Kinderen
alle pijlers
Wel of geen tweede kind
zondag 30 mei 2021 om 21:58
Mijn partner en ik twijfelen al een half jaar over een tweede kind. We hebben een zoon van anderhalf, en we zijn gek op hem! Maar vinden het ook pittig. Al anderhalf jaar houdt hij ons wakker snachts en daarnaast meerdere gezondheidsklachten. 90% van de tijd zijn we er over uit dat dit het is voor ons, en dat we geen tweede in ons leven zien. Maar elke keer als andere aankondigen dat ze een kleine krijgen, ontstaat er een paar dagen een kleine kriebel.
Hoe wist jij dat je klaar was met kinderen krijgen? Wanneer voelde jouw gezin “compleet”? Hoe weet ik wat het beste is voor mijn mijn kind, wordt hij gelukkig als enigs kind?
Hoe wist jij dat je klaar was met kinderen krijgen? Wanneer voelde jouw gezin “compleet”? Hoe weet ik wat het beste is voor mijn mijn kind, wordt hij gelukkig als enigs kind?
maandag 31 mei 2021 om 11:21
Wie zeggen dat dan tegen jou?bijnamama2019 schreef: ↑31-05-2021 11:18Het schuldgevoel wordt bij mij dan ontzettend aangewakkerd met de opmerkingen; 1 kind is geen kind, dat worden verwende kinderen, die zullen nooit leren delen etc etc etc..
maandag 31 mei 2021 om 11:25
bijnamama2019 schreef: ↑31-05-2021 11:20Mijn zoon slaapt “slecht” rond een uur of 12 snachts tot een uur of 3 bonkt hij uren lang met zijn hoofd. En liggen we allemaal wakker. Dit doet hij met een zeurend geluid. En om 6 uur is hij klaar wakker iedere ochtend. Pittige nachten
oe wat heftig! En wat walgelijk dat mensen zulke opmerkingen maken over je gezinssamenstelling. Dat is dan ons 'voordeel' met het ivf-traject, vrijwel iedereen kent onze voorgeschiedenis dus mensen halen het niet in hun hoofd om vragen te stellen of opmerkingen te maken over eventuele toekomstige kinderen.
maandag 31 mei 2021 om 11:30
Ik snap dat het écht niet leuk om zoiets te horen en dat dat best wat met je doet.bijnamama2019 schreef: ↑31-05-2021 11:18Het schuldgevoel wordt bij mij dan ontzettend aangewakkerd met de opmerkingen; 1 kind is geen kind, dat worden verwende kinderen, die zullen nooit leren delen etc etc etc..
Er is zelfs al eens gezegd of dat het wel in het belang van mijn zoon zou zijn om hem alleen te laten zijn de rest van zijn leven.
Diep en diep triest. Maar zo fijn om hier erkenning te krijgen. Dat het niet alleen in mijn hoofd zit!
Maar het zijn alleen maar onzinnige vooroordelen en helemaal nergens op gebaseerd. Probeer dat vooral bij die mensen zelf te laten
maandag 31 mei 2021 om 11:38
Wat een onzin zeg. Of je kind verwend wordt ligt nog steeds aan de opvoeding, en niet of je er 1 of 5 hebt.bijnamama2019 schreef: ↑31-05-2021 11:18Het schuldgevoel wordt bij mij dan ontzettend aangewakkerd met de opmerkingen; 1 kind is geen kind, dat worden verwende kinderen, die zullen nooit leren delen etc etc etc..
Er is zelfs al eens gezegd of dat het wel in het belang van mijn zoon zou zijn om hem alleen te laten zijn de rest van zijn leven.
Diep en diep triest. Maar zo fijn om hier erkenning te krijgen. Dat het niet alleen in mijn hoofd zit!
En dat 1 kind geen kind is.. Nog grotere onzin. Dus jullie hebben er 1 maar gelukkig hoeven jullie er niet 'snachts uit, maak je je geen zorgen, hoef je niet te voeden en te verschonen.. want eigenlijk heb je geen kind, toch?
