Kinderen
alle pijlers
STELLING: ALs je beide fulltime blijft werken moet je ook geen kinderen nemen.
maandag 25 juni 2007 om 11:36
Inderdaad, exact mijn punt. De norm is vaak je omgeving. Of dat nu een dorp is waar gemiddeld de meeste moeders thuis blijven of een dorp is waar iedereen werkt. In een omgeving waar bijna alle moeders thuis blijven, worden kinderen wiens moeders werken zielig gevonden. Ik probeerde even een groot contrast te maken qua normen en je omgeving.
Hier kom ik nog op terug
maandag 25 juni 2007 om 11:38
Weer helemaal met je eens, Eowynn. Ik denk zelf ook dat mijn kind echt een draak zou worden als hij niet op het kdv zat, want inderdaad "aandacht geven" wordt tegenwoordig volgens mij schromelijk overschat. Ik kan aan mijn zoon merken dat hij na zo'n week vakantie waarin hij de godganse dag alle aandacht krijgt en we alleen maar dingen doen die leuk zijn voor hem, dat hij dan aan het einde van de week echt een stuk minder gezellig is. Gewoon overvoerd met exclusieve aandacht. Een kdv vind ik een geweldige aanvulling op een kinderleven, omdat het eigenlijk min of meer het familiegevoel wat kinderen van tegenwoordig niet meer hebben vervangt. Ik kan het niet zo goed onder woorden brengen, maar ik denk dat het goed is voor kinderen om niet altijd prinsjes en prinsesjes in hun universum te zijn en met de vele gezinnen met maar 1, hooguit 2 kinderen zijn kinderen dat natuurlijk heel snel. Vrijwel alle vriendjes en vriendinnetjes van mijn zoon zijn enig kind en daarbovenop ook nog eens het enige kleinkind, dat zouden volgens mij allemaal strontverwende monsters worden als ze niet op een kdv ook al zouden leren dat het leven nu eenmaal niet alleen exclusief om hen draait.
En daarnaast is het kdv ook gewoon leuk, ik heb net even een uurtje meegedraaid omdat ik vrij ben en het is daar altijd zo ontzettend leuk. Al die kids die zo leuk samen spelen, van alles leren, de manier waarop ze met elkaar omgaan en als echte kleine mensjes naar elkaars verhalen luisteren, ik vind het fantastisch om te zien.
Am Yisrael Chai!
maandag 25 juni 2007 om 11:43
Er waren trouwens (over omgeving gesproken) een paar reacties van vrouwen uit het buitenland waar de norm is dat je beide fulltime werkt. En dat het in Nederland een luxe is dat 1 van de 2 ouders thuis kan blijven. Dat zie ik ook zo en ik hoop dat het zo blijft.
Daarnaast heb ik een reactie van een TBM gelezen die wilde 'genieten van haar kindjes nu ze nog klein zijn'. Heel persoonlijk vind ik dat een beetje tja, eng. Haar kindjes zijn op deze aardkloot om de moeder te laten genieten. Net als het feit dat je geen kinderen 'neemt' om ze door anderen te laten opvoeden vind ik het ook niet kunnen dat je kinderen 'neemt' om daar eens lekker van te gaan genieten. Het zal wel echt aan mij liggen dat ik zo'n opmerking niet vind kunnen, ben misschien ook wat gevoelig voor het woord genieten. Ieuw.
Daarnaast heb ik een reactie van een TBM gelezen die wilde 'genieten van haar kindjes nu ze nog klein zijn'. Heel persoonlijk vind ik dat een beetje tja, eng. Haar kindjes zijn op deze aardkloot om de moeder te laten genieten. Net als het feit dat je geen kinderen 'neemt' om ze door anderen te laten opvoeden vind ik het ook niet kunnen dat je kinderen 'neemt' om daar eens lekker van te gaan genieten. Het zal wel echt aan mij liggen dat ik zo'n opmerking niet vind kunnen, ben misschien ook wat gevoelig voor het woord genieten. Ieuw.
Hier kom ik nog op terug
maandag 25 juni 2007 om 11:46
:Dhahaha!
Owja dames! Dat was ik nog vergeten te vertellen!!! ik zorg 'maar' 9 maanden per jaar alleen voor ons kindje!
Mijn man heeft seizoenswerk en zit vanaf begin dec. t/m begin mrt altijd thuis, bij mij, thuis op de bank, belspelletjes te doen:P;)
Nee, maar even serieus, wij vinden het giga luxe zo'n tijd lekker met het gezin kunnen hebben, al zou iemand anders het verschrikkelijk vinden. Wij niet. We vonden het heerlijk vorig jaar, onze dochter is 20 dec. geboren, 1 dec was mijn man al thuis, we hebben 3 weken saampjes lekker op de komst van de baby voorbereid (dr moest nog wat verbouwd worden ect) en 5 mrt ging mijn kerel weer aan het werk.
Hij heeft dus de eerste 3 maanden onze dochter mee verzorgd/ leren kennen ect.
