Kinderen
alle pijlers
Zwanger!!???? HELP!!! Wat nu!!?????
woensdag 19 september 2007 om 11:03
Goedemorgen allemaal.......
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
anoniem_15072 wijzigde dit bericht op 26-09-2007 11:00
Reden: Woord genuanceerd
Reden: Woord genuanceerd
% gewijzigd
zondag 23 september 2007 om 19:50
Nee sunlight financiele schuld zal inderdaad niet hoger worden met of zonder kind. Maar er zit wel degelijk een verschil in je situatie of je wel of niet een kind hebt. Als je dat niet weet ga ik ook echt de moeite niet doen om je dat uit te leggen!
Dat zal het verschil wel zijn tussen ons... jij denkt aan moeder en haar situatie. Ik hou alleen die van het kind voor ogen! Hoe het op zal groeien. Wat het wel en niet mee maakt. Voor het kind maakt het niet uit of ze een torenhoge financiele schuld heeft of niet. wat telt is de zorgen om moeder, hoe klein het ook zal zijn. Ook met vier jaar hebt je het echt wel in de gaten of je moeder zoch zorgen maakt of niet hoor. Of dat nou geld is of iets anders!
Maar ik ben weg hier. Mijn laatste reactie naar TO heb ik al gegeven
Dat zal het verschil wel zijn tussen ons... jij denkt aan moeder en haar situatie. Ik hou alleen die van het kind voor ogen! Hoe het op zal groeien. Wat het wel en niet mee maakt. Voor het kind maakt het niet uit of ze een torenhoge financiele schuld heeft of niet. wat telt is de zorgen om moeder, hoe klein het ook zal zijn. Ook met vier jaar hebt je het echt wel in de gaten of je moeder zoch zorgen maakt of niet hoor. Of dat nou geld is of iets anders!
Maar ik ben weg hier. Mijn laatste reactie naar TO heb ik al gegeven
zondag 23 september 2007 om 19:53
[quote]:
Nou, laat ik het dan maar eens hard stellen. Iedereen schrijft hier vanuit zijn eigen ervaringen, situatie en gevoelens. Vrouwen die zich herkennen in Bikkeliens situatie en in die situatie wel een of meer kinderen hebben opgevoed of opvoeden, kunnen moeilijk anders dan Bikkeliens keuze keihard afkeuren. Als ze die zouden goedkeuren, als ze begrip tonen voor haar argumenten dat ze nu geen kind moet krijgen, dan zouden ze feitelijk tegen zichzelf zeggen dat ze in die situatie ook geen kind hadden moeten krijgen. Dat is logischerwijs absoluut niet te verkroppen.
Omdat ik in die situatie van de brug spring, moeten anderen dat ook maar doen?? Zoiets?
Als de vrouwen hier eens zouden proberen het zich allemaal neit zo persoonlijk aan te trekken, dan zou er veel minder een probleem zijn. Bikkelien heeft otch op geen enkele wijze een oordeel uitgesproken over de keuze van andere vrouwen met een vergelijkbare situatie? Waarom dan andersom wel doen en menen dat haar keuze (in geval van abortus) verwerpelijk is?
Als je zo redeneert als wat ik kan in deze situatie, dat kan jij ook, dan kan ik nog wel even doorgaan.
Dus als kennelijk de norm is dat je met een goede stabiele relatie met 25 een kinderwens hebt, dan moet het met deze redenatie net zo krom zijn dat andere 25 jarigen met een stabiele relatie (en kinderwens voor in de toekomst) niet ook nu al gelijk aan die kinderwens beginnen. Immers, de toekomstige kinderwens is er dus waarom niet meteen. Wel gehoord van ieder op z'n eigen tempo?
Kinderen moet je niet willen forceren als de ouders zich er (nog) niet tegenop gewassen voelen. En stabiele 'veilige' ouders zijn mijn inziens echt randvoorwaarde 1.
