Kinderen
alle pijlers
Wat is een goede vader?
woensdag 10 maart 2021 om 18:40
woensdag 10 maart 2021 om 18:41
Die kans bestaat maar hoeft niet zo te zijn. Wees bewust van je zwaktes, kijk of je sterker kan worden daarin. Je bent al goed bezig door te weten dat je iets hebt en dat je dit niet door wil geven.PiperAlpha87 schreef: ↑10-03-2021 18:13Nee, ik heb een reactieve hechtingsstoornis, ik ben bang dat ik mijn shit op de baby voortbreng, ik blijf wel bij haar maar ik denk dat ik een shitpa ben, ik weet gewoon niet wat ik moet doen.
Wat ik je wel wil meegeven is dat je jouw problemen niet het kind voor moet leggen. Mijn bio vader deed dat wel. Ik werd als ware zijn ouder en steunpilaar.
Toevoeging:
Mijn stiefvader was de beste vader die ik mij had kunnen wensen. Ondanks zijn zeer nare dingen in zijn jeugd was hij een prachtig mens die er echt was voor zijn kinderen, waaronder ik. Het kan dus wel. Nare jeugd en een goede vader zijn.
apollos_belt wijzigde dit bericht op 10-03-2021 18:44
16.56% gewijzigd
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
woensdag 10 maart 2021 om 18:43
attribuutje schreef: ↑10-03-2021 18:20Mijn vader werd ook een hele fijne opa, simpelweg omdat ik kon zien hoe zielsveel hij van zijn kleinkinderen hield.
Mooi
woensdag 10 maart 2021 om 18:49
Ik kan mij voorstellen dat to dat nu nog niet kan. Het kind groeit niet in zijn buik en is op dit moment dus ook nog een tamelijk abstract iets.
Het kan zijn dat als kind geboren wordt hij ineens overspoeld wordt met vader gevoelens.
Het kan ook zijn dat hij er nog niets mee heeft gezien zijn verleden en dat het moet groeien. In dat geval geld fake it till you make it.
Vergeet niet dat je ook veel kan leren van een kraamhulp. Ook moeders moeten soms gewoon veel leren en weten niet instinctiefmatig wat ze moeten doen.
Dus het is helemaal niet erg als je nu nog niet weet hoe je een goede vader moet zijn als je maar wil leren
woensdag 10 maart 2021 om 18:53
NOU DIT IS DE WAARHEIDblijmetmij schreef: ↑10-03-2021 18:24Helemaal niet erg dat je eerlijk bent over je twijfel.
En ja: het hebben van een kind kan vaak heel confronterend zijn als je zelf geen leuke jeugd had. Dan wordt je geconfronteerd met dingen die jij als kind misschien niet leuk vond, maar waarvan je dacht: "dan maar niet. Ik heb dat ook niet echt nodig". Gewoon om het voor jezelf dragelijk te maken. Als je dan een klein kind hebt, merk je dat je die houding niet meer vol kunt houden: als je zelf stoer blijft, kan je niet tegelijk sensitief zijn voor de behoefte van je kind. Als je toelaat dat meer liefde, aandacht en waardering dan jij gehad hebt, leuker is voor een kind, dan moet je ook je eigen leed erkennen en er een plekje voor zoeken.
Als je de circel wilt doorbreken, ga je op zoek naar begeleiding (psycholoog, later het CJG als het kind er is) om hulp te krijgen bij wat er op je af komt. Als je dat accepteert, bij jij sowieso al een 1000x betere ouder dan wat je zelf hebt meegemaakt.
Je kan beginnen met het lezen van boeken over opvoeding en ontwikkelingspsychologie, zodat je wat beter ontdekt wat "normaal" is bij een kind.
Bv "het boek waarvan je wilde dat je ouders het gelezen hadden" (als ik de titel goed heb).
Ik heb niet jouw shit doorgemaakt, maar had wel dezelfde twijfel. Ben wel opgegroeid in een onveilig gezin met emotionele verwaarlozing. Toch werd ik na 10 jaar huwelijk ongepland zwanger.
Mijn zoon is nu 11. Het is echt leuk om ouder te zijn. Ook pittig, maar het is een verrijking om deze lessen te kunnen leren.