Hoe belachelijk.En tegen mij werd er ook weleens gezegd dat dat sneu voor onze dochter zou zijn, als ze 'alleen' bleef.
Ten eerste zou ze niet beter weten, en ten tweede gaan die anderen het kind niet baren en niet opvoeden.
Dus wees assertief zodat ze niet de gelegenheid krijgen om door de zeuren. Bedenk een standaard kort antwoord ofzo, makkelijk voor jezelf en hopelijk van het gedoe af.
maandag 31 mei 2021 om 12:10
Ik zou wachten met beslissen tot je kind goed slaapt (en loopt en praat). Het hele leven als ouders is zo anders als je niet zo moe bent, met peuters in huis is het me die eerste 1,5 jaar helemaal waard. Peuters vind ik heel gezellig (als ze geen driftbui hebben), de baby- en dreumestijd vooral zwaar.
maandag 31 mei 2021 om 12:13
maandag 31 mei 2021 om 13:22
Dat laat je je aanpraten. Zoveel mensen geven hun mond gewoon een douw, als je je beter voelt door te reageren dan kun je dat ook doen. Ik ben niet zo’n fan van het ‘stilzwijgende type dat erboven staat’. Als ik kan reageren ben ik het erna kwijt. Soms laat ik het gewoon van mij afglijden.bijnamama2019 schreef: ↑31-05-2021 11:18Het schuldgevoel wordt bij mij dan ontzettend aangewakkerd met de opmerkingen; 1 kind is geen kind, dat worden verwende kinderen, die zullen nooit leren delen etc etc etc..
Er is zelfs al eens gezegd of dat het wel in het belang van mijn zoon zou zijn om hem alleen te laten zijn de rest van zijn leven.
Diep en diep triest. Maar zo fijn om hier erkenning te krijgen. Dat het niet alleen in mijn hoofd zit!
Afhankelijk van het type dat dit tegen mij zei, koos ik dan voor reacties als ‘Nou niet iedereen hoeft maar op de tocht te gaan staan om zwanger te worden’. Als ze dan verschrikt begonnen met ‘Oh sorry, nee dat wist ik niet oh het was echt niet mijn bedoeling om...’ de punchline ‘Nee dat probleem heb ik niet maar had wel zomaar gekund’.
En bij figuren die verliefd naar hun duo of trio keken die elkaar de koppen insloegen en dan aan mij vroegen: ‘Ben je niet bang dat jij je kind tekort doet, dat hij nooit de steun zal ervaren van een broer of zus?’ moeizaam kijken en zeggen ‘Nou nee, even om mij heen kijken en ik ben er snel van genezen (of: ‘En wanneer heb jij jouw zus voor het laatst gesproken? Vier of vijf jaar geleden?)’
De ‘enig kinderen zijn verwend’: begrijpend knikken en dan zeggen ‘Ja maar een tweede moet natuurlijk ook zijn eigen iPad, iPhone en Apple Watch... dat loopt toch al snel op’.
Het ergste vond ik die keer dat kind verdrietig thuis kwam omdat een ander het nodig vond zijn/haar kind te vertellen in bijzijn van mijn zoon, wetende dat hij enig kind is dat papa en mama hem/haar zooooo geweldig vonden dat er nòg een kindje kwam want ‘daar wilden zij nog wel eentje van’. Daar was ik snel klaar mee: ‘Jij bent zo fantastisch dat een tweede alleen maar kan tegenvallen liefje’.
Maar als je eenmaal in de leeftijd van 38+ komt heb je geen buurtbewoners meer die naast je komen staan als je in een loszittend outfit staat te tuinieren in je voortuin met de vraag ‘Mag ik je feliciteren? *hintende blik naar buik*’
Nee heb je, ja kun je krijgen
maandag 31 mei 2021 om 13:25
Eigenlijk is dat best heel sneu en kansloos vind ik...die druk van de samenleving die al begint als je jong volwassen bent.OhDeer schreef: ↑30-05-2021 23:05Ik heb het idee dat het vooral heel Hollands is om weinig leeftijd tussen kinderen te houden. Met 1,5 jaar kreeg ik het gevoel dat mensen ook echt van me verwachtte dat ik weer zwanger was (als ik koffie een keer oversloeg).
