VMBO advies en hoog IQ

Pelle schreef: ↑

27-01-2025 11:05

Ik zou denk ik ook proberen voor een havo/vwo brugklas. Of mavo/havo (bij ons noemen ze het mavo). Maar werkhouding en werktempo zijn wel essentieel. Maar ook niet in beton gegoten, kinderen kunnen zich daar wel in ontwikkelen.

Hoe is jouw werkhouding als je je al 8 jaar het apenzuur verveeld door intens saai werk?

Presto schreef: ↑

27-01-2025 10:46

Maar het gevoel dat de stof te moeilijk is (door te weinig studievaardigheden) werkt ook niet motiverend. Dan kan een stapje terug qua niveau juist helpen. Mijn kind deed op het vwo niets, op havo kon hij het minimale inspanning mee en dus deed bij een minimale inspanning. Dat was alsnog dikke winst vergeleken met vwo.

Met zo’n IQ zijn je studievaardigheden helemaal nog niet zo belangrijk op het VO.
De enige vaardigheid die belangrijk is is jezelf dwingen om op te letten en dwingen om je huiswerkbegeleiding maken. Aldus de psycholoog die mijn kind testte, omdat we ADHD vermoedde.
Maar de slechte focus was dus het gevolg van de veel te saaie en niet uitdagende lessen.

De mindset theorie klinkt inderdaad heel mooi maar relaties met schoolprestaties blijken uiteindelijk toch vrij zwak.
Het is altijd lastig als een wetenschapper (in dit geval Carol Dweck) een leuke theorie heeft die in eerste instantie veelbelovend is, maar uiteindelijk toch niet zo goed blijkt te werken. Wat je vaak ziet is dat de bedenker het niet loslaat en er de publiciteit mee blijft opzoeken, waardoor mensen die het wetenschappelijke debat erover niet kennen (logisch) er toch maar in blijven geloven.

Dit is gebeurd met de sprongentheorie van Oei ik groei en gebeurt nu ook met de mindsettheorie.

Solomio schreef: ↑

27-01-2025 10:39

Wat ik bij mijn kinderen (allebei hoog IQ) zag was dat ze ook totaal vastliepen op school, maar op het vmbo is het zonder motivatie echt niet makkelijker.
Want dan zit je tussen kinderen die je qua IQ ver overstijgt, dus aansluiting zal er wrsch niet zijn.
En de stof is retemakkelijk, dus dat zal je motivatie niet doen toenemen.

Ik zou ook zeggen vwo, maar mss is er een scholengemeenschap met een gemengde havo-vwo brugklas, dan kun je kijken hoe ver ze komt.

Precies dit. Mijn oudste zit met een hoog iq op het vmbo tl. Hij heeft gelukkig wel aansluiting, maar hij vindt school verschrikkelijk en saai. Hij let niet op in de les en maakt zijn huiswerk niet, en zonder dat is een voldoende halen toch een uitdaging. Hij zit nu in de derde, ben benieuwd of hij overgaat. Hij kampt nu ook met een flinke depressie en ik vraag me toch steeds af of een ander niveau uit had gemaakt...

Solomio schreef: ↑

27-01-2025 10:56

Daarom mijn idee van havo-vwo brugklas.
In de hoop dat kind dan iig merkt dat het de stof aankan.

Ook op vmbo zijn studievaardigheden nodig. Dan maar liever die vaardigheden aanleren op een plek waar de inhoud ook nog een beetje uitdaging biedt.

Wat ik dus bij mijn kind zie: het missen van die studievaardigheden levert stress op. En die stress zorgt er voor dat kind ook niet groeit of ontwikkelt. Op de basisschool was het saai, maar daardoor veel tijd voor hobby's en interesses buiten school, waardoor kind zich enorm ontwikkelde. School is nu een beperking.

Nu is onze situatie niet algemeen, maar meer om aan te geven dat ik "Een kind met een dergelijk IQ wordt zeer ongelukkig op vmbo" te ongenuanceerd vind.

Moiren schreef: ↑

27-01-2025 11:09

Hoe is jouw werkhouding als je je al 8 jaar het apenzuur verveeld door intens saai werk?

Rustig maar. Ik geef alleen mijn visie vanuit mijn ervaringen.
Het is niet alleen werkhouding bij kind TO, maar ook verwerkingstempo.

Bij mijn dochter in de klas zat een meisje die ondanks de maximale cito score "slechts" havo advies kreeg.
Vanwege haar werktempo. Via havo/vwo toch vwo gedaan. Dus je kunt stellen dat school ongelijk had.
Maar dat meisje zat elke dag tot 22:00 te werken/leren. plus de weekenden. Gestopt met sporten, geen tijd voor een bijbaan.
Aan de ene kant was haar inzet bewonderingswaardig, maar ik zou dat voor mijn kind niet gewild hebben.

Ander kind in mijn omgeving terecht gekomen op de mavo, 2 vingers in zijn neus, maar helemaal gelukkig.
2 jaar hbo gedaan, van studierichting veranderd, verder gaan studeren op de uni en nu bijna klaar. Hij had niet naar de havo of vwo gewild en is gelukkig met zijn route. Nooit getest op IQ, maar ik vermoed heel hoog.

Moiren schreef: ↑

27-01-2025 11:11

Met zo’n IQ zijn je studievaardigheden helemaal nog niet zo belangrijk op het VO.
De enige vaardigheid die belangrijk is is jezelf dwingen om op te letten en dwingen om je huiswerkbegeleiding maken. Aldus de psycholoog die mijn kind testte, omdat we ADHD vermoedde.
Maar de slechte focus was dus het gevolg van de veel te saaie en niet uitdagende lessen.
[/
Dit is zeker een belangrijke vaardigheid (die bij ons kind vrij afwezig is ). Huiswerkbegeleiding onder dwang staat mij als ouder teveel tegen (naast dat het pittig geprijsd is), dus dat is hier vooralsnog geen optie.

Is een brugklas op een Luzac of een vergelijkbare particuliere school iets, veel begeleiding, kleine klas, leren leren. Daarna overstappen op een reguliere school?

Wombat schreef: ↑

27-01-2025 11:12

De mindset theorie klinkt inderdaad heel mooi maar relaties met schoolprestaties blijken uiteindelijk toch vrij zwak.
Het is altijd lastig als een wetenschapper (in dit geval Carol Dweck) een leuke theorie heeft die in eerste instantie veelbelovend is, maar uiteindelijk toch niet zo goed blijkt te werken. Wat je vaak ziet is dat de bedenker het niet loslaat en er de publiciteit mee blijft opzoeken, waardoor mensen die het wetenschappelijke debat erover niet kennen (logisch) er toch maar in blijven geloven.

Dit is gebeurd met de sprongentheorie van Oei ik groei en gebeurt nu ook met de mindsettheorie.

Dat is jammer, want de mindset-theorie klinkt inderdaad heel leuk. Maar goed, hoe meer ik mij verdiep in hoogbegaafdheid, hoe meer ik mij er van bewust dat ik er maar heel weinig vanaf weet. Helaas lijkt dit ook voor meerdere experts te gelden. Het is lastig om goede en passende begeleiding te vinden (is ons tot op heden niet gelukt).

VickyP2 schreef: ↑

27-01-2025 11:15

Precies dit. Mijn oudste zit met een hoog iq op het vmbo tl. Hij heeft gelukkig wel aansluiting, maar hij vindt school verschrikkelijk en saai. Hij let niet op in de les en maakt zijn huiswerk niet, en zonder dat is een voldoende halen toch een uitdaging. Hij zit nu in de derde, ben benieuwd of hij overgaat. Hij kampt nu ook met een flinke depressie en ik vraag me toch steeds af of een ander niveau uit had gemaakt...

Mijn zoon op het vwo vindt school ook verschrikkelijk en saai. Let ook niet op in de klas en maakt zijn huiswerk met de Franse slag.
Overgaan is elk jaar onnodig spannend, haalt de eerste toetsweken veel slechte cijfers en kan de laatste toetsweek dan toch opeens knallen.
Hopelijk dit jaar ook weer, want op basis van zijn SE's staat hij er niet best voor. Geen depressie hier gelukkig, maar hij heeft zijn vrienden op school, denk dat veel compenseert.

Mijn zeer intelligente dochter werd al vanaf groep 1 doodongelukkig op iedere school, ongeacht het niveau. Zij koos dus voor de kortste weg: mavo-mbo. En zelfs dat was af en toe nog een hele queeste maar ik denk echt dat het helemaal niks geworden was als we het vwo-advies zouden hebben opgevolgd.

