STELLING: ALs je beide fulltime blijft werken moet je ook geen kinderen nemen.

22-06-2007 13:33 701 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben heel erg benieuwd hoe jullie (mannen en vrouwen) over deze stelling denken.



"Als beide fulltime blijft werken moet je ook geen kinderen nemen zodat je ze 4 dagen van de week aan de zorg van een ander kan overlaten"
Alle reacties Link kopieren
Maar geen topfunctie betekent toch niet meteen dan maar stoppen met werken?
Alle reacties Link kopieren




quote: nippo reageerde



Oftewel: deelname aan de maatschappij brengt naast rechten (op onderwijs, een uitkering in bange dagen, gebruik van algemene voorzieningen als gezondheidszorg en rechtssysteem, infrastructuur) ook plichten met zich mee. Voor mannen en vrouwen. inderdaad, dan moet er dus niet worden geklaagd over 10 jaar dat er op de basisschool weer klassen van 50 kinderen komen en dat wachtlijsten in de zorg dramatische omvang krijgen.

Ik vind het thuisblijven voor de kinderen ook getuigen van korte termijn denken van de vrouw.

Ik ben ook wel benieuwd hoe dit soort keuzes tot stand komen. Begint de vrouw hierover als het onderwerp kinderen op tafel komt. "Schat, als we straks kinderen hebben, zal ik dan lekker thuisblijven?"Of geeft de man aan dat het wel fijn zou zijn en goed voor de kinderen?





Van die paar mensen die ik ken waarbij nu al aangegeven is dat als er ooit kinderen komen zij "lekker" thuisblijft weet ik dat het een soort combinatie van beide is. Beide partijen zijn opgevoed met een huisvrouw als moeder en vinden het dus "goed voor de kinderen dat er altijd iemand thuis is". En in het geval waar ik nu specifiek aan denk komt het bij haar gewoon niet op dat zij haar leuke baan ook gewoon zou kunnen houden, en vindt hij het inderdaad beter voor het nu nog fictieve kind dat "moeder" thuis is. Dat zij een betere baan heeft dan hij vond hij een heel raar argument van mij, je zag de verwarring gewoon op zijn gezicht. Alsof ik ineens Chinees sprak. Mannen werken immers, zo zijn dat soort mannen meestal opgevoed en dat is er niet zo goed uit te krijgen kennelijk.
Am Yisrael Chai!
Zeg hee, onderschat een poetsmiep niet hé! :P



Waar zouden we zijn zonder de hoogopgeleide mensen?

Geen eten meer in de kasten ( want heej, je gaat me daar even achter de kassa zitten met je hbo, duh ;))

Geen bezoekje meer aan het waer closet van de Hema. Want heej, some body moet die plees schoon houden. Zie je jezelf al zitten daar met je eerste graads?



En zo kan ik wel eventjes door gaan met generalisaties. Bottom line ligt in het midden. Nipo en Fash hebben gelijk met hun feiten opsommingen. Maar ik zie ook niets mis in het leven van bijv Lesley.

X
Maar wanneer ben je dan financieel onafhankelijk van je partner?

Ik werk 20 uur in de week en er is helaas geen mogelijkheid om meer uren te gaan werken bij mijn huidige werkgever. Mijn man werkt 36 uur. Ik verdien naar verhouding meer dan mijn man. Maar feitelijk natuurlijk minder.



Ben ik zelfvoorzienend genoeg of zou ik - volgens jullie - eigenlijk meer moeten werken? Het netto verschil tussen onze inkomens ligt maandelijks tussen de 300 en 500 euro, afhankelijk van de ORT van mijn man.
Alle reacties Link kopieren


Lesley, ik vind het trouwens een beetje raar als je zegt dat je vriend de keuze bij jou heeft`gelaten. Aangezien ik het volsterkt normaal vind als iedere gezonde Nederlander werkt, betekent zo'n houding voor mij toch dat hij je graag thuis ziet blijkbaar.