Dan nog wat, Bikkelien kan best in haar (nog onwetende) beleving een zwangerschapsduur van 8 weken gelijk stellen aan 18 weken. Als je niks van zwanger zijn afweet en je bent niet echt lichamelijk zwanger (je hebt geen signalen, geen zwangere buik, geen voelbaar leven), hoe moet je dan weten of geestelijk ervaren dat er een foutus versus klompje cellen aanwezig is. Geef iemand toch even de tijd om alles op een rijtje te zetten en te ervaren wat dit nieuws betekend. Om dan al gelijk alles helemaal tot in het diepst te veroordelen brrrr. En zelfs al zou Bikkelien om voor haar zwaarwegende redenen een andere keuze maken dan jullie zelf zouden doen, het is háár keuze.
Vanuit psychologisch en sociologisch oogpunt bekeken is het begrijpelijk dat wij mensen moeite hebben met een (late) abortus, omdat we een late abortus gevoelsmatig al ervaren als mens. Het komt erg dichtbij (ook voor mij hoor, ik zou het niet meer kunnen na de geboorte van mijn dochter). Maar als je puur biologisch bekijkt wat een 18 weken oude foutus is in vergelijking met volgroeide, onder slechte omstandigheden levende en enigzins besef hebbende dieren, dan moet je radicaal vegetarier worden als je echt zo meeleeft met het 'leven'. Ik weet het, tis natuurlijk niet het onderwerp, maar eventjes om 'leven' en 'leven' naast elkaar te zetten en dat dat ook maar relatief is.
Het zijn, denk ik, veelal vrouwen die heel hard werken om er het beste van te maken en stuk voor stuk heel goede moeders. Ze hebben heel veel obstakels overwonnen of vechten daar nog elke dag tegen. Op financieel en praktisch gebied en soms ook psychisch en emotioneel. Zij leveren die strijd elke dag. Als je dan te horen krijgt dat je in die situatie geen kind moet krijgen (want vanzelf projecteren ze die woorden op hun eigen situatie) dan raakt hen dat recht in hun hart. Vandaar denk ik de vaak heftige en emotionele reacties op dit topic.
Gewoon niet zo persoonlijk maken is mijn mening en blij wezen met je eigen keuze en Bikkelien steunen in de hare. Ze zal het nodig hebben.
Nou, laat ik het dan maar eens hard stellen. Iedereen schrijft hier vanuit zijn eigen ervaringen, situatie en gevoelens. Vrouwen die zich herkennen in Bikkeliens situatie en in die situatie wel een of meer kinderen hebben opgevoed of opvoeden, kunnen moeilijk anders dan Bikkeliens keuze keihard afkeuren. Als ze die zouden goedkeuren, als ze begrip tonen voor haar argumenten dat ze nu geen kind moet krijgen, dan zouden ze feitelijk tegen zichzelf zeggen dat ze in die situatie ook geen kind hadden moeten krijgen. Dat is logischerwijs absoluut niet te verkroppen.
Omdat ik in die situatie van de brug spring, moeten anderen dat ook maar doen?? Zoiets?
Als de vrouwen hier eens zouden proberen het zich allemaal neit zo persoonlijk aan te trekken, dan zou er veel minder een probleem zijn. Bikkelien heeft otch op geen enkele wijze een oordeel uitgesproken over de keuze van andere vrouwen met een vergelijkbare situatie? Waarom dan andersom wel doen en menen dat haar keuze (in geval van abortus) verwerpelijk is?
Als je zo redeneert als wat ik kan in deze situatie, dat kan jij ook, dan kan ik nog wel even doorgaan.
Dus als kennelijk de norm is dat je met een goede stabiele relatie met 25 een kinderwens hebt, dan moet het met deze redenatie net zo krom zijn dat andere 25 jarigen met een stabiele relatie (en kinderwens voor in de toekomst) niet ook nu al gelijk aan die kinderwens beginnen. Immers, de toekomstige kinderwens is er dus waarom niet meteen. Wel gehoord van ieder op z'n eigen tempo?
Kinderen moet je niet willen forceren als de ouders zich er (nog) niet tegenop gewassen voelen. En stabiele 'veilige' ouders zijn mijn inziens echt randvoorwaarde 1.
Dan nog wat, Bikkelien kan best in haar (nog onwetende) beleving een zwangerschapsduur van 8 weken gelijk stellen aan 18 weken. Als je niks van zwanger zijn afweet en je bent niet echt lichamelijk zwanger (je hebt geen signalen, geen zwangere buik, geen voelbaar leven), hoe moet je dan weten of geestelijk ervaren dat er een foutus versus klompje cellen aanwezig is. Geef iemand toch even de tijd om alles op een rijtje te zetten en te ervaren wat dit nieuws betekend. Om dan al gelijk alles helemaal tot in het diepst te veroordelen brrrr. En zelfs al zou Bikkelien om voor haar zwaarwegende redenen een andere keuze maken dan jullie zelf zouden doen, het is háár keuze.
Vanuit psychologisch en sociologisch oogpunt bekeken is het begrijpelijk dat wij mensen moeite hebben met een (late) abortus, omdat we een late abortus gevoelsmatig al ervaren als mens. Het komt erg dichtbij (ook voor mij hoor, ik zou het niet meer kunnen na de geboorte van mijn dochter). Maar als je puur biologisch bekijkt wat een 18 weken oude foutus is in vergelijking met volgroeide, onder slechte omstandigheden levende en enigzins besef hebbende dieren, dan moet je radicaal vegetarier worden als je echt zo meeleeft met het 'leven'. Ik weet het, tis natuurlijk niet het onderwerp, maar eventjes om 'leven' en 'leven' naast elkaar te zetten en dat dat ook maar relatief is.
Het zijn, denk ik, veelal vrouwen die heel hard werken om er het beste van te maken en stuk voor stuk heel goede moeders. Ze hebben heel veel obstakels overwonnen of vechten daar nog elke dag tegen. Op financieel en praktisch gebied en soms ook psychisch en emotioneel. Zij leveren die strijd elke dag. Als je dan te horen krijgt dat je in die situatie geen kind moet krijgen (want vanzelf projecteren ze die woorden op hun eigen situatie) dan raakt hen dat recht in hun hart. Vandaar denk ik de vaak heftige en emotionele reacties op dit topic.
Gewoon niet zo persoonlijk maken is mijn mening en blij wezen met je eigen keuze en Bikkelien steunen in de hare. Ze zal het nodig hebben.
zondag 23 september 2007 om 20:04
Ik ben pro life, maar niet in alle gevallen tegen abortus. Ik heb al ontelbare malen gezegd dat mijn mening is dat als een vrouw een kind niet wil, ik haar dat kind ook niet gun. En ik ben een van de weinigen die ook allerlei feitelijke informatie heeft gegeven aan Bikkelientje, over het VBOK, over de procedure, over hoe het zit met de 5 dagen, over schuldsanering, you name it. Dus doe nou niet alsof ik hier alleen maar heb zitten roepen dat ik abortus slecht vind. Ook al vind ik dat, het zal mij, cru gezegd, worst wezen welke keuze Bikkelientje maakt. Ik hoef namelijk niet met haar keuzes te leven, dat moet zij zelf.
Het enige wat ik heb willen zeggen is dat ik het belachelijk vind dat als twee vrouwen in nagenoeg dezelfde omstandigheden zitten, namelijk schuld, zorgen, onverwerkt psychisch leed, maar de een heeft een baby van 10 maanden en de ander is 18 weken zwanger, dat je dan bij de vrouw met de 10 maanden oude baby wél zou vinden dat ze een monster is als ze die baby ombrengt met als argument "voor een kind is het beter als het dergelijke zorgen niet meemaakt", maar het bij de 18 weken zwangere vrouw juist enorm prijzenswaardig vindt.
Ik vind dat krom.
Am Yisrael Chai!
zondag 23 september 2007 om 20:32
Mamzelle, ik vind niet dat je een ander niet mag wijzen op -in jouw ogen- puinzooi (hoewel ik nog altijd meen dat TO er juist alles aan doet om puinzooi te voorkomen). Maar dat ligt aan de manier waarop. Ik vind je persoonlijke verhaal vertellen/delen en laten zien dat jij nog andere opties ervaarde iets anders, dan een (vermeende) keuze een slechte keuze te vinden of zelfs dat TO daardoor een slecht mens zou zijn die een kind niet waard is.
Er is een verschil tussen uitleggen, voorbeelden geven, aandragen dat er misschien oplossingen zijn etc. en tussen stellen dat iemand een slechte keuze maakt, omdat die persoon een ándere keuze maakt...
Als degene wie het betreft jouw persoonlijke ervaring niet zo ervaart of dat jóuw oplossing voor haar niet werken zal, dan zullen we dat moeten respecteren.
Met in eigen boezem houden bedoel ik geen oordeel te geven over ontstane situaties (schulden in dit geval). Maar ik heb wel een oordeel over anderen die vinden een te sterke mening te hebben en zichzelf heiliger dan de paus reken, terwijl ze in eigen leven ook hun eigen missers, keuzes of wat dan ook hebben gemaakt. Geef een ander dan diezelfde ruimte!
zondag 23 september 2007 om 21:07
anderen in het algemeen en vast ook wel n.a.v. specifieke opmerkingen. Maar dan moet ik helemaal terug bladeren en elke opmerking eruit gaan zeven. Maakt ook niet zoveel uit wie of wat precies. Kern is dat voorbeelden en situatieschetsen geven geen probleem is en dat TO er zelfs misschien veel aan kan hebben. Maar menen dat TO daarom dezelfde keuze zou moeten maken vind ik niet ok.
zondag 23 september 2007 om 21:14
FV, jij denkt blijkbaar dat iedereen die in dezelfde situatie ziet, ook hetzelfde reageert. Iedereen is toch anders, en iedereen heeft andere capaciteiten. De een kan een hoop dragen, de ander niet. Niet iedereen is even rekbaar. Wat voor de een goed te doen is, is voor de ander een drama. Er zijn zoveel verschillende persoonlijkheden en karakters, en buiten dat zijn er nog andere factoren die meespelen. Opvoeding, je relaties, je vrienden, je geloof.
Er zijn zoveel kinderen die het slecht hebben, het is helemaal niet zo vanzelfsprekend dat alles maar op zijn pootjes terecht komt. Een stabiele thuissituatie en een stabiele moeder dragen er in elk geval wel aan bij, en als zij nu al denkt dat niet te kunnen waarmaken, lijkt het me verstandig er niet aan te beginnen. Wie bewijs je daar nu een dienst mee?
zondag 23 september 2007 om 21:21
Er zijn keuzes die ik heb gemaakt in mijn leven die een ander beslist en gemakkelijk zal afdoen als slechte keuzes. Misschien zullen ze er proberen begrip voor op te brengen dat ik die keuzes heb gemaakt, maar bottomline: slechte keuzes. Vind ik zelf ook.
Intiem, jij stelt dat niemand die keuzes mág veroordelen. Dan ga je wel uit van een heel begripvolle wereld. Een dief wordt veroordeeld. Een vrouw die haar kinderen bij anderen brengt wordt veroordeeld. Een vrouw die haar kindje aborteert wordt veroordeeld. Omdat sommige keuzes zó buiten het bevattings vermogen van de omgeving gaan dat er als het er op aankomt geen begrip voor te vinden is.
Intiem, jij stelt dat niemand die keuzes mág veroordelen. Dan ga je wel uit van een heel begripvolle wereld. Een dief wordt veroordeeld. Een vrouw die haar kinderen bij anderen brengt wordt veroordeeld. Een vrouw die haar kindje aborteert wordt veroordeeld. Omdat sommige keuzes zó buiten het bevattings vermogen van de omgeving gaan dat er als het er op aankomt geen begrip voor te vinden is.
zondag 23 september 2007 om 21:29
:
Ok FV, dat van die kinderwagen was onwetendheid van mijn kant.Excuses. Als dat allemaal wel kan, prima. Ook het kinderkamertje klinkt goed. Maar voor de rest.. wat als er onverwachts een kink in de kabel (wrsl op financieel gebied) komt? Wat dan? Ik zou zo constant bang zijn, zo bang, voor onverwachte ellende. En is dat goed? Voor jezelf, voor je kind?
Die kink in de kabel kan er toch ook komen als je schuldenvrij zwanger wordt?! Zoals FV al schreef, zíj kreeg die schulden toen haar kind er al lang en breed was.
Misschien raken vriend en ik morgen wel werkloos! Oh ja, vriend ís al werkloos. Maar ja, abortus kan niet meer, ze is al een. Zou ik overigens ook niet willen.
zondag 23 september 2007 om 21:32
Nee hoor, dat denk ik helemaal niet. En het is ook niet wat ik in de door jou gequote posting zeg. ik reageerde op deze opmerking van Nurselovely:
Ik reageer dus op haar mening over het KIND, niet over de moeder. Er zijn miljoenen kinderen die na hun geboorte geconfronteerd worden met ouders die (financiële) problemen hebben of zelf van alles moeten verwerken. Mijn eigen kind is er zo 1. Sorry, maar ik vind het echt heel cru om te moeten lezen dat volgens Nurselovely het beter voor een kind is - nee, sterker nog: niet beter, maar zelfs het beste - om niet te leven dan om een moeder te hebben die zorgen heeft. Ik vind het zelfs echt kwetsend.
Vandaar dat ik me afvroeg of zij bewondering voor mij zou hebben als ik mijn 10 maanden oude baby had omgebracht om hem een moeder met zorgen en verdriet te besparen, of dat ze dan zelf ook zou vinden dat ik een monster was. Ik mag toch hopen dat haar antwoord dat laatste is.
Am Yisrael Chai!
zondag 23 september 2007 om 21:41
Ah oke dat had ik niet zo begrepen. Natuurlijk mag een moeder zorgen hebben. Maar dan nog kunnen wij niet beoordelen of TO psychisch in staat is een kind te krijgen, en ik vind, dat als zij zichzelf daar niet toe in staat acht, de baby beter niet geboren kan worden. Want, nu dan wel, wie bewijs je daar een dienst mee?
Ik vind een vergelijking maken van abortus met het ombrengen van een baby van 10 maanden ook weer compleet uit zijn verband. Haar opmerking slaat toch enkel op deze situatie, waar het kind ongeboren is. (..daar zij zegt, "In deze situatie....")
Ik vind een vergelijking maken van abortus met het ombrengen van een baby van 10 maanden ook weer compleet uit zijn verband. Haar opmerking slaat toch enkel op deze situatie, waar het kind ongeboren is. (..daar zij zegt, "In deze situatie....")
zondag 23 september 2007 om 21:48
Iedereen mag van mij (ver)oordelen zoveel je wilt, zolang je het maar enigzins bij jezelf kunt houden. Tegen TO zeggen dat je persoonlijk andere keuzes zou maken vind ik wat anders dan andermans keuzes openlijk te verwerpen. Gelukkig heeft TO de mogelijkheid om zich uit deze situatie te trekken en ervoor te kiezen af te haken van deze discussie.
Een dief wordt nu eenmaal veroordeelt, omdat wij als maatschappij bedacht hebben dat stelen niet mag. Soms weegt en rechter verzachtende omstandigheden mee (terecht, omdat die nl. bestáán...)
Een abortus plegen met 30 weken mag ook niet. Maar met 18 weken mág het wel, hoe pijnlijk je dat ook vindt. Ik denk dat een open vizier naar TO veel meer bijdraagt aan gerichte hulp/steun geven dan al affakkelen op wat summiere flodders her en der. Als je TO in het gesprek wilt blijven betrekken, moet je niet beginnen met een wegjaagbeleid waarbij je eigenlijk alleen maar 1 kant van de zaak wilt belichten, nl. de "bedervelijke" keuze van abortus.
Persoonlijk zou ik willen dat sommige ouders net zo verstandig zouden zijn geweest als TO, nl. het overwegen van je eigen situatie voor een kind. Het zou een boel kinderen een hoop ellende besparen of bespaard hebben...
zondag 23 september 2007 om 21:48
Uit de rest van haar posting en die daarna maakte ik op dat ze met "in deze situatie" doelde op de schulden en het psychische gestel van de moeder. Zij heeft het in de posting daarna over dat zij haar mening baseert op hoe het kind anders zal opgroeien en wat het wel en niet mee maakt als het een moeder heeft die zorgen en schulden heeft.
Vandaar dat ik de vergelijking maakte, want mijn zoon was 10 maanden toen ik psychisch instortte en ongeveer 1,5 toen ik het hoogtepunt van mijn schulden bereikte. Als ik haar postings goed begrijp had ik hem toen dus beter kunnen verzuipen in het kanaal.
Vandaar dat ik de vergelijking maakte, want mijn zoon was 10 maanden toen ik psychisch instortte en ongeveer 1,5 toen ik het hoogtepunt van mijn schulden bereikte. Als ik haar postings goed begrijp had ik hem toen dus beter kunnen verzuipen in het kanaal.
Am Yisrael Chai!
zondag 23 september 2007 om 21:53
Ik heb het hele verhaal hier gelezen en eigenlijk zonder verder een waarde-oordeel te willen geven over wel/niet abortus zat ik eigenlijk nog met de vraag in hoeverre de hormonen haar psychische gesteldheid wat versterkt kunnen hebben zodat het voor haar daardoor wat zwaarder geweest is dan zonder de hormonen?
Je hoort zo vaak de grap over "het zullen de hormonen wel zijn" als een vrouw tijdens haar zwangerschap emotioneel of katterig of wat dan ook reageert. Wie weet heeft dat de laatste maanden toch ook een extra zwaar stempel gedrukt op de reeds bestaande psychische gesteldheid en zou dan zeker een punt zijn om ook nu eens bij een instantie of psycholoog dit bespreekbaar te maken zodat je wellicht scherper voor jezelf krijgt in hoeverre de zwangerschaps-hormonen de psychische toestand verergeren of niet.
Verder las ik van iemand die allerlei nieuwe doemscenario's aan het bedenken was over allerlei onverwachte financiële toestanden, losstaand van de huidige, die kunnen optreden. Maar eigenlijk vind ik dat niet zo'n handig argument, want als iedereen zo zou denken en daarom maar niet aan kinderen gaan beginnen, dan zou de bevolking wel heel erg snel gaan vergrijzen. Er zijn altijd heel veel verschillende doem scenario's te verzinnen die soms voor mensen ook realiteit worden op onverwachte momenten, maar als we ons laten leiden door alle mogelijke doemscenario's, dan heb je op een gegeven moment geen leven meer omdat er overal wel risico's zijn bij alles wat je wel/niet doet.
Je hoort zo vaak de grap over "het zullen de hormonen wel zijn" als een vrouw tijdens haar zwangerschap emotioneel of katterig of wat dan ook reageert. Wie weet heeft dat de laatste maanden toch ook een extra zwaar stempel gedrukt op de reeds bestaande psychische gesteldheid en zou dan zeker een punt zijn om ook nu eens bij een instantie of psycholoog dit bespreekbaar te maken zodat je wellicht scherper voor jezelf krijgt in hoeverre de zwangerschaps-hormonen de psychische toestand verergeren of niet.
Verder las ik van iemand die allerlei nieuwe doemscenario's aan het bedenken was over allerlei onverwachte financiële toestanden, losstaand van de huidige, die kunnen optreden. Maar eigenlijk vind ik dat niet zo'n handig argument, want als iedereen zo zou denken en daarom maar niet aan kinderen gaan beginnen, dan zou de bevolking wel heel erg snel gaan vergrijzen. Er zijn altijd heel veel verschillende doem scenario's te verzinnen die soms voor mensen ook realiteit worden op onverwachte momenten, maar als we ons laten leiden door alle mogelijke doemscenario's, dan heb je op een gegeven moment geen leven meer omdat er overal wel risico's zijn bij alles wat je wel/niet doet.
zondag 23 september 2007 om 21:54
Intiem,
Als je zo ageert tegen mensen die abortus veroordelen, dan zou het misschien wat geloofwaardiger zijn als je niet zelf vervolgens steeds vrouwen die wél kinderen hebben terwijl ze ook schulden hebben of psychisch niet helemaal goed in hun vel zitten veroordeelt. Pot-ketel enzo.
Bovendien: als je tegen abortus bent ben je tegen abortus. Daar valt toch niks op af te dingen? Da's net zoiets als in een discussie over dierenmishandeling zeggen dat je vindt dat mensen dierenmishandelaars wel tips mogen geven maar niet mogen zeggen dat ze dierenmishandeling veroordelen.
Als je zo ageert tegen mensen die abortus veroordelen, dan zou het misschien wat geloofwaardiger zijn als je niet zelf vervolgens steeds vrouwen die wél kinderen hebben terwijl ze ook schulden hebben of psychisch niet helemaal goed in hun vel zitten veroordeelt. Pot-ketel enzo.
Bovendien: als je tegen abortus bent ben je tegen abortus. Daar valt toch niks op af te dingen? Da's net zoiets als in een discussie over dierenmishandeling zeggen dat je vindt dat mensen dierenmishandelaars wel tips mogen geven maar niet mogen zeggen dat ze dierenmishandeling veroordelen.
Am Yisrael Chai!
zondag 23 september 2007 om 22:05
Op zich een goede redenatie, ware het niet dat Bikkelientje op dit moment al zwanger is, en zich niet afvraagt of ze zwanger wil worden of niet, maar of ze over moet gaan tot abortus of niet (waarbij de keuze allang genomen is), in haar 'geval' hoogstwaarschijnlijk een flinke ingreep, niet zijnde een overtijdbehandeling o.i.d.. Jij praat alsof Bikkelientje psychisch een wrak is, niet in staat een kind te krijgen, laat staan op te voeden. Op mij komt ze in haar postings aardig intelligent en evenwichtig over, en is haar hoofdreden om dit kind niet te krijgen volgens mij haar financiële situatie. Op tips om die financiële situatie te relativeren of om op een goedkope manier aan babyspullen te komen, gaat ze niet in. Mijn voorbeeld hoeft ze niet te volgen hoor, ik vertelde mijn verhaal alleen omdat ze er misschien iets in herkent, en zich daardoor kan realiseren dat de meeste situaties kunnen veranderen, en dat ook daadwerkelijk doen als je daar moeite voor doet. Als jij het ziet als verhalen om te laten zien hoe geweldig de verteller wel niet is, zegt dat meer over jou dan over degene die het ervaringsverhaal heeft neergezet.
Enkel en alleen abortus laten plegen in een dermate laat stadium en nog wel omdat de situatie er niet helemaal naar is, dat snap ik gewoon niet. Als iedere vezel in je lichaam roept dat geen kind wilt, nu niet en nooit, en kinderen de afgrijselijkste wezens ter wereld vindt, oke, dan zie ik het somber in voor zo'n kind. Maar dan nog, in dit stadium?! Onder geroep dat het maar een klompje cellen is? Ik hoop dat Bikkelientje morgen nog terugkomt om ons te vertellen hoever ze nou precies is en of ze zich realiseert wat ze straks tijdens de behandeling door moet maken.
Of ik haar keuze veroordeel? Ja, nou en of. Haar keuze druist nu eenmaal in tegen alles wat ik zelf moreel verantwoord vind, en mijn maag draait zich om bij het idee wat die foetus straks mee moet maken. Bikkelientje 'moet' van mij niets, maar desalniettemin kan ik haar wel mijn mening en mijn gevoelens kenbaar maken. Als iemand in mijn directe omgeving dit mee zou maken en me om mijn mening zou vragen, zou ik die ook kenbaar maken, op dit forum is dat niet anders.
zondag 23 september 2007 om 22:16
Dat zeg ik helemaal nergens Dropje, ik heb zelfs gezegd dat ik de verhalen hartverwarmend vind. Het zijn allemaal manieren om te laten zien dat er openingen bestaan. Mijn mening is enkel, dat het niet aan ons is haar te veroordelen als ze voor de abortus kiest. Dat is mijn mening.
Verder zou een financiele situatie voor mij nooit een reden zijn voor abortus, psychisch aan de grond zitten kan ik echter wel inkomen. En evenwichtig en intelligent overkomen sluit alsnog niet uit dat ze psychisch wel een wrak is, zeg ik uit persoonlijke ervaring
zondag 23 september 2007 om 22:17
zondag 23 september 2007 om 22:18
Walgelijk? Toe maar......weet je wat walgelijk is? Iemand die zwanger raakt, alles lekker op zijn beloop laat, volgende week wel eens een keer een afspraak maakt voor een termijnecho om er dan pas achter te komen hoever ze eigenlijk heen is en dan pas het kind weg laat halen. En TO komt helemaal niet op mij over als iemand die psychisch niet in orde zou zijn. Sterker nog: ik begin zolangzamerhand mijn twijfels te krijgen over het waarheidsgehalte van dit verhaal. Stel dat ze 18 weken zwanger is: dan doe je toch niet op vrijwillige basis een abortus?! Als je het kind dan niet wilt dan neem je veel eerder je maatregelen en dat is nou precies datgene wat ik niet uit het verhaal heb gehaald.
zondag 23 september 2007 om 22:26
Intiem,
Ik weet wat dingen die jij hier op het forum geschreven hebt, en daarom begrijp ik niet zo goed warom je gaat zitten juichen als Celeone een rete-veroordelende posting doet richting de mensen die reageren en waarom je dingen zegt als "ik wou dat meer mensen zo verantwoordelijk waren, dat zou een heleboel kinderen ellende besparen".
Het spijt me wel, maar Bikkelientjes situatie is verre van uitzichtloos. Ze heeft een stabiele relatie met een man met wie ze kinderen wil, ze heeft een redelijk goede baan als ze ruim 1300 euro in de maand kan aflossen, ze heeft ouders die haar al eerder uit de shit hebben gehaald, ze heeft schoonouders, ze heeft alleen een schuld. Eentje die bovendien niet eens zo gek groot is. Oh ja, en ze vindt dat ze een kutjeugd heeft gehad (vinden niet alle 25-jarigen dat?).
Dus als je in haar geval al vindt dat het veel verstandiger is om een abortus te plegen dan om een zwangerschap die al bijna op de helft is uit te dragen, en zélfs vindt dat meer mensen haar voorbeeld hadden moeten volgen...
Puh-lease.
Ik weet wat dingen die jij hier op het forum geschreven hebt, en daarom begrijp ik niet zo goed warom je gaat zitten juichen als Celeone een rete-veroordelende posting doet richting de mensen die reageren en waarom je dingen zegt als "ik wou dat meer mensen zo verantwoordelijk waren, dat zou een heleboel kinderen ellende besparen".
Het spijt me wel, maar Bikkelientjes situatie is verre van uitzichtloos. Ze heeft een stabiele relatie met een man met wie ze kinderen wil, ze heeft een redelijk goede baan als ze ruim 1300 euro in de maand kan aflossen, ze heeft ouders die haar al eerder uit de shit hebben gehaald, ze heeft schoonouders, ze heeft alleen een schuld. Eentje die bovendien niet eens zo gek groot is. Oh ja, en ze vindt dat ze een kutjeugd heeft gehad (vinden niet alle 25-jarigen dat?).
Dus als je in haar geval al vindt dat het veel verstandiger is om een abortus te plegen dan om een zwangerschap die al bijna op de helft is uit te dragen, en zélfs vindt dat meer mensen haar voorbeeld hadden moeten volgen...
Puh-lease.
Am Yisrael Chai!
