Kinderen
alle pijlers
Wel of geen kinderen
vrijdag 5 april 2024 om 13:46
Hallo allemaal
Ik ben nieuw hier op het forum en stel mij graag even voor. Ik ben een vrouw van 25 en ondertussen al een aantal jaar samen met mijn partner. Anderhalf jaar geleden hebben we samen een huis gekocht. Onze relatie loopt goed en ik ben oprecht gelukkig met mijn partner.
De laatste twee jaar hebben verschillende vrienden van ons een kindje gekregen. Dit zorgt ervoor dat wij ook eens beginnen nadenken over kinderen.
Het probleem is dat we allebei twijfelen. Het lijkt ons hartverwarmend en fantastisch om een klein mensje van ons 2 op de wereld te zetten en op te voeden. Maar we beseffen dat het niet allemaal rozegeur en maneschijn is. We zullen (zeker in de eerste jaren) onze vrijheid verliezen, weinig tijd hebben voor elkaar, slapeloze nachten, verlof nemen als het kindje ziek is en kinderen kosten nu eenmaal veel geld.
Onlangs had ik er een gesprek over met mijn moeder. Dit gesprek heeft mijn twijfels enkel maar versterkt. Volgens haar moeten we maar eens denken aan de klimaatopwarming en alle oorlogen en de gevolgen daarvan voor onze kinderen. Bovendien zouden we volgens haar niet geschikt zijn voor het gezinsleven omdat wij allebei wel stressgevoeliger zijn. Vooral dat laatste is bij mij binnengekomen en ik besef dat mijn moeder daar zeker een punt heeft.
Ik heb het hier over gepraat met partner. Hij vindt dat mijn moeder wel wat overdrijft. Hij zei dat deze problemen er altijd al geweest zijn en dat elke generatie zich uiteindelijk weet te redden. Mijn partner en ik zijn inderdaad allebei stressgevoeliger en een kindje brengt uiteraard veel druk met zich mee. Wij zullen nog veel gesprekken moeten voeren voor we een beslissing kunnen nemen.
Het doet mij vooral deugd om dit even van me af te kunnen schrijven.
Ik zou graag eens weten van andere forumleden welke argumenten meespeelden in hun beslissing om al dan niet voor kinderen te gaan.
Groetjes Elien
Ik ben nieuw hier op het forum en stel mij graag even voor. Ik ben een vrouw van 25 en ondertussen al een aantal jaar samen met mijn partner. Anderhalf jaar geleden hebben we samen een huis gekocht. Onze relatie loopt goed en ik ben oprecht gelukkig met mijn partner.
De laatste twee jaar hebben verschillende vrienden van ons een kindje gekregen. Dit zorgt ervoor dat wij ook eens beginnen nadenken over kinderen.
Het probleem is dat we allebei twijfelen. Het lijkt ons hartverwarmend en fantastisch om een klein mensje van ons 2 op de wereld te zetten en op te voeden. Maar we beseffen dat het niet allemaal rozegeur en maneschijn is. We zullen (zeker in de eerste jaren) onze vrijheid verliezen, weinig tijd hebben voor elkaar, slapeloze nachten, verlof nemen als het kindje ziek is en kinderen kosten nu eenmaal veel geld.
Onlangs had ik er een gesprek over met mijn moeder. Dit gesprek heeft mijn twijfels enkel maar versterkt. Volgens haar moeten we maar eens denken aan de klimaatopwarming en alle oorlogen en de gevolgen daarvan voor onze kinderen. Bovendien zouden we volgens haar niet geschikt zijn voor het gezinsleven omdat wij allebei wel stressgevoeliger zijn. Vooral dat laatste is bij mij binnengekomen en ik besef dat mijn moeder daar zeker een punt heeft.
Ik heb het hier over gepraat met partner. Hij vindt dat mijn moeder wel wat overdrijft. Hij zei dat deze problemen er altijd al geweest zijn en dat elke generatie zich uiteindelijk weet te redden. Mijn partner en ik zijn inderdaad allebei stressgevoeliger en een kindje brengt uiteraard veel druk met zich mee. Wij zullen nog veel gesprekken moeten voeren voor we een beslissing kunnen nemen.
Het doet mij vooral deugd om dit even van me af te kunnen schrijven.