Hebben jullie het wel eens gehad over de consequenties van die keuze, als jullie relatie voorbij gaat of als hem iets overkomt? Die consequenties zijn dan namelijk allemaal voor jou.
Nippo, mijn keuze is niet alleen gebasseerd op het "de eerste jaren thuis willen zijn" voor mijn kindje. Het heeft ook te maken met persoonlijke omstandigheden (geestelijke gezondheid). Dat is de reden waarom mijn vriend mij volledig zelf laat kiezen. Hij zou het prachtig vinden als ik weer wat voor mezelf ging doen. En wij hebben het zeker weleens over de consequenties gehad als wij uit elkaar zouden gaan en die zijn zeker niet heel rooskleurig voor nu. Heel vervelend om dat te weten natuurlijk. Voor nu ben ik aan het genieten van mijn zoontje en ik zeg eerlijk dat ik steeds meer zin begin te krijgen om aan de slag te gaan. Ik hoop dat het me in de toekomst net zo gaat bevallen als mijn stage en vroeger bijbaantjes.
Wáár zouden we zijn zonder de LAAG opgeleide mensen, bedoel ik dus. duh :P .
Alle reacties Link kopieren


Maar met wat voor middeleeuwse mannen kom jij dan in aanraking? Dat je zo gekwetst bent?



Ik ken een boel mannen, maar zulke traditionele, conservativelingen waar jij het over hebt, die kén ik niet hoor....



Ik heb ook nog never nooit niet een relatie met een man gehad die van me verwachtte dat ik maar thuisbleef. Ik denk dat de mannen van vandaag, juist afknappen op zulke types. Loopse teefjes zijn al descennia lang uit de mode heaur ;)



Ik hoop werkelijk waar dat je, mocht je daar zelf voor open staan, ooit weer, een gelijkwaardige, leuke vent mag tegenkomen.

Echt. Een man is niet eng. En er bestaan heel vrouwvriendelijke zachtaardige, slimme, attente, zorgzame mannen. En nee, het zijn echt niet alleen de homo's ;)



Beetje off-topic. Omdat me wel vaker opvalt, dat ergens deep down, Fash een lul van een ex ofzo heeft, die haar ziel behoorlijk gekneusd heeft. Daarom mss die drive naar onafhankelijkheid denk ik wel eens?



Lama...beetje boel buiten het straatje.



Xje




Ja, nogal off topic inderdaad. Maar nee, mijn ex vond het allerleukste (en tegelijk het allerfrustrerendst) aan mij dat ik niet op zijn zak wilde teren, niet met hem wilde samenwonen en in zijn algemeenheid niet voor hem wilde onderdoen. En ik heb nog nooit een relatie gehad met een man die als ideaal een moeder thuis ( voor zowel hemzelf als voor zijn kinderen :P) had.



Maar ik ken er meer dan genoeg. Mannen die op het eerste gezicht heel leuk lijken, normaal lijken, zelfs best geëmancipeerd lijken, maar dan toch ineens teksten uitkramen als "ik hoop wel dat als we kinderen hebben mijn vriendin thuisblijft, want dat is beter voor het kind". Nou, zodra ik zoiets hoor ben ik er eigenlijk wel klaar mee, meestal. Archaische prehistorische bull shit vind ik zulke teksten. :D
Am Yisrael Chai!
Ik zou het trouwens ook niet accepteren, als mijn man zou roepen, wel te willen stoppen met werken, om voor de kinderen te zorgen.
Alle reacties Link kopieren
Maar geen topfunctie betekent toch niet meteen dan maar stoppen met werken?






mogelijk doelt lesley op het feit dat hier gezegd werd dat je in veel (top) functies gewoon niet niet fulltime kunt werken, daar ging dit topic toch over?



Ik zou trouwens ook zonder kinderen niet fulltime meer willen werken. Gaat me teveel vrije tijd inzitten. Ik ben nu 3,5 dag op het werk, dus er wel 4 dagen heen, mijn man werkt ook 4 dagen. Ik las hier dat dat ook fulltime is, dus werk ik bijna fulltime en hij helemaal

Maar zo voelt dat niet, eerlijk gezegd, en mijn kinderen hebben nog nooit meer dan 3 dagen bij opvang gezeten.