En verder ben ik een leuke vader.
woensdag 10 maart 2021 om 18:54
Als je een leuke vader hebt gehad is het misschien makkelijker maar zonder is het niet onmogelijk.
Ik had niet zo een leuke moeder en mijn tips zijn: praat veel met mensen die jij goed vind als ouders. Echt praten. Vraag waarom ze iets doen en kijk of het jou past. Het is ook gewoon een beetje uitproberen. Weet je van jezelf dat je erg lekker gaat op regelmaat en structuur dan is dat een stuk makkelijker te doen dan wanneer je een chaoot bent. Ik deed niets op de klok maar toch zat er ritme in de dag. Goede vriendin leefde met tijd en dat werkt voor haar dus.
Baby’s hebben veel liefde en rust nodig. Gewoon er zijn en accepteren dat het even niet veel om jou gaat dat eerste jaar. Later komt er weer meer tijd voor je eigen dingen, die basis is al een heel goede start.
Ik had niet zo een leuke moeder en mijn tips zijn: praat veel met mensen die jij goed vind als ouders. Echt praten. Vraag waarom ze iets doen en kijk of het jou past. Het is ook gewoon een beetje uitproberen. Weet je van jezelf dat je erg lekker gaat op regelmaat en structuur dan is dat een stuk makkelijker te doen dan wanneer je een chaoot bent. Ik deed niets op de klok maar toch zat er ritme in de dag. Goede vriendin leefde met tijd en dat werkt voor haar dus.
Baby’s hebben veel liefde en rust nodig. Gewoon er zijn en accepteren dat het even niet veel om jou gaat dat eerste jaar. Later komt er weer meer tijd voor je eigen dingen, die basis is al een heel goede start.
woensdag 10 maart 2021 om 18:54
De meeste ouders weten voor de komst van een eerste niet precies hoe ze een goede ouder kunnen zijn. Ja, je hebt wel een globaal idee zoals zorgen voor voedsel, verschonen, kleding, dak boven het hoofd, aandacht geven (oftewel: verantwoordelijkheid nemen, ook dagelijks met al die 101 taakjes rondom de zorg voor een baby). Maar een ècht masterplan hebben de meesten niet. En die mensen die het wel hebben krijgen vaak een kind dat daar andere ideeën over heeft.PiperAlpha87 schreef: ↑10-03-2021 18:29Ja ik hou van haar, heel veel! Ik wil zo graag een goede vader voor ons kind zijn maar ik weet niet hoe. Genoeg verdienen, van haar houden, een kind accepteren wat ik eigenlijk niet wil.
Je hebt ook een aantal maanden om aan het idee te wennen. Als zo’n baby er is dan groei je ook (samen met baby) mee in die rol van ouder. Als het jou fijner lijkt om hier met een specialist over te sparren dan moet je dat gewoon doen. Waarom zou je jezelf dat ontzeggen?
Nee heb je, ja kun je krijgen
woensdag 10 maart 2021 om 18:55
Piper, ik denk dat dit al een prachtig begin is van een goede vader zijn. Je wilt het graag zijn en gaat op zoek naar antwoorden "hoe".
Ik wil je graag een hoopvol voorbeeld geven: mijn moeder is opgegroeid in een gezin wat disfunctioneerde, zij is tussen haar 6de en 10de uit huis geplaatst. Daarna is ze op haar 14de weggelopen en op zichzelf gaan wonen. Toen ze 16 was kreeg ze een relatie met mijn vader vab toen 18 en ze kregen mij toen ze begin 20 waren.
Ze kwamen allebei uit een lastige thuissituatie en hun insteek was dat ze graag een liefdevol, wel functionerend gezin wilden zijn. En dat is heel goed gelukt. Ik en mijn broer zijn heel liefdevol opgevoed en hebben nooit gemerkt wat voor verleden onze ouders hadden.
Inmiddels ben ik zelf ook allang moeder. Als ouder herken ik de twijfel "doe ik het wel goed genoeg". En die twijfel is ook goed en zorgt ervoor dat je je uiterste best doet. Een kind heeft stabiliteit, zekerheid, voorspelbaarheid nodig, en heel veel liefde.
