Kinderen
alle pijlers
Zus wordt met alles voorgetrokken
vrijdag 26 juli 2024 om 20:50
Ik moet echt even mijn verhaal kwijt want de frustratie zit me zo hoog.
Momenteel ben ik hoogzwanger van mijn tweede kindje. Ik zal pas weer gaan werken wanneer de baby rond de 8 maanden is. Mijn moeder zal dan zo’n 4 maanden 1 dag per week oppassen en daarna gaat hij naar de opvang.
Nu is het zo dat mijn moeder 5 dagen per week de dochter van mijn zus opvangt, welke 8 jaar is. ‘S ochtends wordt ze naar school gebracht door mijn moeder en smiddags opgehaald en thuis opgevangen. Ik heb gevraagd aan mijn zus of ze die ene dag dat mijn kindje langskomt, iets kan regelen. Bso bijvoorbeeld. Nee dat wil haar dochter niet want daar is ze destijds gepest. Een andere bso is ook geen optie want ‘dochter wil het niet’. Dochter woont tegenover school en zou graag zelf naar school willen lopen maar mag niet zelf naar school lopen van zowel mama als oma. ‘Dat kan ze niet’ volgens hen. Ze mag ook nooit alleen buiten spelen en is altijd heel zielig volgens oma omdat er geen kindjes met haar willen spelen. Ze ‘kan heelveel niet’ volgens oma omdat ze ‘gehandicapt’ is. Ze is niet gehandicapt maar kan haar rechterhand en voet niet voldoende gebruiken door zuurstoftekort bij de geboorte. Ze gaat naar een normale school maar kan daar niet helemaal mee met bepaalde activiteiten door haar aandoening.
Ik heb op een normale manier gevraagd of ze iets kunnen regelen op die ene oppasdag zodat oma voldoende aandacht aan de baby kan geven maar ze willen niet meedenken (ook oma Niet). Ik moet van mijn probleem niet hun probleem maken zegt mijn moeder. Echter, kampt mijn moeder met slaaptekort en mijn man kaartte aan dat ze zomaar de baby kan vergeten in de auto omdat ze altijd bezig is met mijn nichtje. Ook wanneer ik iets over mijn oudste zoon vertel, wordt er amper op gereageerd en komt er direct een verhaal over nichtje die zus en zo had gedaan. Ben het spuugzat dat mijn zus altijd wordt voorgetrokken (ook met klusjes in huis doen bijvoorbeeld, daar wordt het met alle liefde gedaan maar als ik eens iets vraag is het zuchtend en al).
Ik ben zo boos en van mijn moeder krijg ik hier nooit begrip voor. ‘Hou je rustig, door die stress beschadig je de baby straks nog’. Lekker schuldgevoel aanpraten dus.
Ik zit erover na te denken om gewoon het contact te verbreken omdat ik altijd de boosdoener ben.
Ik krijg straks een keizersnede en man is gelukkig langere tijd thuis om te helpen
maar denk dat we de hulp van mijn moeder alsnkg wel goed kunnen gebruiken.
Ik twijfel heel erg wat te doen want het zit me zo hoog dat ik ze het liefst allemaal niet meer zie. Een normaal gesprek aangaan zit er niet in.
Mijn zus is zo egocentrisch en compleet afhankelijk van mijn moeder mbt oppassen op haar dochter (zelfs doktersafspraken gaat mijn moeder met kleinkind naartoe).
Wat vinden jullie dat ik moet doen? Overdrijf ik?
Ik zit eraan te denken om kind gewoon direct op de opvang te doen zodra ik ga werken en het contact met mijn ouders op een laag pitje te houden. Met zus hoef ik echt geen contact meer.
Momenteel ben ik hoogzwanger van mijn tweede kindje. Ik zal pas weer gaan werken wanneer de baby rond de 8 maanden is. Mijn moeder zal dan zo’n 4 maanden 1 dag per week oppassen en daarna gaat hij naar de opvang.
Nu is het zo dat mijn moeder 5 dagen per week de dochter van mijn zus opvangt, welke 8 jaar is. ‘S ochtends wordt ze naar school gebracht door mijn moeder en smiddags opgehaald en thuis opgevangen. Ik heb gevraagd aan mijn zus of ze die ene dag dat mijn kindje langskomt, iets kan regelen. Bso bijvoorbeeld. Nee dat wil haar dochter niet want daar is ze destijds gepest. Een andere bso is ook geen optie want ‘dochter wil het niet’. Dochter woont tegenover school en zou graag zelf naar school willen lopen maar mag niet zelf naar school lopen van zowel mama als oma. ‘Dat kan ze niet’ volgens hen. Ze mag ook nooit alleen buiten spelen en is altijd heel zielig volgens oma omdat er geen kindjes met haar willen spelen. Ze ‘kan heelveel niet’ volgens oma omdat ze ‘gehandicapt’ is. Ze is niet gehandicapt maar kan haar rechterhand en voet niet voldoende gebruiken door zuurstoftekort bij de geboorte. Ze gaat naar een normale school maar kan daar niet helemaal mee met bepaalde activiteiten door haar aandoening.
Ik heb op een normale manier gevraagd of ze iets kunnen regelen op die ene oppasdag zodat oma voldoende aandacht aan de baby kan geven maar ze willen niet meedenken (ook oma Niet). Ik moet van mijn probleem niet hun probleem maken zegt mijn moeder. Echter, kampt mijn moeder met slaaptekort en mijn man kaartte aan dat ze zomaar de baby kan vergeten in de auto omdat ze altijd bezig is met mijn nichtje. Ook wanneer ik iets over mijn oudste zoon vertel, wordt er amper op gereageerd en komt er direct een verhaal over nichtje die zus en zo had gedaan. Ben het spuugzat dat mijn zus altijd wordt voorgetrokken (ook met klusjes in huis doen bijvoorbeeld, daar wordt het met alle liefde gedaan maar als ik eens iets vraag is het zuchtend en al).
Ik ben zo boos en van mijn moeder krijg ik hier nooit begrip voor. ‘Hou je rustig, door die stress beschadig je de baby straks nog’. Lekker schuldgevoel aanpraten dus.
Ik zit erover na te denken om gewoon het contact te verbreken omdat ik altijd de boosdoener ben.
Ik krijg straks een keizersnede en man is gelukkig langere tijd thuis om te helpen
maar denk dat we de hulp van mijn moeder alsnkg wel goed kunnen gebruiken.
Ik twijfel heel erg wat te doen want het zit me zo hoog dat ik ze het liefst allemaal niet meer zie. Een normaal gesprek aangaan zit er niet in.
Mijn zus is zo egocentrisch en compleet afhankelijk van mijn moeder mbt oppassen op haar dochter (zelfs doktersafspraken gaat mijn moeder met kleinkind naartoe).
Wat vinden jullie dat ik moet doen? Overdrijf ik?
Ik zit eraan te denken om kind gewoon direct op de opvang te doen zodra ik ga werken en het contact met mijn ouders op een laag pitje te houden. Met zus hoef ik echt geen contact meer.
donderdag 1 augustus 2024 om 08:32
Mijn ouders hebben nooit op mijn kind gepast, ze woonden erg verberg en ik regelde het gewoon hier.
Op de kinderen van mijn broertje passen ze met grote regelmaat. Ze wonen inmiddels zeer vlakbij mijn broertje en vlakbij mij en mijn broertje heeft kinderen in de leeftijd dat oppas nog nodig is.
Moet ik nu overwegen het contact te verbreken?
Op de kinderen van mijn broertje passen ze met grote regelmaat. Ze wonen inmiddels zeer vlakbij mijn broertje en vlakbij mij en mijn broertje heeft kinderen in de leeftijd dat oppas nog nodig is.
Moet ik nu overwegen het contact te verbreken?
donderdag 1 augustus 2024 om 08:39
Precies, andere omstandigheden, andere oplossingen.Selene schreef: ↑01-08-2024 08:32Mijn ouders hebben nooit op mijn kind gepast, ze woonden erg verberg en ik regelde het gewoon hier.
Op de kinderen van mijn broertje passen ze met grote regelmaat. Ze wonen inmiddels zeer vlakbij mijn broertje en vlakbij mij en mijn broertje heeft kinderen in de leeftijd dat oppas nog nodig is.
Moet ik nu overwegen het contactverbod verbreken?
Mijn ouders passen wel eens op mijn kind (niet structureel, als losse dagen). Maar nooit op een kind van mijn broer. Die heeft namelijk geen kinderen.
Sowieso heb ik jaren de volledige aandacht van mijn ouders gehad, terwijl mijn broer die altijd met mij heeft moeten delen. Ik ben namelijk vijf jaar ouder, dus eigenlijk zouden ze mij nog ergens vijf jaar volledig moeten negeren om dat recht te trekken denk ik.
donderdag 1 augustus 2024 om 08:55
Tja, of die andere kinderen hadden kunnen beseffen dat gelijkwaardigheid in liefde niet om geld gaat. Dit kan bij mij ook heel goed gebeuren. Mijn broer heeft lang niet de financiële middelen die ik heb. Door allerlei omstandigheden is hij gewoon een stuk minder belastbaar. Mijn ouders hebben hem dus financieel flink geholpen om een huis te kunnen kopen, oa door de jubelton te schenken. Ik geloof dat ze dat wel ergens hebben laten vastleggen, en dat in theorie dat bij een erfenis recht getrokken zou worden. Alleen is de kans nogal groot dat er helemaal geen erfenis gaat zijn, dus dan krijg ik niks. En daarnaast hebben ze nog een hoop andere dingen aan dat huis betaald.Claire45 schreef: ↑31-07-2024 18:17Soms hebben ouders oprecht het idee dat ze juist handelen omdat bijvoorbeeld een van hun kinderen het moeilijker heeft, en dat kind wordt dan meer gesteund en geholpen. Ik ken uit mijn omgeving een gezin met 3 kinderen van wie de jongste geen eigen huis en financiën heeft. De ouders hebben in hun testament laten opnemen - bleek na de dood van de vader - dat het jongste kind de helft van hun vermogen zou erven en de twee andere kinderen de andere helft. Op zich begrijpelijk vanuit de ouders maar bij erfenissen gaat het om veel meer dan geld. Het gaat om erkenning en gelijkwaardigheid (in liefde). De twee oudere kinderen hebben dit met hun moeder besproken en toen heeft zij het testament bij de notaris laten veranderen. Ze begreep het. Hoewel ze uit de beste bedoelingen had gehandeld, maar je eigen kinderen moet je zo mogelijk (en het is natuurlijk niet altijd mogelijk) gelijk behandelen. Daar is de ouder-kind band gewoon te allesbepalend voor, het is de basis van wie we zijn.
En ik zie niet waarom dat met liefde te maken heeft. Mijn ouders houden heel veel van mij, maar ik had deze steun niet nodig, mijn broer wel. Ik ben blij dat hij zo weg kon uit een woonsituatie die hem echt geen goed deed, ik hou namelijk óók van mijn broer en wil dat het goed met hem gaat.
Dus nee, voor mij is wat je beschreef geen voorbeeld van ‘goed bedoeld, maar natúúrlijk verkeerd aangepakt’. Is het niet per se logisch dat de andere kinderen dit voelden als minderwaardig of minder liefde. En had moeder ook niet het testament aan hoeven passen om te bewijzen dat ze het ‘begreep’.
donderdag 1 augustus 2024 om 12:10
Ik wil iedereen bedanken voor de reacties en vind het erg fijn dat er zoveel mensen zijn die me wel begrijpen. Echt heel fijn om te lezen!
Heb alles gelezen maar gaat me helaas niet lukken om overal op te reageren met de bevalling die al morgen is!
Ik zie dat er veel ook wordt ingevuld wat niet klopt. Nichtje is kind nr 2 van zus, op kind 1 (zonder aandoening) is destijds ook volledig opgepast door oma. Aandoening van nichtje werd pas na een jaar bekend en ook tot die tijd paste oma al volledig op haar. De jaren dat zij hulpbehoevend was zijn voorbij, ze kan heelveel zelf en zit voornamelijk gewoon bij oma thuis in de middag.
Wij wonen op 20 min rijden dus dezelfde school als nichtje is geen optie. Nichtje woont zelf tegenover school maar oma niet en gaat daarom zelf met de auto heen en weer.
Zus heeft in het verleden ongelukkige keuzes gemaakt en mijn ouders hebben haar daarin gesteund, waar ik alleen maar blij mee ben.
Echter is zij van jongs af aan al egocentrisch en dat is de afgelopen jaren flink gegroeid. Wanneer ik mijn zoon een enkele keer naar oma breng, krijg ik namelijk wel een opmerking dat ik lekker kan ‘chillen’ nu zoon bij oma is. Recent werd onze eigen oma onwel en moeder had gevraagd of zus haar naar het ziekenhuis kon brengen, ook daar werd egocentrisch op gereageerd door haar en toen heeft mijn moeder haar mond eindelijk wel opengetrokken naar haar. Zus had gewoon vakantie en niks te doen die dag.
Het zijn al deze kleine dingen die me aan haar irriteren. Want als mijn ouders later mantelzorg nodig hebben, wie zegt dan keihard nee? Inderdaad, mijn zus. Tegen die tijd zijn de kinderen allang groot en heeft ze haar zaken op een rijtje maar zal ze nog steeds weigeren om te helpen. Meerdere mensen in de familie vinden haar egoïstisch dus het is niet alleen mijn perceptie.
Overigens zou oma mij vandaag met de laatste dingen helpen hadden we gisteren afgesproken. Ik hoor helemaal niks van haar terwijl ze mijn berichten heeft gelezen. Ook dat vind ik teleurstellend, gezien nichtje op vakantie is en ze dus haar handen vrij heeft.
Heb alles gelezen maar gaat me helaas niet lukken om overal op te reageren met de bevalling die al morgen is!
Ik zie dat er veel ook wordt ingevuld wat niet klopt. Nichtje is kind nr 2 van zus, op kind 1 (zonder aandoening) is destijds ook volledig opgepast door oma. Aandoening van nichtje werd pas na een jaar bekend en ook tot die tijd paste oma al volledig op haar. De jaren dat zij hulpbehoevend was zijn voorbij, ze kan heelveel zelf en zit voornamelijk gewoon bij oma thuis in de middag.
Wij wonen op 20 min rijden dus dezelfde school als nichtje is geen optie. Nichtje woont zelf tegenover school maar oma niet en gaat daarom zelf met de auto heen en weer.
Zus heeft in het verleden ongelukkige keuzes gemaakt en mijn ouders hebben haar daarin gesteund, waar ik alleen maar blij mee ben.
Echter is zij van jongs af aan al egocentrisch en dat is de afgelopen jaren flink gegroeid. Wanneer ik mijn zoon een enkele keer naar oma breng, krijg ik namelijk wel een opmerking dat ik lekker kan ‘chillen’ nu zoon bij oma is. Recent werd onze eigen oma onwel en moeder had gevraagd of zus haar naar het ziekenhuis kon brengen, ook daar werd egocentrisch op gereageerd door haar en toen heeft mijn moeder haar mond eindelijk wel opengetrokken naar haar. Zus had gewoon vakantie en niks te doen die dag.
Het zijn al deze kleine dingen die me aan haar irriteren. Want als mijn ouders later mantelzorg nodig hebben, wie zegt dan keihard nee? Inderdaad, mijn zus. Tegen die tijd zijn de kinderen allang groot en heeft ze haar zaken op een rijtje maar zal ze nog steeds weigeren om te helpen. Meerdere mensen in de familie vinden haar egoïstisch dus het is niet alleen mijn perceptie.
Overigens zou oma mij vandaag met de laatste dingen helpen hadden we gisteren afgesproken. Ik hoor helemaal niks van haar terwijl ze mijn berichten heeft gelezen. Ook dat vind ik teleurstellend, gezien nichtje op vakantie is en ze dus haar handen vrij heeft.
donderdag 1 augustus 2024 om 13:21
Ik heb een paar dagen geleden alleen de openingspost gelezen, maar als antwoord op jouw vraag Dweedledee (en niet wat er allemaal tussentijds is geschreven) gaat het ook om hoe oma (de moeder van deze beider vrouwen) heel duidelijk in actie en gedrag de ene dochter voortrekt boven de ander.
Nu zijn er echt wel punten waar ik kritische kanttekeningen bij kan plaatsen en zelf ook anders zou doen. Maar ik denk wel dat het basisgevoel bij deze to daar over gaat. Het gedrag van moeder die daarin niet wenst te willen kijken naar dat stukje van zichzelf.
Dus dan heb je
A: een egoistische zus en
B; een moeder die dat ruimschoots faciliteert
Lijkt me zelf ook pijnlijk hoor. En dat heeft vrij weinig te maken met situaties die beschrijven dat het ene kind binnen de familie meer krijgt dat de ander. Want zolang dat gebeurt vanuit een gunfactor (mijn broer of zus heeft het zwaarder en mijn ouder helpt daarom wat meer) en een bewustzijnsfactor (de helpende ouder beseft ook dat deze verdeling zo is), dan heb je het emotioneel al over een heel ander uitgangspunt.
Anders dan wanneer je een erg nemende broer of zus hebt en ouders die dat zonder blikken of blozen geven. En niet willen kijken of er meer binnen het gezin af en toe wat hulp kunnen gebruiken. Zaken hoeven echt niet gelijk te liggen. Maar wel dat er onderling wat bewustzijn is over het nut en nood. En dat wederkerigheid ook twee kanten uitwerkt als iemand daar mentaal toe in staat is.
Nu zijn er echt wel punten waar ik kritische kanttekeningen bij kan plaatsen en zelf ook anders zou doen. Maar ik denk wel dat het basisgevoel bij deze to daar over gaat. Het gedrag van moeder die daarin niet wenst te willen kijken naar dat stukje van zichzelf.
Dus dan heb je
A: een egoistische zus en
B; een moeder die dat ruimschoots faciliteert
Lijkt me zelf ook pijnlijk hoor. En dat heeft vrij weinig te maken met situaties die beschrijven dat het ene kind binnen de familie meer krijgt dat de ander. Want zolang dat gebeurt vanuit een gunfactor (mijn broer of zus heeft het zwaarder en mijn ouder helpt daarom wat meer) en een bewustzijnsfactor (de helpende ouder beseft ook dat deze verdeling zo is), dan heb je het emotioneel al over een heel ander uitgangspunt.
Anders dan wanneer je een erg nemende broer of zus hebt en ouders die dat zonder blikken of blozen geven. En niet willen kijken of er meer binnen het gezin af en toe wat hulp kunnen gebruiken. Zaken hoeven echt niet gelijk te liggen. Maar wel dat er onderling wat bewustzijn is over het nut en nood. En dat wederkerigheid ook twee kanten uitwerkt als iemand daar mentaal toe in staat is.
donderdag 1 augustus 2024 om 13:25
Ik zou het allemaal even een paar maanden laten zakken. Je gooit alles nu op één grote hoop, en zolang dat het geval is, heb je geen zicht op rust en acceptatie.
Of het nu om je moeder of je zus gaat, of een beetje om allebei: je hebt geen controle over hun gedrag. Probeer het een beetje los te laten voor nu, je hebt belangrijker zaken aan je hoofd. Laat het gedrag van je zus en moeder, en je eigen frustraties daarover, je niet zo raken. Je kunt het toch niet beïnvloeden.
Voor nu: veel succes met de bevalling! Probeer ook te genieten van die nieuwe kleine.
Of het nu om je moeder of je zus gaat, of een beetje om allebei: je hebt geen controle over hun gedrag. Probeer het een beetje los te laten voor nu, je hebt belangrijker zaken aan je hoofd. Laat het gedrag van je zus en moeder, en je eigen frustraties daarover, je niet zo raken. Je kunt het toch niet beïnvloeden.
Voor nu: veel succes met de bevalling! Probeer ook te genieten van die nieuwe kleine.
donderdag 1 augustus 2024 om 15:27
Mijn moeder gaf dus zojuist aan dat ze twijfelde om te komen omdat ik zo onaardig tegen haar ben geweest (toen ik vorige keer een gesprek met haar heb proberen aan te gaan die compleet mislukte en ik weer gefrustreerd achterbleef).
Ze vroeg zelf aan mij of ze kan helpen dus ja daar maak ik graag gebruik van. Vervolgens kreeg ik een opmerking dat ze ‘voor zus nooit de douchecabine heeft schoongemaakt’. Daarop zei ik weer dat ze zoveel andere dingen wel doet voor zus en als ze niet wil helpen het dan ook maar niet moet aanbieden.
Dat is dus ook een van de redenen dat ik het contact met haar niet fijn vind, ik word nooit serieus genomen en er worden pijnlijke opmerkingen gemaakt. Ik moet ook eerlijk zeggen dat deze opmerking me erg raakt want het laat heel duidelijk zien dat voor mijn zus niks te veel is maar voor mij een simpele klus al te veel.
Net nadat ik dacht dat ik het in de afgelopen paar dagen wel wat meer had losgelaten, voel ik me nu gewoon enorm rot door zo’n rotopmerking en dat een dag voor de bevalling.
Ik heb een lange tijd het contact op een laag pitje gehouden en dat gaf me wel veel rust dus ben van plan om dat weer te gaan doen en de opvang zelf te regelen.
Overigens valt met zowel moeder als zus niet te praten dus ik ga dat ook niet eens meer proberen. Een reactie hierboven waarbij staat dat zus egoïstisch is en moeder dit faciliteert, klopt als een bus.
En tegelijkertijd ben ik ook wel blij dat we zelf ons gezin draaiende kunnen houden zonder hen maar met een eerste keizersnede die eraan zit te komen, zal ik erg hulpbehoevend zijn en ben ik ergens bang dat man het allemaal niet gaat redden (hij doet wel heel erg zijn best) dus alle extra hulp is gewoon fijn maar als het op deze manier gaat vanuit mijn moeder denk ik ook laat maar zitten.
Ze vroeg zelf aan mij of ze kan helpen dus ja daar maak ik graag gebruik van. Vervolgens kreeg ik een opmerking dat ze ‘voor zus nooit de douchecabine heeft schoongemaakt’. Daarop zei ik weer dat ze zoveel andere dingen wel doet voor zus en als ze niet wil helpen het dan ook maar niet moet aanbieden.
Dat is dus ook een van de redenen dat ik het contact met haar niet fijn vind, ik word nooit serieus genomen en er worden pijnlijke opmerkingen gemaakt. Ik moet ook eerlijk zeggen dat deze opmerking me erg raakt want het laat heel duidelijk zien dat voor mijn zus niks te veel is maar voor mij een simpele klus al te veel.
Net nadat ik dacht dat ik het in de afgelopen paar dagen wel wat meer had losgelaten, voel ik me nu gewoon enorm rot door zo’n rotopmerking en dat een dag voor de bevalling.
Ik heb een lange tijd het contact op een laag pitje gehouden en dat gaf me wel veel rust dus ben van plan om dat weer te gaan doen en de opvang zelf te regelen.
Overigens valt met zowel moeder als zus niet te praten dus ik ga dat ook niet eens meer proberen. Een reactie hierboven waarbij staat dat zus egoïstisch is en moeder dit faciliteert, klopt als een bus.
En tegelijkertijd ben ik ook wel blij dat we zelf ons gezin draaiende kunnen houden zonder hen maar met een eerste keizersnede die eraan zit te komen, zal ik erg hulpbehoevend zijn en ben ik ergens bang dat man het allemaal niet gaat redden (hij doet wel heel erg zijn best) dus alle extra hulp is gewoon fijn maar als het op deze manier gaat vanuit mijn moeder denk ik ook laat maar zitten.
donderdag 1 augustus 2024 om 15:57
Goed zo TO! Richt je maar op je bevalling en je gezin en ben er trots op dat jullie het wel zelf kunnen regelen zonder afhankelijk te zijn van je moeder. Ik vind het echt rot voor je maar als het beter is om dit geheel nu even op een laag pitje te zetten, zou ik dat zeker doen. Je gaat morgen bevallen en dat is echt veel belangrijker!
Het mooie is dat jij en je man dit anders met je eigen kinderen kunnen doen. Dan kun je zelf bepalen hoe je je aandacht verdeelt.
Veel succes en geluk met de bevalling!
Het mooie is dat jij en je man dit anders met je eigen kinderen kunnen doen. Dan kun je zelf bepalen hoe je je aandacht verdeelt.
Veel succes en geluk met de bevalling!
donderdag 1 augustus 2024 om 16:22
Heel goed, los het samen met je man op. Ik weet niet of je moeder iemand is die gelijk op de stoep staat als de kleine er is? Stel ook daarin je grenzen, wees duidelijk naar je moeder.
Wellicht heb je vrienden die je kunnen ondersteunen als je man het even niet meer weet?
Laat de situatie met je moeder voorlopig even rusten, laat het jullie geluk niet in de weg staan.
Wellicht heb je vrienden die je kunnen ondersteunen als je man het even niet meer weet?
Laat de situatie met je moeder voorlopig even rusten, laat het jullie geluk niet in de weg staan.
donderdag 1 augustus 2024 om 16:27
Los gezien van verstoorde familieverhoudingen, ik begrijp echt niet waarom zoveel ouders van oma's en opa's verwachten dat zij standaard gaan oppassen. En waarom je dat als ouder zou willen. Ik zou ervoor zorgen dat je niet afhankelijk bent, en je kind naar een KDV laten gaan. Daar is helemaal niks mis mee, en als ze wat ouder worden juist goed voor de omgang met andere kinderen en ontwikkeling in sociale vaardigheden. Dat merk ik nu aan onze zoon van vier die vanaf 3 maanden naar het KDV ging. Hij ziet zijn grootouders regelmatig, maar als gewoon bezoek en niet als oppas. En we gaan regelmatig een weekendje weg met z'n allen. Zoon heeft dus nog steeds een prima band met zijn grootouders.
Ik zou jouw gevoel tov je zus en moeder niet 'uitvechten' over de rug van je kind, maar op een andere manier aangeven waar je mee zit, en voor je kind lekker een andere weg kiezen.
Ik zou jouw gevoel tov je zus en moeder niet 'uitvechten' over de rug van je kind, maar op een andere manier aangeven waar je mee zit, en voor je kind lekker een andere weg kiezen.
donderdag 1 augustus 2024 om 16:46
Oh dat snap ik prima. Mijn schoonzus betaalt geen kinderopvangkosten voor haar drie dagen opvang, terwijl wij daar jarenlang ruim 1200 euro per maand voor betaalden.
donderdag 1 augustus 2024 om 16:53
Ja, het kost een hoop geld. En daar vind ik ook iets van. Maar ik vind het ook de beste keuze voor mijn kind. Voor hem zelf, voor mij en mijn man als ouders en voor de grootouders. We wisten vooraf hoeveel het zou gaan kosten. Alleen dat moet geen reden zijn om ze maar bij grootouders te 'dumpen'.
donderdag 1 augustus 2024 om 17:33
Toch vind ik (dus mijn mening) jou overkomen als iemand die graag bepaalt hoe het moet en dan verongelijkt gaat lopen doen als dat niet gaat zoals jij wil.
Je moeder biedt aan om te helpen. Ik zou het persoonlijk zelf niet in mn hoofd halen om mijn moeder de douchecabine te laten schrobben.
Dat zou mijn partner dus mogen doen, zodat mijn moeder dan een taak van partner over kan nemen. Mijn moeder is geen dertiger of veertiger meer en die laat ik dus echt niet op haar knietjes de badkamer poetsen.
En ik kan me trouwens ook, op basis van hoe jij hier zaken verwoordt, goed voorstellen dat je moeder je de vorige keer onaardig vond. Je zit vol emotie, frustratie en verwijten en ik vraag me echt af of jij überhaupt op een constructieve manier hierover kunt communiceren.
Ik zie jou vooral veel vinden van een ander, maar zie je totaal niet reflecteren op je eigen gedrag.
Ik zou voor nu even afstand nemen. Je zit enorm hoog in je emotie. Richt je op je bevalling, daarna kun je wel verder zien.
Succes met de bevalling!
Je moeder biedt aan om te helpen. Ik zou het persoonlijk zelf niet in mn hoofd halen om mijn moeder de douchecabine te laten schrobben.
Dat zou mijn partner dus mogen doen, zodat mijn moeder dan een taak van partner over kan nemen. Mijn moeder is geen dertiger of veertiger meer en die laat ik dus echt niet op haar knietjes de badkamer poetsen.
En ik kan me trouwens ook, op basis van hoe jij hier zaken verwoordt, goed voorstellen dat je moeder je de vorige keer onaardig vond. Je zit vol emotie, frustratie en verwijten en ik vraag me echt af of jij überhaupt op een constructieve manier hierover kunt communiceren.
Ik zie jou vooral veel vinden van een ander, maar zie je totaal niet reflecteren op je eigen gedrag.
Ik zou voor nu even afstand nemen. Je zit enorm hoog in je emotie. Richt je op je bevalling, daarna kun je wel verder zien.
Succes met de bevalling!
donderdag 1 augustus 2024 om 17:51
Dus oma loopt achter haar eigen moeder aan, past 5 dagen op, straks nog 1 dag een baby er bij en jij vraagt of ze de badkamer kan soppen ?
Hoe oud zijn je ouders ?
Ik snap best dat je de verdeling van hulp verre van eerlijk vindt, hoor, maar kom op, zeg…. een strijk, wat maaltijden vooruit koken , dat vind ik redelijk . Geen zwaar huishoudelijk werk.
Hoe oud zijn je ouders ?
Ik snap best dat je de verdeling van hulp verre van eerlijk vindt, hoor, maar kom op, zeg…. een strijk, wat maaltijden vooruit koken , dat vind ik redelijk . Geen zwaar huishoudelijk werk.
blijfgewoonbianca wijzigde dit bericht op 01-08-2024 17:53
16.72% gewijzigd
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 1 augustus 2024 om 17:52
Zijn de grootouders tegenwoordig 'dumpen'?Vroeger was dat het kinderdagverblijf. Grappig hoe die dingen veranderen.punthoofd schreef: ↑01-08-2024 16:53Ja, het kost een hoop geld. En daar vind ik ook iets van. Maar ik vind het ook de beste keuze voor mijn kind. Voor hem zelf, voor mij en mijn man als ouders en voor de grootouders. We wisten vooraf hoeveel het zou gaan kosten. Alleen dat moet geen reden zijn om ze maar bij grootouders te 'dumpen'.
donderdag 1 augustus 2024 om 17:54
Zo’n reactie had ik wel verwacht! Ik wilde sterk antikalk spul gebruiken en als zwangere niet zo handig om in die geur te staan (maak wel gewoon de wc’s schoon met bleek maar dat is zo kort contact). Man is veel aan het overwerken om alles over te dragen zodat hij vanaf morgen thuis alles kan overnemen. als moeder aanbiedt om te helpen, maak ik daar zeker gebruik van.dweedledee schreef: ↑01-08-2024 17:33Toch vind ik (dus mijn mening) jou overkomen als iemand die graag bepaalt hoe het moet en dan verongelijkt gaat lopen doen als dat niet gaat zoals jij wil.
Je moeder biedt aan om te helpen. Ik zou het persoonlijk zelf niet in mn hoofd halen om mijn moeder de douchecabine te laten schrobben.
Dat zou mijn partner dus mogen doen, zodat mijn moeder dan een taak van partner over kan nemen. Mijn moeder is geen dertiger of veertiger meer en die laat ik dus echt niet op haar knietjes de badkamer poetsen.
En ik kan me trouwens ook, op basis van hoe jij hier zaken verwoordt, goed voorstellen dat je moeder je de vorige keer onaardig vond. Je zit vol emotie, frustratie en verwijten en ik vraag me echt af of jij überhaupt op een constructieve manier hierover kunt communiceren.
Ik zie jou vooral veel vinden van een ander, maar zie je totaal niet reflecteren op je eigen gedrag.
Ik zou voor nu even afstand nemen. Je zit enorm hoog in je emotie. Richt je op je bevalling, daarna kun je wel verder zien.
Succes met de bevalling!
En nee ik communiceer niet met haar op een constructieve manier omdat zij niet naar mij luistert wanneer ik dit wel doe. Ben er inmiddels ook helemaal klaar mee
donderdag 1 augustus 2024 om 18:03
blijfgewoonbianca schreef: ↑01-08-2024 17:51Dus oma loopt achter haar eigen moeder aan, past 5 dagen op, straks nog 1 dag een baby er bij en jij vraagt of ze de badkamer kan soppen ?
Hoe oud zijn je ouders ?
Ik snap best dat je de verdeling van hulp verre van eerlijk vindt, hoor, maar kom op, zeg…. een strijk, wat maaltijden vooruit koken , dat vind ik redelijk . Geen zwaar huishoudelijk werk.
Dit dus. En dan ook nog verbolgen reageren als moeder er (terecht) een weerwoord op heeft. Weinig redelijkheid te bespeuren bij deze TO, mijns inziens.
donderdag 1 augustus 2024 om 18:11
Nectarine schreef: ↑01-08-2024 17:54Zo’n reactie had ik wel verwacht! Ik wilde sterk antikalk spul gebruiken en als zwangere niet zo handig om in die geur te staan (maak wel gewoon de wc’s schoon met bleek maar dat is zo kort contact). Man is veel aan het overwerken om alles over te dragen zodat hij vanaf morgen thuis alles kan overnemen. als moeder aanbiedt om te helpen, maak ik daar zeker gebruik van.
En nee ik communiceer niet met haar op een constructieve manier omdat zij niet naar mij luistert wanneer ik dit wel doe. Ben er inmiddels ook helemaal klaar mee
En om dat antikalk spul even te laten voor wat het is en dat later te (laten) doen (door man) kwam zeker niet in je op?
Je bevestigt alleen nog maar meer het beeld wat ik al had; het moet zoals jij het wil en anders is het oneerlijk.
Ik zou het voor nu laten rusten, voordat het echt gaat escaleren. Je geeft zelf al met die laatste zin aan dat je niet meer constructief kunt zijn en zo kom je dit hele topic ook al over.
Los de de situatie op samen met je man, laat de verwachtingen los en richt je op de bevalling.
donderdag 1 augustus 2024 om 18:43
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
