Kinderen
alle pijlers
STELLING: ALs je beide fulltime blijft werken moet je ook geen kinderen nemen.
woensdag 27 juni 2007 om 22:09
De emoties lopen erg hoog op tussen de al dan niet werkende moeders (fulltime, thuisblijvers of partime). Het valt me op dat in jullie discussies de politiek niet wordt betrokken. Immers, wat hebben we allemaal al gehad via Postbus 51:
1. Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid (wat de meeste meiden van ons hebben gedaan, toch?) De huishoudschool en de MAVO schaffen we af, we gaan allemaal studeren, kost een paar centen, maar dan hebben we een land vol slimme meiden.
2. Een slimme meid plant haar zwangerschap op tijd. Ook zo'n goeie. Zwanger worden net na je HBO of tijdens je WO-studie. Wie gaat dat betalen? Zoete Lieve Wim Kok niet! Die vult z'n zakken inmiddels ergens anders.
3. We geven alle thuisblijfmoeders een aanrechtsubsidie, de kinderbijslag, huursubsidie en wat voor incentives je maar kunt bedenken. Stel je voor dat ze ooit de lust krijgen om buitenshuis te werken. Ik zou als thuisblijfmoeder ook geen zin hebben om achter de kassa van de Aldi te zitten en gekort te worden op deze extra'tjes.
4. Zwangerschaps- en bevallingsverlof: 4 maanden betaald verlof, las laatst op de site een verhaal over een moeder die na 3 maanden alweer zwanger is van de tweede, je zult maar een niet zo groot bedrijf hebben met zo'n broedkip, je bent gelijk failliet.
5. We gaan de schooltijden vervroegen, dat is wel handig voor die werkende moeders: als ik jullie zo hoor ben je al blij dat je ze om half 9 in de schoolbanken kunt krijgen.
Ik heb nogal wat familie in het buitenland wonen, en die verbazen zich over de inefficiency. Me dunkt dat het gehaal en gebreng tussen de middag ook voor een thuisblijfmoeder niet erg handig is.
Mijn ouders hadden een eigen zaak, mijn moeder had echt niet de tijd om elke middag om half 4 te vragen met een kopje thee hoe het op school was geweest, ben je mal, ik speelde op straat met m'n vriendjes of vriendinnetjes. De gesprekken deden we aan tafel tijdens het avondeten.
Toevallig ging het vanmiddag op m'n werk over de parttimers, de moeders met een deeltijdbaan en wie heeft wanneer vrij met kerst (de zomer moet nog komen! :-). Dat gaat nog een laste klus worden (want mijn kind heeft vakantie). De werkenden met of zonder kinderen willen waarschijnlijk ook wel verlof.
1. Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid (wat de meeste meiden van ons hebben gedaan, toch?) De huishoudschool en de MAVO schaffen we af, we gaan allemaal studeren, kost een paar centen, maar dan hebben we een land vol slimme meiden.
2. Een slimme meid plant haar zwangerschap op tijd. Ook zo'n goeie. Zwanger worden net na je HBO of tijdens je WO-studie. Wie gaat dat betalen? Zoete Lieve Wim Kok niet! Die vult z'n zakken inmiddels ergens anders.
3. We geven alle thuisblijfmoeders een aanrechtsubsidie, de kinderbijslag, huursubsidie en wat voor incentives je maar kunt bedenken. Stel je voor dat ze ooit de lust krijgen om buitenshuis te werken. Ik zou als thuisblijfmoeder ook geen zin hebben om achter de kassa van de Aldi te zitten en gekort te worden op deze extra'tjes.
4. Zwangerschaps- en bevallingsverlof: 4 maanden betaald verlof, las laatst op de site een verhaal over een moeder die na 3 maanden alweer zwanger is van de tweede, je zult maar een niet zo groot bedrijf hebben met zo'n broedkip, je bent gelijk failliet.
5. We gaan de schooltijden vervroegen, dat is wel handig voor die werkende moeders: als ik jullie zo hoor ben je al blij dat je ze om half 9 in de schoolbanken kunt krijgen.
Ik heb nogal wat familie in het buitenland wonen, en die verbazen zich over de inefficiency. Me dunkt dat het gehaal en gebreng tussen de middag ook voor een thuisblijfmoeder niet erg handig is.
Mijn ouders hadden een eigen zaak, mijn moeder had echt niet de tijd om elke middag om half 4 te vragen met een kopje thee hoe het op school was geweest, ben je mal, ik speelde op straat met m'n vriendjes of vriendinnetjes. De gesprekken deden we aan tafel tijdens het avondeten.
Toevallig ging het vanmiddag op m'n werk over de parttimers, de moeders met een deeltijdbaan en wie heeft wanneer vrij met kerst (de zomer moet nog komen! :-). Dat gaat nog een laste klus worden (want mijn kind heeft vakantie). De werkenden met of zonder kinderen willen waarschijnlijk ook wel verlof.
woensdag 27 juni 2007 om 22:14
Dat is ook weer zo'n loze aanname. Je gaat er dús van uit, dat men die 4 dagen zo heeft weten te organiseren, dat er maar 3 dagen opvang nodig is. En wat als dat niet kan?? Als men die 4 dagen op dezelfde dagen in moet zien te vullen? Dat bedoel ik maar.
En omdat op jouw creche in een grote stad geen kindertjes 5 dagen heen gaan, gebeurd het dus niet?
Wat een rare redenatie. Zeker voor jou.
Hier in Groningen ( ook geen klein dorp zeg maar ;)) zie ik het gewoon wél. En ik heb 3 creches bezocht in de tijd dat ik moeder ben...
Maar goed, maakt ook verder niet uit. Ik ga naar bedje toe.
Groeten maar weer
X
woensdag 27 juni 2007 om 22:14
De aanrechtsubsidie moet hoog nodig worden afgeschaft. De kinderbijslag ook (of minstens inkomensafhankelijk worden), en dat geld kan dan het verbeteren van de kinderopvang.
Maar nee, wat doet de overheid: kinderopvangtoeslag afschaffen en een vrij te besteden kindbedrag geven als ik het goed heb begrepen. Zodat er nog meer redenen voor vrouwen te vinden zijn om thuis te blijven :?.
Maar nee, wat doet de overheid: kinderopvangtoeslag afschaffen en een vrij te besteden kindbedrag geven als ik het goed heb begrepen. Zodat er nog meer redenen voor vrouwen te vinden zijn om thuis te blijven :?.
woensdag 27 juni 2007 om 22:17
Ik denk nu als volwassene dat mijn moeder wellicht veel gelukkiger had kunnen zijn met een andere man dan mijn vader. En wellicht had ze dat als wij er niet geweest waren ook gedaan. Maar als haar kind ben ik echt vreselijk trots op haar dat ze in de eerste plaats voor ons een thuissituatie heeft gecreëerd die hoe dan ook altijd te prefereren is boven een gebroken gezin. Hoe leuk een andere man ook voor haar was geweest, en hoe leuk hij misschien ook voor ons was geweest, hij was natuurlijk nooit onze vader geweest, want die hadden we al. En met die vader heeft ze er het beste van gemaakt, net zoals hij er het beste van maakte met haar. En als ik erop terugkijk en het vergelijk met andere situaties, of bijvoorbeeld nu de relatie met mijn vader vergelijk met hoe die was toen hij nog geen nieuwe partner met andere kinderen had, maar gewoon nog met mijn moeder was, dan was die vele malen beter.
Want hoe je het ook wendt of keert, zodra er nieuwe partners in het spel komen, meer kinderen in het spel komen, er steeds meer tijd verstrijkt waarin je niet meer samen "ons gezin" bent, dan verandert de relatie tussen ouders en kinderen. En wat ik niet alleen bij mijn eigen vader en zijn nieuwe vriendin zie, maar eigenlijk bij alle mensen ( van mijn leeftijd) die ik ken wiens ouders gescheiden zijn en waarbij de vader een nieuwe relatie heeft, is dat de band met met name vaders na een scheiding vreselijk verslechtert. Want aangezien de meeste kinderen bij hun moeder blijven, is het bijna altijd zo dat de eerste kinderen van een vader het onderspit delven tov zijn tweede leg of de kinderen van zijn nieuwe vriendin. Die ziet ie immers vaker dan de eerste kinderen.
