Kinderen
alle pijlers
Wat is een goede vader?
woensdag 10 maart 2021 om 20:34
Oh, en om te reageren op de vraag in de titel.
Mijn man is een fantastische vader. Wat ik enorm aan hem bewonder is dat hij mijn zoon nooit iets persoonlijk kwalijk neemt. Niets wat mijn zoon doet, wordt hem door mijn man voor de voeten gegooid als een verwijt. Het is nooit mijn zoons schuld als mijn man uit zijn humeur is.
Hij incasseert veel, en heeft een waanzinnig vertrouwen in onze zoon. Veel meer dan ik durf. Voor een kind is het super belangrijk dat je omgeving denkt dat jij dingen kan, dat je je goed ontwikkelt, dat je geloofd wordt. Mijn man neemt het voor mijn zoon op, en houdt hem uit de wind als hij ziet dat zoon dat nodig heeft.
Hij kan ook veel beter lachen om een beetje flauwe gein, of van die fysieke "grapjes" zoals bij het eten een servet in je gezicht gegooid krijgen (hij heeft ook goede reflexen). We hebben maar 1 kind, dus die kan al dat gestoeid en uitproberen niet bij een broertje of zusje kwijt. Mijn man is daar een betrouwbare bondgenoot in voor onze zoon. Hij zal nooit over zoons grenzen gaan, maar zoon mag dingen uitproberen (en gaat dan in het spel soms wel over een grens bij mijn man). Het is daardoor veilig voor zoon om sociaal gedrag te leren. Hij mag fouten maken; mijn man kan dat weglachen als het niet meteen goed gaat. (Niet uitlachen, maar het niet te groot maken). We geven zelf ook fouten toe.
Mijn man is een fantastische vader. Wat ik enorm aan hem bewonder is dat hij mijn zoon nooit iets persoonlijk kwalijk neemt. Niets wat mijn zoon doet, wordt hem door mijn man voor de voeten gegooid als een verwijt. Het is nooit mijn zoons schuld als mijn man uit zijn humeur is.
Hij incasseert veel, en heeft een waanzinnig vertrouwen in onze zoon. Veel meer dan ik durf. Voor een kind is het super belangrijk dat je omgeving denkt dat jij dingen kan, dat je je goed ontwikkelt, dat je geloofd wordt. Mijn man neemt het voor mijn zoon op, en houdt hem uit de wind als hij ziet dat zoon dat nodig heeft.
Hij kan ook veel beter lachen om een beetje flauwe gein, of van die fysieke "grapjes" zoals bij het eten een servet in je gezicht gegooid krijgen (hij heeft ook goede reflexen). We hebben maar 1 kind, dus die kan al dat gestoeid en uitproberen niet bij een broertje of zusje kwijt. Mijn man is daar een betrouwbare bondgenoot in voor onze zoon. Hij zal nooit over zoons grenzen gaan, maar zoon mag dingen uitproberen (en gaat dan in het spel soms wel over een grens bij mijn man). Het is daardoor veilig voor zoon om sociaal gedrag te leren. Hij mag fouten maken; mijn man kan dat weglachen als het niet meteen goed gaat. (Niet uitlachen, maar het niet te groot maken). We geven zelf ook fouten toe.
woensdag 10 maart 2021 om 20:46
Eens.blijmetmij schreef: ↑10-03-2021 20:04Psies!
In dat boek staat ook dat als ouders dit steeds afkappen (ja, nu is het OVER), dan kinderen dan van hele kleine dingen alsnog uit balans raken omdat er nog een soort van achterstallig verdriet zit. En dan heb je dus van die ouders die hun peuter een miepert vinden.
Als je ze gewoon laat uithuilen, zijn ze er daarna ook echt vanaf, en wordt er eigenlijk helemaal niet zo veel gehuild.
(Disclaimer: dit geldt voor gewone situaties. Ik wil ouders met huilbaby's niet tekort doen).
