Tweede kind of niet? We komen er maar niet uit

29-06-2022 06:43 128 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn man en ik hebben een dochter van 3 jaar. We zijn zo super blij met haar, maar vinden het ouderschap wel pittig. Ik heb hier eerder een topic over geopend. Kind gaat nu naar de peuterspeelzaal en dat gaat enorm goed.

We hebben altijd gedacht meerdere kinderen te willen, maar nu twijfelen we toch enorm. Het voelt een beetje als nu of nooit, omdat er anders teveel leeftijdsverschil tussen zou zitten. Maar om nu weer helemaal opnieuw die babytijd door te moeten zitten we eigenlijk totaal niet op te wachten. Maar aan de andere kant lijkt het ons zo leuk voor dochter om een broertje of zusje te hebben. Iemand met wie ze kan spelen, omdat ze nu vaak toch wel alleen is. We vragen ons af hoe het zou zijn als we geen tweede kind krijgen en dochter ouder is, betekent dat dat wij haar altijd moeten entertainen, bijvoorbeeld op vakantie? Voor mezelf heb ik de voors en tegens op een rijtje gezet:

Wel een tweede omdat:
- dochter heeft een speelmaatje
- als wij oud zijn en verzorging nodig hebben oid komt niet alles op haar nek
- we zijn zo nieuwsgierig hoe een tweede eruit zou zien/ wat voor karakter
- hopelijk babytijd wat relaxter meemaken en van genieten
- iedereen om ons heen begint nu aan tweede ronde, voelt een beetje als fomo (fear of missing out)

Geen tweede omdat:
- ik vond zwanger zijn en bevallen vreselijk
- babytijd was zo'n onzekere en heftige periode. Heb me zoveel zorgen gemaakt
- we hebben meer tijd voor onszelf nu kind naar psz gaat

Diep van binnen denk ik nee ik wil echt niet nog een keer zo'n heftige periode meemaken, maar aan de andere kant voel ik toch een soort jaloezie als vrienden aankondigen een tweede te krijgen. Als ik de eerste 2 jaar over kon slaan zou ik vandaag nog een tweede en derde willen haha want nu dochter ouder is vind ik het zo gezellig. Maar helaas gaat dat niet haha.

Is dit herkenbaar voor iemand?
Gelijk inhakend op je eerste voordeel: een speelmaatje. Dat is nogal een aanname en verwachting die je neerlegt.
Mijn twee kinderen zitten al van kinds af aan in elkaars irritatie-zone. Het is altijd haat en nijd. Gelukkig zijn ze individueel super leuk en lief en echt hun eigen fantastische persoontjes, maar het maakt alles wel veel pittiger en ik heb er ook wel veel verdriet om gehad.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja ik zou ook niet voor een tweede gaan vanwege het argument speelmaatje.
Als ik je nu zo lees zou ik het niet doen. Of in ieder geval nog even wachten.

Persoonlijk wilde ik wel graag een tweede. Tweede was bij mij nog veel pittiger en 2 kinderen hebben vind ik sowieso veel zwaarder dan 1. Toch blij dat ik er 2 heb hoor. Maar 1 is ook helemaal prima.
Alle reacties Link kopieren Quote
Een tweede voor de eerste erbij vind ik ook een lastig argument.

Bij twijfel niet doen en FOMO is ook geen argument om wel of niet nog een kind te willen.

Als je oud en versleten bent is het te hopen dat je kind naar je omkijkt, maar ook dat is bij velen niet het geval, zo treurig voor eenzame oude mensjes. Hopelijk komen de bejaardenhuizen van vroeger weer terug!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees nergens een reden dat je het kind wil om het kind zelf. Alleen voor een ander: voor je eerste kind of voor jezelf. Die argumenten zouden voor mij niet voldoende zijn.
Je hoeft niet altijd te geloven wat je denkt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou ervoor gaan! Vooral omdat je schrijft dst je het na 2 jaar wél helemaal leuk vindt! Wat zijn nou 2 jaar?? Die kom je wel door!
Alle reacties Link kopieren Quote
Klinkt een beetje alsof jullie erg van de controle en zekerheid zijn, klopt dat?
Probeer alles eens los te laten; de lijstjes met de voors en tegens, de druk die jullie jezelf opleggen omdat het leeftijdsverschil anders teveel (?) zou zijn, het idee of de verwachtingen dat/die jullie hebben van twee kinderen (en hun interactie). Wat wil je dan echt?
Hier 1 kind, en helemaal volledig op en top tevreden met 1 kind. Kind is nu 10 jaar en heeft ook zelf nooit de behoefte of vraag geuit voor een broertje of zusje.

Ik heb een heel sociaal kind dat heel gemakkelijk contacten legt. Waar het komt (thuis of op vakantie), overal komt kind met een kinderschare aan vriendjes en vriendinnetjes aan zetten.
Ook kan kind heel goed delen en samen spelen of samenwerken.

Sommige mensen zijn van mening 1 kind is geen kind, of 1 kind leert niet delen en samen spelen, of 1 kind is niet sociaal. Dat is dus echt niet zonder meer waar.
Ik ken meer mensen die geen contact of nauwelijks contact met broers/zussen hebben dan dat ik mensen ken die een heel warme band hebben met hen.