Bij ons weer de andere kant, ik mag niet niet werken  van m'n man ;)

(had ik die hier al eens geventileerd? heb het gevoel dingen dubbel te posten)



Verder werd bij mij thuis door m'n moeder met name gepusht dat je jezelf kon onderhouden. En zij is inmiddels 45 jaar met m'n vader getrouwd, dus ervaringsdeskundige is ze niet, maar ze werkte wel bij een vrouwenkledingzaak, waar ze veel gescheiden vrouwen aan 't werk kreeg. Ze heeft dus gezien wat een problemen je dan krijgt, hoe afhankelijk je dan ineens bent, van iemand die je niet meer wilt spreken, moet je wel geld ontvangen... nouja, houd maar op, voorbeelden genoeg bij relaties, denk ik (kom ik nooit, maar in m'n omgeving zie ik al genoeg)



Gelukkig worden m'n vriend en ik samen oud, zodat we samen van ons welverdiende pensioen kunnen genieten

(en helaas zijn we ambtenaar, en moeten ook wij dus steeds langer werken)
Later is nu
Alle reacties Link kopieren


Maar wanneer ben je dan financieel onafhankelijk van je partner?

Ik werk 20 uur in de week en er is helaas geen mogelijkheid om meer uren te gaan werken bij mijn huidige werkgever. Mijn man werkt 36 uur. Ik verdien naar verhouding meer dan mijn man. Maar feitelijk natuurlijk minder.



Ben ik zelfvoorzienend genoeg of zou ik - volgens jullie - eigenlijk meer moeten werken? Het netto verschil tussen onze inkomens ligt maandelijks tussen de 300 en 500 euro, afhankelijk van de ORT van mijn man.




Ik hanteer voor mezelf de stelling dat je van elk afzonderlijk inkomen gewoon je leven zou moeten kunnen betalen. Dus huis, gwl, verzekeringen, eten, en dergelijke. Zodat voor beide partijen het inkomen van de ander leuk meegenomen is, maar niet noodzakelijk. En zodat je bij een eventuele breuk alleen maar verdrietig hoeft te zijn over de breuk, maar niet daarbovenop ook nog eens over het feit dat je je hele leven wel op kunt zeggen omdat het zonder die ander niet te betalen is.



Maar goed, zo zie ik financiele onafhankelijkheid, daar kunnen anderen weer anders over denken.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
IN dat geval, FV, zou ik niet financieel onafhanlijk zijn, maar mijn man ook niet. Samen redden we het aardig. Ik weet wel dat ik meer zou kunnen werken, als ik wilde, bij m'n huidige werkgever.



Mijn man is inmiddels carrière aan 't maken, dus we hopen dat hij ook eens meer gaat verdienen.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het trouwens ook niet accepteren, als mijn man zou roepen, wel te willen stoppen met werken, om voor de kinderen te zorgen.
Oh, dat zou ik nou juist wel prettig vinden, hahaha. Ik zeg meestal gekscherend dat ik geen huisvrouw ben omdat ik er graag zelf een wil hebben. Een huisman lijkt mij heeeeeeeeeerlijk. Maar ja, over het algemeen val ik dan toch weer niet op mannen die niet minstens evenveel ambitie hebben als ik zelf. En zou ik waarschijnlijk in de praktijk zo'n huisman een luie donder vinden. Maar ik kan dus heel goed begrijpen waarom mannen zo dol zijn op huisvrouwen, ik zou er zelf ook wel een willen. Erbij ofzo, naast mijn spannende ambitieuze dominante alpha male. :D
Am Yisrael Chai!


IN dat geval, FV, zou ik niet financieel onafhanlijk zijn, maar mijn man ook niet. Samen redden we het aardig. Ik weet wel dat ik meer zou kunnen werken, als ik wilde, bij m'n huidige werkgever.



Mijn man is inmiddels carrière aan 't maken, dus we hopen dat hij ook eens meer gaat verdienen.
Dat geldt voor ons beiden ook. Wij kunnen allebei denk ik niet makkelijk rondkomen als we uit elkaar zouden gaan en voor drie kinderen moeten zorgen. Dat worden hele kleine flatjes denk ik. En zelfs die zijn in deze regio niet echt voordelig. :P
Alle reacties Link kopieren


IN dat geval, FV, zou ik niet financieel onafhanlijk zijn, maar mijn man ook niet. Samen redden we het aardig. Ik weet wel dat ik meer zou kunnen werken, als ik wilde, bij m'n huidige werkgever.