Je hoeft echt niet bang te zijn dat je kind dan een watje wordt. Het tegendeel is waar. Als je emoties er mogen zijn dan wordt je een stabieler persoon.
woensdag 10 maart 2021 om 20:58
Zorg, stabiliteit en liefde.
En wat mijn betreft een 50/50 verdeling qua zorg. En dus niet dat automatisch de meeste taken bij de moeder terecht komen.
(Tuurlijk kan je wel verdelen. Zo doe ik 95% van alles wat met eten kopen/bereiden te maken heeft en alles wat met kleding te maken heeft. Maar mijn man gooit dan in bijna alle gevallen de vieze luierzakken weg en onderhoud de meeste contacten met kinderarts en consultatiebureau)
En wat mijn betreft een 50/50 verdeling qua zorg. En dus niet dat automatisch de meeste taken bij de moeder terecht komen.
(Tuurlijk kan je wel verdelen. Zo doe ik 95% van alles wat met eten kopen/bereiden te maken heeft en alles wat met kleding te maken heeft. Maar mijn man gooit dan in bijna alle gevallen de vieze luierzakken weg en onderhoud de meeste contacten met kinderarts en consultatiebureau)
woensdag 10 maart 2021 om 21:11
Iets wat ik fijn vond van mijn moeder en wat ik ook voor mijn dochter doe (hoop ik) is haar mening serieus nemen, hoe klein ze ook nog is. Dat betekend niet dat ze altijd haar zin krijgt oid maar wel dat ze zich gehoort voelt en weet dat ze bij me terecht kan. Altijd voor alles.
Dat is iets dat ik vind dat iedere ouder zou moeten doen.
Ook probeer ik altijd uit te leggen waarom iets niet mag of kan of juist moet.
Ik vind t heel tof van je dat je t weer wil proberen met je vriendin. Ik hoop dat je later van je zoon of dochter hoort dat je een fijne papa bent.
Dat is iets dat ik vind dat iedere ouder zou moeten doen.
Ook probeer ik altijd uit te leggen waarom iets niet mag of kan of juist moet.
Ik vind t heel tof van je dat je t weer wil proberen met je vriendin. Ik hoop dat je later van je zoon of dochter hoort dat je een fijne papa bent.
Been there, done that, got the T-shirt.
woensdag 10 maart 2021 om 21:18
Ja en dit. Ik heb sinds mn 14e een hobby waar mijn ouders, op 1 open dag per jaar na, naar mijn weten nooit echt geweest zijn.Westerpaviljoen schreef: ↑10-03-2021 19:45
En wat de forummer hiervoor zei over belangrijke momenten: wees erbij.
Ik ben bij mijn diplomauitreiking voor HAVO en VWO alleen gegaan.
Ook mn hbo diploma uitreiking heb ik samen met mn ex gedaan. Maar daar was itt veel klasgenoten niemand bij.
Been there, done that, got the T-shirt.
woensdag 10 maart 2021 om 21:24
woensdag 10 maart 2021 om 21:34
PiperAlpha87 schreef: ↑10-03-2021 18:29Ja ik hou van haar, heel veel! Ik wil zo graag een goede vader voor ons kind zijn maar ik weet niet hoe. Genoeg verdienen, van haar houden, een kind accepteren wat ik eigenlijk niet wil.
Weet je PiperAlpha, je had ook geen goed voorbeeld van een relatie, maar toch lijk je het best goed te doen als partner. Misschien moet je wat meer vertrouwen in jezelf krijgen. Professionele hulp lijkt me inderdaad een goede stap.
Praat ook met je partner hierover. Hoe ziet zij je rol. (En laat je niet wegduwen door haar met het idee dat zij alles wel oplost en jij er bent voor inkomen en 'het vlees snijden' op zondag, die tijden zijn geweest.. als jij meer wilt, doe dat dan ook!)
Verder: laten merken dat je van het kind houdt, dat het er mag zijn (ook al zie je er nu enorm tegenop) Interesse tonen in wat hij/zij leuk vindt. Rondkijken en vragen bij vaders/ouders, waarvan jij het gevoel hebt dat het goed gaat, is misschien ook een goed idee.