Dit jaar verwachten we onze tweede wederom in dec (hihi:$) en weeeeer is mijn man dus thuis.
Volgend jaar (als we dan niet besluiten weer een kleine te proberen te krijgen) gaat hij die 3 maanden wel elders werken maar nu komt het geweldig uit!:D
hihi
maandag 25 juni 2007 om 11:57
Weet je, ik denk eerlijk gezegd dat je daar nog wel van terugkomt als je kind wat ouder is. Mijn zoon ging met 8 maanden voor het eerst naar het kdv en voor die tijd vond ik het ook heerlijk dat ik hem gewoon thuis had. Maar waar ik nou benieuwd naar ben is hoe thuisblijfmoeders het ervaren als hun kind 2 is, of 3, niet meer slaapt overdag en de hele dag geëntertained moet worden. Met een baby thuisblijven is echt anders dan met een peuter die te klein is om bijv. alleen buiten te spelen maar wel dat buitenspelen nodig heeft. Althans, ik ben echt van het moment dat mijn zoon zijn ogen opendoet totdat hij ze 's avonds weer volledig afgedraaid sluit elke seconde van de dag met hem bezig.
Dat is weer anders als je meerdere kinderen hebt, dan vermaken ze elkaar wel, maar met maar 1 kind is een dag thuis voor jezelf echt niet alleen maar rozengeur en maneschijn of 'genieten van je kind'. Hoe denken de moeders met oudere kinderen daarover?
Am Yisrael Chai!
maandag 25 juni 2007 om 12:07
Sja, hier word ik weer onpasselijk van, van zo'n reactie. Vind het behoorlijk respectloos, eigenlijk.
Allereerst was ík dat, die die opmerking hier maakte over 'van kindjes willen genieten nu ze nog klein zijn'. En voel me inderdaad aangevallen, dus die vraag kun je alvast achterwege laten. Alsof ik niet helemaal spoor omdat gelukkig word van mijn kinderen en hun aanwezigheid. Tssk.
Ik heb 2 jaar lang fulltime gewerkt toen mijn kinderen een stuk kleiner waren (toen waren ze 3 en 2 jr. geloof ik, toen ik fulltime aan de arbeid was) Werk is altijd een lust in mijn leven geweest, heb veel ambities wat dat betreft en vond het prima te regelen, dat fulltime werken in combi met kinderen. Maar. Het heeft ook een keerzijde. Kinderen groeien zó ontzettend snel op, kan het 100 keer cliché zijn maar het ís wel zo. En aangezien mijn kinderen toch echt belangrijker voor me zijn dan wel werk dan ook, is keuze dan snel gemaakt. Ik wil niet over 10 jaar denken, goh, ineens zitten ze op de middelbare school en wég is die kindertijd. Mijn oudste is nu 6 jaar maar voor mijn gevoel komt-ie nét uit de luiers. Echt niet, die heeft al zowat een heel leven náást mij en rest van gezin. Met vriendjes om mee te crossen/voetballen/speelafspraakjes, met gitaarles, met zwemmen, met judo. En dan is hij pas 6 jaar.
Ik vind het zó hard gaan. En dat gaan alleen maar harder, nog maar even en ze gaan de deur uit. Dan ben ik over 10 jaar écht niet blij hoor, als ik terugkijk en alleen die drukke ochtend- en avondsspits-tijden als herinnering heb aan hun kindertijd. En natuurlijk, ook de weekends, maar dat zijn maar 2 van de 7 dagen in een week.
(en overigens werk ik nu ook, hebben eigen bedrijfjes en dat is nog steeds mijn lust en mijn leven maar ben toch wel heel blij dat dit te combineren valt met véél thuis zijn bij de kinderen, als kinders op bed liggen, gaat moeders gewoon weer aan de arbeid, en geldt net zo goed dat er voor mij bijzonder weinig vrije tijd overblijft maar mén, wat heb ik dat ervoor over.)
maandag 25 juni 2007 om 12:15
Bambi, ik snap dat je je aangevallen voelt. Ik schreef al dat het waarschijnlijk iets heel persoonlijks van mij is dat ik niet tegen het woord genieten kan.
Daarnaast begrijp ik je uitleg ook heel goed. Het gaat ook snel en het is niet leuk om over tien jaar terug te kijken en te denken: waar is de tijd gebleven en waren ze nog maar klein.
Tegenwoordig moet overal maar van genoten worden. Ik kan er ook niet tegen als iemand tegen mij zegt: Geniet van je zwangerschap. Heel lief bedoeld, maar ik ben daar gewoon allergisch voor. Sorry, niet persoonlijk naar jou bedoeld. En ik heb ECHT respect voor je, hoor, echt :P
Daarnaast begrijp ik je uitleg ook heel goed. Het gaat ook snel en het is niet leuk om over tien jaar terug te kijken en te denken: waar is de tijd gebleven en waren ze nog maar klein.
