Kinderen
alle pijlers
Tweede kind of niet? We komen er maar niet uit
woensdag 29 juni 2022 om 06:43
Mijn man en ik hebben een dochter van 3 jaar. We zijn zo super blij met haar, maar vinden het ouderschap wel pittig. Ik heb hier eerder een topic over geopend. Kind gaat nu naar de peuterspeelzaal en dat gaat enorm goed.
We hebben altijd gedacht meerdere kinderen te willen, maar nu twijfelen we toch enorm. Het voelt een beetje als nu of nooit, omdat er anders teveel leeftijdsverschil tussen zou zitten. Maar om nu weer helemaal opnieuw die babytijd door te moeten zitten we eigenlijk totaal niet op te wachten. Maar aan de andere kant lijkt het ons zo leuk voor dochter om een broertje of zusje te hebben. Iemand met wie ze kan spelen, omdat ze nu vaak toch wel alleen is. We vragen ons af hoe het zou zijn als we geen tweede kind krijgen en dochter ouder is, betekent dat dat wij haar altijd moeten entertainen, bijvoorbeeld op vakantie? Voor mezelf heb ik de voors en tegens op een rijtje gezet:
Wel een tweede omdat:
- dochter heeft een speelmaatje
- als wij oud zijn en verzorging nodig hebben oid komt niet alles op haar nek
- we zijn zo nieuwsgierig hoe een tweede eruit zou zien/ wat voor karakter
- hopelijk babytijd wat relaxter meemaken en van genieten
- iedereen om ons heen begint nu aan tweede ronde, voelt een beetje als fomo (fear of missing out)
Geen tweede omdat:
- ik vond zwanger zijn en bevallen vreselijk
- babytijd was zo'n onzekere en heftige periode. Heb me zoveel zorgen gemaakt
- we hebben meer tijd voor onszelf nu kind naar psz gaat
Diep van binnen denk ik nee ik wil echt niet nog een keer zo'n heftige periode meemaken, maar aan de andere kant voel ik toch een soort jaloezie als vrienden aankondigen een tweede te krijgen. Als ik de eerste 2 jaar over kon slaan zou ik vandaag nog een tweede en derde willen haha want nu dochter ouder is vind ik het zo gezellig. Maar helaas gaat dat niet haha.
Is dit herkenbaar voor iemand?
We hebben altijd gedacht meerdere kinderen te willen, maar nu twijfelen we toch enorm. Het voelt een beetje als nu of nooit, omdat er anders teveel leeftijdsverschil tussen zou zitten. Maar om nu weer helemaal opnieuw die babytijd door te moeten zitten we eigenlijk totaal niet op te wachten. Maar aan de andere kant lijkt het ons zo leuk voor dochter om een broertje of zusje te hebben. Iemand met wie ze kan spelen, omdat ze nu vaak toch wel alleen is. We vragen ons af hoe het zou zijn als we geen tweede kind krijgen en dochter ouder is, betekent dat dat wij haar altijd moeten entertainen, bijvoorbeeld op vakantie? Voor mezelf heb ik de voors en tegens op een rijtje gezet:
Wel een tweede omdat:
- dochter heeft een speelmaatje
- als wij oud zijn en verzorging nodig hebben oid komt niet alles op haar nek
- we zijn zo nieuwsgierig hoe een tweede eruit zou zien/ wat voor karakter
- hopelijk babytijd wat relaxter meemaken en van genieten
- iedereen om ons heen begint nu aan tweede ronde, voelt een beetje als fomo (fear of missing out)
Geen tweede omdat:
- ik vond zwanger zijn en bevallen vreselijk
- babytijd was zo'n onzekere en heftige periode. Heb me zoveel zorgen gemaakt
- we hebben meer tijd voor onszelf nu kind naar psz gaat
Diep van binnen denk ik nee ik wil echt niet nog een keer zo'n heftige periode meemaken, maar aan de andere kant voel ik toch een soort jaloezie als vrienden aankondigen een tweede te krijgen. Als ik de eerste 2 jaar over kon slaan zou ik vandaag nog een tweede en derde willen haha want nu dochter ouder is vind ik het zo gezellig. Maar helaas gaat dat niet haha.
Is dit herkenbaar voor iemand?
woensdag 29 juni 2022 om 11:55
Ik zou geen kind krijgen voor je andere kind. Je weet gewoon niet hoe het loopt. Ik kom uit een gezin van 4 kinderen, mijn zus is overleden, mijn broer heb ik al geen 20 jaar gezien en mijn pleegbroer heeft een verstandelijke handicap. Met hem heb ik een goede band maar ik zit naar hem toe. natuurlijk ook erg in een verzorgende rol. Dus ondanks een groter gezin sta ik er toch ook alleen voor in de zorg om mijn moeder en andere zaken.
woensdag 29 juni 2022 om 12:02
Jij wil geen kind. Jij wil een leuk broertje of zusje voor je huidige kind. Dat vind ik geen argument om een kind te krijgen en bovendien weet je helemaal niet of dochter het wel kan vinden met sibling, dus je voors zijn berust op de aanname dat dochter en sibling vriendjes worden en die garantie is er helemaal niet.
woensdag 29 juni 2022 om 12:10
Ik vind het rijtje van de "voors" geen één van allen een goede reden om het wel te doen. Het rijtje van de "tegens" wel goede argumenten om het niet te doen.
Je kan overal om advies vragen maar het blijft uiteindelijk jullie beslissing en daar moet je samen uitkomen
Denk persoonlijk dat het een oergevoel is wat in je hart zit en wat je niet kan negeren. Als je dat dus niet voelt, is het bij eentje houden voor jullie misschien de optie.
Je kan overal om advies vragen maar het blijft uiteindelijk jullie beslissing en daar moet je samen uitkomen
Denk persoonlijk dat het een oergevoel is wat in je hart zit en wat je niet kan negeren. Als je dat dus niet voelt, is het bij eentje houden voor jullie misschien de optie.
woensdag 29 juni 2022 om 12:34
woensdag 29 juni 2022 om 13:27
Wij hebben zelf nooit getwijfeld aan het krijgen van meerdere kinderen. Wij vonden het hebben van een broertje of zusje voor onze oudste veel belangrijker dan ongemakken tijdens de zwangerschap en babytijd. Een broer/zus-band gaat namelijk (als ze elkaar de tent niet uitvechten) een hele leven mee. Babytijd is ook maar kort he.
woensdag 29 juni 2022 om 13:31
Monica1973 schreef: ↑29-06-2022 13:27Wij hebben zelf nooit getwijfeld aan het krijgen van meerdere kinderen. Wij vonden het hebben van een broertje of zusje voor onze oudste veel belangrijker dan ongemakken tijdens de zwangerschap en babytijd. Een broer/zus-band gaat namelijk (als ze elkaar de tent niet uitvechten) een hele leven mee. Babytijd is ook maar kort he.
Er zijn hier verschillende voorbeelden aangegeven van mensen die hun broer/zus niet meer zien. Of ze wonen in een ver buitenland. Zijn gehandicapt.
Dus broer/zus zijn gaat zeker niet altijd een heel leven mee.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 29 juni 2022 om 14:15
Het zijn in mijn beleving wel wat egocentrische motieven om aan een tweede kind te beginnen. Je hebt nl. geen garantie dat je kinderen goed met elkaar overweg kunnen. Een bloedband mag dan wel voor het leven zijn; de omgang onderling hoeft dat juist helemaal niet te zijn.Hoolahoop schreef: ↑29-06-2022 06:43
Wel een tweede omdat:
- dochter heeft een speelmaatje
- als wij oud zijn en verzorging nodig hebben oid komt niet alles op haar nek
- we zijn zo nieuwsgierig hoe een tweede eruit zou zien/ wat voor karakter
- hopelijk babytijd wat relaxter meemaken en van genieten
- iedereen om ons heen begint nu aan tweede ronde, voelt een beetje als fomo (fear of missing out)
Bovendien is een kind géén oudedagsvoorziening. Laat staan een tweede kind. Als je oud bent en verzorging nodig hebt, dan regel je dat gewoon zelf. Dat hoeven je kinderen absoluut niet op zich te nemen. Een kind is geen bezit en heeft een eigen karakter en ook recht om het leven te leiden zoals hij/zij dat wil. Niet hoe de ouders het graag zien.
Ik zou er als ik jou was dus niet aan beginnen.
woensdag 29 juni 2022 om 14:24
Het punt is volgens mij dat het nogal platgeslagen wordt door er een rijtje voors en tegens van te maken. En dan krijg je natuurlijk ook inhoudelijke reacties op dat lijstje. Of reacties van mensen die erg uitgaan van hun eigen situatie of wens. Maar een kinderwens, ook een tweede of derde, gaat vooral om gevoel. En dan ga je je daarna afvragen of er nog zwaarwegende praktische bezwaren zijn, toch? En als ik de OP lees, dan staat er letterlijk dat je vandaag nog een tweede en derde zou willen (als....). Volgens mij is dat een van de weinige zinnetjes waaruit gevoel spreekt. Je zegt ook dat je niet nog eens zo'n heftige periode mee wil maken, maar dat is iets anders dan dat je geen kind meer zou willen.
Dus volgens mij is de enige vraag: welk gevoel is sterker? Dat van het krijgen van nog een kind of het niet nog eens zo'n periode willen doorstaan? De rest zijn allemaal argumenten waar je eindeloos omheen kunt dralen, maar die zijn volgens mij niet waar het feitelijk om gaat.
(Waarbij ik dan ook nog even zeg dat je er blijkbaar vanuit gaat dat die periode met een tweede hetzelfde wordt als bij de eerste, dat is geen vaststaand gegeven natuurlijk)
Dus volgens mij is de enige vraag: welk gevoel is sterker? Dat van het krijgen van nog een kind of het niet nog eens zo'n periode willen doorstaan? De rest zijn allemaal argumenten waar je eindeloos omheen kunt dralen, maar die zijn volgens mij niet waar het feitelijk om gaat.
(Waarbij ik dan ook nog even zeg dat je er blijkbaar vanuit gaat dat die periode met een tweede hetzelfde wordt als bij de eerste, dat is geen vaststaand gegeven natuurlijk)
woensdag 29 juni 2022 om 14:53
Dat leeftijdsverschil/speelmaatje is zo'n bs argument. Toen mijn pa geboren werd was zijn oudste broer al ruim volwassen (en uit huis en verloofd) Hun band is altijd prima geweest. Broertje en ik schelen net geen 3 jaar en dat was oorlog. Het zegt echt niks.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
woensdag 29 juni 2022 om 15:03
Denk dat bij de vraag over een (tweede) kind het toch “bij twijfel niet inhalen is”. Tenzij er natuurlijk sprake is van zeer duidelijke objectieve bezwaren (relatie niet stabiel, geen voldoende financieen etc) het vooral een gevoelsmatige kwestie is en als je niet overtuigd bent dat je het wil dan zou ik het dus niet doen. Je kan immers geen spijt meer krijgen als je er eenmaal voor gaat….
woensdag 29 juni 2022 om 15:08
Bij twijfel: niet doen.
Je kind wil later niet horen dat je het eigenlijk alleen maar doet om de eerste een broer of zus te geven.
Ik vond zwangerschap en bevallen van de tweede verschrikkelijk en ondanks dat ik graag en derde wilde, wilde ik geen zwangerschap meer. Het is prima zo. En dat gevoel kwam na de beslissing ook nog regelmatig omhoog. Dat ik nieuwsgierig zou zijn hoe de derde er uit zag en dat ik de andere kinderen een broertje of zusje gunde. Maar nu de jongste 11 is ben ik alleen maar blij dat ik het niet gedaan heb. Mijn lichaam is gewoon niet geschikt voor nog een zwangerschap.
Je kind wil later niet horen dat je het eigenlijk alleen maar doet om de eerste een broer of zus te geven.
Ik vond zwangerschap en bevallen van de tweede verschrikkelijk en ondanks dat ik graag en derde wilde, wilde ik geen zwangerschap meer. Het is prima zo. En dat gevoel kwam na de beslissing ook nog regelmatig omhoog. Dat ik nieuwsgierig zou zijn hoe de derde er uit zag en dat ik de andere kinderen een broertje of zusje gunde. Maar nu de jongste 11 is ben ik alleen maar blij dat ik het niet gedaan heb. Mijn lichaam is gewoon niet geschikt voor nog een zwangerschap.
woensdag 29 juni 2022 om 15:10
Oh echt wel hoor, maar of dat voor de kinderen nu zo leuk is is punt 2.Bbubbels schreef: ↑29-06-2022 15:03Denk dat bij de vraag over een (tweede) kind het toch “bij twijfel niet inhalen is”. Tenzij er natuurlijk sprake is van zeer duidelijke objectieve bezwaren (relatie niet stabiel, geen voldoende financieen etc) het vooral een gevoelsmatige kwestie is en als je niet overtuigd bent dat je het wil dan zou ik het dus niet doen. Je kan immers geen spijt meer krijgen als je er eenmaal voor gaat….
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
woensdag 29 juni 2022 om 15:17
Eens.meisje85 schreef: ↑29-06-2022 14:24Volgens mij is de enige vraag: welk gevoel is sterker? Dat van het krijgen van nog een kind of het niet nog eens zo'n periode willen doorstaan? De rest zijn allemaal argumenten waar je eindeloos omheen kunt dralen, maar die zijn volgens mij niet waar het feitelijk om gaat.
Voor mij is het persoonlijk een no go om voor een tweede te gaan, omdat ik het slaapgebrek niet trek.
Groetjes!
woensdag 29 juni 2022 om 15:30
Bij wijze van spreken uiteraardAeonOfWinter schreef: ↑29-06-2022 15:10Oh echt wel hoor, maar of dat voor de kinderen nu zo leuk is is punt 2.
woensdag 29 juni 2022 om 15:45
Ik ben heel erg benieuwd hoe verschillend 10 kinderen van mij er uit zouden zien. Maar het opvoeden, tijd met ze doorbrengen lijkt me wel zwaar. Zal ik er toch maar voor gaan?
Overigens lopen er 7 miljard mensen op aarde, er zit er vast wel eentje tussen waar je kind ook een hele speciale band mee op kan bouwen (of misschien wel 3)
Overigens lopen er 7 miljard mensen op aarde, er zit er vast wel eentje tussen waar je kind ook een hele speciale band mee op kan bouwen (of misschien wel 3)
woensdag 29 juni 2022 om 15:47
Ik zit met hetzelfde. Ene dag denk ik het te weten, de andere dag denk ik weer wat anders. Het gaat idd om een gevoel maar mijn gevoel is niet stabiel haha. Ik vond de babytijd ook niet leuk maar denk ook dat dit kwam door hoe ik zelf reageerde qua emotie. Dat kan een 2e x wel anders zijn. De eerste jaren zijn tropenjaren. Nu is mn zoon 13 maanden en ik vind het veel en veel leuker maar als ik zie hoe het met kinderen van 6 a 7 jaar is, dan vind ik het eigenlijk nog steeds bikkelen. Sommige dingen vind ik ronduit niks aan zoals het gemiep met eten en de luiers. De nachten die niet altijd stabiel zijn. Als ik dan weer zo'n nacht heb gehad en ik ben zelf ook niet fit, dan ga ik ernstig twijfelen over een 2e. En als alles lekker loopt, dan zie ik die 2e wel.
Leeftijdsverschil maak ik me niet druk om. Mn eigen leeftijd is 38,5. Nu wel beslist om er voor te gaan een soort van omdat ik eigenlijk qua leeftijd niet veel tijd heb. Maar ja misschien lukt die 2e ook wel niet meer. Ik vind het lastig. Bij de eerste was de wens zo overweldigend en overheersend. Nu is dat niet. Als ik 26 was dan had ik het nu gewoon gelaten iig. Eigenlijk dus geen advies maar wel herkenbaarheid.
Leeftijdsverschil maak ik me niet druk om. Mn eigen leeftijd is 38,5. Nu wel beslist om er voor te gaan een soort van omdat ik eigenlijk qua leeftijd niet veel tijd heb. Maar ja misschien lukt die 2e ook wel niet meer. Ik vind het lastig. Bij de eerste was de wens zo overweldigend en overheersend. Nu is dat niet. Als ik 26 was dan had ik het nu gewoon gelaten iig. Eigenlijk dus geen advies maar wel herkenbaarheid.
woensdag 29 juni 2022 om 16:18
Ik ken wel iemand die destijds gekozen heeft voor 1 kind en zij gaf toen haar dochter richting puberleeftijd ging aan daar toch wel spijt van te hebben. Maar dat kan ook deels zijn geweest omdat haar dochter zelf zei zo graag een broertje/zusje te willen. Het is natuurlijk ook altijd speculeren over iets wat wel of niet had kunnen zijn, meer projectie dan per se realistisch. Zelf heb ik er 4, dat is weer een heel andere gezinsdynamiek dan 2 kinderen dus lastig te vergelijken. Ik weet in ieder geval wel dat de twee oudsten al vrij snel leuk met elkaar omgingen en dat het eigenlijk alleen de eerste anderhalf/twee jaar op bepaalde momenten wat lastiger was.
Ik ben zelf in ieder geval wel erg blij dat ik een broer heb waar ik een band mee heb en waardevolle jeugdherinneringen mee deel. En mocht het zover komen, dat ik moeilijke beslissingen omtrent ouders niet in mijn eentje hoef te nemen. En zeker is het in sommige gezinnen kommer en kwel qua verhoudingen. Maar daar staan ook heel veel gezinnen tegenover waar men wel steun aan elkaar heeft. Ik vind het dus wel degelijk meewegen in de keuze voor meerdere kinderen. En dat dingen uiteindelijk niet gaan zoals gehoopt kan altijd natuurlijk. Maar dat is met alles in het leven.
Alleen als het jullie echt enorm tegenstaat en je er zelf eigenlijk totaal geen plezier uithaalt, dan zou ik het bij 1 laten. Want daar is natuurlijk niks mis mee en jullie zijn degenen die het allemaal in goede banen moeten leiden dus kijk vooral ook naar je eigen wensen.
Ik ben zelf in ieder geval wel erg blij dat ik een broer heb waar ik een band mee heb en waardevolle jeugdherinneringen mee deel. En mocht het zover komen, dat ik moeilijke beslissingen omtrent ouders niet in mijn eentje hoef te nemen. En zeker is het in sommige gezinnen kommer en kwel qua verhoudingen. Maar daar staan ook heel veel gezinnen tegenover waar men wel steun aan elkaar heeft. Ik vind het dus wel degelijk meewegen in de keuze voor meerdere kinderen. En dat dingen uiteindelijk niet gaan zoals gehoopt kan altijd natuurlijk. Maar dat is met alles in het leven.
Alleen als het jullie echt enorm tegenstaat en je er zelf eigenlijk totaal geen plezier uithaalt, dan zou ik het bij 1 laten. Want daar is natuurlijk niks mis mee en jullie zijn degenen die het allemaal in goede banen moeten leiden dus kijk vooral ook naar je eigen wensen.
donderdag 30 juni 2022 om 12:43
Staar jezelf niet blind op een zwangerschap of de babytijd. Dat is maar zo vreselijk kort op een mensenleven. Je kind is veel langer gewoon kind, tiener en volwassene. Probeer verder te kijken. Daarbij is ieder kind en bevalling weer anders.
Ik zie hier altijd van die dramatische verhalen over nare siblings maar dat herken ik zelf totaal niet uit mijn omgeving. Niet iedereen heeft natuurlijk even veel met zijn siblings. Maar je geeft je kinderen de kans op een levenslange band. Die zoveel anders is dan vrienden (die komen en gaan). Ik zie het echt als een meerwaarde in het leven. Ook als ouders. 1 kind is altijd alleen en heeft alle aandacht (maar daarbij ook druk) van de ouders op zich. Bij een 2e is er meer evenwicht. En wat sommige ouders ook zeggen. Buurtkinderen, neefjes of klasgenoten zijn echt niet hetzelfde als een sibling die samen opgroeien, een jeugd delen en levenslang verbonden zijn. Leren delen en ruziën (en weer goedmaken). En als jullie ouder worden de zorg kunnen delen). En een sibling ver weg kan je nog steeds een prima band en contact mee hebben. En een sibling met een handicap is niet direct waardeloos of een last!
De enig kinderen die ik ken hebben geen van allen dat voorbeeld gevolgd (hoewel er een geen kinderen wil). Dat zegt mij wel genoeg.
Ik zie hier altijd van die dramatische verhalen over nare siblings maar dat herken ik zelf totaal niet uit mijn omgeving. Niet iedereen heeft natuurlijk even veel met zijn siblings. Maar je geeft je kinderen de kans op een levenslange band. Die zoveel anders is dan vrienden (die komen en gaan). Ik zie het echt als een meerwaarde in het leven. Ook als ouders. 1 kind is altijd alleen en heeft alle aandacht (maar daarbij ook druk) van de ouders op zich. Bij een 2e is er meer evenwicht. En wat sommige ouders ook zeggen. Buurtkinderen, neefjes of klasgenoten zijn echt niet hetzelfde als een sibling die samen opgroeien, een jeugd delen en levenslang verbonden zijn. Leren delen en ruziën (en weer goedmaken). En als jullie ouder worden de zorg kunnen delen). En een sibling ver weg kan je nog steeds een prima band en contact mee hebben. En een sibling met een handicap is niet direct waardeloos of een last!
De enig kinderen die ik ken hebben geen van allen dat voorbeeld gevolgd (hoewel er een geen kinderen wil). Dat zegt mij wel genoeg.
donderdag 30 juni 2022 om 13:13
Zoals jij het zegt verplicht je dus 2 mensen om een levenslange band met elkaar te hebben puur en alleen omdat ze in hetzelfde gezin opgroeien.evelien2010 schreef: ↑30-06-2022 12:43Staar jezelf niet blind op een zwangerschap of de babytijd. Dat is maar zo vreselijk kort op een mensenleven. Je kind is veel langer gewoon kind, tiener en volwassene. Probeer verder te kijken. Daarbij is ieder kind en bevalling weer anders.
Ik zie hier altijd van die dramatische verhalen over nare siblings maar dat herken ik zelf totaal niet uit mijn omgeving. Niet iedereen heeft natuurlijk even veel met zijn siblings. Maar je geeft je kinderen de kans op een levenslange band. Die zoveel anders is dan vrienden (die komen en gaan). Ik zie het echt als een meerwaarde in het leven. Ook als ouders. 1 kind is altijd alleen en heeft alle aandacht (maar daarbij ook druk) van de ouders op zich. Bij een 2e is er meer evenwicht. En wat sommige ouders ook zeggen. Buurtkinderen, neefjes of klasgenoten zijn echt niet hetzelfde als een sibling die samen opgroeien, een jeugd delen en levenslang verbonden zijn. Leren delen en ruziën (en weer goedmaken). En als jullie ouder worden de zorg kunnen delen). En een sibling ver weg kan je nog steeds een prima band en contact mee hebben. En een sibling met een handicap is niet direct waardeloos of een last!
De enig kinderen die ik ken hebben geen van allen dat voorbeeld gevolgd (hoewel er een geen kinderen wil). Dat zegt mij wel genoeg.
Je kunt ook prima een levenslange band opbouwen met mensen zonder bloedband, mijn ouders hebben dat en ik heb dat ook. Dat is iets dat ik van huis uit heb meegekregen, dat je mensen niet laat vallen als het even wat minder leuk is, ongeacht of je familie bent of niet.
donderdag 30 juni 2022 om 13:37
Zó niet mee eens!
Dit is het enige emotionele argument dat ik lees in het verhaal. En uiteindelijk is de keuze voor een kind vooral emotie gedreven.
Het is nu verworden tot een plus en min opsomming maar daarmee maak je jezelf gék in je hoofd. Daar kom je nooit uit.
Kom in contact met je gevoel, leg twee blaadjes op de grond, eentje met ‘wel een tweede’ en eentje met ‘geen tweede’ en ga voelen het het op beide plekken voelt.
Innerlijk weet je het namelijk al lang.
donderdag 30 juni 2022 om 13:43
Ongeacht wat je wel of niet hebt meegekregen werkt dat in de praktijk toch vaak anders. Vriendschappen kunnen makkelijker volledig uit je leven verdwijnen. Je komt elkaar immers niet meer tegen. In families blijf je via anderen en gezamenlijke momenten toch meer verbonden en bij elkaar betrokken. Dat is niet altijd prettig. Maar maakt ook dat je verder gaat die band te behouden of verbeteren. En andere mensen kunnen natuurlijk heel anders in vriendschappen staan dan jij.Pluma schreef: ↑30-06-2022 13:13Zoals jij het zegt verplicht je dus 2 mensen om een levenslange band met elkaar te hebben puur en alleen omdat ze in hetzelfde gezin opgroeien.
Je kunt ook prima een levenslange band opbouwen met mensen zonder bloedband, mijn ouders hebben dat en ik heb dat ook. Dat is iets dat ik van huis uit heb meegekregen, dat je mensen niet laat vallen als het even wat minder leuk is, ongeacht of je familie bent of niet.
Los daarvan is familie er levenslang en kennen ze jou en je achtergrond en andere familieleden of ouders vanaf het begin. Vrienden komen op verschillende fases je leven in.
Ik vind vrienden heel belangrijk! Maar het is en en. Dus vrienden en familie wat een rijkdom kan zijn. Het bestaat naast elkaar geen vervanging.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in