Ik was er pas met vier jaar aan toe. Mentaal en lichamelijk, maar heb wel altijd minimaal twee kinderen willen hebben. Ik ben zelf enig kind en wil dat niet voor mijn eigen kinderen.
In de volgorde: heb je al verkering, wanneer gaan jullie samenwonen, nou je bent nu 30, wanneer gaat er getrouwd worden en als dat eenmaal zo ver is wordt er naar je buik gestaard en worden er insinuaties gemaakt die bijna op verbale aanranding lijken. Heb je eenmaal een kind dan moet na anderhalf jaar de tweede komen en ga je voor een derde of vierde dan ben je niet goed bij je hoofd en weet je niet waar je aan begint.
En als je al dat bovenstaande niet hebt, nou dan spoor je echt helemaal niet of moet er wel iets mis met je zijn.
Verder geen enkele bijdrage aan dit topic maar moest dit even kwijt op basis van de "verwachting dat je wel weer zwanger zou worden" pffff erg vermoeiend.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
maandag 31 mei 2021 om 13:28
Oh ik ben zelf enig kind.
Bewust kindvrij en mijn ouders zijn beiden overleden.
Tot letterlijk verdriet van een hele domme nieuwe collega die wel even dacht te weten hoe sielug dit wel niet was voor mij.
Verwend ben ik met mate, opgegroeid in de jaren 80 waarin alles qua speelgoed en kleding relatief duurder was dan nu. Nu kun je voor een appel en een ei slagen bij allerhande outlet en andere winkels. (wel de hele erfenis opgestreken, is ook een voordeel
) maar ook geleerd mezelf te vermaken, alleen te kunnen zijn en al vanaf mijn 13 een krantenwijk omdat mijn ouders "geen verwend nest" van mij wilde maken.
1 kind is geen kind, tja, 1 ei is geen ei, palmpasen bullshit.
Bewust kindvrij en mijn ouders zijn beiden overleden.
Tot letterlijk verdriet van een hele domme nieuwe collega die wel even dacht te weten hoe sielug dit wel niet was voor mij.
Verwend ben ik met mate, opgegroeid in de jaren 80 waarin alles qua speelgoed en kleding relatief duurder was dan nu. Nu kun je voor een appel en een ei slagen bij allerhande outlet en andere winkels. (wel de hele erfenis opgestreken, is ook een voordeel
) maar ook geleerd mezelf te vermaken, alleen te kunnen zijn en al vanaf mijn 13 een krantenwijk omdat mijn ouders "geen verwend nest" van mij wilde maken. 1 kind is geen kind, tja, 1 ei is geen ei, palmpasen bullshit.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
maandag 31 mei 2021 om 15:18
Zelfs met IVF-traject en ziekenhuisopnames krijg ik ook dit soort opmerkingen. Ach het hoort erbij. Tegenwoordig laat ik het maar. Meeste mensen doen het uit onwetendheid.Patatje15 schreef: ↑31-05-2021 11:25
maandag 31 mei 2021 om 15:24
Als je echt wilt zou ik niet wachten vanwege die slaapproblemen. Het duurt 9 maanden voor het kind er is. Nog los van het proberen zwanger te worden. Je bent dus zo een jaar verder en daarin kan veel veranderen qua slapen.
Gezondheidsproblemen zou ik wel over denken. Is het iets ernstigs en erfelijk? Bij zeer ernstige problemen zou ik niet aan een volgende beginnen. Vaak gaat alle zorg en de zorgen ten koste van het andere kind.
Los daarvan zie ik een sibling echt als een meerwaarde. En samen opgroeien is niet vergelijkbaar met vriendjes, neefjes of klasgenootjes etc. Geen garantie maar wel de kans op een levenslange band. En het leren van bepaalde vaardigheden. Natuurlijk is onbeperkt geld en aandacht van je ouders leuk. Maar het weegt niet op tegen een broer of zus. Wellicht is mijn mening wat gekeurd door mensen die enig kind zijn in mijn omgeving en daar geen van allen zelf voor hebben gekozen (een heeft daardoor zelfs besloten kindervrij te blijven).
Gezondheidsproblemen zou ik wel over denken. Is het iets ernstigs en erfelijk? Bij zeer ernstige problemen zou ik niet aan een volgende beginnen. Vaak gaat alle zorg en de zorgen ten koste van het andere kind.
Los daarvan zie ik een sibling echt als een meerwaarde. En samen opgroeien is niet vergelijkbaar met vriendjes, neefjes of klasgenootjes etc. Geen garantie maar wel de kans op een levenslange band. En het leren van bepaalde vaardigheden. Natuurlijk is onbeperkt geld en aandacht van je ouders leuk. Maar het weegt niet op tegen een broer of zus. Wellicht is mijn mening wat gekeurd door mensen die enig kind zijn in mijn omgeving en daar geen van allen zelf voor hebben gekozen (een heeft daardoor zelfs besloten kindervrij te blijven).
maandag 31 mei 2021 om 15:26
Is een persoonlijke keus en gevoel natuurlijk. Ik wist zeker dat ik er in ieder geval 2 wilde en die kregen we ook kort op elkaar, mijn man wilde altijd kinderen maar liet het aan mij over.
Na jaren twijfelen toch een derde na 8 jaar verschil....
Wat iedereen al zegt je hoef niet definitief nu al te beslissen jullie zijn nog jong.... kind pas anderhalf...
Kunnen jullie de gedachte beetje los laten dat een tweede kindje moet gebeuren zolang jullie eerste nog in de luiers zit en het gewoon even afwacht....
Vond zelf de eerste de grootste verandering en de tweede en derde kwamen er makkelijke bij...
Na jaren twijfelen toch een derde na 8 jaar verschil....
Wat iedereen al zegt je hoef niet definitief nu al te beslissen jullie zijn nog jong.... kind pas anderhalf...
Kunnen jullie de gedachte beetje los laten dat een tweede kindje moet gebeuren zolang jullie eerste nog in de luiers zit en het gewoon even afwacht....
Vond zelf de eerste de grootste verandering en de tweede en derde kwamen er makkelijke bij...
maandag 31 mei 2021 om 15:31
Praat TO even een complex aanevelien2010 schreef: ↑31-05-2021 15:24Als je echt wilt zou ik niet wachten vanwege die slaapproblemen. Het duurt 9 maanden voor het kind er is. Nog los van het proberen zwanger te worden. Je bent dus zo een jaar verder en daarin kan veel veranderen qua slapen.
Gezondheidsproblemen zou ik wel over denken. Is het iets ernstigs en erfelijk? Bij zeer ernstige problemen zou ik niet aan een volgende beginnen. Vaak gaat alle zorg en de zorgen ten koste van het andere kind.
Los daarvan zie ik een sibling echt als een meerwaarde. En samen opgroeien is niet vergelijkbaar met vriendjes, neefjes of klasgenootjes etc. Geen garantie maar wel de kans op een levenslange band. En het leren van bepaalde vaardigheden. Natuurlijk is onbeperkt geld en aandacht van je ouders leuk. Maar het weegt niet op tegen een broer of zus. Wellicht is mijn mening wat gekeurd door mensen die enig kind zijn in mijn omgeving en daar geen van allen zelf voor hebben gekozen (een heeft daardoor zelfs besloten kindervrij te blijven).
maandag 31 mei 2021 om 15:35
Geen enkel kind kiest zelf voor het leven, of dit nu als enig kind is of met 12 broers en zussen.evelien2010 schreef: ↑31-05-2021 15:24Als je echt wilt zou ik niet wachten vanwege die slaapproblemen. Het duurt 9 maanden voor het kind er is. Nog los van het proberen zwanger te worden. Je bent dus zo een jaar verder en daarin kan veel veranderen qua slapen.
Gezondheidsproblemen zou ik wel over denken. Is het iets ernstigs en erfelijk? Bij zeer ernstige problemen zou ik niet aan een volgende beginnen. Vaak gaat alle zorg en de zorgen ten koste van het andere kind.
Los daarvan zie ik een sibling echt als een meerwaarde. En samen opgroeien is niet vergelijkbaar met vriendjes, neefjes of klasgenootjes etc. Geen garantie maar wel de kans op een levenslange band. En het leren van bepaalde vaardigheden. Natuurlijk is onbeperkt geld en aandacht van je ouders leuk. Maar het weegt niet op tegen een broer of zus. Wellicht is mijn mening wat gekeurd door mensen die enig kind zijn in mijn omgeving en daar geen van allen zelf voor hebben gekozen (een heeft daardoor zelfs besloten kindervrij te blijven).
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
maandag 31 mei 2021 om 16:01
Wat een nare rotopmerking. Bah.evelien2010 schreef: ↑31-05-2021 15:24Als je echt wilt zou ik niet wachten vanwege die slaapproblemen. Het duurt 9 maanden voor het kind er is. Nog los van het proberen zwanger te worden. Je bent dus zo een jaar verder en daarin kan veel veranderen qua slapen.
Gezondheidsproblemen zou ik wel over denken. Is het iets ernstigs en erfelijk? Bij zeer ernstige problemen zou ik niet aan een volgende beginnen. Vaak gaat alle zorg en de zorgen ten koste van het andere kind.
Los daarvan zie ik een sibling echt als een meerwaarde. En samen opgroeien is niet vergelijkbaar met vriendjes, neefjes of klasgenootjes etc. Geen garantie maar wel de kans op een levenslange band. En het leren van bepaalde vaardigheden. Natuurlijk is onbeperkt geld en aandacht van je ouders leuk. Maar het weegt niet op tegen een broer of zus. Wellicht is mijn mening wat gekeurd door mensen die enig kind zijn in mijn omgeving en daar geen van allen zelf voor hebben gekozen (een heeft daardoor zelfs besloten kindervrij te blijven).
maandag 31 mei 2021 om 16:06
Ik ga hè le maal stuk hier hahahaWesterpaviljoen schreef: ↑31-05-2021 12:52Als mensen gaan zeiken over een tweede moet je gewoon een intieme vraag terug stellen.
Ben je impotent? Heb je siliconen tieten.
Kom op zeg.
maandag 31 mei 2021 om 16:11
Buren, ouders, schoonouders, onbekenden. Zo bijzonder dat als t over kinderen gaat mensen altijd zich volledig schaamteloos hun mening uiten..
maandag 31 mei 2021 om 16:12
Ik ga dit dus even noteren want deze opmerkingen zijn natuurlijk helemaal goud waard hahah. Dankjewel hiervoorlemoos2 schreef: ↑31-05-2021 13:22Dat laat je je aanpraten. Zoveel mensen geven hun mond gewoon een douw, als je je beter voelt door te reageren dan kun je dat ook doen. Ik ben niet zo’n fan van het ‘stilzwijgende type dat erboven staat’. Als ik kan reageren ben ik het erna kwijt. Soms laat ik het gewoon van mij afglijden.
Afhankelijk van het type dat dit tegen mij zei, koos ik dan voor reacties als ‘Nou niet iedereen hoeft maar op de tocht te gaan staan om zwanger te worden’. Als ze dan verschrikt begonnen met ‘Oh sorry, nee dat wist ik niet oh het was echt niet mijn bedoeling om...’ de punchline ‘Nee dat probleem heb ik niet maar had wel zomaar gekund’.
En bij figuren die verliefd naar hun duo of trio keken die elkaar de koppen insloegen en dan aan mij vroegen: ‘Ben je niet bang dat jij je kind tekort doet, dat hij nooit de steun zal ervaren van een broer of zus?’ moeizaam kijken en zeggen ‘Nou nee, even om mij heen kijken en ik ben er snel van genezen (of: ‘En wanneer heb jij jouw zus voor het laatst gesproken? Vier of vijf jaar geleden?)’
De ‘enig kinderen zijn verwend’: begrijpend knikken en dan zeggen ‘Ja maar een tweede moet natuurlijk ook zijn eigen iPad, iPhone en Apple Watch... dat loopt toch al snel op’.