Overigens heb je toch nog tijd?
Je hoeft niet nu te beslissen?
Ik denk dat als het gevoel er echt is of komt dan merk je dat vanzelf. En dan ga er daar ook vanzelf voor.

Ikzelf zou niet anders willen dan 1 kind. Maar ik heb dan ook totaal niet dat gevoel van jaloezie gehad wanneer ik een baby zag of hoorde dat vrienden zwanger waren.
Ik heb een vriendin die 3 kinderen heeft en die heeft nog steeds kriebels als ze een baby ziet. Ik herken dat bij mij niet. Ik kan genieten van de kindjes van mijn vriendin, maar heb nooit een seconde gedacht…..oooooh, dat wil ik ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
Allereerst, een tweede geeft geen garanties op een speelmaatje/oude dag-voorziening, maar ik snap je argument daarin wel. Ik was zelf het enige kind in het gezin en heb dat nooit fijn gevonden. Dat was voor mij in ieder geval een reden om een tweede kindje te willen. Dat maakt de gezinsdynamiek toch heel anders dan één kindje met twee ouders.

Mijn ervaring is trouwens wel dat het bij een tweede kindje net wat makkelijker gaat omdat niet alles meer nieuw is. Die onzekerheid die je als nieuwe jonge moeder wel had bij de eerste was bij mij in ieder geval veel minder aan de orde.

Hoe staat je man erin?
Alle reacties Link kopieren Quote
De eerste 2 redenen tellen niet!
Je gaat er dan vanuit dat je kinderen gezond blijven en nog in leven zijn als je zelf oud bent, en geen ruzie oid hebben.
Dat kan zomaar.
Nooit een 2e kind nemen voor je 1e!
Ik ben ook enige kind en ik heb dat helemaal nooit als onprettig ervaren. Ik had geen behoefte aan een broer of zus.
Er waren wel mensen die mijn moeder aanspraken op het feit dat ik geen broers en zussen had, ik vond dat altijd maat stom en raar. Ik vroeg me echt af wat die mensen dachten en wilden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je het nu al pittig vindt, niet doen, twee is echt heel anders. 1 is geen geldt echt vind ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Beste TO,

Mijn broer en ik hebben van kinds af aan een hekel aan elkaar gehad. De zorg voor mijn ouders rust nu geheel op mijn schouders.

Spelen en opgroeien kan ook met neefjes, nichtjes, buurkinderen, klasgenoten, sportmaatjes. Neem ze eventueel mee op vakantie!
Alle reacties Link kopieren Quote
De psz was toen mijn kinderen klein waren maar 2,5 + 3 uur. Heb je het nu zo zwaar dat je die uurtjes echt nodig hebt? Voor je het weet moet je het kind alweer ophalen. Eén van jullie is neem ik aan niet eens thuis op dat moment, dus 'meer tijd voor onszelf' snap ik niet.
Als je het al zwaar vindt met 1 peuter, zou ik zeggen, doe het niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gewoon niet doen dus. Ook helemaal niet erg TO.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb ook heel erg getwijfeld over wel of geen 2de kind.
Zelf heb ik nooit een goede band gehad met mijn zusje en nu al jaren lang helemaal geen contact. De band met mijn ouders is er door de ruzie tussen ons zussen ook niet beter op geworden.
Maar ik ben nu ziels gelukkig met mijn 2 kinderen :)
De doorslag voor mij was;
1. Mijn man wou graag een tweede.
2. Ik ergens wel voelde dat wanneer we er niet voor zouden gaan ik later er spijt van zou krijgen.

Kortom luister vooral naar je gevoel, het is geen logische beredenering maar echt een wens die uit je hart komt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbare twijfels, denk ik. Ik vond een tweede veel makkelijker, terwijl de baby zelf dat niet per se was. Gewoon veel minder stress en controledrang en veel meer vertrouwen in mezelf als ouder.

Desalniettemin baalde ik wel eens als ik dan weer verkrampt op een plastic CenterParcs-matrasje lag om de baby heen gevouwen lag, terwijl de oudste al zo oud was dat die gewoon ging slapen als je ‘m naar bed bracht. Dan dacht ik: zonder baby was dit zo veel relaxter en leuker geweest. Leeftijdsverschil is hier ook ‘groot’ (oudste al op school toen jongste kwam) en daar liep ik vaak tegenaan.

Nu is jongste ook 4 en is dat over. Het gedoe werd hier meestal voldoende gecompenseerd door het feit dat ik heel graag een tweede wilde; “gewoon” om die tweede, niet voor de oudste en niet omdat iedereen het deed. Gewoon hormonaal gedreven, denk ik :-)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had dit een jaar geleden ook kunnen schrijven, wij zijn er toch voor gegaan. Ik vond de zwangerschap minder zwaar en weer nu de baby er is beter wat ik moet doen, waardoor alles wat relaxter is. Maar ik kijk al erg uit naar dat het eerste jaar voorbij is, dat vind ik gewoon niet leuk.
Bij ons gaf de doorslag, hoe zie ik mijn gezin over een aantal jaar voor me, en dat was toch echt met zn vieren. Dus deze korte babytijd bikkel ik wel door.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ballys_ schreef:
29-06-2022 07:32
Bij ons gaf de doorslag, hoe zie ik mijn gezin over een aantal jaar voor me, en dat was toch echt met zn vieren. Dus deze korte babytijd bikkel ik wel door.
Dit, ja! Ik zag altijd een gezin van vier voor me.