Moiren schreef: ↑

27-01-2025 11:09

Hoe is jouw werkhouding als je je al 8 jaar het apenzuur verveeld door intens saai werk?

Dan lees je wel ergens overheen en dat is dat het kind razendsnel afhaakt onder het mom van 'ik kan het toch niet'.

Op de basisschool spring je, als je een beetje slim bent, bij elke opgave meteen naar het antwoord toe.
Dat werkt op het VWO niet meer. De antwoorden liggen allemaal voor het oprapen, je moet er echt naar toe werken.

Dat is de risicofactor hier, en die moet wel aangepakt.

Pelle schreef: ↑

27-01-2025 11:28

Mijn zoon op het vwo vindt school ook verschrikkelijk en saai. Let ook niet op in de klas en maakt zijn huiswerk met de Franse slag.
Overgaan is elk jaar onnodig spannend, haalt de eerste toetsweken veel slechte cijfers en kan de laatste toetsweek dan toch opeens knallen.
Hopelijk dit jaar ook weer, want op basis van zijn SE's staat hij er niet best voor. Geen depressie hier gelukkig, maar hij heeft zijn vrienden op school, denk dat veel compenseert.

Had ons verhaal kunnen zijn. Hier zijn de SE's ook niet al te best gemaakt. Kind heeft de intelligentie, de vrienden en de interesse, maar de stress is ook behoorlijk. Als ik dat dan vergelijk met mijn havo-kind dat een rijk sociaal leven met bijbaan, allerlei activiteiten, commissies e.d. naast school had, dan had ik dat andere zoon ook wel gegund.

Jongste wordt vooral gelukkig van veel buitenspelen, dikke Engelse boeken lezen en elektronica in elkaar solderen. Dan is de aansluiting bij zijn interesses op school niet optimaal (hij vindt school vreselijk stom en saai).

.

Presto schreef: ↑

27-01-2025 11:33

Had ons verhaal kunnen zijn. Hier zijn de SE's ook niet al te best gemaakt. Kind heeft de intelligentie, de vrienden en de interesse, maar de stress is ook behoorlijk. Als ik dat dan vergelijk met mijn havo-kind dat een rijk sociaal leven met bijbaan, allerlei activiteiten, commissies e.d. naast school had, dan had ik dat andere zoon ook wel gegund.

Mijn zoon heeft geen stress hoor. Had hij dat maar wat meer, dan liet hij het misschien niet steeds aankomen op de laatste toetsweek.
Bij hem ontbreekt juist de interesse. Hopelijk wordt dat beter op zijn vervolgstudie (is ie nog niet helemaal uit).

Pelle schreef: ↑

27-01-2025 11:39

Mijn zoon heeft geen stress hoor. Had hij dat maar wat meer, dan liet hij het misschien niet steeds aankomen op de laatste toetsweek.
Bij hem ontbreekt juist de interesse. Hopelijk wordt dat beter op zijn vervolgstudie (is ie nog niet helemaal uit).

Mijn zoon heeft stress omdat hij consequent te weinig doet en dat ook weet van zichzelf.

Qua interesse lijkt bij mijn oudste (die echt nooit wat uitgevoerd heeft op het vo) op de universiteit goedgekomen. Is nu helemaal enthousiast over haar studie en ik zie de leerhonger weer, die sinds aanvang school verdwenen leek.

Moiren schreef: ↑

27-01-2025 11:08

Nog een jaar met tergend trage lessen.

Bij ons was er vooral veel aandacht voor andere dingen: planning, organisatie, faalangst, sociale vaardigheden. Net wat een kind nodig heeft.
Juist omdat ze dit nog maar zo kort weten lijkt het mij een prima route.

Als kind vooral heel erg zit te wachten op verdieping dan niet inderdaad

Youk79 schreef: ↑

27-01-2025 11:46

Bij ons was er vooral veel aandacht voor andere dingen: planning, organisatie, faalangst, sociale vaardigheden. Net wat een kind nodig heeft.
Juist omdat ze dit nog maar zo kort weten lijkt het mij een prima route.

Als kind vooral heel erg zit te wachten op verdieping dan niet inderdaad

Ik vind het wel goed klinken. Ik had het mijn jongste graag gegund en ik denk dat het goed voor hem was geweest. Helaas hier in de wijde omtrek geen mogelijkheden.

TO, ben je al op school wezen wapperen met die IQ-uitslag?

Maakt het advies uit voor de schoolkeuze?
Ik kan me voorstellen, dat ongeacht IQ een categoraal gymnasium toch geen logische keuze lijkt.

Als je kind zoveel verschillende dingen laat zien (op school en tijdens een iq test), dan is een omgeving met veel mogelijkheden vooralsnog misschien de beste oplossing. Kun je een beetje onderzoeken wat werkt.

Er zijn scholen met vmbo/Havo/vwo brugklassen, misschien bij jullie in de buurt ook?

Presto schreef: ↑

27-01-2025 11:04

Ik vind dat helemaal niet zo schokkend. Bij mijn kind zal echt niemand zijn IQ-score verwachten. Wij zagen het zelf ook lang niet. Ik vond het in ons geval totaal niet vreemd dat school het nooit gezien heeft, want kind liet het nooit zien. Pas bij een iq-test (ook in het kader diagnostiek kwam er een hoge score uit). Kind was op school een dromerig kind met gemiddelde scores en nu op het vwo dus ook totaal geen hoogvlieger.

Maar dat geeft precies het probleem aan: scholen denken dat resultaten aangeven wat een kind kan. Maar daarmee missen ze bijv onderpresteerders.
Idealiter zou ieder kind een soort objectieve test moeten doen om te kijken wat de potentie is. Als die potentie vervolgens niet benut wordt hoeft dat niet meteen een probleem te zijn, ik ben geen voorstander van de prestatiemaatschappij.
Maar als je de potentie niet kent, weet je ook niet wat toetsresultaten betekenen.

En ik vind dat scholen zich daar veel te weinig van bewust zijn.

Presto schreef: ↑

27-01-2025 11:16

Wat ik dus bij mijn kind zie: het missen van die studievaardigheden levert stress op. En die stress zorgt er voor dat kind ook niet groeit of ontwikkelt. Op de basisschool was het saai, maar daardoor veel tijd voor hobby's en interesses buiten school, waardoor kind zich enorm ontwikkelde. School is nu een beperking.

Nu is onze situatie niet algemeen, maar meer om aan te geven dat ik "Een kind met een dergelijk IQ wordt zeer ongelukkig op vmbo" te ongenuanceerd vind.

Dat kan.
Maar ik werd echt moedeloos van al die mensen die adviseerden om mijn super-hb kind naar het vmbo te doen, omdat hij allerlei schoolse vaardigheden miste.
Alsof ie die vaardigheden op het vmbo ofwel niet nodig had, ofwel op miraculeuze wijze ineens zou aanleren.

8 jaar op de basisschool zonder aansluiting en pas bij 3 klassen overslaan kwam ie tussen een beetje gelijken, qua ontwikkeling.

Dus ja, er zullen heus hb-kinderen zijn die het goed doen op het vmbo, maar ik zou dat echt zo lang mogelijk tegenhouden.

Ervaring.

Zoon is vrij vroeg door de testbatterij getrokken op verzoek van basisschool. Daar kwam niets uit van wat zij dachten (Ik bespaar je de details), wel een IQ van 142. Toen was hij 7 dus we namen dat met een korreltje zout (Vorig jaar is er nog een keer een wisc afgenomen en kwam hij uit op 145). Wel van alles ingezet destijds (ergotherapie en extern plusklasje). Op school was hij een relatieve onderpresteerder (maar gewoon net iets beter dan gemiddeld t.o.v. de klas). School vond hij afschuwelijk (maar lag goed in de groep, nooit te klagen gehad). Depressief, op het suïcidale af (‘was ik maar dood’) toen hij in de middenbouw zat. Externe plusklas gezocht die zich specialiseerde hierin om hem emotioneel beter in zijn vel te krijgen en leerbaar te maken, iets anders wilde hij absoluut niet.
Toen kwam gelukkig voor hem corona en kon ik zelf alles zien wat en hoe hij deed qua schoolwerk/les volgen. Voorlopig advies was vmbo-basis (toen had ik in gedachten de basisschool volledig afgeschreven, het was zelfs te lastig voor hen op zo’n dorpsschooltje om zich in te lezen in de 25 kinderen die ze elk jaar doorschoven). Ik was toen zelf al jaren werkzaam als leraar (VO) en heb minimaal bijgestuurd. Dat resulteerde in veel betere cijfers en in groep 8 een NIO met 1 fout. Het advies werd vlak voor de NIO gegeven en was toen vmbo-kader. Na NIO bijgesteld naar vmbo-kader/gt (dat gemengde adviezen niet meer gegeven werden was ze ook ontgaan).