Het ergste vond ik die keer dat kind verdrietig thuis kwam omdat een ander het nodig vond zijn/haar kind te vertellen in bijzijn van mijn zoon, wetende dat hij enig kind is dat papa en mama hem/haar zooooo geweldig vonden dat er nòg een kindje kwam want ‘daar wilden zij nog wel eentje van’. Daar was ik snel klaar mee: ‘Jij bent zo fantastisch dat een tweede alleen maar kan tegenvallen liefje’.
Maar als je eenmaal in de leeftijd van 38+ komt heb je geen buurtbewoners meer die naast je komen staan als je in een loszittend outfit staat te tuinieren in je voortuin met de vraag ‘Mag ik je feliciteren? *hintende blik naar buik*’
maandag 31 mei 2021 om 16:13
Wat een fijne reactie, gewoon een gelukkig enigskind. Dat doet me goed. Dankjewel!sprokkelientje schreef: ↑31-05-2021 13:28Oh ik ben zelf enig kind.
Bewust kindvrij en mijn ouders zijn beiden overleden.
Tot letterlijk verdriet van een hele domme nieuwe collega die wel even dacht te weten hoe sielug dit wel niet was voor mij.
Verwend ben ik met mate, opgegroeid in de jaren 80 waarin alles qua speelgoed en kleding relatief duurder was dan nu. Nu kun je voor een appel en een ei slagen bij allerhande outlet en andere winkels. (wel de hele erfenis opgestreken, is ook een voordeel
1 kind is geen kind, tja, 1 ei is geen ei, palmpasen bullshit.
maandag 31 mei 2021 om 16:15
Ik snap dit wel maar van de andere kant: jullie zijn beiden nog jong, waarom zou je die deur nu persé dicht doen?bijnamama2019 schreef: ↑31-05-2021 07:32Dankjullie wel voor d’r reacties. Het is inderdaad gelukkig niet een keuze die we nu moeten maken. Zijn beide jong (26 en 29) maar zoals bij meerdere hierboven ook aangegeven staat vond ik de zwangerschap niet leuk. De eerste babytijd had ik zelf de ene borst ontsteking na de andere en ook mijn kind had het moeilijk. De herrineringen zijn totaal geen roze wolk. Wel weten wij zeker dat als we eenmaal uit de luiers zijn, het sowieso niet meer opnieuw willen doen. Dus in dat opzicht, wil ik zeker weten “snel” een keuze maken. Ook aangezien mijn maandelijkse duivel een hel is. En als ik geen kinderen meer wil het liefst hier iets aan wil laten doen..
Wat als jullie over een paar jaar toch weer de wens voor nog een kind krijgen, wat staat je dan in de weg?
Ik lees dat er mensen schrijven niet te wachten tot je kind beter slaapt, want een zwangerschap duurt 9 maanden, dan slaapt het kind vast beter etc. Ik denk daar anders over. Slechte nachten zijn nog zwaarder als je zwanger bent en niet alle kinderen slapen na twee jaar de klok rond helaas. En dan zit je straks met twee kinderen waarvoor je ´s nachts op moet.
Zou je een tweede willen, ga er dan voor als jullie er beide echt aan toe zijn.
maandag 31 mei 2021 om 20:47
TO, je hebt echt nog tijd om na te denken. Je hoeft niet het gevoel te hebben dat je nú moet beslissen.
En opmerkingen van anderen: mooie kans om assertiever te worden.
Wij hadden allereerst al niet het standaardplaatje verkering-samenwonen-kinderen in ons hoofd. Ik denk dat je op andere manieren ook gelukkig kan zijn.
Toen wij een kind wilden hebben we min of meer van te voren besloten dat het er 1 zou worden. Vervolgens heb ik veel fysieke problemen gehad, hoewel het absoluut geen contraindicatie voor een zwangerschap is wil ik de stress die het mij allemaal heeft opgeleverd niet meer. Maar ik denk dat als ik écht een 2e had gewild die stress toch voor lief had genomen. Dan had ik al die problemen, behandelingen etc. ingecalculeerd bij een volgende zwangerschap.
