Kinderen
alle pijlers
Zwanger!!???? HELP!!! Wat nu!!?????
woensdag 19 september 2007 om 11:03
Goedemorgen allemaal.......
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
anoniem_15072 wijzigde dit bericht op 26-09-2007 11:00
Reden: Woord genuanceerd
Reden: Woord genuanceerd
% gewijzigd
dinsdag 25 september 2007 om 22:53
Hallo,
Ik moeder van een kleine man van 17 weken. Ik wil even zeggen dat ik niet achter je keuze sta maar het wel begrijp. Ik kan niet oordelen en zien vanaf hier in welke situatie dat je zit. Ik kan alleen zeggen denk heel goed na bij wat je doet. Ik heb namelijk ook een hele slechte jeugd gehad (was 16 stond ik op straat) en daarnaast nog meerdere dingen meegemaakt wil dit best uitleggen maar niet op het forum dan zou je een privebericht moeten sturen. Mijn kleine man helpt mij door heel veel situaties heen, ik heb geen contact met mijn familie incl mijn ouders. Ook financieel heb ik niet veel geld maar mijn kleine man komt niets te kort hij is erg tevreden en krijgt alles wat hij nodig heeft je moet alleen kijken hoe je het aanpakt zie dit niet als kritiek maar denk erover na alsjeblieft of stuur mij een berichtje dan kan ik je missch helpen.
Groetjes kreta1983
Ik moeder van een kleine man van 17 weken. Ik wil even zeggen dat ik niet achter je keuze sta maar het wel begrijp. Ik kan niet oordelen en zien vanaf hier in welke situatie dat je zit. Ik kan alleen zeggen denk heel goed na bij wat je doet. Ik heb namelijk ook een hele slechte jeugd gehad (was 16 stond ik op straat) en daarnaast nog meerdere dingen meegemaakt wil dit best uitleggen maar niet op het forum dan zou je een privebericht moeten sturen. Mijn kleine man helpt mij door heel veel situaties heen, ik heb geen contact met mijn familie incl mijn ouders. Ook financieel heb ik niet veel geld maar mijn kleine man komt niets te kort hij is erg tevreden en krijgt alles wat hij nodig heeft je moet alleen kijken hoe je het aanpakt zie dit niet als kritiek maar denk erover na alsjeblieft of stuur mij een berichtje dan kan ik je missch helpen.
Groetjes kreta1983
dinsdag 25 september 2007 om 23:23
Bikkelien,
Ze zeggen dat een kind krijgen je leven veranderd, maar wat denk je dat die ene vrijdag in september met jou gaat doen?
Die vrijdag komt terug, allereerts op de uitgerekende datum, dan die ene vrijdag in 2008, 2009 2010, 2011, 2012 ,2020, 2030, 2050, 2060 tot op de dag dat je er zelf niet meer bent. Tel dit bij je tijdenlijke (je had het over 1,5 jaar) "onpraktische
/ongemakelijke" zaken en kom je dan tot de conclusie dat dit je geluk na alle aflossingen kan behouden/vergroten...??
Nope, ik dacht het niet.
En mijn god, wat is nu 1,5 jaar op een mensenleven als sommige stelletje al jaren proberen om überhaupt kinderen te kunnen krijgen...!
Maar ja, van besluit ben je toch niet te veranderen, dus waarom nog alle moeite dames.
Ze zeggen dat een kind krijgen je leven veranderd, maar wat denk je dat die ene vrijdag in september met jou gaat doen?
Die vrijdag komt terug, allereerts op de uitgerekende datum, dan die ene vrijdag in 2008, 2009 2010, 2011, 2012 ,2020, 2030, 2050, 2060 tot op de dag dat je er zelf niet meer bent. Tel dit bij je tijdenlijke (je had het over 1,5 jaar) "onpraktische
/ongemakelijke" zaken en kom je dan tot de conclusie dat dit je geluk na alle aflossingen kan behouden/vergroten...??
Nope, ik dacht het niet.
En mijn god, wat is nu 1,5 jaar op een mensenleven als sommige stelletje al jaren proberen om überhaupt kinderen te kunnen krijgen...!
Maar ja, van besluit ben je toch niet te veranderen, dus waarom nog alle moeite dames.
dinsdag 25 september 2007 om 23:46
Bluefish, die datum (de vrijdag waar jij het over hebt) van mijn eigen abortus herinner ik me echt niet meer hoor. Ik geloof dat ik zo'n 7 maanden later wel iets had van 'en nu zou ik een kind hebben gekregen' en heb daar ook later wel bij stilgestaan. Maar ik zou bij god niet meer weten wat voor dag het was. 't was ergens in de winter, want het was koud. Meer weet ik echt niet meer, dus dat hoeft voor bikkelien ook niet op te gaan. Dus niks geen moeilijke dag voor mij om aan terug te denken. Meer aan de situatie en het gebeurde in het algemeen.
woensdag 26 september 2007 om 00:55
Hoe zouden jullie denken wanneer iemand 12 weken zwanger is en geleefd heeft als junkie? Dus drugs gebruikt , gerookt , alcohol genuttigd?
of bij de 12 weken echo wordt bekend gemaakt dat het kind ernstig lichamelijk gehandicapt is?
Dit zijn allemaal redenen om er over na te denken om het kind te laten komen....
of bij de 12 weken echo wordt bekend gemaakt dat het kind ernstig lichamelijk gehandicapt is?
Dit zijn allemaal redenen om er over na te denken om het kind te laten komen....
woensdag 26 september 2007 om 01:00
Kijk ik bedoel stel nu ik wil niet zwanger worden en slik de pil met de garantie 99% betrouwbaar, en ik ga ieder weekend feesten. En dan kom je erachter dat je al 12 weken zwanger bent, terwijl je dingen hebt genuttigd die helemaal niet mogen tijdens een zwangersschap. Dan ben je toch sowieso heel bang dat er iets is met je kind?
Of je kind blijkt bij de 12 weken echo ernstig gehandicapt te zijn.......dan is het toch heel moeilijk?
Of je kind blijkt bij de 12 weken echo ernstig gehandicapt te zijn.......dan is het toch heel moeilijk?
woensdag 26 september 2007 om 06:47
Je 1e opmerking snap ik niet helemaal: als je probeert kinderen te krijgen dan kan je sommige dingen niet helemaal voorkomen; zeker niet als je al zwanger bent terwijl je het nog niet weet dus wat is je punt?
2e opmerking: ja, dat is heel moeilijk, maar voor mij wel een legitieme reden voor een abortus.
woensdag 26 september 2007 om 09:00
Ik lees regelmatig mee met dit topic maar het tot nu toe nog niet gereageerd.
Ik schrik erg van de beslissing van Bikkelien en vooral omdat ze al 12 weken plus is.
Dit is geen klompje cellen meer maar al een klein mensje!
Heb ff opgezocht wat dat betekend.
DIT KAN IK ALLEMAAL AL (met 13eken):
*ik heb nu ook wel eens de hik
*ik kan ook al slikken, ik neem geregeld een slokje vruchtwater
*ik kan ook mijn hoofd al draaien
*Ik frons mijn wenkbrauwen
*ik ben nu meer dan 6,5 centimeter lang
Vanaf 13 weken (dus je zit op de grens) is het kraakbeen van het kindje al zo verhard (bot) dat een zuigbuisje niet meer voldoende is om het te verwijderen en het in de baarmoeder in stukken gemaakt moet worden.
Laten we hopen dat dat bij jou niet al het geval is Bikkelien.
Ook is er een kans dat je door een abortus onvruchtbaar raakt of dat er andere complicaties optreden die je verdere leven blijven achtervolgen.
Ik zou als ik jou was ook eens op google zoeken naar een foto (geen echo) van een kindje van 13 weken, kan me niet voorstellen dat je er dan nog hetzelfde over denkt.
En financiele problemen lossen zich altijd (vroeg of laat) weer op.
Deze abortus zal je voor altijd met je meedragen zoals Bleufish dat zo mooi heeft omschreven.
Misschien komt deze mail een beetje hard over maar heb echt het gevoel dat je je kop in het zand steekt en hoopt dat je dit na een tijdje wel zult vergeten of dat de scherpe randjes eraf gaan.
Dat heb je dan mooi mis.
Snap echt wel dat dit heeeel moeilijk voor je/jullie is maar met 13 weken is een abortus om financiele redenen (voor mij) echt niet goed te praten.
Je hebt nog ff om eroverna te denken (tot vrijdag toch?) dus doe dat dan aljeblieft ook.
Ik schrik erg van de beslissing van Bikkelien en vooral omdat ze al 12 weken plus is.
Dit is geen klompje cellen meer maar al een klein mensje!
Heb ff opgezocht wat dat betekend.
DIT KAN IK ALLEMAAL AL (met 13eken):
*ik heb nu ook wel eens de hik
*ik kan ook al slikken, ik neem geregeld een slokje vruchtwater
*ik kan ook mijn hoofd al draaien
*Ik frons mijn wenkbrauwen
*ik ben nu meer dan 6,5 centimeter lang
Vanaf 13 weken (dus je zit op de grens) is het kraakbeen van het kindje al zo verhard (bot) dat een zuigbuisje niet meer voldoende is om het te verwijderen en het in de baarmoeder in stukken gemaakt moet worden.
Laten we hopen dat dat bij jou niet al het geval is Bikkelien.
Ook is er een kans dat je door een abortus onvruchtbaar raakt of dat er andere complicaties optreden die je verdere leven blijven achtervolgen.
Ik zou als ik jou was ook eens op google zoeken naar een foto (geen echo) van een kindje van 13 weken, kan me niet voorstellen dat je er dan nog hetzelfde over denkt.
En financiele problemen lossen zich altijd (vroeg of laat) weer op.
Deze abortus zal je voor altijd met je meedragen zoals Bleufish dat zo mooi heeft omschreven.
Misschien komt deze mail een beetje hard over maar heb echt het gevoel dat je je kop in het zand steekt en hoopt dat je dit na een tijdje wel zult vergeten of dat de scherpe randjes eraf gaan.
Dat heb je dan mooi mis.
Snap echt wel dat dit heeeel moeilijk voor je/jullie is maar met 13 weken is een abortus om financiele redenen (voor mij) echt niet goed te praten.
Je hebt nog ff om eroverna te denken (tot vrijdag toch?) dus doe dat dan aljeblieft ook.
woensdag 26 september 2007 om 09:19
@ catnip --> heb jij het hele topic al wel gelezen? Het gaat hier niet om de financiën als hoofdreden. En ja........foto's gezien, verhalen gelezen, echo gezien, zelf op internet van alles omtrent de behandeling gelezen. We weten wat het theoretisch inhoudt. Echt....., hoe het ons emotioneel raakt achteraf dat kan niemand van te voren zeggen.........
woensdag 26 september 2007 om 09:29
Ik wil ook even reageren...Ik las dat B zei dat ze de 1e behandeling nog krijgt...Ik ben in Amsterdam geweest en daar hebben ze het uitgelegd, dat je tot 48 dagen overtijd een abortuspil kunt nemen, tot 13 een zuigcurritage en daarna wil ik het niet eens weten....Dus geloof nou niet dat je de 1e behandeling krijgt, want hoe hard het ook is, dat buisje is zo klein, daar kan een vruchtje van 13 weken niet doorheen, walgelijk dit, echt waar....Ik word er gewoon misselijk van als ik dit neerzet, maar wordt in vredesnaam bewust van het feit wat je gaat doen!!!!!!!!!!
woensdag 26 september 2007 om 09:30
Ja, ik heb het hele topic gelezen.
Ook over de problemen met je ex en je ouders.
Maar je bent een volwassen vrouw (25 toch?).
Steun van je ouders is fijn maar niet nodig om een volwassen beslissing te maken.
Zoek steun bij vrienden, kennissen, instanties (VBOK oid).
Heb je via een instantie (gemeente) hulp bij je schuld aflossen?
Is er gekeken naar evt. vrijstelling ivm situatie?
Als je echt wilt (en daar ligt dan het probleem) is hier echt een oplossing voor.
Maar je moet zoals ik schrijf (en anderen) wel willen.
Heb je trouwens ook al aan adoptie gedacht?
Zo heeft je kindje toch nog een kans op een fijn leven en jullie ook.
En je maakt een een kinderloos koppel zielsgelukkig.
Is er van dit"ongeluk" toch nog GELUK gekomen.
Groetjes Catnip
Ook over de problemen met je ex en je ouders.
Maar je bent een volwassen vrouw (25 toch?).
Steun van je ouders is fijn maar niet nodig om een volwassen beslissing te maken.
Zoek steun bij vrienden, kennissen, instanties (VBOK oid).
Heb je via een instantie (gemeente) hulp bij je schuld aflossen?
Is er gekeken naar evt. vrijstelling ivm situatie?
Als je echt wilt (en daar ligt dan het probleem) is hier echt een oplossing voor.
Maar je moet zoals ik schrijf (en anderen) wel willen.
Heb je trouwens ook al aan adoptie gedacht?
Zo heeft je kindje toch nog een kans op een fijn leven en jullie ook.
En je maakt een een kinderloos koppel zielsgelukkig.
Is er van dit"ongeluk" toch nog GELUK gekomen.
Groetjes Catnip
woensdag 26 september 2007 om 09:45
Nee, dit kind moet blijkbaar hoe dan ook gewoon weg, en Bikkelien bekijkt dan wel even op haar gemakje of de abortus nog emotionele gevolgen voor haar heeft.
Dit was ook m'n laatste post hier, jullie discussieren maar gezellig verder over die fantastische vrije wilsbeschikking die we in Nederland hebben. Ik word alleen maar verschrikkelijk verdrietig van al die oprechte pogingen hier om Bikkelientje op andere gedachten te brengen. Het laatste wat ik erover wil zeggen is dat ik hoop dat ze zich bedenkt.
Dit was ook m'n laatste post hier, jullie discussieren maar gezellig verder over die fantastische vrije wilsbeschikking die we in Nederland hebben. Ik word alleen maar verschrikkelijk verdrietig van al die oprechte pogingen hier om Bikkelientje op andere gedachten te brengen. Het laatste wat ik erover wil zeggen is dat ik hoop dat ze zich bedenkt.
woensdag 26 september 2007 om 09:55
Bikkelientje, jammer dat je deze beslissing hebt genomen. Ergens begrijp ik de keuze wel. Als je nog geen kinderen hebt en wordt geconfronteerd met een onverwachte zwangerschap, zien de meesten alleen de onmogelijkheden en de beren op de weg, zeker als de omstandigheden verre van ideaal zijn. Als je al wel kinderen hebt, is de drempel om het kind te laten komen terwijl het niet gepland was, veel lager, dan zie je juist de mogelijkheden en kansen die het biedt, weet je hoeveel liefde je terugkrijgt van een kind en je weet op dat moment al dat het veel minder moeilijk is om een kind in je leven in te passen dan het aanvankelijk lijkt, als je nog geen kinderen hebt. Dus ik kan me voorstellen dat Bikkelientje te hard wordt afgeschrikt door de omstandigheden en deze keuze heeft gemaakt. Persoonlijk vind ik het jammer en zeker een gemiste kans voor jullie - niet in het minst voor het kind zelf. Ik hoop dat deze beslissing niet op een later tijdstip tussen jullie in zal komen te staan, maar de tijd zal het leren. Ik wens je veel sterkte toe.
woensdag 26 september 2007 om 09:57
woensdag 26 september 2007 om 09:58
Pfff kind, grow up. Dat gezever over steun van je ouders, die mensen steunen je toch ook? Dat ze kritiek hebben is logisch, je bent verdorie een volwassen vrouw die zich als een klein kind gedraagt en die mensen met shit opscheept die je zelf veroorzaakt. Wees blij dát ze je helpen, ondankbaar stuk vreten.
Am Yisrael Chai!
