Kinderen
alle pijlers
Waarom zo´n ophef over borstvoeding?
maandag 4 juni 2007 om 22:50
Ik denk dat deze vraag door menig vrouw wordt gesteld maar het boeit mij in grote mate.
Waarom als iemand een vraag stelt over bv, zorgt dit voor zo zo veel ophef?
Komt dit door:
a) de emotie die bij bv vrijkomt
b) de trots die moeders ervaren als ze bv geven ( het gevoel dat ze het ´beter`doen dan een fv moeder)
c) er hier veel vrouwen zijn die pro pro bv zijn en dus de stempel drukken
d) het een leuke discussie blijft
e) het zoveel ` roemoer`werkt en dus vermakelijk is
f) ??
Ik weet het niet misschien zijn het wel alle bovenstaande punten,
ik laat me eens verrassen
Waarom als iemand een vraag stelt over bv, zorgt dit voor zo zo veel ophef?
Komt dit door:
a) de emotie die bij bv vrijkomt
b) de trots die moeders ervaren als ze bv geven ( het gevoel dat ze het ´beter`doen dan een fv moeder)
c) er hier veel vrouwen zijn die pro pro bv zijn en dus de stempel drukken
d) het een leuke discussie blijft
e) het zoveel ` roemoer`werkt en dus vermakelijk is
f) ??
Ik weet het niet misschien zijn het wel alle bovenstaande punten,
ik laat me eens verrassen
dinsdag 5 juni 2007 om 22:37
Ik denk dat we leven in een tijd waar doorzettingsvermogen een heel andere betekenis heeft gekregen.
Je bent misschien wel een gemakzuchtige moeder ( eigen woorden), maar je verhaal toont dat je wél doorzettingsvermogen hebt en de kracht om te vechten voor je kindje. Je hebt de kracht en de instelling om het beste te willen en te geven aan je kind. En dit is in deze tijd bewonderenswaardig.
Want fv wordt idd te makkelijk aangeboden en als alternatief gebruikt. Iets wat er bij mij ook niet ingaat.
Maar jammer genoeg is dit de trend van tegenwoordig. Ik ben ervan overtuigd dat de meeste mensen hier ingaan tegen deze mentaliteit. En dat kan ik alleen maar toejuichen.
Zo ken ik bv. een vrouw die ook een zoontje heeft dat zo oud is als mij, wel, mevrouw ligt nu met haar lazy ass in de egyptische zon te bakken terwijl haar fv-baby thuis is bij haar schoonmoeder , ' want ik heb mijn rust en mijn privacy nodig'. Van zo'n mentaliteit moet ik dan weer kotsen eerlijk gezegd, en daar heb ik dan weer geen begrip voor.
Hoewel ik altijd probeer om beide kanten in een verhaal te zien, kan ik dit bij deze vrouw niet.
dinsdag 5 juni 2007 om 22:40
Ik werd er ook vaak verdrietig van, maar uiteindelijk is het vanzelf gegaan dus. Opeens was ik gestopt en kon ik me de laatste keer niet eens herinneren. En ik denk er met weemoed aan terug, maar mis het niet. Het is precies goed gegaan, zonder strijd, zonder moeite, gewoon helemaal vanzelf. De eerdere keren dat ik vond dat het nu maar eens moest stoppen werd mijn zoon er erg ongelukkig van en zwichtte ik steeds omdat ik er zelf ook moeite mee had. Dus het was goed zoals het ging. En mijn grote beloning is een kind dat mijn borsten "ik zie jouw melk, mamma" noemt en ze zodra hij ze ziet wil aaien omdat hij ze zo lief vind. O+
Am Yisrael Chai!
dinsdag 5 juni 2007 om 22:47
Mirjam,
Dat was ook fijn. Ook wel bijzonder hoor, want op het eind gaf ik soms eens in de twee weken ofzo een keer de borst, eigenlijk alleen als mijn zoon er echt om vroeg ( en dan heel verdrietig was, dan kon ik het niet weigeren). Ik stond elke keer zelf versteld dat er dan gewoon weer melk uitkwam, dan vroeg ik hem of hij nou echt aan het drinken was en dan kwam ie met een gelukzalige grijns en vaak een dikke druppel melk aan zijn kin even omhoog om driftig te knikken dat ie echt aan het drinken was. Vond ik zo mooi, dat mijn lijf het gewoon maar bleef doen. Ik heb nu geen zin meer om het te proberen ( en zoon wil ook niet meer want dat is voor babies zegt 'ie dan :D) , maar het zou me niks verbazen als ik nu met aanleggen zo weer melkproductie heb. Ik blijf het bijzonder vinden dat je eigen lijf dat zo goed kan.