En ja, als ik 65 ben lijkt het me geweldig om meerdere kinderen te hebben, die op bezoek komen, aan me denken, misschien meerdere kleinkinderen. Lijkt me heel warm en waardevol. Maar warm en waardevol kan het natuurlijk ook met 1 kind zijn. En als ik bovenstaande wil zal ik nu toch echt aan de bak moeten want ik ben al 40.
En dan bedenk ik waar ik dan waarschijnlijk allemaal weer doorheen moet, al die spanningen en ook stress in je relatie. Dan denk ik nee, dat gaat waarschijnlijk veel kapot maken wat niet meer te repareren valt. En dan heb je 3 ongelukkige mensen terwijl het nu zo ontspannen en fijn is met z'n drieën.
En opmerkingen van anderen: mooie kans om assertiever te worden.
Wij hadden allereerst al niet het standaardplaatje verkering-samenwonen-kinderen in ons hoofd. Ik denk dat je op andere manieren ook gelukkig kan zijn.
Toen wij een kind wilden hebben we min of meer van te voren besloten dat het er 1 zou worden. Vervolgens heb ik veel fysieke problemen gehad, hoewel het absoluut geen contraindicatie voor een zwangerschap is wil ik de stress die het mij allemaal heeft opgeleverd niet meer. Maar ik denk dat als ik écht een 2e had gewild die stress toch voor lief had genomen. Dan had ik al die problemen, behandelingen etc. ingecalculeerd bij een volgende zwangerschap.
En ja, als ik 65 ben lijkt het me geweldig om meerdere kinderen te hebben, die op bezoek komen, aan me denken, misschien meerdere kleinkinderen. Lijkt me heel warm en waardevol. Maar warm en waardevol kan het natuurlijk ook met 1 kind zijn. En als ik bovenstaande wil zal ik nu toch echt aan de bak moeten want ik ben al 40.
En dan bedenk ik waar ik dan waarschijnlijk allemaal weer doorheen moet, al die spanningen en ook stress in je relatie. Dan denk ik nee, dat gaat waarschijnlijk veel kapot maken wat niet meer te repareren valt. En dan heb je 3 ongelukkige mensen terwijl het nu zo ontspannen en fijn is met z'n drieën.
maandag 31 mei 2021 om 21:08
Beschuitmetjam schreef: ↑31-05-2021 20:47TO, je hebt echt nog tijd om na te denken. Je hoeft niet het gevoel te hebben dat je nú moet beslissen.
En opmerkingen van anderen: mooie kans om assertiever te worden.
Wij hadden allereerst al niet het standaardplaatje verkering-samenwonen-kinderen in ons hoofd. Ik denk dat je op andere manieren ook gelukkig kan zijn.
Toen wij een kind wilden hebben we min of meer van te voren besloten dat het er 1 zou worden. Vervolgens heb ik veel fysieke problemen gehad, hoewel het absoluut geen contraindicatie voor een zwangerschap is wil ik de stress die het mij allemaal heeft opgeleverd niet meer. Maar ik denk dat als ik écht een 2e had gewild die stress toch voor lief had genomen. Dan had ik al die problemen, behandelingen etc. ingecalculeerd bij een volgende zwangerschap.
En ja, als ik 65 ben lijkt het me geweldig om meerdere kinderen te hebben, die op bezoek komen, aan me denken, misschien meerdere kleinkinderen. Lijkt me heel warm en waardevol. Maar warm en waardevol kan het natuurlijk ook met 1 kind zijn. En als ik bovenstaande wil zal ik nu toch echt aan de bak moeten want ik ben al 40.
En dan bedenk ik waar ik dan waarschijnlijk allemaal weer doorheen moet, al die spanningen en ook stress in je relatie. Dan denk ik nee, dat gaat waarschijnlijk veel kapot maken wat niet meer te repareren valt. En dan heb je 3 ongelukkige mensen terwijl het nu zo ontspannen en fijn is met z'n drieën.
Mooie bijdrage.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
maandag 31 mei 2021 om 21:13
