Kinderen
alle pijlers
Zwanger!!???? HELP!!! Wat nu!!?????
woensdag 19 september 2007 om 11:03
Goedemorgen allemaal.......
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
anoniem_15072 wijzigde dit bericht op 26-09-2007 11:00
Reden: Woord genuanceerd
Reden: Woord genuanceerd
% gewijzigd
zondag 23 september 2007 om 22:27
Gatver wat ben jij een naar persoontje zeg. Je HOEFT niet te reageren op iemand's topic hoor. Buiten dat, wie weet heeft TO in de weekenden helemaal niet de beschikking over internet, of is ze er een paar dagen tussenuit om na te denken. Lekker optimistisch om gelijk van het negatieve uit te gaan van de mens.
En die postings van jou vind ik niet het aanzien waard en bovendien compleet inhoudloos, laat staan dat ik je er voor zou bedanken.
zondag 23 september 2007 om 22:42
Bluefish, Bikkelientje is niet verplicht het hele weekend vragen te beantwoorden hoor. Ook al heeft ze een topic geopend, het kan toch zijn dat ze deze dagen van het mooie weer geniet? Of met haar familie en vriend overlegt wat te doen? Kan me voorstellen dat ze nu belangrijkere dingen aan haar hoofd heeft (beter laat dan nooit).
Artemis, ik had het met de opmerking waar jij op doelt eigenlijk meer tegen Intiem, ik was te lui om het in twee postings te doen.
Ik vind het ook een beetje flauw om het verhaal nu ineens af te doen als verzonnen, ik denk dat het wel degelijk waar is. Ik denk dat Bikkelientje nog een beetje in de ontkennende fase zit, en zich nog niet ten volle realiseert hoever ze al is en met name hoever het kind nu is. Ik denk bij een hoestje ook altijd 'gaat wel weg', ik kan me voorstellen dat ze zwangerschapsverschijnselen niet als dusdanig herkent en ook denkt 'gaat wel weer over' bij misselijkheid, en het afschuift als toeval als je tijdens een stopperiode geen bloeding krijgt. Een abortus van iets wat nu nog ongrijpbaar is voor je, gaat in feite verder mee in dat verhaal. Immers, daarna is het weer weg en is het net alsof het er nooit geweest is. Het zal wel sarcastisch klinken, maar zo is het niet bedoeld. Het is een bepaalde manier van redeneren om het zo te (willen) zien. Daarom vind ik dat Bikkelientje er vooral veel over moet praten en het niet weg moet (laten) moffelen, letterlijk en figuurlijk. Als ze erover praat, wéét ze hoe reëel haar situatie is, en kan ze steun vragen en krijgen, en hardop uitspreken wat ze hier op het forum schrijft. Uitgesproken klinkt het denk ik allemaal toch weer anders.
Artemis, ik had het met de opmerking waar jij op doelt eigenlijk meer tegen Intiem, ik was te lui om het in twee postings te doen.
Ik vind het ook een beetje flauw om het verhaal nu ineens af te doen als verzonnen, ik denk dat het wel degelijk waar is. Ik denk dat Bikkelientje nog een beetje in de ontkennende fase zit, en zich nog niet ten volle realiseert hoever ze al is en met name hoever het kind nu is. Ik denk bij een hoestje ook altijd 'gaat wel weg', ik kan me voorstellen dat ze zwangerschapsverschijnselen niet als dusdanig herkent en ook denkt 'gaat wel weer over' bij misselijkheid, en het afschuift als toeval als je tijdens een stopperiode geen bloeding krijgt. Een abortus van iets wat nu nog ongrijpbaar is voor je, gaat in feite verder mee in dat verhaal. Immers, daarna is het weer weg en is het net alsof het er nooit geweest is. Het zal wel sarcastisch klinken, maar zo is het niet bedoeld. Het is een bepaalde manier van redeneren om het zo te (willen) zien. Daarom vind ik dat Bikkelientje er vooral veel over moet praten en het niet weg moet (laten) moffelen, letterlijk en figuurlijk. Als ze erover praat, wéét ze hoe reëel haar situatie is, en kan ze steun vragen en krijgen, en hardop uitspreken wat ze hier op het forum schrijft. Uitgesproken klinkt het denk ik allemaal toch weer anders.
zondag 23 september 2007 om 22:54
Celeone schreef op 23 september 2007 @ 12:27[/message]:[/b]
[...]
Dropje, dat was niet Artemis of ik die het geschreven had wat jij bedoelde, maar Celeone!
Eigenlijk vind ik het walgelijk, hoe sommigen hier reageren op Bikkelientje. En dan dat vergelijken van de situatie's, de één stond er blijkbaar nog slechter voor dan de ander en kijk eens aan, die heeft het ook gered, mét kind. En dat is dan schijbaar niet bedoeld om te laten zien hoe goed je dat allemaal hebt gedaan, maar waarom dan melden hoe hoog je schulden waren, dat je op straat leefde en weet ik veel wat nog meer? Iedereen ervaart een situatie anders en iedereen heeft een ander oordeel over wat een goede situatie is om een kind te laten komen.
Ik ga jullie nu toch ook niet meer vertellen hoe dom het misschien wel was dat je zoveel schulden hebt kunnen maken? Ik zeg nu toch ook niet meer dat er toen misschien wel hele naieve keuzes zijn gemaakt? In plaats daarvan helpen anderen jullie ook met allerlei tips om er weer bovenop te komen. Zo makkelijk is het blijkbaar.[/quote]
[...]
Dropje, dat was niet Artemis of ik die het geschreven had wat jij bedoelde, maar Celeone!
Eigenlijk vind ik het walgelijk, hoe sommigen hier reageren op Bikkelientje. En dan dat vergelijken van de situatie's, de één stond er blijkbaar nog slechter voor dan de ander en kijk eens aan, die heeft het ook gered, mét kind. En dat is dan schijbaar niet bedoeld om te laten zien hoe goed je dat allemaal hebt gedaan, maar waarom dan melden hoe hoog je schulden waren, dat je op straat leefde en weet ik veel wat nog meer? Iedereen ervaart een situatie anders en iedereen heeft een ander oordeel over wat een goede situatie is om een kind te laten komen.
Ik ga jullie nu toch ook niet meer vertellen hoe dom het misschien wel was dat je zoveel schulden hebt kunnen maken? Ik zeg nu toch ook niet meer dat er toen misschien wel hele naieve keuzes zijn gemaakt? In plaats daarvan helpen anderen jullie ook met allerlei tips om er weer bovenop te komen. Zo makkelijk is het blijkbaar.[/quote]
zondag 23 september 2007 om 22:55
Tja, Intiem, jij en Bikkelientje zijn blijkbaar meer van het halflege glas.
En misschien is het kort door de bocht, maar ouders die je in huis nemen en een schuld van je overnemen verdienen in mijn ogen meer credits dan Bikkelientje ze geeft. Ze komt op mij tamelijk puberaal over, in dat opzicht. Het is nou niet zo alsof die mensen haar in de kou laten staan, en elk verhaal heeft twee kanten. Misschien zijn haar ouders wel gewoon kwaad dat ze niet eerder aan de bel heeft getrokken vwb dat huwelijk, maar heeft gewacht totdat er een heleboel kosten en toestanden van kwamen, dat zou me - in het licht van hoe ze nu weer met deze situatie omgaat - niet eens verbazen.
En als je 25.00 euro in 1,5 jaar tijd kan aflossen, kan je écht wel een dak boven je hoofd betalen hoor. Dat is wederom een KEUZE. Net zoals geen zwangerschapstest doen en niet naar de huisarts gaan om een verwijsbriefje voor een echo te halen een keuze is.
En misschien is het kort door de bocht, maar ouders die je in huis nemen en een schuld van je overnemen verdienen in mijn ogen meer credits dan Bikkelientje ze geeft. Ze komt op mij tamelijk puberaal over, in dat opzicht. Het is nou niet zo alsof die mensen haar in de kou laten staan, en elk verhaal heeft twee kanten. Misschien zijn haar ouders wel gewoon kwaad dat ze niet eerder aan de bel heeft getrokken vwb dat huwelijk, maar heeft gewacht totdat er een heleboel kosten en toestanden van kwamen, dat zou me - in het licht van hoe ze nu weer met deze situatie omgaat - niet eens verbazen.
