Kinderen
alle pijlers
Verschil 1 of 2 kinderen in de praktijk
vrijdag 18 december 2020 om 09:21
Wij zijn sinds kort bezig voor een 2e. Man wil heel graag een 2e, mij lijkt het ook leuk. Maar hoeft niet perse. Soms twijfel ik nog.
Zoontje is nu 10 maanden en is echt een supermakkeljk en lief kind. Slaapt sinds 4 maanden door, slaapt overal, is (nog) niet eenkennig, eet alles, bijna nooit ziek etc.
Kortom wij hebben nu (relatief) veel vrijheid om ons leven voor kinderen zo'n beetje voortzetten. Werken beiden nog fulltime, hebben tijd voor onze hobby's en ik ervaar nu een goede balans tussen werk/kind en tijd voor mezelf.
Ergens ben ik bang dat met een 2e die balans niet meer zo makkelijk te vinden is. 2 kinderen lijkt mij veel moeilijker om te combineren met alles dan 1 kind. Maar is dat in de praktijk ook zo?
Zoontje is nu 10 maanden en is echt een supermakkeljk en lief kind. Slaapt sinds 4 maanden door, slaapt overal, is (nog) niet eenkennig, eet alles, bijna nooit ziek etc.
Kortom wij hebben nu (relatief) veel vrijheid om ons leven voor kinderen zo'n beetje voortzetten. Werken beiden nog fulltime, hebben tijd voor onze hobby's en ik ervaar nu een goede balans tussen werk/kind en tijd voor mezelf.
Ergens ben ik bang dat met een 2e die balans niet meer zo makkelijk te vinden is. 2 kinderen lijkt mij veel moeilijker om te combineren met alles dan 1 kind. Maar is dat in de praktijk ook zo?
leeuw32 wijzigde dit bericht op 18-12-2020 09:26
0.07% gewijzigd
vrijdag 18 december 2020 om 10:20
Dit.Adaline schreef: ↑18-12-2020 10:11Wat maakt dat je het nu wel wil proberen dan? Je klinkt hartstikke gelukkig met de huidige situatie en hebt diverse redenen om op te zien tegen zwanger worden en zwanger zijn. Je hebt een leuk, makkelijk, fantastisch mannetje waar je van geniet en de vrijheid waar je zelf behoefte aan hebt. Waarom dan toch voor een tweede gaan? Doe je dit voor je man? Is het een ‘niet geschoten, altijd mis’ gevoel? Hoort het er gewoon bij om meer kinderen te krijgen? Pure nieuwsgierigheid hoor, deze vragen
Ik heb me ook een hele tijd zo gevoeld. Uiteindelijk is dat gevoel veranderd. Maar ik zie geen enkele reden als ik jou nu zo lees om nú voor een tweede te gaan, behalve dat je man graag wil.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
vrijdag 18 december 2020 om 10:21
Huh je twijfelt nog maar tegelijkertijd ben je wel al bezig met zwanger worden? Slim....
Ik zou er eerst nog eens even goed over nadenken. Of je dit echt wel wil. Fijn dat jullie kind makkelijk is, maar kind is pas 10 maanden (!).
Ik zou heel goed gaan nadenken of je dit überhaupt wel wilt. En zo ja, wanneer. Niet omdat je man het graag wil.
Ik zou er eerst nog eens even goed over nadenken. Of je dit echt wel wil. Fijn dat jullie kind makkelijk is, maar kind is pas 10 maanden (!).
Ik zou heel goed gaan nadenken of je dit überhaupt wel wilt. En zo ja, wanneer. Niet omdat je man het graag wil.
anoniem_130961 wijzigde dit bericht op 18-12-2020 10:22
20.07% gewijzigd
vrijdag 18 december 2020 om 10:22
Tussen mijn kinderen zit een leeftijdsverschil van 5 jaar. Voordat ik zwanger werd van de tweede had ik graag voor minder leeftijdsverschil gegaan. De natuur besliste anders. Achteraf vind ik het leeftijdsverschil eigenlijk best ideaal. De oudste ging toen naar school en overdag had ik tijd voor de jongste. Toen ik zwanger was, kon ik 's middags slapen als de oudste naar school was, ook erg welkom. Ik vond de overgang van 0 naar 1 heftiger dan van 1 naar 2. Misschien zou ik het anders ervaren hebben als ze kort op elkaar geboren waren. Nu zijn ze volwassen en hebben een goede band met elkaar, ze zijn naast zusjes ook vriendinnen van elkaar, dat vind ik heel fijn.
vrijdag 18 december 2020 om 10:24
Dit had mijn oudste. Wat een ellende was dat. Of 2 dat gaat krijgen is afwachten natuurlijk, maar ik had een vriendin en haar 4 maanden jongere kind ging dan 3 nachten bij oma logeren ofzo. Gezellig!
Nou daar snapte ik echt niks van. Dat was pure kindermishandeling geweest voor mijn oudste. Die begint dat hele logeren nu pas een beetje aardig te vinden en na 2 nachten is hij het écht wel zat.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
vrijdag 18 december 2020 om 10:25
Ja dat is soms wel handig. En soms is oudste boos omdat jongste zn bouwwerk kapot maakt, niet in zijn spel mee wil of iets anders wil kijken op tv. Andersom is jongste boos als oudste te veel aandacht krijgt of iets wel mag wat hij nog niet mag.Hecamel schreef: ↑18-12-2020 10:12Wij hebben maar een kind. En als ik sommige ouders zie strugglen denk ik wel oeh gelukkig maar 1.
Maarrrrr. Een broertje of zusje was soms ook wel makkelijk geweest. (Er vanuitgaande dat ze met elkaar gaan spelen) want nu zit ik vaak met dochter te spelen terwijl ik liever wat anders zou doen zeg maar. Ze kan goed alleen spelen, maar iemand om mee te spelen had mij ook wel fijn voor haar geleken.
Volgens mij kan je de theoretische voor- en nadelen van 1,2,3 of 8 kinderen doodredeneren, maar uiteindelijk gaat het om je gevoel, want je weet pas echt hoe het is als je het ervaart. En dat ligt aan het karakter van je kinderen, maar ook aan hoe je er zelf in staat en hoe je je eigen leven voor je ziet. En het scheelt ook hoe oud je kinderen zijn, de ene fase is makkelijker dan de ander.
Ik lees in jouw Posts vooral veel angst en zoeken naar redenen om het niet te willen. Heb je uitgebreid met man gesproken over jouw gevoel en het waarom wel/niet? Een tweede kind is soms een automatisme, omdat het ‘hoort’. Maar als dat allesoverheersende gevoel er niet is (zoals dat bij mij wel was), is er genoeg ruimte om er op een meer praktische manier naar te kijken.
vrijdag 18 december 2020 om 10:26
Ik vond de overgang van 1 naar 2 heel erg pittig. Er zit precies 2 jaar tussen en toen de baby geboren was, wilde de oudste geen middagslaap meer doen. Slapen wanneer de baby sliep lukt niet met meer kinderen. Beide waren geen goede slapers en fysiek erg snel in ontwikkeling. Ik heb mij door chronisch slaaptekort lang beroerd gevoelt.
Nu zijn ze net 3 en 5 en spelen ze leuk samen met de auto’s. Ik kan ze met dezelfde dingen en activiteiten blij maken. De jongste slaapt ook niet meer sinds zijn tweede, dus we gaan een staan waar we willen. Ondertussen werk ik parttime en volg ik een opleiding en ben ik genoeg thuis met de kinderen. Volgend jaar gaat de jongste naar school en ik hang nu al de vlag uit. Alle tijd die vrij komt, vul ik in met mijn eigen interesses en hobby’s.
Nu zijn ze net 3 en 5 en spelen ze leuk samen met de auto’s. Ik kan ze met dezelfde dingen en activiteiten blij maken. De jongste slaapt ook niet meer sinds zijn tweede, dus we gaan een staan waar we willen. Ondertussen werk ik parttime en volg ik een opleiding en ben ik genoeg thuis met de kinderen. Volgend jaar gaat de jongste naar school en ik hang nu al de vlag uit. Alle tijd die vrij komt, vul ik in met mijn eigen interesses en hobby’s.
vrijdag 18 december 2020 om 10:26
Dit blijft natuurlijk niet zo, he.. Noem mij één tweejarige die zich laat "afschepen" met een speelgoedje en wat aandacht. Zodra een kind gaat lopen, wordt het allemaal heel anders! Mijn oudste was precies zoals jouw baby, kon mee uit eten, mee op visite, sliep overal. Maar op een bepaalde leeftijd was dat écht wel voorbij.
De jongste was een ander verhaal overigens. Dat was onze straf, omdat we dachten dat onze opvoeding zo goed was en dat de oudste daardoor zo makkelijk was
Blijkbaar vinden jullie het heel erg belangrijk dat er zo weinig mogelijk verandert aan je eigen leven, dan moet je echt niet aan een tweede beginnen, is mijn idee..
vrijdag 18 december 2020 om 10:30
Hier ben ik het mee eens, de dynamiek verandert sowieso, want met iedere leeftijdsfase verandert er weer wat. Bij twijfel niet doen zou ik zeggen.Fridaynight2020 schreef: ↑18-12-2020 10:26
Blijkbaar vinden jullie het heel erg belangrijk dat er zo weinig mogelijk verandert aan je eigen leven, dan moet je echt niet aan een tweede beginnen, is mijn idee..
vrijdag 18 december 2020 om 10:37
Mijn oudste was een pittige baby, baby 2 was een stuk makkelijk en baby 3 een eitje. Bij vrienden waar baby 1 heel makkelijk was viel baby 2 erg tegen. Dat waren ze helemaal niet gewend en hadden dit ook niet verwacht. Terwijl wij juist verbaasd waren over hoe makkelijk het liep.
Zwangerschap 2 was wel zwaarder, je kan niet na je werk lekker slapen, oudste kind wil dan aandacht en er moest nog van alles gebeuren, dat was zwaar.
Maar omdat oudste toch echt niet bij vrienden ging slapen veranderde dat soort dingen niet.
En al met al is het een korte periode, dochters zijn nu 15, 12 en 10 en die baby- en peutertijd vliegt voorbij.
Zwangerschap 2 was wel zwaarder, je kan niet na je werk lekker slapen, oudste kind wil dan aandacht en er moest nog van alles gebeuren, dat was zwaar.
Maar omdat oudste toch echt niet bij vrienden ging slapen veranderde dat soort dingen niet.
En al met al is het een korte periode, dochters zijn nu 15, 12 en 10 en die baby- en peutertijd vliegt voorbij.
vrijdag 18 december 2020 om 10:39
Ik heb er 1 (ik had graag geprobeerd voor een tweede, maar man wilde niet meer miskramen). Makkelijk vind ik dat als er 1 iets doet met kind, de ander even tijd voor zichzelf kan nemen. Ook logistiek makkelijker: 1 maal zwemles en sport of andere activiteiten. Nadeel: je bent veel vaker het entertainmentcentrum voor je kind, dus ofwel met je kind spelen ofwel speelafspraken regelen. Zoon speelt niet goed alleen, dus ik heb eindeloos met hem gespeeld. Dat vond ik echt wel pittig
vrijdag 18 december 2020 om 10:40
Waarom zeg je niet gewoon nee, ik wil geen 2e. Als ik deze en jouw andere berichten lees en de twijfels die je hebt, snap ik eigenlijk niet zo goed dat jullie nu bezig zijn voor een 2e.Leeuw32 schreef: ↑18-12-2020 10:03Om meerdere reden is dat helaas geen optie. Als we nu geen 2e krijgen, begin ik echt nooit meer. Ik ga niet als kind 2 of 3 is nog een keer aan de ellende beginnen die zwanger worden/zwanger zijn heet. Alleen al bij het vooruitzicht dat ik er weer tegenaan moet hikken krijg ik lichtelijke paniekaanvallen.
Je twijfelt teveel, de punten waar je over twijfelt zijn reële punten. Bij de een past een 2e wel, bij de ander niet.
2 kleintjes tijdens de spits is druk, als je alleen de deur met 2 kleintje is dat even flink aanpoten. De komende paar jaar zullen totaal in het teken staan van de kleintjes, zeker als ze zo dicht op elkaar komen. De komende paar jaar wordt even heel pittig en dat is prima als je het ook heel graag wil, maar niet als je eigenlijk niet wil.
vrijdag 18 december 2020 om 10:41
Die veranderingen gaan zometeen sowieso al komen, als die eerste gaat lopen, praten en ontdekken....Fridaynight2020 schreef: ↑18-12-2020 10:26
Blijkbaar vinden jullie het heel erg belangrijk dat er zo weinig mogelijk verandert aan je eigen leven, dan moet je echt niet aan een tweede beginnen, is mijn idee..
Niet dat je dan nergens meer heen kunt, maar het wordt anders. Je aandacht is ten eerste gericht op het kind, en pas ten tweede op waar of bij wie je bent,
vrijdag 18 december 2020 om 10:42
Als ik dit lees, zou ik zeggen : Houd het bij eentje..Leeuw32 schreef: ↑18-12-2020 10:03Om meerdere reden is dat helaas geen optie. Als we nu geen 2e krijgen, begin ik echt nooit meer. Ik ga niet als kind 2 of 3 is nog een keer aan de ellende beginnen die zwanger worden/zwanger zijn heet. Alleen al bij het vooruitzicht dat ik er weer tegenaan moet hikken krijg ik lichtelijke paniekaanvallen.
vrijdag 18 december 2020 om 10:42
Mijn vriendin en haar broer schelen 1 jaar met elkaar, maar volgens haar moeder hadden die twee als kind niets aan elkaar, ze vochten elkaar de tent uit. Nu ze volwassen zijn, kunnen ze het redelijk met elkaar vinden.aikidoka schreef: ↑18-12-2020 10:39Ik heb er 1 (ik had graag geprobeerd voor een tweede, maar man wilde niet meer miskramen). Makkelijk vind ik dat als er 1 iets doet met kind, de ander even tijd voor zichzelf kan nemen. Ook logistiek makkelijker: 1 maal zwemles en sport of andere activiteiten. Nadeel: je bent veel vaker het entertainmentcentrum voor je kind, dus ofwel met je kind spelen ofwel speelafspraken regelen. Zoon speelt niet goed alleen, dus ik heb eindeloos met hem gespeeld. Dat vond ik echt wel pittig
vrijdag 18 december 2020 om 10:44
Zeker, dat schreef ik ook al. Zolang een kind nog niet loopt, is het een stuk makkelijker!
vrijdag 18 december 2020 om 10:45
Omdat ik enig kind ben en ik ook de voordelen zie van 2 kinderen, soms heb ik een broertje of zusje gemist en zeker op latere leeftijd vind ik het bij vlagen een gemis. Ik vind de dynamiek tussen neefje en nichtje gewelidg.Adaline schreef: ↑18-12-2020 10:11Wat maakt dat je het nu wel wil proberen dan? Je klinkt hartstikke gelukkig met de huidige situatie en hebt diverse redenen om op te zien tegen zwanger worden en zwanger zijn. Je hebt een leuk, makkelijk, fantastisch mannetje waar je van geniet en de vrijheid waar je zelf behoefte aan hebt. Waarom dan toch voor een tweede gaan? Doe je dit voor je man? Is het een ‘niet geschoten, altijd mis’ gevoel? Hoort het er gewoon bij om meer kinderen te krijgen? Pure nieuwsgierigheid hoor, deze vragen
Meer algemeen: onze levens mogen echt wel veranderen
, met liefde en plezier voor dat kereltje en een 2e laat daar geen twijfel over bestaan. Ik zet het allemaal wat zwaarder aan dan ik bedoel. Waarom wij nu al met een 2e bezig zijn: ik was 4 weken na mijn bevaling alweer fitter dan het gehele jaar dat ik zwanger wilde worden. Zoontje slaapt door en ik heb zoiets van "lets get it over with".
Zwanger zijn vind ik mwaoh, mede door de lage bloeddruk van week 16 t/m 24 waardoor ik echt wel een paar keer per dag moest gaan liggen. Vanaf week 32/33 heb ik verplichte bedrust en om de zoveel dagen een infuus vanwge uitdroging. Het zwanger wordt gedeelte was nog vele malen erger bij de 1e. Mentaal weet ik dat het nog een keer moet als wij een 2e willen, daarom liever nu dan heb ik het gehad. Anders blijf ik er tegen aan hikken.
vrijdag 18 december 2020 om 10:47
Klopt, maar ik heb nu (veel) betere beleiding vanuit de artsen en er zowaar een middel dat het dit keer meevalt (tenminste de 2e maanden). Kom er nu vanaf met 24 uur overgeven. Had nooit verwacht dat ik over een 2e durfde na te denken.
vrijdag 18 december 2020 om 10:47
Plus dat je je kinderen, als ze heel klein zijn, nog enigszins om je eigen agenda heen kunt “plooien”. Dat houdt echt op straks, ook met 1 trouwens. Onze tweede is nu ook 10 maanden, tuurlijk is dat makkelijk. Stelt nog geen reet voor joh. Als ik je zo lees zou ik zeggen: niet doen.Nanouk schreef: ↑18-12-2020 10:40Waarom zeg je niet gewoon nee, ik wil geen 2e. Als ik deze en jouw andere berichten lees en de twijfels die je hebt, snap ik eigenlijk niet zo goed dat jullie nu bezig zijn voor een 2e.
Je twijfelt teveel, de punten waar je over twijfelt zijn reële punten. Bij de een past een 2e wel, bij de ander niet.
2 kleintjes tijdens de spits is druk, als je alleen de deur met 2 kleintje is dat even flink aanpoten. De komende paar jaar zullen totaal in het teken staan van de kleintjes, zeker als ze zo dicht op elkaar komen. De komende paar jaar wordt even heel pittig en dat is prima als je het ook heel graag wil, maar niet als je eigenlijk niet wil.
vrijdag 18 december 2020 om 10:47
Volgens mij heb jij je kennelijk heftige zwangerschap nog vers in je geheugen. Ik heb een agenda uit 2004 waarin staat ‘ik doe dit nooit meer!’ Inmiddels heb ik best nog wel momentjes gehad dat ik dacht dat nog een kind best leuk zou zijn. Die noodkreet in mijn agenda voelt toch niet meer zo heftig. En ik weet heus nog wel dat ik een rotzwangerschap had en me 9 maanden verschrikkelijk voelde, maar die allesoverheersende ellende kan ik niet meer echt terughalen.
Nu hoef je niet direct 4 jaar te wachten met nummer twee. Je kunt ook gewoon bekijken wanneer en of er iets gaat kriebelen, en dat je het dan ook soort van leuk vindt.
Nu hoef je niet direct 4 jaar te wachten met nummer twee. Je kunt ook gewoon bekijken wanneer en of er iets gaat kriebelen, en dat je het dan ook soort van leuk vindt.
vrijdag 18 december 2020 om 10:56
Wij hebben er twee.
De baby zelf was makkelijker; en gebeurde dingen in huis, dus voor vermaak zorgen was niet nodig. Wel is een peuterplan lastig te combineren met een babyschema. Helemaal als je zelf ook nog iets wilt (boodschappen doen en koken ofzo). En zwanger zijn meteen peuter om je heen is niet ideaal altijd, maar had ook wel weer wat.
Ik vond het zwaarder tot de jongste een jaar of 2 werd, toen kregen de voordelen de overhand. Ze vermaken ze zich samen, terwijl met alleen peuter ik het best pittig vond.
De baby zelf was makkelijker; en gebeurde dingen in huis, dus voor vermaak zorgen was niet nodig. Wel is een peuterplan lastig te combineren met een babyschema. Helemaal als je zelf ook nog iets wilt (boodschappen doen en koken ofzo). En zwanger zijn meteen peuter om je heen is niet ideaal altijd, maar had ook wel weer wat.
Ik vond het zwaarder tot de jongste een jaar of 2 werd, toen kregen de voordelen de overhand. Ze vermaken ze zich samen, terwijl met alleen peuter ik het best pittig vond.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
vrijdag 18 december 2020 om 11:00
Maar als ik het goed begrijp, probeer je nu eerst op natuurlijke wijze zwanger te worden? Daarna eventueel IVF (maar niet zolang jij nog twijfels hebt?)?
Het resultaat is natuurlijk wel hetzelfde: een tweede kind. Dat bedoel ik met er 100% achter staan.
vrijdag 18 december 2020 om 11:02
Dit is het eerste bericht van jou in dit topic waarin ik een toon lees van iemand die het wil, bij de vorige voelde het meer als een ‘verplichting’. Fijn dat je dit (ook) voor jezelf doet. Hoe de dynamiek tussen 2 kinderen gaat zijn weet je vooraf niet, dus je moet het vooral voor jezelf doen en niet voor zoon.Leeuw32 schreef: ↑18-12-2020 10:45Omdat ik enig kind ben en ik ook de voordelen zie van 2 kinderen, soms heb ik een broertje of zusje gemist en zeker op latere leeftijd vind ik het bij vlagen een gemis. Ik vind de dynamiek tussen neefje en nichtje gewelidg.
Meer algemeen: onze levens mogen echt wel veranderen
Waarom wij nu al met een 2e bezig zijn: ik was 4 weken na mijn bevaling alweer fitter dan het gehele jaar dat ik zwanger wilde worden. Zoontje slaapt door en ik heb zoiets van "lets get it over with".
Zwanger zijn vind ik mwaoh, mede door de lage bloeddruk van week 16 t/m 24 waardoor ik echt wel een paar keer per dag moest gaan liggen. Vanaf week 32/33 heb ik verplichte bedrust en om de zoveel dagen een infuus vanwge uitdroging. Het zwanger wordt gedeelte was nog vele malen erger bij de 1e. Mentaal weet ik dat het nog een keer moet als wij een 2e willen, daarom liever nu dan heb ik het gehad. Anders blijf ik er tegen aan hikken.
Ik kan me iets herinneren van jouw problemen bij het (niet) zwanger raken, lijkt me vreselijk heftig dat ook wanneer je niet zwanger bent, dit zo’n invloed heeft op je functioneren.
Ik heb zelf ook niet de makkelijkste zwangerschappen (HG) maar dat ervaar ik als een overkomelijk probleem. Wel heb ik nu heel erg het gevoel dat ik de kinderen graag iets groter en zelfstandiger wil hebben voordat ik er weer aan begin, omdat ik het heel lastig vond een mama-plakdreumes niet uit te kunnen leggen dat ik ziek was en daarom niet kon spelen/knuffelen/boekjes lezen. Nu ze bijna 3 is, begrijpt ze dat veel beter. Bovendien zijn er bij die kleintjes veel zorgmomenten waar je niet omheen kan, die me heel veel moeite gekost hebben (helpen aankleden/ verschonen/boterham smeren) waar ze nu veel zelfstandiger in is. Dus ik wacht juist liever tot we dit ook aan jongste kunnen uitleggen voordat we weer gaan proberen.