Ik zou graag eens weten van andere forumleden welke argumenten meespeelden in hun beslissing om al dan niet voor kinderen te gaan.
Groetjes Elien
vrijdag 5 april 2024 om 17:45
Hebben jullie sterk het gevoel kinderen te willen maar weten jullie alleen niet wanneer de goede tijd is of weten jullie nog niet zeker of jullie nu of in de toekomst kinderen willen?
Als het het eerste is, er is nooit een perfecte tijd en kan ik alleen maar adviseren om het te doen. Ik was 25 toen ik zwanger werd en 26 toen mijn oudste geboren werd. Heerlijk om jong te zijn als de kinderen jong zijn en nu heerlijk van onze vrijheid genieten nu de kinderen zelfstandig zijn! Ik ben nu 49 en mijn dochters bijna 23 en bijna 20. Vrienden om mij heen zie ik met nog lagere of net middelbare school leeftijd terwijl wij nu zo genieten van onze volwassen kinderen. Ik hoor veel ook zeggen dat ze het achteraf ook eigenlijk wel eerder hadden gewild, vooral als ze ons zien genieten
Als het het eerste is, er is nooit een perfecte tijd en kan ik alleen maar adviseren om het te doen. Ik was 25 toen ik zwanger werd en 26 toen mijn oudste geboren werd. Heerlijk om jong te zijn als de kinderen jong zijn en nu heerlijk van onze vrijheid genieten nu de kinderen zelfstandig zijn! Ik ben nu 49 en mijn dochters bijna 23 en bijna 20. Vrienden om mij heen zie ik met nog lagere of net middelbare school leeftijd terwijl wij nu zo genieten van onze volwassen kinderen. Ik hoor veel ook zeggen dat ze het achteraf ook eigenlijk wel eerder hadden gewild, vooral als ze ons zien genieten
vrijdag 5 april 2024 om 18:04
Ja, dat lijkt mij ook heerlijk op die leeftijd. Niks mis met wat later omdat we geen keus hadden maar had ik het mogen kiezen..Beleza schreef: ↑05-04-2024 17:45Hebben jullie sterk het gevoel kinderen te willen maar weten jullie alleen niet wanneer de goede tijd is of weten jullie nog niet zeker of jullie nu of in de toekomst kinderen willen?
Als het het eerste is, er is nooit een perfecte tijd en kan ik alleen maar adviseren om het te doen. Ik was 25 toen ik zwanger werd en 26 toen mijn oudste geboren werd. Heerlijk om jong te zijn als de kinderen jong zijn en nu heerlijk van onze vrijheid genieten nu de kinderen zelfstandig zijn! Ik ben nu 49 en mijn dochters bijna 23 en bijna 20. Vrienden om mij heen zie ik met nog lagere of net middelbare school leeftijd terwijl wij nu zo genieten van onze volwassen kinderen. Ik hoor veel ook zeggen dat ze het achteraf ook eigenlijk wel eerder hadden gewild, vooral als ze ons zien genieten
vrijdag 5 april 2024 om 18:06
Je bent nog jong genoeg om de keuze nog een paar jaar uit te stellen. Dat mensen in je omgeving nu kinderen krijgen betekent niet dat jullie nu ook 'moeten'. Alles op zijn tijd.
Mijn redenen om kinderen te krijgen? Ik wilde er graag een. En daarna nog een. En toen was het goed
Voor mij is dat waar het om draait: dat je het diep van binnen graag wilt, los van de twijfels de argumenten en de obstakels. Ik vind de opmerking van je moeder overigens behoorlijk ongepast dus die zou ik netjes naast me neerleggen.
Mijn redenen om kinderen te krijgen? Ik wilde er graag een. En daarna nog een. En toen was het goed
Voor mij is dat waar het om draait: dat je het diep van binnen graag wilt, los van de twijfels de argumenten en de obstakels. Ik vind de opmerking van je moeder overigens behoorlijk ongepast dus die zou ik netjes naast me neerleggen.
vrijdag 5 april 2024 om 18:17
Je hoeft niet nu direct te beslissen ja of nee kinderen. Je kan ook besluiten om deze vraag 2-5 jaar te laten rusten. Wel een specifiek tijdsperiode plannen. En dan weer samen een serieus gesprek hebben over de keuzes.
