Zus wordt met alles voorgetrokken

Nectarine vrijdag 26 juli 2024 om 20:50

Ik moet echt even mijn verhaal kwijt want de frustratie zit me zo hoog.
Momenteel ben ik hoogzwanger van mijn tweede kindje. Ik zal pas weer gaan werken wanneer de baby rond de 8 maanden is. Mijn moeder zal dan zo’n 4 maanden 1 dag per week oppassen en daarna gaat hij naar de opvang.

Nu is het zo dat mijn moeder 5 dagen per week de dochter van mijn zus opvangt, welke 8 jaar is. ‘S ochtends wordt ze naar school gebracht door mijn moeder en smiddags opgehaald en thuis opgevangen. Ik heb gevraagd aan mijn zus of ze die ene dag dat mijn kindje langskomt, iets kan regelen. Bso bijvoorbeeld. Nee dat wil haar dochter niet want daar is ze destijds gepest. Een andere bso is ook geen optie want ‘dochter wil het niet’. Dochter woont tegenover school en zou graag zelf naar school willen lopen maar mag niet zelf naar school lopen van zowel mama als oma. ‘Dat kan ze niet’ volgens hen. Ze mag ook nooit alleen buiten spelen en is altijd heel zielig volgens oma omdat er geen kindjes met haar willen spelen. Ze ‘kan heelveel niet’ volgens oma omdat ze ‘gehandicapt’ is. Ze is niet gehandicapt maar kan haar rechterhand en voet niet voldoende gebruiken door zuurstoftekort bij de geboorte. Ze gaat naar een normale school maar kan daar niet helemaal mee met bepaalde activiteiten door haar aandoening.

Ik heb op een normale manier gevraagd of ze iets kunnen regelen op die ene oppasdag zodat oma voldoende aandacht aan de baby kan geven maar ze willen niet meedenken (ook oma Niet). Ik moet van mijn probleem niet hun probleem maken zegt mijn moeder. Echter, kampt mijn moeder met slaaptekort en mijn man kaartte aan dat ze zomaar de baby kan vergeten in de auto omdat ze altijd bezig is met mijn nichtje. Ook wanneer ik iets over mijn oudste zoon vertel, wordt er amper op gereageerd en komt er direct een verhaal over nichtje die zus en zo had gedaan. Ben het spuugzat dat mijn zus altijd wordt voorgetrokken (ook met klusjes in huis doen bijvoorbeeld, daar wordt het met alle liefde gedaan maar als ik eens iets vraag is het zuchtend en al).

Ik ben zo boos en van mijn moeder krijg ik hier nooit begrip voor. ‘Hou je rustig, door die stress beschadig je de baby straks nog’. Lekker schuldgevoel aanpraten dus.
Ik zit erover na te denken om gewoon het contact te verbreken omdat ik altijd de boosdoener ben.

Ik krijg straks een keizersnede en man is gelukkig langere tijd thuis om te helpen
maar denk dat we de hulp van mijn moeder alsnkg wel goed kunnen gebruiken.

Ik twijfel heel erg wat te doen want het zit me zo hoog dat ik ze het liefst allemaal niet meer zie. Een normaal gesprek aangaan zit er niet in.

Mijn zus is zo egocentrisch en compleet afhankelijk van mijn moeder mbt oppassen op haar dochter (zelfs doktersafspraken gaat mijn moeder met kleinkind naartoe).

Wat vinden jullie dat ik moet doen? Overdrijf ik?

Ik zit eraan te denken om kind gewoon direct op de opvang te doen zodra ik ga werken en het contact met mijn ouders op een laag pitje te houden. Met zus hoef ik echt geen contact meer.

nausicaa woensdag 31 juli 2024 om 16:52

alouette schreef: ↑
31-07-2024 16:34
Voordeel van die constructie is dat er een neutrale derde bij is die beide kanten hoort.

Als je het gesprek zonder neutrale derde aangaat, zal het gesprek in veel gevallen vervallen in ‘beschuldigen-verdedigen’.

Het zou mooi zijn als ouders kunnen luisteren en erkennen dat er soms dingen niet goed gegaan zijn. Als zij echter vinden dat er geen ‘fouten’ gemaakt zijn, vraag ik me af of je dan gaat horen wat je wil horen.

Dat laatste bedoel ik dus. Erkennen dat er dingen niet goed gegaan zijn, houdt wel in dat dat ook zo is. En als het gaat om ‘zo heb ik het beleefd’, hoeft dat natuurlijk lang niet altijd zo te zijn. Dat bedoelde ik met ‘moeten ouders dan iets gaan erkennen dat niet zo was’.

Dingen als het familiediner komen heel vaak neer op iets simpels wat volledig uit de hand gelopen is. Dat is vaak veel makkelijker op te lossen, zeker met een derde erbij die beide partijen dat kan overbrengen. Jarenlang opgebouwde irritatie, en zeker een gevoel van minderwaardigheid, zijn veel minder simpel op te lossen.
En ja, soms komt het wel volledig uit de lucht vallen. Ik ken een gezin van vrij dichtbij, waarvan 1 kind ineens gezegd heeft dat zij nooit als gelijk is behandeld, en dat ze nooit meetelde. Alle contact verbroken. Haar ouders en broer en zus snappen er oprecht niks van, en de omgeving dus ook niet. Echt geen idee waar ze het over heeft. Maar zelf zal ze ongetwijfeld het idee hebben dat ze helemaal gelijk heeft. Ouders hebben overigens ook al aangegeven dat ze het naar vinden dat ze het zo ervaren heeft, maar dat is niet genoeg.

Jufjoke woensdag 31 juli 2024 om 18:05

Prikkels schreef: ↑
30-07-2024 10:45
Ja dit dus. Volgens mij zit er ook veel meer achter dan "alleen" dit oppasverhaal. Dit is nu wat haar dwarszit, maar het had ook iets anders kunnen zijn en dat zit denk ik veel dieper, want die ongelijke verhouding is er misschien al veel langer.

Ik herken het wel met mijn schoonouders. Die maakten ook altijd onderscheid tussen hun kleinkinderen en dat frustreerde mateloos. De anderen werden altijd geholpen en wij konden het bekijken, terwijl onze situatie heel lang zo geweest is (door gezondheidsproblemen) dat we hulp hadden kunnen gebruiken (en dan niet eens alleen met de kinderen), maar daar was nooit oog voor omdat schoonmoeder altijd bezig was met de kleinkinderen van haar andere kind. Dat maakte dat ik ook over zo ongeveer alles van die kant gefrustreerd raakte, vandaar dat ik ook denk dat er bij TO meer speelt.

Ja, dat is herkenbaar, dat deden mijn schoonouders ook. Altijd druk met de kinderen van mijn schoonzus, die legde behoorlijk beslag op hen. Voor mijn kind hadden ze het wel wat druk. Ik vroeg het voor een dag per twee weken, een tijdsduur per keer van zes uur. Dus zes uur per twee weken. Nou, dat wilden ze dan wel doen, maar dan moesten we daar wel voor betalen, anders vond ze het niet eerlijk tegenover de rest. Even voor het gemak vergeten dat haar eerste kind geen oppas nodig had omdat ze niet werkte, en haar tweede kind vroeg voortdurend om oppas (in totaal véél meer dan zes uur per week) maar dan niet 'vast' dus dat was anders. Ik heb me hier niet mee bemoeid, en uiteindelijk is ze daar zelf op teruggekomen. Waarom weet ik niet

Claire45 woensdag 31 juli 2024 om 18:17

nausicaa schreef: ↑
31-07-2024 16:52
Dat laatste bedoel ik dus. Erkennen dat er dingen niet goed gegaan zijn, houdt wel in dat dat ook zo is. En als het gaat om ‘zo heb ik het beleefd’, hoeft dat natuurlijk lang niet altijd zo te zijn. Dat bedoelde ik met ‘moeten ouders dan iets gaan erkennen dat niet zo was’.

Soms hebben ouders oprecht het idee dat ze juist handelen omdat bijvoorbeeld een van hun kinderen het moeilijker heeft, en dat kind wordt dan meer gesteund en geholpen. Ik ken uit mijn omgeving een gezin met 3 kinderen van wie de jongste geen eigen huis en financiën heeft. De ouders hebben in hun testament laten opnemen - bleek na de dood van de vader - dat het jongste kind de helft van hun vermogen zou erven en de twee andere kinderen de andere helft. Op zich begrijpelijk vanuit de ouders maar bij erfenissen gaat het om veel meer dan geld. Het gaat om erkenning en gelijkwaardigheid (in liefde). De twee oudere kinderen hebben dit met hun moeder besproken en toen heeft zij het testament bij de notaris laten veranderen. Ze begreep het. Hoewel ze uit de beste bedoelingen had gehandeld, maar je eigen kinderen moet je zo mogelijk (en het is natuurlijk niet altijd mogelijk) gelijk behandelen. Daar is de ouder-kind band gewoon te allesbepalend voor, het is de basis van wie we zijn.

Bij TO gaat het niet om geld, het gaat om iets dat niet te meten valt, maar ik denk dat de zus met het nichtje met de aandoening extra steun en hulp krijgt, terecht ook, maar dat er ook ruimte moet zijn voor TO en haar kinderen. Het voelt voor TO alsof haar kinderen minder meetellen en dus alsof zíj minder meetelt. Net als met die erfenis. Haar ouders zijn ook háár basis, en het is gewoon pijnlijk om die erkenning niet te krijgen. Dat is een oergevoel, primitief en kinderlijk, maar de 3 kinderen uit mijn eerdere voorbeeld zijn ook volwassen, en tóch hebben ze gevochten voor hun erkenning (met behulp van een therapeut), hoewel ze echt snapten dat het jongste kind het moeilijker had, maar zoiets mag niet ten koste gaan van de andere kinderen. Dat is een soort natuurwet. Kinderen zullen altijd naar de goedkeuring en erkenning en liefde van hun ouders verlangen. Ik kan me niet voorstellen dat een moeder (die van TO bijvoorbeeld) niet heel erg geraakt is als ze hoort dat haar dochter zich achtergesteld voelt. Zelfs als ze zelf vindt dat ze niks verkeerd doet. Het is natuurlijk ook heel lief dat ze zich zo om het nichtje bekommert maar ze heeft nóg een dochter (zonder hulpbehoevend kind) en zij heeft ook gewoon behoefte aan erkenning en aandacht voor haar twee gezonde kinderen. Het kan naast elkaar bestaan, en ik denk dat het al heel erg helpt als TO gehoord en gezien wordt door haar moeder. Dan is ze vast minder boos en kan ze haar baby met een goed gevoel bij haar moeder achterlaten, sámen met het nichtje (want dat is natuurlijk gewoon een machtsstrijd: ik wil ook alone-time met oma!!). Vaak helpt het om dit soort dingen gewoon uit te spreken, hoe moeilijk het ook is.

Marianneke woensdag 31 juli 2024 om 23:04

Claire45 schreef: ↑
31-07-2024 18:17
k kan me niet voorstellen dat een moeder (die van TO bijvoorbeeld) niet heel erg geraakt is als ze hoort dat haar dochter zich achtergesteld voelt. Zelfs als ze zelf vindt dat ze niks verkeerd doet.

Of ze voelt zich als moeder niet erkend, omdat ze zo haar best doet het goed te doen, en nog is het niet goed genoeg en klaagt TO.

Ik lees in de berichten van TO overigens vooral heel veel verwijten richting haar zus, zus moet dingen anders doen, zus doet het niet goed, zus zou moeder minder moeten belasten, etc. Ze verwijt het niet zozeer haar moeder, maar vooral haar zus. En ze wil moeder dwingen om minder voor zus te doen, omdat zus niet uit zichzelf moeder minder zal gaan belasten. De manier waarop TO dat wil afdwingen is alleen niet bepaald handig gekozen.

Coffee is never my cup of tea

Anoniem_67015725c3819 woensdag 31 juli 2024 om 23:34

lemoos2 schreef: ↑
31-07-2024 13:52
Hoezo is dat een feit? Het is geen feit. TO ervaart dat zo.
Wie zegt dat TO in dezelfde mate een beroep doet op moeder als zus? Wie zegt dat TO en zus dezelfde positie en mogelijkheden in het leven hebben? Dat weten we allemaal niet en hoeven we ook niet te weten. We weten wel dat de moeder gewoon op to’s vraag wel op de baby wil passen alleen wil ze niet het andere kleinkind (dat nu eenmaal 8 jaar ouder is, kan het kind ook weinig aan doen) dan buiten wieberen op die dag.

Nee hoor, het is een feit. Oma past 5 dagen per week op 1 kleinkind en 0 dagen per week op de ander. En dat doet zeer bij TO. En dat begrijp ik. Ik denk dat als moeder begrip had getoond voor TO, er al veel pijn weggenomen zou zijn. Maar ze werd afgewimpeld.

Anoniem_671667da53e1d woensdag 31 juli 2024 om 23:36

Waterflesje schreef: ↑
31-07-2024 23:34
Nee hoor, het is een feit. Oma past 5 dagen per week op 1 kleinkind en 0 dagen per week op de ander. En dat doet zeer bij TO. En dat begrijp ik. Ik denk dat als moeder begrip had getoond voor TO, er al veel pijn weggenomen zou zijn. Maar ze werd afgewimpeld.

Daar moest TO zelf voor.

Anoniem_67015725c3819 woensdag 31 juli 2024 om 23:37

alouette schreef: ↑
31-07-2024 13:56
Volgens mij begrijpen de meeste forummers hier dat TO het oneerlijk en vervelend vindt.

Alleen zijn er veel reacties die gaan over de manier waarop TO dat wil rechttrekken: zij richt zich vooral op wat zus anders zou moeten doen in haar ogen (kind naar BSO doen, minder afhankelijk zijn van ouders, meer doen voor ouders) terwijl het een doodlopend pad is om daar je energie op te richten.

Ja dat las ik ook. Ik denk dat de reactie van TO wat emotioneel is. En ook dat is begrijpelijk aangezien ze 8 maanden zwanger is en moeder heeft aangesproken die het niet lijkt te willen begrijpen. Rationeel gezien zal TO hopelijk in gaan zien dat het niet zozeer een schuld van zus is of van nichtje. En zelfs niet van moeder alhoewel ik vind dat moeder hier eens rustig over na moet denken. Dat de 1 veel meer tijd en aandacht vraagt dan de ander is okay, maar zorg dat het ietwat in balans blijft. Moeder klaagt zelfs tegenover TO!

lemoos2 woensdag 31 juli 2024 om 23:38

Waterflesje schreef: ↑
31-07-2024 23:34
Nee hoor, het is een feit. Oma past 5 dagen per week op 1 kleinkind en 0 dagen per week op de ander. En dat doet zeer bij TO. En dat begrijp ik. Ik denk dat als moeder begrip had getoond voor TO, er al veel pijn weggenomen zou zijn. Maar ze werd afgewimpeld.

Dat was helemaal niet het punt van TO. Kleinkind 2 (nummer 3 in feite) moet nog geboren worden! TO heeft helemaal niet om meer dagen gevraagd, ook niet voor haar oudste. Wat ze vroeg heeft ze gekregen (1 dag per week voor de duur van vier maanden voor de nog geboren te worden baby). Alleen wil oma niet de tweede eis inwilligen (exclusieve opvang, eerdere toezegging richting kleinkind 1 moet oma maar intrekken).

Nee heb je, ja kun je krijgen

Anoniem_67015725c3819 woensdag 31 juli 2024 om 23:40

rosanna08 schreef: ↑
31-07-2024 14:04
vind jij de eis van TO dat nichtje maar een dag naar de bso gaat dan terecht, wetende dat het kind daar doodongelukkig was toen ze daar heen ging?

Dat heb ik helemaal niet gezegd. Ik vind dat moeder van TO eens goed moet nadenken of ze haar energie en tijd ook aan TO kan besteden. En dus bijvoorbeeld met haar andere dochter om tafel gaat en hier een goed gesprek over gaat voeren. Zus en zwager van TO rekenen bij alles op hun moeder. Ze hoeven geen vrij te nemen voor tandartsafspraken, artsbezoeken etc etc. Want oma lost het toch wel op. Maar als oma naar het vliegveld gebracht moet worden kan dat niet. Die verhouding ligt volkomen scheef en dus begrijp ik heel goed dat TO zich rot en gefrustreerd voelt.

Anoniem_67015725c3819 woensdag 31 juli 2024 om 23:42

Claire45 schreef: ↑
31-07-2024 18:17
Soms hebben ouders oprecht het idee dat ze juist handelen omdat bijvoorbeeld een van hun kinderen het moeilijker heeft, en dat kind wordt dan meer gesteund en geholpen. Ik ken uit mijn omgeving een gezin met 3 kinderen van wie de jongste geen eigen huis en financiën heeft. De ouders hebben in hun testament laten opnemen - bleek na de dood van de vader - dat het jongste kind de helft van hun vermogen zou erven en de twee andere kinderen de andere helft. Op zich begrijpelijk vanuit de ouders maar bij erfenissen gaat het om veel meer dan geld. Het gaat om erkenning en gelijkwaardigheid (in liefde). De twee oudere kinderen hebben dit met hun moeder besproken en toen heeft zij het testament bij de notaris laten veranderen. Ze begreep het. Hoewel ze uit de beste bedoelingen had gehandeld, maar je eigen kinderen moet je zo mogelijk (en het is natuurlijk niet altijd mogelijk) gelijk behandelen. Daar is de ouder-kind band gewoon te allesbepalend voor, het is de basis van wie we zijn.

Bij TO gaat het niet om geld, het gaat om iets dat niet te meten valt, maar ik denk dat de zus met het nichtje met de aandoening extra steun en hulp krijgt, terecht ook, maar dat er ook ruimte moet zijn voor TO en haar kinderen. Het voelt voor TO alsof haar kinderen minder meetellen en dus alsof zíj minder meetelt. Net als met die erfenis. Haar ouders zijn ook háár basis, en het is gewoon pijnlijk om die erkenning niet te krijgen. Dat is een oergevoel, primitief en kinderlijk, maar de 3 kinderen uit mijn eerdere voorbeeld zijn ook volwassen, en tóch hebben ze gevochten voor hun erkenning (met behulp van een therapeut), hoewel ze echt snapten dat het jongste kind het moeilijker had, maar zoiets mag niet ten koste gaan van de andere kinderen. Dat is een soort natuurwet. Kinderen zullen altijd naar de goedkeuring en erkenning en liefde van hun ouders verlangen. Ik kan me niet voorstellen dat een moeder (die van TO bijvoorbeeld) niet heel erg geraakt is als ze hoort dat haar dochter zich achtergesteld voelt. Zelfs als ze zelf vindt dat ze niks verkeerd doet. Het is natuurlijk ook heel lief dat ze zich zo om het nichtje bekommert maar ze heeft nóg een dochter (zonder hulpbehoevend kind) en zij heeft ook gewoon behoefte aan erkenning en aandacht voor haar twee gezonde kinderen. Het kan naast elkaar bestaan, en ik denk dat het al heel erg helpt als TO gehoord en gezien wordt door haar moeder. Dan is ze vast minder boos en kan ze haar baby met een goed gevoel bij haar moeder achterlaten, sámen met het nichtje (want dat is natuurlijk gewoon een machtsstrijd: ik wil ook alone-time met oma!!). Vaak helpt het om dit soort dingen gewoon uit te spreken, hoe moeilijk het ook is.

Ik vind dit echt een hele mooie post!

Anoniem_67015725c3819 woensdag 31 juli 2024 om 23:44

[

anoniem_67015725c3819 wijzigde dit bericht op 31-07-2024 23:47
Reden: typefoutje

99.68% gewijzigd

Anoniem_67015725c3819 woensdag 31 juli 2024 om 23:45

Selene schreef: ↑
31-07-2024 23:36
Daar moest TO zelf voor.

Dat weet ik nog zo net niet of dit een vrije keuze was. Maar goed, we kunnen niet in TO's hoofd kijken. Wat ik ervan begrijp is dat TO minder tijd en aandacht krijgt van moeder mbt de haar kinderen en daar baalt ze van. En dat begrijp ik heel goed. Onhandig van Oma dus om hier niet over na te willen denken.

Anoniem_671667da53e1d woensdag 31 juli 2024 om 23:46

Waterflesje schreef: ↑
31-07-2024 23:40
Dat heb ik helemaal niet gezegd. Ik vind dat moeder van TO eens goed moet nadenken of ze haar energie en tijd ook aan TO kan besteden. En dus bijvoorbeeld met haar andere dochter om tafel gaat en hier een goed gesprek over gaat voeren. Zus en zwager van TO rekenen bij alles op hun moeder. Ze hoeven geen vrij te nemen voor tandartsafspraken, artsbezoeken etc etc. Want oma lost het toch wel op. Maar als oma naar het vliegveld gebracht moet worden kan dat niet. Die verhouding ligt volkomen scheef en dus begrijp ik heel goed dat TO zich rot en gefrustreerd voelt.

Dat is iets tussen moeder en zus. Staat volledig los van TO.

Anoniem_671667da53e1d woensdag 31 juli 2024 om 23:47

Waterflesje schreef: ↑
31-07-2024 23:45
Dat weet ik nog zo net niet of dit een vrije keuze was. Maar goed, we kunnen niet in TO's hoofd kijken. Wat ik ervan begrijp is dat TO minder tijd en aandacht krijgt van moeder mbt de haar kinderen en daar baalt ze van. En dat begrijp ik heel goed. Onhandig van Oma dus om hier niet over na te willen denken.

Het kind mag komen, maar TO wil dat dan nichtje er niet is. Daar gaat moeder niet in mee, dus kiest TO ervoor het kind niet naar oma te brengen.

Anoniem_67015725c3819 woensdag 31 juli 2024 om 23:49

lemoos2 schreef: ↑
31-07-2024 23:38
Dat was helemaal niet het punt van TO. Kleinkind 2 (nummer 3 in feite) moet nog geboren worden! TO heeft helemaal niet om meer dagen gevraagd, ook niet voor haar oudste. Wat ze vroeg heeft ze gekregen (1 dag per week voor de duur van vier maanden voor de nog geboren te worden baby). Alleen wil oma niet de tweede eis inwilligen (exclusieve opvang, eerdere toezegging richting kleinkind 1 moet oma maar intrekken).

TO heeft nu 1 kind en 2e op komst. Op nummer 1 heeft oma ook nooit opgepast. En nummer 2 mag dan wel maar alleen op vrijdag en alleen als kind van zus er ook bij is. Ik denk dat het verstandig is dat TO kiest voor opvang elders voor haar 2e kind maar het feit blijft dat oma haar tijd en energie volledig in dienst stelt van de ene dochter en andere dochter niet erkent en ziet in haar wens en behoefte.

Anoniem_67015725c3819 woensdag 31 juli 2024 om 23:52

Selene schreef: ↑
31-07-2024 23:47
Het kind mag komen, maar TO wil dat dan nichtje er niet is. Daar gaat moeder niet in mee, dus kiest TO ervoor het kind niet naar oma te brengen.

Ik bedoelde dat Oma ook nooit op het eerste kind van TO gepast heeft. En nu wel op nummer 2 van TO wil passen maar alleen als het in het schema van nichtje past. En ik zou daar ook niet voor kiezen en ik denk dat TO dat ook niet doet. Het is dus een feit dat de energie van oma niet eerlijk verdeeld is tussen de behoeftes van haar 2 dochters. En ik vind dat TO haar pijlen beter niet op zus op nichtje kan richten. Ik vind het echt pijnlijk voor TO dat oma ook niet erkent dat het scheef verloopt nadat TO daar met haar moeder over gesproken heeft. TO wordt niet erkent en gezien in haar behoeften en dat is pijnlijk.

Anoniem_67015725c3819 woensdag 31 juli 2024 om 23:54

Selene schreef: ↑
31-07-2024 23:46
Dat is iets tussen moeder en zus. Staat volledig los van TO.

Daar ben ik het niet mee eens. Ik vind dat moeder moet inzien dat ze 2 dochters heeft en dat ze haar tijd en energie eerlijker mag verdelen. Niet niet op een weegschaaltje, maar wel eerlijker. Maar jij vindt dat Oma dat helemaal zelf mag weten. En dat begrijp ik wel, maar het geeft veel pijn en frustratie bij achtergestelde dochter. Want het is wel degelijk een feit dat oma haar tijd en energie oneerlijk verdeeld.

Anoniem_6724a602d5a17 woensdag 31 juli 2024 om 23:55

Ik herken veel van deze gevoelens. Zowel mijn eigen zus, als de zus van mijn man hebben ‘een streepje voor’. Zelfs de hond van mijn zus mag nog vaker komen logeren bij opa en oma dan mijn kinderen.

Aan de andere kant zouden mijn man en ik niet anders willen. We zijn volkomen vrij en onafhankelijk, hebben onze zaken goed op orde en als we elkaar zien dan kunnen ze ook echt grootouders zijn.

Het heeft ook wel iets sneus, dat je als veertiger de hulp van je oude ouders nog structureel nodig hebt omdat anders je hele huishouden als een kaartenhuis in elkaar zou vallen. Ik weet van beide oma’s dat ze er eigenlijk helemaal niet meer op zitten te wachten, maar ze durven geen nee te zeggen. Het zijn allemaal volwassen mensen, dus daar ga ik verder niet tussen zitten..

Anoniem_67015725c3819 woensdag 31 juli 2024 om 23:57

Ik heb zelf 2 kinderen. En ik probeer bewust mijn energie, tijd, geld etc tussen beide te verdelen. En natuurlijk loopt het scheef. Gewoonweg omdat de 1 meer nodig heeft dan de ander. Maar het gaat erom dat de ander niet wordt vergeten.

Een tante van mij heeft 5 kinderen en alle 5 hebben ze ook weer kleinkinderen. Ze heeft gezegd dat ze op geen enkel kind vast wil oppassen. Heel bewust. En ik vind dat heel verstandig en ondertussen komen de kleinkinderen dolgraag bij ze logeren en zijn ze altijd welkom.

Anoniem_67015725c3819 woensdag 31 juli 2024 om 23:58

Milka schreef: ↑
31-07-2024 23:55
Ik herken veel van deze gevoelens. Zowel mijn eigen zus, als de zus van mijn man hebben ‘een streepje voor’. Zelfs de hond van mijn zus mag nog vaker komen logeren bij opa en oma dan mijn kinderen.

Aan de andere kant zouden mijn man en ik niet anders willen. We zijn volkomen vrij en onafhankelijk, hebben onze zaken goed op orde en als we elkaar zien dan kunnen ze ook echt grootouders zijn.

Het heeft ook wel iets sneus, dat je als veertiger de hulp van je oude ouders nog structureel nodig hebt omdat anders je hele huishouden als een kaartenhuis in elkaar zou vallen. Ik weet van beide oma’s dat ze er eigenlijk helemaal niet meer op zitten te wachten, maar ze durven geen nee te zeggen. Het zijn allemaal volwassen mensen, dus daar ga ik verder niet tussen zitten..

Helemaal eens!

lemoos2 donderdag 1 augustus 2024 om 01:21

Waterflesje schreef: ↑
31-07-2024 23:49
TO heeft nu 1 kind en 2e op komst. Op nummer 1 heeft oma ook nooit opgepast. En nummer 2 mag dan wel maar alleen op vrijdag en alleen als kind van zus er ook bij is. Ik denk dat het verstandig is dat TO kiest voor opvang elders voor haar 2e kind maar het feit blijft dat oma haar tijd en energie volledig in dienst stelt van de ene dochter en andere dochter niet erkent en ziet in haar wens en behoefte.

Dat weten we dus niet. Of dat nooit is gebeurd of dat TO dat nooit heeft gevraagd. In haar reacties schrijft ze dat de oudste wel is opgevangen door deze oma het eerste jaar. Alleen vond TO het vervelend dat zij destijds haar werkdagen moest schuiven zodat oma ook de backup had van opa (die waarschijnlijk nog werkte destijds). Na een jaar bood oma aan ook de oudste op te vangen maar TO schreef dat oma hier niet goed over had nagedacht want verschillende scholen en dat zoon daarom naar BSO ging. Oma heeft wel degelijk aangeboden op te passen. Dus wat jij ‘feiten’ noemt, zijn gewoon jouw veronderstellingen.

Het dikgedrukte verzin je er zelf bij. TO heeft nergens iets geschreven over ‘alleen op vrijdag’ (of welke dag dan ook) en dat dit gecombineerd moest worden met nichtje. Nichtje is er gewoon al jaren doordeweeks.

Nee heb je, ja kun je krijgen

S-Groot donderdag 1 augustus 2024 om 07:25

Waterflesje schreef: ↑
31-07-2024 23:52
Ik bedoelde dat Oma ook nooit op het eerste kind van TO gepast heeft. En nu wel op nummer 2 van TO wil passen maar alleen als het in het schema van nichtje past. En ik zou daar ook niet voor kiezen en ik denk dat TO dat ook niet doet. Het is dus een feit dat de energie van oma niet eerlijk verdeeld is tussen de behoeftes van haar 2 dochters. En ik vind dat TO haar pijlen beter niet op zus op nichtje kan richten. Ik vind het echt pijnlijk voor TO dat oma ook niet erkent dat het scheef verloopt nadat TO daar met haar moeder over gesproken heeft. TO wordt niet erkent en gezien in haar behoeften en dat is pijnlijk.

Ach kom, je zult echt wel enig realisme moeten betrachten hoor. Oma wil ook op nummer 2 van TO passen en het past gewoon, alleen TO wil dat oma dan exclusief op haar baby past en nichtje moet wieberen. Terwijl nichtje gewoon de hele dag op school zit en het dus alleen gaat om naar school brengen (aan de overkant van de straat!) en halen. Nou nou, poeh poeh, wat een onrecht, wat een oneerlijkheid!!!!! Kom op met me hoor.

En met kind 1 van TO heeft TO toch ook echt zelf gedaan hoor. Groot drama over de oneerlijkheid maar dan wel een school uitzoeken waardoor het logistiek gewoon niet haalbaar is dat oma ook op haar kind kan passen. Ja, dank je de koekoek dat dat oma's oneerlijke verdeling is.

Als je met dat soort dingen aan gaat komen is het heel logisch dat je niet erkend wordt in je gevoel van onrecht en oneerlijkheid en grote achtergesteldheid.

andnowwedance donderdag 1 augustus 2024 om 08:15

Waterflesje schreef: ↑
31-07-2024 23:49
TO heeft nu 1 kind en 2e op komst. Op nummer 1 heeft oma ook nooit opgepast. En nummer 2 mag dan wel maar alleen op vrijdag en alleen als kind van zus er ook bij is. Ik denk dat het verstandig is dat TO kiest voor opvang elders voor haar 2e kind maar het feit blijft dat oma haar tijd en energie volledig in dienst stelt van de ene dochter en andere dochter niet erkent en ziet in haar wens en behoefte.

Je gooit echt olie op het vuur; dit is helemaal niet waar.

Anoniem_671667da53e1d donderdag 1 augustus 2024 om 08:23

Waterflesje schreef: ↑
31-07-2024 23:52
Ik bedoelde dat Oma ook nooit op het eerste kind van TO gepast heeft. En nu wel op nummer 2 van TO wil passen maar alleen als het in het schema van nichtje past. En ik zou daar ook niet voor kiezen en ik denk dat TO dat ook niet doet. Het is dus een feit dat de energie van oma niet eerlijk verdeeld is tussen de behoeftes van haar 2 dochters. En ik vind dat TO haar pijlen beter niet op zus op nichtje kan richten. Ik vind het echt pijnlijk voor TO dat oma ook niet erkent dat het scheef verloopt nadat TO daar met haar moeder over gesproken heeft. TO wordt niet erkent en gezien in haar behoeften en dat is pijnlijk.

Uh nee. Het kind is welkom, maar TO wil een schema waarbij nichtje weg moet, zodat alleen háár kind er is.
Daar zou ik ook niet in meegaan.

andnowwedance donderdag 1 augustus 2024 om 08:29

Selene schreef: ↑
01-08-2024 08:23
Uh nee. Het kind is welkom, maar TO wil een schema waarbij nichtje weg moet, zodat alleen háár kind er is.
Daar zou ik ook niet in meegaan.

Precies, net zoals TS enigzins verbolgen lijkt over het feit dat zij bij het eerste kind moest schuiven met werkdagen zodat opa kon oppassen.

Actieve topics