Zus wordt met alles voorgetrokken

26-07-2024 20:50 242 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik moet echt even mijn verhaal kwijt want de frustratie zit me zo hoog.
Momenteel ben ik hoogzwanger van mijn tweede kindje. Ik zal pas weer gaan werken wanneer de baby rond de 8 maanden is. Mijn moeder zal dan zo’n 4 maanden 1 dag per week oppassen en daarna gaat hij naar de opvang.

Nu is het zo dat mijn moeder 5 dagen per week de dochter van mijn zus opvangt, welke 8 jaar is. ‘S ochtends wordt ze naar school gebracht door mijn moeder en smiddags opgehaald en thuis opgevangen. Ik heb gevraagd aan mijn zus of ze die ene dag dat mijn kindje langskomt, iets kan regelen. Bso bijvoorbeeld. Nee dat wil haar dochter niet want daar is ze destijds gepest. Een andere bso is ook geen optie want ‘dochter wil het niet’. Dochter woont tegenover school en zou graag zelf naar school willen lopen maar mag niet zelf naar school lopen van zowel mama als oma. ‘Dat kan ze niet’ volgens hen. Ze mag ook nooit alleen buiten spelen en is altijd heel zielig volgens oma omdat er geen kindjes met haar willen spelen. Ze ‘kan heelveel niet’ volgens oma omdat ze ‘gehandicapt’ is. Ze is niet gehandicapt maar kan haar rechterhand en voet niet voldoende gebruiken door zuurstoftekort bij de geboorte. Ze gaat naar een normale school maar kan daar niet helemaal mee met bepaalde activiteiten door haar aandoening.

Ik heb op een normale manier gevraagd of ze iets kunnen regelen op die ene oppasdag zodat oma voldoende aandacht aan de baby kan geven maar ze willen niet meedenken (ook oma Niet). Ik moet van mijn probleem niet hun probleem maken zegt mijn moeder. Echter, kampt mijn moeder met slaaptekort en mijn man kaartte aan dat ze zomaar de baby kan vergeten in de auto omdat ze altijd bezig is met mijn nichtje. Ook wanneer ik iets over mijn oudste zoon vertel, wordt er amper op gereageerd en komt er direct een verhaal over nichtje die zus en zo had gedaan. Ben het spuugzat dat mijn zus altijd wordt voorgetrokken (ook met klusjes in huis doen bijvoorbeeld, daar wordt het met alle liefde gedaan maar als ik eens iets vraag is het zuchtend en al).

Ik ben zo boos en van mijn moeder krijg ik hier nooit begrip voor. ‘Hou je rustig, door die stress beschadig je de baby straks nog’. Lekker schuldgevoel aanpraten dus.
Ik zit erover na te denken om gewoon het contact te verbreken omdat ik altijd de boosdoener ben.

Ik krijg straks een keizersnede en man is gelukkig langere tijd thuis om te helpen
maar denk dat we de hulp van mijn moeder alsnkg wel goed kunnen gebruiken.

Ik twijfel heel erg wat te doen want het zit me zo hoog dat ik ze het liefst allemaal niet meer zie. Een normaal gesprek aangaan zit er niet in.

Mijn zus is zo egocentrisch en compleet afhankelijk van mijn moeder mbt oppassen op haar dochter (zelfs doktersafspraken gaat mijn moeder met kleinkind naartoe).

Wat vinden jullie dat ik moet doen? Overdrijf ik?

Ik zit eraan te denken om kind gewoon direct op de opvang te doen zodra ik ga werken en het contact met mijn ouders op een laag pitje te houden. Met zus hoef ik echt geen contact meer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een rot gevoel voor je! Als jij het niet vertrouwt dat je moeder op 2 kinderen tegelijk past dan zou ik de baby lekker meteen naar de opvang doen. Kan je meteen een plek krijgen?
Je kunt ze niet veranderen, je moet je verwachtingen bijstellen. Teleurstellend, maar blijkbaar liggen de kaarten zo, want ik lees dat je je al hebt uitgesproken, en dat had geen resultaat.

Contact verbreken weet ik niet, maar ik zou het contact wel anders inschalen. Dit zijn niet de mensen waar jij op kunt rekenen.

Overigens kan het wel zijn dat je nichtje met haar aandoening een pittige tijd heeft op school, kinderen kunnen hard zijn. Misschien wil oma er daarom extra voor haar zijn.

Edit: had het probleem niet goed gelezen. Dacht dat oma helemaal niet op de baby wilde passen (wat oma zelf mag bepalen).
anoniem_670e3ef0ebfff wijzigde dit bericht op 27-07-2024 14:34
16.85% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus in de praktijk zal het er zo uit komen te zien dat oma ‘s ochtends je nichtje naar schoolbrengt, dan de hele ochtend en middag beschikbaar is voor jouw kindje, en dat ze dan na schooltijd een paar uurtjes voor twee kinderen moet zorgen? En dat vind jij zo ontzettend verschrikkelijk dat je probeert af te dwingen dat je zus dan maar wat anders moet gaan regelen? Vind je dat zelf nou niet behoorlijk extreem?
Als ik zus of oma was zou het niet eens bij me opkomen. Dit is de situatie, als dat je niet zint regel je zelf maar opvang.
Ik vind het heel vervelend voor je dat je het gevoel hebt altijd aan het kortste eind te trekken, maar wat deze kwestie betreft ben je een tikje onredelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Huh? To is toch het probleem hier?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het wel overdreven van je dat nichtje maar naar bso moet als jouw kind komt.

Dat gezegd hebbende denk ik dat je je kind beter gelijk naar de opvang kan doen en oma skippen. Het klinkt niet alsof jij en jouw partner vertrouwen in oma hebben (vergeten in auto bijvoorbeeld). Ik denk dat jullie je alleen maar gaan ergeren aan oma en niet gerust zijn als zij oppast.

Of je het contact moet verbreken weet ik niet. Op een laag pitje is ook een optie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zie niet in waarom oma niet die dag in de middag tegelijk op een 8 jarige e een baby kan passen, zeker als zij daar zelf geen probleem in ziet.

Ik zou zelf als ik me nu afvraag of ik het contact met mijn moeder moet verbreken oppassen in ieder geval niet als optie zien. Dan dus gewoon eerder starten met opvang, in plaats van een oppasoma als daar zoveel stress bij komt kijken.

Begrijp overigens wel dat het enorm frustrerend is als je altijd het gevoel hebt dat zus of kind van zus voorgetrokken wordt. Dit is alleen niet is wat jij kan afdwingen dat je moeder moet veranderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Is je moeder alleen of is er ook een Opa in beeld die bijvoorbeeld dan of aandacht aan baby of aandacht aan nichtje kan schenken? Heeft nichtje constant aandacht nodig na het uit school halen of is ze gewoon in huis laat maar zeggen en speelf of doet zelfstandig haar huiswerk tot haar moeder haar komt halen? Heb je er wel eens over gepraat hoe je dit ervaart? Hoe ervaart je zoontje dit? voelt hij zich ook achter gesteld? Ik weet dat het voor buitenstaanders (daarmee wil ik niet zeggen dat je een vreemde bent voor je nichtje maar je leeft er niet 24uur per dag mee) heel moeilijk te begrijpen is hoeveel energie en aandacht een gehandicapt kind inneemt en dat sommige mensen ze ook nog eens extra willen beschermen of dingen uit handen willen nemen wat ook tijd kost. Misschien gewoon een rustig gesprek, maar als jij of je man het gevoel hebben dat baby daar niet veilig is om welke reden dan ook, dan zou ik echt een andere opvang regelen voor je eigen gemoedsrust en de veiligheid van je kindje, je kunt dan het contact met oma en zus vorm geven zoals je wil. Kies voor je eigen rust en de veiligheid van je kinderen en geniet eerst lekker van de eerste maanden met jullie nieuwe spruit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je bent een volwassen vrouw met straks twee kinderen. Zorg dat je minder afhankelijk wordt van je moeder, niet alleen van praktische zaken, maar ook van haar aandacht, of je zus niet meer krijgt etc.

Ik snap dat je baalt, maar je onrealistische verwachtingen van je moeder loslaten hoort bij volwassen zijn. Dat is niet altijd makkelijk. Maar zolang jij je miskend en ongezien en achtergesteld blijft voelen zul je je altijd rot voelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nectarine schreef:
26-07-2024 20:50
Ik zit eraan te denken om kind gewoon direct op de opvang te doen zodra ik ga werken
Dat zou ik sowieso doen. En als je al zou willen dat je moeder oppast dan is dat een gunst van haar en niet iets waar je recht op hebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, ik vind dat je overdrijft. Maar wellicht zijn het ook de zwangerschapshormonen die meespelen.
Jij en je partner hebben besloten kinderen te willen, dus dan kies je ook voor de gevolgden en de zorg die ze meenemen en vragen.

Je kan dat niet bij je moeder neerleggen, die is niet beschikbaar. De reden maakt niet uit.

Flauw ook om daarom het contact te willen verbreken. Je moeder heeft geen zorgplicht naar jou kinderen. Jij. Hebt dat wel.