Later is nu
woensdag 10 maart 2021 om 21:43
OH en ook: blijf jezelf.
Ga niet geforceerd 'leuk' knutselen of voetballen, als je daar helemaal niets aan vindt, omdat je ziet dat een andere vader dat doet. Natuurlijk is er niets mis met het proberen, juist goed dat je tijd met je kind doorbrengt, maar zoek iets dat je beide leuk vindt. Dat kan nog best moeilijk zijn, maar samen een serie of film kijken kan ook al leuk zijn. Natuurlijk is het leuker als je een gezamenlijke hobby kunt vinden, maar die zekerheid is er niet, helaas.
Voorlezen is dan wel iets wat volgens mij altijd wel leuk is, maar ja, dat vonden mijn man en kinderen ook, dus ik ben bevooroordeeld
En ga er bij gezamenlijke activiteiten niet vanuit of dit voor mannen/vrouwen is. Kijk wat jij en je kind leuk vinden.
Ga niet geforceerd 'leuk' knutselen of voetballen, als je daar helemaal niets aan vindt, omdat je ziet dat een andere vader dat doet. Natuurlijk is er niets mis met het proberen, juist goed dat je tijd met je kind doorbrengt, maar zoek iets dat je beide leuk vindt. Dat kan nog best moeilijk zijn, maar samen een serie of film kijken kan ook al leuk zijn. Natuurlijk is het leuker als je een gezamenlijke hobby kunt vinden, maar die zekerheid is er niet, helaas.
Voorlezen is dan wel iets wat volgens mij altijd wel leuk is, maar ja, dat vonden mijn man en kinderen ook, dus ik ben bevooroordeeld
En ga er bij gezamenlijke activiteiten niet vanuit of dit voor mannen/vrouwen is. Kijk wat jij en je kind leuk vinden.
Later is nu
donderdag 11 maart 2021 om 00:06
Wij hebben ervoor gekozen om in te leveren op inkomen zodat vader meer thuis was; top idee. Vader en kind samen tijd doorbrengen zonder mij/moeder brengt echt zoveel!Vutje schreef: ↑10-03-2021 20:58Zorg, stabiliteit en liefde.
En wat mijn betreft een 50/50 verdeling qua zorg. En dus niet dat automatisch de meeste taken bij de moeder terecht komen.
(Tuurlijk kan je wel verdelen. Zo doe ik 95% van alles wat met eten kopen/bereiden te maken heeft en alles wat met kleding te maken heeft. Maar mijn man gooit dan in bijna alle gevallen de vieze luierzakken weg en onderhoud de meeste contacten met kinderarts en consultatiebureau)
donderdag 11 maart 2021 om 02:10
Zij verwacht verder niks van mij, we zien wel hoe het gaat straks zei ze.Dreamer schreef: ↑10-03-2021 21:34Weet je PiperAlpha, je had ook geen goed voorbeeld van een relatie, maar toch lijk je het best goed te doen als partner. Misschien moet je wat meer vertrouwen in jezelf krijgen. Professionele hulp lijkt me inderdaad een goede stap.
Praat ook met je partner hierover. Hoe ziet zij je rol. (En laat je niet wegduwen door haar met het idee dat zij alles wel oplost en jij er bent voor inkomen en 'het vlees snijden' op zondag, die tijden zijn geweest.. als jij meer wilt, doe dat dan ook!)
Verder: laten merken dat je van het kind houdt, dat het er mag zijn (ook al zie je er nu enorm tegenop) Interesse tonen in wat hij/zij leuk vindt. Rondkijken en vragen bij vaders/ouders, waarvan jij het gevoel hebt dat het goed gaat, is misschien ook een goed idee.
De kunst afkijken bij vrienden is een goed idee
donderdag 11 maart 2021 om 02:18
8 augustus is ze uitgerekend, volgende week vrijdag gaat ze voor een echo. Ik hoop dat ik mee mag.sprankelend schreef: ↑10-03-2021 18:29Wanneer je je bewust bent van je eigen sores en daar niet voor wegloopt dan is de kans al hééééél veel kleiner dat dit gebeurt. Je begint al met niet weglopen. Dat is al een serieuze breuk met hoe het patroon voor jou eruit zag.
Een goede ouder (want ik kan het niet specifiek over vaders zeggen) is in mijn optiek die onvoorwaardelijk voor zijn/haar kind door het vuur gaat. Zodat je kind zich altijd geborgen weet. Wij (mijn kinderen en ik) zijn thuis heel openhartig in onze gesprekken. Dat heeft al heel veel moois en goeds opgeleverd waaronder rotsvast vertrouwen in elkaar. Als je zo'n fundament weet te maken dan zijn alle stormen eigenlijk oppervlakkig.
Als dit je zo hoog zit zou ik ook alvast gaan wennen aan het idee dat je in de komende jaren zelf hulp zal kunnen gebruiken. Niet zozeer met je kinderen maar met je eigen verdriet. Ouderschap is confronterend, ook (en met een moeilijk verleden misschien wel juist) als je het goed doet.
Wanneer komt de baby? Ik ben benieuwd wat er met je gebeurt als je hem/haar voor het eerst vasthoudt. Fijne zwangerschap nog. Ga alvast maar iets maken/schilderen/ophangen voor de baby, dat geeft houvast.
donderdag 11 maart 2021 om 03:25
Ja, wij zij beide ook evenveel dagen thuis bij kind en hebben maar 1 dag KDV nodig. (Schoon)ouders passen alleen incidenteel op.
We zijn hier zeer tevreden over en blij dat we hiervoor gekozen hebben.
donderdag 11 maart 2021 om 07:38
PiperAlpha87 schreef: ↑11-03-2021 02:10Zij verwacht verder niks van mij, we zien wel hoe het gaat straks zei ze.
De kunst afkijken bij vrienden is een goed idee
Het lijkt erop alsof zij denkt dat ze het kind alleen gaat krijgen en dat jij er leuk als accessoire bij bent? Langs de zijlijn? Of verwacht ze wel dat ze af en toe wegkan en dat jij dat op de kleine let. Het klinkt misschien aardig wat ze zegt, zeker door de manier waarop ze zwanger geworden is, maar wanneer zij op haar tandvlees loopt, verwacht ze wel zeker wat van jou, op den duur. Als het niets met jullie kind is, dan wel meer in huishouden of anderszins. En dat is volgens mij ook goed. Als ouders ben je toch een soort team.
Later is nu
donderdag 11 maart 2021 om 07:41
PiperAlpha87 schreef: ↑11-03-2021 02:188 augustus is ze uitgerekend, volgende week vrijdag gaat ze voor een echo. Ik hoop dat ik mee mag.
Ze heeft je deze rol opgedrongen, en lijkt als een soort alleenstaande moeder met inwonende man door te willen gaan? Als je meewilt, ga je gewoon mee. Zij maakte jou tegen wil en dank vader. Dan kan ze je nu toch niet aan de kant schuiven, als je ook interesse toont?
Sterkte hoor
Ik vind je dapper!En alleen al dat je deze zorgen hebt en er over na denkt, maakt je al en betere vader dan je zelf dacht te worden.
Later is nu
donderdag 11 maart 2021 om 09:11
Ik mag van haar wel gewoon mee maar zij wist niet of dat ook van het ziekenhuis mag maar daar ging ze wel vanuit. En ja uiteindelijk is ze de helft van de tijd wel gewoon een soort alleenstaande moeder. Denk je dat het kind wel aan mij kan hechten als ik steeds weg ben voor werk? Ik lees net in een ander topic over co ouderschap dat de periodes dat het kind de andere ouder niet ziet niet te lang mogen duren, wat is te lang precies? Is 14 dagen te lang?Dreamer schreef: ↑11-03-2021 07:41Ze heeft je deze rol opgedrongen, en lijkt als een soort alleenstaande moeder met inwonende man door te willen gaan? Als je meewilt, ga je gewoon mee. Zij maakte jou tegen wil en dank vader. Dan kan ze je nu toch niet aan de kant schuiven, als je ook interesse toont?
Sterkte hoor
En alleen al dat je deze zorgen hebt en er over na denkt, maakt je al en betere vader dan je zelf dacht te worden.
donderdag 11 maart 2021 om 11:41
In het begin is 14 dagen wel aan de lange kant, aan de andere kant: de andere 14 dagen ben je er volledig.PiperAlpha87 schreef: ↑11-03-2021 09:11Ik mag van haar wel gewoon mee maar zij wist niet of dat ook van het ziekenhuis mag maar daar ging ze wel vanuit. En ja uiteindelijk is ze de helft van de tijd wel gewoon een soort alleenstaande moeder. Denk je dat het kind wel aan mij kan hechten als ik steeds weg ben voor werk? Ik lees net in een ander topic over co ouderschap dat de periodes dat het kind de andere ouder niet ziet niet te lang mogen duren, wat is te lang precies? Is 14 dagen te lang?
Vanaf een bepaald moment is het gewoon groot feest als je er weer bent. Kun je ook videobellen en dat soort dingen?
Wat ik bij een bepaald gezin gezien heb was dat als vader weg was, alles op rolletjes liep - en als hij dan thuiskwam, dat er dan spanningen waren / mensen op hun tenen liepen, de normale routine een beetje zoek was. Dus dat is wel iets om extra op te letten. Bespreek vaak samen hoe het juist een groot feest is als je thuiskomt in plaats van dat je inbreekt in de rust, bij wijze van.
Bij dat gezin dat ik noemde speelden allerlei huwelijksspanningen hoor, dus dat was een belangrijke factor. Inmiddels zijn ze gescheiden.
donderdag 11 maart 2021 om 11:58
Skype kan maar je moet wel op je beurt wachten, nou leven vriendin en ik al 10 jaar zo en ik weet dat zij gewoon haar leven leeft als ik weg ben dus ik ga ervan uit dat het straks ook gewoon zo gaat alleen dan met een minimensje erbij. Ze overweegt nog wel om haar baan op te zeggen zodat ze zelf voor het kind kan zorgen en dan kunnen we wel gewoon 2 weken als een echt gezin leven ipv dat een van ons twee iets moet in die twee weken.bia-pia schreef: ↑11-03-2021 11:41In het begin is 14 dagen wel aan de lange kant, aan de andere kant: de andere 14 dagen ben je er volledig.
Vanaf een bepaald moment is het gewoon groot feest als je er weer bent. Kun je ook videobellen en dat soort dingen?
Wat ik bij een bepaald gezin gezien heb was dat als vader weg was, alles op rolletjes liep - en als hij dan thuiskwam, dat er dan spanningen waren / mensen op hun tenen liepen, de normale routine een beetje zoek was. Dus dat is wel iets om extra op te letten. Bespreek vaak samen hoe het juist een groot feest is als je thuiskomt in plaats van dat je inbreekt in de rust, bij wijze van.
Bij dat gezin dat ik noemde speelden allerlei huwelijksspanningen hoor, dus dat was een belangrijke factor. Inmiddels zijn ze gescheiden.
donderdag 11 maart 2021 om 12:23
Huh? In een 'echt' gezin wordt er gewoon gewerkt door de ouders hoor.PiperAlpha87 schreef: ↑11-03-2021 11:58Skype kan maar je moet wel op je beurt wachten, nou leven vriendin en ik al 10 jaar zo en ik weet dat zij gewoon haar leven leeft als ik weg ben dus ik ga ervan uit dat het straks ook gewoon zo gaat alleen dan met een minimensje erbij. Ze overweegt nog wel om haar baan op te zeggen zodat ze zelf voor het kind kan zorgen en dan kunnen we wel gewoon 2 weken als een echt gezin leven ipv dat een van ons twee iets moet in die twee weken.
donderdag 11 maart 2021 om 12:44
PiperAlpha87 schreef: ↑11-03-2021 09:11Ik mag van haar wel gewoon mee maar zij wist niet of dat ook van het ziekenhuis mag maar daar ging ze wel vanuit. En ja uiteindelijk is ze de helft van de tijd wel gewoon een soort alleenstaande moeder. Denk je dat het kind wel aan mij kan hechten als ik steeds weg ben voor werk? Ik lees net in een ander topic over co ouderschap dat de periodes dat het kind de andere ouder niet ziet niet te lang mogen duren, wat is te lang precies? Is 14 dagen te lang?
Mijn vader zat de eerste 9 maanden van mijn leven in het buitenland voor werk en door omstandigheden. Zeker weten dat ik aan hem gehecht was! Het gaat er ook om wat je doet als je thuis bent, natuurlijk. En ook dan kun je best eigen dingen blijven doen.
Later is nu
donderdag 11 maart 2021 om 12:46
PiperAlpha87 schreef: ↑11-03-2021 11:58Skype kan maar je moet wel op je beurt wachten, nou leven vriendin en ik al 10 jaar zo en ik weet dat zij gewoon haar leven leeft als ik weg ben dus ik ga ervan uit dat het straks ook gewoon zo gaat alleen dan met een minimensje erbij. Ze overweegt nog wel om haar baan op te zeggen zodat ze zelf voor het kind kan zorgen en dan kunnen we wel gewoon 2 weken als een echt gezin leven ipv dat een van ons twee iets moet in die twee weken.
Ook als ze werkt zorgt ze zelf voor het kind hoor. En dat geeft jou, in de weken dat je thuis bent, ruimte voor jou met je kind, met als mogelijkheid het ook nog naar de opvang te doen.
het klinkt erg alsof zij het allemaal bedacht heeft en jij mag kijken waar jouw puzzelstukje past. Je bent de vader, neem die ruimte. Dat hoeft trouwens niet ineens. Je zult er wat langer over doen, om in je nieuwe rol te groeien, misschien. Maar juist in die 2 weken thuis, heb jij jouw tijd.
Ga ervan uit dat je dingen anders zal doen dan je vrouw, maar dat anders niet per se slechter is, zoals vrouwen soms wel willen geloven.
Later is nu
donderdag 11 maart 2021 om 13:08
Het lijkt me gekker als je niet mee mag.PiperAlpha87 schreef: ↑11-03-2021 02:188 augustus is ze uitgerekend, volgende week vrijdag gaat ze voor een echo. Ik hoop dat ik mee mag.
Ik heb het idee dat ik jouw verhaal herken, uit andere topics met een andere nickname, kan dat? Je bent super goed bezig. Ik wil je heel veel geluk toewensen met jouw rol als vader. Het komt vast helemaal goed met jou & je kindje.
donderdag 11 maart 2021 om 13:15
En bespreek de praktische zaken / hoe jullie het allemaal gaan regelen met de moeder van je kind. Doe wat jullie denken dat goed is.
Het is voor de hechting met je kindje echt geen enkel probleem dat jij af en aan twee weken weg bent. Jouw aanwezigheid en de kwaliteit van jullie contact in de weken dat je er wél bent, is hetgeen wat telt. Vertrouw daar maar op.
En als je toch merkt dat je twijfels blijft hebben over jouw eigen basis/vaardigheden als vader en of je je kind wel genoeg kunt bieden, kun je je altijd laten doorverwijzen door de huisarts. Om erover te praten met een professional. Maar je komt er hoe dan ook wel. Want je bent zelfbewust en je weet wat je (anders) wil.
Het is voor de hechting met je kindje echt geen enkel probleem dat jij af en aan twee weken weg bent. Jouw aanwezigheid en de kwaliteit van jullie contact in de weken dat je er wél bent, is hetgeen wat telt. Vertrouw daar maar op.
En als je toch merkt dat je twijfels blijft hebben over jouw eigen basis/vaardigheden als vader en of je je kind wel genoeg kunt bieden, kun je je altijd laten doorverwijzen door de huisarts. Om erover te praten met een professional. Maar je komt er hoe dan ook wel. Want je bent zelfbewust en je weet wat je (anders) wil.