Op de geluksmeter van het leven maakt het hebben van kinderen niet zo veel uit. Je kan daar heel veel liefde, geluk en blijdschap van krijgen. Daar tegenover staat ook de andere kant, de zorgen, de mogelijke problemen etc.
Op de geluksmeter van het leven maakt het hebben van kinderen niet zo veel uit. Je kan daar heel veel liefde, geluk en blijdschap van krijgen. Daar tegenover staat ook de andere kant, de zorgen, de mogelijke problemen etc.
vrijdag 5 april 2024 om 18:17
Wij hebben/hadden geen kinderwens, dus dat maakt het makkelijk. Inmiddels al op leeftijd dat dit sowieso geen overweging meer is.
Het geeft ons zo veel vrijheid, ruimere financiele middelen en voor ons dus ook een makkelijker en fijner leven. Bovendien ben ik van mening dat er sprake is van overbevolking. Er zijn onvoldoende resources op aarde om ieder mens in (economische) voorspoed op te laten groeien en dat is oorzaak nummer 1 van veel ellende in de wereld in mijn ogen. De aarde is niet gebaat bij meer mensen. Maar als je geen kinderwens hebt is dat misschien makkelijk gezegd. Ik vind het momenteel geen goede tijd/plek om een kind op de aarde te zetten. Welke toekomst gaat het kriigen. Werken tot je 80ste, in een samenleving waar geen woning meer te krijgen is. Zorg onbetaalbaar of onbereikbaar is. Wellicht oorlog en ellende? Ik vind het het niet waard. Het kind heeft er niet om gevraagd maar wordt wel 'gedropt' in de situatie.
Het geeft ons zo veel vrijheid, ruimere financiele middelen en voor ons dus ook een makkelijker en fijner leven. Bovendien ben ik van mening dat er sprake is van overbevolking. Er zijn onvoldoende resources op aarde om ieder mens in (economische) voorspoed op te laten groeien en dat is oorzaak nummer 1 van veel ellende in de wereld in mijn ogen. De aarde is niet gebaat bij meer mensen. Maar als je geen kinderwens hebt is dat misschien makkelijk gezegd. Ik vind het momenteel geen goede tijd/plek om een kind op de aarde te zetten. Welke toekomst gaat het kriigen. Werken tot je 80ste, in een samenleving waar geen woning meer te krijgen is. Zorg onbetaalbaar of onbereikbaar is. Wellicht oorlog en ellende? Ik vind het het niet waard. Het kind heeft er niet om gevraagd maar wordt wel 'gedropt' in de situatie.
.
vrijdag 5 april 2024 om 18:33
Jullie zijn nog jong, er is genoeg tijd om hier rustig over na te denken en het meerdere malen met elkaar te bespreken.
Je vraagt naar wat er voor anderen hier meespeelde om wel of niet voor een kindje te gaan. In mijn geval: ik trof de juiste partner. Die overigens nu mijn ex is (gelukkig met goed contact over onze dochter). Dus ja, nergens garanties.
Ik was 'al' bijna 39 toen ik moeder werd. Dat had ermee te maken dat ik de vader van mijn kind pas ontmoette toen ik 33 was. En vervolgens kreeg ik te maken met de onverwachte dood van mijn broer. Pas toen ik daarvan min of meer teruggeveerd was, ontstond er ruimte voor de vraag: willen we een kindje? En dan moet het nog lukken natuurlijk.
Voordat ik de vader van mijn kind ontmoette twijfelde ik over het moederschap. Kon me er weinig bij voorstellen, genoot van mijn vrijheid. En hoewel ik mijn dochter nooit meer zou willen missen, denk ik dat ik ook gelukkig zou zijn geweest zonder kind.
Het is zo persoonlijk, wel of geen kiddo's. Ik vind het moederschap ge-wel-dig, maar ben tegelijkertijd ook nog steeds gehecht aan enige mate van vrijheid, aan mijn werk en aan alle andere rollen in het leven naast die van moeder.
Het klimaat, de aarde... ik vrees dat ik daar niet echt over nagedacht heb van tevoren. Soms denk ik wel eens: 'gelukkig' heb ik maar 1 kind. Maar eerlijk is eerlijk, dat is meer gekomen door de omstandigheden (ik zag het niet zitten een kind te krijgen na mijn 40e) dan door mijn idealen.
Ik heb vriendinnen met kinderen, ik heb ze zonder. Ze zijn allemaal gelukkig met hun eigen keuzes.
Zou ik het mijn moeder vooraf gevraagd hebben, zou ze ongetwijfeld gegild hebben: GA ERVOOR! Maar weet je, daar gaat het niet om, wat je moeder vindt. Het gaat erom wat jullie willen, hoe het voor jullie voelt.
Neem de tijd samen, dan voel je op den duur vanzelf wat je wil.
Je vraagt naar wat er voor anderen hier meespeelde om wel of niet voor een kindje te gaan. In mijn geval: ik trof de juiste partner. Die overigens nu mijn ex is (gelukkig met goed contact over onze dochter). Dus ja, nergens garanties.
Ik was 'al' bijna 39 toen ik moeder werd. Dat had ermee te maken dat ik de vader van mijn kind pas ontmoette toen ik 33 was. En vervolgens kreeg ik te maken met de onverwachte dood van mijn broer. Pas toen ik daarvan min of meer teruggeveerd was, ontstond er ruimte voor de vraag: willen we een kindje? En dan moet het nog lukken natuurlijk.
Voordat ik de vader van mijn kind ontmoette twijfelde ik over het moederschap. Kon me er weinig bij voorstellen, genoot van mijn vrijheid. En hoewel ik mijn dochter nooit meer zou willen missen, denk ik dat ik ook gelukkig zou zijn geweest zonder kind.
Het is zo persoonlijk, wel of geen kiddo's. Ik vind het moederschap ge-wel-dig, maar ben tegelijkertijd ook nog steeds gehecht aan enige mate van vrijheid, aan mijn werk en aan alle andere rollen in het leven naast die van moeder.
Het klimaat, de aarde... ik vrees dat ik daar niet echt over nagedacht heb van tevoren. Soms denk ik wel eens: 'gelukkig' heb ik maar 1 kind. Maar eerlijk is eerlijk, dat is meer gekomen door de omstandigheden (ik zag het niet zitten een kind te krijgen na mijn 40e) dan door mijn idealen.
Ik heb vriendinnen met kinderen, ik heb ze zonder. Ze zijn allemaal gelukkig met hun eigen keuzes.
Zou ik het mijn moeder vooraf gevraagd hebben, zou ze ongetwijfeld gegild hebben: GA ERVOOR! Maar weet je, daar gaat het niet om, wat je moeder vindt. Het gaat erom wat jullie willen, hoe het voor jullie voelt.
Neem de tijd samen, dan voel je op den duur vanzelf wat je wil.
vrijdag 5 april 2024 om 18:43
Bij twijfel: Niet doen of minstens 3 jaar wachten.
Ga eerst maar eens genieten van het leven, werken, carrière maken, reizen, een stuk van je huis afbetalen, ... en dan zie je over een paar jaar vanzelf wel of je rammelende eierstokken krijgt of niet.
Ik heb hier getwijfeld maar beslist er niet voor te gaan omwille van medische redenen. (Als ik écht had gewild had ik het met de nodige moeite en risico's wel kunnen proberen.)
Achteraf héél blij mee want kinderen passen niet in ons leven. Ik had veel te veel moeten opgeven en tegen mijn gevoel in moeten gaan leven.
Ik zie dolgraag kinderen, entertain ze graag, ... maar ben altijd weer héél blij dat ik ze na een paar uur terug kan afzetten bij de eigenaar
. En gewoon mijn eigen leven kan leiden zonder continu overbezorgd te moeten zijn* of mij te moeten aanpassen.
*Ik crash al qua bezorgdheid op mijn kat.
Ga eerst maar eens genieten van het leven, werken, carrière maken, reizen, een stuk van je huis afbetalen, ... en dan zie je over een paar jaar vanzelf wel of je rammelende eierstokken krijgt of niet.
Ik heb hier getwijfeld maar beslist er niet voor te gaan omwille van medische redenen. (Als ik écht had gewild had ik het met de nodige moeite en risico's wel kunnen proberen.)