Dat was ook fijn. Ook wel bijzonder hoor, want op het eind gaf ik soms eens in de twee weken ofzo een keer de borst, eigenlijk alleen als mijn zoon er echt om vroeg ( en dan heel verdrietig was, dan kon ik het niet weigeren). Ik stond elke keer zelf versteld dat er dan gewoon weer melk uitkwam, dan vroeg ik hem of hij nou echt aan het drinken was en dan kwam ie met een gelukzalige grijns en vaak een dikke druppel melk aan zijn kin even omhoog om driftig te knikken dat ie echt aan het drinken was. Vond ik zo mooi, dat mijn lijf het gewoon maar bleef doen. Ik heb nu geen zin meer om het te proberen ( en zoon wil ook niet meer want dat is voor babies zegt 'ie dan :D) , maar het zou me niks verbazen als ik nu met aanleggen zo weer melkproductie heb. Ik blijf het bijzonder vinden dat je eigen lijf dat zo goed kan.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 5 juni 2007 om 22:49
jJuist als je wel BV had willen geven maar je kunt het niet, is het extra pijnlijk om die ciojfers om je oren gesmeten te krijgen. En juist de pro-BV-moeders smijten je die statistieken om de oren. En pas daarna vragen ze je waarom je geen BV geeft... en dan komen de verhalen over hoe zwaar het voior hen allemaal niet was en dat zij hebben doorgezet, m.a.w. wat ben jij een slappeling omdat jij de BV wel hebt opgegeven., sja julie zeggen het niet, maar zo komt het wel over.
Snap je dan echt niet hoe kwetsentd en pijnlijk het is voor een vrouw die geen BV kan of mag geven om te horen "niet kunnen is niet willen"
Snap je dan echt niet hoe kwetsentd en pijnlijk het is voor een vrouw die geen BV kan of mag geven om te horen "niet kunnen is niet willen"
dinsdag 5 juni 2007 om 22:55
Bij mijn oudste kon het ook niet. In ieder geval niet volledig en lang niet zoveel/zolang als de kinderarts en ik hadden gewild. Ik heb daar werkelijk geen seconde wakker van gelegen. Wat niet is, is niet. Als jij je rot voelt omdat ik vertel hoe mijn toch wat moeizame bv-periodes zijn verlopen, omdat je denkt dat ik jou dan impliciet verwijt je best niet te hebben gedaan, dan moet je dat toch eens bij jezelf zoeken en niet bij mij of een ander. Ik vertel het verhaal namelijk niet om een schouderklopje te krijgen of om jou een slecht gevoel te geven.
Borstvoeden doe je gewoon. En als dat niet kan, dan niet. Ook goed. Soms gaat het voeden makkelijk en soms niet. En al die verhalen mogen gewoon verteld worden. Je moet er geen dingen achter zoeken die er niet zijn.
Borstvoeden doe je gewoon. En als dat niet kan, dan niet. Ook goed. Soms gaat het voeden makkelijk en soms niet. En al die verhalen mogen gewoon verteld worden. Je moet er geen dingen achter zoeken die er niet zijn.
dinsdag 5 juni 2007 om 22:57
Weet je wel hoe vervelend het voor mij is om steeds te lezen over moeders met kinderen die doorslapen?
Weet je wel hoe kwetsend het is om te lezen over moeders die op een roze wolk zitten?
Weet je hoe kwetsend het voor mij is om te lezen over baby's die lekker in hun vel zitten en geen huilbaby zijn?
Weet je wel hoe rot het voor mij is om te lezen over slimme kindjes terwijl mijn kind amper mee kan komen op school?
Kolder toch? Waarom zou dat dan wel gelden voor verhalen, al dan niet positief, over borstvoeding?
Weet je wel hoe kwetsend het is om te lezen over moeders die op een roze wolk zitten?
Weet je hoe kwetsend het voor mij is om te lezen over baby's die lekker in hun vel zitten en geen huilbaby zijn?
Weet je wel hoe rot het voor mij is om te lezen over slimme kindjes terwijl mijn kind amper mee kan komen op school?
Kolder toch? Waarom zou dat dan wel gelden voor verhalen, al dan niet positief, over borstvoeding?
dinsdag 5 juni 2007 om 23:00
Fv, niet lullig bedoeld, maar als jij vind dat koemelk voor kalfjes is, is moedermelk dan niet voor BABIES bedoeld??? Een kind van ruim 3 jaar is toch echt geen baby meer lijkt me...
Ik krijg opeens een heel raar visioen van mijn grote 2-jarige zoon, met z'n maatje 98-104. Als ik op m'n knieen zou zitten, zou hij staand kunnen drinken :o :P
Voel je aub niet aangevallen, ik verbaas me hier alleen over.
Mamarleen
dinsdag 5 juni 2007 om 23:06
Daar groei je in, denk ik. Als ik mijn dochter nu zie, kan ik me haar ook niet meer aan de borst voorstellen, maar het is maar 8 centimeter geleden dat ze nog bij me dronk.
Kinderen hebben tot een jaar of 4 melk nodig, als je het zelf hebt en je vindt het okee en je kind ook, waarom niet?
(kon ik me ook niet voorstellen toen ik zo'n heel klein babietje aan de borst had hoor, maar je groeit er in)
Ik heb dochter 20 maanden gevoed, wilde haar eigenlijk zelf laten bepalen wanneer ze zou stoppen (eerste doel was 6 maanden, toen een jaar, en toen maakte het me eigenlijk niet meer uit) Ik ben uiteindelijk gestopt omdat ik op een dieet zou moeten, dochter is licht koemmelk en ei allergisch, en daar had ik geen zin in, voor nog maar 1 echte voeding per dag.
In een week afgebouwd, een week labielerig huilerig geweest, en toen wilde ze niet meer.
Ze bietst nu wel slokjes gekolfde melk, trouwens. En hapt af en toe naar mijn arm: "Daar zit melk in, mama, lekkere melk. Is lekkah zoet!"
Kinderen hebben tot een jaar of 4 melk nodig, als je het zelf hebt en je vindt het okee en je kind ook, waarom niet?
(kon ik me ook niet voorstellen toen ik zo'n heel klein babietje aan de borst had hoor, maar je groeit er in)
Ik heb dochter 20 maanden gevoed, wilde haar eigenlijk zelf laten bepalen wanneer ze zou stoppen (eerste doel was 6 maanden, toen een jaar, en toen maakte het me eigenlijk niet meer uit) Ik ben uiteindelijk gestopt omdat ik op een dieet zou moeten, dochter is licht koemmelk en ei allergisch, en daar had ik geen zin in, voor nog maar 1 echte voeding per dag.
In een week afgebouwd, een week labielerig huilerig geweest, en toen wilde ze niet meer.
Ze bietst nu wel slokjes gekolfde melk, trouwens. En hapt af en toe naar mijn arm: "Daar zit melk in, mama, lekkere melk. Is lekkah zoet!"
dinsdag 5 juni 2007 om 23:07
Mamarleen, de melk van ieder dier is bedoeld voor het jonge dier ('kind") van dat dier. En de normale (biologisch dan he) leeftijd om te spenen (dus niet meer drinken bij de moeder) is bij mensen inderdaad wel rond een jaar of 3 dacht ik (Tila?). Dus zo raar is het helemaal niet, alleen als je er een met een westerse blik tegenaan kijkt, dan wel misschien.
dinsdag 5 juni 2007 om 23:07
mamarleen: hier komen we bij 'het' beeld dat we tegenwoordig hebben van wat hoort en wat niet.
Om het weer ff bij feiten te houden: de WHO adviseert min. volledig BV tot een baby 6 maanden is, en adviseert eveneens BV totdat een kind 2.5 is.
In onze oversekste maatschappij worden er vooral associaties gemaakt met oneerbare zaken zoals kinderporno, incest, ...
Terwijl het enkel een moeder is die haar kind blijft voeden op verzoek, zoals men eigenlijk hoort te doen.
Nu vind ik dat bv. een 8 jarig kind ook niet meer aan de borst hoeft te hangen hoor;-)
Om het weer ff bij feiten te houden: de WHO adviseert min. volledig BV tot een baby 6 maanden is, en adviseert eveneens BV totdat een kind 2.5 is.
