STELLING: ALs je beide fulltime blijft werken moet je ook geen kinderen nemen.

Wat ik me wel een beetje afvraag in dit verhaal, waar sta je als moeder/vader wanneer je kind dus niet maar zo naar een KDV of school of NSO kan. Alleen Mette Mare heb ik hierover gehoord omdat zij een ander type opvang zocht voor haar dochter. Oke, je kan een oppas aan huis huren als het om een lichte beperking gaat. Maar wat nu als je noodgedwongen als vader of moeder veel voor je kind moet zorgen? Ga je je dan ook druk maken over afstompen en je carriere? Ga je je kind dan verwijten dat jij je niet kan ontwikkelen?



Dat denk ik trouwens niet, ik denk dat je dan dankbaar bent voor elke goede dag en het geluk van je kind.



Iedereen gaat er wel voor het gemak vanuit dat dat allemaal maar zo kan. Maar ik heb de afgelopen periode de keerzijde gezien en ook veel ouders gezien die ook niet in de luxepositie zaten dat ze beiden konden werken om het zo maar te noemen. Wij hebben echt heel en heel erg veel geluk gehad. Een boel moeders praten maar over dat je als ouders niet je leven in dienst moet stellen van je kind, maar wat nou als je kind jou wel nodig heeft in die rol. Dit stuk mis ik in de discussie. Een gezond kindje op de wereld zetten die ook altijd gezond blijft is echt een wonder.

Waarschijnlijk ligt het ook aan de omgeving waarin je woont. Ik woon in Friesland, in een niet al te groot dorp. En hier zijn niet veel vrouwen die wel werken. Er staat elke dag een bso busje bij school en er zitten ongeveer 250 kinderen op de school waar mijn kinderen op zitten. Er stappen na schooltijd nooit meer dan 6 kinderen in dat busje. En jij woont toch in de hoofdstad?

The Nurse,



Dat is toch ook het belangrijkst, dat je gelukkig bent.

Fash, ik ben ook pas 24, heb ook nooit, zoals jij het omschrijft, een eigen leven gehad. Ben aan mijn 1e baan begonnen toen Juna 4 maanden was.

Ik ken helemaal geen ouders in mijn omgeving die beiden 4 dagen werken, ken alleen maar oudere moeders, ruim 30+, die thuisblijven of max 2 of heel soms 3 dagen werken. Ik ben hier echt de vreemde eend in de bijt, de enige die zo jong kinderen heeft gekregen en de enige die zoveel werkt. En ook de enige die haar kind naar een KDV doet, de rest heeft een oppasoma of opa.

toch Zoy, zeg je zo tussendoor een waar woord.

En wat is er mis met parttime werken? Want daar hoor ik maar weinig over. Het is in dit soort discussies altijd of-of. Niet en-en.



Minder dan 4 dagen werken zou niet echt werken betekenen, maar meer een bijbaantje zijn. Dus dat betekend killing voor je carriere ( what ever that may be) en zonde van je kennis, opleiding, potentie en doorgroei mogelijkheden. Vrouwen zouden hiermee hun eigen ruiten ingooien. En zodoende nooit als volwaardig meedraaien in onze maatschappij.



We hebben het hier wel over het topje van de ijsberg. Merendeel van de mensen hier in Nederland is niet hbo of universitair geschoold. De minderheid bekleed een zgn topfunctie. Heel veel mannen en vrouwen zijn volkomen gelukkig met een wat minder hoge baan. En hebben geen behoefte om door te groeien. Het lijkt soms net of dat raar is. Of je hiermee jezelf te kort doet? Maar wie doet wie hier nu mee tekort?

quote: Eowynn reageerde



Fash, ik ben ook pas 24, heb ook nooit, zoals jij het omschrijft, een eigen leven gehad. Ben aan mijn 1e baan begonnen toen Juna 4 maanden was.

Ik ken helemaal geen ouders in mijn omgeving die beiden 4 dagen werken, ken alleen maar oudere moeders, ruim 30+, die thuisblijven of max 2 of heel soms 3 dagen werken. Ik ben hier echt de vreemde eend in de bijt, de enige die zo jong kinderen heeft gekregen en de enige die zoveel werkt. En ook de enige die haar kind naar een KDV doet, de rest heeft een oppasoma of opa.

Tegen de tijd dat je zo oud bent als ik ( klinkt bejaard, maar bedoel ik niet zo ), lach je je rot. Dan zijn je kindjes al zelfstandig, heb jij een superleuke carrière terwijl je collegas dan nog eens aan poepluiers en fruithapjes moeten beginnen en tegen de tijd dat je kinderen uit huis gaan heb je nog steeds een heerlijk actief leven.



Wat dat betreft ben ik soms wel jaloers op jonge moeders, ik heb dat bij mijn eigen moeder gezien, die was net zo oud als ik nu maar had al pubers die graag alleen thuisbleven. En tegen de tijd dat ik uit huis ging was zij nog echt een fris jong ding zonder lege-nest syndroom omdat ze altijd was blijven werken.



Nee hoor meid, volgens mij doe jij het echt heel slim, dat heb je goed bekeken vind ik.

quote: fashionvictim reageerde





quote: Eowynn reageerde



Fash, ik ben ook pas 24, heb ook nooit, zoals jij het omschrijft, een eigen leven gehad. Ben aan mijn 1e baan begonnen toen Juna 4 maanden was.

Ik ken helemaal geen ouders in mijn omgeving die beiden 4 dagen werken, ken alleen maar oudere moeders, ruim 30+, die thuisblijven of max 2 of heel soms 3 dagen werken. Ik ben hier echt de vreemde eend in de bijt, de enige die zo jong kinderen heeft gekregen en de enige die zoveel werkt. En ook de enige die haar kind naar een KDV doet, de rest heeft een oppasoma of opa.

Tegen de tijd dat je zo oud bent als ik ( klinkt bejaard, maar bedoel ik niet zo ), lach je je rot. Dan zijn je kindjes al zelfstandig, heb jij een superleuke carrière terwijl je collegas dan nog eens aan poepluiers en fruithapjes moeten beginnen en tegen de tijd dat je kinderen uit huis gaan heb je nog steeds een heerlijk actief leven.



Wat dat betreft ben ik soms wel jaloers op jonge moeders, ik heb dat bij mijn eigen moeder gezien, die was net zo oud als ik nu maar had al pubers die graag alleen thuisbleven. En tegen de tijd dat ik uit huis ging was zij nog echt een fris jong ding zonder lege-nest syndroom omdat ze altijd was blijven werken.



Nee hoor meid, volgens mij doe jij het echt heel slim, dat heb je goed bekeken vind ik.





Moet je alleen niet op je 32e aan een tweede leg beginnen;)



En verder moet ik eerst even grondig bijlezen geloof ik, ben een heel eind terug in de discussie blijven steken.