Zoon doet VMBO basis en kan niet met zijn handen werken

cafe-lungo schreef: ↑

08-08-2021 09:38

helaas vmbo en mbo 2 is verplicht

Maar hoe doen ze dat dan eigenlijk als mensen dat niet halen? Je kunt toch niet kinderen tot hun 30ste vakken laten herhalen?

Ik ken zelf een geval van een zwaar dyslectische jongen die vrijstelling had gekregen en nu, zeer gelukkig, bij een tuinman assisteert.
Ik zal eens googlen voor je hoe dat zit bij de Inspectie.

Wie weet is bijles ook wel mogelijk uit een of ander potje vanuit school als zij graag een bepaald slagingspercentage behouden…

Vrison-nosirV schreef: ↑

08-08-2021 08:38

Ik snap dat je zo denkt. Kijk het maakt mij echt niet uit welk niveau opleiding hij doet. Ik mag wel motivatie verwachten toch? Ik maak me er zorgen over. Zijn leerkracht praktijkvakken is niet heel erg te spreken over hem. Meerdere gesprekken gehad over zijn inzet, het niet netjes afmaken van werk stukken en zijn algehele houding.

Nou ja, het is wel een puber. Plus dat hij mogelijk gewoon echt geen interesse heeft/kan vinden in de dingen die hij op school moet doen. Ik zou het toch echt loslaten, motivatie kun je niet afdwingen. Hopelijk vindt hij straks een vervolgopleiding die hij wél leuk vindt. En tja, met 5.5'en slaagt hij ook toch?

Iemand vroeg of hij al eens een stage heeft gelopen bij een loodgieter, daar ben ik ook wel benieuwd naar.

Ik vind het wel een goed idee om te kijken of je meer betrokken kunt zijn bij wat hij nú leuk vindt, dat bmx'en. En of je hem daarin kunt 'ondersteunen' middels hem de kans te geven er clinics/lessen/wedstrijden in te laten doen.

Over een paar weken (21 en 22 augustus) is het WK BMX’en zag ik, wie weet heeft de organisatie nog wat handen nodig, bellen kan nooit kwaad toch? Kan hij inzien dat werken ook echt leuk kan zijn als je werkt aan iets dat je interesse heeft.

Mocht je ruimte zien in de optie van gaan werken en niet tegen heug en meug opleiding afmaken;
een afspraak maken met een leerplichtambtenaar kan door te bellen naar 14038.
Kan nooit kwaad om eens over te praten toch?
Met je zoon erbij. Het is tenslotte zijn toekomst.
Wie weet dringt die ambtenaar wel tot hem door?
Of bestaan er meer wegen naar Rome?

Warrique schreef: ↑

08-08-2021 09:17

Dyspraxie klinkt wel aannemelijk.
Bij vakkenvullen bijvoorbeeld moeten die kinderen best tempo maken en handig en netjes inpakken, terwijl sommige producten best lastig zijn om netjes in te pakken. (Zakken rauwkost bv) Dat het hem niet lukt om een dergelijke baan te houden, zou mij ook zorgen geven. Er is dus (waarschijnlijk) meer aan de hand, dan desinteresse voor school.

Ik mankeer niets, maar ik ben ook totaal niet goed met mijn handen. Ik heb een HBO diploma en werk op HBO niveau. Maar ik snap eigenlijk niet waarom je automatisch goed met je handen moet zijn of dat leuk moet vinden als je (leer)niveau lager is.

Ik heb als tiener nooit lang bijbaantjes kunnen behouden, omdat ik veel te langzaam werkte. Dat kwam eigenlijk bij al mijn bijbaantjes terug: hotelkamers schoonmaken, kantoorpanden schoonmaken, werken in een grote kledingwinkel (vakken en vouwen moest je daar razendsnel kunnen). Horeca ben ik bewust nooit aan begonnen. Werktempo ging bij mij natuurlijk heus wel geleidelijk steeds meer omhoog als ik de werkzaamheden eenmaal goed onder de knie had en gewend was. Ik deed mijn best en werkte echt wel zo snel als ik kon. Maar alsnog nooit op het gewenste tempo.

Ik ben & werk heel erg nauwkeurig, maar inderdaad vrij langzaam. Dat heb ik eigenlijk nooit als een probleem van mijzelf gezien, maar als achterlijke verwachtingen. Nooit de behoefte gevoeld om daaraan te voldoen. Ik ga echt niet een race tegen de klok houden. Want daar krijg je stress van. Zodra ik ging stage lopen en relevant (aan mijn studie bedoel ik hè) werk ging doen, bestond dit ‘probleem’ ook opeens niet meer. Ik bied structuur, ben voorspelbaar & punctueel met de cliënten -jonge kinderen- en plan alles zodanig dat zij bijv allemaal genoeg tijd hebben om zich klaar te maken voor school en te ontbijten. Ik begeleid ze o.a. bij het verhogen van hun tempo.

Lang verhaal kort: je bent geen loser als je niet aan bepaalde verwachtingen kan voldoen. Je moet gewoon iets vinden wat je zelf leuk vindt en waar je goed in bent. Dus ik zou TO aanraden haar zoon te accepteren zoals hij is en hem zoveel mogelijk te steunen. Motivatie moet vanuit hem zelf komen. Grote kans dat zijn zelfvertrouwen hem in de weg staat. Probeer dat te vergroten. En hem te stimuleren om zoveel mogelijk te gaan uitproberen. Want alleen zo kom je erachter waar je kracht ligt. Daar hoort vallen en opstaan bij. Hij is dus géén mislukking als hij er meerdere keren achter komt dat iets het niet is en hij moet stoppen en iets anders gaat proberen.

Vrison-nosirV schreef: ↑

08-07-2021 20:04

Hij vind loodgieter erg leuk maar maakt alles slordig af. Op dit onderdeel scoorde hij ook onvoldoende. Hij is heel snel afgeleid. Altijd al geweest.

Kan hij extra oefenen op praktijkonderdelen die passen bij loodgieterswerk? Kan er iets gedaan worden aan de afleidingen waar hij last van heeft? Raakt hij afgeleid door andere leerlingen of door omgevingsgeluiden of door iets anders?

Vrison-nosirV schreef: ↑

08-08-2021 10:23

Ja, vader is aanwezig en we gaan met hem vaker fietsen. Watersporten is ook een hobby wat we regelmatig doen.
Het is echt niet dat we alleen maar negatief zijn.

Hij wordt afgewezen omdat Hij nog niet in het profiel past, de kantjes eraf loopt, niet snel genoeg is.

De kantjes ervan aflopen, klinkt als een motivatie probleem. Ik verwacht eigenlijk, zeker als vrienden ook een baantje hebben, dat het geen motivatie probleem is, maar onvermogen. Misschien heeft hij langer nodig om iets te leren, snappen en is de inwerktijd onvoldoende. (Zie mijn andere post)

Een vriend van mij heeft voor zijn dochter een baantje geregeld bij een bevriend bedrijf en betaalde de eerste tijd, zelf haar salaris, zodat er echt ruimte was voor het inwerken en begeleiden. Pas toen ze de werkzaamheden kon, ging het bedrijf betalen.

Voor school zou ik zelf een afspraak maken met de zorgcoördinator en vragen of zoon bij de praktijkvakken eens echt goed geobserveerd kan worden. Je hebt nu nog de kans om echt samen met school te ontdekken wat hij nodig heeft. Op het MBO ben je als ouder echt gern gesprekspartner meer!