In onze oversekste maatschappij worden er vooral associaties gemaakt met oneerbare zaken zoals kinderporno, incest, ...
Terwijl het enkel een moeder is die haar kind blijft voeden op verzoek, zoals men eigenlijk hoort te doen.
Nu vind ik dat bv. een 8 jarig kind ook niet meer aan de borst hoeft te hangen hoor;-)
dinsdag 5 juni 2007 om 23:09
Mamarleen,
Hij was nog 2 toen we stopten. En hij is met ruim 3 nu pas 92 cm, ik kon tot deze winter nog gewoon op de baby afdeling voor hem shoppen.
Tja, mijn zoon had het overduidelijk gewoon nog nodig. Zowel fysiek door al zijn toestanden ( hij heeft allerlei kwalen en kwaaltjes waarvan men nog steeds niet weet waar die door veroorzaakt worden en bleef ook nogal achter in groei), als emotioneel. Hij werd compleet hysterisch als hij de borst niet kreeg, smeekte me er echt om door te huilen, te graaien, niet te slapen, ga zo maar door. En tja, ik had al gezegd dat ik gemakzuchtig ben, waarom zou ik mijn kind zo kwellen en mezelf al die stress op de hals halen als mijn tieten het gewoon prima deden en het dus met 1 keer aanleggen over was? Nu taalt ie er zelf niet meer naar, vindt hij zichzelf te groot, en vertelt hij trots dat ie geen baby meer is en dat melluk voor babies is.
Bovendien at mijn zoon echt heel slecht en groeide hij niet, dus ik zou toch wel gek zijn om hem eten te ontzeggen?
Maar goed, nu klinkt het alsof ik mezelf verdedig, terwijl ik het zelf gewoon logisch vond. Net zoals ik mijn zoon altijd in mijn bed heb laten slapen totdat hij daar met 9 maanden ineens zelf genoeg van had, hij met 10 maanden zelf geen behoefte meer had aan een speen omdat ie gewoon niet meer wou zuigen, ging ik ervan uit dat hij vanzelf wel een keer genoeg van die tiet kreeg. En dat was ook zo.
Mijn zoon is slimmer dan ik, die is over het algemeen prima in staat om aan te geven waar hij zelf behoefte aan heeft en ik hoef dat eigenlijk alleen maar te volgen. Hij voedt mij op, zou ik bijna willen zeggen. :D
Hij was nog 2 toen we stopten. En hij is met ruim 3 nu pas 92 cm, ik kon tot deze winter nog gewoon op de baby afdeling voor hem shoppen.
Tja, mijn zoon had het overduidelijk gewoon nog nodig. Zowel fysiek door al zijn toestanden ( hij heeft allerlei kwalen en kwaaltjes waarvan men nog steeds niet weet waar die door veroorzaakt worden en bleef ook nogal achter in groei), als emotioneel. Hij werd compleet hysterisch als hij de borst niet kreeg, smeekte me er echt om door te huilen, te graaien, niet te slapen, ga zo maar door. En tja, ik had al gezegd dat ik gemakzuchtig ben, waarom zou ik mijn kind zo kwellen en mezelf al die stress op de hals halen als mijn tieten het gewoon prima deden en het dus met 1 keer aanleggen over was? Nu taalt ie er zelf niet meer naar, vindt hij zichzelf te groot, en vertelt hij trots dat ie geen baby meer is en dat melluk voor babies is.
Bovendien at mijn zoon echt heel slecht en groeide hij niet, dus ik zou toch wel gek zijn om hem eten te ontzeggen?
Maar goed, nu klinkt het alsof ik mezelf verdedig, terwijl ik het zelf gewoon logisch vond. Net zoals ik mijn zoon altijd in mijn bed heb laten slapen totdat hij daar met 9 maanden ineens zelf genoeg van had, hij met 10 maanden zelf geen behoefte meer had aan een speen omdat ie gewoon niet meer wou zuigen, ging ik ervan uit dat hij vanzelf wel een keer genoeg van die tiet kreeg. En dat was ook zo.
Mijn zoon is slimmer dan ik, die is over het algemeen prima in staat om aan te geven waar hij zelf behoefte aan heeft en ik hoef dat eigenlijk alleen maar te volgen. Hij voedt mij op, zou ik bijna willen zeggen. :D
Am Yisrael Chai!
dinsdag 5 juni 2007 om 23:12
Dat snap ik wel hoor, was alleen benieuwd naar de beweegredenen van 'langvoedsters'. Zelfs ben ik met 9 maanden gestopt, toen vond ik het wel mooi geweest. Had immers die aanbevolen 6 maanden zoeizo gehaald, en zoon is vanaf de borst meteen overgegaan op drinken uit een beker. Is nooit een fles aan te pas gekomen.
Daarom vraag ik me gewoon af waarom je een kind van 2 of 3 nog uit de borst laat drinken terwijl ze prima in staat zijn uit een beker te drinken.
Vind het 'raar' dat kinderen op die leeftijd nog babyvoeding krijgen. Ik vind het ook een stom gezicht om een kind van 3 nog aan een fles te zien lurken, laat staan bij mama. En daar is niets sexueels aan hoor, zo zie ik het helemaal niet.
Ik vind het eerder een belemmering in de ontwikkeling om ze zo klein te houden.
Mamarleen
dinsdag 5 juni 2007 om 23:13
dinsdag 5 juni 2007 om 23:13
dinsdag 5 juni 2007 om 23:18
Moedermelk in sausjes?;) Ik zat zoon tijdens de zwangerschap (van dochter) al gek te maken dat hij voortaan geen liga-melk (koemelk dus) zou meekrijgen naar school, maar liga's met moedermelk, en dat we voortaan pannenkoeken van moedermelk zouden maken, net als de milkshakes.
Maar Tila, kun je moedermelk echt overal voor gebruiken, zoals koemelk?
Maar Tila, kun je moedermelk echt overal voor gebruiken, zoals koemelk?
dinsdag 5 juni 2007 om 23:22
Oeh, aan deze opmerking heb ik echt een hekel. Hoe vaak ik die niet om mijn oren heb gekregen, gadver.
Mijn zoon ís nog klein, ook al vindt hij zelf van niet. En een half jaar geleden was hij helemaal nog klein, zowel fysiek als mentaal. Dat een kind een beetje kan praten, kan lopen, kan spelen en graag stoer doet, wil niet zeggen dat hij dús automatisch groot is. Dat ie geen behoefte meer heeft aan troost, geborgenheid, veiligheid, ontspanning, etcetera. Juist mijn zoon, die - vind ik - in zijn korte leventje best veel heeft meegemaakt en een ontzettend stoer karakter heeft, was echt geen kind die opeens "groot" was. Ik kon aan hem heel erg merken dat hij júist omdat hij zo'n bikkel is dat "jezelf even weer klein voelen" heel erg nodig had. Ik wil hem niet klein houden, het was juist eerder andersom. Hij doet vaak stoerder dan hij is, volgens mij denkt ie vaak dat ie al 6 is ofzo, en pas 's avonds, als ie moe werd, kwam dat kwetsbare gevoelige mannetje weer tevoorschijn die de grote wereld nog helemaal niet zo goed aankon als hij zelf dacht. Ik dacht echt vaak "pfff, moet dat, weer aan die tiet, pfff", maar hij had het nodig, niet ik.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 5 juni 2007 om 23:49
Eens met Fashion Victim, ook eerder in de discussie trouwens. Vind het een nare opmerking. Hier zou je dus als bv vrouw vreseijk over kunnen gaan vallen, schuldgevoel aangepraat krijgen enz. Het is juist biologisch gezien helemaal niet raar dat je doorgaat met de bv zolang je kind nog een zuivelbehoefte heeft en dat is inderdaad tot kind een jaar of vier is Nu is dat in deze maatschappij niet heel erg gebruikelijk, maar opmerkingen als BV is voor babies zijn zo'n onzin. Koemelk is voor kalfjes, maar die krijgen het uit een emmer, terwijl mama koe aan de kolfapparaten staat voor onze lieters halfvol.
(bijna 22 maanden, and counting..)
(bijna 22 maanden, and counting..)
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
woensdag 6 juni 2007 om 06:34
Even reageren op Mars74 en indirect ook op Blindje: dat lijkt me heel
moelijk, dat je je continu moet 'verantwoorden' naar je omgeving toe
waarom je geen borstvoeding geeft. Ook ik leef geloof ik wel in een
pro-borstvoeding-omgeving, want ik herken werkelijk niets van de
negatieve verhalen van hier op het forum.
Wat ik wel kwijt wil (ik weet niet of jullie er wat mee kunnen, maar laat ik het in ieder geval gezegd hebben ;)):
ik heb, hoe pro-borstvoeding ik ook ben, moeite met postings van mensen
als Tilalia, Eowynn en Fashionvictim (ik noem er expres een paar namen
bij, hoewel de lijst niet volledig is, maar ik ken niet alle namen uit
mijn hoofd). Ik heb me afgevraagd waarom ik zo'n moeite met jullie
teksten heb (vooral omdat ik borstvoeding geven heel
leuk/makkelijk/logisch vond). Ik denk uiteindelijk dat het door het
"moeten" komt dat in jullie postings doorschemert. Er zit iets
dwingends in, wat bij mij als een rode lap op een stier werkt ('als je
wil, dan kan het. Stoppen was geen optie. Bij mij was het begin
ellende, maar ik heb doorgezet').
Terwijl borstvoeding maar een heel klein inimini deeltje is van het
totale pakket is dat ouderschap heet. Een klein radartje in het geheel.
Ik heb me eerder al oprecht afgevraagd of jullie ook op andere vlakken
zo fanatiek zijn. Immers, er zijn zoveel factoren, die invloed hebben
op de gezondheid van kinderen (fijnstof, voldoende beweging,
uitgebalanceerd eten). Let jullie ook heel erg op deze, mogelijk
risicoverhogende factoren? Dat is geen veroordeling van mij, maar puur
een vraag uit interesse.
Zelf zie ik me namelijk als een makkelijke, relaxte moeder. Ik probeer
mijn kinderen gezond groot te brengen, maar relativeer ook veel en
alles is zeker niet optimaal. Men kan wel aanraden om tot 2.5
borstvoeding te geven, maar dat zal ik bijvoorbeeld niet snel doen, ook
al kan het nog zo gezond zijn. Mijn kinderen snoepen ook weleens en ze
eten weleens een patatje, terwijl dat toch echt duidelijk niet gezond
is (transvetten). En later zullen ze ook wel aan het bier en de
breezers gaan (vast veel eerder dan ik zelf bedacht heb).
Wat dat betreft is mijn insteek tegenover voeding in het algemeen en
borstvoeding in het bijzonder gewoon totaal anders merk ik. Ik moet dan
ook niet denken aan een maatschappij die voor mij gaat bepalen dat ik
als moeder borstvoeding MOET geven (doordat flesvoeding bv alleen in de
apotheek op recept verkrijgbaar is). Lang leve de keuzevrijheid!
moelijk, dat je je continu moet 'verantwoorden' naar je omgeving toe
waarom je geen borstvoeding geeft. Ook ik leef geloof ik wel in een
pro-borstvoeding-omgeving, want ik herken werkelijk niets van de
negatieve verhalen van hier op het forum.
Wat ik wel kwijt wil (ik weet niet of jullie er wat mee kunnen, maar laat ik het in ieder geval gezegd hebben ;)):
ik heb, hoe pro-borstvoeding ik ook ben, moeite met postings van mensen
als Tilalia, Eowynn en Fashionvictim (ik noem er expres een paar namen
bij, hoewel de lijst niet volledig is, maar ik ken niet alle namen uit
mijn hoofd). Ik heb me afgevraagd waarom ik zo'n moeite met jullie
teksten heb (vooral omdat ik borstvoeding geven heel
leuk/makkelijk/logisch vond). Ik denk uiteindelijk dat het door het
"moeten" komt dat in jullie postings doorschemert. Er zit iets
dwingends in, wat bij mij als een rode lap op een stier werkt ('als je
wil, dan kan het. Stoppen was geen optie. Bij mij was het begin
ellende, maar ik heb doorgezet').
Terwijl borstvoeding maar een heel klein inimini deeltje is van het
totale pakket is dat ouderschap heet. Een klein radartje in het geheel.
Ik heb me eerder al oprecht afgevraagd of jullie ook op andere vlakken
zo fanatiek zijn. Immers, er zijn zoveel factoren, die invloed hebben
op de gezondheid van kinderen (fijnstof, voldoende beweging,
uitgebalanceerd eten). Let jullie ook heel erg op deze, mogelijk
risicoverhogende factoren? Dat is geen veroordeling van mij, maar puur
een vraag uit interesse.
Zelf zie ik me namelijk als een makkelijke, relaxte moeder. Ik probeer
mijn kinderen gezond groot te brengen, maar relativeer ook veel en
alles is zeker niet optimaal. Men kan wel aanraden om tot 2.5
borstvoeding te geven, maar dat zal ik bijvoorbeeld niet snel doen, ook
al kan het nog zo gezond zijn. Mijn kinderen snoepen ook weleens en ze
eten weleens een patatje, terwijl dat toch echt duidelijk niet gezond
is (transvetten). En later zullen ze ook wel aan het bier en de
breezers gaan (vast veel eerder dan ik zelf bedacht heb).
Wat dat betreft is mijn insteek tegenover voeding in het algemeen en
borstvoeding in het bijzonder gewoon totaal anders merk ik. Ik moet dan
ook niet denken aan een maatschappij die voor mij gaat bepalen dat ik
als moeder borstvoeding MOET geven (doordat flesvoeding bv alleen in de
apotheek op recept verkrijgbaar is). Lang leve de keuzevrijheid!
woensdag 6 juni 2007 om 07:29
Is het nu echt zo moeilijk om te kunnen begrijpen dat er moeders zijn waarbij borstvoeding geven niet mogelijk is/was.
Het is fijn voor de moeders waarbij het lekker loopt en als het jouw keuze is om dat door te laten gaan tot een jaar of 2-3 geen probleem.
Jij voelt je er prettig bij, je kind vind het fijn.
Dus wie ben ik om daar over te oordelen.
Maar veroordeel nu niet steeds de moeders die hun kind wel fv geven om welke reden dan ook.
Het is toch van de zotte dat bijv. een blindje aan iedereen moet gaan uitleggen dat ze een hormoontje mist zodat ze geen bv kan geven, je wordt dus automatisch in de verdediging gedrongen.
Ik heb zelf mijn jongste ook geen bv kunnen geven, ik was letterlijk aan het vechten om te blijven leven.
Ziekenhuis vond het niet slim (verantwoord) om er uberhaupt mee te beginnen en als reden werd er ook gegeven, hij ligt op de ic en we gooien het toch weg.
Laat nu net mijn jongste een kind zijn die in zijn peuter/kleutertijd meer in het ziekenhuis heeft gelegen dan thuis.
Als dat geen reden is voor een schuldgevoel.
Maar nee dat heb ik niet, ik ga ervanuit dat het meer te maken heeft met het prematuur en niet echt gezond ter wereld komen te maken heeft.
Terwijl ik dus weet dat er mensen zijn die nu (en toen) roepen; ja maar alsssssss.
Op dat moment was het de juiste keuze.
Het is fijn voor de moeders waarbij het lekker loopt en als het jouw keuze is om dat door te laten gaan tot een jaar of 2-3 geen probleem.
Jij voelt je er prettig bij, je kind vind het fijn.
Dus wie ben ik om daar over te oordelen.
Maar veroordeel nu niet steeds de moeders die hun kind wel fv geven om welke reden dan ook.
Het is toch van de zotte dat bijv. een blindje aan iedereen moet gaan uitleggen dat ze een hormoontje mist zodat ze geen bv kan geven, je wordt dus automatisch in de verdediging gedrongen.
Ik heb zelf mijn jongste ook geen bv kunnen geven, ik was letterlijk aan het vechten om te blijven leven.
Ziekenhuis vond het niet slim (verantwoord) om er uberhaupt mee te beginnen en als reden werd er ook gegeven, hij ligt op de ic en we gooien het toch weg.
Laat nu net mijn jongste een kind zijn die in zijn peuter/kleutertijd meer in het ziekenhuis heeft gelegen dan thuis.
Als dat geen reden is voor een schuldgevoel.
Maar nee dat heb ik niet, ik ga ervanuit dat het meer te maken heeft met het prematuur en niet echt gezond ter wereld komen te maken heeft.
Terwijl ik dus weet dat er mensen zijn die nu (en toen) roepen; ja maar alsssssss.
Op dat moment was het de juiste keuze.