Op de open dagen was zoon alleen over de lokale vmbo-school positief dus daar heb ik contact mee gelegd na de aanmelding. Zij hebben hem geplaatst in een brugklas vmbo-t/havo-stroom en dat ging goed vanaf dag 1. Halverwege de eerste periode kwam ik erachter dat de basisschool hen niets had aangeleverd dus dat heb ik zelf gedaan. Na de brugklas mocht hij naar de havo maar na een halve meeloopdag besloot hij te blijven waar hij was. Hij kwam weer tot leven zeg maar. Beter zelfbeeld, socialer. School zal nooit zijn hobby worden maar het is niet meer iedere dag drama. Zijn school is flexibel en heeft ruime ervaring met leerlingen die buiten de lijntjes kleuren. Het is voor hem een grote speeltuin met al die gigantische praktijklokalen van de afdelingen b/k. Als hij zijn werk naar behoren af heeft mag hij gewoon aansluiten bij een les installatietechniek van de kader-afdeling. Of ‘bejaarde’ spelen bij een les verzorging. Hij doet alles met twee vingers in zijn neus, sommige boeken zitten nog in de verpakking . Hij heeft snuffelstages dit jaar en heeft een dag mogen meelopen bij een installatiebedrijfje. Daar heeft hij in de kerstvakantie nog een week rondgelopen, zo geweldig vond hij dat. Kon hij ineens om 06.00 op staan, douchen en een lunch klaarmaken. Omdat het een klein bedrijf is doen ze daar alles zelf, van het ontwerpen van een (verwarmings)installatie tot het plaatsen. Zijn grote liefde is de luchtvaart dus daar wil hij in verder. Hij zit nu in het derde jaar en heeft een techniekprofiel met een extra moderne vreemde taal zodat hij een havo-route open kan houden.

Beste beslissing voor ons kind destijds. Druk eraf, een beetje ‘gedwongen’ worden om met een veel diversere groep medescholieren om te gaan, meer zelf moeten doen. Docenten die wel wat gewend zijn qua differentiëren en sterk zijn in het benaderen van de meer ‘exotische’ leerlingen. Hij is daar op zijn plek. En weer vrolijk. Zelfs leerbaar, hij heeft vorig jaar buiten school zijn C2 certificaat gehaald (Cambridge English) want ‘misschien wil ik wel iets internationaals gaan doen’.

Mijn tip: let goed op je kind bij de open dagen. Vraag naar de mogelijkheden om een dagje mee te lopen. Ik weet dat het de niet-populaire route is om een kind ‘onder niveau’ te plaatsen maar leren is zoveel breder dan alleen school. Verdieping/uitdaging indien nodig kan ook buiten school. Maar ze komen enkel tot leren als ze redelijk tot goed in hun vel zitten.

KooktMetKnoflook schreef: ↑

27-01-2025 11:30

Dan lees je wel ergens overheen en dat is dat het kind razendsnel afhaakt onder het mom van 'ik kan het toch niet'.

Op de basisschool spring je, als je een beetje slim bent, bij elke opgave meteen naar het antwoord toe.
Dat werkt op het VWO niet meer. De antwoorden liggen allemaal voor het oprapen, je moet er echt naar toe werken.

Dat is de risicofactor hier, en die moet wel aangepakt.

Alsof je die kans krijgt.
De gemiddelde lesmethode is daar helemaal niet op ingericht en als school ook al niet doorheeft dat kind slim is, zal kind die mogelijkheid helemaal niet krijgen.

Solomio schreef: ↑

27-01-2025 12:00

Maar als je de potentie niet kent, weet je ook niet wat toetsresultaten betekenen.
En ik vind dat scholen zich daar veel te weinig van bewust zijn.

Precies dit. En als je pech hebt ziet de school het niet als hun verantwoordelijkheid om te onderzoeken hoe een kind zich wel goed kan ontwikkelen. Zij lijken soms te redeneren: Als je niet in de mal past, dan is dat een tekortkoming van het kind.