Tegenwoordig moet overal maar van genoten worden. Ik kan er ook niet tegen als iemand tegen mij zegt: Geniet van je zwangerschap. Heel lief bedoeld, maar ik ben daar gewoon allergisch voor. Sorry, niet persoonlijk naar jou bedoeld. En ik heb ECHT respect voor je, hoor, echt :P
Hier kom ik nog op terug
maandag 25 juni 2007 om 12:15
Als je beide perse fulltime wilt blijven werken vind ik het heel egoistisch om aan kinderen te beginnen. Je hebt dan de tijd niet om ze van school te halen en eens een leuke speeldag met ze te hebben. Ja alleen 2 dagen in de week, het weekend! Ik snap ook niet dat er mensen zijn die dan bewust voor kinderen kiezen terwijl ze 40 uur per week werken beide.
maandag 25 juni 2007 om 12:21
@ Bambi, ik begrijp jouw standpunt volkomen. Vind het knap dat je je werk nu zo goed met je kids combineert.
En ik snap niet wat er mis is om te genieten van je kids? Je krijgt toch kinderen om te genieten van je gezinsleventje? Je houd toch van je kinderen neem ik aan? Dan geniet je toch ook van ieder woordje, stapje en lachje? Ik snap echt niet wat daar raar aan is maargoed...
Waarvoor zet je anders kinderen op de wereld vraag ik me af.
maandag 25 juni 2007 om 12:28
Dat is erg per kind afhankelijk, Fash.
Mijn oudste kon en kán úren achterelkaar alleen spelen, vind-ie erg fijn. Die zit soms uren op z'n kamer te LEGO-en, dan moet je zelf naar boven om 'm wat te drinken of te snoepen te brengen. Af en toe roep ik naar boven of het goed gaat en krijg dan een storend 'Jaaaahaaaaaa!' te horen. Komt dan nog nét geen diepe zucht achteraan.
Maar mijn dochter, nu 5 jaar, kan zichzelf niet vermaken, die speelt niet zelf. Nooit gedaan ook. Zij heeft dus echt entertainment nodig. Ik ben gekke Henkie niet, dus ik ben niet haar clown voor 24/7 maar met wat creativiteit en geduld kom je al ver. Natuurlijk geniet je niet de godganse dag van je kinderen, ben Emiel Ratelband niet, maar vind het over algemeen altijd wel gezellig als ze thuis is. Dat geklets, die wijze praatjes, die verhalen. Ik zou dat gewoon echt niet meer willen missen, nu.
maandag 25 juni 2007 om 12:28
Okee, okee, okee, ik voel me nu ook heeeel erg aangevallen ;). First of all, er is niks mis met genieten van je gezinsleven. Dat je zegt: waar krijg je anders kinderen voor vind ik wel weer een ander verhaal.
Ik kan niet zo goed uitleggen waar het m precies in zit. Waarschijnlijk heeft het te maken met het feit hoe ik tegen kinderen als individuen aankijk en een bepaalde kijk op het leven op zich. Daar wil ik jullie niet meer vermoeien, maar mijn eerste reactie was in ieder geval zeker niet aanvallend naar Bambi toe bedoeld. Sterker nog, ik begrijp precies wat ze bedoelt in haar uitleg.
Ik kan niet zo goed uitleggen waar het m precies in zit. Waarschijnlijk heeft het te maken met het feit hoe ik tegen kinderen als individuen aankijk en een bepaalde kijk op het leven op zich. Daar wil ik jullie niet meer vermoeien, maar mijn eerste reactie was in ieder geval zeker niet aanvallend naar Bambi toe bedoeld. Sterker nog, ik begrijp precies wat ze bedoelt in haar uitleg.
Hier kom ik nog op terug
maandag 25 juni 2007 om 12:33
Al goed, Kingsqueen. Het is je vergeven.
'Genieten' is ook een mode-woord tegenwoordig maar dat kan ik niet helpen. Ben gewoon blij met m'n kinderen. Overigens word ik sowieso al blij van kinderen, niet eens alleen die van mezelf. Misschien moet ik creche-leidster worden ofzo. (als m'n man me dan nog wel interessant vind, tenminste)
'Genieten' is ook een mode-woord tegenwoordig maar dat kan ik niet helpen. Ben gewoon blij met m'n kinderen. Overigens word ik sowieso al blij van kinderen, niet eens alleen die van mezelf. Misschien moet ik creche-leidster worden ofzo. (als m'n man me dan nog wel interessant vind, tenminste)
maandag 25 juni 2007 om 12:39
Ik zal het nog erger maken. Ik betaal wel eens uit eigen zak een halve dag extra bij op het kdv als het kan en er plek is. Dan kan ik even slapen. Of de stad in. Of tv kijken. Of een flutboekje lezen.
Als dat niet het toppunt van ontaard is, dan weet ik het ook niet meer.
En nog erger: ik voel me er werkelijk geen micro seconde schuldig over :D
Als dat niet het toppunt van ontaard is, dan weet ik het ook niet meer.
En nog erger: ik voel me er werkelijk geen micro seconde schuldig over :D