Maar het is ook helemaal ok om het níet te willen, TO.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat veel reacties al! Te veel om allemaal persoonlijk te beantwoorden. Jullie hebben helemaal gelijk dat het geen garantie is dat kinderen goed met elkaar op kunnen schieten. Dat kan ik zelf ook niet met mijn broer, maar ik dacht altijd dat dat door de 4 jaar leeftijdsverschil kwam. Daarom voel ik nu ook druk om niet te lang met een eventuele tweede te wachten.

Ik denk dat ook meespeelt dat onze dochter helemaal geen neefjes of nichtjes heeft, dus onze familie is al zo klein. Ik zie ons absoluut met meerdere kinderen later, heb altijd een groot en druk gezin gewild. Het is alleen dat ik die babytijd zo vreselijk vond. Inderdaad ben ik nog al een controle freak, dus dat helpt niet. Helaas is er geen garantie dat de tweede babytijd makkelijker zal worden. Wat als we een huilbaby krijgen? Ik heb nu zont spijt dat we niet na 1 jaar al aan een tweede zijn begonnen, dan was het ergste nu al achter de rug.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vond de babytijd bij de tweede makkelijker omdat je toch al een beetje weet wat je doet.

Mijn broer wilde heel lang geen tweede, ofja schoonzus vooral na zware bevalling en pittige babytijd. Inmiddels zijn ze er toch voor gegaan, baby is nu een half jaar en scheelt bijna 4 jaar met zijn broer. Deze babytijd is veel relaxter, ook omdat ze het al eens meegemaakt hebben en baby zelf is makkelijker nog.

Maar to, doe het niet voor de oudste. Ik heb zelf 2 broers en had daar vroeger niks mee ondanks kleine leeftijdsverschil. Jullie willen wel of niet nog een kind, jullie eerste kind heeft daar nu eenmaal geen zeggenschap over.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gamuza schreef:
29-06-2022 07:02
Ik lees nergens een reden dat je het kind wil om het kind zelf. Alleen voor een ander: voor je eerste kind of voor jezelf. Die argumenten zouden voor mij niet voldoende zijn.
Je neemt sowieso nooit een kind voor een kind zelf maar altijd voor jezelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoolahoop schreef:
29-06-2022 07:44
Wat veel reacties al! Te veel om allemaal persoonlijk te beantwoorden. Jullie hebben helemaal gelijk dat het geen garantie is dat kinderen goed met elkaar op kunnen schieten. Dat kan ik zelf ook niet met mijn broer, maar ik dacht altijd dat dat door de 4 jaar leeftijdsverschil kwam. Daarom voel ik nu ook druk om niet te lang met een eventuele tweede te wachten.

Ik denk dat ook meespeelt dat onze dochter helemaal geen neefjes of nichtjes heeft, dus onze familie is al zo klein. Ik zie ons absoluut met meerdere kinderen later, heb altijd een groot en druk gezin gewild. Het is alleen dat ik die babytijd zo vreselijk vond. Inderdaad ben ik nog al een controle freak, dus dat helpt niet. Helaas is er geen garantie dat de tweede babytijd makkelijker zal worden. Wat als we een huilbaby krijgen? Ik heb nu zont spijt dat we niet na 1 jaar al aan een tweede zijn begonnen, dan was het ergste nu al achter de rug.
Oeh, je maakt het jezelf wel erg ingewikkeld hoor. Spijt omdat je niet een jaar geleden al bent begonnen, druk omdat je denkt dat een bepaald leeftijdsverschil wel of juist niet werkt. Ja, dan snap ik wel dat je er niet uit komt, je maakt jezelf gek met al die gedachten. (Mijn vriend scheelt trouwens 13+ jaar met zijn broers/zussen, heeft een enorm hechte band. Het kan gewoon alle kanten op). Garanties heb je niet, nooit.
Alle reacties Link kopieren Quote
En dan ga je er nog vanuit dat je 2de kindje ook gezond geboren wordt en als je meer kinderen zou willen dan is er nog een enorme lange wachtlijst van kinderen die op zoek zijn naar een pleeggezin. Geen zwangerschap, geen bevalling en kind(eren) die je gelukkig maakt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hmmm. Niet echt overtuigende argumenten. Vooral de argumenten vóór, daar zitten toch wel wat verwachtingen in die mogelijk helemaal niet zo uitpakken. Daar moet je je wel van bewust zijn. Een tweede kind zet je niet op de wereld omdat je een speelmaatje wil voor de eerste. En ook niet als oude-dagvoorziening.
Blijft over: is er de diepe wens voor een tweede? Ja? Doen. Nee? Niet doen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven