Kinderen
alle pijlers
Wat is een goede vader?
woensdag 10 maart 2021 om 17:59
Goed om hebt beseffen: alle andere vaders en moeders doen ook maar wat.
Wat hierboven is genoemd om jezelf weg te cijferen ben ik het zelf niet mee eens. Natuurlijk moet je voor je kind klaarstaan en helpen waar kan, maar je mag/moet ook aan jezelf denken.
En als je het fijn vindt, er zijn heel veel boeken geschreven hierover. Je zou er een paar kunnen lezen om verschillende invalshoeken te bekijken, gaandeweg kom je er dan vanzelf achter wat bij jou past.
Wat hierboven is genoemd om jezelf weg te cijferen ben ik het zelf niet mee eens. Natuurlijk moet je voor je kind klaarstaan en helpen waar kan, maar je mag/moet ook aan jezelf denken.
En als je het fijn vindt, er zijn heel veel boeken geschreven hierover. Je zou er een paar kunnen lezen om verschillende invalshoeken te bekijken, gaandeweg kom je er dan vanzelf achter wat bij jou past.
woensdag 10 maart 2021 om 17:59
woensdag 10 maart 2021 om 17:59
Een goede vader is een vader die zorgt voor veiligheid en stabiliteit.
Een goede vader weet war er in zijn kind omgaat en komt tegemoet aan de behoeften van het kind. Brengt tijd met het kind door en geeft liefde en geborgenheid.
Het uiteindelijke doel moet zijn dat kind in staat is om zelfstandig te functioneren als volwassene.
Een goede vader weet war er in zijn kind omgaat en komt tegemoet aan de behoeften van het kind. Brengt tijd met het kind door en geeft liefde en geborgenheid.
Het uiteindelijke doel moet zijn dat kind in staat is om zelfstandig te functioneren als volwassene.
woensdag 10 maart 2021 om 18:02
Lees je vooral goed in wat je bij verschillende leeftijden bij een kind kunt gaan verwachten.
En praat vooral veel met vaders in je nabije omgeving waarvan jij vindt dat ze goed kunnen vaderen. Je kunt ook met oudere vaders gaan praten die al volwassen kinderen hebben waarvan de kinderen zelf vinden dat hun vader het opvoeden prima gedaan heeft.
En praat vooral veel met vaders in je nabije omgeving waarvan jij vindt dat ze goed kunnen vaderen. Je kunt ook met oudere vaders gaan praten die al volwassen kinderen hebben waarvan de kinderen zelf vinden dat hun vader het opvoeden prima gedaan heeft.
woensdag 10 maart 2021 om 18:03
Nee, mijn ma dronk teveel, zij heeft de ziekte van Korsakov, een soort dementie. Mijn pa ging vreemd met haar, op mn 5e ben ik uit huis geplaatst.ClumsyNinja schreef: ↑10-03-2021 17:59Heb je wel een andere ouder (gehad)? Als ik terugkijk naar opgroeien met mijn ouders denk ik dat ik in mijn vader en moeder allebei hetzelfde waardeerde: dat had niets met geslacht/sekse te maken.
woensdag 10 maart 2021 om 18:05
PiperAlpha87 schreef: ↑10-03-2021 18:03Nee, mijn ma dronk teveel, zij heeft de ziekte van Korsakov, een soort dementie. Mijn pa ging vreemd met haar, op mn 5e ben ik uit huis geplaatst.
Wat vreselijk voor je
Ben je verder wel goed opgegroeid bij je pleegouders?
Kunnen zij als voorbeeld dienen?
woensdag 10 maart 2021 om 18:13
Nee, ik heb een reactieve hechtingsstoornis, ik ben bang dat ik mijn shit op de baby voortbreng, ik blijf wel bij haar maar ik denk dat ik een shitpa ben, ik weet gewoon niet wat ik moet doen.
woensdag 10 maart 2021 om 18:19
En goede vader heeft zijn kind onvoorwaardelijk lief. Vertrouwt zijn kind volledig. Steunt zijn kind ook al maakt kind andere keuzes dan je zou adviseren.
Daarnaast zit hij heel goed op één lijn met de moeder en stemt hij dingen met haar af voordat ze aan de orde zijn.
Verder is vader geen moeder dus soms leert kind dat vader dingen anders doet dan moeder. Geen man/vrouw-kwestie maar gewoon omdat jullie twee verschillende personen zijn. En soms vraag je advies aan elkaar als bij de één iets beter lukt dan bij de ander.
Daarnaast zit hij heel goed op één lijn met de moeder en stemt hij dingen met haar af voordat ze aan de orde zijn.
Verder is vader geen moeder dus soms leert kind dat vader dingen anders doet dan moeder. Geen man/vrouw-kwestie maar gewoon omdat jullie twee verschillende personen zijn. En soms vraag je advies aan elkaar als bij de één iets beter lukt dan bij de ander.
woensdag 10 maart 2021 om 18:20
Hou je van diegene waar je een kind mee krijgt?
Mijn vader komt niet zo heel erg veel voor in mijn opvoeding, de beste man was altijd aan het werk. Ik ben de middelste van 3 kinderen, had een geweldige moeder, die ook een hele fijne oma werd.
Mijn vader werd ook een hele fijne opa, simpelweg omdat ik kon zien hoe zielsveel hij van zijn kleinkinderen hield.
Mijn vader komt niet zo heel erg veel voor in mijn opvoeding, de beste man was altijd aan het werk. Ik ben de middelste van 3 kinderen, had een geweldige moeder, die ook een hele fijne oma werd.
Mijn vader werd ook een hele fijne opa, simpelweg omdat ik kon zien hoe zielsveel hij van zijn kleinkinderen hield.
die ik wilde bestaat al...
woensdag 10 maart 2021 om 18:21
Ben je bij haar terug?PiperAlpha87 schreef: ↑10-03-2021 18:13Nee, ik heb een reactieve hechtingsstoornis, ik ben bang dat ik mijn shit op de baby voortbreng, ik blijf wel bij haar maar ik denk dat ik een shitpa ben, ik weet gewoon niet wat ik moet doen.
Wees je bewust van je tekortkomingen en zoek hulp. Een psycholoog kan je begeleiden in dit proces denk ik. Want daar kan jij dan spiegelen. Zoek hulp, dat verdienen jullie.
woensdag 10 maart 2021 om 18:22
PiperAlpha87 schreef: ↑10-03-2021 18:13Nee, ik heb een reactieve hechtingsstoornis, ik ben bang dat ik mijn shit op de baby voortbreng, ik blijf wel bij haar maar ik denk dat ik een shitpa ben, ik weet gewoon niet wat ik moet doen.
Tsja.
Misschien is het dan beter om (voorlopig?) een vader op afstand te worden.
Dus niet de dagelijkse verantwoording en verzorging op je nemen, maar om te starten met een regelmatige bezoekregeling.
Het kan zijn, dat je vertrouwen dat je dit wel goed kunt doen, gaat groeien en kun je vervolgens beetje bij beetje meer verantwoording op je gaan nemen.
Niet meteen teveel willen, stapje voor stapje.
woensdag 10 maart 2021 om 18:24
Helemaal niet erg dat je eerlijk bent over je twijfel.PiperAlpha87 schreef: ↑10-03-2021 18:13Nee, ik heb een reactieve hechtingsstoornis, ik ben bang dat ik mijn shit op de baby voortbreng, ik blijf wel bij haar maar ik denk dat ik een shitpa ben, ik weet gewoon niet wat ik moet doen.
En ja: het hebben van een kind kan vaak heel confronterend zijn als je zelf geen leuke jeugd had. Dan wordt je geconfronteerd met dingen die jij als kind misschien niet leuk vond, maar waarvan je dacht: "dan maar niet. Ik heb dat ook niet echt nodig". Gewoon om het voor jezelf dragelijk te maken. Als je dan een klein kind hebt, merk je dat je die houding niet meer vol kunt houden: als je zelf stoer blijft, kan je niet tegelijk sensitief zijn voor de behoefte van je kind. Als je toelaat dat meer liefde, aandacht en waardering dan jij gehad hebt, leuker is voor een kind, dan moet je ook je eigen leed erkennen en er een plekje voor zoeken.
Als je de circel wilt doorbreken, ga je op zoek naar begeleiding (psycholoog, later het CJG als het kind er is) om hulp te krijgen bij wat er op je af komt. Als je dat accepteert, bij jij sowieso al een 1000x betere ouder dan wat je zelf hebt meegemaakt.
Je kan beginnen met het lezen van boeken over opvoeding en ontwikkelingspsychologie, zodat je wat beter ontdekt wat "normaal" is bij een kind.
Bv "het boek waarvan je wilde dat je ouders het gelezen hadden" (als ik de titel goed heb).
Ik heb niet jouw shit doorgemaakt, maar had wel dezelfde twijfel. Ben wel opgegroeid in een onveilig gezin met emotionele verwaarlozing. Toch werd ik na 10 jaar huwelijk ongepland zwanger.
Mijn zoon is nu 11. Het is echt leuk om ouder te zijn. Ook pittig, maar het is een verrijking om deze lessen te kunnen leren.
anoniem_327275 wijzigde dit bericht op 10-03-2021 18:28
9.77% gewijzigd
woensdag 10 maart 2021 om 18:27
Als je zelf nooit het goede voorbeeld hebt gehad kan dat heel moeilijk zijn.
Gelukkig wil to zich er wel in verdiepen . Dus dan kan het maar zo zijn dat je dan uiteindelijk een betere vader bent dan de vader die zo maar wat doet met zijn ouders als voorbeeld in gedachten.
Aangezien je een diagnose hebt heb je blijkbaar therapie gehad. Je bewust zijn van je valkuilen kan je ook een betere ouder maken dan de ouder die zo maar wat aanklungelt. Zeker als je je eigen issues hebt verwerkt.
Aangezien je zelf een hechtingsstoornid hebt zou ik wat boeken gaan lezen over veilige hechting zodat dit bij jouw kind wel goed komt.
woensdag 10 maart 2021 om 18:29
PiperAlpha87 schreef: ↑10-03-2021 18:13Nee, ik heb een reactieve hechtingsstoornis, ik ben bang dat ik mijn shit op de baby voortbreng, ik blijf wel bij haar maar ik denk dat ik een shitpa ben, ik weet gewoon niet wat ik moet doen.
Wanneer je je bewust bent van je eigen sores en daar niet voor wegloopt dan is de kans al hééééél veel kleiner dat dit gebeurt. Je begint al met niet weglopen. Dat is al een serieuze breuk met hoe het patroon voor jou eruit zag.
Een goede ouder (want ik kan het niet specifiek over vaders zeggen) is in mijn optiek die onvoorwaardelijk voor zijn/haar kind door het vuur gaat. Zodat je kind zich altijd geborgen weet. Wij (mijn kinderen en ik) zijn thuis heel openhartig in onze gesprekken. Dat heeft al heel veel moois en goeds opgeleverd waaronder rotsvast vertrouwen in elkaar. Als je zo'n fundament weet te maken dan zijn alle stormen eigenlijk oppervlakkig.
Als dit je zo hoog zit zou ik ook alvast gaan wennen aan het idee dat je in de komende jaren zelf hulp zal kunnen gebruiken. Niet zozeer met je kinderen maar met je eigen verdriet. Ouderschap is confronterend, ook (en met een moeilijk verleden misschien wel juist) als je het goed doet.
Wanneer komt de baby? Ik ben benieuwd wat er met je gebeurt als je hem/haar voor het eerst vasthoudt. Fijne zwangerschap nog. Ga alvast maar iets maken/schilderen/ophangen voor de baby, dat geeft houvast.
woensdag 10 maart 2021 om 18:29
Ja ik hou van haar, heel veel! Ik wil zo graag een goede vader voor ons kind zijn maar ik weet niet hoe. Genoeg verdienen, van haar houden, een kind accepteren wat ik eigenlijk niet wil.attribuutje schreef: ↑10-03-2021 18:20Hou je van diegene waar je een kind mee krijgt?
Mijn vader komt niet zo heel erg veel voor in mijn opvoeding, de beste man was altijd aan het werk. Ik ben de middelste van 3 kinderen, had een geweldige moeder, die ook een hele fijne oma werd.
Mijn vader werd ook een hele fijne opa, simpelweg omdat ik kon zien hoe zielsveel hij van zijn kleinkinderen hield.
woensdag 10 maart 2021 om 18:39
Nee heel slecht advies. Absoluut niet doen.hannaa46 schreef: ↑10-03-2021 18:22Tsja.
Misschien is het dan beter om (voorlopig?) een vader op afstand te worden.
Dus niet de dagelijkse verantwoording en verzorging op je nemen, maar om te starten met een regelmatige bezoekregeling.
Het kan zijn, dat je vertrouwen dat je dit wel goed kunt doen, gaat groeien en kun je vervolgens beetje bij beetje meer verantwoording op je gaan nemen.
Niet meteen teveel willen, stapje voor stapje.
Een kind is het beste af met een vader en een moeder die allebei betrokken zijn.
Zorgen voor een baby is relatief simpel.
Volle buik, schone luier, voldoende knuffels van je ouders en voldoende rust en je baby is tevreden.
Als ze ouder worden worden ze ook meer veeleisender en erger nog ze lopen tegen dingen aan fie jjj als ouder gewoon niet op kunt lossen.
Daar groei je vanzelf in mee.
Maar ga je zelf vooral niet op achterstand zetten. Daar wordt het alleen maar lastiger van.