Achteraf héél blij mee want kinderen passen niet in ons leven. Ik had veel te veel moeten opgeven en tegen mijn gevoel in moeten gaan leven.
Ik zie dolgraag kinderen, entertain ze graag, ... maar ben altijd weer héél blij dat ik ze na een paar uur terug kan afzetten bij de eigenaar
. En gewoon mijn eigen leven kan leiden zonder continu overbezorgd te moeten zijn* of mij te moeten aanpassen.*Ik crash al qua bezorgdheid op mijn kat.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
vrijdag 5 april 2024 om 19:05
Hi ik kan je het boek 'Soms wil ik een kind' adviseren! Echt een geweldig boek.
Aan mij heb je niks want inmiddels 30 en honderden topics, boeken en podcasts bekeken maar ik weet het na al die jaren nog steeds niet.
Deadline stellen om er op een later moment weer over na te denken / het te bespreken vind ik een goed idee. Denk dat mijn partner en ik over twee jaar de situatie weer eens gaan bekijken.
Tot die tijd hoeft je ook niet stil te staan natuurlijk.
Het klinkt misschien heel stom maar ik spaar bijvoorbeeld alvast wat voor een baby (50 euro per maand opzij zetten). Ik wil op m'n best zijn qua lichaam en conditie dus ik sport en eet gezond, voor het geval ik ooit zwanger ben of achter een peuter aan moet kunnen rennen. Je kunt ook die ene mooie reis gaan maken die je niet met een kind zou willen maken. En jullie zouden ook aan jullie stress(gevoeligheid) kunnen werken, zodat je over X jaar zo stressvrij mogelijk kunt beginnen aan een kind (tig boeken, cursussen, etc te vinden). Zo hoef je niet te 'wachten' tot je het antwoord weet.
Aan mij heb je niks want inmiddels 30 en honderden topics, boeken en podcasts bekeken maar ik weet het na al die jaren nog steeds niet.
Deadline stellen om er op een later moment weer over na te denken / het te bespreken vind ik een goed idee. Denk dat mijn partner en ik over twee jaar de situatie weer eens gaan bekijken.
Tot die tijd hoeft je ook niet stil te staan natuurlijk.
Het klinkt misschien heel stom maar ik spaar bijvoorbeeld alvast wat voor een baby (50 euro per maand opzij zetten). Ik wil op m'n best zijn qua lichaam en conditie dus ik sport en eet gezond, voor het geval ik ooit zwanger ben of achter een peuter aan moet kunnen rennen. Je kunt ook die ene mooie reis gaan maken die je niet met een kind zou willen maken. En jullie zouden ook aan jullie stress(gevoeligheid) kunnen werken, zodat je over X jaar zo stressvrij mogelijk kunt beginnen aan een kind (tig boeken, cursussen, etc te vinden). Zo hoef je niet te 'wachten' tot je het antwoord weet.
vrijdag 5 april 2024 om 19:12
Ik verwacht overigens dat als ik mijn moeder op de man af zou vragen: 'Mam, zou jij nu als je mij was aan kinderen beginnen?', dat ze exact hetzelfde antwoord zou geven. In die context zou ik de reactie van moeder wel begrijpen.
Dat gezegd hebbende boeit het echt vrij weinig wat iemand anders vindt, zelfs je moeder, en ook je moeder heeft geen glazen bol.
Overigens zijn er maar weinig mensen van 25 die de boel al zo goed voor elkaar hebben, dus dat zegt ook wel iets over jullie wilskracht en stressbestendigheid.
Dat gezegd hebbende boeit het echt vrij weinig wat iemand anders vindt, zelfs je moeder, en ook je moeder heeft geen glazen bol.
Overigens zijn er maar weinig mensen van 25 die de boel al zo goed voor elkaar hebben, dus dat zegt ook wel iets over jullie wilskracht en stressbestendigheid.
vrijdag 5 april 2024 om 19:12
vrijdag 5 april 2024 om 19:47
Mijn dochter is ook 25. Ik ben eind veertig en geniet nu weer enorm van mijn vrije leven. Ik zou nu ook echt niet meer aan een klein kind moeten denken. Je moeder spreekt teveel vanuit haar eigen gevoel en haar positie. Op haar en mijn leeftijd heb je niet meer zo die zorgbehoefte (iets met hormonen en zo) en is je vrijheid na zoveel jaren van zorgen heel aantrekkelijk.
Neem de mening van je moeder mee, maar laat je er niet teveel door beinvloeden. Als je in de toekomst wel een kind wil..probeer dan voor die wens te gaan en probeer eerder op ander vlak ( werkvlak, work-life-balance) de stress te reduceren .
Bij twijfel nog niet aan beginnen. Natuurlijk is het niet alleen maar leuk, maar vaak ook wel..en ik ben onwijs blij met mijn dochter.
Toch kan ook een leven zonder kinderen een mooi leven zijn.
Neem de mening van je moeder mee, maar laat je er niet teveel door beinvloeden. Als je in de toekomst wel een kind wil..probeer dan voor die wens te gaan en probeer eerder op ander vlak ( werkvlak, work-life-balance) de stress te reduceren .
Bij twijfel nog niet aan beginnen. Natuurlijk is het niet alleen maar leuk, maar vaak ook wel..en ik ben onwijs blij met mijn dochter.
Toch kan ook een leven zonder kinderen een mooi leven zijn.
vrijdag 5 april 2024 om 19:56
Ja dat snap ik helemaal. Je hebt het helaas niet voor het kiezen maar dan is het ook weer beter om jonger te beginnen met proberen want dan heb je meer opties mocht het niet lukken.Bamboetafeltje schreef: ↑05-04-2024 18:04Ja, dat lijkt mij ook heerlijk op die leeftijd. Niks mis met wat later omdat we geen keus hadden maar had ik het mogen kiezen..
vrijdag 5 april 2024 om 20:42
Ik heb kinderen omdat ik een àlles overheersend diep gevoel had dat ik een kind wilde en daar kwam geen ratio aan te pas qua redenen om ervoor te gaan.
Wel ratio in de zin dat ik er pas voor wilde gaan toen alles goed was, diploma baan huis eindelijk de goede vent waarmee ik zeker oud wilde worden enz en toen was het verlangen zo groot dat ik gewoon zo verlangde naar een kind.
Ik denk dat deze beslissing een soort oer gevoel is wat je wel of niet hebt
Wel ratio in de zin dat ik er pas voor wilde gaan toen alles goed was, diploma baan huis eindelijk de goede vent waarmee ik zeker oud wilde worden enz en toen was het verlangen zo groot dat ik gewoon zo verlangde naar een kind.
Ik denk dat deze beslissing een soort oer gevoel is wat je wel of niet hebt
where ever you go, go with your heart
vrijdag 5 april 2024 om 21:05
Tegenwoordig mogen alleen nog perfecte mensen kinderen krijgen lijkt het.
Geen koophuis? Dan geen kinderen.
Niet minimaal een halve ton spaargeld? Dan geen kinderen.
Beetje stressgevoelig? Dan geen kinderen.
Enz. Enz.
Geen koophuis? Dan geen kinderen.
Niet minimaal een halve ton spaargeld? Dan geen kinderen.
Beetje stressgevoelig? Dan geen kinderen.
Enz. Enz.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 5 april 2024 om 21:05
Jeetje… jij bent wel heel veel bezig met een kind voor iemand die het nog niet weet…. Ik heb me nooit echt proberen voor te bereiden aangezien het ongeveer het grootste onzekere project op de wereld is om “een kind te krijgen”. Tuurlijk kan je je op praktisch vlak goed voorbereiden, maar uiteindelijk is het vanaf het moment dat je er voor gaat een groot proces van loslaten.Yasminmax schreef: ↑05-04-2024 19:05Hi ik kan je het boek 'Soms wil ik een kind' adviseren! Echt een geweldig boek.
Aan mij heb je niks want inmiddels 30 en honderden topics, boeken en podcasts bekeken maar ik weet het na al die jaren nog steeds niet.
Deadline stellen om er op een later moment weer over na te denken / het te bespreken vind ik een goed idee. Denk dat mijn partner en ik over twee jaar de situatie weer eens gaan bekijken.
Tot die tijd hoeft je ook niet stil te staan natuurlijk.
Het klinkt misschien heel stom maar ik spaar bijvoorbeeld alvast wat voor een baby (50 euro per maand opzij zetten). Ik wil op m'n best zijn qua lichaam en conditie dus ik sport en eet gezond, voor het geval ik ooit zwanger ben of achter een peuter aan moet kunnen rennen. Je kunt ook die ene mooie reis gaan maken die je niet met een kind zou willen maken. En jullie zouden ook aan jullie stress(gevoeligheid) kunnen werken, zodat je over X jaar zo stressvrij mogelijk kunt beginnen aan een kind (tig boeken, cursussen, etc te vinden). Zo hoef je niet te 'wachten' tot je het antwoord weet.
bbubbels wijzigde dit bericht op 05-04-2024 21:06
Reden: Typo
Reden: Typo
0.16% gewijzigd
vrijdag 5 april 2024 om 21:17
Dan kun je denk ik het gros van de twintigers afschrijven als ouder.
Schrijf dan ook gelijk 95% van de mannen af.
vrijdag 5 april 2024 om 21:24
Hey TO, ik heb in een vergelijkbare twijfel gezeten. Hoop redenen om het niet te willen, maar ook gevoelsmatig dat ik ook weer niet overtuigd was dat ik zeker niet wilde.
De twijfelfase heeft bij mij best een paar jaar geduurd. Ondertussen kregen al mijn vrienden kinderen, en ik vond dat lastig. Want iedereen wist het zo zeker.. hoorde ik het dan niet ook gewoon te weten?!
Nou, nee. Ik ben gewoon iemand die sowieso alles goed overweegt. En niet iemand die altijd al moeder wilde worden. Dus het was bij mij een combinatie van gevoel en verstand, en dat kostte tijd om daar duidelijkheid in te krijgen.
Ik ben nu in de dertig, en nu weet ik dat ik het wel wil. Voor mij speelt wel dat ik sowieso een iets andere levensfase in ben gegaan. Het lijkt erop dat jij dat nu al hebt, omdat je al een huis gekocht hebt. Maar dat betekent niet dat je die keuze voor wel of geen kinderen al hoeft te maken! Echt totaal niet.
Ik heb die oude vriendengroepen, die allemaal al een tweede en derde kind hebben inmiddels, nog steeds. Maar ik heb er ook wel vriendengroepen bij gekregen die (nog) geen kinderen hebben. Dat is echt wel fijn, want daardoor heb ik ook nog mensen om me heen die nog lekker met mij de hele zaterdagmiddag op het terras willen zitten of een gekke weekendtrip willen maken. Ik kan dat wel aanraden, om naast je 'oude' vrienden, ook nieuwe vrienden te maken die (voorlopig) nog niet zo diep in het gezinsleven zitten. Daardoor hou je ook meer een open blik.
Veel succes! En probeer je niet te druk te maken (makkelijker gezegd dan gedaan, ik weet het..)
De twijfelfase heeft bij mij best een paar jaar geduurd. Ondertussen kregen al mijn vrienden kinderen, en ik vond dat lastig. Want iedereen wist het zo zeker.. hoorde ik het dan niet ook gewoon te weten?!
Nou, nee. Ik ben gewoon iemand die sowieso alles goed overweegt. En niet iemand die altijd al moeder wilde worden. Dus het was bij mij een combinatie van gevoel en verstand, en dat kostte tijd om daar duidelijkheid in te krijgen.
Ik ben nu in de dertig, en nu weet ik dat ik het wel wil. Voor mij speelt wel dat ik sowieso een iets andere levensfase in ben gegaan. Het lijkt erop dat jij dat nu al hebt, omdat je al een huis gekocht hebt. Maar dat betekent niet dat je die keuze voor wel of geen kinderen al hoeft te maken! Echt totaal niet.
Ik heb die oude vriendengroepen, die allemaal al een tweede en derde kind hebben inmiddels, nog steeds. Maar ik heb er ook wel vriendengroepen bij gekregen die (nog) geen kinderen hebben. Dat is echt wel fijn, want daardoor heb ik ook nog mensen om me heen die nog lekker met mij de hele zaterdagmiddag op het terras willen zitten of een gekke weekendtrip willen maken. Ik kan dat wel aanraden, om naast je 'oude' vrienden, ook nieuwe vrienden te maken die (voorlopig) nog niet zo diep in het gezinsleven zitten. Daardoor hou je ook meer een open blik.
Veel succes! En probeer je niet te druk te maken (makkelijker gezegd dan gedaan, ik weet het..)
vrijdag 5 april 2024 om 21:25
Ik heb nooit een uitgesproken kinderwens gehad, ik zag de nadelen ook wel duidelijk en ik vond kinderen ook eigenlijk altijd pas leuk vanaf dat ze konden praten, dus die eerste jaren leken me al helemaal niet zo.
Maar ja, ik vind het eigenlijk wel vergelijkbaar met een verliefdheid, daar offer je moeiteloos nachtrust, vrije tijd en geld voor op.
Maar ja, ik vind het eigenlijk wel vergelijkbaar met een verliefdheid, daar offer je moeiteloos nachtrust, vrije tijd en geld voor op.
vrijdag 5 april 2024 om 21:27
Ik weet dat heel veel menesn dat zeggen, maar ik ben het daar niet mee eens. Niet voor iedereen, althans. Er is ook een groep mensen die altijd, bij elke keuze in hun leven, een vorm van twijfel houden. Ik ben zo iemand. Ik weet nooit iets helemaal zeker. Maar dat betekent niet dat ik dan achteraf spijt krijg. Ik overweeg gewoon (teveel) alle kanten van een keuze en dan hou je altijd een soort rest-twijfel.
En over zoiets enorms, wat sowieso je leven op een manier gaat veranderen die je nooit 100% kunt overzien.. is het toch helemaal niet gek om wat twijfel te houden? Als je zegt dat je het zeker weet, suggereert dat dat je ook helemaal weet waar je aan begint. En dat lijkt me onmogelijk..
vrijdag 5 april 2024 om 21:30
Bij twijfel wachten.
Ik werd jarenlang niet zwanger en toen het toch met veel hulp was gelukt raaakte ik spontaan zwanger… van een tweeling. Had ik plots 3 kinderen in 1,5 jaar, ik vond het shocking.
Kwam er vooral achter hoe slecht ik had nagedacht over de consequenties in de praktijk. Ik heb jaren in een a-relaxte regelmodus geleefd, met weinig slaap en veel druk en weinig tijd voor mezelf of mn relatie.
Ik denk dat ik ook zonder kinderen gelukkig had kunnen worden. Het was alleen hormonaal geen optie toen.
Ik werd jarenlang niet zwanger en toen het toch met veel hulp was gelukt raaakte ik spontaan zwanger… van een tweeling. Had ik plots 3 kinderen in 1,5 jaar, ik vond het shocking.
Kwam er vooral achter hoe slecht ik had nagedacht over de consequenties in de praktijk. Ik heb jaren in een a-relaxte regelmodus geleefd, met weinig slaap en veel druk en weinig tijd voor mezelf of mn relatie.
Ik denk dat ik ook zonder kinderen gelukkig had kunnen worden. Het was alleen hormonaal geen optie toen.
vrijdag 5 april 2024 om 21:34
Wij hebben het hier puur op gevoel gedaan. Ik wist in mijn jonge jeugd al dat ik kinderen wilde, man net zo.
We waren 26 jaar bij de eerste en kregen er daarna nog 2.
Nu zijn we net boven de 50 jaar en zijn ze alledrie het huis uit. Ik vind het heerlijk, deze tijd. Zoete inval, gesprekken met jong volwassenen. Het gezin is bijna verdubbeld en ook onze oudste steekt niet onder stoelen of banken dat ze binnen 2 jaar kinderen wenst. Het is dat de huizenmarkt zo kut is...
De meeste leeftijdsgenoten hebben nu pubers en daar zijn wij mooi klaar mee.
We waren 26 jaar bij de eerste en kregen er daarna nog 2.
Nu zijn we net boven de 50 jaar en zijn ze alledrie het huis uit. Ik vind het heerlijk, deze tijd. Zoete inval, gesprekken met jong volwassenen. Het gezin is bijna verdubbeld en ook onze oudste steekt niet onder stoelen of banken dat ze binnen 2 jaar kinderen wenst. Het is dat de huizenmarkt zo kut is...
De meeste leeftijdsgenoten hebben nu pubers en daar zijn wij mooi klaar mee.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
