten en maten en elke vriendschap is anders en ik kan nou niet echt een patroon ontdekken en hoe veel ze werken en hoeveel ik met ze te bespreken heb...
zondag 24 juni 2007 om 14:45
inad, omdat je zelf voor het ene kiest, wil dat toch niet meteen zeggen dat je een oordeel hebt over ouders die voor een andere optie kiezen? Wij kiezen ervoor om de opvang zelf te regelen en geen gebruik te maken van een creche, maar dat wil helemaal niet zeggen dat ik iets tegen creches heb, integendeel, ik geloof oprecht dat het leuk zou zijn voor dochter (ze is nu bijna 10 maanden, en in het begin geloof ik niet dat het bijzonder goed is voor een mini baby, maar zo langzamerhand denk ik dat ze het er echt leuk zou hebben) toch is het voor ons geen optie. Vriend werkt ver weg en is vaak in het buitenland, ik doe werk waarbij ik eigenlijk niet zomaar weg kan als ze ziek wordt, dat is eigenlijk onmogelijk. Ik vind het ook leuk om veel dagen samen thuis te zijn en lekker samen te keutelen, maar ik vind het ook prettig om te werken, maar ik heb geen oordeel over tbm of over fulltime werkende ouders.
zondag 24 juni 2007 om 15:28
zondag 24 juni 2007 om 15:35
En ik vraag me trouwens ook sterk af hoeveel thuisblijfmoeders op de lange termijn echt gelukkig met hun keuze zijn. Hier schrijven de moeders die net een baby hebben, en zich hiermee misschien soms hebben bevrijd van een vervelend baantje. Ik kan me voorstellen dat het dan leuk is om thuis te blijven.
Op de lange termijn zijn voor een deel de gevolgen toch anders (even lezen hier, een deel zal er wel gelukkig mee zijn, ik vraag me af hoeveel). Ze gaan scheiden en belanden dan in de bijstand met weinig potentie om daar weer uit te komen. Of ze blijken toch niet zo gelukkig met hun thuisblijfbestaan maar hebben weinig kansen meer op de arbeidsmarkt. Of de kinderen gaan het huis uit en dan zit de taak erop.
Buiten dat, ik kan gewoon moeilijk begrijpen dat mensen hun hele leven inrichten om een ander (partner, kind) zo goed mogelijk te verzorgen of faciliteren.
Op de lange termijn zijn voor een deel de gevolgen toch anders (even lezen hier, een deel zal er wel gelukkig mee zijn, ik vraag me af hoeveel). Ze gaan scheiden en belanden dan in de bijstand met weinig potentie om daar weer uit te komen. Of ze blijken toch niet zo gelukkig met hun thuisblijfbestaan maar hebben weinig kansen meer op de arbeidsmarkt. Of de kinderen gaan het huis uit en dan zit de taak erop.
Buiten dat, ik kan gewoon moeilijk begrijpen dat mensen hun hele leven inrichten om een ander (partner, kind) zo goed mogelijk te verzorgen of faciliteren.
zondag 24 juni 2007 om 15:40
Moeder is (in mijn ogen) geen vak, het is (voor mij) gewoon een rol, net als dochter zijn, en partner zijn, en vriendin zijn. Voor die andere rollen geef je (ik) toch ook je (mijn) eigen leven niet op?
Hoezo muggezifterij? Jouw conclusie is toch dat tbm hun leven opgeven, en dat ben ik gewoon niet met je eens! Mag ik?
En dan daarbij doe je herhaalderlijk uitspraken die in het algemeen bedoeld zijn onder het mom van persoonlijke mening, yeah right! Daarom heb ik het gecorrigeerd. In de hoop dat je zelf ook zou zien hoe jouw tekst overkomt. Maar goed, dat helpt dus niets :?
zondag 24 juni 2007 om 16:07
Mamarleen, je mag toch vinden dat het leven opgeven is als je alleen maar voor anderen zorgt?
Sinds wanneer is je mening geven een oordeel vellen? Hoe wil je anders discussieren? Jee, dan moet je wel heeeeel voorzichtig gaan schrijven om vooral niet op al te tere zieltjes te trappen.
Ik heb hele generaties vrouwen in Zuid Spanje hun leven zien 'opgeven'om voor anderen te zorgen. Zorgen is ook waardevol hoor, ik zal dat nooit ontkennen, maar om nu te zeggen dat mijn tantes in Spanje een leven hebben dat vol interessante ontdekkingen en leergangen zit, eh nee. Als ik daar ben gaan de gesprekken bijna alleen maar over het eten, de kinderen, het huishouden. Als de TV aanstaat en ik poog in te haken op de politieke situatie in Spanje, dan houd ik het nog bij eigen land, komt er echt niet heel veel uit bij de meesten, ook niet bij andere vrouwen van die of oudere generaties. Ik vind dat jammer. Aan intelligentie en energie ontbreekt het niet. Ik denk serieus dat alleen zorgen voor het huishouden en de kinderen slopend is, op geestelijk en lichamelijk niveau. Ik zou het echt niet willen. Natuurlijk kun je er dingen naast doen, naar musea gaan en naar het theater, dansen, lezen, schilderen, maar in de praktijk zal dat al te vaak niet gebeuren denk ik.
Sinds wanneer is je mening geven een oordeel vellen? Hoe wil je anders discussieren? Jee, dan moet je wel heeeeel voorzichtig gaan schrijven om vooral niet op al te tere zieltjes te trappen.
Ik heb hele generaties vrouwen in Zuid Spanje hun leven zien 'opgeven'om voor anderen te zorgen. Zorgen is ook waardevol hoor, ik zal dat nooit ontkennen, maar om nu te zeggen dat mijn tantes in Spanje een leven hebben dat vol interessante ontdekkingen en leergangen zit, eh nee. Als ik daar ben gaan de gesprekken bijna alleen maar over het eten, de kinderen, het huishouden. Als de TV aanstaat en ik poog in te haken op de politieke situatie in Spanje, dan houd ik het nog bij eigen land, komt er echt niet heel veel uit bij de meesten, ook niet bij andere vrouwen van die of oudere generaties. Ik vind dat jammer. Aan intelligentie en energie ontbreekt het niet. Ik denk serieus dat alleen zorgen voor het huishouden en de kinderen slopend is, op geestelijk en lichamelijk niveau. Ik zou het echt niet willen. Natuurlijk kun je er dingen naast doen, naar musea gaan en naar het theater, dansen, lezen, schilderen, maar in de praktijk zal dat al te vaak niet gebeuren denk ik.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
zondag 24 juni 2007 om 16:13
tuurlijk mag iemand dat vinden. Daar gaat het ook niet om. Het gaat om de manier waarop het geschreven wordt.
En ik heb helemaal geen lange tenen oid, ik vind het gewoon flauwekul om stellig te beweren dat je je leven vergooit door 'alleen maar' moeder te zijn.
Dat zou toch hetzelfde zijn als ik hier ga beweren dat moeders die buitenshuis werken minder van kinderen houden als tbm (want waarom vlucht je anders het huis uit? Waarom heb je ze uberhaupt als je er anderen voor laat zorgen?) Dat is toch net zo goed flauwekul.
Uiteindelijk willen moeders altijd datgene wat het beste is voor hun kind. En het beste voor een kind is nog altijd een moeder die lekker in haar vel zit.
En of dat nou komt doordat ze fijn alle dagen thuis is, of doordat ze energie haalt uit haar werk, wat maakt het uit!?
Komt toch uiteindelijk op hetzelfde neer?
En ik heb helemaal geen lange tenen oid, ik vind het gewoon flauwekul om stellig te beweren dat je je leven vergooit door 'alleen maar' moeder te zijn.
Dat zou toch hetzelfde zijn als ik hier ga beweren dat moeders die buitenshuis werken minder van kinderen houden als tbm (want waarom vlucht je anders het huis uit? Waarom heb je ze uberhaupt als je er anderen voor laat zorgen?) Dat is toch net zo goed flauwekul.
Uiteindelijk willen moeders altijd datgene wat het beste is voor hun kind. En het beste voor een kind is nog altijd een moeder die lekker in haar vel zit.
En of dat nou komt doordat ze fijn alle dagen thuis is, of doordat ze energie haalt uit haar werk, wat maakt het uit!?
Komt toch uiteindelijk op hetzelfde neer?
zondag 24 juni 2007 om 18:01
Hier zakt mijn broek werkelijk van af! Het is beter als niemand financieel afhankelijk van een partner is... :?
Het zou ook beter zijn als er geen pleegkinderen waren, dan waren er ook geen pleegmoeders nodig om ze full-time op te vangen.
En wie zorgt er dan voor de oude opa's en oma's, als we met z'n allen bezig zijn financieel onafhankelijk te worden?
En wie wil er nog vrijwilligerswerk doen als we allemaal een betaalde baan hebben?
Wat een boel flauwekul! En m'n steentje bijdragen... Ik draag verd*mme meer dan mijn steentje bij! Alleen niet met een baan buitenshuis, so what!
Hou toch op zeg...
zondag 24 juni 2007 om 18:07
Wie zorgt er voor die oude opa's on oma's als vrouwen massaal thuis blijven? Er is nu al een personeelstekort in de verpleegtehuizen, terwijl veel gewalificeerde vrouwen thuis zitten. En denk je nou echt dat werkende moeders daar niets naast doen? Ik ben ook actief op de school van mijn kinderen, net als zoveel andere moeders met een baan. Het enige waar ik geen tijd voor heb, zijn hobby's, die heb ik niet meer. Dat deel van mijn eigen leven heb ik ingeleverd.
zondag 24 juni 2007 om 18:08
zondag 24 juni 2007 om 18:16
Ooooooooh, dus in plaats van voor onze eigen opa's en oma's zorgen, laten we dat aan anderen over... Kunnen we zelf een betaalde baan in de zorg nemen en andermans opa en oma verzorgen :?
Ik ben er onwijs trots op dat mijn terminaal zieke opa tot het laatst thuis heeft kunnen blijven en heeft kunnen sterven op de plek waar hij heel zijn leven gewoond heeft.
Als ik full-time buitenshuis had gewerkt, dan had ie naar een verpleeghuis gemoeten.
En mijn verstandelijk gehandicapte tante moet dan maar naar een logeerhuis in de weekenden, want wij zijn druk genoeg.
En onze pleegdochter moet maar naar een kindertehuis, want om dat er nou ook nog bij te doen naast een baan buitenshuis.
En nee, ik denk niet dat werkende vrouwen niets doen naast hun werk. Tuurlijk doen ze dat wel. Alleen niet alles is te combineren met een baan buitenshuis...
Maar zoals ik al eerder schreef, ik werk wel, alleen vanuit huis. Ik zit hele dagen tussen NOG meer kinderen :D.
Krijg ik nu de 1e prijs in de afstomp-wedstrijd ;)
