Zus wordt met alles voorgetrokken

Nectarine vrijdag 26 juli 2024 om 20:50

Ik moet echt even mijn verhaal kwijt want de frustratie zit me zo hoog.
Momenteel ben ik hoogzwanger van mijn tweede kindje. Ik zal pas weer gaan werken wanneer de baby rond de 8 maanden is. Mijn moeder zal dan zo’n 4 maanden 1 dag per week oppassen en daarna gaat hij naar de opvang.

Nu is het zo dat mijn moeder 5 dagen per week de dochter van mijn zus opvangt, welke 8 jaar is. ‘S ochtends wordt ze naar school gebracht door mijn moeder en smiddags opgehaald en thuis opgevangen. Ik heb gevraagd aan mijn zus of ze die ene dag dat mijn kindje langskomt, iets kan regelen. Bso bijvoorbeeld. Nee dat wil haar dochter niet want daar is ze destijds gepest. Een andere bso is ook geen optie want ‘dochter wil het niet’. Dochter woont tegenover school en zou graag zelf naar school willen lopen maar mag niet zelf naar school lopen van zowel mama als oma. ‘Dat kan ze niet’ volgens hen. Ze mag ook nooit alleen buiten spelen en is altijd heel zielig volgens oma omdat er geen kindjes met haar willen spelen. Ze ‘kan heelveel niet’ volgens oma omdat ze ‘gehandicapt’ is. Ze is niet gehandicapt maar kan haar rechterhand en voet niet voldoende gebruiken door zuurstoftekort bij de geboorte. Ze gaat naar een normale school maar kan daar niet helemaal mee met bepaalde activiteiten door haar aandoening.

Ik heb op een normale manier gevraagd of ze iets kunnen regelen op die ene oppasdag zodat oma voldoende aandacht aan de baby kan geven maar ze willen niet meedenken (ook oma Niet). Ik moet van mijn probleem niet hun probleem maken zegt mijn moeder. Echter, kampt mijn moeder met slaaptekort en mijn man kaartte aan dat ze zomaar de baby kan vergeten in de auto omdat ze altijd bezig is met mijn nichtje. Ook wanneer ik iets over mijn oudste zoon vertel, wordt er amper op gereageerd en komt er direct een verhaal over nichtje die zus en zo had gedaan. Ben het spuugzat dat mijn zus altijd wordt voorgetrokken (ook met klusjes in huis doen bijvoorbeeld, daar wordt het met alle liefde gedaan maar als ik eens iets vraag is het zuchtend en al).

Ik ben zo boos en van mijn moeder krijg ik hier nooit begrip voor. ‘Hou je rustig, door die stress beschadig je de baby straks nog’. Lekker schuldgevoel aanpraten dus.
Ik zit erover na te denken om gewoon het contact te verbreken omdat ik altijd de boosdoener ben.

Ik krijg straks een keizersnede en man is gelukkig langere tijd thuis om te helpen
maar denk dat we de hulp van mijn moeder alsnkg wel goed kunnen gebruiken.

Ik twijfel heel erg wat te doen want het zit me zo hoog dat ik ze het liefst allemaal niet meer zie. Een normaal gesprek aangaan zit er niet in.

Mijn zus is zo egocentrisch en compleet afhankelijk van mijn moeder mbt oppassen op haar dochter (zelfs doktersafspraken gaat mijn moeder met kleinkind naartoe).

Wat vinden jullie dat ik moet doen? Overdrijf ik?

Ik zit eraan te denken om kind gewoon direct op de opvang te doen zodra ik ga werken en het contact met mijn ouders op een laag pitje te houden. Met zus hoef ik echt geen contact meer.

Marianneke zondag 28 juli 2024 om 20:20

Nectarine schreef: ↑
28-07-2024 19:19

Ik heb al deze verhalen van mijn moeder aangehoord destijds omdat zij zelf ook vol frustratie zat.

Dan moet je moeder bij jou zus aangeven dat het haar teveel is, ipv daarover bij jou te klagen.
Ipv er voor je moeder te zijn wil jij net zoveel inzet van haar vragen. Arme moeder...

Coffee is never my cup of tea

Ladara zondag 28 juli 2024 om 20:25

Marianneke schreef: ↑
28-07-2024 20:20
Dan moet je moeder bij jou zus aangeven dat het haar teveel is, ipv daarover bij jou te klagen.
Ipv er voor je moeder te zijn wil jij net zoveel inzet van haar vragen. Arme moeder...

Als het moeders verantwoordelijkheid is om haar eigen draaglast ten opzichte van zus te communiceren is dat ook moeders eigen verantwoordelijkheid ten opzichte van TO. Als TO vraagt om oppas kan moeder weigeren of accepteren, net zoals ze dat bij haar andere dochter kan. Dat ligt niet bij TO.

Carmine zondag 28 juli 2024 om 20:25

Nectarine schreef: ↑
28-07-2024 19:09
Ik heb alle reacties gelezen, dank daarvoor!

Ik heb besloten om te kijken wat ik met mijn werk kan regelen. Man neemt al 1 dag verlof per week op maar kan helaas niet nog meer opnemen omdat zijn werk dan uiteindelijk in zijn eigen tijd terecht komt. Ouders van man willen alleen in nood oppassen, zij hebben nooit opgepast op al hun kleinkinderen. Ik vind dat verder ook geen probleem, want ze behandelen al hun kinderen hetzelfde.

Ik lees hier veel dat ik niks te maken heb met hoe zus en moeder het willen indelen en niet afhankelijk moet zijn van mijn ouders. Als er iemand afhankelijk is, is dat mijn zus wel. Zij vindt dat het haar recht is dat mijn moeder alles voor haar doet. Onze zoon gaat al sinds hij 1 jaar is naar de opvang en nu bso. Ook mijn moeder heeft toen aangeboden om onze zoon van school op te halen, alleen had ze niet nagedacht over de praktische indeling hiervan gezien ze allebei op een andere school zitten en dezelfde tijd klaar zijn met school. Dus logischerwijs werd het voor ons bso.

Ja, we kunnen het oplossen met opvang. We zijn op tijd met inschrijven en hebben voorrang doordat broer ook daar zit op bso. Echter, ik zie om me heen zoveel opa’s en oma’s inspringen en dan vooral mijn moeder bij mijn zus, dat ik dit ook graag zou willen. Dat is toch niet zo gek, terwijl op dit forum het tegendeel wordt beweerd.

Het heeft alleen geen zin om te blijven hameren op hoe afhankelijk je zus is en wat zij allemaal krijgt van je ouders. Echt, ik begrijp je gevoel. Maar het lost niks op voor je opvangvraagstuk en het brengt jullie ook niet nader tot elkaar. Je moeder heeft blijkbaar al eerder dingen beloofd en niet waargemaakt waardoor je het zelf moest oplossen met bso. Bespaar jezelf de onvermijdelijke teleurstelling en regel de opvang voor je kindje zonder haar.

Het is helemaal niet gek dat je hoopte op oma als oppas. Ik zie om me heen ook dat opa's en oma's massaal inspringen. Ik heb dat ook niet en soms is dat verdrietig. Mijn moeder heeft tijdens mijn zwangerschap al niks meer laten horen (verslaving) en mijn vader heeft zijn handen vol aan werk en aan mijn zus die het zich allemaal vrij makkelijk aan laat leunen. Het is wat het is.

Het heeft gewoon geen zin om je familieleden langs de meetlat te leggen van wat je om je heen ziet en te wentelen in teleurstelling. Het is verspilde energie en leidt tot niets.

Je kunt iets heel graag willen van iemand, maar als ze jou niet kunnen helpen zoals jij voor ogen hebt, dan moet je concessies doen of dan houdt het op. Als je 10 keer moet vragen of iemand alsjeblieft wil oppassen en er allerlei discussies aan vooraf gaan over hoe en wat, dan is de lol er toch ook wel af, zou ik zeggen. Graag of helemaal niet.

Liv8 zondag 28 juli 2024 om 20:25

Nectarine schreef: ↑
28-07-2024 19:19
Ik kan me voorstellen dat er enorm veel tijd gaat zitten hierin, vooral als ik jouw verhaal lees. En dat lijkt me enorm pittig!