En om je vraag te beantwoorden: ik ben achteraf vaak blij geweest dat mijn ex al uit de picture was voordat mijn zoon geboren was. Dat had hij me overigens ook al voorspeld. Was mijn zoon al geboren geweest dan weet ik vrij zeker dat ik nu nog met zijn vader zou zijn, omwille van mijn zoon. Of dan had hij in ieder geval nu nog een hele grote rol gespeeld in mijn leven, omdat hij nu eenmaal de vader van mijn zoon is. Ik kan voor mijn zoon heel goed relaties in stand houden ( met familie en vrienden heb ik dat ook al 'bewezen' aan mezelf) die ik zonder mijn zoon al lang volledig had afgeschreven. Omdat ik hem die relaties niet wil ontnemen.
Am Yisrael Chai!
woensdag 27 juni 2007 om 22:17
Wat betreft het scheiden, eens met Zoyla, al kan ik de redenatie achter de meningen van FV en Nippo goed begrijpen en het idee an sich wel onderschrijven. Mijn ouders zijn TE lang bij elkaar gebleven. En dat hebben we als kinderen geweten. Ik zou het niemand aanraden, bij elkaar blijven om de kinderen. En reken maar dat kinderen spanningen aanvoelen! Dan hoeft het servies echt nog niet door het huis te vliegen. Blikken, gevoelens, sneren, kinderen hebben er een uitstekende radar voor.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
woensdag 27 juni 2007 om 22:17
Zoyla, lees nou toch eens. Er staat nergens dat het niet gebeurt, er staat dat 5 dagen opvang uitzonderlijk is.
En over aannames gesproken, het kan ook de andere kant op werken. Ik heb al eerder voorgerekend dat wij met 2 fulltime banen 1 ochtend en 3 middagen kinderopvang voor 1 kind nodig hebben, veel minder dus dan je zou verwachten. Mille gaf ook zo'n voorbeeld.
En over aannames gesproken, het kan ook de andere kant op werken. Ik heb al eerder voorgerekend dat wij met 2 fulltime banen 1 ochtend en 3 middagen kinderopvang voor 1 kind nodig hebben, veel minder dus dan je zou verwachten. Mille gaf ook zo'n voorbeeld.
woensdag 27 juni 2007 om 22:23
Bij ons op de creche is 4 dagen niet uitzonderlijk. 3 dagen komt het meest voor, maar er zijn ook kindjes die 4 dagen en ook kindjes die 5 dagen komen.
Ik vind zelf ook niks mis met 4 of 5 dagen creche, in een heleboel landen gaan kinderen al met 2 jaar 5 dagen naar school of is 5 dagen opvang gewoon standaard en al die kinderen worden ook groot. Ik vind het echt zo Hollands om zo spastisch te doen over meer dan 3 dagen kinderopvang.
Am Yisrael Chai!
woensdag 27 juni 2007 om 22:34
Eens fashion, in de meeste landen om ons heen gaan kinderen gewoon fultime naar de creche. Denk aan landen als in Ierland, Engeland, frankrijk etc. maar ook aan het alom geprezen zweden omdat dat zo goed voor moeders en kinderen zou zijn.
Dat ik straks 4 dagen ga werken heeft er ook niets mee te maken dat ik ons kind maximaal 3 dagen naar de creche wil brengen, maar meer met het feit dat ik 2 weekend dagen en de avonden zelf te kort vind om bij ons kind te zijn. Net als dat ik minder dan 4 dagen werken te kort vind. Hetzelfde geldt voor vriend. En eh... met 4 dagen werken vind ik mezelf behoorlijk financieel onafhankelijk hoor, daar hoef je geen 5 dagen voor te werken zoals iemand schreef.
Verder iemand die schreef over die 4 maanden zwangerschapsverlof: het mag dan wel betaald,zijn, maar dit wordt niet door de werkgever betaald, dus falliet zul je er niet snel aan gaan. Bovendien vind ik dat je nogal onrespectvol praat over die 'broedkip'. Van een man wordt dat niet gezegd als hij 2 kinderen nogal snel op elkaar krijgt en bovendien weet je helemaal niet of het wel gepland was etc.
Dat ik straks 4 dagen ga werken heeft er ook niets mee te maken dat ik ons kind maximaal 3 dagen naar de creche wil brengen, maar meer met het feit dat ik 2 weekend dagen en de avonden zelf te kort vind om bij ons kind te zijn. Net als dat ik minder dan 4 dagen werken te kort vind. Hetzelfde geldt voor vriend. En eh... met 4 dagen werken vind ik mezelf behoorlijk financieel onafhankelijk hoor, daar hoef je geen 5 dagen voor te werken zoals iemand schreef.
Verder iemand die schreef over die 4 maanden zwangerschapsverlof: het mag dan wel betaald,zijn, maar dit wordt niet door de werkgever betaald, dus falliet zul je er niet snel aan gaan. Bovendien vind ik dat je nogal onrespectvol praat over die 'broedkip'. Van een man wordt dat niet gezegd als hij 2 kinderen nogal snel op elkaar krijgt en bovendien weet je helemaal niet of het wel gepland was etc.
woensdag 27 juni 2007 om 22:52
Je stelling is erg interessant, Ambrosia, ik probeer duidelijk te maken dat de politiek het stimuleert om thuisblijfmoeder te blijven (het loont niet om te werken voor de laagopgeleiden) terwijl er zo weinig wordt gedaan voor vrouwen die hoog opgeleid zijn. Het is onmogelijk om met een goede, verantwoordelijke functie een deeltijdbaantje van minder dan 32 uur te hebben, we hebben in deze vrouwen geinvesteerd qua studie, ze zijn onze toekomst en ze moeten met of zonder kinderen gekoesterd worden!
woensdag 27 juni 2007 om 23:05
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 3 jaar was. Oudste broer was 4 en Jongste broertje 1. We gingen 1 keer in de 3 wkn een weekend naar mijn vader toe, simpelweg omdat het voor hem niet vaker hoefde. Hij is in al die jaren nooit met ons op vakantie geweest. Geld genoeg, maar alles was hem teveel, we kregen een minumum studiebeurs toegewezen, omdat hij zoveel verdiende, en hij betaalde er geen flikker aan. Ik ben blij dat mijn moeder hetrouwd is met een geweldige man, en voor mij voelt mijn stiefvader als echte vader. Ik moet er niet aan denken dat ze nog getrouwd waren, dat was echt niet goedgekomen. Mijn vader dronk teveel, had losse handjes. In deze situatie ben ik ontzettend blij dat mijn moeder voor ons gekozen heeft, en niet nog jaren lang aangekloot heeft omdat het zogenaamd (volgens sommigen van jullie) beter is voor de kinderen om in een gezin op te groeien.
woensdag 27 juni 2007 om 23:13
Nee, Cohelian, ik zeg absoluut niet dat er nooit gescheiden mag worden en dat dat nooit in belang van kind is. Natuurlijk zijn er situaties waarbij scheiden dan absoluut voorkeur heeft op het alternatief, het dmv externe hulp of wat dan ook, proberen aan je huwelijk te werken. Met kinders als voornaamste reden.
Voor jou ben ik blij dat je het getroffen hebt met een goede stiefvader.
Maar ik denk wel dat dat excessen zijn. Dat in algemene zin er te snel gekozen wordt om maar uit elkaar te gaan.
Voor jou ben ik blij dat je het getroffen hebt met een goede stiefvader.
Maar ik denk wel dat dat excessen zijn. Dat in algemene zin er te snel gekozen wordt om maar uit elkaar te gaan.
woensdag 27 juni 2007 om 23:16
Ik werk 28 uur, mijn man 36 uur. We maken 1,5 dag per week gebruik van kinderopvang, de andere dagen is er één van ons thuis. Dat betekent dat we elkaar soms aflossen: de een komt binnen en de ander gaat de deur uit. Maar 1,5 dag is voor mij en de kinderen precies genoeg: Ik vind mijn kinderen erg leuk en wil daar vooral van genieten. Meer dan 1,5 dag naar een KDV is voor mij geen optie. Ik besef dat ik dat vanuit een luxepositie kan zeggen, ik besef dat er ouders zijn die daar geen keus in hebben.
Mijn kinderen vragen tussendoor heel vaak "we gaan niet naar het kinderdagverblijf vandaag hè mama?" of "Vandaag blijven we lekker thuis hè mama?" En op de dag waarop ze gaan, reageren ze altijd teleurgesteld en moeten ze zich eroverheen zetten dat ze "weer moeten". Terwijl het KDV, echt waar, een leuk en gezellig KDV is, met leuke, lieve leidsters.
Voor mij persoonlijk geeft het aan dat mijn kinderen zich thuis prettiger en fijner voelen dan op het KDV. Ik vraag me af hoe kinderen die meerdere dagen naar een KDV gaan dat ervaren. Los van of een KDV goed of slecht is voor de ontwikkeling van een kind. Los van of het goed is dat ouders werken of thuis zijn. Mijn kinderen willen liever thuis zijn, gewoon omdat ze dat leuker vinden. En als moeder, ook als werkende moeder, voelt het als mijn plicht om hen daarin zoveel als ik kan, tegemoet te komen. Omdat ik wil dat ze genieten van hun jeugd. Omdat ik geniet als zij genieten.
Dat is wat ik een beetje mis in de hele discussie. Het genieten. Kinderen zijn leuk. Het is leuk om ze in huis om je heen te zien scharrelen. Het is leuk om te zien dat ze gelukkig zijn. Ik wil, samen met mijn man, bewust meemaken dat ze opgroeien, groot worden, de wereld ontdekken. Ik wil 's avonds aan tafel alle ondeugende verhalen van de kinderen van hem horen, ik wil op mijn beurt de hilarische anekdotes van die dag aan hem kunnen vertellen. Kinderen die veel tijd op een KDV doorbrengen... daar mis je veel van...
Mijn kinderen vragen tussendoor heel vaak "we gaan niet naar het kinderdagverblijf vandaag hè mama?" of "Vandaag blijven we lekker thuis hè mama?" En op de dag waarop ze gaan, reageren ze altijd teleurgesteld en moeten ze zich eroverheen zetten dat ze "weer moeten". Terwijl het KDV, echt waar, een leuk en gezellig KDV is, met leuke, lieve leidsters.
Voor mij persoonlijk geeft het aan dat mijn kinderen zich thuis prettiger en fijner voelen dan op het KDV. Ik vraag me af hoe kinderen die meerdere dagen naar een KDV gaan dat ervaren. Los van of een KDV goed of slecht is voor de ontwikkeling van een kind. Los van of het goed is dat ouders werken of thuis zijn. Mijn kinderen willen liever thuis zijn, gewoon omdat ze dat leuker vinden. En als moeder, ook als werkende moeder, voelt het als mijn plicht om hen daarin zoveel als ik kan, tegemoet te komen. Omdat ik wil dat ze genieten van hun jeugd. Omdat ik geniet als zij genieten.
Dat is wat ik een beetje mis in de hele discussie. Het genieten. Kinderen zijn leuk. Het is leuk om ze in huis om je heen te zien scharrelen. Het is leuk om te zien dat ze gelukkig zijn. Ik wil, samen met mijn man, bewust meemaken dat ze opgroeien, groot worden, de wereld ontdekken. Ik wil 's avonds aan tafel alle ondeugende verhalen van de kinderen van hem horen, ik wil op mijn beurt de hilarische anekdotes van die dag aan hem kunnen vertellen. Kinderen die veel tijd op een KDV doorbrengen... daar mis je veel van...
woensdag 27 juni 2007 om 23:20