Ik denk dat als jij hierin minder op je moeder gaat leunen, het contact kan normaliseren en ontspannen.
Dus als je je hand en voet niet goed kan kan gebruiken door een zuurstoftekort ben je niet gehandicapt????
Alle reacties Link kopieren Quote
Onkruit schreef:
27-07-2024 13:49
Flauw ook om daarom het contact te willen verbreken.
Het zal haar leren!
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij hadden een soortgelijke situatie en toen besloten het zonder grootouder(s) op te lossen en kind naar het KDV/BSO te laten gaan. Zelf oplossen dus.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind dat je niet van je zus kan verwachten dat ze iets anders zoekt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Alleen al het feit dat je 'gehandicapt' tussen aanhalingstekens zet ...

Er is van jou totaal geen begrip voor je moeder die zich inzet voor een kwetsbaar kleinkind wat haar steun nodig heeft. Heb je enig idee hoe ongelooflijk hard kinderen kunnen zijn als een kind ook maar enigszins afwijkt van de norm?
Alle reacties Link kopieren Quote
To, wat vervelend voor je. Ik snap je gevoel van het voortrekken. Zelf heeft mijn schoonmoeder altijd 3 dagen op de kids van mijn schoonzus gepast inclusief 2 nachten en ook nu gaan ze alleen maar met haar en de kinderen op vakantie. Heel vervelend is dat gevoel. Bij ons heeft ze al eens “gegrapt” dat ze niet meer van plan is om op te passen.

Wel kan ik uit eigen ervaring zeggen dat het geen zin heeft om er energie in te steken. Je hebt het al eens besproken geef je aan en je praat tegen dovemansoren.

Bepaal samen met je man of het voor jou prettig is als je nichtje erbij is, zo niet: dan bekijk je of je terecht kunt bij de kinderopvang. Je kunt sowieso bekijken hoe je daarna het contact wilt onderhouden met je moeder.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frommel schreef:
27-07-2024 13:51
Dus als je je hand en voet niet goed kan kan gebruiken door een zuurstoftekort ben je niet gehandicapt????
Misschien bedoelt TO dat je dat woord niet meer mag gebruiken? Anders vind ik het ook een rare opmerking.
Geen motto
Alle reacties Link kopieren Quote
Wollstonecraft schreef:
27-07-2024 13:46
Je bent een volwassen vrouw met straks twee kinderen. Zorg dat je minder afhankelijk wordt van je moeder, niet alleen van praktische zaken, maar ook van haar aandacht, of je zus niet meer krijgt etc.

Ik snap dat je baalt, maar je onrealistische verwachtingen van je moeder loslaten hoort bij volwassen zijn. Dat is niet altijd makkelijk. Maar zolang jij je miskend en ongezien en achtergesteld blijft voelen zul je je altijd rot voelen.

Dit.
En daar wil ik nog aan toevoegen: soms ontstaan dat soort verhoudingen binnen een gezin. Bijvoorbeeld als je moeder vroeger ook al vond dat je zus meer zorg nodig had om een of andere reden en jij leek je wel te redden. Dat doet ze dan niet expres, dat loopt gewoon zo. Voor jou niet leuk en je mag er ook zeker van balen. Maar leer hier inderdaad mee omgaan, heel jezelf. Contact verbreken is niet nodig en ook met je zus kan je gewoon omgaan. De sleutel zit 'm erin om dit te accepteren, te stoppen met boos zijn en goed voor jezelf zorgen. Met accepteren bedoel ik niet dat je het er mee eens moet zijn, maar dat je je gewoon realiseert dat het is wat het is, zonder rancune.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap dat dingen van vroeger kunnen steken, maar ik vind niet al je verwachtingen realistisch hier. Je kunt niet van je zus en je moeder verwachten dat zij alles omgooien omdat jij er nu tussen komt met een baby. Hoezo moet je zus dan opeens een andere vorm van opvang gaan zoeken?

Bovendien kan het prima samen, je nichtje de hele dag op school, één op één aandacht voor baby tot nichtje uit school komt en dan is de halve middag al voorbij. Hoezo kan ze dat niet combineren?
Ze heeft toch twee kinderen grootgebracht?

Je man denkt dat ze je baby in de auto achterlaat??! Wat? Echt waar? Dan is het sowieso een non discussie, want dan vertrouwen jullie haar niet met jullie kind, dus dat lijkt me snel opgelost: niet laten oppassen dan. Dat is niet het probleem van je zus of je moeder.

Verder zou ik een beetje opletten dat er niet allerlei gevoelens gaan etteren waar ze niet horen; je lijkt niet erg empatisch ten opzichte van de speciale behoeften van je nichtje. Dat siert je niet, zij kan er niets aan doen dat jij je zus van alles verwijt.

Het spijt me, ik begrijp dat gevoelens door elkaar kunnen lopen en dat dat soms een verwarrende kluwen kan zijn, maar ik vind toch dat je je egoïstisch opstelt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je voelt je zó achtergesteld dat je volgens mij wel wat therapie kunt gebruiken. Je gaat er echt mee aan de haal en legt alles wat er gebeurt uit alsof jij achtergesteld wordt (en dat is een probleem). Dat wil niet zeggen dat je niet óók achtergesteld kunt worden, maar de voorbeelden die je hier aanhaalt geven dat niet aan.


Momenteel ben ik hoogzwanger van mijn tweede kindje. Ik zal pas weer gaan werken wanneer de baby rond de 8 maanden is. Mijn moeder zal dan zo’n 4 maanden 1 dag per week oppassen en daarna gaat hij naar de opvang.

Komen je heftige gevoelens van nu vooral onder invloed van hormonen denk je of denk je vaker zo extreem? Want enerzijds wil je dat je moeder dus gaat oppassen elke week, anderzijds wil je zelfs het contact met iedereen rigoreus verbreken. Klinkt niet gezond.


Ik heb op een normale manier gevraagd of ze iets kunnen regelen op die ene oppasdag zodat oma voldoende aandacht aan de baby kan geven maar ze willen niet meedenken (ook oma Niet).
Ik moet van mijn probleem niet hun probleem maken zegt mijn moeder.

Euh, omdat oma haar andere kleinkind naar school brengt en haalt zou ze niet genoeg aandacht voor jouw baby hebben? Ik vind dit een heel onrealistische eis van jou en het heeft niets met achterstellen te maken.


Echter, kampt mijn moeder met slaaptekort en mijn man kaartte aan dat ze zomaar de baby kan vergeten in de auto omdat ze altijd bezig is met mijn nichtje. Ook wanneer ik iets over mijn oudste zoon vertel, wordt er amper op gereageerd en komt er direct een verhaal over nichtje die zus en zo had gedaan. Ben het spuugzat dat mijn zus altijd wordt voorgetrokken (ook met klusjes in huis doen bijvoorbeeld, daar wordt het met alle liefde gedaan maar als ik eens iets vraag is het zuchtend en al).

Ook dit heeft weer helemaal niets met achterstellen te maken. Als jij je hier zorgen over maakt dan zorg je voor andere opvang.
Alle reacties Link kopieren Quote
Daphne schreef:
27-07-2024 13:45

Begrijp overigens wel dat het enorm frustrerend is als je altijd het gevoel hebt dat zus of kind van zus voorgetrokken wordt. Dit is alleen niet is wat jij kan afdwingen dat je moeder moet veranderen.
Vind jij in deze situatie dat zus wordt voorgetrokken? Ik vind vooral to nogal onredelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kind kan prima naar de opvang met 8 maanden. Sterker nog, de meeste kinderen gaan al rond de 4 maanden. Een kind wordt vaak eenkennig tussen de 9 en 12 maanden.

Oma kan heus wel voor een baby en een kind van 8 tegelijk zorgen.
Raar om van zus te verwachten om dan maar bso te regelen. Zeker voor maar 4 maanden.

Oma wil dus gewoon voor jouw baby zorgen, alleen niet onder jouw voorwaarden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach TO wat frustrerend. Waarschijnlijk zit je gevoel heel diep door meerdere voorvallen door de jaren heen. En voelt dit specifieke ding nu echt als heel oneerlijk omdat je er niet meer neutraal naar kan kijken en je moeder de kleinkinderen niet gelijk behandelt.
In jouw geval zijn er denk ik twee opties:
- je eigen kind toch meteen naar KDV laten gaan
- accepteren dat er een paar uur is op die ene dag waarin jouw kind geen 1-op-1 aandacht krijgt omdat nichtje er ook is

Verwachten dat je nichtje tijdelijk naar een BSO gaat, is niet heel realistisch. Contact verbreken obv wat je hier schrijft, komt ook wat overdreven over maar nogmaals: er zal meer achter zitten dan je hier in het topic kwijt kan. Contact op een lager pitje omdat je teleurgesteld bent kan natuurlijk, zeker als jou dat meer rust geeft. De situatie kan over een paar mnd (zonder hormonen wellicht) ook wat minder heftig zijn?
Alle reacties Link kopieren Quote
ChunMee schreef:
27-07-2024 13:48
Dat zou ik sowieso doen. En als je al zou willen dat je moeder oppast dan is dat een gunst van haar en niet iets waar je recht op hebt.
Inderdaad, ik zou sowieso alvast inzetten op die dag bij het KDV. Ik dacht in eerste instantie dat oma die 4 maanden zou gaan oppassen wegens een wachtlijst bij het KDV voor die extra dag.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven