Kinderen
alle pijlers
Zwanger!!???? HELP!!! Wat nu!!?????
woensdag 19 september 2007 om 11:03
Goedemorgen allemaal.......
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
anoniem_15072 wijzigde dit bericht op 26-09-2007 11:00
Reden: Woord genuanceerd
Reden: Woord genuanceerd
% gewijzigd
woensdag 26 september 2007 om 10:49
Verantwoordelijkheid nemen is in elk geval overwegen wat je dat kindje aandoet door het 'te verwijderen'. Jij bent beter af dood dan onder mijn lastige financiele en emotionele omstandigheden, dat is wat je tegen hem zegt. Stel dat jouw ouders dat tegen jou hadden gezegd.
Je bent niet meer alleen in dit verhaal, je bent nu mede verantwoordelijk voor iemand anders' leven.
Je bent niet meer alleen in dit verhaal, je bent nu mede verantwoordelijk voor iemand anders' leven.
woensdag 26 september 2007 om 10:55
Tom, ik vind het knap dat jij de indruk krijgt dat B al haar opties goed overwogen heeft. Ik lees hier en reageer alleen op wat ze schrijft, meer hebben we niet tenslotte. En daaruit is mij niks gebleken van visie, grote lijnen in het oog houden, situaties tegen elkaar wegen en gevoel versus verstand afwegen. Vanaf het begin is slechts één kant belicht, en zelfs daarbij zijn de motieven mij niet duidelijk. Maar de kant van eventueel het kind hóuden heeft ze geen letter aan verspild.
Dan heb je de optie abortus goed overwogen, maar van een dillemma was geen sprake. daarvoor moet je namelijk ook nog een andere optie overwegen.
Mijn zorg is dat ze zelf ook denkt dat ze weloverwogen handelt. En dat ze niet ziet dat ze gewoon haar ogen sluit voor de andere kant. Pas als ze dus echt alle opties overweegt, kan ze weloverwogen handelen. Mocht dat nog steeds abortus zijn, mijn zegen heeft ze hoor.
Ik probeer het alleen maar te begrijpen en gaten te schieten in haar verhaal. Maar ze wil de gaten niet zien.
woensdag 26 september 2007 om 11:00
Tja, dan zien we beiden wat anders als het gaat om de weloverwogenheid van haar beslissing.
Los gezien daarvan...en wat dan nog als haar beslissing gebaseerd is op slechts één kant van het verhaal.
Massa's mensen nemen kinderen gebaseerd op het eenzijdige verhaal dat kinderen alleen maar fantastisch zijn. Hoeveel mensen zijn er niet die na de geboorte van die roze wolk afdonderen.
Los gezien daarvan...en wat dan nog als haar beslissing gebaseerd is op slechts één kant van het verhaal.
Massa's mensen nemen kinderen gebaseerd op het eenzijdige verhaal dat kinderen alleen maar fantastisch zijn. Hoeveel mensen zijn er niet die na de geboorte van die roze wolk afdonderen.
woensdag 26 september 2007 om 11:00
Eens met Evidenza en Mamzelle. Ik krijg totaal niet het idee dat de andere opties (houden/ adoptie) ook maar overwogen zijn. En er wordt ook niet op vragen over deze opties ingegaan.
Al met al vind ik Bikkelien erg onvolwassen overkomen, maar zelfs dat is geen reden voor het weg laten te halen van haar kind. En zie dat ook niet 1 2 3 veranderen dus daar zal een volgend, wel gewenst of nogmaals ongewenst kind ook de gevolgen van ondervinden..
Al met al vind ik Bikkelien erg onvolwassen overkomen, maar zelfs dat is geen reden voor het weg laten te halen van haar kind. En zie dat ook niet 1 2 3 veranderen dus daar zal een volgend, wel gewenst of nogmaals ongewenst kind ook de gevolgen van ondervinden..
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
woensdag 26 september 2007 om 11:01
Sjongejonge, je praat zelfs als een dreinend kind. Ik zeg toch niet dat je in een relatie moet blijven hangen? Ik zeg alleen dat je volgens mij dat allemaal niet zo netjes hebt aangepakt en dat jij dus zélf medeverantwoordelijk bent voor de uitkomst van die situatie. En dat ik dus heel goed kan begrijpen dat jouw ouders en mensen in jouw en je ex' omgeving, weinig medelijden met je hebben.
Am Yisrael Chai!
woensdag 26 september 2007 om 11:06
Je begrijpt het echt niet he? Het gaat niet om de woordkeus. Ook al haal je dat woord weg dan blijft nog steeds de situatie hetzelfde. Jij wil het kind niet, en wij proberen erachter te komen waarom en of je wel al je opties goed overweegt.
Nogmaals de vraag: kun je kort formuleren wat dán de hoofdreden is voor je keuze tot abortus?
woensdag 26 september 2007 om 11:07
Nog ff een vraagje..
Je zegt dat je een financieel adviseur hebt die met "de zaak" bezig is.
Maar weet die al van je zwangerschap dan?
Hij kan je niet goed adviseren als hij je situatie niet kent.
Misschien zijn er wat mazen in de wet als je in een situatie zit als jij/jullie?
Je zegtook dat steun of gebrek daaraan van je ouders niet de hoofdreden i voor je abortus, ook je financien zijn dat niet zeg je zelf dus wat dan?
Ik ben geloof ik echt niet de enige die het ff niet meer snapt.
Of is het een combi van alles????
En dan zal ik nogmaals mijn vraag van eerder copieren omdat ik daar toch echt nieuwschierig naar ben of je al over die optie hebt nagedacht.
Heb je trouwens ook al aan adoptie gedacht?
Zo heeft je kindje toch nog een kans op een fijn leven en jullie ook.
En je maakt een een kinderloos koppel zielsgelukkig.
Is er van dit"ongeluk" toch nog GELUK gekomen.
En wat vind je vriend precies van dit alles?
Gaat hij in de abortus mee omdat jij het wil of wil hij het zelf ECHT?
Mannen zijn soms van mening dat de vrouw in deze het laatste woord heeft terwijl dat natuurlijk onzin is.
Ik vind trouwens dat je het wel aan jouw en/of zijn ouders moet vertellen.
Je kunt nog wel eens versteld staan van hun reactie.
Je zegt dat je een financieel adviseur hebt die met "de zaak" bezig is.
Maar weet die al van je zwangerschap dan?
Hij kan je niet goed adviseren als hij je situatie niet kent.
Misschien zijn er wat mazen in de wet als je in een situatie zit als jij/jullie?
Je zegtook dat steun of gebrek daaraan van je ouders niet de hoofdreden i voor je abortus, ook je financien zijn dat niet zeg je zelf dus wat dan?
Ik ben geloof ik echt niet de enige die het ff niet meer snapt.
Of is het een combi van alles????
En dan zal ik nogmaals mijn vraag van eerder copieren omdat ik daar toch echt nieuwschierig naar ben of je al over die optie hebt nagedacht.
Heb je trouwens ook al aan adoptie gedacht?
Zo heeft je kindje toch nog een kans op een fijn leven en jullie ook.
En je maakt een een kinderloos koppel zielsgelukkig.
Is er van dit"ongeluk" toch nog GELUK gekomen.
En wat vind je vriend precies van dit alles?
Gaat hij in de abortus mee omdat jij het wil of wil hij het zelf ECHT?
Mannen zijn soms van mening dat de vrouw in deze het laatste woord heeft terwijl dat natuurlijk onzin is.
Ik vind trouwens dat je het wel aan jouw en/of zijn ouders moet vertellen.
Je kunt nog wel eens versteld staan van hun reactie.
woensdag 26 september 2007 om 11:07
@ FV --> je moet niet oordelen over situaties waar je de hele achtergrond niet achter weet. Jij suggesteerd dat ik het verkeerd heb aangepakt?? En waarop?? Op dingen die er uit zijn voortgevloeid??? Zie de dingen vooral zoals ze in jouw belevingswereldje naar boven komen.
In het begin las ik jouw verhaal graag, omdat jij nou eenmaal in een soortgelijke situatie hebt gezeten. Maar op dit moment kan ik me alleen maar indenken dat jij je eigen situatie aanpakt, om vervolgens af te geven op anderen die het volgens JOUW mening het verkeerd aanpakken.
Sorry dat niet iedereen zo perfect is als jou......
Wat betreft de relatie met mijn ex, en het beindigen van de relatie vlak voor het trouwen ( 4 maanden voor de geplande datum)....... de redenen weet je niet, de manier waarop het gegaan is weet jij niet. Dus hou je daar alsjeblieft buiten zeg.........
In het begin las ik jouw verhaal graag, omdat jij nou eenmaal in een soortgelijke situatie hebt gezeten. Maar op dit moment kan ik me alleen maar indenken dat jij je eigen situatie aanpakt, om vervolgens af te geven op anderen die het volgens JOUW mening het verkeerd aanpakken.
Sorry dat niet iedereen zo perfect is als jou......
Wat betreft de relatie met mijn ex, en het beindigen van de relatie vlak voor het trouwen ( 4 maanden voor de geplande datum)....... de redenen weet je niet, de manier waarop het gegaan is weet jij niet. Dus hou je daar alsjeblieft buiten zeg.........
woensdag 26 september 2007 om 11:13
Hoeveel kinderen zitten er uberhaupt niet psychologisch in de knoei?
Daar hoef je toch niet geadopteerd voor te zijn? Dat er kinderen zijn die daar moeite mee hebben, dat lijtk me logisch, maar daar kun je toch van tevoren je beslissing niet op baseren? omdat het mogelijk misschien wel bij het percentage van de geadopteerde kindern gaat horen die in de knoei komen? Volgens mij kan een kind altijd in de knoei komen, danwel door adoptie, danwel door scheiding van de ouders of om wat voor reden dan ook.
Hoeveel geadopteerde kinderen zijn gewoon goed terecht gekomen?
Als iemand een kindje adopteert, dan zit er een vreselijk sterke kinderwens bij die mensen, die hebben er heel veel tijd, geld en emotionele achtbaan voor over om een klein humpie van een ander op te mogen voeden. Je kunt die mensen op zijn minst het voordeel van de twijfel geven vind ik. En garanties dat je kind goed teerecht komt heb je niet. Mijn kind kan over vijftien jaar wel volledig ontsporen...
Daar hoef je toch niet geadopteerd voor te zijn? Dat er kinderen zijn die daar moeite mee hebben, dat lijtk me logisch, maar daar kun je toch van tevoren je beslissing niet op baseren? omdat het mogelijk misschien wel bij het percentage van de geadopteerde kindern gaat horen die in de knoei komen? Volgens mij kan een kind altijd in de knoei komen, danwel door adoptie, danwel door scheiding van de ouders of om wat voor reden dan ook.
Hoeveel geadopteerde kinderen zijn gewoon goed terecht gekomen?
Als iemand een kindje adopteert, dan zit er een vreselijk sterke kinderwens bij die mensen, die hebben er heel veel tijd, geld en emotionele achtbaan voor over om een klein humpie van een ander op te mogen voeden. Je kunt die mensen op zijn minst het voordeel van de twijfel geven vind ik. En garanties dat je kind goed teerecht komt heb je niet. Mijn kind kan over vijftien jaar wel volledig ontsporen...
woensdag 26 september 2007 om 11:13
Ik krijg niet de indruk dat goede voorlichting geven hier aan de orde is.
Jullie belichten namelijk ook maar één kant van de zaak en bovendien mag er van jullie niet uitkomen dat abortus weleens een goede beslissing kan zijn.
Er moet hoe dan ook uitkomen dat dat kind geboren moet worden.
Dat is geen voorlichting, dat is op een kinderlijke, respectloze manier je zin willen doordrijven.
Jullie belichten namelijk ook maar één kant van de zaak en bovendien mag er van jullie niet uitkomen dat abortus weleens een goede beslissing kan zijn.
Er moet hoe dan ook uitkomen dat dat kind geboren moet worden.
Dat is geen voorlichting, dat is op een kinderlijke, respectloze manier je zin willen doordrijven.
woensdag 26 september 2007 om 11:15
Bikkelientje,
Het énige waar jij het steeds over hebt zijn die situaties waarvan je nu zegt dat ik de achtergrond niet ken. Dat is ook zo, maar zoals de een die situatie zonder daarvan de achtergrond verder te kennen leest als "oh jee, inderdaad slechte situatie om een kind in te krijgen", kan ik dat met de beste wil van de wereld niet ontdekken. En in jouw verhaal lees ik een heleboel dingen die op mij een andere indruk wekken dan op jouzelf blijkbaar, dus daar reageer ik op. Frappant dat de mensen die - ook al weten zij ook de achtergronden niet - alleen maar zeggen hoe zielig en zwaar het voor je is, wél graag gelezen worden, maar dat iedereen met een spoor van kritiek of die andere mogelijke oplossingen aandraagt ineens "niet kan oordelen".
Misschien moet je dan zelf eens wat duidelijker vertellen waar het nu eigenlijk om gaat, zoals meerderen jou vragen.
Maar daar wil je verder niet op ingaan, je blijft als een repeterende plaat hangen op het punt dat je zo in de shit zit, maar niemand begrijpt wát die shit dan precies is. Je relatie met je ouders is het niet zeg je, je financiën zijn het ook niet, je relatie met je ex ook niet, maar toch is dat hetgeen waar al je postings over gaan. En is dat kennelijk dus het enige waar jij je druk om maakt als je op het punt staat een abortus met 13 weken te gaan doen.
Ik begrijp er echt geen snars meer van.
Het énige waar jij het steeds over hebt zijn die situaties waarvan je nu zegt dat ik de achtergrond niet ken. Dat is ook zo, maar zoals de een die situatie zonder daarvan de achtergrond verder te kennen leest als "oh jee, inderdaad slechte situatie om een kind in te krijgen", kan ik dat met de beste wil van de wereld niet ontdekken. En in jouw verhaal lees ik een heleboel dingen die op mij een andere indruk wekken dan op jouzelf blijkbaar, dus daar reageer ik op. Frappant dat de mensen die - ook al weten zij ook de achtergronden niet - alleen maar zeggen hoe zielig en zwaar het voor je is, wél graag gelezen worden, maar dat iedereen met een spoor van kritiek of die andere mogelijke oplossingen aandraagt ineens "niet kan oordelen".
Misschien moet je dan zelf eens wat duidelijker vertellen waar het nu eigenlijk om gaat, zoals meerderen jou vragen.
Maar daar wil je verder niet op ingaan, je blijft als een repeterende plaat hangen op het punt dat je zo in de shit zit, maar niemand begrijpt wát die shit dan precies is. Je relatie met je ouders is het niet zeg je, je financiën zijn het ook niet, je relatie met je ex ook niet, maar toch is dat hetgeen waar al je postings over gaan. En is dat kennelijk dus het enige waar jij je druk om maakt als je op het punt staat een abortus met 13 weken te gaan doen.
Ik begrijp er echt geen snars meer van.
Am Yisrael Chai!
woensdag 26 september 2007 om 11:15