Mijn nichtje is destijds behandeld in een speciaal centrum waarbij er veel afspraken waren met oa fysio. Inmiddels zijn die afspraken er al een tijdje niet meer, maar hebben ze eens in de zoveel tijd een controle voor haar spalkje. Bijna alle afspraken zijn destijds door mijn moeder opgepakt. Mijn zwager neemt totaal zijn verantwoordelijkheid niet en zus durft amper wat op haar werk te vragen, terwijl ze in een sector werkt waar amper mensen te krijgen zijn dus ze zou echt wel wat kunnen vragen.

Voor hun kost het dus amper tijd op deze manier. Ze zouden oefeningen thuis moeten doen en spalkje dragen, maar dit gebeurd amper zegt mijn moeder.
Ik heb al deze verhalen van mijn moeder aangehoord destijds omdat zij zelf ook vol frustratie zat.

Wat fijn dat je moeder dit voor je nichtje kan doen! Dat ze er voor haar kan zijn wanneer dat nodig is. Misschien moet je het eens zo gaan bekijken ipv 'doet alles voor zus'? Dat gun je je nichtje toch?

En moeder heeft destijds ook aangeboden om jouw zoon van school te halen, dus je kan niet zeggen dat ze niet ook aan jou denkt

Verder spreek je over allemaal best respectloos. Er straalt alleen maar minachting uit. Ik kan me niet voorstellen dat dat de band ten goede komt

Code95 zondag 28 juli 2024 om 20:36

Ik snap dat je verdrietig bent en bepaalde verwachtingen hebt, dat lijkt mij heel normaal. Het is m.i. ook logisch dat je jaloers bent, maar nogmaals hou dat bij jezelf en je partner jij kunt deze situatie niet veranderen. Je hebt nu de focus op anderen waarbij opa’s en oma’s klaar staan voor hun kinderen en kleinkinderen, het lijkt of ieder ander wel aandacht en hulp van (groot) ouders krijgt. Dit is zeker niet zo! Stop met kijken naar anderen, zorg voor je eigen gezin. Laat je niet in zeur verhalen meeslepen, hou het luchtig en oppervlakkig. Wees blij voor je nichtje, hoe moeilijk dat ook is.

Alles gaat voorbij…..

Marianneke zondag 28 juli 2024 om 20:37

Ladara schreef: ↑
28-07-2024 20:25
Als het moeders verantwoordelijkheid is om haar eigen draaglast ten opzichte van zus te communiceren is dat ook moeders eigen verantwoordelijkheid ten opzichte van TO. Als TO vraagt om oppas kan moeder weigeren of accepteren, net zoals ze dat bij haar andere dochter kan. Dat ligt niet bij TO.

Precies, en dat doet moeder. Alleen TO neemt daar geen genoegen mee, is er zelfs zo boos over dat ze dacht over alle contacten verbreken.
Het is aan TO om de weigering te accepteren.

Coffee is never my cup of tea

Ladara zondag 28 juli 2024 om 20:43

Marianneke schreef: ↑
28-07-2024 20:37
Precies, en dat doet moeder. Alleen TO neemt daar geen genoegen mee, is er zelfs zo boos over dat ze dacht over alle contacten verbreken.
Het is aan TO om de weigering te accepteren.

TO mag uiteraard het contact verbreken als haar dat rust geeft. Ze is vrij in hoe zij het contact met haar ouders wil vormgeven en ze is vrij in hoeveel ongelijkheid zij acceptabel vindt, net zoals haar ouders vrij zijn in het ongelijk behandelen van hun kinderen.

Jufjoke zondag 28 juli 2024 om 21:00

Marianneke schreef: ↑
28-07-2024 20:20
Dan moet je moeder bij jou zus aangeven dat het haar teveel is, ipv daarover bij jou te klagen.
Ipv er voor je moeder te zijn wil jij net zoveel inzet van haar vragen. Arme moeder...

Arme moeder heeft een flinke verantwoordelijkheid hierin, hoor. Bovendien is moeder als volwassen vrouw vast geen slaaf van haar kinderen, en kan ze gewoon nee zeggen als dingen haar teveel worden.

andnowwedance zondag 28 juli 2024 om 21:11

Nectarine schreef: ↑
28-07-2024 19:48
Ik heb je vaker zien reageren op dit topic op een aanvallende manier naar mij toe.

Ik ben benieuwd waarom jij vindt dat mijn moeder wel haar routine en leven destijds moest aanpassen voor nichtje toen de aandoening nog niet gediagnosticeerd was (symptomen kwamen pas later aan bod). En dat doet ze al 8 jaar, vindt je het normaal dat zij zo goed als de zorg overneemt zodat zwanger en zus dit niet hoeven te doen? Zo lijkt het namelijk wel uit je berichten te lezen.

Hè? Wie zegt dat waar? Ik heb echt iets gemist denk ik.

Je zit echt vol met bitterheid. Veel reageerders merken op dat je nogal minachtend praat over zus en nichtje, maar je blijft negatief praten.
Je mag bitter zijn hoor, misschien is het zelfs terecht. Maar wat schiet je ermee op? Het verandert niks, geeft negatieve energie en zal wellicht ook een rol spelen in deze hele dynamiek.
Dat je moeder bij jou komt klagen zegt veel. Niet kies van haar maar ze vond ook blijkbaar een luisterend oor bij jou.

andnowwedance zondag 28 juli 2024 om 21:16

Nectarine schreef: ↑
28-07-2024 19:09
Ik heb alle reacties gelezen, dank daarvoor!

Ik heb besloten om te kijken wat ik met mijn werk kan regelen. Man neemt al 1 dag verlof per week op maar kan helaas niet nog meer opnemen omdat zijn werk dan uiteindelijk in zijn eigen tijd terecht komt. Ouders van man willen alleen in nood oppassen, zij hebben nooit opgepast op al hun kleinkinderen. Ik vind dat verder ook geen probleem, want ze behandelen al hun kinderen hetzelfde.

Ik lees hier veel dat ik niks te maken heb met hoe zus en moeder het willen indelen en niet afhankelijk moet zijn van mijn ouders. Als er iemand afhankelijk is, is dat mijn zus wel. Zij vindt dat het haar recht is dat mijn moeder alles voor haar doet. Onze zoon gaat al sinds hij 1 jaar is naar de opvang en nu bso. Ook mijn moeder heeft toen aangeboden om onze zoon van school op te halen, alleen had ze niet nagedacht over de praktische indeling hiervan gezien ze allebei op een andere school zitten en dezelfde tijd klaar zijn met school. Dus logischerwijs werd het voor ons bso.

Ja, we kunnen het oplossen met opvang. We zijn op tijd met inschrijven en hebben voorrang doordat broer ook daar zit op bso. Echter, ik zie om me heen zoveel opa’s en oma’s inspringen en dan vooral mijn moeder bij mijn zus, dat ik dit ook graag zou willen. Dat is toch niet zo gek, terwijl op dit forum het tegendeel wordt beweerd.

Maar jij vindt ook dat je op bepaalde dingen recht hebt, getuige je opmerkingen. Je vond het al wat lastig dat je moest schuiven met werk in verband met opa's agenda.

En iets graag willen is iets anders dan er recht op hebben. Heel fijn als opa's en oma's bijspringen maar dat is echt een luxe. Ergens wil je ook helemaal niet dat ze oppast, aangezien je haar ervoor aanziet dat ze je baby vergeet. Je wilt erkenning, je wilt dat ze met het oppassen iets rechttrekken wat voor je gevoel al zo lang scheef zit.

pindakaasmetnootjes zondag 28 juli 2024 om 22:15

andnowwedance schreef: ↑
28-07-2024 21:16
Maar jij vindt ook dat je op bepaalde dingen recht hebt, getuige je opmerkingen. Je vond het al wat lastig dat je moest schuiven met werk in verband met opa's agenda.

En iets graag willen is iets anders dan er recht op hebben. Heel fijn als opa's en oma's bijspringen maar dat is echt een luxe. Ergens wil je ook helemaal niet dat ze oppast, aangezien je haar ervoor aanziet dat ze je baby vergeet. Je wilt erkenning, je wilt dat ze met het oppassen iets rechttrekken wat voor je gevoel al zo lang scheef zit.

Dit trek je echt uit zijn verband. Moeder klaagt tegen TO dat de zorg voor nichtje boven haar hoofd groeit en ze met slaap problemen kampt. Hierdoor ontstaat de angst bij TO dat baby door slaaptekort en een overvol hoofd een keer vergeten kan worden in de auto, want oma brengt en haalt nichtje ook van/naar school dus baby zal dan toch mee moeten in de auto.

Hetzelfde toen zoontje van TO naar school ging. Oma wilde ook oppassen op zoontje; maar de scholen liggen te ver uit elkaar. Uiteindelijk mocht TO bso regelen voor alle dagen en nichtje blijft daar 5(!) dagen per week komen. Nu speelt weer hetzelfde met de baby, oma kan en wil niet zeggen dat een dag per week volledige aandacht voor dit kleinkind prima kan en nichtje 1 dag naar bso. Want dat zou vreselijk zijn, hoewel kleinzoon van oma daar blijkbaar wel moeiteloos dagen per week naartoe kan.

Natuurlijk steekt TO dit en het staat niet op zichzelf ook. Als TO een keer een klusje vraagt om iets op te hangen is het lastig en moeilijk, maar ouders weten haar ook te bereiken als ze zonder paspoort op het vliegveld staan en zus wil geen moeite doen het te brengen. En als er geventileerd moet worden over de opvoeding van nichtje, dan kan TO ook weer een luisterend oor bieden.

Het is gewoon teveel eenrichtingsverkeer en TO heeft daar waarschijnlijk mede door de hormonen nu wat meer last van.

Ladara zondag 28 juli 2024 om 22:19

Het is niet handig als ouders hun kinderen ongelijk behandelen. Dat levert heel vaak verdriet en afgunst en daardoor verstoorde relaties op. Ik zie hoe mijn schoonouders dat doen bij hun kinderen en het heeft best wat stuk gemaakt. Ik denk dat mijn schoonouders verdriet hebben van de bekoelde verhoudingen, maar ik begrijp niet waarom ze het dan tóch zo doen. Misschien denken ze dat ze niet anders kunnen. Of misschien zien ze niet dat hun keuzes het probleem zijn. Ik kan alleen maar hopen dat wij het beter doen met onze kinderen.

andnowwedance zondag 28 juli 2024 om 22:20

pindakaasmetnootjes schreef: ↑
28-07-2024 22:15
Dit trek je echt uit zijn verband. Moeder klaagt tegen TO dat de zorg voor nichtje boven haar hoofd groeit en ze met slaap problemen kampt. Hierdoor ontstaat de angst bij TO dat baby door slaaptekort en een overvol hoofd een keer vergeten kan worden in de auto, want oma brengt en haalt nichtje ook van/naar school dus baby zal dan toch mee moeten in de auto.

Hetzelfde toen zoontje van TO naar school ging. Oma wilde ook oppassen op zoontje; maar de scholen liggen te ver uit elkaar. Uiteindelijk mocht TO bso regelen voor alle dagen en nichtje blijft daar 5(!) dagen per week komen. Nu speelt weer hetzelfde met de baby, oma kan en wil niet zeggen dat een dag per week volledige aandacht voor dit kleinkind prima kan en nichtje 1 dag naar bso. Want dat zou vreselijk zijn, hoewel kleinzoon van oma daar blijkbaar wel moeiteloos dagen per week naartoe kan.

Natuurlijk steekt TO dit en het staat niet op zichzelf ook. Als TO een keer een klusje vraagt om iets op te hangen is het lastig en moeilijk, maar ouders weten haar ook te bereiken als ze zonder paspoort op het vliegveld staan en zus wil geen moeite doen het te brengen. En als er geventileerd moet worden over de opvoeding van nichtje, dan kan TO ook weer een luisterend oor bieden.

Het is gewoon teveel eenrichtingsverkeer en TO heeft daar waarschijnlijk mede door de hormonen nu wat meer last van.

Nou ja, laat ik het anders zeggen: ik zou niet willen dat iemand over wie ik zo negatief denk op mijn kind past.

En ook niet logisch om iemand bij wie het kennelijk boven het hoofd groeit voor nog een extra verplichting te vragen.

lemoos2 zondag 28 juli 2024 om 22:44

Ladara schreef: ↑
28-07-2024 22:19
Het is niet handig als ouders hun kinderen ongelijk behandelen. Dat levert heel vaak verdriet en afgunst en daardoor verstoorde relaties op. Ik zie hoe mijn schoonouders dat doen bij hun kinderen en het heeft best wat stuk gemaakt. Ik denk dat mijn schoonouders verdriet hebben van de bekoelde verhoudingen, maar ik begrijp niet waarom ze het dan tóch zo doen. Misschien denken ze dat ze niet anders kunnen. Of misschien zien ze niet dat hun keuzes het probleem zijn. Ik kan alleen maar hopen dat wij het beter doen met onze kinderen.

Dat zal wel loslopen Ladara.
Mijn moeder maakt soms ook verschil. Net wie het nodig heeft. Ik vind het fijn dat mijn moeder mijn broer bijvoorbeeld financieel overeind heeft kunnen houden tijdens Corona. Ik had dat geld niet om mijn broer te helpen.

Nee heb je, ja kun je krijgen

Anoniem_67015725c3819 zondag 28 juli 2024 om 22:57

Ook hier een schoonmoeder die alles doet voor haar kinderloze dochter. Ook financieel, emotioneel, regeldingen, alles. En voor ons gezin met 2 kinderen niet. Ook de erfenis is ongelijk, want dochter is zielig.
Ik ben er heel lang heel erg boos om geweest. Inmiddels niet meer. Het is wat het is. Wij zorgen voor ons eigen gezin (gelukkig met veel hulp van mijn ouders) en zo is het dus.
Ik kan me de frustratie van TO enorm goed voorstellen en het levert inderdaad veel frustratie en boosheid op. Ik begrijp ook niet hoe ouders hun kinderen zo verschillend kunnen behandelen. Ik snap heus dat de 1 (zielige dochter) haar moeder meer nodig had dan wij, maar als de verhoudingen echt scheef lopen inclusief gesprekken van TO met moeder hierover, is het gewoonweg heel frustrerend.

Helaas ligt het buiten je macht lieve TO. En je klinkt heel pragmatisch en zelfstandig in je oplossingen. Uiteindelijk voelt het krachtiger en prettiger om het dan maar helemaal zelf op te lossen. Je hebt je boosheid bij te oudste (toen het feitelijk ook speelde) ook los kunnen laten. Dat zal je nu ook lukken.

Sterkte met de bevalling en geniet van de tijd en ruimte die je daarna hebt met de baby en grote broer/zus.

romany zondag 28 juli 2024 om 23:05

Frommel schreef: ↑
27-07-2024 13:51
Dus als je je hand en voet niet goed kan kan gebruiken door een zuurstoftekort ben je niet gehandicapt????

Ik durf te beweren dat ik door alle posts te wedden dat ik weet om welke handicap het gaat, en deze handicap is er in gradaties, mijn zoon ( als ik gelijk heb) heeft dezelfde handicap maar links, is gister 10 geworden en heeft altijd alles verder " gewoon " gedaan als ieder ander kind

andnowwedance zondag 28 juli 2024 om 23:07

Eigenlijk enorm naar om de handicap van een kind zo ter discussie te stellen.

Sneeuwpopje zondag 28 juli 2024 om 23:10

Ik verbaas me altijd hoeveel mensen afhankelijk zijn van hun ouders als het gaat om de zorg van hun kinderen..

Ik heb kind vanaf 4 maanden bij gastouder gebracht, later peuterspeelzaal, later school, speciaal onderwijs zonder BSO en wij doen alles zelf, brengen, halen, en alle klussen in huis..

Mijn schoonouders leven niet meer en mijn ouders zijn vooral hele lieve betrokken opa en oma die alles mogen en niks moeten..

In mijn ogen is het raar zoveel aan je ouders op te hangen als JIJ hebt besloten een tweede kind te willen.
Je hebt er niks mee te maken hoe jouw zus aan leven indeelt..

romany zondag 28 juli 2024 om 23:14

andnowwedance schreef: ↑
28-07-2024 23:07
Eigenlijk enorm naar om de handicap van een kind zo ter discussie te stellen.

Nee sorry, dan heb ik het waarschijnlijk verkeerd uitgelegd, ik bedoelde juist van ALS ik gelijk heb , word ' handicap' redelijk overdreven, JA het is een handicap maar prima mee te leven , nogmaals ALS ik gelijk heb met wat ik denk

Paska zondag 28 juli 2024 om 23:17

Ik zou niet uit jaloezie het contact verbreken. Je kind hij ook recht op een oma. Zo te zien heeft je zus best een zwaar leven, fijn dat jullie moeder haar steunt

andnowwedance zondag 28 juli 2024 om 23:23

romany schreef: ↑
28-07-2024 23:14
Nee sorry, dan heb ik het waarschijnlijk verkeerd uitgelegd, ik bedoelde juist van ALS ik gelijk heb , word ' handicap' redelijk overdreven, JA het is een handicap maar prima mee te leven , nogmaals ALS ik gelijk heb met wat ik denk

Ik bedoelde met name TS.
Je zegt dat de aandoening waar het vermoedelijk om gaat in gradaties komt, dan kun je toch helemaal niet weten hoe dat bij dit meisje is?

Ze kan met bepaalde dingen niet meedoen met haar klasgenoten, reken maar dat dat heftig kan zijn voor kinderen. Kan, hoeft natuurlijk niet.

Wombat zondag 28 juli 2024 om 23:29

romany schreef: ↑
28-07-2024 23:14
Nee sorry, dan heb ik het waarschijnlijk verkeerd uitgelegd, ik bedoelde juist van ALS ik gelijk heb , word ' handicap' redelijk overdreven, JA het is een handicap maar prima mee te leven , nogmaals ALS ik gelijk heb met wat ik denk

Ik denk ook wel te weten welke handicap en zoals je al zegt, veel gradaties dus moeilijk exact te beoordelen. Een vriendin van mij heeft dit en bij haar is het echt wel een beperking (meer gangbare term dan handicap) hoor.

Maar volgens mij zit er bij TO heel veel oud zeer. Een gesprek over die pijn met ouders lijkt me zinvoller dan al deze praktische details want daar gaat het niet om.

Hoop ik althans want inderdaad is het oppassen door grootouders een luxe die echt niet iedereen überhaupt heeft.

KOKO-DO zondag 28 juli 2024 om 23:37

Ik heb je reacties gelezen. En las dat je in zag dat je aan het overdrijven bent. Dat klopt inderdaad.

Maar je frustratie, boosheid en onbegrip naar je moeder en zus is niet van 1 dag. Wil je daar niet wat mee doen?
En de manier hoe je reageert zou ik juist zoveel mogelijk elders oppas regelen en haar als 'nood' zien, als het moet.
Zo hebben wij ook bewust 1 oppas geregeld.

Rubelientje zondag 28 juli 2024 om 23:51

TO, je teleurstelling en pijn mag er zijn. Zoals je ziet zijn er mede forum genoten die dit herkennen. Belangrijk is wel dat je bij jezelf blijft; wat is jouw visie op een fijne ouder kind relatie? Wil jij echt dezelfde zaken afdwingen als je zus? Nee toch?

Voor je eigen onverwerkte emoties zou ik zeker kijken wat er is aan verwerking. En nogmaals, hoe zie jij voor jouw kinderen een relatie met de groot ouders? Misschien is het alleen fijn als dat een heel beperkte relatie is zodat teleurstelling en afwijzing geen kans krijgen?

Ik heb 2 ‘schoonzussen’ die nogal lam in de wedstrijd zitten waar schoonouders klagend en steunend conciërge spelen. Op een gegeven moment werd dat ook van ons verwacht en toen ben ik het contact ernstig gaan limiteren. Man drinkt er af en toe koffie met de kinderen, dan vieren ze een verjaardag achteraf en dat is het hoogst haalbare. Matcht dat met mijn ooit verwachtingen? Nee. Maar intensiever contact en bij mij over de vloer komen is klagen, zeuren, eisen en verzorgd willen worden en daar heb ik gewoon geen boodschap meer aan.

coderood maandag 29 juli 2024 om 00:00

Nectarine schreef: ↑
28-07-2024 19:48
Ik heb je vaker zien reageren op dit topic op een aanvallende manier naar mij toe.

Ik ben benieuwd waarom jij vindt dat mijn moeder wel haar routine en leven destijds moest aanpassen voor nichtje toen de aandoening nog niet gediagnosticeerd was (symptomen kwamen pas later aan bod). En dat doet ze al 8 jaar, vindt je het normaal dat zij zo goed als de zorg overneemt zodat zwanger en zus dit niet hoeven te doen? Zo lijkt het namelijk wel uit je berichten te lezen.

Je klinkt echt als een jaloerse puber. Laat het los. Wat jouw zus doet is jouw zaak niet. Waarom maak je je daar zo druk om? Het klinkt echt onwijs onaardig wat je allemaal over je zus schrijft.

Actieve topics