Mijn man is inmiddels carrière aan 't maken, dus we hopen dat hij ook eens meer gaat verdienen.
Maar in jouw geval ben je even afhankelijk van elkaar. Hij kan ook niet zonder jouw inkomen. Dat zou bij mij in de praktijk ook wel zo gaan uitpakken, omdat je natuurlijk dan toch in dat grotere huis waar je beide inkomens voor nodig hebt gaat wonen en gaat leven naar wat er in totaal binnenkomt, maar voor mij gaat het dus meer om dat je afzonderlijk van elkaar een ongeveer gelijkwaardig leven zou moeten kunnen leiden. Niet dat de een ( helaas vrijwel altijd de vrouw) ineens volledig berooid is zonder de ander.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
Je hebt gelijk, dat zou ik ook niet willen.

Ik roep altijd heel hard dat ik minder ga werken, als hij meer gaat verdienen. In de praktijk zal dat toch niet gebeuren. Integendeel, ik ben inmiddels ook op zoek naar mogelijkheden tot ander werk, wat hopelijk ook nog beter betaald. Nu is het mijn beurt voor een studie :D
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
(ik heb dus zo'n goede man, waar Zoy aan refereert. Die bedoelt ze ook eigenlijk hoor ...;))



(en vreselijk, dat zo'n man een goede man genoemd moet worden, weer een veer in de reet voor iets, dat de normaalste zaak van de wereld is :P)
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Wat mij stoort is de vrijblijvenheid van de keuze. Vrouwen mogen werken als ze dat willen, en als ze dat niet willen: ook goed. Alsof vrouwen voor spek en bonen meedoen in deze maatschappij. En daar mag je dan ook nog eens geen kritiek op hebben, want dan heb je geen respect. Wanneer gaan vrouwen zichzelf nou eindelijk als volwaardige individuen beschouwen, met de bijbehorende rechten EN plichten?
Alle reacties Link kopieren
Jee, het is wel een topic dat blijft leven hè?

Hoeveel berichtjes hebben we tot nu toe? (vergeten te kijken)

Zou TO genoeg hebben na 700 postings of zullen we straks deel 2 openen?:D



Ik snap écht niet, werkelijk waar écht niet wat er mis mee is om een aantal jaar thuis te zijn om je kindjes te krijgen en op te voeden.. een gat in je cv... tsja... heeft mijn man ook ivm een ernstig ongeluk maar hij is weer aan de bak hoor!

(en ik denk dat je beter een kind kunt baren en een gat in je cv kunt hebben dan dat je je rug breken en dat als reden op moet geven aan een werkgever)



Ik blijf thuis totdat onze ukken naar peuterspeelzaal/ basisschool of whatever gaan.. dan ga ik weer (part-time) aan de slag.

Enne, een giga gat in mn cv valt ook wel mee straks want onze kindjes schelen straks nog geen jaar :P
Alle reacties Link kopieren
Wat mij stoort is de vrijblijvenheid van de keuze. Vrouwen mogen werken als ze dat willen, en als ze dat niet willen: ook goed. Alsof vrouwen voor spek en bonen meedoen in deze maatschappij. En daar mag je dan ook nog eens geen kritiek op hebben, want dan heb je geen respect. Wanneer gaan vrouwen zichzelf nou eindelijk als volwaardige individuen beschouwen, met de bijbehorende rechten EN plichten?
Hoezo vrijblijvendheid van de keuze? Ik vind het helemaal niet vrijblijvend. Mijn partner en ik zijn beide volwaardige individuen, met bijbehorende rechten en plichten. Daarbij hoort naar mijn mening, dat je je uiterste stinkende best doet, om kinderen te produceren die óók volwaardige individuen zijn, met besef van hun rechten en plichten. Toevallig is mijn idee van 'je best doen' daarin, dat er de eerste 1 a 2 jaar van het leven van een kind, voor het overgrote deel van de tijd één van de primary caregivers (ouders) aanwezig moet zijn. Ik heb nou eenmaal geleerd in mijn opleiding dat dat het beste is voor een veilige hechting, dus dat heeft mijn mening gevormd. Concreet: de eerste twee levensjaren, kies ik voor mijn kinderen voor twee dagen per week opvang maximaal. Het zal mij aan m'n reet roesten overigens, wie er dan uren inlevert. Mag mijn partner zijn, mag ik zijn, in onderling overleg.