Hoe zit het tussen jou en de moeder? Je schrijft een stukje terug dat jij geen kind had gewild? Want dat is natuurlijk een lastige uitgangssituatie. Ik denk dat het heel belangrijk is om toch een goede band op te bouwen. Het zal je verrijken, je leert ervan.
Een vriendin van mij was ongewenst door haar vader, en hij heeft dat vaak tegen haar gezegd. Ze is nu bijna 50, maar nog steeds voelt ze zich ongewenst als mens. Dus probeer dat hoe dan ook te voorkomen...
Ik wil je graag een hoopvol voorbeeld geven: mijn moeder is opgegroeid in een gezin wat disfunctioneerde, zij is tussen haar 6de en 10de uit huis geplaatst. Daarna is ze op haar 14de weggelopen en op zichzelf gaan wonen. Toen ze 16 was kreeg ze een relatie met mijn vader vab toen 18 en ze kregen mij toen ze begin 20 waren.
Ze kwamen allebei uit een lastige thuissituatie en hun insteek was dat ze graag een liefdevol, wel functionerend gezin wilden zijn. En dat is heel goed gelukt. Ik en mijn broer zijn heel liefdevol opgevoed en hebben nooit gemerkt wat voor verleden onze ouders hadden.
Inmiddels ben ik zelf ook allang moeder. Als ouder herken ik de twijfel "doe ik het wel goed genoeg". En die twijfel is ook goed en zorgt ervoor dat je je uiterste best doet. Een kind heeft stabiliteit, zekerheid, voorspelbaarheid nodig, en heel veel liefde.
Hoe zit het tussen jou en de moeder? Je schrijft een stukje terug dat jij geen kind had gewild? Want dat is natuurlijk een lastige uitgangssituatie. Ik denk dat het heel belangrijk is om toch een goede band op te bouwen. Het zal je verrijken, je leert ervan.
Een vriendin van mij was ongewenst door haar vader, en hij heeft dat vaak tegen haar gezegd. Ze is nu bijna 50, maar nog steeds voelt ze zich ongewenst als mens. Dus probeer dat hoe dan ook te voorkomen...
woensdag 10 maart 2021 om 19:29
Een goede vader, volgens mij :
- je moet je kind niet tolereren of accepteren maar waarderen.
- je kind heeft je liefde, aandacht en prioriteit nodig.
- het belang van je kind staat op 1. Geld verdienen om deze nieuwe dure hobby te kunnen financieren staat op 2. Je partner staat op 3. Daarna kom jij aan bod.
- praat met je kind, niet over je kind.
- zorg dat je er bent op de momenten die ertoe doen. Als je kind ziek is, iets te vieren heeft, ceremoniële zaken op school, verjaardagen, uitvoeringen: zorg dat je erbij bent. Laat je kind voelen dat je dat soort dingen belangrijk vindt.
- geef het goede voorbeeld. Leiderschap door het voorbeeld geven, niet door te praten / op te leggen.
- je hebt een traject van 18 jaar waarin je je kind kunt voorbereiden op zelfstandig functioneren in de maatschappij. In die periode moet je kind het leuk hebben, dingen leren, een vak leren, liefde leren ontvangen, aardig en vaardig leren zijn, etc. Bedenk voortdurend hoe je kunt bijdragen aan dat soort dingen.
- Leer je kind dingen die hij alleen van jou kan leren. Bijvoorbeeld iets technisch. Of een taal. Of dat geweldige recept koken.
- zorg voor speciale tijd met je kind. Tradities. Bijvoorbeeld een jaarlijks kampeerweekend. Of een jaarlijks bezoek aan het theater of de bioscoop. Of dat hij/zij ook een keertje met de helikopter naar het booreiland mag.
- je moet je kind niet tolereren of accepteren maar waarderen.
- je kind heeft je liefde, aandacht en prioriteit nodig.
- het belang van je kind staat op 1. Geld verdienen om deze nieuwe dure hobby te kunnen financieren staat op 2. Je partner staat op 3. Daarna kom jij aan bod.
- praat met je kind, niet over je kind.
- zorg dat je er bent op de momenten die ertoe doen. Als je kind ziek is, iets te vieren heeft, ceremoniële zaken op school, verjaardagen, uitvoeringen: zorg dat je erbij bent. Laat je kind voelen dat je dat soort dingen belangrijk vindt.
- geef het goede voorbeeld. Leiderschap door het voorbeeld geven, niet door te praten / op te leggen.
- je hebt een traject van 18 jaar waarin je je kind kunt voorbereiden op zelfstandig functioneren in de maatschappij. In die periode moet je kind het leuk hebben, dingen leren, een vak leren, liefde leren ontvangen, aardig en vaardig leren zijn, etc. Bedenk voortdurend hoe je kunt bijdragen aan dat soort dingen.
- Leer je kind dingen die hij alleen van jou kan leren. Bijvoorbeeld iets technisch. Of een taal. Of dat geweldige recept koken.
- zorg voor speciale tijd met je kind. Tradities. Bijvoorbeeld een jaarlijks kampeerweekend. Of een jaarlijks bezoek aan het theater of de bioscoop. Of dat hij/zij ook een keertje met de helikopter naar het booreiland mag.
woensdag 10 maart 2021 om 19:42
Goh; dank je!
En je lijkt me idd een leuke vader.
woensdag 10 maart 2021 om 19:45
dank je wel
En wat de forummer hiervoor zei over belangrijke momenten: wees erbij.
Ik ben bij mijn diplomauitreiking voor HAVO en VWO alleen gegaan.
Hoe mijn moeder dat ooit heeft kunnen toelaten is mij een raadsel
Enne verdeel de taken 50/50 ook de third shift.
woensdag 10 maart 2021 om 19:46
Een baby is op zich niet heel moeilijk! Op tijd eten geven (moeder laten voeden), schone luier geven, veel vasthouden en knuffelen (draagzak kan handig zijn), tegen praten (kan ook gewoon zijn 'ik ga nu je luier vastmaken en je broek aandoen', of bijv. samen uit raam kijken en benoemen wat je ziet). Reageren op wat je bij het kind ziet/ denkt te zien. Verder lijken baby's niet veel te snappen, maar merken ze het wel als je zelf niet lekker in je vel zit. Dus als je baby lastig doet, alleen maar huilt etc. altijd even nagaan of je zelf gestrest bent. Dan helpt rust pakken voor jezelf vaak ook om je baby weer rustig te krijgen.
Er zijn in veel steden ook vadergroepen, waar je met andere jonge vaders of vaders-in-wording samenkomt en praat over wat vaderschap voor je betekent enzo. Zou zoiets je kunnen helpen? Goed dat je je angsten uitspreekt!
Lees je graag? Non-fictie? Ik vind de blogs van Kiind magazine fijn, het boek 'het boek waarvan je wilde dat je ouders het hadden gelezen', het boek 'wat baby's nodig hebben', het boek 'kinderen zijn geen puppy's', 'mild ouderschap' fijn. Laatste twee voor wat oudere kinderen. En wellicht zijn er ook fijne podcasts. En misschien kan contact met een hulpverlener je helpen, om je angsten en twijfels mee te bespreken.
Er zijn in veel steden ook vadergroepen, waar je met andere jonge vaders of vaders-in-wording samenkomt en praat over wat vaderschap voor je betekent enzo. Zou zoiets je kunnen helpen? Goed dat je je angsten uitspreekt!
Lees je graag? Non-fictie? Ik vind de blogs van Kiind magazine fijn, het boek 'het boek waarvan je wilde dat je ouders het hadden gelezen', het boek 'wat baby's nodig hebben', het boek 'kinderen zijn geen puppy's', 'mild ouderschap' fijn. Laatste twee voor wat oudere kinderen. En wellicht zijn er ook fijne podcasts. En misschien kan contact met een hulpverlener je helpen, om je angsten en twijfels mee te bespreken.
woensdag 10 maart 2021 om 19:54
Nog een leestip die bij een baby/jong kind fijn is: "Huilen, boos zijn, ruzie".
Voor mij was het een groot inzicht dat huilen een functie heeft, en dat het voor je kind al een enorme opluchting is als je daar ruimte voor laat. Emoties waren bij mij thuis een bedreiging voor mijn ouders, dus dat mocht niet. Dat je gewoon mag voelen wat je voelt, is voor een kind heel belangrijk. Huilen is een manier waarop ze zelf hun balans kunnen herstellen. Huilen is geen verwijt aan jou, zeker niet bij hele kleine baby'tjes. Als ze voelen dat je ze niet alleen laat met dat verdriet, maar dat je ze vasthoud, en ze koestert, dan help je ze om zich te herstellen. Dat kunnen ze dan zelf (met jouw aanmoediging).
Voor mij was het een groot inzicht dat huilen een functie heeft, en dat het voor je kind al een enorme opluchting is als je daar ruimte voor laat. Emoties waren bij mij thuis een bedreiging voor mijn ouders, dus dat mocht niet. Dat je gewoon mag voelen wat je voelt, is voor een kind heel belangrijk. Huilen is een manier waarop ze zelf hun balans kunnen herstellen. Huilen is geen verwijt aan jou, zeker niet bij hele kleine baby'tjes. Als ze voelen dat je ze niet alleen laat met dat verdriet, maar dat je ze vasthoud, en ze koestert, dan help je ze om zich te herstellen. Dat kunnen ze dan zelf (met jouw aanmoediging).
anoniem_327275 wijzigde dit bericht op 10-03-2021 20:22
35.36% gewijzigd
woensdag 10 maart 2021 om 19:58
Puntillita ik schreef het met tranen in mijn ogen, ik heb ze helaas beide niet meer. Ik weet dat mijn moeders moeder een zeer koude vrouw was en toch is mijn moeder een heel warm en fijn persoon geworden die ook op latere leeftijd door menig mens werd gewaardeerd, gewoon omdat ze een pretentieloos fijnmens is geweest. TO houdt van degene waar hij een kindje mee krijgt, hij kan dus liefhebben en dat is het enige wat me belangrijk lijkt. De wil te zorgen voor waar je van houdt...
die ik wilde bestaat al...
woensdag 10 maart 2021 om 19:58
als mijn baby huilde zei ik ook altijd:blijmetmij schreef: ↑10-03-2021 19:54Nog een leestip die bij een baby/jong kind fijn is: "Huilen, boos zijn, ruzie.
Voor mij was het een groot inzicht dat huilen een functie heeft, en dat het voor je kind al een enorme opluchting is als je daar ruimte voor laat. Emoties waren bij mij thuis een bedreiging voor mijn ouders, dus dat mocht niet.
Huil maar lekker jongen gooi het eruit.
woensdag 10 maart 2021 om 20:00
Mijn partner heeft een vervelende jeugd achter de rug, waarin verwaarlozing een rol heeft gespeeld. Overigens niet in die mate waarin jij dit nu beschrijft.
Hij is een goede vader. Hij heeft echt tijd voor ons kind, luistert (ook al is het meer gebrabbel), vertelt verhalen, doet activiteiten die aansluiten bij kind (ook als baby), moedigt kind aan en bovenal hij houdt van kind.
Hij weet dat hij veel in zijn eigen opvoeding te kort is gekomen. Hij is zich dat bewust en probeert nu heel bewust die dingen niet te doen. Dus als ik aan het koken ben is het altijd "papa en kind tijd". Dan kijken ze samen een filmpje, ze gaan een stukje lopen, de maken een puzzel of bouwen met duplo. Even 1:1 aandacht samen.
Niet alles gaat meteen goed. Sommige dingen weet of kent hij niet omdat hij dat niet weet van zijn eigen opvoeding. Ik vertel er dan wat over en leg uit waarom iets belangrijk is. Andersom doe ik natuurlijk ook niet alles goed en doordat ik dan zie hoe partner het aanpakt leer ik ook wat. Zo vullen we elkaar mooi aan.
Hij is een goede vader. Hij heeft echt tijd voor ons kind, luistert (ook al is het meer gebrabbel), vertelt verhalen, doet activiteiten die aansluiten bij kind (ook als baby), moedigt kind aan en bovenal hij houdt van kind.
Hij weet dat hij veel in zijn eigen opvoeding te kort is gekomen. Hij is zich dat bewust en probeert nu heel bewust die dingen niet te doen. Dus als ik aan het koken ben is het altijd "papa en kind tijd". Dan kijken ze samen een filmpje, ze gaan een stukje lopen, de maken een puzzel of bouwen met duplo. Even 1:1 aandacht samen.
Niet alles gaat meteen goed. Sommige dingen weet of kent hij niet omdat hij dat niet weet van zijn eigen opvoeding. Ik vertel er dan wat over en leg uit waarom iets belangrijk is. Andersom doe ik natuurlijk ook niet alles goed en doordat ik dan zie hoe partner het aanpakt leer ik ook wat. Zo vullen we elkaar mooi aan.
woensdag 10 maart 2021 om 20:04
Psies!Westerpaviljoen schreef: ↑10-03-2021 19:58als mijn baby huilde zei ik ook altijd:
Huil maar lekker jongen gooi het eruit.
In dat boek staat ook dat als ouders dit steeds afkappen (ja, nu is het OVER), dan kinderen dan van hele kleine dingen alsnog uit balans raken omdat er nog een soort van achterstallig verdriet zit. En dan heb je dus van die ouders die hun peuter een miepert vinden.
Als je ze gewoon laat uithuilen, zijn ze er daarna ook echt vanaf, en wordt er eigenlijk helemaal niet zo veel gehuild.
(Disclaimer: dit geldt voor gewone situaties. Ik wil ouders met huilbaby's niet tekort doen).
woensdag 10 maart 2021 om 20:09
Westerpaviljoen schreef: ↑10-03-2021 19:45dank je wel
En wat de forummer hiervoor zei over belangrijke momenten: wees erbij.
Ik ben bij mijn diplomauitreiking voor HAVO en VWO alleen gegaan.
Hoe mijn moeder dat ooit heeft kunnen toelaten is mij een raadsel
Enne verdeel de taken 50/50 ook de third shift.
Helemaal waar, en toch hoef je je niet schuldig te voelen als je alles hebt geprobeerd en het lukt een keer niet.
Praat daarover, leg het uit, en stap eroverheen.
Zeker bij meer kinderen komt het voor dat ze allemaal iets hebben en dat ze dat met één ouder of zelfs zonder ouder moeten doen. Wij hadden ooit één kind dat moest afzwemmen, één kind dat speelde om het kampioenschap, en één kind dat een balletvoorstelling gaf. Niet allemaal precies gelijk maar door reistijd hebben we niet alles helemaal mee kunnen maken.
woensdag 10 maart 2021 om 20:09
blijmetmij schreef: ↑10-03-2021 20:04Psies!
In dat boek staat ook dat als ouders dit steeds afkappen (ja, nu is het OVER), dan kinderen dan van hele kleine dingen alsnog uit balans raken omdat er nog een soort van achterstallig verdriet zit. En dan heb je dus van die ouders die hun peuter een miepert vinden.
Als je ze gewoon laat uithuilen, zijn ze er daarna ook echt vanaf, en wordt er eigenlijk helemaal niet zo veel gehuild.
(Disclaimer: dit geldt voor gewone situaties. Ik wil ouders met huilbaby's niet tekort doen).
Oh dit vind ik voor mezelf wel een goeie om eens op te gaan letten! Als kind huilt, bijvoorbeeld: gevallen, dan mag hij zeker even flink huilen. Ik neem even door waarom hij huilt "dit doet ook pijn! Toen liep je daar en opeens ben je gevallen! Dat is ook schrikken. Nu doet je hoofd pijn" etc. Maar ik heb wel eens het idee dat kind "blijft hangen". Dus na een minuut of 5 huilen ga ik dan nog wel eens voor het raam staan en wat aanwijzen. "hee een poes, zie je die?." Als kind blijft huilen troost ik verder, maar vaker is het dan in een keer weer 'klaar' en is er niks meer aan de hand. Ga toch eens kijken of ik wat vaker moet laten 'uithuilen'.
woensdag 10 maart 2021 om 20:12
Voor wat grotere kinderen (basisschool leeftijd) is "Out of control" heel fijn.
Is ons door verschillende professionals van harte aanbevolen. Alleen jammer dat het in het Engels is.
https://www.bol.com/nl/p/out-of-control ... 014959275/
Is ons door verschillende professionals van harte aanbevolen. Alleen jammer dat het in het Engels is.
https://www.bol.com/nl/p/out-of-control ... 014959275/
woensdag 10 maart 2021 om 20:15
Je aan je woord houden, zodat je kind op jouw woord kan vertrouwen. Ten alle tijden respectvol omgaan met de moeder van je kind. Aanwezig zijn. Je kind troosten of aanmoedigen op de momenten dat hij/zij dat nodig heeft. Oog hebben voor en interesse hebben in de gevoelens en behoeften van je kind.
Zelfbewust zijn, open durven praten -met je partner en later ook met je kinderen- over je gevoelens. Nadenken over je eigen houding/gedrag/patronen en wat je juist niet wil overbrengen op je eigen kind. Goed bij jezelf nagaan wat jij gemist hebt als kind en proberen dit wel aan jouw kind mee te geven in jouw opvoeding.
Wees mild voor jezelf -vergeef jezelf voor de fouten die je als ouder vaak zult gaan maken- en probeer je kind met geduld en zachtheid dingen bij te brengen. En tenslotte: onvoorwaardelijke liefde, veiligheid/geborgenheid/stabiliteit en acceptatie.
Zelfbewust zijn, open durven praten -met je partner en later ook met je kinderen- over je gevoelens. Nadenken over je eigen houding/gedrag/patronen en wat je juist niet wil overbrengen op je eigen kind. Goed bij jezelf nagaan wat jij gemist hebt als kind en proberen dit wel aan jouw kind mee te geven in jouw opvoeding.
Wees mild voor jezelf -vergeef jezelf voor de fouten die je als ouder vaak zult gaan maken- en probeer je kind met geduld en zachtheid dingen bij te brengen. En tenslotte: onvoorwaardelijke liefde, veiligheid/geborgenheid/stabiliteit en acceptatie.
anoniem_653d64b2a443c wijzigde dit bericht op 10-03-2021 20:21
2.17% gewijzigd
woensdag 10 maart 2021 om 20:18
Wat er aangeraden wordt in dat boek, is dat je bij het gevoel mag blijven. Je hoeft niet alles te verklaren of op te lossen. In peuter taal zeg je gewoon iets als: "Nou nou wat heb jij een tranen in je buikje." En na een tijdje rustig vragen of er nog meer tranen zijn.Pergamon schreef: ↑10-03-2021 20:09Oh dit vind ik voor mezelf wel een goeie om eens op te gaan letten! Als kind huilt, bijvoorbeeld: gevallen, dan mag hij zeker even flink huilen. Ik neem even door waarom hij huilt "dit doet ook pijn! Toen liep je daar en opeens ben je gevallen! Dat is ook schrikken. Nu doet je hoofd pijn" etc. Maar ik heb wel eens het idee dat kind "blijft hangen". Dus na een minuut of 5 huilen ga ik dan nog wel eens voor het raam staan en wat aanwijzen. "hee een poes, zie je die?." Als kind blijft huilen troost ik verder, maar vaker is het dan in een keer weer 'klaar' en is er niks meer aan de hand. Ga toch eens kijken of ik wat vaker moet laten 'uithuilen'.
Via tranen schijn je cortisol (stress hormoon) uit te scheiden. Daardoor kan je een rotgevoel soms echt uithuilen: dan verlaag je de cortisol in je lijf.
woensdag 10 maart 2021 om 20:27
blijmetmij schreef: ↑10-03-2021 20:18Wat er aangeraden wordt in dat boek, is dat je bij het gevoel mag blijven. Je hoeft niet alles te verklaren of op te lossen. In peuter taal zeg je gewoon iets als: "Nou nou wat heb jij een tranen in je buikje." En na een tijdje rustig vragen of er nog meer tranen zijn.
Via tranen schijn je cortisol (stress hormoon) uit te scheiden. Daardoor kan je een rotgevoel soms echt uithuilen: dan verlaag je de cortisol in je lijf.
Ik ga dat boek aanschaffen! Morgen even bellen of de lokale boekwinkel het heeft of kan bestellen