En als je 25.00 euro in 1,5 jaar tijd kan aflossen, kan je écht wel een dak boven je hoofd betalen hoor. Dat is wederom een KEUZE. Net zoals geen zwangerschapstest doen en niet naar de huisarts gaan om een verwijsbriefje voor een echo te halen een keuze is.
Am Yisrael Chai!
zondag 23 september 2007 om 23:04
Volgens mij heb ik bijna alle reacties gelezen en ik vraag me nu af waar het eigenlijk om gaat. TO heeft een topic gestart met een dilemma wat dus geen dilemma is: ze heeft haar keuze al gemaakt.
(Tussendoor: toen ik wist zwanger te zijn van mijn zoon, waren alle omstandigheden beroerder dan TO schetst en weet je, het maakte mij niet uit. In het kort: 18, geen dak, geen support, geen aanwezige vader en lots of schulden. Wel bewust van keuze's en mijn zoon was meer dan welkom onder niet echt gunstige omstandigheden.)
Sorry hoor, je bent een volwassen vrouw en je oogst wat je zaait. Dat je abortus overweegt, vind ik verwerpelijk als je al zo lang zwanger bent en het weet. Je hebt deze situatie zelf gemaakt dus wat wil je nu eigenlijk?
(Tussendoor: toen ik wist zwanger te zijn van mijn zoon, waren alle omstandigheden beroerder dan TO schetst en weet je, het maakte mij niet uit. In het kort: 18, geen dak, geen support, geen aanwezige vader en lots of schulden. Wel bewust van keuze's en mijn zoon was meer dan welkom onder niet echt gunstige omstandigheden.)
Sorry hoor, je bent een volwassen vrouw en je oogst wat je zaait. Dat je abortus overweegt, vind ik verwerpelijk als je al zo lang zwanger bent en het weet. Je hebt deze situatie zelf gemaakt dus wat wil je nu eigenlijk?
zondag 23 september 2007 om 23:05
zondag 23 september 2007 om 23:10
Ik zou niet te snel aan willen nemen dat Bikkelientje een goed salaris heeft omdat ze in anderhalf jaar haar schuld kan aflossen (als er niks tegen zit.)
Ik lees het zo dat ze juist zoveel kan aflossen door bij haar ouders in te trekken en niet op zichzelf te gaan.
Met een eigen woning heb je hoge kosten, wrs door bij haar ouders in te trekken hoeft ze alleen kostgeld te betalen en dus het grootste deel van haar salaris aan aflossen kan besteden.
Ik lees het zo dat ze juist zoveel kan aflossen door bij haar ouders in te trekken en niet op zichzelf te gaan.
Met een eigen woning heb je hoge kosten, wrs door bij haar ouders in te trekken hoeft ze alleen kostgeld te betalen en dus het grootste deel van haar salaris aan aflossen kan besteden.
zondag 23 september 2007 om 23:14
Intiem,
Heel eerlijk: ik zie helemaal niet iemand die een weloverwogen keuze maakt, ik zie iemand die zich wentelt in zelfmedelijden, categorisch haar eigen verantwoordelijkheden afschuift en die zichzelf slachtoffer voelt van dingen die ze zelf veroorzaakt.
Dat huwelijk heeft zij afgezegd, dat haar ouders daar niet blij mee zijn als ze hun volwassen dochter weer in huis krijgen en bovendien ook nog eens haar shit moeten opruimen is begrijpelijk. Dat haar dorp haar niet zo tof vindt nadat ze haar ex voor het altaar dumpt en zelf binnen no time een nieuw vriendje heeft terwijl hij alleen achterblijft, is ook al begrijpelijk. Maatschappelijk werker had ze niks aan, huisarts kan ze niet naartoe, de vader op zijn verantwoordelijkheid aanspreken kan niet, een dak boven haar hoofd zoeken kan niet, baby houden kan niet...
Het is allemaal "wil ik niet" en "kan ik niet", en mijn moeder zei altijd "wil ik niet ligt op het kerkhof en kan niet ligt ernaast."
Volgens mij heeft ze gewoon een schop onder haar hol nodig, maar dat zal ik ook wel niet mogen zeggen.
Heel eerlijk: ik zie helemaal niet iemand die een weloverwogen keuze maakt, ik zie iemand die zich wentelt in zelfmedelijden, categorisch haar eigen verantwoordelijkheden afschuift en die zichzelf slachtoffer voelt van dingen die ze zelf veroorzaakt.
Dat huwelijk heeft zij afgezegd, dat haar ouders daar niet blij mee zijn als ze hun volwassen dochter weer in huis krijgen en bovendien ook nog eens haar shit moeten opruimen is begrijpelijk. Dat haar dorp haar niet zo tof vindt nadat ze haar ex voor het altaar dumpt en zelf binnen no time een nieuw vriendje heeft terwijl hij alleen achterblijft, is ook al begrijpelijk. Maatschappelijk werker had ze niks aan, huisarts kan ze niet naartoe, de vader op zijn verantwoordelijkheid aanspreken kan niet, een dak boven haar hoofd zoeken kan niet, baby houden kan niet...
Het is allemaal "wil ik niet" en "kan ik niet", en mijn moeder zei altijd "wil ik niet ligt op het kerkhof en kan niet ligt ernaast."
Volgens mij heeft ze gewoon een schop onder haar hol nodig, maar dat zal ik ook wel niet mogen zeggen.
Am Yisrael Chai!
zondag 23 september 2007 om 23:47
Tuurlijk is het fijn voor B. dat ze geen woonlasten heeft nu ze bij haar ouders inwoont en dus het geld dat ze in andere omstandigheden aan haar woonlasten zou uitgeven, als extra aflossing kan gebruiken. Maar ik kan me werkelijk waar niet voorstellen dat als haar ouders (én zijn ouders) dit wisten, ze niet zouden zeggen 'meid, los maar iets langzamer af, jouw kindje is belangrijker, besteed maar een deel van het geld waarmee je af wilt lossen aan een baby-uitzet en luiers'. Het was uiteraard beter geweest als ze niet zwanger was geworden. Of als ze in de stopweek waarin ze een bloeding had moeten krijgen, de zwangerschap had ontdekt een overtijdbehandeling had gehad. Maar nu is ze een stuk verder op weg. Laat het 18 weken zijn, laat het 16 of 15 weken zijn. Waarschijnlijk wel ruim voorbij de grens waarbij een ander zekerheid kan hebben over het doorzetten van de zwangerschap. Om dan nog met het argument aan te komen 'ik woon bij mijn ouders omdat ik zo snel mogelijk mijn schuld wil aflossen' vind ik een voorbeeld van het stellen van de verkeerde prioriteiten. Oke, 'verkeerd' is volkomen subjectief in dergelijke gevallen, en bovendien is het inderdaad B's beslissing en niet de onze. Maar toch, als ze mijn dochter was zou ik door de grond gaan als ze zo snel mogelijk schuldenvrij mijn huis weer uit wil, en daarom haar kindje niet laat komen. Daarom nog maar eens: Bikkelientje, praat met je ouders!!!
maandag 24 september 2007 om 07:01
maandag 24 september 2007 om 07:49
Wat ik in het hele verhaal een beetje mis is haar vriend. Hij zou ook zijn verantwoordelijkheid moeten nemen!! Hij werkt, ze zegt dat hij niet zoveel verdient maar dan nog.....een 3 kamerflatje hoeft niet zoveel te kosten en met een laag inkomen krijg je er vast huursubsidie op. Ze zegt dat hij achter haar staat maar hoe????
maandag 24 september 2007 om 09:27
Wat is er precies zo reteveroordelend aan mijn posting van gisteren? Ik vind dat wij allemaal onze mening kunnen geven over de situatie van Bikkelien, ik vind dat wij honderden tips aan kunnen dragen over hoe het misschien ook zou kunnen, maar ik vind niet dat wij haar niet hoeven te veroordelen als zij (tcoh) voor abortus kiest. Sterker nog, ik ben zelf eigenlijk niet eens een voorstander van abortus.
En weet je FV, ik moest wel even glimlachen om jouw verhaal over kinderkamer/wandelwagen e.d. "Blijkbaar moet je daar gewoon een beetje handig in zijn" Want was jij niet degene van wie we hier wekelijks konden lezen hoe het er aan toe ging toen jij financieel aan de grond zat? Was jij ook niet degene die het in het begin haast vertikte bepaalde winkels in te gaan, bepaalde goedkope produkten te kopen? Misschien zelfs rekening open te maken? En ik kan het allemaal heel goed begrijpen hoor, maar blijkbaar moet je dus ook groeien in bepaalde dingen. En door al die veroordelingen hier krijg ik maar het idee dat het wel erg makkelijk is anderen neer te halen, terwijl er even vergeten wordt dat bijna iedereen er misschien wel eens een handje van heeft om z'n kop in het zand te steken.
En weet je FV, ik moest wel even glimlachen om jouw verhaal over kinderkamer/wandelwagen e.d. "Blijkbaar moet je daar gewoon een beetje handig in zijn" Want was jij niet degene van wie we hier wekelijks konden lezen hoe het er aan toe ging toen jij financieel aan de grond zat? Was jij ook niet degene die het in het begin haast vertikte bepaalde winkels in te gaan, bepaalde goedkope produkten te kopen? Misschien zelfs rekening open te maken? En ik kan het allemaal heel goed begrijpen hoor, maar blijkbaar moet je dus ook groeien in bepaalde dingen. En door al die veroordelingen hier krijg ik maar het idee dat het wel erg makkelijk is anderen neer te halen, terwijl er even vergeten wordt dat bijna iedereen er misschien wel eens een handje van heeft om z'n kop in het zand te steken.
maandag 24 september 2007 om 10:09
Celeone,
Mijn zoon is twee jaar voor mijn weblog geboren. Kennelijk was ik dus ver voor mijn weblog al láng gewend aan bezuinigen. Duh, het verbaast me nog steeds dat mensen blijkbaar niet door zelfspot heen konden lezen, ook al gaf ik tot in den treure aan dat grappen over de Aldi en H&M grappen waren. En dat mensen zelfs als je het hen voorrekende, niet konden begrijpen dat je met een budget van 50 euro, écht niet slaagt in de PC. Ik doe al jaaaaaaaaaaren goedkoop boodschappen, geef inderdaad niets om Bugaboos, ben een ster in uitverkoopjes scoren, ik denk dat menig van jullie echt versteld zouden staan van mijn huishoudboekje. Mijn weblog was echter helemaal niet bedoeld om jullie inzicht te geven in mijn huishoudboekje, het was bedoeld als VERHAAL over de emoties die komen kijken bij schulden, rouw, plotseling verlies, je aanpassen aan een nieuwe situatie en meer van dat soort dingen.
Daarnaast: ik vind het inderdaad erg flauw om te gaan sneren naar Mamzelle en kennelijk naar mij. Nogmaals: lees mijn postings terug en je ziet dat ik niet alleen een heleboel inhoudelijke tips en adviezen heb gegeven, maar zelfs ook vrijwel overal zeg dat haar paniek en haar kop-in-het-zand gedrag begrijpelijk is. Maar als je het zo graag horen wil: ja, de keuze voor mijn partner was een verkeerde. Daar heb ik me in vergist. Heb er desondanks een fantastisch kind aan overgehouden dus daar kan ik met de beste wil van de wereld geen spijt van hebben. Maar tuurlijk, als jij je daarover wil verkneukelen dat Fashionvictim zo dom was een kind te krijgen van een man die haar niet meer wilde, be my guest.
Mijn zoon is twee jaar voor mijn weblog geboren. Kennelijk was ik dus ver voor mijn weblog al láng gewend aan bezuinigen. Duh, het verbaast me nog steeds dat mensen blijkbaar niet door zelfspot heen konden lezen, ook al gaf ik tot in den treure aan dat grappen over de Aldi en H&M grappen waren. En dat mensen zelfs als je het hen voorrekende, niet konden begrijpen dat je met een budget van 50 euro, écht niet slaagt in de PC. Ik doe al jaaaaaaaaaaren goedkoop boodschappen, geef inderdaad niets om Bugaboos, ben een ster in uitverkoopjes scoren, ik denk dat menig van jullie echt versteld zouden staan van mijn huishoudboekje. Mijn weblog was echter helemaal niet bedoeld om jullie inzicht te geven in mijn huishoudboekje, het was bedoeld als VERHAAL over de emoties die komen kijken bij schulden, rouw, plotseling verlies, je aanpassen aan een nieuwe situatie en meer van dat soort dingen.
Daarnaast: ik vind het inderdaad erg flauw om te gaan sneren naar Mamzelle en kennelijk naar mij. Nogmaals: lees mijn postings terug en je ziet dat ik niet alleen een heleboel inhoudelijke tips en adviezen heb gegeven, maar zelfs ook vrijwel overal zeg dat haar paniek en haar kop-in-het-zand gedrag begrijpelijk is. Maar als je het zo graag horen wil: ja, de keuze voor mijn partner was een verkeerde. Daar heb ik me in vergist. Heb er desondanks een fantastisch kind aan overgehouden dus daar kan ik met de beste wil van de wereld geen spijt van hebben. Maar tuurlijk, als jij je daarover wil verkneukelen dat Fashionvictim zo dom was een kind te krijgen van een man die haar niet meer wilde, be my guest.
Am Yisrael Chai!
maandag 24 september 2007 om 10:18
Nee, FV, dan begrijp je me verkeerd. Ik heb toch helemaal niet gezegd dat ik het dom vind dat je een kind hebt gekregen van een niet zo leuke man? Hoe kom je erbij? Ik oordeel er niet over dat jij besloot het wel te doen, net zo min als ik erover oordeel dat Bikkelientje misschien besluit het niet te doen.
Maar Bikkelientje heeft een halfuurtje geleden gereageerd op het mod-topic bij Relaties. Ze zal nu dus wel al die pagina's aan het doorworstelen zijn en ons misschien wat meer duidelijkheid kunnen verschaffen over het één en ander.
Maar Bikkelientje heeft een halfuurtje geleden gereageerd op het mod-topic bij Relaties. Ze zal nu dus wel al die pagina's aan het doorworstelen zijn en ons misschien wat meer duidelijkheid kunnen verschaffen over het één en ander.
maandag 24 september 2007 om 10:33
Misschien is iemand met deze instelling gewoon niet geschikt om een kind op te voeden. Het gaat niet alleen om de financiële middelen, het gaat er ook om of iemand zelf geschikt is om een kind een fijne, onbezorgde jeugd te bezorgen.
Is het echt een goed idee om een kind te laten opvoeden door iemand die het niet wil en niet kan?
maandag 24 september 2007 om 10:43
absoluteEinstein,
Ik persoonlijk ben niet zo zwart/wit dat ik denk "nou, die is dus niet geschikt om een kind op te voeden". Je hebt gelijk, hoe ze NU met dingen omgaat is weinig hoopvol, maar je groeit ook in de verantwoordelijkheid natuurlijk. Ze zou niet de eerste en vast ook niet de laatste zijn voor wie een kind nét die schop onder haar hol was om in 1 klap volwassen te worden.
Ik geloof dat er maar weinig vrouwen zijn die, eenmaal geconfronteerd met een levend, ademend, eigen kind, niet willen en niet kunnen. Wat dat betreft heeft de natuur ons natuurlijk toch met genoeg trucjes uitgerust.
Ik persoonlijk ben niet zo zwart/wit dat ik denk "nou, die is dus niet geschikt om een kind op te voeden". Je hebt gelijk, hoe ze NU met dingen omgaat is weinig hoopvol, maar je groeit ook in de verantwoordelijkheid natuurlijk. Ze zou niet de eerste en vast ook niet de laatste zijn voor wie een kind nét die schop onder haar hol was om in 1 klap volwassen te worden.
Ik geloof dat er maar weinig vrouwen zijn die, eenmaal geconfronteerd met een levend, ademend, eigen kind, niet willen en niet kunnen. Wat dat betreft heeft de natuur ons natuurlijk toch met genoeg trucjes uitgerust.
Am Yisrael Chai!
maandag 24 september 2007 om 10:59
Nu ik eindelijk de hele lijst met reacties heb doorgewerkt, heb ik een paar opmerkingen.
1. De TO vraagt naar ervaringen met abortus, NIET naar de keuze voor wel/ geen abortus. Ik vind het enigszins bizar dat er vervolgens een discussie komt over hoe ze het kan redden zonder abortus en waarom ze vooral geen abortus mag plegen.
2. De personen die reageren met hun persoonlijke verhaal om aan te tonen dat zij in vervelendere omstandigheden zaten en het wel hebben gered: het geeft mij een nare smaak in de mond. De onderliggende toon (let op! zo komt het op mij over, dit is volgens mij nergens zo te lezen) is een beetje: ik heb het erg zwaar gehad en nu moet jij het ook maar zwaar hebben. Het voelt voor mij erg calvinistisch, je moet je leed dragen en abortus is de "makkelijke" optie.
3. Waar het mij om lijkt te moeten gaan is of de aanmelder het kind WIL, niet of ze het kind KAN krijgen. Als ze niet wil en ongewenst (want aan de pil) zwanger is geworden, dan is abortus waarschijnlijk de beste optie. Als ze het gevoel heeft dat ze niet kan maar wel wil (wat me uit de openingspost niet zo lijkt te zijn), dan zijn natuurlijk alle tips meer dan welkom.
4. Voor alle personen die het idee hebben dat er in Nederland zo makkelijk over abortus wordt gedaan: Nederland heeft een van de laagste abortuscijfers in de wereld (gemeten met de landen waar abortus legaal is, natuurlijk), alhoewel de hoeveelheid abortussen wel de laatste jaren oploopt. Kennelijk denken Nederlanders dus niet zo makkelijk over abortus en nemen ze wel degelijk de juiste voorzorgsmaatregelen om niet zwanger te raken.
1. De TO vraagt naar ervaringen met abortus, NIET naar de keuze voor wel/ geen abortus. Ik vind het enigszins bizar dat er vervolgens een discussie komt over hoe ze het kan redden zonder abortus en waarom ze vooral geen abortus mag plegen.
2. De personen die reageren met hun persoonlijke verhaal om aan te tonen dat zij in vervelendere omstandigheden zaten en het wel hebben gered: het geeft mij een nare smaak in de mond. De onderliggende toon (let op! zo komt het op mij over, dit is volgens mij nergens zo te lezen) is een beetje: ik heb het erg zwaar gehad en nu moet jij het ook maar zwaar hebben. Het voelt voor mij erg calvinistisch, je moet je leed dragen en abortus is de "makkelijke" optie.
3. Waar het mij om lijkt te moeten gaan is of de aanmelder het kind WIL, niet of ze het kind KAN krijgen. Als ze niet wil en ongewenst (want aan de pil) zwanger is geworden, dan is abortus waarschijnlijk de beste optie. Als ze het gevoel heeft dat ze niet kan maar wel wil (wat me uit de openingspost niet zo lijkt te zijn), dan zijn natuurlijk alle tips meer dan welkom.
4. Voor alle personen die het idee hebben dat er in Nederland zo makkelijk over abortus wordt gedaan: Nederland heeft een van de laagste abortuscijfers in de wereld (gemeten met de landen waar abortus legaal is, natuurlijk), alhoewel de hoeveelheid abortussen wel de laatste jaren oploopt. Kennelijk denken Nederlanders dus niet zo makkelijk over abortus en nemen ze wel degelijk de juiste voorzorgsmaatregelen om niet zwanger te raken.
maandag 24 september 2007 om 11:08
Bertrade, niet 'willen' is zó gemakkelijk, ik wil ook weleens iets niet. En nu kun je zeggen dat een kind krijgen niet te vergelijken is met een dag werken, maar in beide gevallen moet je als mens je verantwoordelijkheden nemen.
Helemaal als Bikkelientje zegt wel een kinderwens te hebben. Sja, ik houd mijn hart vast voor het kind dat tzt misschien wél gewenst is. Wat als die op een gegeven moment niet zo heel erg uitkomt, maakt het voor Bikkelientje dan wat uit of het kind een jaar is, zeven, zestien of een foetus van achttien weken?
Helemaal als Bikkelientje zegt wel een kinderwens te hebben. Sja, ik houd mijn hart vast voor het kind dat tzt misschien wél gewenst is. Wat als die op een gegeven moment niet zo heel erg uitkomt, maakt het voor Bikkelientje dan wat uit of het kind een jaar is, zeven, zestien of een foetus van achttien weken?