Mijn uitgangspunt (en dat van velen denk ik) is niet dat een vrouw mag werken, of niet, om het even. Mijn uitgangspunt is dat ieder zijn best doet om goed voor zijn kinderen te zorgen. En veel mensen zijn nou eenmaal nog steeds van mening dat ze beter voor hun kinderen zorgen als er iemand thuis is. Dat dat dan de vrouw is, vind ik niet zo vreemd. Die verdient vaak minder en zit vaak in vakgebieden waar het makkelijker is om minder te gaan werken of tijdelijk te stoppen.
Alle reacties Link kopieren
TheNurse, redenen waarom het beter zou zijn als iedereen zou werken heb ik al eerder genoemd. Lijken me feiten war weinig discussie over mogelijk is. Jouw eigen situatie bijvoorbeeld: je zou nuttig werk kunnen doen in de zorg, en daarmee draag je dan ook belastingen af zodat mensen die niet kunnen werken ook een fatsoenlijk inkomen hebben. Bovendien geef je het goede voorbeeld naar je kinderen toe en als je er onverhoopt alleen voor komt te staan val je niet ook nog eens in een financieel gat.
Alle reacties Link kopieren
Je stinkende best doen om kinderen goed op te voeden: natuurlijk is dat een plicht, maar`daarvoor hoef je echt niet te stoppen met werken. Ik denk zelfs dat je misschien wel meer aan deze plicht voldoet als je werk en zorg eerlijk verdeeld, want dan benutten de kinderen optimaal de kwaliteiten van beide opvoeders. En als je kinderen wilt met besef van hun rechten en plichten, en je stopt als moeder met werken terwijl de vader gewoon doorwerkt, geef je mijns inziens een verkeerd voorbeeld van rechten en plichten.



Heb je je wel eens afgevraagd waarom vrouwen in de slechtere baantjes terecht komen? Dat is toch op zijn minst opvallend, aangezien meisjes het beter doen op school en dus meer potentie hebben. En toch lopen ze voor de komst van het eerste kind al achter op mannen. Het wordt in Nederland gewoon met de paplepel ingegoten dat de vrouw is voorbestemd voor het gezin, en al voor de kinderen er zijn heeft dat blijkbaar consequenties voor de carriere van vrouwen.
Alle reacties Link kopieren


Nippo:



Ik ben niet zo bang om geen goed voorbeeld te geven aan mn kind(eren), als ze groot genoeg zijn om het uberhaubt te beseffen werk ik wrs al wel weer, voor die tijd wil ik thuis zijn en straks onze kindjes met een pot thee opwachten (ouderwets hè?) en ookal sta ik niet op de werkvloer, naar ons idee ben ik nu ook uiterst nuttig bezig, hetzij kleinschalig...------>ons gezin.
Alle reacties Link kopieren
Als je kindjes met een pot thee opwacht, zijn ze ook groot genoeg om dingen te beseffen. En ouderwets boeit me niet zo, en dat jij je nuttig maakt binnen je gezin geloof ik graag, dat geldt voor elke moeder. Maar mijns inziens heb je meer plichten dan dat.
Alle reacties Link kopieren
Uiteindelijk komt het er op neer dat ik sta voor een solidaire samenleving. Dat betekent dus dat iedereen die daartoe in staat is werkt. Zodat degenen die dat niet kunnen ook een inkomen hebben. Zodat mensen die hun hele leven hard hebben gewerkt met pensioen kunnen. Zodat iedereen die ziek is hulp kan krijgen. Zodat er fatsoenlijk onderwijs is. Enzovoort. Gewoon werken naar vermogen, voor mannen en vrouwen.
Alle reacties Link kopieren
Nippo,.... !

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven